8 uur.
Maandag
2 Maart.
leid.
46e Jaargang.
1908.
mité.
ode
»ruik
alle
spij
een
-SCHELDE
No. 52
Verkeerde rechtsbegrippen.
JUeumt V ty it Vtfötpdu Ctmit net 8®. Isilspllii, Jtawt JKodrtlaS a
Jtafyüt ümltzitg.
ungen,
ligd tot
ïiljet der
tegenwoordige,
DB WOLFF
Badhuisstraat
jene fatsoenlijke
,23 b) 6,15 o) d)
',50 b) 6,45 e)
,55 g) 4,45 e)
3,23 5,25 e) f) h)
het vertrek van
Neuzen vm. 8,30
orsseleen Neuzen
igste 20 minuten
Ilea Zondags ten
oogste 30 minu=
6.5
6.51
8.21
9.51
11
8.18
7.25
8.48
10.1
t 6.33
7.33
f10.14
II
U0.50 11.2 |-11.1
Dnitschland, richting
-Lage Zwalaws.
0.38
2.6
0.23
1.29
1.40
3.9
.2.38
3.42
12.64
SA8
1.10
4.12
6.17
6.3
7.16
7.47
6.1
8,15
INGSC
Prijs per aria maanden 3 30. Franco per post 1,50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. M m abonneert zich bij ale Boe r.
handelaren, Postdirecteuren of reshtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr.. Kleine Ma,kt,
COHMNT
ADVERTKNTIËiS!van 14 regek 0.40. Voor ëhm regel
neer 10 cent. Bij directe opgaaf v.in driemaaplaatshjg "erzelfda
i dvertentie wordt de prijs slechts twsci naai berekeml Grooi» letters
t d cliché's naar plaatsruimte.
Verschijnt dagetjjks, uitgezonderd op Zon- en feestdagen.
Telephoonniinimer 10.
Abonnt ments-Advertentiën op zeer /wordeelifii' voorwaarden.
ttóöort eenlipeisel.
III (Slot),
ju verband met het elot van ons
vorig opstel, waar wij eohtgenooten
auaraedden, niet te verzuimen elkander
tg testament het beschikbaar gedeelte
hunner nalatenschap te vermaken, rijst
de vraag hoeveel bedraagt dit gedeelte.
Welnu, worden er kinderen uit het
huwelijk geboren, dan bedraagt dit ge
deelte al spoedig niet meer dan een
vierde, namelijk zoodra er drie kinde*
ren zp- Zgn er minder kinderen, dan
bedraagt het de helft of een derde.
Intuseofaen mag men niet vergeten
dat, wanneer de langstlevende echtge
noot voor een deel, al ia het ook een
klein deel, in de nalatenschap van den
oeretsteivende mode-gerechtigd is, deze
oog meer direct belanghebbende is bij
do regeling van den boedei, dan wan
neer hij alleen krachtens huwelijksge
meenschap opkomt.
Opmerking verdient het dat de eoht
genooten, om een testament te maken,
hetzij ten voordeele van elkander,
hetzij van een derden persoon, elkander
niet noodig hebben, Wanneer de vrouw
om een uitersten wil te maken de be-
ïilliging van baren man noodig had,
dan san het geen vrijwillige daad meer
Het deel waarover de wet de vrije
besohikking toelaat, kunnen eohtgenoo
ten duo aan bloedverwanten of vreemde
personen vermaken, met voorbijgang
van echtgenoot en kinderen. Dit laat-
ite vai wel niet licht voorkomen. Wel
komt het voor dat, wanneer eebtgenoo-
ten reeds bij den aanvang van het
huwelijk elkander tij testament het be
schikbare deel vermaakten, éen hunner
daarvan later, wegens veranderde ver
houding, spijt gevoelt. Maar ditisjuiet
het voordeel van een testament, dat
insn bet ten allen tijde weer herroepen
kan. Ieder der eohtgenooten kan dit
doen zonder den anderen. Ook in
dit geval heeft de vrouw dus de be
williging van baren man niet noodig
en zij kan zich dus, desnoods bniten
rijn weten, tot een notaris begeven,
zoowel om een testament te maken als
om het te herroepen.
Nn en dan boort men nog ai eens
spreken over onterven. Eigenlijk
bestaat dit nietwant men erft pas bjj
iemands dood. Eeret dan krijgt men
wezenlijke rechten, die niet meer kun
nen ontnomen worden.
Tooh zijn er gevallen waarin de wet
het niet aan iemand overlaat, aan wie
hij zijne goederen zal nalaten. Er zjjn
bepaalde personen, die een zeker deel
moeten erven. Deze personen noemt
men legitimaris sen.
Alle bloedverwanten in de reohte
linie, namelijk kinderen en hun afko-
melingen, ouders en grootouders, heb
ben in alle of in sommige gevallen
recht op zulk een bepaald deel, dat wij
legitieme portie* of wettelijk
erfdeel noemeB, kinderen en verdere
afkomeiingen hebben zulk een reebt
altijd.
Het overige, wat dus niet legi
tiem is, kan de erflater geven aan wie
bij wil. Dat overige noemt men het
beschikbaar deel.
Broeders en zueters, beele of balve
dan, en verdere bloedverwanten in de
zijdlinie, zijn geen legitimarissen. Zij
worden wel tot een zeker deel van de
erfenis geroepen, ten minste in ver
schillende gevallen maar wat de wet
hun toekent kan de erflater bij testa
ment aan een ander geven. Broeders
en zusters dus, die geene andere bloed
verwanten hebben, erven van elkander
voor zoover de overledene geen andere
beschikkingen heeft gemaakteene be
paling die niet algemeen bekend en
soms niet van hardheid vrij te pleiten is.
Er kunnen zieb zeer goed gevallen
voordoen, waarin het wel wenecheljjk
zou wezen, dat ouders ten aanzien hun
ner nalatenschap eenige meerdere macht
bezaten. Zij kunnen soms te voren be
rekenen dat de erfenis aan een hunner
kinderen geen geluk zal aanbrengen
dat deze niet behoorlijk zal bebeeren
en wellicht tot armoede vervallen. Ia
dit kind bepaald een verkwister, dan
zal by na de meerderjarigheid onder
eurateele kunnen worden gesteld, maar
dit gaat volstrekt niet altijd op. Kon
het erfdeel van het kind nu toch wor
den gesteld onder voortdurend beheer
en administratie van daartoe bjj testa
ment aangewezen personen, zoo dat de
rente alleen aan het kind werd uitbe
taald, dan was de zaak spoedig gevon
den maar dit kan alleen geschieden
ten aanzien van het besohikbare
d e e 1 en niet met betrekking tot de
legitieme portie.
Het vermogen om eenige bepalingen te
maken omtrent hetgeen met de nalaten
schap geschieden zal, is den erfgenaam
evenwel niet ontzegd. Een vader kan b.v.
voorzien dat na zjjn dood verschil zal
ontstaan over de wjjze van verdeeling
zijner goederen tusschen zijne kinderen.
In dat geval kan hij een testament
maken waarbij bjj bepaalt, dat bij de
scheiding van den boedel de door hem
aan te wijzen goederen aan de door
hem genoemde kinderen zuilen worden
toebedeeld b.v. aan A. dit perceel land
aan B. dit huis en wel tegen de waarde
waarop die goederen alsdan zullen wor
den gesohat.
Hij kan daarbij ook bepalen dat wan
neer een der kinderen zich aan de door
hem gemaakte bepaling ciet wil houden,
dit kind alleen de ligitieme portie zal
verkrijgen. Het beschikbaar deel komt
dan aan de andere kinderen.
Zulke besohikkingen kunnen ook
dienen om te voorkomen dat de goede
ren in vreemde handen vallen.
Men meent wel eens dat, als een
boedel openvalt, de erfgenamen of een
hunner kan vorderen dat de daartoe
iehoorende goederen worden verkocht.
Dit is echter een dwaling. Alleen kan
de rechter dien verkoop bevelen als
bet noodig blijkt, b.v. om de schulden
af te doen, of omdat eena goede ver
deeling niet mogelijk blijkt.
De erfgenamen hebben wel recht om
te vorderen dat tot verdeeling
wordt overgegaan. Niemand kan dus
bij zjjn testament bepalen dat zijne na
latenschap onverdeeld moet blijven.
Men kan daaromtrent zjjn wensch uit
drukken, maar de erfgenamen zijn er
niet aas gebonden, Alleen kunnen deze
overeenkomen om de scheiding nog wat
uit te stelles. Daaromtrent mosten de
erfgenamen eobter eenstemmig zijn en
in ieder geval is de overeenkomst na
verloop van vijf jaar voor niemand taeer
verbindend. Alleen ken men ze daarna
weer voor vijf jaar vernieuwen.
rus, het wetsontwerp-Van Kol op de
mjjnontginning, enz.
Tweede Kamer.
De Tweede Kamer zal naar men ver
neemt, volgene besluit door de Centrale
afdeeling genomen, onmiddelljjk na
haar openbare zitting op 10 Maart a. s.,
een reeks van wetsontwerpen in de af-
deelingen onderzoeken, waaronder dat
tot wjjziging van de wetboeken van
strafvordering, tot vereenvoudiging van
prooedure voor het Kantongerecht, het
ontwerp Schepenwet, dat omtrent de
dekking van het tekort Rijksverzeke
ringsbank, dat omtrent de toepassing
van de aigemeene akte van Algsciras,
en nopens bet gebruik van phospho-
Tweede Kamerverkiezingen.
De vergadering der Centrale Anti
revolutionaire kiesvereeniging te Slie-
drecht besloot aan dr. Kuypcr het vol
gende telegram te zenden
„De centrale anti-revolutionaire kies
vereeniging in bet district Sliedreoht,
in wettige en tal rijke vergadering te
Gorinohem in het Militair Tehuis bijeen,
spreekt als hare overtuiging uit, dat
hare oud afgevaardigde ter Tweede Ka
mer dr. A. Kuyper Sr. is en moet biyven
do leider der anti revolutionaire partjj
betreurt bet dat te dien opzichte wan
trouwen is opgewekt; spreekt haar on
geschokt vertrouwen in zjjne leiding
uit en den hartgrondigen wensch dat
God hem spare voor partij en Vader
land en biedt hem namens alle plaatse
lijke kiesvereenigingen de eandidatuur
voor het distriet Sliedreoht aan.*
De a.-r. „Rotterdammer* is zeer
verheugd over het eenstemmig besluit
op de vergadering der centrale antirevo
lutionaire kiesvereeniging in het distriot
Sliedreoht gevallen, om aan dr. Kuyper
de candidatuur aan te bieden.
Het blad hoopt dat dr. Kuyper deze
oandidatunr nu ook zal aanvaarden en
schrijft dan verder
De tijden eisohen eenheid en samen
werking voor die punten, waaromtrent
alle christelijke partgen het reeds eens
zijn.
Bovendien moei het ministerie-Heems
kerk, tredende in antirevolutionair spoor,
natuurlijk dit woord antirevolutio
nair ditmaal verstaan in ruimen zin,
zoodat ook roomschen en christelijk»
historisoben in dien zin antirevolutio
nair zijn. worden gesteund. Wie
zal dit beter kunnen dan dr. Kuyper
Sliedrechts mannen hebben hem den
weg nu gebaand. Die weg worde door
hem betreden. Straks zij ook in een
of aDder distriot een zetel bereid aan
prof. Fabius.
Opdat al de trouwe voormannen der
christelijke partgen, inzonderheid dr.
Kuyper, mr. Lokman, prof. Fabius,
dt. Heemskerk enz., te zaam in een
dracht en broederzin den strijd voor
het behoud van de christelijke grond
lagen onzer samenleving mogen voeren.
Dat zou een lust zjjn voor de oogen.
Nieuw® partyformatie?
Nu, in zijn jongstea staaft, brief,
mr. Van Houten weer eens van een
nieuwe party groepeering gesproken
heeft, Bcbrjjft het „Centrum*, dat zjj
daaraan niet gelooft.
Er bestaan werkeljjk, zegt dit blad,
te veel prinoipieele verschilpunten tus
schen de behondsgezinden en vooruit-
strevenden van rechts en links, dan dat
een partij-formatie, die dwars door
rechter- en linkerzijde heenliep, moge
lijk zou zijn. Wel is het denkbaar, dat
soms aan beide zjjden der Kamer af
FEiniiLEIONo
y Tl fit Mil
Naar het Ecgelsob.
36.)
Zij werd niet slecht behandeld, dat
wil zeggen, zjj werd niet bepaald mis
handeld. Boeken, benoodigdheden voor
naaldwerk en andere kleine zaken om
^n tijd te verdrjjven, werden haar
verschaft. Doch de eenige levende
whepselen, die zij te zien kreeg, waren
de vrouw des huizes, welke baar be
diende en bij een of twee gelegenheden
den man, dien CarriBton zeide in zjjn
geestvervoering gezien te hebben. Zij
had geleden onder strenge opsluiting,
®aar altijd was zij verzekerd geweest,
dat vroeger of later haar minnaar haar
zou vinden en bevrijden. Na zij wist, dat
bij nog leefde, kon zij zich niet onge
lukkig gevoelen.
Ik wilde haar niet vragen waarom
zjj van bovengemelde zoo zeker was
geweest. Ik wensohte geen nieuwe raad
selen toe te voegen aan dat, hetwelk
mij om de waarheid te zeggen
meer kwelde dan ik wilde bekennen.
Dooh ik vroeg haar, of haar bewaker
gedurende haar gevangenschap ooit haar
hand had aangeraakt.
Zij verhaalde mij, dat een korten
tijd na baar aankomst een vreemdeling
toegang had gekregen tot het huis.
Terwjjï hij daar was, was haar bewa
ker in haar kamer gekomen hij bad
haar arm vastgehouden en met geweld
gedreigd,wanneer zij omhulpschreeuwde.
Zoodra ik dit had gehoord, vroeg ik
niet verder.
Carriston en Madeline trouwden zoo
spoedig mogelijk en verlieten Engeland
onmiddellijk na afloop der pleohtigheid.
Een week na hun vertrek zond ik op
Carrieton'a verzoek aan zjjn neef Ralph
den briefomslag, dien wjj by onzen
gevangene hadden gevonden. Ik sloot
daarbij een paar regels in, vermeldende
waar en onder welke eigenaardige om
standigheden wij in het bezit waren
gekomen. Op deze mededeeling ontving
ik nimmer eenig antwoord, zoodat ik,
hoe vreemd en onwaarschijnlijk dit ook
schijnt, verplicht ben te galooven,
dat de verdenking van Charles Carris
ton gegrond was, dat Madeline Ro
wan weggelokt en verborgen gehouden,
niet om baar leed te berokkenen, maar
met het oog op de verderfelijke uit
werking, die haar geheimzinnige ver-
dwjjning kon hebben op het zonder
ling prikkelbare gestel van haar min
naar.
En ik geloof vast en zeker, dat de
samenspanning goed zou geslaagd zijn,
dat Charles Carriston de rest van zjjn
leven in een krankzinnigengesticht zou
hebben moeten doorbrengen, wanneer
hg niet op een onverklaarbare wijze de
overtuiging had opgedaan, dat zjj nog
leefde en hem getrouw vu.
wijkingen zich zullen voordoen, of dat
een bepaald voorstel tot een gemengde
stemming aanleiding zal geven. Maar
het optreden van een gemeugd demo
cratisch kabinet, of van esn ministerie,
dat louter uit conservatieven zou ba-
staan en in de Kamer steun genoeg
zou vinden om te regeeren, achten wjj
een utopie. Veertien jaren geleden
scheen het een oogenblik, of een nieuwe
psriijgroepeering in dien zin komende
was, gingen veien van rechts met Vau
Houten mee, roeide een ander deel zich
aangetrokken tot den door Tak gevolg
den koers. En ook waren er drie jaren
te voren katholieken geweest, die hst
eigenlijk beter vonden dat de liberalen
maar weer aohter de groene tafel zaten.
Maar de ervaring, toen opgedaan, bracht
ontnuchterende resultaten, en zelfs de
christeljjk-historisehen kwamen later
tot bet inzicht, dat er groote en over
wegende redenen zijn, die voor een
aaneengesloten rechterzijde pleiten.
Zoo voorzien wjj doe geen „nieuwe
politieke groepeering*, tensij men daar
onder zou willen verstaan een radicale
ontbinding der linkerzjj en hare defini
tieve splitsing in partgen, die geheel
op zich zeif staan.
Maar dan blijft daar nog over het
oude anti-olerioale cement, van welks
bereiding en gebruik noch de heer Van
Houten, noch de heer Tydeman, noob
zoo menige andere voorman der Unie
liberalen of vrijzinnig-democraten
om van de socialisten maar weer ta
zvrjjgen afkaerig zijn.
De aanrijding van het Koninklijk
rijtuig.
Aan een mededeeling van het aohrjj»
ven, namens Z. K. H. dan Prins der
Nederlanden terstond na het ongeval
in de Parkstraat tot de directie van de
Haagsche Tramweg-Maatsohappjj ge
richt, voegde de „Haagsohe Courant*
het volgende toe
„De stuurder Reder heeft, naar we
met z 'kerbeid weten, niet aliaen geen
aohuld aan het ongeval, maar heeft
bovendien door zijn snel en doortastend
handelen oogenblikkeljjk vóo; het on
geluk, heel wat ernstigs voo komen.
Daar moet dok de aandacht op worden
gevestigd.
Hg hoeft den zandetrooier ia bewe
ging gebracht, ter zeifder tijd de elee-
trisohe rem gebruikt, èa eindelijk nog
tegenstroom gegeven, waardoor de wa
gen achteruit liep, en het koninklijke
rijtuig voor absoluut verbrijzeld worden
tussohen tram en draadpaal werd be
waard 1 Aan de tegenwoordigheid van.
geest van dezen etuurdec is dus het
voorkomen van een onheil, dat vellicht
allernoodlottigste gevolgen zou gehad
hebben, te danken.*
Naar aanleiding van deze mededee
ling en van vereehillende iezicgen die
omtrent de toedracht van het ongeval de
ronde hebben gedaan, heeft de „N. 06.*
zioh tot de directie van de H. T. M.
Sir Charles hij erfde dezen titel
kort na zijn huwelijk en lady Car
riston zijn nu beiden dood, anders zou
ik deze gebeurtenissen niet verhaald
hebben. Zij brachten samen twaalf ge
lukkige jaren door. Naar den tjjd gere
kend is dit slechts bort, maar ik ben
zeker, dat zij in die jaren meer waar
geluk smaakten dan vele anderen in
een langdurig leven. In woorden, ge
dachten en daden waren zij als den.
Zij stierf te Rome aan de koorts en
haar echtgenoot volgde haar zonder
eenige klaoht voor zoo ver ik weet.
Ik werd steeds vereerd met hun op
rechte vriendsohap. Sir Charles had mjj
aangewezen als eenigen voogd over zijn
drie zonen. Er staan dus nog genoeg
mensehenlevens tussohen Ralph Carris
ton en de positie, die hjj begeert. Het
doet mij genoegen te kunnen zeggen,
dat de knapen die ik liefheb als mjjn
eigen kinderen, tot dusver geen bewij
zen geven van eenig bovennatuurlijk
-vermogen.
Ik weot, dat ik door hot openbaar
maken van dit verhaal mij twee partgen
van tegenstanders op den hals gehaald
heb, die mij beide evenzeer zullen aan
vallen de prozaïsche mensoh, die
zeggen zal, dat het ontvoeren en op
sluiten van Madeline Rowan een onge
rijmde onmogelijkheid was, en de
geleerde, zooals ik, die niet kan geloo-
ven, dat Charles Carriston noch uit het
geheugen, nooh door zjjn verbeeldings
kracht een gelaat kon teekenen en bij
zonderheden opgeven waardoor een zeker
persoon herkend kon worden. Het zij
verre van mij te beweren, dat er geen
natuurlijke en eenvoudige verklaring te
vinden is van dit raadsel, maar ik heb
die niet kunnen vinden, en daarom be-
eluit ik dit verhaal, zooals ik het be
gon, met te zeggen, dat ik een vertel
ler ben en niet meer.
HINDE.