No* 23a 44©- Jaaigang* lioa Maaiidag: 8 October. 1 hm Cocrant betoon, m impel. Gemeentebestuur. ftknctrt U ij Is FEUIUjËTOIË CONVERSATIE. ïünispik Cmut act Sell ZouUfsital, jtawe MukkUi a ëiJiaefliaadsÉe Molen jtaiitlk glKMlailf. VLISSIWSdlE COURANT Prijs per drie maanden Uft Brabog pBf jpüS® 1,50, Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert, zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt, I. 187- AD VEETBNTIËNs van 14 regels ƒ0.40, Voor eiken regei meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs slechts iioeemaal berekend. Groote letters en cliché's naar plaatsruimte. Varschijiit dagelyta, uitgezonderd op Zon- en feestdagen. Telepliooimummei' 10. Abonnoments-Advertentiën op zeer voordeelige voorwaarden. BEKENDMAKING. Burg. en "Weth. van Vlissingen gelet op art. 107, 4e lid der alge meene verordening van politie voor die gemeente maken bekend dat het verboden is het Groenewoud, van de zijde van de Beüamykade in te rijden, en dat overtreding van deze bepaling gestraft wordt met geldboete yan ten hoogste zes gulden. Vlissingen, 6 October 1906. Burg. en Weth. voornoemd, YAN DOORN VAN KOUDEKERKE. De Secretaris, WITTEVEEN. BRANDWEER. Loting voor de ingeschrevenen bij de Brandweer. Burg. en Weth. van Vlissingen gelet op de artikelen 409 en 410 der Algemeene Verordening van Politie voor doze gemeente brengen ter kennis van belangheb benden dat de loting der in dit jaar voor de brandweer ingeschrevenen zal plaats hebben ten Raadhuize op Maandag 15 October 1906, des namiddags ten 2 ure; dat zij, die verlangen den dienst niet in persoon waar te nemen, een plaats vervanger kunnen stellen of hun dienst kunnen afkoopen, wanneer zij ingevolge artikel 420 van bovengenoemde veror dening voor den dienst worden opge roepen en dat bewijzen tot het bekomen van vrijstelling binnen 8 dagen na de loting, ter Secretarie der gemeente (bureau be volking) moeten ingeleverd worden. Vlissingen, den 6 October 1908. Burg. en Weth. voornoemd, VAN DOORN VAN KOUDEKERKE. De Secretaris, WITTEVEEN. BEKENDMAKING. Inspectie over de Waterkeeringen. Burg. en,Weth. van Vlissingen; j gezien art. 339 der algemeene ver ordening van politie (Gemeenteblad no. 1 van 1898) maken bekend dat op Woensdag 10 October e.k. door de daartoe bevoegde ambtenaren, eeu inspectie zal worden gehouden over de waterkeeringen in deze gemeente, waarmede zal worden aangevangen des morgens te 9 uur en noodigen alle eigenaars, bewoners 3.) Zij liet aan Minna en Hendrik over de laatste woorden er bij te doen en Hendrik vulde haar aan door te zeggen „dan gebruikt hij geweld." Terwijl haar dienstboden zoo onbarm hartig, maar niet zonder reden over haar spraken, reed mevrouw Reohling naar Wilmersdorf, met geheel andere bedoelingen, dan Louise en Minna vermoedden. Bij mevrouw Reohling was echter de 'oorn gedurende den rit geheel verdwe- nenzij gevoelde nu duivelachtige vreugde en was zeer voldaan. Ha, had Valentine haar niet menigmaal be schaamd gemaakt en hare betere inzich ten en manieren laten gelden Had ze het zelfs niet gewaagd, de oogen op te ftean naar haar eenigea zoon, den fa- of gebruikers van panden, gelegen in de richting der waterkeeringen uit, om te zorgen dat voorhanden zijn da voor werpen in de artt. 387 en 338 van genoemde verordening omschreven, ten einde zich te vrijwaren van de toe passing der strafbepalingen aan het slot van art. 343 tegen de overtreders be dreigd. En is hiervan afkondiging geschied, waar het behoort, den 6 October 1906. Burg. en Weth. voornoemd, VAN DOORN VAN KOUDEKERKE. De Secretaris, WITTEVEEN. OPNEMING VOETPADEN. Burg. en Weth. van Vlissingen maken bekend dat, te beginnen met 15 October 1906 eene algemeene opneming zal plaats hebben van de voetpaden met de kunst werken in die gemeente. Vlissingen, 6 October 1906. Burg. en Weth. voornoemd, VAN DOORN VAN KOUDEKERKE. De Secretaris, WITTEVEEN. Neen, het zijn niet enkel weemoedige gedachten, die bet vallen der bladeren bij ons opwekken. De huiskamer her krijgt weer de oude aantrekkelijkheid en gezelligheid. De vriendenkringen openen zich weer en, voor hen die er smaak in gevoelen, ook de meer open bare kringen, waar letteren, muziek en zang worden beoefend. Aan die openbare kringen is voor beden onze aandacht niet gewijd, waar wij wenschen te spreken over conver satie. Zij toch bieden minder gelegen heid tot het voeren van geregelde ge sprekken. Iets anders is daar het hoofd doel. In meer enge, gemeenzame kringen komt men meer bepaaldelijk bjjeen om met elkander te spreken. Men spreekt eigenlijk den geheelen dag, wel eens meer zelfs dan noodig ismaar dan is het toch in hoofdzaak over de zaken, over de dagelijksche beslommeringen van het loven, en, daar da boog niet altijd gespannen kan wezen, daar de mensch aan afwisseling en verpoozing behoefte heeft, zoekt bij die in het onderhoudend gesprek met vrienden en kennissen. In onze conversatie zoeken wij dus in de eerste plaats het aangename, en brikant en reserve-luitenant Koenraad Reohling En nu was zo een gemeene dievegge geworden 1 Ha, ze had het geld liefmaar voor geen geld ter wereld had ze het genoegen willen missen, dat deze ontdekking haar ver schafte. Met haar beperkt verstand dacht ze er niet aan, dat de zaak anders kon gelegen zijn het kwam niet bij haar op te bedenken, hoe dom Valentine zou gehandeld hebben, aangezien de verden king in de eerste plaats op haar moest vallen en zij haar geheele toekomst zou vernietigd hebben. Mevrouw Reohling bad echter niet geleerd zoo te redeneeren. Het halssnoer van paarlen was weg. Valentine alleen had den sleutel gehad, dus die moest het snoer weggenomen hebben. Misschien rekende mevrouw Reohling echter het stelen van een paarlsnoer voor minder misdadig dan het stalen van baar zoon's hart. Hoe onbeschaamd, dat de doodarme dochter vau een ouden, zieken, gepensionneerden officier de genegenheid wist te verwerven van haar Koenraad, met wien zij geheel andere plannen had. Neen, daarvoor hadden haar man zaliger en zij zelf niet gewerkt en geploeterd, om nu zoo'n arm ding dat ia ongetwijfeld zeer geoorloofd. Toch mogen wij niet vergeten dat, wat aan genaam is, daarom nog niet altijd ge oorloofd is, en evenmin dat het steeds nuttig is te achten. Bedenken wij dat niet, dan komen wij es al heel gauw toe, de conversatie te gebruiken als middel om den tijd te dooden of door te komen, om ons niet te vervelen, en zeer zeker zal dat nie mand op den duur bevredigen ook niet omdat het niet werkelijk onschul dig is. Wij hebben uitsluitend het oog op het gezellig onderhoud in beschaafde kringen, en daarom willen we nog niet eens spreken over de platheid, waartoe een gesprek, louter om den tijd ie kor ten, waarbij elk onderwerp lief is en gretig wordt aangevat, zoo licht ver vallen kan in minder beschaafd gezel schap. De meer ontwikkelde moet boo gere eischen stellen dan het genoe gen alleen. Noblesse oblige. Hij moet hopgere eisohen stellen aan zichzelf en anderen hij moet verlangen, dat, met het aangename, steeds het nuttige go- paard ga, dat de conversatie altijd strekt om iets te leeren in opbouwenden geest wordt gevoerd en zuiver is van elemen ten, die er niet in tehuis behooren. Er ia volstrekt niets tegen dat men aanvangt met de weersgesteldheid, om j te vervolgen met den stand der gewas sen en te eindigen met de jongste nieuwtjes. Maar zoa esK.kuldig onbe duidend blijft men niet. Vooral die jongste nieuwtjes vormen nog al eens de brug om te komen van het zakelijke in het persoonlijke, en letten wij daar nauwkeurig op, dan blijkt het telkens weer dat personen bijna nimmer van de beste, in den regel van de minst goede zijde worden beschouwd. Van dat punt tot den laster, of zoo men wil, tot kwaad spreken, is maar een heel klein eindje. Nu weten we allen wel, dat laster gewoon weg leugen is, althans sterke overdrijving en in ieder geval onwaar heid, Maar we komen dan toch niet bij elkander om te liqgon. Niemand minder dan William Temple heeft waar heid het voornaamste bestanddeel eener goede conversatie genoemd. En waarom raakt de waarheid zoo dikwijls zoek P Omdat er steeds een streven is om altijd iets nieuws te zeggen of te hooren. Maar dat ia onmogelijk, en dan moet in hot warme nest te zien 1 Bij haar toornige overpeinzingen dacht mevrouw Reohling er volstrekt niet aan, dat zij eenmaal ook een dood arm meisje was, de onbeschaafde, slecht onderwezen dochter van e6n handwerks man in een vergeten dorpje van Havel- land. Het was reeds lang geleden, waar om zou zij daar nu nog aan denken Het was ook reeds lang geleden, dat zii de vrouw werd van den boer Reohling, die in het eerste jaar van hun trouwen in zijn weiland een put groef en de kleiaarde vond. In den beginne wilde zij van dien zwendelbosdel niets weten en duchtig had zij gekeven toen haar man zijn klein vermogen besteedde aan de oprichting eener pannenfabriek, Hij had toen zelfs schulden gemaakt om klei.-houdende landen te koopen, die destijds nog goedkoop te krijgen waren. Gelukkig had haar man echter niet nasr haar geluisterd. Hij was zijn eigen weg gegaan, had flink gewerkt en haar opgewekt om zijn voorbeeld te volgen, en de uitkomst had hem geheel in het gelijk gesteld. Bij zijn dood liet hij een vermogen na van een half millioen. Zijn pannen- fabriek was voorzien van de nieuwste men vanzelf zijn toevlucht nemen, eerst tot fantaseeren en overdrijven en ver volgens tot leugen, die, als ze van per soonlijken aard is, vanzelf laster wordt. Een wezenlijk aangenaam en nuttig gesprek, meer over zaken dan over personen, en in dit laatste geval met be langstelling in anderen en hun lot, zal toch alleen dan een wezenlijk goeden indruk achterlaten, wanneer het met veel tact gevoerd wordt. Het is zeer verkeerd en zelfs hoogst gevaarlijk, er altijd maar op los te redeneeren, zonder te bedenken, op welke plaats en in welke omgeving men zich bevindt, 't Staat vast dat wij in den regel een of meer personen om ons heen zullen zien, die in algemeene denkwijze, op staatkundig terrein of op zedelijk gebied b.v. van ons zuilen verschillen. Dat hindert niets, als wij er ons maar aan kunnen ge wennen om nooit iets te zeggen wat wij weten dat anderen niet dan on gaarne hooren, ook al hebben wij de bedoeling niet hen te kwetsen of te beleedigen. Volgen wij dien gulden regel niet, dan ontstemmen wij iemand noodeloos en gaan heen, ontevreden over ons zelven. Wezenlijk beschaafde mensehen maar dit eiseht ontzaglijk veel oefening brengen het soms zoo ver, dat zjj met allen en over alle onderwerpen kunnen spreken, zonder ooit te kwetsen, zonder één minder welwillend woord. .Het is heerlijk, zulke raenschen te hooren converseeren en ze zijn er zelf het best aan toe, want ze verruimen zeer hun kennis en vullen kunne eigene ervarin gen aan uit die van anderen maar zij verstaan dan ook niet alleen de kunst om bet rechte woord te zeggen op den rechten tijd, maar vooral ook om altijd de wacht voor de lippen te hebben, die verhindert het verkeerde woord te laten komen op het oogenblik, waarop men in. de verleiding komt, om het uit te spreken. Zij bezitten de rechte verdraagzaam heid, die alleen het deel ik van hen, die zelf ieta zijn en iets bezitten. Zij willen ook anderen tot hun recht laten komen en iets van hen onivangen. 't Is een vrij wat grooter genot dan Manusje Vanalles te hooren redeneeren. Manus is misschien wel een geestige vent. Hij houdt zichzelf stellig voor heel geestig maar hij heeft een hekel aan luisteren en wil altijd spreken, ook machines en kon aan anders dergelijke inrichtingen tot voorbeeld gesteld worden. Hij had daarbij een fraai woonhuis laten bouwen, een moestuin en een grooten boomgaard. Ook had bij zijn eenigen zoon eene voortreffelijke opvoe ding laten geven. Koenraad had het gymnasium, de universiteit ea eene, landbouwschool bezochttot den krijgs dienst opgeroepen, diende bij zijn tijd uit bij de cavalerie en werd daarop officier bij de reserve. Vervolgens had hij eenige reizen gedaan, om wat van de wereld te zien, voordat hij naar het ouderlijk huis terugkeerde. Bij zijn thuiskomst kreeg hij deel in de leiding der zaak, die bij den dood zijns vaders geheel op hem overging. De oude Reohling was volstrekt niet bekrompen van hart geweestgaarne, zou hij zijn vrouw reeds lang hebben toegestaan naar hartelust van den ver worven rijkdom te genieten, als zij dat op verstandige wijze had kunnen doen en zich niet belachelijk had gemaakt door pronken en pralen op de verkeerde plaats. Hoofdzakelijk om deze redenen had hij hardnekkig geweigerd te voldoen aan dep wenseh zijner vrouw, die te Berlijn wilde wonen, evenals verachei- als hij eigenlijk niets te zeggen heeft. Geestigheid, die zoo vaak in gemaakt heid verwatert, moet eigenlijk maar in de laatste plaats komen. Geen onver- dragelijker raenschen dan die onuitput telijk zijn in het „uien tappen". Met hun gezond verstand moet het wel heel treurig gesteld wezen. Trouwens, hoe groot iemands geest in werkelijkheid zij, meer nog dan door den geest is men gezelliger en aange namer in den omgang door het hart. Hoe het zij, converseeren is een kunst, maar eene die waardig is beoefend te worden, een kunst, die vooral niet be staat in veel te spreken, maar bovenal om, ala men iets te zeggen heeft, het goede woord te spreken, in den best mogelijken vorm, te rechter tijd en op de juiste Da financieels ontwerpen. De „Christen-Democraat" mist in mi nister De Meesters ontwerpen systeem en consequentie, vergeleken bijv. met Kuypers tariefpolitiek en Treubs plan nen, die beiden één breede vaste lijn trokken. Niettemin gaan, volgens dit blad, enkele maatregelen uit een stelselloos saamgeraapten hoop in de goede rich ting zóó het kleine progressieve drukje op de successie-rechten, het tikje op de inbreng in naamlooze vennootschappen en op effecten en de zet van twee en een half miliioen op de inkomstenbe lasting. Yan eca omwerken der directe belastingen ia democratische richting is echter geen sprake. Aangaande het aanvullen van het verlies op den eenen post door de winst op den anderen zooals bij de suiker, de tabak, de jenever zegt het blad Langs dien weg heeft de minister de millioenen by elkaar gepreeiesd en gescharreld, die Veegens straks noodig zal hebben en krjjgen zal als het brok- keiplan er door gaat, hetgeen het blad niet hoopt. Want hierop komt hot neer in hoofdzaak van den kleinen man zal een goede zes miliioen worden afgehaald, terwijl de in uitzicht gestelde directe inkomstenbelasting eveneens een on evenredig zwaren druk leggen op de klsino iuyden. Dezen zullen ongeveer evenveel langs indirecten weg hebben af te dokken bjj deze plannen van De Meester ala bij Harte's tariefverhooging. Die pil wordt wel vergeld door goed- kooper suiker, maar haar gallige smaak wordt door het verguldsel niet verzacht dene hunner rijk geworden bekenden, die nu nog slechts voor eenige weken buiten vertoefden. Hij bleef bij de pannenfabriek wonen en bezocht de residentie slechts voor enkele dagen, hoogstens een paar weken, om haar de genoegens van het leven in de groote stad te laten genieten. Na den dood van haar echtgenoot was mevrouw Rechling's eerste werk zich te Berlijn te vestigen. Zij huurde een ruime woning in de Yiotoriastraat. liet die geheel nieuw inrichten en wilde als een voorname dame leven. Daar zij dit echter niet recht wist aan te vangen, zocht zij een gezelschapsjuffer van goede afkomst. Na eenige mislukte pogingen had zij het geluk in Valentine Zier een beschaafd meisje aan to treffen, dat de kunst verstond iieflg'kheid om zich heen te verspreiden. Halt tegen haar wil had Valentine aan de zijde van mevrouw Rechling ongeveer de rol van dierenteinster ge speeld. Zij had de lagere neigingen dier vrouw onder bedwang gehouden en waar dit niet mogelijk was, had zij ze toeh weten te bedekken, te verzachten, te effenen, (Wordt vervolgd,)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1906 | | pagina 1