lis ééi der liiii
m ii-
Dinsdag
1908.
Teleplioon nummer 10*
46-
VLISSHtGSCHE COURAIT.
Prijs per drie maanden g 1.8©» Aan» jpOR jt lBft
Afzonderlijke nummers 5 cent, Men abonneert zich bij al Je Boek.
handelaren, I'ostdirecteuren of rechtsta-eek» bij den Uitgever
F. V AN DB V ELDE Jr., Kbine Mal t.
Januari.
ADVERTEMT1ËHvar?. 4 regels ƒ0.40» Voor elkea rege!
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote letters
en cliché's naar jilaateruinre..
VsrscIMJnt dagelijks, nttgezondercl op Jo'oe» en feestdagen.
AboRncïitents-ittrertcnticK op zeer voordetlige voorwaarden,
gimiiilaiiIsÉa krlÉiai,
da Cris's.
Volgens de „N. Ct." heeft mr.
Heemskerk zioh tot dusver vergewist,
of zoo het hem gelukt een kabinet te
formeeren, dit, aan da groene tafel
plaatsnemende, z ch hot recht te hsn-
delen, niet zal zien ontzeggen.
Die zekerheid, dat hij „mei beide
beenen op den grond* staat, schijnt de
heer Heemskerk thans te hebban ver
kregen.
Uit de verdere inlichtingen aan het
blad verstrekt, heeft het den indruk
gekregen, dat thans met veel kans van
slagen getracht wordt een kabinet uit
sluitend uit de rechterzijde samen te
stellen en dat dit ministerie Heemskerk
in zjjn program op den voorgrond zal
brengen zoodanige urgente onderwer
pen van algemeen belang, waaromtrent
tussohen rechts en links geen prinoipi-
eel verschil bestaat, maar ten aanzien
waaryan afwijkende meeningen zich
meer voordoen in den boezem der ver
schillends partijen zelf, zoodat op de
totstandkomiBg met gemeen overleg in
da I1/» Jaaï we'k0 nog scheiden van
de algemeene verkiezingen, kans bestaat.
Dat een kabinet der reehterzjjde te
wachten is, sluit natuurlijk uit de mo
gelijkheid waarvan dezer dagen het
gerucht liep dat een of meer mi
nisters uit het demissionnairs kabinet
zouden aanblijven of een lid der Imker
ij de minister van oorlog zou worden.
Wel is het mogelijk, dat in het kabi
net der reohteizjjde een burger-minister
van oorlog zou plaats nemen.
Ten slotte is het blad ?erz3kerd, dat
een zitting nemen van dr, Kuyper in
het kabinet vrijwel uitgesloten ie.
sHet Huisgezin" schrijftBr wordt
druk gepleit voor een burger-minister
van oorlog. Daarvoor is inderdaad veel
te zeggen. Maar nu wordt als mogelijk
minister van oorlog gedoodverfd de ke6r
Tydeman, de voorzitter der oud-liberale
Kamerolub. De Hamel beware ons
daarvoor. Met mr, Tydeman zouden we
van den wal in de sloot komen. Waren
Steal en Van Eappard naar veler mee
ning niet miütaristisoh genoeg, do hees
Tydeman is het te erg. Zoaaïs trou
wens de oud-liberalen in het algemeen
voor militaire uitgaven alles en nog
wat over hebben. Intusschen, ook da
heer Tydemon zou voor zijn plannen
en denkbeelden in de Earner geen
meerderheid vinden. Deze overweging
stemt tot gerustheid ten aanzien der
candidatuur-Tydeman voor minister van
oorlog.
De „Gelderlander" zegtZonder de
geloofwaardigheid van het bericht te
veronderstellen, dient toch gezegd, dat
de keuze het Kabinet al dadelijk veler
sympathie zou doen verliezen. l)e oud-
liberale Esmerclub is de messt oud-
militairistische fractie in ons parlement,
en mr. Tydeman is op zijn beurt in
ds?e fractie zeker niet de minst ver-
stjjfde in oud-militaifistische Begrippen.
Een deel der Eatholieke Kamerfrac'ie
is niet gediend van de richting, welke mr.
Tydeman in defensiezaken voorstaat En
mooht dit gedeelte zioh ook al voorioo-
pig bij zulk een keuze neerleggen, over
wegende, dat het Kabinet daardoor de
steun der oud-iiberalen beter gewaar
borgd kan zijn op den duur zou de
onware positie van een minister Tyde
man in een coalitie Kabinet zich onge
twijfeld wrebeo.
Wil men een burger minister van
oorlog, goed.
Maar dan een, niet vooringenomen
ten gunste van een legerstelsei, dat ook
onder ons veel verzet ontmoet.
En zeker niet een oud-liberaal als
Tydeman. j
Nu... mr. Tydeman zal we! geen
portefeuille brijgen. De hceren behoeven
niet bang te zijn.
beginselen. Later schoof hij op naar de
„neutrale zóne".
En eindelijk werd hij esn der
kenmerken van echt antirevolutionaire
gezindheid. In 1891 was de meest
principieels antirevolutionair voor hst
staatsrechtelijke wi'e Tsbkiaan was.
Thans op sociaal-politiek gebied vol
gens velen wie Borgesisao i£ Ea
wie Groeniaan is Behoorde en behoort
eigenlijk niat tot de partij. Althans niet
tot de „georganiseerde*. Zoude er dan
toch misschien niet ean fout in de or
ganisatie schuilen In het nummer de
zer courant van 2 Nov. II, schreef ik,
dat een partij noodig heeft èn organi
satie èn beginseldat de organisatie
dienen moet. niet om het beginsel te
vermoorden, maar het tot krachtig le
ven te brengen.
laalsohen leeuw op het ongeflaukeerde
schild.
Voorzitter on secretarissen E. v. A.
De Yereeniging van Voorzitters en
Secretarissen van Kamers van Arbeid
zal op Maandag 10 Febr. een algemeene
vergadering houden te Utreeht, waarin
o.s. behandeld zal worden een motie
van de heeren Havers en Van Itallie,
om maatregelen te treilen tot stichting
eener vereeniging van leden en secre
tarissen van Kamers van Arbeid, met
dien verstande, dat door tot etandko-
ming van een dergelijke vereeniging,
de bestaande vereeniging wordt ont
bonden verklaard. Het bestuur ont
raadt de aanneming van deze motie.
Mr. A. Fontein van Botterdam zal
inleiden de bespreking over „Behande
ling van geschillen door de Kamera van
Arbeid." In een des middags van dien
zelfden dag te houden buitengewone
vergadering met introductie, zal mr. H,
L. Drueker spreken over „De wet op
het arbeidscontract, enz. meer in het
bijzonder met hat oog op de taak, in
gevolge art. 125e van het Wetboek
van Burgerlijke Rechtsvordering door
de Kamera van Arbeid te vervullen."
Aati-revolutionsirs raadsleden.
Naar de „Stand." verneemt, is man
met het vestigen eener organisatie van
snti-revolutionaire gemeenteraadsleden
al eau eind sp weg. Da beweging gaat
van Amsterdam uitveel voorbereider d
werk is achter dan rug, en weldra zal
een samenkomst worden gehouden, die,
naar de aanstichters hopen, tot een or
ganisatie leiden zal.
Echt-anti rs volnti onair.
Onder dit opschrift schrijft prof.
Fabius in de a.-r. „Rotterdammer"
Vroeger heette de door vrijzinnigen
gewilde verzekeringadwang gsheal on- j
vereenigbaar met de antirevolutionaire g
De minister vaa waterstaat brengt
ter kennis van belanghebbenden, dat
in de maand April van het jaar 1908
een vergelijkend onderzoek zal plaats
hebben van candidaten, dingende naar
een getuigschrift van voldoend afgelegd
examen voor opzichter van den rijk?-
waterstaat, volgons in 1903 vastgestelde
programma, dat verkrijgbaar ia hij de
Gebroeders Van Oieef te 's Gravenhage,
tegen 5 cents bet exemplaar. Voor na
dere bijzonderheden zie „St.-Ct." no. 9.
Brute bij da spoorwegen.
Nu de vaarten gestremd zijn, moet
hst goederenvervoer natuurlijk met de
spoorwegen plaats hebben. Als bewijs hoe
enorm druk het op hot soederenstation
S. S. te Utrecht is, diene dat ar dagelijks
ongeveer 90 extra goederentreinen aan
komen en vertrekken, elk een vijftig
tal wagens vervoerende. Iu dezen tijd
komt eerst goed het rangeerterrein te
Maat', tot zijn recht, al wat hier niet
kan worden behandeld, gaat naar Maarn
om aldaar uitgerangeerd te worden. De
goederenloodsen zijn vo), extra karren
zijn aangenomen om de zendingen regel
matig te kunnen bestellen. Vela werk-
loosen zijn asn 't wsrk gesteld om 't
zij als remmer of hulparbeider dieast
te doen.
Een gaderikteekea,
Nasr da „Zuid-Afr. Post" meldt, zul
len deze week twee gedonkteekenen
naar Zuid-Afrika worden verscheept om
daar geplaatst te worden in den buiten
muur van de Ned. Herv. Kerk. te
Pretoria en een voor het Godshuis van
de Ned. Ger. Kerk. te Bloemfontein
deze steenen zijn gewijd -aan de gedach
tenis van de gevallen Hollanders in dan
Zuid-Afrik, Oorlog, en het initiatief
air,g uit van de N. Z. A, V. hier ts
lande. Op de steenen zjjn da naman
der gevallenen gegrift, voor zoover dia
kondon worden nagespeurd.
Een geel getinte, hoogs marmeren
plaat zal aan de nakomelingschap de
namen in herinnering brengen v®n de
landgedooten, die, meest allen in den
bloeitijd bunnar jaren, gevallen zjjn sis
offers in dien strijd, welke thans - bij
a'ie verschil van opvatting over de oor
zaken van den oorlog of over de be
werkers er van door vriend ea vij
and erkend wordt als te zijn geweest
een goede eerlijke strijd, vaa eerlijke
en flinke mannen, waarin niet alleen
soldatenlauweren werden gewonnen,
maar ook een burgerkroon. De steen
is gevat in een vrjj sobere lijst van
witgeaderd rood marmer en draagt als
eenige siering in de kroon den Neder-
75.)
De markiezin zuchtte om een steenen
hart te breken, en schreide in haar
zakdoek.
„Hoeveel hebt ge hem gegeven,
mevrouw?"
„Drie duizend frank", snikte zij.
„Was het zooveel Green?" vroeg de
reehterdoeh Green bleef zwijgen.
Onder^ deze omstandigheden was
voortzetting van het verhoor nutteloos.
Misschien dacht Smithfield, dat later
de gelegenheid gunstiger zou wezen
misschien ook wist hij reeds wat k.ii
weten wilde. Hoe dit zijG moge, hij
het de markiezin wegbrengen en wilde
J»ist ook Green laten heengaan, toen hij
zioh nog bedacht.
„Green", sprak Smithfield, „er ia nog
eene kleine aangelegenheid, waarover ik
1 mot je wou spreken. Hoe ben ja aan
die schuldbekentenis va» vijfhonderd
pond gekomen, die je aan den stuurman
Brockets hebt gegeven, en die deze
door den advocaat Perkins heeft laten
invorderen
Green antwoordde niet ea haalde
minachtend de schouders op.
Smithfield wachtte geduldigmaar
toen hij overtuigd was dat Green toch
niet wilde antwoorden, zeide hij Hoor
eens Green, je moet het zelf maar weten,
of je spraken wilt of nietik kan je
da woorden niet uit de keel halen. Maar
ik moet zeggen, dat je zeer kinderachtig
handelt, volkomen in strijd met je
gewone scherpzinnigheid. Als je niet
antwoordt, zal men gelooveis, dat je zelf
die schuldbekentenis hebt geschreven en
onderteekead. Als kamerdienaar heb je
den overleden heer Samuel Scheppers
vale jaren gediend je kendet dus zijn
bandschrift. En een reden voor deze
onderstelling bestaat ook de getuigenis
van Broekera zou je groote diensten
bewijzen in het proces tegen Eiverdaal.
Het is een slim overlegd plan geweest
jammer, dat het op valsohe gronden
beiUBtte."
De rechter zweeg sea oogenbiik, doeh
Green bleef verstokt en antwoordde
niets. Toen vervolgde hg „Je denkt
zeker, dat je voordeel zult hebben van
je zwijgen, Green maar dat is een
ieelijke vergissing. Zooals de zaken thans
staan, kunnen wij het zeer goed stellen
zonder ja antwoorden, maar je zwijgen
wordt beschouwd sis verstoktheid, dat zal
je straf zwaarder maken. Bezin je dus
good. Je kunt nu wal gaan."
Kalm sprak de rechter deze woorden
ea bales namen de gevangenbewaarders
hem in hun midden om hem weg te
leiden naar zijne cel drie passen breed
en zes passen lang. Toen Smithfield
echter- zeide, dat men bet zeer goed boa
stelles zonder de antwoorden van Grean,
overdreef hij sterk. Meer dan ooit had
de rechter behoefte aan de inlichtingen,
die Graen bon geven dat die man nu
niet spreken wiida, bracht hem werke
lijk in verlegenheid. Graen waa een
man met onloochenbare scherpzinnig
beid als advocaat of minister zou hij
uitgeblonken hebben, als kamerdienaar
ging hij door zijne begaafdheden te
gronde.
Als Green spreken wilde, wist Smith-
field heel Bpoedig, of de advocaat Pet-
VUssingen, 13 Jan
SEN JUBILEUM.
Weinig vereenigingen van die opge-
rioht worden, mogen bogen op een
langdurig bestaan. Vel® verdwijnen reeds
spoedig van het tooneel bij gebrek aan
levensvatbaarheid. Eene vereeniging, die
krachtig ontwikkelde en in vollen bloei
haar 25 jarig bestaan mag vieren, heeft
volkomen recht dat heugelijk feit fees
telijk te herdenken. Zulk eens vereeni
ging is „do Schalde*. Do eerste avond
van da feestviering had plaats op Zater
dag 11 Januari j.l. is» da groote zaal
vaa het Concertgebouw. Deze zaal was
keurig met vlaggen-tropheën versierd
het vaandel, symbool der Vereeniging,
trots zioh verheffend uit een tuin vao
keurig opgaand groen, was links va»
het tooneel geplaatst, terwijl in de
onmiddellijks nabijheid de vaandels
prijkten van de harmonie „One Genoe
gen" en van de Zangvereaniging.
Het feest werd geopend door don
voorzitter, den heer M. Geelhoed, met
de volgende toespraak
„Dames, Leden en Donateurs
Namens ons bestuur heet ik U allen
hartelijk welkom op dezen feestavond
en feücsteereu wij U roet bat zilvsren
jubileum onzer vereeniging.
Dames en Heeren.
In 't kort wil ik U de oprichting en
het bestaan onzer veresnigiag mede-
deelen.
Het was op bat einde van het jaar
1882 dat door de heeren Florechutz,
Standaart en Hagoort de wenschelijk
haid werd uitgesproken om alhier een
werblieden-vereeniging op te richten,
die ten doel had elkander bij ziekte en
overlijden ts steunen en den werkman
in zijn vrijs uren gelegenheid te geven
vaar nuttige es aangename uitspanning.
Dit idee vond algemeen bijval ea zoo
ward met ongeveer een 60 leden dea
7 Januari 1883 definitief opgericht de
werkliedsn-vereenigisg „de Schelde".
Hsar naam ontleende zij aaa de toen
zich mee? en meer uitbreidende fabriek
„de Schelde", die dan ook het grootste
aantal ladea in de vereeniging verte
genwoordigde. Doch ook van da ver-
schillende ambachten uit de gemeente
kins medeplichtig was in de intrige
tegen Eiverdaal, of dat hij te goeder
trouw de schurken hielp. Sommige
handelingen brachten hem io verdenking
als medepliohtiga, andere handelingen
waren met die verdenking in strijd,
maar zijne medeplichtigheid was niet
I onmogelijk. Omtrent Linaing had de
rechter meer zekerheid al vielen zijn
i handelingen niet bepaald onder de etraf-
i wet, toch Wis bewezen, dat hij zijn
invloed bij Eiverdaal schandelijk had
misbruikt en niet langer als advocaat
mocht werkzaam zijn. Toen Smithfield
een half uur later de trap afkwam en
door de vestibule ging, zag hij daar
Perkins in druk gesprek met Twelling-
wood. Hij kende Perkins reeds jaren
lang ea bemerkte in een oogwenk, dat
de advocaat in zeer opgewonden toestand
verkeerds. Anders zeer kalm en be
dachtzaam, sprak hij nu luide en met
levendige gebaren. Oagetwjjfeid had hij
reeds vernomen, welk een ongelukkige
wending zijn proces tegen Eiverdaal
genomen had en welke verliezen hij
dientengevolge zou lijden. Hij zag er
uit als een wanhopige.
„Neen mynheer Twellingwoad,"
hoorde de reehter hem in de verte reeds
traden meer en meer leden toe, meestal
jonge mannen, zoodat het vijfjarig
beslaan met ongeveer 400 leden ge
vierd werd.
Na dien tijd ging niet alleen het
ledental flink vooruit, doch ook de finan
ciën waren zeer gunstig, zoodat de
vereeniging al spoedig in 't bezit kwam
van twea eigendommen in den Prinsen
tuin, Eenigen tijd later werd da wensch
uitgesproken om in het bezit te komen
van een eigen gebouw en daarvoor ward
aangekocht een pereeel in de Sohermin-
belstraat, nadat eerst de perceelen in
den Prinsentuin waren te gelde gemaakt.
Eenmaal in het bezit van dat perceel,
kwamen er verschillende bezwaren om
er eigenlijk een goed verenigingslokaal
van te maken, ea zoo besloot men,
omdat men daarvoor in de gelegenheid
was, het huis maar weder ta verkoopen,
aangezien man het nog met winst vaa
ds hand kon does.
De kas was toen zeer sterk, soodat
in eene algemeene vergadering besloten
werd het 10 jarig bestaan luisterrijk ts
vieren, met de bepaling sr bij, dat ieder
lid op dien feestavond 80 cent ontving
voor verteer, waf alleen een uitgaaf
vorderde vaa ruim 500 gulden.
Of men hiermede wel direct in hst
belang der vereen'ging handelde, hier
over wil ik liever maar niet uitweiden.
Na het tienjarig bestaan vermeerderde
wel gestadig het ledental, dooh de fi
nanciën hielden daarmede geen gelyken
tred, aangezien er steeds meer ea meer
ziekengeld moest uitbetaald worden.
Verschillende onderafdeelingen wer
den in dien tijd ook gevormd uit de
Vereeniging, waarvan wij noemen da
onderafdeeling „Uit Voorzorg", „Ont
waak bij tijds", de Steenbolenverseni-
ging, benevens de afdeeling Muziek an
Zang, welke afdeeiingen zoowel nuttig
als aangenaam voor da loden werkzaam
wareu, Alsnu naderde men het 15 jarig
tijdperk en tosa was het ledental ge
blommen tof boven da 1000.
Ook dit jubileum werd eenigszins
feestelijk gevierd, doch niet zoo schit
terend als het 10 jarig bsstaao.
Tussohen het 15- ea het 20 jarig
bestean der vereeniging verminderde het
ledentai het sterkst, eerstens door uit
treding van eene onderafdeeling, twee-
dens door vertrek van vele laden naar
elders, eu was niet allaan bij het 20jarig
bestaan hst ledental zeer verminderd,
doch ook de financiën waren in een
toestand, zooals zij nooit to voren wiren
geweos', tengevolge van cb'kaarschende
influenza en het daardoor uitbetalen vaa
groote sommen voor ziekengeld.
Zoo schitterend a!a de bas was bij
het 10 jarig bestaan, zoo treurig was
de toestand toen de vereeaigisg 20 jaar
bsstoad, want toea bedroog de
bezitting niet meer dan f 300.
Doch ook dien kwaden tijd zijn wij
weer ta boven gekomen. Thans, nu wij
hst 25 jarig bestaan vieren, kunnen wij
met meerdere gerustheid de toekomst
zeggen, „neen ik wil van die heele
zaak niets meer weteo. Ik ben arm ge-
maskt, ik heb voorschotten gegeven en
nog weer voorschotten, ik heb kosten
gemaakt en nooit heb ik een stuiver
ontvangen op mijn eer mijnheer
Twellingwood. G9 moogt het gelooven
of niet, maar ik verlies bij die zaak
oen vermogen, zuur verdiend en zuinig
bespaard geld. Dezen morgen nog kwam
markies Gaston bij mij om vijf pond te
leencn. Mijn kantoorknecht heeft hem
da deur mosten uitwerpen. Neen, en
nogmaals neen ib wil met die schur-
kenbende niets meer te doen hebben."
„Maar uit eigen beweging hebt ge u
toch aangemeld als verdediger van
Green, mijnheer Parkins," zeide Twel
lingwood nu.
„Ik ben hier juist gekomen om te
zeggen, dat ik mij niet meet met zijne
verdediging wil belasten. Daar komt
mynheer Smithfield, alsof hij geroepen
is! Mynheer, ik trek mij terug van de
taak om Green te verdedigen. Elk
woord dat ik teil gunste van hein zou
spreken, zon een nieuwe aanklacht te
gen mij zelf zjjn. Ik ben een bedrogen
mus. bedrogen door zoo'n schoft 1"
(Wordt vervolgd)*