ill-Club
Maandag
20 April,
WERKEN.
Mo. 94
46s Jaargang.
1908.
)NDE>.
Hissing-en.
Leduit.
stbode
stbode
stbode
btbod 3
MDIËN8T
WALCHEREN.
t tielioort een bijvoegsel.
Gemeente bestuur.
FEXDMMOM.
SmueMiaBisek leriétei.
Joseph Haydn's „Die Jahreszeiten."
S3?
en F. TIMMERMAN
Mej. H00RNAERT
raat.
aagd oen flinke
lis: Hotel „Zeeland,
tegenwoordige, een
buiten abuis. Adre«
(boven.)
8.per maand,
itraat 88.
JSBIEKTST
d en het Station,
enenbeervm. 8.50,
|5, 3.-, 4.15, 510
Station vm. pi. m.
20, 3.30, 4 35* 5 35,
gemerkte rit waebt
11.44 en de boot
boot van Breskecf.
a trein van 11.02 u-
en-ffliddelbnrg t.t
4A0f 5.50f 7.55'
f 12.30* 1.15§ 2.-*
5.—* 5,50§ 6.55'
10.25.§
m de Remise,
in de Zeiimarkt,
n het Badhuis.
5.15f 8.25-j- 8.40*
1.15* 2,2.45*
5.50* 8.55§ 7.50'
n.io.f
der dan tot da Re*
Zeiimarkt.
Badhuis,
aen vertrekken
van het Bad'
tation) 9.20, 12.16
Het vertrek van de
Krugerstraat en het
0 en 13 minuten later.
1.40, 9.23, 12.18,2.68,
aar Domburg 7.02,
- en 8.40.
.r Vlissingen en Mil'
0, 1.35,4.15, en 6,66
(naar Vliaaingen 0°
19, 2.24,5.04, en 7.4*
VLISSINflSCHE COURANT.
Prijs per drie maanden 1 30. Franco pa' post 150.
Afzonderlijks nummera 5 cent. M m abonneert rich bij ale Riek.
bandelaran, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Maikt.
m
AD VERTKN FIËKvan 14 re, 50® 0.40, Voor ëJtgn regel
meer 10 cent. -• Bij directe opgaaf vim driemaal [plaatsing erzeliila
rdvertentie wordt de prijs slechts tweeinaal berekend. Gws-: letters
r, cliché's naai' plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Z>n- en feestdagen.
vg-'Y'" Wegens het FAASCM-
jjjwp PEEST zal a.s. Maandag
avond g«en nnsnmer na ®ma
Had versohynen.
DRANKWET.
Burg. en Weth. van Vlissingen
gelet op artikel 37 der drankwet
does te wetaa
dat bij hen zjjn ingekomen
le een verzoek van L. G. DEHE-
JAUW om verlof tot verkoop van
tiooholhoudende drankei andere dan
e drank in de beneden-voorloeali-
lelt ran perceel Bellamykade 48.
2. sea verzoek van P. L. SPEC-
KENS om idem in twee beneden-lo-
kiliteiten en van Boulevard Evertsen
8.
een verzoek van J. LE MAHJEU
vcor idem ia de beneden-voorlokaliteit
ii perceel Kanaalstraat 146.
dat van af heden gedurende veertien da-
jeu sohrifteljjke bezwaren tegen het even-
tueel verleenen van de gevraagde ver
teren kunnen worden ingebracht bij
Burgemeester en Wethouders voer-
Vlissingen, 18 April 1908.
Burg. en Weth. voornoemd,
TAN DOORN YAN KOTJDEKERKE.
De Secretaris,
WITTEVEEN.
BURGERLIJKE STAND.
Da Ambtenaar van den Burgerlijken
and van Yiissingen maakt bekend dat
kat Bureau van den Burgerlijken Stand
sen ü®steii April e.k. van des
middags 32 tot des namiddags 32l[%
uur geopend is tot het doen van aangifte
tan geboorten en overlijden.
Vlissingen, den 18den April 1908.
De Ambtenaar voornoemd,
W. KLOMP.
Tegenover menschen die zich aan
«tu zwaar misdrijf schuldig gemaakt
hebbeade, voor altijd uit de maatsobappij
«erdea verwij ierd, heeft men, ook nog
1 ia onzen tijd, aan de vrijheidsstraf
bepaling verbonden, dat zij hun tjjd
te ledigheid zouden moeten doorbrengen.
Wij willen hier nu niet wijzen op
t ziekelijks van het beginsel, dat
tamelijk uitgediend heeft, dat men een
Misdadiger niet alleen in het belang
der samenleving straffen moet, maar
ook persoonlijk kwaad moet doen
naar hij het op zijn beurt anderen deed.
tij wjjzen ®r alleen op dat zjj, die
fee bijkomende straf oplegden, moeten
3.)
„Mevrouw heeft bezoekmaar als
djobear verwacht wordt, zal ik eens
8»an vragen".
Hij wierp een blik in de portiersloge,
'ja zich te overtuigen dat de man met
'•on mantel, op wien wel iets viel aan
8 merken, onder toezicht achterbleef,
111 ging toen de trap op, waarvan de
'«den met een rooden looper waren
Wegd.
Wilfred Jordan had dien blik bemerkt
'"zijne wangen werden rood van sohaam-
en wrevel.
lios weinig tijds was bet geleden,
de besohaafde kringen in bat huis
!3Mr ouders gaarne verkeerden en hjj
zoon das huizes werd behandeld met
8 oplettendheid, dij men hem schul-
«'g was
hebben begrepen dat de hoofdstraf daar
door buitenmate werd verzwaard ea
daardoor erkenden den zegon van den
arbeid, den vloek der ledigheid.
Nu is het zeker dat tuseohen ledig
heid en ledigheid een ontzaglijk groot
versohil bestaat. Een kind dat nog niet
ieert, dus nog niet geregeld en op be
paalde wijze in de richting van ver
standelijke ontwikkeling werkt, tracht
zich op alle mogelijke wjjzen bezig te
houden en goede opvoeders zorgen er
voor, dat de gelegenheid daartoe niet
ontbreekt en zien de noodzakelijkheid
in om het kind zelf ook nu en dan
bezig te houden.
Het kind heeft dringend behoefte
aan afleiding en bezigheid en de rich
ting waarin het zich daarbij beweegt
wordt bepaald door de mate zijner ge
zondheid en kraehten. Een zwak of
ziekeljjk kind houdt zich met een stil
spelletje of een knutselwerkje bezig.
Flinke beweging nemen kan het niet
maar het gevoelt zich daarom niet on
gelukkig. Ongelukkig zal het kind zich
eerst gevoelen wanneer het zich ver
veelt en daar bet zieh niet kan en niet
wil vervelen, is zijn ledigheid de bron
van ongehoorzaamheid en kattekwaad.
Bij den gezonden mensch neemt die
behoefte aan bezigheid steeds toe. „Ik
ban geen phnt zegt de Géoestet
ergens, ik wil geen rust, 'k ben
jong en van mijn tjjd". Bezigheid
wil ieder, ook dis door zijn maatschap
pelijke stelling er niet toe verplicht is.
Iets doeo ie een behoefte, door de na
tuur zelve geschapen. Vandaar dat zeer
langen tjjd, in onze hoogere en middel
klassen vooral, de vrouw zich gruwelijk
verveeld heef'. Veel was haar verbo
den veel werd geacht in strijd te zijn
met de eischen harer sexe. Natuurljjk
kwam de zwaarte der verveling vooral
neer op de ongehuwde vrouw, die zich
vaak diep ongelukkig gevoelde. Zjj
vooral heeft den diepen ernst en de
eeuwige waarheid ondervonden van de
spreuk, dat arbeid da hoogste zedelijk
heid is; want zjj gevoelde dat zjj mis
plaatst was, dat zjj geen wezenlijke
roeping had, niet nuttig kon zjjn. Op
hare wereld- en levensbeschouwing, op
hare wijze van danken en handelen,
kon dat niet van gunstigen invloed
wezer. Zjj kon zich zelf niet aan de
wereld tan voorbeeld stellen, had een
gevoel van onvoldaanheid over zichzelf
en anderen en was machteloos om tot
eenige lotsverbetering te komen.
Het is aan onyen tijd voorbehouden,
dat beter in te z:e». Wij bonden nog
altijd rast aan hst beginsel dat het na
tuurljjk arbeidsveld der vrouw is ge
legen in het gezin maar daarom wil
len wjj de ongehuwde vrouw niet doe
men tot werkloosheid en daardoor tot
afhankelijkheid. -Wij achten den eerlij
ken arbeid geen aohsnde meer voor
haar wjj zjjn integendeel overtuigd dat
de maateehappjj haar in staat moet
stellen, waar het n o o d i g mocht zijn,
„Mevrouw de barones laat u verzoe
ken binnen te komen. U is immers de
teekenondarwjjzer P"
Jordan volgde den bediende, die zjjn
hoed ea mantel zonder verlof in bewa
ring nam, nasr de eerste verdieping.
Door een fraai versierde voorkamer
kwam hij in eon klein, maar weelderig
ingericht boudoir, waar een flink vuur
in den haard brandde. Op de terugge
slagen gordjjnen kaatste het purper van
den avondhemel zich terug en wierp
op het fluweel een vloed van robjjn-
kleurig licht.
Op de tafel stond een vaas met de
kostbaarste orchideeën en rozen, een
dergeljjke bloemenpracht prjjkte op de
schoorsteenmantel naast de zacht tik
kende pendule. Zelfs de bloemenhanger,
die boven de sofa in den hoek heen en
weer schommelde als een fladderende
vlinder, was vol met heerlijk geurende
seringen en takken vol bloesems.
Wilfred Jordan, die zijne donkere
achterkamer vergeleek met deze gezjl
lige mooie kamer, had-een gevoel alsof
hjj in een andere wereld was overge
plaatst zijne zinnen waren om zoo te
zeggen betooverd. De wenseh kwam bij
hem op, hier alleen te kunnen big ven
TelepïlOomlUIllmei• 10.
in het eigen onderhoud te voorzien. In
ieder geval zjjn wij overtuigd, en ook
de vrouw zelve heeft dat beter leeren
begrijpen, dat zjj haar tjjd niet in ledig
heid of in beuzalingen mag doorbren
gen, maar ook hare krachten en ta
lenten op menig gebied ten zegen kun
nen zjjn een zegen waarin zjj zelve
in de eerste plaats zal deelen.
In zooverre is de man er altoos beter
aan toe geweest, dat de maatschappij
hem, in den regel althans, den rbeid
tot plicht maakt. Nu is het zeker dat
hij, wien een plicht ia opgelegd, de
vervulling van dien plicht vaak als een
last besohouwtmaar er ia slechts wei
nig toe noodig om in Éa zien, dat, zon
der den dagelijkschen maafschappelijken
arbeid, het leven oneindig zwaarder zou
vallen dan thans vaak het geval is.
Vooreerst zou het niet mogeljjk wezen
in ons onderhoud behoorlijk te voor
zien maar bovendien zou waar de
mogelijkheid bestond van allen om
zonder geregeiden arbeid te bestaan,
dit het gehalte van het leven verlagen.
Een Frarsch schrijver heeft dan ook
naar waarheid gezegd dat da arbeid
zelf zijn belooning met zich breDgt
want hjj zondert ons af van de wereld
en v»n ons zeiven Al ware men hem
alleen de opgewektheid schuldig, die
eiken welbeeteden dag kroont, d'n nog
zou men ham moeten zegenen.
Een stellige waarheid is het dan ook,
dat, waar de natuur ons den arbeid tot
eene behoefte heeft gemaakt en de
maatschappij er ons een plicht van
maakt, de gewoonte er ons een genoegen
van maakt.
Een lichte taak wordt zwaar wanneer
men haar onwillig verrichtmaar bet
omgekeerde is eveneess het geval. Wij
en ona werk, sla we net liefhebben, als
we er in opgaan, els we er de noodza
kelijkheid en de nuttigheid van inzien,
worden ten slotte één de arbeid wordt
ons een vriend dien wjj niet meer
zouden willen missen. Hoe ouder wij
worden, hoe minder wij dien vriend
kunnen ontberen en ten slotte vergoedt
hjj ons al de illusiën, die het leven ons
stuk voor stuk heeft doen verliezen.
De arbeid is dus een zedelijke en
maatiohappeljjke plichtmaar wjj weten
dat niet alle plichten even getrouw
worden nagekomer. Et zjjn ook luiaards,
die veel meer konden verrichten, dan
zjj in werkelijkheid doen.
HoogstvermoedeSflk zullen zij er
self den meesten last van hebben, en
in zooverre kunnen wjj er wel het
zwjjgen toe doen. Zijn er anderen, in
wier onderhoud zjj vsrplioht zijn te
voorzien, dan is hun luiheid echter
eenvoudig een misdaad. Onverantwoor
deljjk is luiheid trouwens a 1 t jj d te
genover de maatschappijwant zij is
de grootst mogelijke verkwisting van
de duurste stof die er op de wereld
bestaattjjd. Daarom werpt de luiaard
weg wat onschatbare waarde heeft voor
het tegenwoordige en bovendien, als
Abonnt ments-Advertentiën op zeer mortice! it o voorwaarden.
men er geen gebruik van maakt, on
herroepelijk verloren gaat.
Maar wjj moeten niet werken, om
er maar af te komen omdat er nu
eenmaal geen ontkomen aan iswij
moeten er, om er al den zegenenden
invloed van te ondervinden, heelemaal
bjj zijn, met h?rt en ziel want het is
alleen door arbeid dat wij gezond kun
nen denken, en, omgekeerd, is het den
ken, waardoor de arbeid den mensch
tot een geïuk wordt en tot een leer
school, het ganeche leven door. En
daarom zeide ook onze dichter
„Werken en denken en leeren is leven
Wie hier niet werkt is zijn plekjen op aard',
Wie daar niet denkt is het leven niet waard,
En om te leeren is 't leven gegeven lft
te midden van dit robjjnkleurige licht,
dat hem zoo weldadig aandeed, te mid
den van de welriekende geuren, die
zijne zinnen streelden.
Met de reohterfaand leunende op de
mollige bekleeding van een armstoel,
stond hjj met half gesloten oogen en
liet den vrijen loop aan zijn geprikkelds
verbeelding, die zjjn ademhaling koorts
achtig deed versnellen.
Het oude zoete sprookje der eerste
liefde konk hem daacbjj in de ooren.
Levendig kwam hem alles weder voor
de a geest. Hg zag een paar donkere
oogen en roode lippen, die hem bekoor-
Ijjk tegenlonkten, en zoo sterk was de
indruk van dezen droom in wakenden
toestand, dat de jonkman met een zucht
zjjn vrjje hand over de oogen streek,
om zieh tot de werkeljjkheid te roepen.
Een gevoel van angst greep hem
plotseling aan het was of hij gewaar
schuwd werd den gevaarlijken bodem
te ontvluchten, waar zjjn beter gevoel
zoo snel was verdwenen. Doch reeds
was het te laat. In de aangrenzende
kamer verstomde het geluid der stem
men. En daar hoorde hij lichte voet
stappen, vergezeld van een zaeht japon-
geruisoh.
Uitvaart ar. Cfsertsema.
Op de algemeen© begraafplaats te
Driebergen had gistermiddag, onder
talrjjke bewijzen van deelneming, de
ter aarde bestelling plaats van het stof
fel jjk overschot van mr. J. H. Osertsema.
Aan de groeve werd het woord ge
voerd door prof. mr. H. P, O. Quack,
voorzitter van den raad van eommieea»
rissen der S. S. en der N. G. 8., die
namens deze Maatschappijen warme
buide bracht aan de verdiensten van
den overledene.
De heer Van Boess sprak namens
de Nationale Hypotheekbank, waarvan
da overledene president commissaris was.
Ten slotte sprak de heer Van Heek als
vriend van den heer Geertsema, die
hulde bracht aan diens gaven van ver
stand en karakter en tevens dead uit
komen, hoeveel Qverijsel aan den over
ledene heeft te danken.
De heer mr. Geertsema, Commissaris
der Koningin in Groningen, dankte
voor de betoonde deelneming.
Onder de kransen en bloemstukken
waren er van H. M. de Koningin-Moe
der, van den raad van commissarissen
der S. S., van hst comité van oud-stu
denten te Groningen, vaa de Nationale
Hypotheekbank enz.
Kondag 19 April zal de predikbeurt
in de hofkapel ten Paleize Het Loo
worden vervuld door den hofpredikant
dr. O. J. van der Flier.
H. M. da Koningin-moeder woonde
op Goeden Vrijdag in de Kloos.erkerk
de godsdienstoefening ter voorbereiding
voor het H. Avondmaal bij.
Ba antiEevelutioanaïr® partij.
Depntaten van bet centraal oomité
der antirevolutionnaira partjj hebben
voorgesteld gelegenheid te geven om,
in verband met veranderde tijdsomstan
digheden, wjjzigingen te brengen in de
provinciale eomité's van artirevolution-
naire kiesverenigingen, vooral om meer
de provinciale belangen te behartigen.
De ontwerp-reglementen, voorzien
Wilfred liet zijn hand zakken. De
deur ging open en de roode portières
werden opengeslagen,
i Een slanke dame, hoog van gestalte,
j stond op den drempel. Haar hoofd was
omljjat door fjjna krulletjes bruin haar,
waarbij het gelaat als wit albast afstak.
De schoone roode lippen kwamea daar
tegen des te bekoorlijker uit,terwjjl de
indruk vaa haar voorkomen nog werd
j versterkt door haar amandelvormige
donkere oogen, beschaduwd door lange
wimpers. Een trek op haar gelaat, die
haar grenzelooze zelfzuoht en prikkel
baarheid verried, gaf daaraan een pi
kante uitdrukking.
Op dit eigenaardige schoone hoofd
viel het purperroods licht der onder
gaande zon en zette daaraan een ver
blindende bekoorljjkfaeid bij.
„Ik heb u even laten wachten
Wilfred Jordan werd in zjjn droo-
merjjen te snel gestoord, om de waar
neming zjjner oogen onmiddellijk tot be-
wuatzjjn te brengen dooh de klank
van haar stem trilde door tot in zjjn
hart.
Hjj sohrikte op, pgnljjk aangedaan.
Op zjjne plaats staan blijvende, boog
hg het lichaam naar voren, al* iemand
van de wgzigingen, zijn ter goedkeuring
opgezonden aan het oomité, waarvan
prof. dr. Bavinok, te Amsterdam, voor
zitter ie.
StastspsDflionneeriBg- cengias.
Op een nader te bepalen datum in
de maand September zal vanwege den
Bond voor Staatspensioneering, te Am
sterdam een congres worden gehouden
betreffende het staatspensioen vraagstuk.
Tot deelneming aan dit congres zullen
uitgenoodigd worden de verschillende
politieke partgen, vak- en andere ver-
eenigingen, rail vrie verondersteld wordt,
dat rij belang stellen in de oplossing
van dit maatschappeljjk vraagftuk. Op
dit congres zullen een vijftal nader op
te geven stellingen ingeleid en verde
digd worden door de heeren O. L. Jan
sen, J. P. de Jager, ds. D. A. van
Krevelen, ds. T. J. Reinders en D. de
Olercq.
Verfcraik tob gedistilleerd.
Het verbruik van verscojjnsd gadis
tilleerd in Nederland per hoofd der be
volking hetwelk in 1877, toen't op
z'n hoogBt was 9.98 Liter; tien jaren
later in 1887 9.01 Liter; twintig jaren
daarna 8,46 Liter bedroeg heeft,
naar de Redaetie van de Volksbond tegen
drankmisbruik ons meldt in 1907 be
dragen 7.32 Liter ad 50 pCt., d. i. lager
cjjfer dan in een der laatste 30 jaren
werd bereikt. Het verbruik is derhalva
in 30 jaren tijde ongeveer met niet
minder dan een vierde deel verminderd.
Niet raekea.
Ingevolge gewijzigde instructie is
den brievenbesteller het rooken in dienst
in en buiten het kantoor verboden.
Alleen bjj uitvoering van den dienst
op landwegen buiten de steden of dorpen,
mag daarop een uitzondering worden
Tot de monumentale werken in d®
muziekgeschiedenis, die in den loop dei-
tijden niet verbleekt zijn, doch hun groot®
beteekenis hebben behouden, behoorea de
beide oratoria van Haydn Die Schöpfung
en Die Jahreszeiten. Nadat een paar jaar
geleden het eerste werk door vlissing'8
Gemengde Zangvereeniging" ten gehoore
is gebracht, zal deze vereeniging nu ook
het tweede koorwerk ten uitvoer brengen.
Die Jahreszeiten is een vrijwel algemeen
bekend oratorium, maar stellig zijn er in
de Scheldeatad velen, die tot nu niet in
de gelegenheid waren het te leeren kennen
trouwens dergelijke werken gaan over van
geslacht op geslacht en zoo zal misschien
een toelichting en een beknopte beschou
wing, aan het werk gewijd, de belang
stelling ervoor verhoogen en wellicht er
toe kunnen medewerken, dat men dieper
in het werk zelf doordringt en daardoor
de vele en veelzijdige schoonheden den
hoorder duidelijker zich openbaren.
Haydn's Jaargetijden ie niet hst esnig*
die verblind is door ©en onverwacht
licht, of als iemand die veretgfd is vat,
schrik. Alleen dc mondhoeken trokken
zenuwachtig, alsof hij wilde iaohen en
niet kon.
Mevrouw Von Karstenbrook had ach
teloos den sleep van haar japon opge
nomen. Nu riohtte zij den blik naar
den jonkman, die daar zwjjgend en
onbewesgljjk stond.
„Wat is dat P" mompelde sij, een
paar schreden nader komende. „Zou
dat
„Eifride 1°
Onbewust was deze naam over zjjne
lippen gekomendoch na het uitspre
ken er van gevoelde hjj onmiddelljjk spjjt.
De jonge vrouw opende en sloot her
haalde malen de oogen de zenuwachtige
trek op haar gelaat was duideljjker
te zien.
„Dat wist ik niet," sprak zjj halfluid-
„Toen men mij beloofde mg den teeken-
onderwijzer te zenden, kon ik niet ver
moeden
(Wordt vervolgd.)
