8 uur. Maandag 2 Maart. leid. 46e Jaargang. 1908. mité. ode »ruik alle spij een -SCHELDE No. 52 Verkeerde rechtsbegrippen. JUeumt V ty it Vtfötpdu Ctmit net 8®. Isilspllii, Jtawt JKodrtlaS a Jtafyüt ümltzitg. ungen, ligd tot ïiljet der tegenwoordige, DB WOLFF Badhuisstraat jene fatsoenlijke ,23 b) 6,15 o) d) ',50 b) 6,45 e) ,55 g) 4,45 e) 3,23 5,25 e) f) h) het vertrek van Neuzen vm. 8,30 orsseleen Neuzen igste 20 minuten Ilea Zondags ten oogste 30 minu= 6.5 6.51 8.21 9.51 11 8.18 7.25 8.48 10.1 t 6.33 7.33 f10.14 II U0.50 11.2 |-11.1 Dnitschland, richting -Lage Zwalaws. 0.38 2.6 0.23 1.29 1.40 3.9 .2.38 3.42 12.64 SA8 1.10 4.12 6.17 6.3 7.16 7.47 6.1 8,15 INGSC Prijs per aria maanden 3 30. Franco per post 1,50. Afzonderlijke nummers 5 cent. M m abonneert zich bij ale Boe r. handelaren, Postdirecteuren of reshtstreeks bij den Uitgever F. VAN DE VELDE Jr.. Kleine Ma,kt, COHMNT ADVERTKNTIËiS!van 14 regek 0.40. Voor ëhm regel neer 10 cent. Bij directe opgaaf v.in driemaaplaatshjg "erzelfda i dvertentie wordt de prijs slechts twsci naai berekeml Grooi» letters t d cliché's naar plaatsruimte. Verschijnt dagetjjks, uitgezonderd op Zon- en feestdagen. Telephoonniinimer 10. Abonnt ments-Advertentiën op zeer /wordeelifii' voorwaarden. ttóöort eenlipeisel. III (Slot), ju verband met het elot van ons vorig opstel, waar wij eohtgenooten auaraedden, niet te verzuimen elkander tg testament het beschikbaar gedeelte hunner nalatenschap te vermaken, rijst de vraag hoeveel bedraagt dit gedeelte. Welnu, worden er kinderen uit het huwelijk geboren, dan bedraagt dit ge deelte al spoedig niet meer dan een vierde, namelijk zoodra er drie kinde* ren zp- Zgn er minder kinderen, dan bedraagt het de helft of een derde. Intuseofaen mag men niet vergeten dat, wanneer de langstlevende echtge noot voor een deel, al ia het ook een klein deel, in de nalatenschap van den oeretsteivende mode-gerechtigd is, deze oog meer direct belanghebbende is bij do regeling van den boedei, dan wan neer hij alleen krachtens huwelijksge meenschap opkomt. Opmerking verdient het dat de eoht genooten, om een testament te maken, hetzij ten voordeele van elkander, hetzij van een derden persoon, elkander niet noodig hebben, Wanneer de vrouw om een uitersten wil te maken de be- ïilliging van baren man noodig had, dan san het geen vrijwillige daad meer Het deel waarover de wet de vrije besohikking toelaat, kunnen eohtgenoo ten duo aan bloedverwanten of vreemde personen vermaken, met voorbijgang van echtgenoot en kinderen. Dit laat- ite vai wel niet licht voorkomen. Wel komt het voor dat, wanneer eebtgenoo- ten reeds bij den aanvang van het huwelijk elkander tij testament het be schikbare deel vermaakten, éen hunner daarvan later, wegens veranderde ver houding, spijt gevoelt. Maar ditisjuiet het voordeel van een testament, dat insn bet ten allen tijde weer herroepen kan. Ieder der eohtgenooten kan dit doen zonder den anderen. Ook in dit geval heeft de vrouw dus de be williging van baren man niet noodig en zij kan zich dus, desnoods bniten rijn weten, tot een notaris begeven, zoowel om een testament te maken als om het te herroepen. Nn en dan boort men nog ai eens spreken over onterven. Eigenlijk bestaat dit nietwant men erft pas bjj iemands dood. Eeret dan krijgt men wezenlijke rechten, die niet meer kun nen ontnomen worden. Tooh zijn er gevallen waarin de wet het niet aan iemand overlaat, aan wie hij zijne goederen zal nalaten. Er zjjn bepaalde personen, die een zeker deel moeten erven. Deze personen noemt men legitimaris sen. Alle bloedverwanten in de reohte linie, namelijk kinderen en hun afko- melingen, ouders en grootouders, heb ben in alle of in sommige gevallen recht op zulk een bepaald deel, dat wij legitieme portie* of wettelijk erfdeel noemeB, kinderen en verdere afkomeiingen hebben zulk een reebt altijd. Het overige, wat dus niet legi tiem is, kan de erflater geven aan wie bij wil. Dat overige noemt men het beschikbaar deel. Broeders en zueters, beele of balve dan, en verdere bloedverwanten in de zijdlinie, zijn geen legitimarissen. Zij worden wel tot een zeker deel van de erfenis geroepen, ten minste in ver schillende gevallen maar wat de wet hun toekent kan de erflater bij testa ment aan een ander geven. Broeders en zusters dus, die geene andere bloed verwanten hebben, erven van elkander voor zoover de overledene geen andere beschikkingen heeft gemaakteene be paling die niet algemeen bekend en soms niet van hardheid vrij te pleiten is. Er kunnen zieb zeer goed gevallen voordoen, waarin het wel wenecheljjk zou wezen, dat ouders ten aanzien hun ner nalatenschap eenige meerdere macht bezaten. Zij kunnen soms te voren be rekenen dat de erfenis aan een hunner kinderen geen geluk zal aanbrengen dat deze niet behoorlijk zal bebeeren en wellicht tot armoede vervallen. Ia dit kind bepaald een verkwister, dan zal by na de meerderjarigheid onder eurateele kunnen worden gesteld, maar dit gaat volstrekt niet altijd op. Kon het erfdeel van het kind nu toch wor den gesteld onder voortdurend beheer en administratie van daartoe bjj testa ment aangewezen personen, zoo dat de rente alleen aan het kind werd uitbe taald, dan was de zaak spoedig gevon den maar dit kan alleen geschieden ten aanzien van het besohikbare d e e 1 en niet met betrekking tot de legitieme portie. Het vermogen om eenige bepalingen te maken omtrent hetgeen met de nalaten schap geschieden zal, is den erfgenaam evenwel niet ontzegd. Een vader kan b.v. voorzien dat na zjjn dood verschil zal ontstaan over de wjjze van verdeeling zijner goederen tusschen zijne kinderen. In dat geval kan hij een testament maken waarbij bjj bepaalt, dat bij de scheiding van den boedel de door hem aan te wijzen goederen aan de door hem genoemde kinderen zuilen worden toebedeeld b.v. aan A. dit perceel land aan B. dit huis en wel tegen de waarde waarop die goederen alsdan zullen wor den gesohat. Hij kan daarbij ook bepalen dat wan neer een der kinderen zich aan de door hem gemaakte bepaling ciet wil houden, dit kind alleen de ligitieme portie zal verkrijgen. Het beschikbaar deel komt dan aan de andere kinderen. Zulke besohikkingen kunnen ook dienen om te voorkomen dat de goede ren in vreemde handen vallen. Men meent wel eens dat, als een boedel openvalt, de erfgenamen of een hunner kan vorderen dat de daartoe iehoorende goederen worden verkocht. Dit is echter een dwaling. Alleen kan de rechter dien verkoop bevelen als bet noodig blijkt, b.v. om de schulden af te doen, of omdat eena goede ver deeling niet mogelijk blijkt. De erfgenamen hebben wel recht om te vorderen dat tot verdeeling wordt overgegaan. Niemand kan dus bij zjjn testament bepalen dat zijne na latenschap onverdeeld moet blijven. Men kan daaromtrent zjjn wensch uit drukken, maar de erfgenamen zijn er niet aas gebonden, Alleen kunnen deze overeenkomen om de scheiding nog wat uit te stelles. Daaromtrent mosten de erfgenamen eobter eenstemmig zijn en in ieder geval is de overeenkomst na verloop van vijf jaar voor niemand taeer verbindend. Alleen ken men ze daarna weer voor vijf jaar vernieuwen. rus, het wetsontwerp-Van Kol op de mjjnontginning, enz. Tweede Kamer. De Tweede Kamer zal naar men ver neemt, volgene besluit door de Centrale afdeeling genomen, onmiddelljjk na haar openbare zitting op 10 Maart a. s., een reeks van wetsontwerpen in de af- deelingen onderzoeken, waaronder dat tot wjjziging van de wetboeken van strafvordering, tot vereenvoudiging van prooedure voor het Kantongerecht, het ontwerp Schepenwet, dat omtrent de dekking van het tekort Rijksverzeke ringsbank, dat omtrent de toepassing van de aigemeene akte van Algsciras, en nopens bet gebruik van phospho- Tweede Kamerverkiezingen. De vergadering der Centrale Anti revolutionaire kiesvereeniging te Slie- drecht besloot aan dr. Kuypcr het vol gende telegram te zenden „De centrale anti-revolutionaire kies vereeniging in bet district Sliedreoht, in wettige en tal rijke vergadering te Gorinohem in het Militair Tehuis bijeen, spreekt als hare overtuiging uit, dat hare oud afgevaardigde ter Tweede Ka mer dr. A. Kuyper Sr. is en moet biyven do leider der anti revolutionaire partjj betreurt bet dat te dien opzichte wan trouwen is opgewekt; spreekt haar on geschokt vertrouwen in zjjne leiding uit en den hartgrondigen wensch dat God hem spare voor partij en Vader land en biedt hem namens alle plaatse lijke kiesvereenigingen de eandidatuur voor het distriet Sliedreoht aan.* De a.-r. „Rotterdammer* is zeer verheugd over het eenstemmig besluit op de vergadering der centrale antirevo lutionaire kiesvereeniging in het distriot Sliedreoht gevallen, om aan dr. Kuyper de candidatuur aan te bieden. Het blad hoopt dat dr. Kuyper deze oandidatunr nu ook zal aanvaarden en schrijft dan verder De tijden eisohen eenheid en samen werking voor die punten, waaromtrent alle christelijke partgen het reeds eens zijn. Bovendien moei het ministerie-Heems kerk, tredende in antirevolutionair spoor, natuurlijk dit woord antirevolutio nair ditmaal verstaan in ruimen zin, zoodat ook roomschen en christelijk» historisoben in dien zin antirevolutio nair zijn. worden gesteund. Wie zal dit beter kunnen dan dr. Kuyper Sliedrechts mannen hebben hem den weg nu gebaand. Die weg worde door hem betreden. Straks zij ook in een of aDder distriot een zetel bereid aan prof. Fabius. Opdat al de trouwe voormannen der christelijke partgen, inzonderheid dr. Kuyper, mr. Lokman, prof. Fabius, dt. Heemskerk enz., te zaam in een dracht en broederzin den strijd voor het behoud van de christelijke grond lagen onzer samenleving mogen voeren. Dat zou een lust zjjn voor de oogen. Nieuw® partyformatie? Nu, in zijn jongstea staaft, brief, mr. Van Houten weer eens van een nieuwe party groepeering gesproken heeft, Bcbrjjft het „Centrum*, dat zjj daaraan niet gelooft. Er bestaan werkeljjk, zegt dit blad, te veel prinoipieele verschilpunten tus schen de behondsgezinden en vooruit- strevenden van rechts en links, dan dat een partij-formatie, die dwars door rechter- en linkerzijde heenliep, moge lijk zou zijn. Wel is het denkbaar, dat soms aan beide zjjden der Kamer af FEiniiLEIONo y Tl fit Mil Naar het Ecgelsob. 36.) Zij werd niet slecht behandeld, dat wil zeggen, zjj werd niet bepaald mis handeld. Boeken, benoodigdheden voor naaldwerk en andere kleine zaken om ^n tijd te verdrjjven, werden haar verschaft. Doch de eenige levende whepselen, die zij te zien kreeg, waren de vrouw des huizes, welke baar be diende en bij een of twee gelegenheden den man, dien CarriBton zeide in zjjn geestvervoering gezien te hebben. Zij had geleden onder strenge opsluiting, ®aar altijd was zij verzekerd geweest, dat vroeger of later haar minnaar haar zou vinden en bevrijden. Na zij wist, dat bij nog leefde, kon zij zich niet onge lukkig gevoelen. Ik wilde haar niet vragen waarom zjj van bovengemelde zoo zeker was geweest. Ik wensohte geen nieuwe raad selen toe te voegen aan dat, hetwelk mij om de waarheid te zeggen meer kwelde dan ik wilde bekennen. Dooh ik vroeg haar, of haar bewaker gedurende haar gevangenschap ooit haar hand had aangeraakt. Zij verhaalde mij, dat een korten tijd na baar aankomst een vreemdeling toegang had gekregen tot het huis. Terwjjï hij daar was, was haar bewa ker in haar kamer gekomen hij bad haar arm vastgehouden en met geweld gedreigd,wanneer zij omhulpschreeuwde. Zoodra ik dit had gehoord, vroeg ik niet verder. Carriston en Madeline trouwden zoo spoedig mogelijk en verlieten Engeland onmiddellijk na afloop der pleohtigheid. Een week na hun vertrek zond ik op Carrieton'a verzoek aan zjjn neef Ralph den briefomslag, dien wjj by onzen gevangene hadden gevonden. Ik sloot daarbij een paar regels in, vermeldende waar en onder welke eigenaardige om standigheden wij in het bezit waren gekomen. Op deze mededeeling ontving ik nimmer eenig antwoord, zoodat ik, hoe vreemd en onwaarschijnlijk dit ook schijnt, verplicht ben te galooven, dat de verdenking van Charles Carris ton gegrond was, dat Madeline Ro wan weggelokt en verborgen gehouden, niet om baar leed te berokkenen, maar met het oog op de verderfelijke uit werking, die haar geheimzinnige ver- dwjjning kon hebben op het zonder ling prikkelbare gestel van haar min naar. En ik geloof vast en zeker, dat de samenspanning goed zou geslaagd zijn, dat Charles Carriston de rest van zjjn leven in een krankzinnigengesticht zou hebben moeten doorbrengen, wanneer hg niet op een onverklaarbare wijze de overtuiging had opgedaan, dat zjj nog leefde en hem getrouw vu. wijkingen zich zullen voordoen, of dat een bepaald voorstel tot een gemengde stemming aanleiding zal geven. Maar het optreden van een gemeugd demo cratisch kabinet, of van esn ministerie, dat louter uit conservatieven zou ba- staan en in de Kamer steun genoeg zou vinden om te regeeren, achten wjj een utopie. Veertien jaren geleden scheen het een oogenblik, of een nieuwe psriijgroepeering in dien zin komende was, gingen veien van rechts met Vau Houten mee, roeide een ander deel zich aangetrokken tot den door Tak gevolg den koers. En ook waren er drie jaren te voren katholieken geweest, die hst eigenlijk beter vonden dat de liberalen maar weer aohter de groene tafel zaten. Maar de ervaring, toen opgedaan, bracht ontnuchterende resultaten, en zelfs de christeljjk-historisehen kwamen later tot bet inzicht, dat er groote en over wegende redenen zijn, die voor een aaneengesloten rechterzijde pleiten. Zoo voorzien wjj doe geen „nieuwe politieke groepeering*, tensij men daar onder zou willen verstaan een radicale ontbinding der linkerzjj en hare defini tieve splitsing in partgen, die geheel op zich zeif staan. Maar dan blijft daar nog over het oude anti-olerioale cement, van welks bereiding en gebruik noch de heer Van Houten, noch de heer Tydeman, noob zoo menige andere voorman der Unie liberalen of vrijzinnig-democraten om van de socialisten maar weer ta zvrjjgen afkaerig zijn. De aanrijding van het Koninklijk rijtuig. Aan een mededeeling van het aohrjj» ven, namens Z. K. H. dan Prins der Nederlanden terstond na het ongeval in de Parkstraat tot de directie van de Haagsche Tramweg-Maatsohappjj ge richt, voegde de „Haagsohe Courant* het volgende toe „De stuurder Reder heeft, naar we met z 'kerbeid weten, niet aliaen geen aohuld aan het ongeval, maar heeft bovendien door zijn snel en doortastend handelen oogenblikkeljjk vóo; het on geluk, heel wat ernstigs voo komen. Daar moet dok de aandacht op worden gevestigd. Hg hoeft den zandetrooier ia bewe ging gebracht, ter zeifder tijd de elee- trisohe rem gebruikt, èa eindelijk nog tegenstroom gegeven, waardoor de wa gen achteruit liep, en het koninklijke rijtuig voor absoluut verbrijzeld worden tussohen tram en draadpaal werd be waard 1 Aan de tegenwoordigheid van. geest van dezen etuurdec is dus het voorkomen van een onheil, dat vellicht allernoodlottigste gevolgen zou gehad hebben, te danken.* Naar aanleiding van deze mededee ling en van vereehillende iezicgen die omtrent de toedracht van het ongeval de ronde hebben gedaan, heeft de „N. 06.* zioh tot de directie van de H. T. M. Sir Charles hij erfde dezen titel kort na zijn huwelijk en lady Car riston zijn nu beiden dood, anders zou ik deze gebeurtenissen niet verhaald hebben. Zij brachten samen twaalf ge lukkige jaren door. Naar den tjjd gere kend is dit slechts bort, maar ik ben zeker, dat zij in die jaren meer waar geluk smaakten dan vele anderen in een langdurig leven. In woorden, ge dachten en daden waren zij als den. Zij stierf te Rome aan de koorts en haar echtgenoot volgde haar zonder eenige klaoht voor zoo ver ik weet. Ik werd steeds vereerd met hun op rechte vriendsohap. Sir Charles had mjj aangewezen als eenigen voogd over zijn drie zonen. Er staan dus nog genoeg mensehenlevens tussohen Ralph Carris ton en de positie, die hjj begeert. Het doet mij genoegen te kunnen zeggen, dat de knapen die ik liefheb als mjjn eigen kinderen, tot dusver geen bewij zen geven van eenig bovennatuurlijk -vermogen. Ik weot, dat ik door hot openbaar maken van dit verhaal mij twee partgen van tegenstanders op den hals gehaald heb, die mij beide evenzeer zullen aan vallen de prozaïsche mensoh, die zeggen zal, dat het ontvoeren en op sluiten van Madeline Rowan een onge rijmde onmogelijkheid was, en de geleerde, zooals ik, die niet kan geloo- ven, dat Charles Carriston noch uit het geheugen, nooh door zjjn verbeeldings kracht een gelaat kon teekenen en bij zonderheden opgeven waardoor een zeker persoon herkend kon worden. Het zij verre van mij te beweren, dat er geen natuurlijke en eenvoudige verklaring te vinden is van dit raadsel, maar ik heb die niet kunnen vinden, en daarom be- eluit ik dit verhaal, zooals ik het be gon, met te zeggen, dat ik een vertel ler ben en niet meer. HINDE.

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1908 | | pagina 1