12 November. No, 266. 44a Jaargang. ieoa Maandag- GETROUWD ZIJN. jUmeert 1 of te FEUILÏjETOM. Wjjtajjdit (mat ast gel. ïiiipitsl, Bimenlaïidsok krielen Jfaft JMtlU ta jfeiialf glKKlailf. VLISSlMSdlE COlltAAT Prijs per drie maasden l»30o Ami» pes pi 1.50, Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Bock handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt, I. 187- lil ADVEKÏENTIËN: van 1-4 regels 0.40. Voor eiken rege! meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote letters en cliehé's naar plaatsruimte. Ybrscktynt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en feestdagen. Teleplifton nummer Abonnements-Advertentiën op zeer voordeelige voorwaarden. Er bestaat een bekend woord van Swift, die als reden opgaf dat zoo weinig huwelijken gelukkig zijD, dut de jonge dames hun tijd besteden om netten te maken, niet om kooien te vervaardigen. Wij zouden niet willen beweren dat hierin geen grond van waarheid gelegen ismaar de uitspraak komt ons toch een weinig eenzijdig voor. Waarom had da schrijver alleen het oog op de vrouw Het wil ons voorkomen dat, waar schuld bestaat, die schuld aan beide zijden moet worden gezocht. Dat er betrekkelijk weinig gelukkige huwelijken zijn, hiervan zijn wij ook wel overtuigd. Veel zal daarbij afhaDgen van de mate van ontwikkeling, dia men bereikt heeft. Het is een geluk, een zorgvuldige opvoeding te hebben genoten, maar bet is ook waar dat de zorgvuldig opgevoede mensehen fijoer gevoelen en allerlei eigenschappen ontwikkelen, die het moeilijker maken, op den duur tot een ander in innige verhouding te staan. Vandaar dan ook dat het voor personen uit de volksklasse gemakkelijker is, gelukkig getrouwd te zijD, omdat dhar, uit den aard der zaak, tussohen man en vrouw weinig verschil zal bestaan. Ook zij die, met ons, de oorzaak niet bij één, maar, als regel althans, bij beide partijen zoeken, tasten toch nogal eens mis. Velen denken dat het noodzakelijk is, dat man en vrouw elkaar vóór het huwelijk in alle op- 'zichten leeren kennen en het huwelijk op die kennis van elkaar moet ge grond zijn. Als het waar was, dat slechts zij gelukkig kunnen zijn, die elkander volledig hebben gekend, dan zouden er naar onze meening geem gelukkige huweljjken zijnwant die volledige kennis schijnt ons vrij wel onmogelijk toe. Bovendien wordt de meeaing door ds feiten weersproken. Het ia zeer vaak voorgekomen, al komt het gelukkig minder voor dan vroeger, dat kinderen van der jeugd af voor elkander bestemd werden. Het is onzes inziens een der grootste misstap- 32.) De flesch werd nog denzelfden dag onderzocht, en toen bleek, dat daarin eene hoeveelheid atropine was, voldoende om nog verscheidene menschen om het leven te brengen. Nu was Valentine's schuld zoo goed Is bewezen. De rechter toonde haar bij het verhoor de gevonden flesch en zeide, dat langer ontkennen nutteloos was. „U heeft niet met koele berekening, maar in drift en daardoor zoo onver standig mogelijk gehandeld. In plaats van uwe vijandin een paar droppels in het glas toe te dienen, hebt ge uw geheelen voorraad vergift in de floech gedaan. Toen ge tot kalmte waart geko men en de gevolgen van uw daad kon overzien, hebt ge de flesch verborgen om ze later uit den weg te ruimeD, en Wtt» een andere flesch met onschade. pen, waaraan ouders zich kunnen schul dig maken, maar 't is toch een misstap die vaak begaan wordt. De jongelui worden als 't ware reeds in de prilste jougd verloofd ze gaan jaren lang heel veel met elkander om ze kennen el kanders karakter en neigingen, elkan ders sympathiën en antipathiën, wen- schen en verlangens, deugden en ge breken, nagenoeg geheel. Dat s c h ij n t een voorrechtmaar het kan op den duur niet uitblijven, dat zij bij elkander eigenschappen opmerken, waartegen de hunne lijnrecht over staan dat zij nu en dan met elkander in gevoelen ver schillen en dat de genegenheid, die zij meer uit gewoonte dan uit natuurlijken aandrang voor elkander gevoelen, nu en dan een schok krijgt, zoo et' van werkelijke liefde tusschen die jonge menschen ooit sprake is geweest, dan is het zeer waarschijnlijk, dat die eer zal afnemen dan grooter worden en wanneer zij, ondanks de ontdekking daarvan, zoogenaamd door eer en plicht gebonden, de ouderlijke illusies toch tot werkelijkheid maken, dan is het duizend tegen een dat zij als man en vrouw zeer ongelukkig zullen zijn. Onze hooggevierde schrijfsters Wolff en Deken hebben eens naar waarheid gezegd dat, nadat het huweljjk gesloten is, men niet meer angstvallig naar ge breken moet zoeken. Toegeeflijkheid moet dan de plaats van onderzoek ver vullen. 't Is volkomen juist, zouden wij mee- nen maar bij de jonge mensehen met hun half opgedrongen huwelijk, die wij hierboven bedoelden, zal het wel an dersom gaan. Zij zullen heel weinig toegeeflijkheid aan den dag leggen en zij zullen wel de fouten opmerken waar naar zij zoeken maar de deugden, die zij niet vermoeden en die er toch ook wel zullen zijn, die zullen zij niet opmerken. Wij achten, in gewone gevallen, eene grondige kennis van elkander, vóór het huwelijk, niet alleen vrij onmogelijk, maar ook niet noodig en zelfs niet ge- wenscht. Oppervlakkig moge dit vreemd schijnen maar het is niets dan schijn. Menschen die niet gewoon zjjn om vóór het huwelijk zoo angstvallig naar ge breken te zoeken, die loopen ook min der gevaar dat uk het huwelijk te doen. Dat zal tengevolge hebben, dat zij wel eens fouten vinden, die zij niet hadden lijken inhoud daarvoor in de plaats." Tevergeefs verzekerde Valentine, dat ze nooit een droppel atropine had beze ten, en niet wist, dat er nog een flesch bessensap in huis was. Zij bezwoer ook dat ze niets wist van een geheime bergplaats onder den gootsteen, waarop de rechter vroeg, hoe de flesch daar dan moest gekomen zijn. Valentine schudde het hoofd, daarop maakte zij een beweging alsof zj) wilde spreken doeh de half geopende mond sloot zich weer en na een poos van dof stilzwijgen, mompelde zij „Ik weet het nietIk weet het niet 1 Daarmee was de rechter niet voldaan. Hij bracht haar onder het oog, dat het opbergen van de flesch en het omspoelen van het glas op een tijd, dat zij door smart over haar vaders dood overwel digd moest zijn, haar onder sterke verdenking brachten. Hij herhaalde telkens weder, dat zij stellig in drift had gehandeld, daar de ontdekking niet lang zou uitblijven, en om haar een bekentenis gemakkelijk te maken, wees hij er op, dat ze bijna ontoerekenbaar was,toen ze de daad pleegdehij kon haar echter niet tot bekentenis brengen. Met angstige zorgvuldigheid vermeed zij Koenraad Rechling in het gesprek te noemen, en toen de rechter dit opzette lijk deed, week zij terug en alsof zij een spook zag, riep zij „Stil, stil, wek de doodea niet. Duistere schaduwen scheiden ons. Elke gedachte, elk gevoel, zou een zware zonde zijn." Was dat geen verdekte bekentenis van haar schuld Daarentegen berichtte de opzichteree, die haar 's nachts be waakte, dat Valentine vele uren van den nacht slapeloos doorbracht, den naam van haar geliefde telkens riep, hem verweet, dat hij haar geheel ver geten en verlaten had en eindelijk hem vergiffenis vroeg - voor alles, wat ze ham had aangedaan. „Zulk een gevangene heb ik nooit gehadik kan niet gelooven, dat zij een moordenares is", verklaarde de vrouw doch door den rechter werd zij onzacht terecht gewezen, over dis mee aing, misschien juist wel, omdat hij zelf niet zeker van zijn zaak was. „Ik wou dat het voorloopig onder zoek gesloten kon worden", bromde hij. „Het is om zijn verstand er bij te verliezen. Laten anderen er zich het hoofd eens mee breken," Er zouden echter nog weken verloo- verwachtmaar hot omgekeerde is ook waar zij zullen deugden vinden die zij niet hadden vermoed, en dan zullen zij die deugden wel degelijk opmerken en er gemakkelijker toe kunnen komen om het eene tegenover het andere te stel- J len. Dat is de ware bron van toegeef- j lijkheid. j Het huwelijk kan meer geven, dan j waartoe eenige andere instelling in staat is maar 6n dit wordt vaak vergeten dit is de wezenlijke bron van ongeluk kige of althans minder gelukkige huwe lijken het is evenmin eene volmaakte verhouding tussohen mensehen als eeni ge andere. De menschen zeiven zijn niet volmaakt hunne verbintenissen en de gevolgen die e? uit voortvloeien, kunnen het dus ook niet zijn. Die dit uit het oog verliest, die dus te veel verwacht, dien moet noodzakelijk teleur stelling wachten. Ook, en wij zouden bijna zeggen vooral bij het huwelijk,juist o m d a t het huwelijk ae innigste, de meest be- teekenisvolle verhouding tusschen men schen is, mag men geen oogenblik uit het oog verliezen, dat er geen volmaakte toestanden bestaan dat de echtgenoo- ten elkander niet kunnen geven wat zij zelf niet bezitten dat de mensehen vermoedelijk niet eens het ware geluk zouden kennen, wanneer volstrekt niets meer te veranderen of te verbeteren viel. Yeel aannemelijker »ia de verklaring van het huwelijk, die man en vrouw voorstelt als wezens, die wel, op grond van wederzijdsche sympathie en genegen heid, den levensweg saam wenschen te bewandelen, maar toch zeer goed weten en ook willen weten, dat zij ganseh niet volmaakt zijD en hunne verbintenis het ook nimmer wezen zal. In die be- teekenis van het huwelijk zijn man en vrouw wezens, die het zich tot plicht stellen, matig te zijn in eisehen en verwachtingen en elkander gaarne niet alleen gelukkiger, maar ook beter zou den willen makenmensehen die niet beweren dat ze elkaar volledig kennen, maar er juist een groot genoegen in vinden elkaar te leeren kennen. Zulke menschen zullen bij dat „leeren ken nen" vanzelf veel meer de lichtzijden dan de schaduwzijden opmerken, zich naar elkander leeren voegen en schikken en ten slotte in elkaar opgaan. Ons komt deze opvatting veel ver hevener yoor, dan die andere, die slechts verbintenissen, op volledige persoonlijke kennis gebouwd, als de eenig juiste erkont want met die beschouwing komt men er toe, het huwelijk op te vatten als een zaak waarmede alles is afgedaan, als een land waar geen land meer achter ligt, het slotakkoord van een mooi lied. "W g zouden wenschen dat het mooie eerst bij het huwelijk begon dat zal dan vanzelf het „betere" en „hoo- gere" wel in zich sluiten en de beste van alle menschelijke verbintenissen stempelen tot de ouverture, den aan vang van een muziekstuk, dat altijd van den zaehteren in den sterkeren toon overgaat. Staatsbegroting voor 1907. Aan het voorloopig verslag der Tweede Kamer over hoofdstuk landbouw, nij verheid en handel is het volgende ont leend De plannen des ministers ten aanzien van de oprichting van eene afdeeling handel vonden geen onverdeelde instem ming. Gewaarschuwd werd tegen te groote uitbreiding van de Staatsbemoei ing met den handel en betreurd werd dat door het overbrengen van een deel der taak van het departement van buitenlandeche zaken aan dat departe ment eene gelegenheid ontnomen wordt zich van eommereieele en economische belangen op de hoogte te houden. Yele andere leden konden zich met 's ministers gevoelen vereenigen. Som mige leden achtten het niet gewenseht den directeur-generaal van den landbouw de organisatie en het voorloopig beheer der nieuwe afdeeling op te dragen. Yoorts werd gevraagd of de afdeeling nijverheid niet meer in denzelfden trant kan optreden als de afdeeling landbouw (door proeven te houden met machines voor het klein bedrijf, het organiseeren van cursussen, enz.) Men wenschte dat het departement splitsing van bestekken voor groote werken zou bevorderen. Eenige leden wenschten aan het hoofd der afdeeling arbeid iemand te zien geplaatst die in de practijk eenige er varing op arbeidsgebied heeft opgedaan, b.v. een ingenieur die bij da njj verheid of het spoorwegwezen werkzaam is ge weest. Bij vele leden bestond bezwaar tegen de subsidie voor banken voor den mid denstand. Het wekte bevreemding, dat dit voorstel gedaan wordt, voordat het lang verwachte verslag van de Staatscom- pen, voordat deze wenseh vervuld werd. NEGENDE HOOFDSTUK. Op denzelfden dag, bijna op hetzelfde uur, dat de heer Zier op het Invaliden- kerkhof begraven werd, kreeg mevrouw Rechling' een plaatsje naast haar echt genoot in het familiegraf, dat haar echtgenoot bjj zijn leven op het kerkhof te Zecta had aangekocht. Den dag na de begrafenis was Koenraad naar Berlijn teruggekeerd hoe eenzaam hij zich ook in de woning in de Yictoria- straat gevoelde, hij kon toeh niet op de fabriek blijven. Het kwam hem voor of hij ontrouw pleegde aan Valentine, als hij verder van haar verwijderd bleef dan noodig was. In zijn vertwijfeling zocht hij dan rechter Hausler weer op, om naar den loop der zaak te informeeren, en kreeg de verpletterende mededeeling, dat een tweede flesch bessensap op een verborgen plaats was gevonden, ea dat deze een groote hoeveelheid atropine bevatte. Had de rechter verwacht, dat deze mededee ling Koenraads vertrouwen in zijn geliefde aan het wankelen zou brengen, dan werd hij daarin teleurgesteld. Geen oogenblik wankelde hijhij zei alleen missie voor den middenstand versche nen is. Andere leden hadden met genoegen gezien, dat op deze begrooting enkele bescheiden posten ter bevordering van de belangen van den middenstand zijn uitgetrokken. Zij hoopten dat de regee ring op dezen weg zal voortgaan, Tegen den post voor een Rijksbureau voor het onderzoek van handelswaren en gebruiksartikelen bestond bij zeer vele leden bezwaar. Men zou gaarne nader vernemen, op welken grond het voorstel des ministers berust en waarom hij winkeliers en klein-industrieelen en niet andere parti culieren wil helpen aan kostelooze on derzoekingen ©n adviezen. Met bevreemding hadden vele leden opgemerkt, dat in de jongste Troon rede gesproken wordt van ouderdoms- verzekering, terwijl in de Troonrede van 1905 niet een ouderdomsvarzeke- ring, maar een ouderdoms- en invalidi teitsverzekering was toegezegd. De scheiding van de ouderdoms- en in validiteitsverzekering heeft groote be zwaren. Daar deze bezwaren toenemen hoe langer met de invoering dezer ver zekering wordt verwacht, meenden deze leden op spoed te moeten aandringen, Eenige leden waren van oordeel dat de verzekeringen tegen ongevallen, ziekte, ouderdom en invaliditeit ala deelen van een geheel moeten worden beschouwd en zooveel mogeljjk op de zelfde leest moeten worden geschoeid. Blijkens het Voorloopig Verslag over hoofdstuk justitie werd door verschillen de leden hulde gebracht aan 's ministers werkkracht. Met betrekking tot de kinderwetten werden veie opmerkingen gemaakt. Men vroeg of da regeering den eisch van gestichtsverpleging in eigen gestichten wilde laten vervallen (voor het in aan merking komen van rijksubsidie)en hoe thans de voorwaarde is omtrent de inrichting van slaapzalen in de ge stichten. Over den procesvorm werd geklaagd of verplichting om zich van een advocaat te bedienen voor het ver zoekschrift, afgekeurd. Andere leden vroegen zich af of niet te veel voor onbeduidende zaken wordt vervolgd ter wij! gevraagd werd of het wenschelijk is een afzonderlijke tucht school te stichten voor kinderen wier opneming door de ouders wordt ge vraagd, Met verwijzing naar de malversatiën door een notaris wenschte men te ver nemen of niet mogelijk was een regeling te treffen waarbij door den hypotheek bewaarder van elke inschrijving of doorhaling van hypotheken ten name van minderjarigen moet worden kennis gegeven aan den toezienden voogd. Gevraagd werd opnieuw wettelijke regeling van het aceountsbedrijf en welke „Het arme kind Welke booze maohten hebben toeh tegen haar samengespannen." De reehter wees hem nu op alles, watde verdenking tegen Yalentine scheen te rechtvaardigen. Koenraad luisterde aandachtig on antwoordde toen „Dat klinkt alles heel geloofwaardig voor iemand, die Yalentine niet kent, zooals ik haar ken. Het is omnogelijk, dat zij het gedaan heeft," „Maar als het in drift gebeurd is P" vroeg Hausler. Een oogenblik zweeg Koenraad maar toen verklaarde hij, dat ook dit onmo gelijk was. Zelfs in drift was zjj niet in staat om zulks booze gedachten te koesteren. „Nu vergist ge u toch ze heeft zelf gezegd, dat zij booze gedachten had", merkte de rechter op. „Ge maakt mij waanzinnig 1" mom pelde Koenraad doch op eens sprak hij zoo vleiend, zoo aandoenlijk, als de rechter van zoo'n reus niet verwacht had. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1906 | | pagina 1