lis ééi der liiii m ii- Dinsdag 1908. Teleplioon nummer 10* 46- VLISSHtGSCHE COURAIT. Prijs per drie maanden g 1.8©» Aan» jpOR jt lBft Afzonderlijke nummers 5 cent, Men abonneert zich bij al Je Boek. handelaren, I'ostdirecteuren of rechtsta-eek» bij den Uitgever F. V AN DB V ELDE Jr., Kbine Mal t. Januari. ADVERTEMT1ËHvar?. 4 regels ƒ0.40» Voor elkea rege! meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote letters en cliché's naar jilaateruinre.. VsrscIMJnt dagelijks, nttgezondercl op Jo'oe» en feestdagen. AboRncïitents-ittrertcnticK op zeer voordetlige voorwaarden, gimiiilaiiIsÉa krlÉiai, da Cris's. Volgens de „N. Ct." heeft mr. Heemskerk zioh tot dusver vergewist, of zoo het hem gelukt een kabinet te formeeren, dit, aan da groene tafel plaatsnemende, z ch hot recht te hsn- delen, niet zal zien ontzeggen. Die zekerheid, dat hij „mei beide beenen op den grond* staat, schijnt de heer Heemskerk thans te hebban ver kregen. Uit de verdere inlichtingen aan het blad verstrekt, heeft het den indruk gekregen, dat thans met veel kans van slagen getracht wordt een kabinet uit sluitend uit de rechterzijde samen te stellen en dat dit ministerie Heemskerk in zjjn program op den voorgrond zal brengen zoodanige urgente onderwer pen van algemeen belang, waaromtrent tussohen rechts en links geen prinoipi- eel verschil bestaat, maar ten aanzien waaryan afwijkende meeningen zich meer voordoen in den boezem der ver schillends partijen zelf, zoodat op de totstandkomiBg met gemeen overleg in da I1/» Jaaï we'k0 nog scheiden van de algemeene verkiezingen, kans bestaat. Dat een kabinet der reehterzjjde te wachten is, sluit natuurlijk uit de mo gelijkheid waarvan dezer dagen het gerucht liep dat een of meer mi nisters uit het demissionnairs kabinet zouden aanblijven of een lid der Imker ij de minister van oorlog zou worden. Wel is het mogelijk, dat in het kabi net der reohteizjjde een burger-minister van oorlog zou plaats nemen. Ten slotte is het blad ?erz3kerd, dat een zitting nemen van dr, Kuyper in het kabinet vrijwel uitgesloten ie. sHet Huisgezin" schrijftBr wordt druk gepleit voor een burger-minister van oorlog. Daarvoor is inderdaad veel te zeggen. Maar nu wordt als mogelijk minister van oorlog gedoodverfd de ke6r Tydeman, de voorzitter der oud-liberale Kamerolub. De Hamel beware ons daarvoor. Met mr, Tydeman zouden we van den wal in de sloot komen. Waren Steal en Van Eappard naar veler mee ning niet miütaristisoh genoeg, do hees Tydeman is het te erg. Zoaaïs trou wens de oud-liberalen in het algemeen voor militaire uitgaven alles en nog wat over hebben. Intusschen, ook da heer Tydemon zou voor zijn plannen en denkbeelden in de Earner geen meerderheid vinden. Deze overweging stemt tot gerustheid ten aanzien der candidatuur-Tydeman voor minister van oorlog. De „Gelderlander" zegtZonder de geloofwaardigheid van het bericht te veronderstellen, dient toch gezegd, dat de keuze het Kabinet al dadelijk veler sympathie zou doen verliezen. l)e oud- liberale Esmerclub is de messt oud- militairistische fractie in ons parlement, en mr. Tydeman is op zijn beurt in ds?e fractie zeker niet de minst ver- stjjfde in oud-militaifistische Begrippen. Een deel der Eatholieke Kamerfrac'ie is niet gediend van de richting, welke mr. Tydeman in defensiezaken voorstaat En mooht dit gedeelte zioh ook al voorioo- pig bij zulk een keuze neerleggen, over wegende, dat het Kabinet daardoor de steun der oud-iiberalen beter gewaar borgd kan zijn op den duur zou de onware positie van een minister Tyde man in een coalitie Kabinet zich onge twijfeld wrebeo. Wil men een burger minister van oorlog, goed. Maar dan een, niet vooringenomen ten gunste van een legerstelsei, dat ook onder ons veel verzet ontmoet. En zeker niet een oud-liberaal als Tydeman. j Nu... mr. Tydeman zal we! geen portefeuille brijgen. De hceren behoeven niet bang te zijn. beginselen. Later schoof hij op naar de „neutrale zóne". En eindelijk werd hij esn der kenmerken van echt antirevolutionaire gezindheid. In 1891 was de meest principieels antirevolutionair voor hst staatsrechtelijke wi'e Tsbkiaan was. Thans op sociaal-politiek gebied vol gens velen wie Borgesisao i£ Ea wie Groeniaan is Behoorde en behoort eigenlijk niat tot de partij. Althans niet tot de „georganiseerde*. Zoude er dan toch misschien niet ean fout in de or ganisatie schuilen In het nummer de zer courant van 2 Nov. II, schreef ik, dat een partij noodig heeft èn organi satie èn beginseldat de organisatie dienen moet. niet om het beginsel te vermoorden, maar het tot krachtig le ven te brengen. laalsohen leeuw op het ongeflaukeerde schild. Voorzitter on secretarissen E. v. A. De Yereeniging van Voorzitters en Secretarissen van Kamers van Arbeid zal op Maandag 10 Febr. een algemeene vergadering houden te Utreeht, waarin o.s. behandeld zal worden een motie van de heeren Havers en Van Itallie, om maatregelen te treilen tot stichting eener vereeniging van leden en secre tarissen van Kamers van Arbeid, met dien verstande, dat door tot etandko- ming van een dergelijke vereeniging, de bestaande vereeniging wordt ont bonden verklaard. Het bestuur ont raadt de aanneming van deze motie. Mr. A. Fontein van Botterdam zal inleiden de bespreking over „Behande ling van geschillen door de Kamera van Arbeid." In een des middags van dien zelfden dag te houden buitengewone vergadering met introductie, zal mr. H, L. Drueker spreken over „De wet op het arbeidscontract, enz. meer in het bijzonder met hat oog op de taak, in gevolge art. 125e van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering door de Kamera van Arbeid te vervullen." Aati-revolutionsirs raadsleden. Naar de „Stand." verneemt, is man met het vestigen eener organisatie van snti-revolutionaire gemeenteraadsleden al eau eind sp weg. Da beweging gaat van Amsterdam uitveel voorbereider d werk is achter dan rug, en weldra zal een samenkomst worden gehouden, die, naar de aanstichters hopen, tot een or ganisatie leiden zal. Echt-anti rs volnti onair. Onder dit opschrift schrijft prof. Fabius in de a.-r. „Rotterdammer" Vroeger heette de door vrijzinnigen gewilde verzekeringadwang gsheal on- j vereenigbaar met de antirevolutionaire g De minister vaa waterstaat brengt ter kennis van belanghebbenden, dat in de maand April van het jaar 1908 een vergelijkend onderzoek zal plaats hebben van candidaten, dingende naar een getuigschrift van voldoend afgelegd examen voor opzichter van den rijk?- waterstaat, volgons in 1903 vastgestelde programma, dat verkrijgbaar ia hij de Gebroeders Van Oieef te 's Gravenhage, tegen 5 cents bet exemplaar. Voor na dere bijzonderheden zie „St.-Ct." no. 9. Brute bij da spoorwegen. Nu de vaarten gestremd zijn, moet hst goederenvervoer natuurlijk met de spoorwegen plaats hebben. Als bewijs hoe enorm druk het op hot soederenstation S. S. te Utrecht is, diene dat ar dagelijks ongeveer 90 extra goederentreinen aan komen en vertrekken, elk een vijftig tal wagens vervoerende. Iu dezen tijd komt eerst goed het rangeerterrein te Maat', tot zijn recht, al wat hier niet kan worden behandeld, gaat naar Maarn om aldaar uitgerangeerd te worden. De goederenloodsen zijn vo), extra karren zijn aangenomen om de zendingen regel matig te kunnen bestellen. Vela werk- loosen zijn asn 't wsrk gesteld om 't zij als remmer of hulparbeider dieast te doen. Een gaderikteekea, Nasr da „Zuid-Afr. Post" meldt, zul len deze week twee gedonkteekenen naar Zuid-Afrika worden verscheept om daar geplaatst te worden in den buiten muur van de Ned. Herv. Kerk. te Pretoria en een voor het Godshuis van de Ned. Ger. Kerk. te Bloemfontein deze steenen zijn gewijd -aan de gedach tenis van de gevallen Hollanders in dan Zuid-Afrik, Oorlog, en het initiatief air,g uit van de N. Z. A, V. hier ts lande. Op de steenen zjjn da naman der gevallenen gegrift, voor zoover dia kondon worden nagespeurd. Een geel getinte, hoogs marmeren plaat zal aan de nakomelingschap de namen in herinnering brengen v®n de landgedooten, die, meest allen in den bloeitijd bunnar jaren, gevallen zjjn sis offers in dien strijd, welke thans - bij a'ie verschil van opvatting over de oor zaken van den oorlog of over de be werkers er van door vriend ea vij and erkend wordt als te zijn geweest een goede eerlijke strijd, vaa eerlijke en flinke mannen, waarin niet alleen soldatenlauweren werden gewonnen, maar ook een burgerkroon. De steen is gevat in een vrjj sobere lijst van witgeaderd rood marmer en draagt als eenige siering in de kroon den Neder- 75.) De markiezin zuchtte om een steenen hart te breken, en schreide in haar zakdoek. „Hoeveel hebt ge hem gegeven, mevrouw?" „Drie duizend frank", snikte zij. „Was het zooveel Green?" vroeg de reehterdoeh Green bleef zwijgen. Onder^ deze omstandigheden was voortzetting van het verhoor nutteloos. Misschien dacht Smithfield, dat later de gelegenheid gunstiger zou wezen misschien ook wist hij reeds wat k.ii weten wilde. Hoe dit zijG moge, hij het de markiezin wegbrengen en wilde J»ist ook Green laten heengaan, toen hij zioh nog bedacht. „Green", sprak Smithfield, „er ia nog eene kleine aangelegenheid, waarover ik 1 mot je wou spreken. Hoe ben ja aan die schuldbekentenis va» vijfhonderd pond gekomen, die je aan den stuurman Brockets hebt gegeven, en die deze door den advocaat Perkins heeft laten invorderen Green antwoordde niet ea haalde minachtend de schouders op. Smithfield wachtte geduldigmaar toen hij overtuigd was dat Green toch niet wilde antwoorden, zeide hij Hoor eens Green, je moet het zelf maar weten, of je spraken wilt of nietik kan je da woorden niet uit de keel halen. Maar ik moet zeggen, dat je zeer kinderachtig handelt, volkomen in strijd met je gewone scherpzinnigheid. Als je niet antwoordt, zal men gelooveis, dat je zelf die schuldbekentenis hebt geschreven en onderteekead. Als kamerdienaar heb je den overleden heer Samuel Scheppers vale jaren gediend je kendet dus zijn bandschrift. En een reden voor deze onderstelling bestaat ook de getuigenis van Broekera zou je groote diensten bewijzen in het proces tegen Eiverdaal. Het is een slim overlegd plan geweest jammer, dat het op valsohe gronden beiUBtte." De rechter zweeg sea oogenbiik, doeh Green bleef verstokt en antwoordde niets. Toen vervolgde hg „Je denkt zeker, dat je voordeel zult hebben van je zwijgen, Green maar dat is een ieelijke vergissing. Zooals de zaken thans staan, kunnen wij het zeer goed stellen zonder ja antwoorden, maar je zwijgen wordt beschouwd sis verstoktheid, dat zal je straf zwaarder maken. Bezin je dus good. Je kunt nu wal gaan." Kalm sprak de rechter deze woorden ea bales namen de gevangenbewaarders hem in hun midden om hem weg te leiden naar zijne cel drie passen breed en zes passen lang. Toen Smithfield echter- zeide, dat men bet zeer goed boa stelles zonder de antwoorden van Grean, overdreef hij sterk. Meer dan ooit had de rechter behoefte aan de inlichtingen, die Graen bon geven dat die man nu niet spreken wiida, bracht hem werke lijk in verlegenheid. Graen waa een man met onloochenbare scherpzinnig beid als advocaat of minister zou hij uitgeblonken hebben, als kamerdienaar ging hij door zijne begaafdheden te gronde. Als Green spreken wilde, wist Smith- field heel Bpoedig, of de advocaat Pet- VUssingen, 13 Jan SEN JUBILEUM. Weinig vereenigingen van die opge- rioht worden, mogen bogen op een langdurig bestaan. Vel® verdwijnen reeds spoedig van het tooneel bij gebrek aan levensvatbaarheid. Eene vereeniging, die krachtig ontwikkelde en in vollen bloei haar 25 jarig bestaan mag vieren, heeft volkomen recht dat heugelijk feit fees telijk te herdenken. Zulk eens vereeni ging is „do Schalde*. Do eerste avond van da feestviering had plaats op Zater dag 11 Januari j.l. is» da groote zaal vaa het Concertgebouw. Deze zaal was keurig met vlaggen-tropheën versierd het vaandel, symbool der Vereeniging, trots zioh verheffend uit een tuin vao keurig opgaand groen, was links va» het tooneel geplaatst, terwijl in de onmiddellijks nabijheid de vaandels prijkten van de harmonie „One Genoe gen" en van de Zangvereaniging. Het feest werd geopend door don voorzitter, den heer M. Geelhoed, met de volgende toespraak „Dames, Leden en Donateurs Namens ons bestuur heet ik U allen hartelijk welkom op dezen feestavond en feücsteereu wij U roet bat zilvsren jubileum onzer vereeniging. Dames en Heeren. In 't kort wil ik U de oprichting en het bestaan onzer veresnigiag mede- deelen. Het was op bat einde van het jaar 1882 dat door de heeren Florechutz, Standaart en Hagoort de wenschelijk haid werd uitgesproken om alhier een werblieden-vereeniging op te richten, die ten doel had elkander bij ziekte en overlijden ts steunen en den werkman in zijn vrijs uren gelegenheid te geven vaar nuttige es aangename uitspanning. Dit idee vond algemeen bijval ea zoo ward met ongeveer een 60 leden dea 7 Januari 1883 definitief opgericht de werkliedsn-vereenigisg „de Schelde". Hsar naam ontleende zij aaa de toen zich mee? en meer uitbreidende fabriek „de Schelde", die dan ook het grootste aantal ladea in de vereeniging verte genwoordigde. Doch ook van da ver- schillende ambachten uit de gemeente kins medeplichtig was in de intrige tegen Eiverdaal, of dat hij te goeder trouw de schurken hielp. Sommige handelingen brachten hem io verdenking als medepliohtiga, andere handelingen waren met die verdenking in strijd, maar zijne medeplichtigheid was niet I onmogelijk. Omtrent Linaing had de rechter meer zekerheid al vielen zijn i handelingen niet bepaald onder de etraf- i wet, toch Wis bewezen, dat hij zijn invloed bij Eiverdaal schandelijk had misbruikt en niet langer als advocaat mocht werkzaam zijn. Toen Smithfield een half uur later de trap afkwam en door de vestibule ging, zag hij daar Perkins in druk gesprek met Twelling- wood. Hij kende Perkins reeds jaren lang ea bemerkte in een oogwenk, dat de advocaat in zeer opgewonden toestand verkeerds. Anders zeer kalm en be dachtzaam, sprak hij nu luide en met levendige gebaren. Oagetwjjfeid had hij reeds vernomen, welk een ongelukkige wending zijn proces tegen Eiverdaal genomen had en welke verliezen hij dientengevolge zou lijden. Hij zag er uit als een wanhopige. „Neen mynheer Twellingwoad," hoorde de reehter hem in de verte reeds traden meer en meer leden toe, meestal jonge mannen, zoodat het vijfjarig beslaan met ongeveer 400 leden ge vierd werd. Na dien tijd ging niet alleen het ledental flink vooruit, doch ook de finan ciën waren zeer gunstig, zoodat de vereeniging al spoedig in 't bezit kwam van twea eigendommen in den Prinsen tuin, Eenigen tijd later werd da wensch uitgesproken om in het bezit te komen van een eigen gebouw en daarvoor ward aangekocht een pereeel in de Sohermin- belstraat, nadat eerst de perceelen in den Prinsentuin waren te gelde gemaakt. Eenmaal in het bezit van dat perceel, kwamen er verschillende bezwaren om er eigenlijk een goed verenigingslokaal van te maken, ea zoo besloot men, omdat men daarvoor in de gelegenheid was, het huis maar weder ta verkoopen, aangezien man het nog met winst vaa ds hand kon does. De kas was toen zeer sterk, soodat in eene algemeene vergadering besloten werd het 10 jarig bestaan luisterrijk ts vieren, met de bepaling sr bij, dat ieder lid op dien feestavond 80 cent ontving voor verteer, waf alleen een uitgaaf vorderde vaa ruim 500 gulden. Of men hiermede wel direct in hst belang der vereen'ging handelde, hier over wil ik liever maar niet uitweiden. Na het tienjarig bestaan vermeerderde wel gestadig het ledental, dooh de fi nanciën hielden daarmede geen gelyken tred, aangezien er steeds meer ea meer ziekengeld moest uitbetaald worden. Verschillende onderafdeelingen wer den in dien tijd ook gevormd uit de Vereeniging, waarvan wij noemen da onderafdeeling „Uit Voorzorg", „Ont waak bij tijds", de Steenbolenverseni- ging, benevens de afdeeling Muziek an Zang, welke afdeeiingen zoowel nuttig als aangenaam voor da loden werkzaam wareu, Alsnu naderde men het 15 jarig tijdperk en tosa was het ledental ge blommen tof boven da 1000. Ook dit jubileum werd eenigszins feestelijk gevierd, doch niet zoo schit terend als het 10 jarig bsstaao. Tussohen het 15- ea het 20 jarig bestean der vereeniging verminderde het ledentai het sterkst, eerstens door uit treding van eene onderafdeeling, twee- dens door vertrek van vele laden naar elders, eu was niet allaan bij het 20jarig bestaan hst ledental zeer verminderd, doch ook de financiën waren in een toestand, zooals zij nooit to voren wiren geweos', tengevolge van cb'kaarschende influenza en het daardoor uitbetalen vaa groote sommen voor ziekengeld. Zoo schitterend a!a de bas was bij het 10 jarig bestaan, zoo treurig was de toestand toen de vereeaigisg 20 jaar bsstoad, want toea bedroog de bezitting niet meer dan f 300. Doch ook dien kwaden tijd zijn wij weer ta boven gekomen. Thans, nu wij hst 25 jarig bestaan vieren, kunnen wij met meerdere gerustheid de toekomst zeggen, „neen ik wil van die heele zaak niets meer weteo. Ik ben arm ge- maskt, ik heb voorschotten gegeven en nog weer voorschotten, ik heb kosten gemaakt en nooit heb ik een stuiver ontvangen op mijn eer mijnheer Twellingwood. G9 moogt het gelooven of niet, maar ik verlies bij die zaak oen vermogen, zuur verdiend en zuinig bespaard geld. Dezen morgen nog kwam markies Gaston bij mij om vijf pond te leencn. Mijn kantoorknecht heeft hem da deur mosten uitwerpen. Neen, en nogmaals neen ib wil met die schur- kenbende niets meer te doen hebben." „Maar uit eigen beweging hebt ge u toch aangemeld als verdediger van Green, mijnheer Parkins," zeide Twel lingwood nu. „Ik ben hier juist gekomen om te zeggen, dat ik mij niet meet met zijne verdediging wil belasten. Daar komt mynheer Smithfield, alsof hij geroepen is! Mynheer, ik trek mij terug van de taak om Green te verdedigen. Elk woord dat ik teil gunste van hein zou spreken, zon een nieuwe aanklacht te gen mij zelf zjjn. Ik ben een bedrogen mus. bedrogen door zoo'n schoft 1" (Wordt vervolgd)*

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1908 | | pagina 1