A R
Quisisana.
1908.
Donderdag
19 Maart
Ho. 67.
46a Jaargang.
Sim
fep week til week.
FEUILLETON.
Innaiiknfecli!! lerlÉta
iart a. s,
G em eente bestuur,
iAT 21.
1
en Lijderes-
ade, de ge-
rug, hoe of iD
a ook moesten
wordt na
gewezen dat
wacht, want
chi hoe feller
at, en helaas
het treurig
reeds miede-
jchijnselen der
het verdwij-
üewr, gepaard
en vrouwen
in de maand-
wen Beginnen
evasie», men
a duizeligde
de hoofdpijn
slapeloosheid,
rheumatisme
teren toet alle
zoo gezonde
en vraagt naar
iroeft dikwijls,
oor een korten
ch dan vervalt
is men weer
levende lijder
AN!
leemt met ver-
eesmiddel wat
ünen onze uit-
ILLEN.
e Kruusbloed-
2 francs of 1
jen 11 francs
zijn voor de
rijgbaar bij den
BE mém,
(smarkt K 157,
bij BENIEST,
iiju". Erasmus,
w, Maat, Oost*
Terneuzen.
g, v. Dix-
1AKMAN, Axel,
VLISSIW«SGHE COURANT.
an den
Arbeid,
op
EN BRUG."
dag 18 Maart
half tien. I)0j
entréd,
dag 19 en oq
half tien, des
(BtBOïiÊB eatïée,
r BESTUUR,
Prijs per drie maanden 1 30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. M sn abonneert zich bij alle Riek.
handelaren, Postdirecteuren of re ihtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DB VELDE Jr., Kleine Maikt,
m
ABVERTKNTIËH: van 1—4 re^eÜs ƒ0.40. Toor ehm regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf v;in driemaa' jdaatsïcg irzelfds
fdvertentie wo -d! de prijs slechts tweemaal bereken» L Groente letters
»n cliché's naai- plaatsruimte.
Verschijnt dagel(jl;s, uitgezonderd op Zon- en feestdagen.
Bankert. Ruims
tbalcon kamertje,
blad.
Ifi-SCHEtöE
18.
m. 3,23 e) en 6,15 d)
m. 3,50 c) en 6,15
1,55 a) en 4,45
3,23 en 6.15d)h).
na het vertrek van
5 n. Neuzen vm. 8,30
Borssele en Neuzen
kens, Borsselen en
boot van 10.25 uit
jen van 18 Aprii-
BEKENDMAKING.
Komst van Z. K. H. Prins Hendrik.
De Burgemeester van Yüsaingen
maakt bekend, dat volgens nader be
richt Z. K. H. PriBB Hendrik om*
ceks 31/. unr T8n het badhotel langs
„„s zelfden weg door de stad terug zal
I rijden, om etn bezoek te brengen aan
ie der booten der Maatschappij „Zee-
10Ud* en daarna langs den Nieuwen
Viiseingaohen weg de gemeente zal
ïerlaten.
Vlissingen, 18 Maart 1908.
De Burgemeester voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
Het schijnt dat de Macedonische
quaeotio thans weder met kracht op
des voorgrond gaat treden ditmaal
door toedoen van Eoge'and. De Euvel*
sohe staatslieden waren vroeger altijd
ras meaning dat de ongeschonden hand
having van het Turksohe gebied nood
zakelijk was. Vandaar de kostbare en
bloedige Krimoorlog. Had Rusland dien
gewonnen, dan zou dit den val van
het Turksohe rijk zeer verhaast hebben.
Sedert de bezetting van Egypte door
Engeland heeft men die oude staatkunde
Her vaarwel gezegd. De verzwakking
b het Turksohe rijk strookte van
en al beter met Esgelands belangen
aeas daarmede overeenkomende staat-
wordt thans voortgezet. Sedert
vijftal jaren zijn Rusland au Oos
tenrijk, voor zichzelf sn als lastheb-
bende van hunne principalen, bezig om
in Macedonië betere toestanden te schep
pen, door het Turkscbe gezag aldaar te
i. De omstandigheden brengen
mede dat dit heel langzaam gaat en
heeft geen geduld meer. De
werd in genoemde provincie
door een door hem benoemden inspec
teur-generaal vertegenwoordigd. Deze
had in den laatsten tijd weinig te zeg
en toch Bobijnt hij op zijn plaats
jn geweest. Engeland wil dien ver
tegenwoordiger eohter weg hebben. Er
!ou daa een gouverneur-generaal ko
nen, wel door de Porte benoemd, maar
luit een voordracht, door de mogend-
sn te doen. Dat hooge ambt zou
Door Christenen en Mohammedanen
[openstaan maar men kan natuurlijk op
vingers narekenen dat een christen
ton worden voorgedragen en beel bil-
zou dat toch niet wezen, omdat de
15.)
Die woorden droDgen door in da ziel
"n het wanhopige mei ije, overstemden
jammeren van heur hart. Een wel-
ge tranenvloed gaf haar eenige
"dichting. „Helpmij mijnkruisopnemen
in het u nadragen", smeekte zij, en in
'oor ziel werd het zeer stil.
2jj was ontzettend bleek en haar
om was klankloos, toen zij dien avond
"or vader voorlas. De letters dansten
"or voor de oogen maar zij bedwong
"Ie zwakheid van geest.
De arbeid en het gebed hadden haar
oods gesteund ook in het vervolg
'oden die baar de kraobt geven
J haar doornig levenspad verder te
'ü'en bewandelen.
Minder spraakzaam daa te voren, dooh
minzaam en goed ging zjj haar
Mohammedanen in Macedonië rustige
mensehen en ds christen stammen daar
entegen onderling op de verschrikke
lijkste wijze verdeeld zijn.
liet behoeft nauweljjks betoog, dat
het Eogelsche voorstel te Constantino-
pel een storm van verontwaardiging
heeft doen opgaan. Maar wat zal de
zwakke Sultan doen Rusland en Oos
tenrijk i ebben reden om hem voor het
tegenwoordige wat te ontzien met het
oog op hunne spoorwegplannen, en
Duitschland is bepaald tegen bet voor
stel, terwijl Frankrijk en Italië eene
eenigsziss aarzelende houding aannemen.
Maar het gewichtigste van de z?ak is
dat bat voorstel is ingediend en de
haer Abdul Hamid kan wel op de
knoopen van zijn jas natellen, dat het
blijft aan de orde van den dsg,
Wjj kunnen er natuurlijk slechts onze
groote voldoening over uitspreken, dat
het gewaagde reisje des konings van
Spanje naar Barcelona zoo bijzonder
goed is afgeioopea. Een gekroond hoofd
moest eigenlijk geen waagstukken on
dernemen maar het moet wel eenigs-
zins kalmeerend werken, te weten dat
men op al zijn wegen door drie duizend
menschen bewaakt wordt, al is het voor
een gewoon sterveling juist een
aangenaam gevoel om onopgemerkt zijns
weegs te kunnen gaan.
Is hier gelukkig de gevreasle boni-
monaannlBg weggebleven, de mislukte
armslag in Perzië schijnt nog na te
werken. Men vreest althans voor een
hernieuwing der onaangenaamheden
tussehen kroon en parlementwant de
Sjah beklaagde zich bjj de volksverte
genwoordiging over het slappe onder
zoek naar de bedrijvers van den aanslag
die, zooals men wel eens zegt, op het
kerkhof liggen. Gaat het niet beter dan
zal de Sjah het werk zelf ter hand
nemen. Nu ziet men eens welke wel
geordende toestanden in dit constitutio
neels rijk heerschen
Het wil ons voorkomen dat de houding
der liberalen en eooialisten in de Bel
gische Kamer, koren is cp de bedoelin
gen der Engelschen met den Congo.
Van de eenstemmigheid, die wij na
koning Leopolds gedwongen concessies
meenden te mogen verwachten, sehijnt
toch niet veel te zullen komen. Zelfs
in de rechtscbe groepen is men het,
naar verluidt, nog niet heelemaal eens
over de aannemelijkheid der jongste
wijzigingen. In ieder geval zijn de libe-
weg. Zij hield zich bezig met haar
tuinsrbeid, wond grafkransen, bond
brnidsbouquetten en was met nimmer
verflauwde toewijding er op uit, haar
vader het leven draagljjk te maken.
Nu en dan in het schemeruurtje
kwam dokter Ebhardt, om te vertellen,
hoe bet met de genezing van den graaf
ging. Ook het reehteroog was gered
men waohtte slechts op de genezing yan
een kwaadaardige onsteking. De dokter
moest steeds de vriendelijke groenten
overbrengen en het verzoek om „nog
eens te komen zien."
Davida gaf daar eohter nooit antwoord
op en bleef thuis. Mot aandrang had
de graaf ook nooit dit verzoek verlangd
al ware het alleen reeds niet, omdat
de spottende blikken van zijn zuster
hem hinderden. Er waren oogenbükken,
ja geheele dagen dat hij hartstochtelijk
naar Davida verlangde, doch zoodra
hij zieh de ure herinnerde, toen hij haar
gezien had, veelde hij zijn hart ijskoud
worden. Hjj besohuldigde haar van
ontrouw, van liefdeloosheid, wanneer
dokter Ebhardt zonder haar terugkeerde,
en tooh was het hem eene verlichting
als de dag was voorbijgegaan, zonder
dat hij haar had gezien. Veel tjjd om
Teleplioonnummer 10.
ralen van gevoelen, dat de koninklijke
concessies meer den vorm dan het wezen
der zaak raken en de voorbehouden
voordeelen feitelijk dezelfde zijn geble
ven. Zij willea andermaal nieuwe on
derhandelingen, leiderde tot nieuwe
voorstellen. D&sooielisten zullen in ieder
geval tegenstemmen. Zij blijven bef
voorstel strpig schim met België's
rechten en belangen.
De Fransohen scbjjnen in Marokko
nu toch wat gelukkiger te zijn geweest.
Dat zou ten minste kunnen worden
afgeleid, uit het verzoek van den tegen
Sultan en verscheidene Moorscbe opper
hoofden, om staking der vijandelijkhe
den. Het bericht, waarbij zulks werd
gemeld, is later nog sens herhaald.
Hieruit zou dus moeten volgen, dat
het fliuk nitdeelen van klappen toch
wel helpt. "Wel zien wij hieria zoo da
delijk geen verbetering van den alge-
meenen toeBtaud, waut in dit land zon
der eenheid of samenhang bestaat er
geen de minste waarborg, dat vandaag
of morgen weer niet eerige andere
stammen hetzelfde spelletje beginnen,
maar er zou toch iets gewonnen rijn,
wanneer men eindelijk eens wat rusti
ger aan de in de bedoeling liggende
„hervormingen" kon voortwerken. Dat
tooh is, of behojït althans te zijn, het
ware en eenige doel,
Het Brifsche Lagerhuis, geroepen om
te beslissen of zeker' wetsontwerp, door
radicalen en leden van de arbeiderspartij
ingediend, artikelsgewijze zou behan
deld worden (in Engeland noemt msn
dat de tweede lezing) heeft met zeer
groote meerderheid besloten zulks niet
te doen. Wij achten die beslissing zeer
juist, omdat het staatsrechtelijk nooit
kan opgaan om, wat het ontwerp wilde,
aan ieder werklooze het recht toe te
kennen om van het gemeentebestuur
werk of onderhoud te vorderen. Er
zijn dan ook waarlijk wsl betere mid
delen om het kwaad te bestrpen.
De conservatieven juichen zeer in
dit voorval. Niet zoozeer om de zaak
zelve, maar omdat arbeiders en liberalen
bier niet samen gingen. Zij hopen nu
op een blijvende scheuring, die natuur
lijk aan de wedergeboorte van hef con
servatieve bewind wel zeer bevorderlijk
zou zijn. Maar misschien juichen de
unionisten, zooals ze zieh noemen, wel
wat vroeg want wanneer het eens tot
algemeens verkiezingen kwam, zou het
blaadje wel weer omkeeren.
na te denken bleef hem echter niet, daar
zorgde barones Irene wel voor.
Zoodra de eerste maal verlof was
gegeven tot een rijtoer en deze den
patient goed was bekomen, had de
drukke vrouw geen rust meer. Het eene
bezoek volgde op 't andere, aa bij elk j
daarvan deed de graaf een menigte
nieuwe indrukken op. Er was zoovee!,
dat hij nooit gekend of lang ontbeerd
had, dat da herinnering aan het meisje
met wie hg in de laatste maanden zoo
nauw in aanraking was geweest, op den
achtergrond geraakte en ten slotte geheel
insluimerde. En zoo verliep de eene
dag na den anderen, de eene week na
de andere, totdat eindelijk éen dag j
vóór zijn vertrek naar Weenen het
rijtuig van graaf Reichenau voor Davi*
da's woning stilhield.
Haastig sprong Manfred er uit.
Een eigenaardig verwarmend gevoel
steeg ia hem op. Met onweerstaanbare
kracht kwamen de herinneringen boven,
als door één enkelen tooverslag ont
waakten zij alie, die door de nieuwe
indrukken schenen weggevaagd doch
dat warme gevoel verdween ook weer
even spoedig als het was opgekomen
en wreede ontgoocheling teekende
Aboaiit ments-Mvcrtenfiën op zeer voordeel ii e voorwaarden.
De rrgeering heeft nu beloofd met
een meer practisch middel tot bestrij
ding der werkloosheid te zullen kernen
aandragen. Wij weneokten van de
Nederlandeohe wel hetzelfde te kunnen
Noodwet blijvend gedeelte.
Uit het afdeelingsverslag der Twee
de Kamer blijkt, dat verscheidene
leden de indiening van dit wetsont
werp met ingenomenheid hadden ge
zien, het toejuichende, hoewel geen
voorstanders van het blijvend gedeelte
in bet algemeen, dat, zoolang niet door
wijziging in ons legerstelsel op andere
wijze daa in de thans aan het big vend
gedeelte toegedachte task is voorzien,
het nieuw opgetreden Kabinet poogt
in den onvoldoenden toestand, die, ten
gevolge van den ia Juli jl. door den
toenmaligen minister van oorlog be-
ganen misslag ia dit onzioht bestaat,
verbetering te brengen. Msn zag daar
in een heugeljjk Leken, dat het
Kabinet bezield is met het ernstig ver
langen voor de belangen onzer defen
sie zorgvuldig te waken, daarvoor op
te komen onder alle omstandigheden,
zoo noodig ook waar de behartiging
dier belangen onvermijdelijk met per
soonlijke en geldelijke offers der natie
gepaard moet gaan.
Verscheidene andere iaden waren ech
ter van een ander gevoelen. Voor hen
was het eene teleurstelling geweest,
dat hef nieuwe Kabinet als eerste be
langrijke maatregel oen voorstel indient
dat het geschilpunt op militair gebied,
hetwelk nu reeds sedert eenige jaren
tot zooveel beroering in en buiten het
parlement aanleiding heeft gegeven in
al zijn scherpte op den voorgrond stelt.
Met den geest van samenwerking dien
zij in de Regeering aanwezig meenden
te moeten achten, schijnt die houding
aldus werd betoogd kwa'ijk ver-
eenigbaar.
Het blïjvand gedeelte.
Het (R-K.) „Huisgezin* te»kent nog
eens haar standpunt met de volgende
paar woorden
Toen de Tweede Kamer den 20n
November besliste, dat de vrijgelote
miliciens niet voor het blijvend gedeelte
zouden worden opgeroepen, deed zij
dat om redenen van billijkheid.
Allen, ook zij die voor een sterker
blijvend gedeelte waren, ook zij die
meenden dat de minister vrij was meer
manschappen op te roepen, oordeelden,
dat bet onbillijk zou zijn, da miliciens,
die eenmaal op vrijstelling hadden ge
rekend, toch te laten opkomen.
Welnu, dezelfde redenen van billijk
heid, die ia November voor vrijstelling
pleitten, bestaan nog.
zieh op zijn gelaat af.
Waas was die lieve woning, die hem
zoo trouw had beschut en die b|j zich
zoo schoon had voorgesteld P Waai' was
de bloemtuin vol geuren, met lommer-
rijke paden en gezellige prieeltjes, die
bij nooit gezien, maar tooh zeer goed
gekend en geliefd had P Die kalme
vlakte met bladeriooze boomen, die met
vuile, wegdooiende sneeuw bedekte
paden, dat lage, bouwvallige huis met
zijn grijze verregende verf, uitgesleten
drempel en knarsende deur waren hem
even vreemd als het lange in het zwart
gekleeds meisje, dat in het somber
verlichte salon tegenover hem zat.
Hoe dankbaar was bij ©r zijn zuster
op dit oogenblik voor, dat zij er zoo
goed slag van had zich tot middelpunt
van het gesprek te maken
De sohoone vrouw babbelde onop
houdelijk. Met de meeste lieftalligheid
verzucht zjj Davida, haar de kamer te
laten zien, „waar die lieve jongen den
laatsten tijd van zijn martelaarschap had
gewoond." Met schijnbaar ernstige be
langstelling bezichtigde zij vervolgens
de plantenkassen, vroeg naar de op
brengst van „al die moeite,® en nam
goedgunstig een heerljjkem ruiker bloe-
Of is iets, wat onbillijk zou zijn, in
dien het bij ministrieele aanschrijving
werd gelast, geen onbillijkheid meer,
zoodra het bij wetteiyken maatregel
wordt verordend
De (vrijz.dem.) „Arnh. Ct." komt
tot de slotsom, dat het geen twijfel
lijdt of door dit wetje komen de minis
ters Heemskerk. Talma en Kolkman
in flagrante tegsnepraak met hetgeen
door hen ala Kamerleden is voorgestaan
en verdedigd.
Er ie echter in deze zaak nog iets,
waarop wsl de aandacht gevestigd ver
dient te worden. Acht de regeering zich
gerechtigd en bevoegd, zooals zij in art.
4 van het aanhangigs wetsontwerp doet,
de gevolgen der loting vsa Juli 11. ta
niet te doen en een deel der vrijgelote
manschappen alsnog op te roepen, dan
heeft zij die bevoegdheid tegenover hst
geheele bljjvend gedeelte en dan is haar
uitloven van een premie voor wia zieh
vrijwillig opgeeft en de oproeping niet
afwacht, een schromelijk en onverdedig
baar geidvermorsen. Hoe overigens hef
iot van het aaafaangige wetsontwerp tot
verhoogiag der Oerlogsbegrooting met
f 260.000 ook moge wezen, van hst plan
om reeds viijgestelde miliciens der lich
ting 1907 voor de aanvulling van hef
blijvend gedeelte op te roepan, zal de
minister van ooriog wel in elk geval
moeten afzien. Wij twijfelen althans
niet, of na de beraadslagingen over de
interpellatie-Marehant op 20 November
en hst toen met groote meerderheid ge
vallen votum, zal de Tweede Kamer
daaraan haar goedkeuring niet hechten*.
Naar „Hst Centrum® verneemt, is
bjj eventueele aanneming doos de Sta
ten Generaal van het betrekkelijk wets
ontwerp, het vereÏEchte aantal der 2200
maai vermoedelijk reeds nu verzekerd
door vrijwillige aanmelding tegen da
voorgestelde premis.
demmttfiaaaoSSa
Naar het 0Hbl." verneemt is does
den minister van biimeniandsahe zaken
het ontwerp van wet der Staatscom
missie voor de gemeentefinasciën, strek
kende tot verruiming van het gemeen
telijk belastinggebied, niet alleen reeds
in handen van Gedeputeerde Staten des
ondaracneidene provinciën geateld, maar
heeft het officieel ook raedsdoor hunne
bemiddeling versohillende gemeentebe
sturen bereikt, op wier advies made
door den minister wordt prijs gesteld.
De tijd voor advies aan laatstgenoemden
toegestaan, is soa beperkt dat blijkbaar
da bedoeling bestaat, als de rapporten
daartoe althans aanleiding geven, hef
ontwerp si dan niet gewijzigd bij de
wetgevevande vergadering in te dienen.
Het zijn dus ten slotte de voornaamste
gemeentebesturen zelf, die op het al
dan niec wet worden van het ontwerp
een belangrijken invloed zullen kunnea
oefenen. Alleen ligt het door deze
werkwijze voor de hand, dat de te ver
wachten adviezen iu hooge mate beïa-
imeE aan.
Op haat gewone vroolijke manier
wendde zij zieh daarop tot Davida's
vader. Een vluehtigde vraag van den
ouden heer bood haar de welkome ge
legenheid om al het schoons yan haar
geliefd Weenen te vertellen. Het leven
der kunst, natuurschoonheden, muziek,
de schouwburgen, dichters, geleerden,
modesohoonheden,beroemdheden van den
dag, in bekoorlijk bonte verwarring
werd dat alles besproken, niets ontkwam
aan haar vroolijk spottende eritiek.
Den strakken, bijna angstigen blik
van den ouden heer kon niemand op
merken bij het grauwe daglieht
niemand zag dat sombere vuur in zijn
oogen, dien huiveringwekkenden glim
lach, dat zenuwachtig trekken van zijn
gelaat aitemaal de voorboden van
een aanval zijner kwaal.
Ook Davida, de steeds waakzame,
vergat in de kwellingen van dit afscheid
haar gewone vooruitziende bezorgdheid.
Onbegrepen ging bet drukke gebabbel
der barones hare ooren voorbij, omdat
in haar binnenste een stem luid smeekte
„Ach was het maar afgeloopen 1 Was
hst maar voor bjj 1*
(Wordt vervolgd.)
