46^ «laargang.
Zaterdag
April.
giBieaïandsohB testte
1908.
FEUILLETON.
Gemeentebestuur.
Van den hak op den tat.
j*o. 98.
VLISSINGSCIG COIIRANT.
Prijs pet arie maanden 1 30, Franco per post 151).
Afzonde-lijka nummers 5 cent. M :n abonneert nich bij aile Biek,
handelaren, Postdirecteuren of re ihtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DB VELDE Jr., Kleine, Maikt.
M
ADVERTrOTTIËiï: van 14 re^is 0.40. Voor e sa i
meer 10 cent. Bij directe opgaaf v;in driemaa' {ilaattdBg '«erzelfde
s-dvertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekenA Groote lette»
tn cliché's naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks,, uitgezonderd op Zon- en feestdagen.
Telepliooiiiïuininer 10»
Abonnements-Adrertentiën op zeer wordeel tï t voorwaarden.
PERSONEELE BELASTING.
Afkondiging van bet kohier der pereo-
nee!® belasting do. 3, dienst 1908.
De Burgemeester van Vlissirgen
maakt bekend
dat op beden bij hem ontvangen en
aan den Rijksontvanger is gezonden
bet executoir verklaarde kohier wegens
de personeele belasting no. 3, dienstjaar
1908;
de daarop voorkomende belasting
schuldigen worden uitgenoodigd om
banna aanslagen op den bepaalden tijd
i t® zuiveren, ook ter voorkoming
vas vervolgingen
en herinnert
dat de bezwaarschriften binnen zes
weken na heden behoorec te worden
ingediend, terwijl de aangiften ter be
ning van ontheffing ingeval van ver
buiging, moeten worden gedaan bij den
Directeur der directe belastingen, in
wiens directie de aanslag is vastgesteld,
binnen zes weken na het verlaten van
bet perceel.
Vliesingen, den 24 April 1908.
De Burgemeester voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
Set Koninklijk bezoek aan de hoofdstad-
Qistsrenmorgen verleende Hare Majes
Ut de Koningin wederom audiëntie,
Ibans in hoofdzaak aan particulieren,
Esi aantal personen uit verschillende
hingen der maatschappij bad zioh daar
«orale naar gewoonte laten inschrijven.
Telen van hen, die op deze audiëntie
Tersohenen, waren reèds op de vorige
audiënties geweest in andere qualiteit
i in commissie, doch togen thans op
nieuw ten Hove om Hare Majesteit de
Koningin te bedanken voor eene ver
leende onderscheiding of om hunne
voor te dragen. Een der be-
leakers van deze particuliere audiëntie
kok wal de bijzondere aandacht.
er kranig uit in zijn keurig
ijjs met rood afgezet uniform. Woens-
vond liep hij met moeder de vrouw
i familie in de feestelijke Kalveratraat,
borst getooid met het ridderkruis
on ds Oranje-Nassau-orde, fier opge
Vele Amsterdammers keken hem
vroegen zioh af: Wie zou deza
Mier zijn, in dit nog al vreemde uni-
wn gestoken P
't Was niemand anders dan de kranige
ajenbsstuurder der Haagsche Elcc-
Tcam, Reder, door wiens kordaat
bjj het ongeluk met het Ko-
rjjiuig een ernstig ongeval
oorkonten werd. Prins Hendrik der
tierlanden erkende, zooals men zioh
otinnert, dadelijk het flinke optreden
<n Beder, verklaarde den trambestunr-
t! vrij van alle sehnld, hetgeen nog
"8 keerde zioh om.
iSoeden nacht, mijnheer Jordan 1"
'Nij hem na.
"6 vreemde veranderde plotseling
"^oudiDg en greep hare hand.
oe". hoe heet de heer die mij
f* vroeg zij nieuwsgierig, terwijl
"n met groote oogen nakeek, tot
de trap uit het gezicht verdween.
Jordan, Wilfred Jordan,* antwoord-
"fartha zaoht.
0 vreemde, die zich Gabrielle Wei-
"ad genoemd drong nu nog nieuws
>f aan.
j1 Woont hij hier
1 op de derde verdieping heeft hij
"faterkamer."
de derde verdieping P Ia hg niet
>a van den heer Jordan, generaal-
denzelfden dag namens Z. K. H. in
een epoedscbrijven door den adjudant
van dienst den heer Du Monceau, werd
bevestigd aan de directie der Haagsche
Tram. Reder werd beloond met de hooge
onderscheidinglfidder in de Oranje-
Nassau Orde.
De wagenbestuurder-ridder was gister
ochtend een van de eersten, die op de
particuliere audiëntie door Hare Majes
teit werd ontvangen. Hij kwam zijn
hartelijken dank betuigen voor de onder
scheiding en genoot daarna de eer, dat
Hare Majesteit nog eens over het beloop
der zoo goed afgeioopen gebeurtenis in
de maand Februari met hem Bprak.
Ook Prins Hendrik onderhield zich
geruimen tijd met Reder. Tegen twaalf
uur kwam de Haagsche ridder-wagen
bestuurder weer buiten, waar hij opge
wacht werd door zijne familieleden, die
trotsch met hem door Amstel's straten
wandelden, 't Was voor hem een ware
Het bal ten Hove dat gisterenavond
plaats had, was drukker bezocht dan
vorige jaren. Tegen negen nur toen alle
gasten waren aangekomen, bood de
burgerzaal een schitterenden aanblik
er waren veel uniformen. De dames, be
trekkelijk weinig in aantal, hadden zeer
veel werk van haar toiletten gemaakt.
Te kis art over negen betrad de Ko
ninklijke familie de zaal. H. M. droeg
een lioht rose zijden baltoilet met zwart
gekleurde bloemen opgewerkt, waarover
een overkleed van witte tule. De Ka
ningin was getooid met de juweelen van
het nationaal huldeblijk en het groot
kruis van de Militaire Willemsorde. De
Koningin-Moeder droeg een met bloemen
geborduurd licht lila zijden toilet, ter
wijl de Prins gekleed was iu het groote
tenue van vice admiraal.
Dadelijk na het binnentreden schreden
HH. MM. en Z. K. H. langs de en
haie opgestelde gasten waarbij de Ko
ningin bet eerst de ecbtgenoote van den
burgemeester, mevr. Van Leeuwen,
aansprak.
Na ongeveer een half uur verwijld te
hebben in de kleine troonzaal, waar
een 25-tal dames speciaal tot HH. MM.
werden toegelaten, keerde de vorstelijke
familie in de groote burgerzaal terug
en ving de groote Cour aan dia onaf
gebroken tot half-twaalf duurde, waarna
de Koningin en de Prins zioh terug
trokken.
Van de Ministers woonde alleen
i'inister Talma, met wien de Prins zich
zeer lang onderhield, het bal bij.
Landbouworganisatie.
Zooals wij te zijner tijd mededeelden
verzond Prins Hendrik den 2en April
aan de besturen der verschillende land
bouwmaatschappijen en landbouwver-
oenigingen een schrijven, waarin hun
gevraagd werd afgevaardigden te zen
den naar een bijeenkomst in het Ko
ninklijk Paleis te Amsterdam, den
23en April te houden, om wensehelijke
inspecteur van den geneeskundigen
dienst P'
„Dok weet ik niet. Hij zegt, dat zijn
ouders dood zijn. Kom, ga maar met
mij mee naar mijn slaapkamer. Ach,
bet gaat hem niet goed. Ik geloof, dat
hij zeer arm is. Kom, ga meel*
„Dank u,* zei de vreemde, zonder
een spottende opflikkering van haar
oogen te kunnen verbergen.
„Ge ziet, ik ben weer heelemaal be
komen van den schrik. Zoo'n akelig
rijtuigIk laat mijnheer Jordan nog
maals vriendelijk bedanken I*
Daarna keerde zij zich om en ver.
dween in het halfduister op Btraat, voor
dat Martha haar nog iets kon vragen.
Martha Sohaitzer voelde een rilling
door hare leden gaan, toen de koude
tochtwind langs haar streek bij het
dichtslaan der buitendeur. Zij huiverde
nog, toen zij in de goed verwarmde
kamer terugkeerde.
De jonge man, die aan het gesprek
der drie meer bejaarde personen geen
aandacht had geschonken, keek vroolijk
op, toen hij Martha's stem hoorde.
Zij vertelde, wat er zoo pas gebeurd
was en welk een mensohlievende daad
Wilfred Jordan had verrioht.
verbetering op bet gebied van land-
bouwtentoonstellingswczen te bespreken.
Gistermiddag heeft deze vergadering
plaats gevonden.
Zijne Koninklijke Hoogheid opende
de vergadering met een uitvoerige rede,
waarin hij de motieven uiteenzette, die
bem tot de bijeenroeping van deza
samenkomst leiddeD, en ter inleiding
vau de vraag, of het niet wenechelgk
ware een algemeane landbouworganisa
tie tot stand te brengen, speciaal op
tentoonstellingsgebied werkende.
Namens alle vertegenwoordigde ver-
eenigingen zegde de beer jbr. mr. G.
L. M. H. Ruys de Beerenbrouck, onder
betuiging van groote ingenomenheid
met dit plan, medewerking toe.
Op voorstel van het Eerste Kamerlid,
den heer J. Breebaart Kz., werd met
applaus besloten de te constitueeren
vereeniging den naam te geven van
„Koninklijke Nederlandsche Landbouw-
vereeniging*.
De aanwijzing van een voorloopig
comité, welks taak in de eerste plaats
zal zijn bet ontwerpen der statnten, liet
de vergadering aan haar hoogen Voor
zitter over, en deze benoemde ve-vol-
gens elf leden, één nit elke provinoie,
voor Zeeland den heer K. J. A. G. ba
ron Collot ri'Eacury.
De heer Lohnis werd haar als secre
taris toegevoegd.
De bijeenkomst, die van twee uur tot
bij drieën duurde, werd beëindigd met
een rede van den minister van landbouw,
den heer Taima, die uit naam van alle
aanwezigen eu van den geheelen Neder-
landschen landbou i den Prins hulde
braoht voor zijn initiatief en voor de
groote belangstelling door Z. K. H. in
deze gewichtige bron vau volkswelvaart
getoond.
Verdediging van „de Standaard."
De „Stand." schrijftIn de eerste
jaren van bestaan keurde men het af,
dat onze redaotie, bij polemiek met
andere organen der pers, niet de ge
woonte volgde om een oitaat uit het
artikel, waartegen onze opmerking ging,
af te drukken, maar als regel aannam,
om bet daarin vervatte gevoelen kort
saam te vatten. Resumtie, geen citaat.
Althans niet dan bjj uitzondering.
Meer dan eens hebben we dit ons
standpunt, dat we met voorbedachten
rade innamen, toen ter tijde verdedigd
en toegelicht. Sinds viel men er niet
meer over.
In de laatste maanden echter leeft
het oude verwijt weer op. Daarom
schijnt het niet overbodig, onze vroe
gere toelichting kortelijk te herhalen.
lo. In de buiteniandsche pers is dit
overdrukken van heele lappen uit een
besproken artikel geen gewoonte. Het
gesohiedt niet dan bij uitzondering. Wel
onder „Uit de Pers", maar niet bij be
spreking.
2o. Bij citaat knipt uw opponent uit
uw artikel veelal twee, drie zinsneden
„Wel", zei juffrouw Sohnitzer wel-
meenend, „dan moeten wjj dien braven
hongerlijder boven maar uilnoodigen
bier met ons te komen smullen van
het lekkere gebraad. Hoe vindt ge dat,
kind P"
De jonge man stond van zijn stoel
op en kwam langzaam naar de ronde
tafel.
„Als hij maar wil, moeder I Hij is
zoo trotsch."
„Och kom", sprak juffrouw Sohnitzer
lachend. „Hij is zeker trotsch op het
geen bjj niet heeft, en op hetgeen hij
niet is! Maar ooh ja, ik heb toe a mede
lijden met hem. Je moet niet denken,
dat ik fatsoenlijke armoede veracht. Eu
jongelui zijn soms wel een beetje zon
derling, voor zij tot den trouwdag ko
men. Goed, dan zullen wij hem maar
wat boven laten brengen daarmee
uit! Zeg het maar even aan Christine,
kind. Een halve kip en wat er bij hoor,
niet zoo schraal, hoor 1 En een flesota
wijn, hoor je? Of..."
„Als u het goedvindt, ga ik liever
met Christina mes, moeder," sprak het
meisje, verlegen blozende, „Christine
zegt misschien haar boodschap zoo lomp
en hg is zoo fijngevoelig. Ik wilde hem
uit, die hem de beste kans biedeD, en
laat vat er by hoort, en 't eerst in zijn
beteekenis doet uitkomen, niet zelden
weg. Iets wat erger is dan niet-citeeren.
3o. Dit citeeren van heele lappen
onderstelt bij ons, dat ook een belang
stellend politiek man (en voor hem is
alleen zulk een polemiek) uw blad niet
leest. Dit au is zoo onder de liberalen.
Zy lezen alleen eigen bladen. Bij ons
leest men bladen van alle richtingen.
Dit verdient voerkeur, en door het oi-
taai houdt de eenzijdige gewoonte stand.
4o. Het citaat wordt veelal uit een
zeer kleine letter gezet, die slecht leest.
Gevolg waarvan is, dat tal van lezers
heel het citaat overslaan, en alken lezen
wat tegen u gezegd wordt. By resumtie
weten ze althans waarover gehandeld
wordt.
En 5o. vooral in een klein blad neemt
volledig eitaat te veel plaats. Onze re
dactie beschikt slechts over twee pa
gina's Bit noopt breedsprakigheid te
mijden, en op beknoptheid bedacht te
zijn. Hoe vaak is bet nu niet voorge
komen, dat tegen iets wat bij ons zeg
tien regels in beslag cam, heele artike
len geschreven werden van meer dan
een halve kolom. Gaven we ons dan
niet gewonnen, dan volgde er een heele
kolom. En dan werd steeds geëisoht dat
we al deze breede stukken zouden over
nemen wat niet kon. Dit zon nog gaan
bij een incident, dat met één keer po-
lemiseeren afliep. Maar men kent bjj
ons het gouddraadtrekken, en er zijn
quaesties die een halfjaar en meer san
de orde blijven, en dan gaat 't oiteeren
niet, of ge moet wat ge zelf te zeg
gen hebt, óf inkrimpen éf weglaten.
Het is om deze redenen, dat we van
meet af aan resumtie boven oitaat de
voorkeur gaven, en nog altoos blijft de
door ons gevolgde methode ons voorko
men, juister te zyn.
Bestrijding van den handel In
vrouwen.
Het Nationaal Comité tot bestrijding
van den handel in vrouwen zendt ons
een circulaire, waarin het wijst op zyn
Nationaal Informatie bureau Wetering-
plantsoen 22 te Amsterdam, waar ieder
kosteloos inlichtingen kan krijgen om
trent de betrouwbaarheid van betrek
kingen aan vrouwen of meisjes in bia-
neu-of buitenland aangeboden.
Hoe noodig zulk een bureau is blijkt
uit een mededeeling van enkele geval
len, waarin het Nationaal Informatie
bureau inliohtingen verschafte
„Een meisje uit een provinciestadje
zou onlangs te Amsterdam in beirek
king gaan. Zy informeerde bij de po
litie, die zieb tot ons riehtte. Het bleek
dat ze in handen zou zyn gevallen van
een paar zeer gevaarlijke personen.
„Een ander meisje zou zonder onze
tusschenkomst bjj een gewezen bordeel
houdster te Haarlem, een zeer slechte
vrouw, zijn aangeland.
„Een derde was in onderhandeling
de complimenten van u brengen en zeg
gen, dat u verlangt, dat hij zich wat
versterkt na zijne goede daad".
„Wel, dat is goed, kind", sprak juf
frouw Sohnitzer, terwijl a.e hare dochter
laDgs de wangen streelde. „Christine
kan soms zoo lomp iets zeggen, dat is
1 werkelijk waar".
I „Zou ik de boodschap voor u kunnen
doen, juffrouw Martha P" vroeg de jonge
man snel.
Daar moest juffrouw Sohnitzer om
lachen.
„Wel, Frans dun zou het nog beter
zyn, als mijn oude keukendragonder
alleen naar boven gingMaak voort,
kind, en laat de flesch beneden open
trekken. Ik denk, dat hij boven wel
geen kurketrekker zal hebben."
De jonge man beet zioh op de lip
en begon onrustig in de kamer heen
en weer te stappen. Bij de gangdeur
bleef hij echter telkens een oogenblik
staan luisteren, of hij de bekende lichte
voetstappen ook op de trap hoorde.
Wat beneden nog druk druk bespro
ken werd, had Wilfred Jordan op zyn
kamer reeds lang vergeten. Hij dacht
slechts aan de sohoone vrouw, die hg
weder beminde, vergetende hoe hij ja-
met eene familie te Amsterdam die zeer
ongunstig bekend staat. De man is hou
der van verschillende verdachte huizen.
Tij dia konden wij haar waarschuwen.
„Een onderzoek voor een dienstbode
bracht aan het lioht, dat zij zich ver
huurd zon hebben in een gezin, waar
vader en zoon beiden een groot gevaar
voor iedere jonge vrouw opleveren.
„In een hotel had een der gasten
een kamermeisje gehuurd. Den volgen
den dag reeds zou ze naar het buiten
land vertrekken. Onze tusschenkomst
werd ingeroepenwe informeerden
langs telegrafischen weg en konden nóg
jnist bijtijds waarschuwen tegen hetgs-
fB »r, waaraan zij zich zou hebben
blootgesteld.
„Ok in andere opzichten gaven wg
voorlichting. Een meisje zag zich ge
dwongen onze hulp in te roepen om
haar te beschermen tegen haar eigen
valer, die baar den slechten weg op
wilde drgven. Wy braohten haar in
veilige haven en namen maatregelen
dat deze ontaarde dronkaard niet langer
misbruik kon maken van zyn vaderlgk
„Men vroeg ons van uit het buiten
land inlichting betreffende een jonge
vrouw, die van de familie geregeld on
derstand ontving. Wij bevonden dat zjj
in een beruchte buurt een openbaar
onzedelijk leven leidde.®
Deze voorbeelden toonen aan welke
gevaren jonge vrouwen bedreigen, in
dien zij zonder behoorlijke informaties,
omtrent de mensehen bij wie zij zullen
wonen, de huizen waarin zy zullen die
nen, naar andere plaatsen gaan. Het
Nationaal Informatie-bureau, Wetering-
plantsoen 22 dat door de regeering ge
steund wordt, en waarin vertegenwoor
digers van zedelijkheids vereenigingen
van alle gezindten zitting hebben, dat
de schakel vormt tnseehen al deze ver-
eenigingen, die vooral door samenwer
king haar doel kannen bereiken het
Nationale Informatiebureau is het best
in staat de noodige inlichtingen te ver
schaffen, ook omtrent gelegenheden waar
meisjes veilig kunnen iogeeren, en haar
avonden doorbrengen.
Wy hebben PaecheD reeds achter ons
en nog wachten we op de Lente, die
dit jaar maar niet komen wil. De boer
klaagt, de stedeling klaagt, de reiziger
en de niet-reiziger klaagt, in huis en op
kantoor, in den trein en in het oafé,
overal is het weer de aanleiding tot, ja
vaak zelfs het onderwerp van het dis
cours. Ia zooverre is het weer toch
maar een uitkomst, dat hef ons steeds,
en thans meer dan ooit, stof geeft tot
gesprek. Vroeger moet het hier op 't
ondermaaneohe een saaie boel zyn ge-
weestde aarde-bewoners zaten stom
tegenover elkaar en gingen allen zwjj-
gend huns weegs. Toevallig kwam het
renlang zioh zeiven uit een oogpunt
van zedelijk karakter zoo veel boven
haar verheven gerekend had, omdat zij
aan hare liefde ontrouw was geworden
ter wil van rjjkdommen. Doch nu had
zy daarover berouw en wilde zjj het
verleden in zyn armen vergeten.
Daar werd zacht op de deur geklopt.
Hij stond op om te openen.
„Ach!"
Wilfred Jordan zag alleen de lieve
gestalte in de roode blouse.
„Juffrouw Sohnitzer I Hé, wat is er f
Hg moest eerst zyne gedaohten tot
de werkeljjkheid terugroepen, maar toen
hij daarmee gereed was niet bijzon
der gestieht, bemerkte hg ook de dikke
Christine, met het zwaar beiaden blad
en de bloote armen.
„Mijne moeder
„Juffrouw Martha," riep op dit oogen
blik de dikke meid, wier geoefende neus
een branderige lucht uit de keuken
meende te ruiken, „alles goed en wel,
maar beneden brandt de saus aan. Neem
als je blieft het blad zelf... Meteen had
Martha hef blad in handen gekregen
en Christine snelde naar beneden."
(Wordt vervolgd.)
