mantels Eerste Blad. üuisisana. ajn. ILINGE 46a Jaargang. ÏES-CONFECTIE jjn ¥anaf f 198 ss fU- ifl f4.50 6 April. limber bestaat uil 2 bladen. ALADE. ieiö eente bestuur. i „Eigen Hulp, tense?! 1 «p TUssUfsdu (wrut BOYCOTTEN. wet geilt. IsépMsi, Kim jfcêsitel a jtel|sic lieiasteisg. (So, 82 1908. Maandag f. VAN DALEI, e Jongen EEOTLLETOU. Eö Voorzittsr (get.) VAN DOOKN VAN KOUDEKERKE. IE BMEE. I PLAATSELIJKE BELASTINGEN. po.) ÜUMMEK 127. tUWSTE f5.85. VLISSIMWHE COliRAIT Prijs pei- drie maanden 3 30, Franco per post 1.50, Afzonderlijke aummeia 5 cent. M :n abonneert nich bij alle liter, bande laren, Postdirecteuren of re ibt3treeka bij den U i t g e t e r F, VAN DE VELDE Jr., Kleine Mat kt. «K ADVERTENTIES van 1—4 regefe ƒ0.40. Voor eken regel meer 10 cent. - Bij directe opgaaf v;to driemaa' jdaateirg erzelfde irivertentie wordt de prijs slechts ticeei naa! berekeot.L Gr>*t»-; letters <B cliehé's naar plaatsruimte. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en feestdagen. LLANDSCHE ge SeMerij 8,« 'B©©/© ®'0©SS|. Aanbevelend, 1NT00E 'Cortenaerkade 3, lig door hare winst. °/o aan d® ^6['| ÈiBgen h. HARENT. &SEESa )AG van 9l/sll1/) te ©©fflsss##®®- u g e r s t r a a t, No. aat. mfMisraA» ld, Magazijn „DE wendijk 27. IHB-SCHELDE 08. im. 3,23 c) en 6,16 d) nm. 3,50 c) en 6,45 1,55 a) en 4,45 3,23 en 6.15 d) h). n na het vertrek var re n. Neuzen vm. 8,3" 3, Borssele en Neuzen skens, Boraselen en boot van 10.25 uit gen van 18 April op de heffing en op de in vordering van Tolgelden op den VHssingenKoudekerkscnen straatweg. Surg, en Weth. van Vlisaingen leen te weten: dat door de raden der gemeenten Vlis- nKoudekerke is genomen het na- ind besluit, dat bij Koninklijk besluit kn 20 December 1907 no. 3 is goedga- pard raden der gemeenten Vlissingen en igezien de missive van Ga- Staten van Zeeland, waarbij voor zooveel noodig gemachtigd den tot het gemeenschappelijk regelen de zaak der tolheffing op den atraat- tussehen beide gemeenten Besluiten: lit te stellen de navolgende I Verordening regelende het heffen van tolgeld op den straatweg van Vlis singen naar Koudekerke v.v. I Artikel 1. Ten behoeve vau beide ge temde gemeenten zal een tolgeld worden voor het berijden van den straat- leg van Vlissingen naar Koudekerke. Art. 2. Bij aankomst aan een der beide op den straatweg zal worden Itaald: ■Voor elk los paard of muilezel f 0.05 pdbsest of ezel fO.Ol5; kalf, schaap of fO.Ol ■Voor een kudde schapen of varkens ■rker dan 50 Btuks in eens f0.50 ■Voor eiken bok, geit of hond, gespannen Veen rij- of voertuig met twee wielen 11; 'oor eiken 1 ok, geit of hond, gespannen lor een rij- of voertuig met vier wielen 1.08; [Voor elk paard, muilezel of rundbeest Binnen voor rij- of voertuigen met |o« wielen of sleden f 0.08 elk als boven gespannen voor rij- met vier wielen f 0.10 twee of meerdere rij- of voer- i aan elkander gekoppeld zijn, zal Iwndien betaald worden voor ieder paar [in f 0.08 [Poor elk paard gespannen voor diligen- postwagens ingericht voor niet meer is personen f 0.10 Voor elk paard gespannen voor idem I» meer dan zes, doch niet meer dan p personen f 0.12» Voor elk paard gespannen voor idem li"», daar zullen wjj later nog wel r °vci spreken ik moet nu vlug [Weeding verwisselen den gansehen ik op de bergen geweest doe I"® groeien aan den graaf." JiMozesj die van den berg komt", riep I1' Reiehenau, die op het terras zat. I* gelaat schittertWelke vroolijke l'g heeft die dwaze Wolffinger je 1 verteld ger is daar geheel onschuldig wide de dokter laohend, terwijl l«#D de gedekte tafel plaats nam. me niet kwalijk, dat ik u heb 11 Wachten, Manfred", liet hij er op tDi toen de bediende reeds het 8 gMeoht opdiende. „Ik heb vandaag 11 wsgeaame ontmoetingen gehad. 097333 op den berg ontmoette ik voor meer dan negen doch niet meer dan twaalf personen f 0.15 Voor elk paard, gespannen voor idem voor meer dan twaalf, doch niet meor dan achttien personen f 0.17» Voor een voertuig met meer dan drie wielen, gedreven door mechanische be weegkracht f0.25. Art. 3. Vau de betaling van tolgeld zijn vrijgestelda. de paarden en rijtuigen uitsluitend gebruikt wordende voor de brievenposterij, wanneer iu het rijtuig be halve ae conducteur en postiljon geen of slechts éen reiziger is. De paarden der Koninklijke Marechaus- sées alsmede die van militairen in uni form, zoo ook de wagens en voertuigen, behoorende aan den Staat of aan de na- tionale legerkorpsen en welke voorzien zijn van het door het departement van oorlog vastgesteld distinctief teeken b. de rijtuigen der leden van het bestuur van den straatweg bij het doen hunner in spectie van den weg. Art. 4. Deze verordening treedt in wer king op den len Januari 1908. Aldus vastgesteld door de gemeentera den van Vlissingen en Koudekerke. Te Vlissingen, den 2 Augustus 1907. De Secretaris, (get.) WITTEVEEN. Te Koudekerke, den 14 Augustus 1907. De Voorzitter, (get.) W. 0. VAN PANHUIJS. De Secretaris, (get.) P. J. TERWOERT. Goedgekeurd bij Kon. besl. van 20 De cember 1907, no. 3. Mij bekend, De Minister van Binnenlar dsche Zaken, (get.) P. RINK. Overeenkomstig het oorspronkelijke, De Seer.-Generaal van Binnenl. Zaken (get.) A. F. VAN LIJNDEN. Verordening, regelende de "invordering van het tolgeld op den straatweg van VlissingenKoudekerke v.v. Artikel 1. De betaling van het telgeld zal moeten geschieden aan don tolpachter of gaarder of zijn gemachtigde. Art. 2. De tolpachter of gaarder of zijn gemachtigde moet dadelijk bij aankomst van den tolsehuldige het tolgeld ontvan gen zonder eenig oponthoud en alle in het rijk gangbare munt aannemen. Art. 3. Niemand zal de betaling van tolgeld mogen weigeren. Wanneer de be langhebbende het gevorderde niet ver schuldigd acht, zal hij bij de betaling kwitantie kunnen vragen om naderhand zijn recht te doen gelden. Art. 4. De tolpachter of gaarder of zijn gemachtigde zal ten allen tijde een register met pen en inkt in gereedheid moeten hebben, teneinde de tolschuldigen daarin hunne bezwaren tegen hen kunnen aan- teekenen. Dit register, waarvan de bladen door den burgemeester der gemeente waarin de tol geplaatst is, worden genum merd en gewaarmerkt, zal in de eerste week van iedere maand naar den burge meester worden overgebracht. Art. 5. De tolgaarders zullen de ont- een oud vriend en studiegenoot, Jozef Huber, uii Weenen, een goede vent, die ons hier wel eens zal komen opzoeken, denk ik. Bovendien had ik nog een ontmoeting, die mjj bijzonder veel ge noegen verschafte en waarin ge ook wel belang zult stellen, Manfred." Hij keek den graaf, die argeloos de wijnglazen vulde, met een veelbeteeke- nenden blik aan. „Dia ontmoeting was zoo geheel onvoorzien, dat ik er u niet naar wil laten raden. Neen, ge raadt het toeh niet", riep bij lachende, toen Manfred eonige namen noemde. „Het was me juffrouw Imhoff, uit Berlijn tien minu ten gelsden stond ik ginder op het tronplein met haar te praten." „Mejuffrouw Imhoff Davida P" riep de graaf verbaasd, doch geenszins ver schrikt, zooals dr. Ebhardt verwacht bad. Van eenige gemoedsaandoening was noch in zijn stem, noch in zijn houding iets te bespeuren. „Het is zeer zeker een bijzonder toe val, bij de eerste schreden op vader- landschen bodem reeds bekenden aan te treffen, die men mijlen ver verwijderd waant. Wat doet de juffrouw hier Ah ja, haar vader was zenuwljjder maar Teleplioonnumnier 10. vangen tolgelden met het einde van ieder kwartaal, uitkeeren aan den secretaris ontvanger, bedoeld in art. 3 der verorde ning, regelende het toezicht en beheer op den VlissingenKoudekerkschen straat- Vlssinsen 21 October weg, vastgesteld ==--j-5 Koudekerke, 2 November Afeomiements-Advertentiën ®p zeer wordeelise voorwaarden. 1872, 19 Juli 1892 en 1 Febr. Te Vlissingen, den 71907. 25 Juli 18 Maart 1907. Art. 6. Deze verordening treedt in wer king op den len Januari 1908, Aldus vastgesteld door de gemeentera den van Vlissingen en Koudekerke. 2 Augustus 17 October Tl a v oDiyiffAr (get.) VAN DOORN VAN KOUDEKERKE. De Secretaris, (get.) WITTEVEEN. Te Koudekerke, denl^ug"ataa1907. 2j October De Voorzitter, (get.) W. C. VAN PANHUIJS. De Secretaris, (get.) P. J. TERWOERT. Eu is hiervan afkondiging waar het behoort, den 4 April 1908. Burg. en Weth. voornoemd, VAN DOORN VAN KOUDEKERKE. De Secretaris, H. J. BUNSCHOTEN. L. S. Sedert het benadeelen vau Bagelsche grondbezitters in Ierland door het on tevreden es vaak zeer slecht behandelde landvolk voor het eerst stelselmatig op kapitein Boycott werd toegepast, ia „boycotten* in alle bekende talen der beschaafde wereld eea leelijk, maar zeer vaak gebezigd werkwoord geworden, waarvan de beteekeais voor de praktijk niet te miskennen valt en langzamer hand aangroeit. Wij, Nederlanders, hebben ons tot dusver van den boycot, opgevat in de meest gangbare beteekeniB van „middel om iemand door al»emeene benadeeling tot iefa fa dwingen", fameljjk afkaerig getoond. Ook zonder bepaalde bedoeling trouwens van iemand tegen zijn zin tot het een of ander to bewegen, ia de boycot denkbaar. Stel dat in zekere kleine plaats een winkelier de eens of andere handeling verricht, die zijne medeburgers euvel opnemen. Nu komen zij er toe, hunne benoodigdheden niet meer'van dien winkelier te betrekken. Geschiedt dit door ieder op zichzelf, dan is het da eenvoudigste on meeat geoorloofde zaak van de wereld. Is de als ik me niet vergisals je blieft, bedien u eens van deze mayon naise, ge smaakt heerlijk Zoo, is de oud® heer lang dood „Ja, hij is bcrten tjjd na ons ver trek gestorven." „En de dochter Is zij juffrouw van gezelschap, gouvernante of zoo iets P Het arme meisje 1 Ik heb altijd medelijden met die arme schepsels." „O neen, het schijnt haar integen deel zeer goed te gaan. Mejuffrouw Im hoff is hier gekomen in gezelschap vau haar zuster ge herinnert u misschien ik heb u indertijd van die jonge dame gesproken, die hm genoeg, die zuster met dea toooeelnaam Veroni is hier voor baar gezondheid, en juf frouw Davida is met haar meegekomen. Ga zult er echter verwonderd van op kijken, dat juffrouw Imhoff zoo veran derd is. De samenleving heeft op haar een zeer voordeeligen invloed gehad. Ik zeg u, dat zij geheel de groote dame is geworden. Ik was er zoo verbaasd over, dat zij het bemerkte en mij in het ootje nam. Wjj hebben elkaar lang aan den praat gehouden, en ge weetwjj Ie- ven bier in een glazen huis dade lijk was de dikke Wolffinger gereed toedracht evenwel andershebben er bepaalde afspraken plaats, gevolg van overreding of bewerking volgt de een j den ander na uit vrees van iemand te j mishagen, of wat dan ook, dan j staat achter het zedelijk geoorloofde bij j ons een groot vrasgteekenwant zij die meer of minder rechtstreeks van den boycot de oorzaak zijn, hebben door overreding of redeljjken dwang anderen er toe gebracht iemand te be nadeel ?n en zieb. als rechters opgewor pen in zakea, welke niet aan hun oor- deel onderworpen waren. Waar de bepaalde bedoeling bestaat om iemand tot iets te bewegen, waar dus in zedelijken zin dwang wordt uit geoefend en anderen worden aangespoord om aan dien dwang deel te nemen daar komt de boycot eerst in zijn ware gedaante te voorschijn en in die ljjn ligt ook de gedaohte waarvan men uit gaat by de nieuwere vormen, die wij langzamerhand hebben zien te voorschijn treden. De boycot is gekomen in het stadium, waarin bij aangeprezen wordt ais zoogenaamd economisch verweer- middel, en ais zoodanig laat het zich aanzien, dat hij ook bij ons een rol van eenige boteekenis in den maatscbappe- lijken atrjjd zal gaan vervullen, waar schijnlijk nog voor hij zijn leelijken, althans zeer onhollandechen naam door een meer zuiver Nederlandsehen zal hebben vervangen. Wat by ons nieuw is, begint in de Vereenigde Staten van Noord-Amerika reeds een zekeren leeftijd te bereiken. Wat ia den jongsten tijd met do Ja panners is gebeurd, bad vroeger ook al eens plaats met de Chineezen, die in grooten getale voor den aanleg van spoorwegen werden gebruikt en, zooals dat gaat, toen het werk afgeloopen was, bleven hangen en op de gewone ar beidsmarkt als concurrenten van den Amerikaan' optraden, eene concurrentie die voor dan laatste hoogst gevaarijjk was, met het oog op de geringe be hoeften der lieden welke tot het gele ras behooren. Ds werklieden op de fa brieken, waar men ds Chineesehe werk krachten niet gebruikte, kwamen op het denkbeeld om wat van die fabrie ken uitging, vau een bepaald kentseken te voorzien, een maatregel waarmede de patroons genoegen namen, 't Was als het ware eene uitnoodiging tot het met zijn toespelingen.® Die goede dokter I Zjjn gedachten waren zoo vervuld met die ontmoeting, dat hij volstrekt niet bemerkte, hoe Manfred's trotech gelaat op dat oogen» blik de weerspiegeling gaf van zekere gemoedsbeweging. „De dames wonen te Weeaen", ver telde hjj verder. „Mevrouw Veroni moet een kunstenares van den eersten rang zijB. Wolffinger noemde haar de „godde lijke*. Maar ge moot haar indertijd te Weenen wel gehoord hebban ik was te kort daar, en ik bekommer me ook niet veel om zulke dingen. Een schoons vrouw is die mevrouw Veroni, al is zij niet zoo heel jong meer. Wolffinger scheen trouwens mejuffrouw Davida ook zeer mooi te vindenhij phanfaseerde allerlei dwaasheden, ge keni zijn ge woonte van overdrijven wel. Maar wat scheelt er aan, Manfred P Ge zet een gezicht, alsof ge azijn hadt gedronken 1* „Och kom, de wijn is goed maar ge schijnt er van avond plezier in te vin- den mijn goeden luim te bederven. Ge moest nu toeh eindelijk begrijpen, dat ik niet wil herinnerd worden aan 't verleden mijne herinneringen aan ons verbljjf te Berljjn behooren niet publiek om zich geene andere koop waren aan te schaffen dan die vau het merk voorzien waren. In dien vorm was de maatregel vrij onschuldig en ieder bleef volkomen vrij oin te eisohea wat hij verkoos. Langzamerhand is dit stelsel zeer populair geworden maar het heeft eea geheel ander karakter aangenomen en werd een middel om het publiek ie doen medewerken om do eirohen der werklieden bij de patroons ingewilligd te krijgen. Eindelijk is de zaak voor den rechter gekomen. Een groote vak vereniging, die der hoedenbewerkers, bad bij het meeeendeel der groote fa brikanten in alles haar zin gekregen en ontving van den patroon verlof de bjj hem vervaardigde hoeden van een zeker merk te voorzien, ais aansporing voor het publiek om deze hoeden by voor keur te koopen maar de andere fa brikanten zagen daarin een boycot es traden in rechten tegen de vakvereeni. ging op, die de zaak in hoogste instantie verloor. De anti-trustwet in Ameriira verbiedt namelijk organisaties, die het vrijs ruilverkeer belemmeren. In Duitschland hebben in den iaat- aten tijd bierverkoopers, die den prys der waar verhoogd hadden en daarom geboycot waren, getracht vsn do orga nisaties, die dea boycot uitgelokt hadden, schadevergoeding te verkrijgen doch dit is niet gelukt, en wei omdat niet gebleken was dat onware berichten wa ren verepreid, even min dat men bad getracht de uitoslenicg van het bedrijf onmogelijk te makea. Er waren oproe pingen in bepaalde bladen gedaan om bij bepaalde personen geen biei te ko« men drinken en hierin beeft het opper ste Gereebtsbof geen strijd met de goede zeden kunnea zien. Het „Sociaal Weekblad", dat omtrent de boven in het kort vermeide buiten- laadeobe rechtspraak meerdere bijzon derheden mededeelt, wj|3t er cp dat bij ons op dis gebied de wet ieder ge heel vrijlaat ea verbaast zioh daarom over hafc feit dat dit thans meer als verweermiddel aaugepreïea wapen in den economiachen strijd, bij ons zoo weinig voorkomt. „Tot dusver" zouden wij er bjj willen voegen want indien mea opzettelijk op die wettelijke vrijheid gaat wjjzem en tot de aangenaamste, en nu spreekt ge ook nog over mevrouw Yeroni. Het is mij onaangenaam, dat zij hier is." „Maar Manfred,® antwoordde dooter Ebhardt, „ik wist volstrekt niet, dat ge iets tegen die dame hebt." „Ik heb volstrekt niets legen haar," viel de graaf baaBtig in. „Alleen wensch ik haar niet te ontmoeten, Natuurlyk ken ik de kunstenares mijn zuster was intiem met haar. Doch ge kent Irene, zij is altijd bijzonder ingenomen met haar nieuwe kennissen dat duurt echter gewoonlijk niet laag. Zoo is het ook met öo'o kunstenares gegaan. Toen ik te Weenen was, stond zij met haar op zeer vertrouwelyken voet maar reeds in haar eersten brief schreef Irene mij, dat zij alle vriendschapsbetrekkingen met de kunstenares bad afgebroken. Ik kom daardoor in een pijnlijken toestand. Bij de groote vrijheid van beweging, die men in de kringen der badgasten geniet, kan ik de dame niet voorbyloopen, alsof ik baar niet ken te meer nog, om dat zij zoo nauw verwant is aan mejuf frouw Imhoff.Eerlijk gezegd, reisde ik liefst op staanden voet weg." (Wordt vervolgd^

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1908 | | pagina 1