1806.
2 October.
Stand»
ben heden
n zoon. de
No- 231.
44e Jaargang.
onderwer-
vorst hem
verbanning
rebben den
hen niet
oehield de
terven ver-
Red.]
tongereoht
wegens
nd waarvan
W. K., tot
een rijwiel
W. W.,
urg, tot fl
rijden met
n van een
tot f 3 b.
oorzien van
W. A. P.
j. j. v.
iekerke, tot
M. B,, vr.
d. h.
i plaata dan
W., P. M.
j en wegena
d. N., vr. v.
h.j. A.
h.D. S.
3. tot 3 maal
d. V., L. d.
over eens
toegang ia
namen geen
Ylissingen.
gen.
ept.
W
en 0. C.Wie»
3e, wedr. 29 j.
L, de Boo
Wannee, jd.
en A. J. P.
J. Maertens,
erman, jd. 40 j.
32 j. en H, G.
Stokman, jm,
30 j.
D:
21 j. en S. M.
N:
enier, z. 0.
z. 0. Mali-
van der Gaag
Domburg, geb.
G. Huiazoon,
geb, Bogier,
aidhof, z. E.
z. (levenl.)
loeton, d.
EN:
A. Minder»
z. 3 j.
2e trekk. Be kl.
en hooger.
10214,12911,
17422, 18577,
10615, 15207,
400.
30.
F:msi
Bioscla
Prijs per drie maasden 31=80» 'Staatse jet jpesè 1.50,
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt, I. 187-
COURANT
AD VER' rBNTJÉN s van i4 regels ƒ0.40. Voor eiken rege:
meer Ï0 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie wordt de prijs slechts twee maal berekend. Groote letters
en cliché's naar plaatsruimte.
Vsrsclijjnt dagelflks, uitgezonderd op Son- en feestdagen.
Blmenlandsée berlcMaix
MicMel Adriaans. da Suytsr.
Under voorzitterschap van den heer
D. F. Scheurleer werd Zaterdagmiddag
in het Zuid-Eollandach Koffiehuis te
'a Gravenhage een vergadering gehouden
van de commissie voor de viering van
Michiel Adraansz. de Ruyter'a 300en
gebooi tedag, op initiatief van het be
stuur en de redactie der vereeniging
„Het Nederiandsche Zeewezen" samen
gesteld. De namen der genoemde heeren
van wie dit initiatief uitging zjjn D.
F. Scheurleer, J. H. Ketjen, W. P.
liargadant, F. O. Schaalje en B. J.
Swart.
Den 4n September was een vergade
ring gehouden, bijgewoond door eenige
belangstellenden uit alle deelen des
lands, door het bestuur van genoemde
vereeniging uitgenoodigd, waarin in be
ginsel besloten was tot het samenstellen
van bedoelde commissie, welke gesteund
zou worden door plaatselijke commissies
in geheel Nederland ten einde op den
300-jarigen geboortedag van De Ruyter,
den groeten vlootvoogd, op waardige
wijze hulde te brengen.
De voorzitter bracht een en ander
in zijn openingswoord in herinnering.
In de vergadering van 4 Sept. heeft
men de toen aanwezige bestuursleden
der vereeniging „Het Nederlandsch Zee
wezen" gemachtigd een commissie bij -
een te brengen. Deze hebben veel sym-
pathie daarbij ondervonden. Jammer
I vond de voorzitter het dat ook reeds
in Amsterdam dergelijke pogingen in
't werk waren gesteld on dat nog geen
samensmelting met de Amaterdameebe
is verkregen. Wel zijn met die
I groep besprekingen gehouden om tot
I samensmelting te geraken, doch tot nu
[zonder resultaat, daar het comité niet
t gemachtigd was zich in de Amsterdam-
groep op te lossen, gelijk deze
voorstelde.
De voorzitter stelde alsnu aan de
i vergadering het volgende voor de aau-
I wezigen constitueeren zich als hoofd-
Icomué en benoemen een comité van
I uitvoering hetwelk in opdracht ont-
lo. om te trachten eene eamen-
Ismelting te verkrijgen met commissies
I welke hetzelfde doel bsoogen2o. om
Izoo uoodig meerdere leden tot het
Ihoofdcoruité of het uitvoerend comité
lis assumeeren, voorts om nu dssge-
IweBscht te komen tot benoeming van
leen eere-comité en een eere voorzitter
|3o, om te trachten op te richten piaat-
Imlijke commissies, speciaal met het oog
|op Viissingen en Amsterdam waar een
|lajzondere huldiging moet plaats hsb-
verder werd het gemachtigd om
In Nederland en eldere bijdragen te
[verkrijgen voor een waardige hulde.
Het heeft daarbij dan te onderzoeken
ie uitvoerbaarheid van verschillende
pannen als oprichting van een tentoon-
FEÜILLETGM*
67.)
Hij hoorde hem niet, zij seheen ver
loofd. Maar het geluid van een stem
TM tot haar oor doorgedrongen en
fokte haar uit de verdooving, die ge-
;d was op de hevige aandoeningen.
haar horst begon heviger te werken,
adem werd korter, alsof zij pijn in
1 horst gevoelde.
Eindelijk sloeg zij doodmoe de oogen
1 Zij keek recht voor zich uit, bracht
handen aan de slapen, en toon was
Pe' alsof de bleeke lippen zich bewogen,
gelaat werd snel achter elkaar nu
dan bleek, alsof' het bloed naar
r' hart terugkeerde, ora met kracht
|e® zijn loop te hervatten.
1 Zij richtte zich op om adem te
pen, streek het haar dat op het
awtkoofd viel, terug, keek met de
®ot'sachtige glinsterende oogen rond
het bewustzijn terug ta
stelling, een vlootrevue, een waan
hulde aan de Ruyter te Viissingen en
te Amsterdam op zijn graf; het her
denken van zijn geboortedag in kerken
en scholen en het daarvoor toestaan van
gelden uit de ingekomen bijdragen.
Ook is nog op de vergadering van
4 September gesproken over een „pa
pieren hulde" aan De Ruyter. Een on
derzoek zou kunnen worden ingesteld
in hoeverre do klassieke uitgave van
Brand opnieuw zou kunnen worden
uitgegeven of de gezamenlijke brieven
van De Ruyter, of een subsidie worden
verleend voor één of twee personen,
die geruimen tijd een onderzoek zouden
kunnen instellen naar het leven van
De Ruyter, voor zoover uoodig een
onderzoek in Londen, Madrid en Kopen
hagen instellende.
Da voorzitter meende dat het 't best
zou zijn dit plan geheel op zichzelf te
S houden. Hij stelde voor daarvoor een
speciale commissie te benoemen, die
men zou kunnen noemen de geschied
kundige commissie.
Bij acclamatie vereenigde de verga
dering zieh met het eerste voorstel van
dan voorzitter om zich te constitueeren
tot hoofdeomité met recht zich meer
dere leden te assumeeren.
Tot leden van het Uitvoerend Comité
werden benoemd de heerenA. G,
Elli?, oud-minister van marine J, van
der Eist, bestuurslid van „Oaze Vloot",
oud-zee-officier J. H. Ketjen, secretaris
van het „Ned. Zeewezen", oud-zaeoffi-
eier C. J. Leis, roeder te Rotterdam
mr, J. C. vaa Overvcorde, archivaris
te Leiden F. Pinke den Heider, be
stuurslid der Ned. Marine-vereeniging,
mr. J. Emit —zn. te Viissingen, I. B.
baron van Wassenaer van Rosande,
oud-zeeofficier, den Haagdr. C. J.
Wijnaendts Franken, den Haag, en den
heer D. F'. Scheurleer.
Na nog eanige discussie stelde de
heer Solkesz voor in het uitvoerend
comité ook het Amsterdamsch uitvoe
rend comité op ta nemen.
Ten slotte werd besloten aan het
uitvoerend comité opdracht te geven
te trachten zieh met Amsterdam te
verstaan, om zich leden ie assumeeran
en te trachten een regeling te krijgen
betreffende een eere-comité.
Ook de overige voorsteilen van den
voorzitter werden goedgekeurd. Als
leden van de geschiedkundige commis
sie werden benoemd prof. Biok te
Leiden, prof. B. ugmans te Amsterdam,
prof. Heeres te Leiden, E. W. Moes,
directeur van 's Rijks Prentenkabinet
te Amsterdam, inej. dr. Jah. Naber te
Amsterdam, W. P. van Stoekum Jr.
en H. J. baron van Asbeok, zeeofficier,
Den Haag, benevens den heer D. F.
Scheurleer,
Invoering van e$n wettslijken tijd.
Het voorloopig Verslag der Tweede
Kamer is versohenen omtrent het voor-
krijgen.
Niet meer bij hemhijgde zij
verlicht. Neen, nooit moer Maai'
Ook wat er verder voorgevallen was,
scheen zij zich langzamerhand te herin
neren. Hare oogen stonden strak hare
armen en handen beefden.
Klaus, aan het hoofdeinde van het
bed zittend, wilde zijn arm om haar
hals slaan. Zij schrikte van deze aan
raking en kromp ineen. Zij zag hem
nog steeds niet.
Uit zijn gelaat week ook bijna geheel
de kleur, toen hij de zenuwtrekkingen
in haar gelaat zag, Hij wilde spreken,
maas waagde het niet.
Daar trad bijna onhoorbaar de dokter
weer binnen. Zij hoorde evenwel toch
dat er zieh iets in de kamer bewoog,
en kromp ineen van schrik toen het
matte schijnsel van de lamp de schaduw
van den binnentredende voor haar op
den muur wierp, uitte zij een kreet en
stak de hauden afwerend voor zich uit.
Hu Wü je ook mij laten gevan
gen nemen f Mij En ik heb toch nooit
kwaad gedaan? En wat deed mijn arme
ongelukkigs vader hem, dat hij hem
liet wegbrengen, die onmenscb, die mij
ook zoo ongelukkig gemaakt heeft I
Telejplhöonnummer
nemen dar regeering tot invoering van
den Midden-Europeesehen tijd.
Vrij algemeen had men de indiening
van het wetsontwerp met instemming
gezien, hoewel enkele leden de herwaren
van den huidigen toestand zóó gering
achtten, dat een ingrijpen van den wet
gever hun niet gerechtvaardigd toer 'heen.
Vele leden juichten de keuze van den
Midden-Enropeeschen tijd als wettelijben
tijd toe. Zij vereenigden zich net de
motieven der regeering en stelden de
voordeeien van den Midden-Europee
sehen tijd boven den Greenwich-tijd in
het licht,
Aboanenients-Ailvertenöën op zeer voordeelige voorwaarden.
Verscheidene andere leden waren
echter van meening, dat zoolang klok-
ketijd ongeveer met zonuetijd samenvalt,
het irrationeel is als van zelfsprekend
aan te nemen, dat men ook op de klok
zal leven, indien de klok den waren tijd
niet aangeeft. Vooreerst zullen de in
ternationale treinen niet worden ver
vroegd, en het groote spoorwegverkeer,
evenmin als het locale verkeer, zai dus
kunnen worden gewijzigd. Hetzelfde is
het geval met de tijdstippen der post
bestellingen. Die tijdstippen zuilen dus,
bij invoering van den Midden-Eurepee-
sehen tijd waarschijnlijk geen wijziging
ondergaan, d. w. z. dat de bestellingen
nominaal later zuilen plaats vinden, De
laatste bestelling te 's Gravenhage, die
thans te 10 a 10l/a uur pïaatB vindt,
zou b.v. verzet moeten worden naar een
nominaal later uur, hetgeen echter met
het oog op de nachtrust niet we! mo
gelijk zou zijn, zoodat zij zou moeten
vervallen. De bestellingen der posten
staan, gelijk licht valt in te zien, in
nauw verband met de kantooruren der
handelskantoren. Wordt voortaan de
eerste post nominaal later bezorgd, dan
zal. op het kantoor, dat op denzelfden
nominalen tijd als thans wordt geopend,
dikwijls bij de opening geen post tor
behandeling worden aangetroffen, gelijk
aan den anderen kant, om de laatste
postbestelling, welke thans nog wordt
ontvangen en behandeld tijdens kantoor
tijd, ook in het vervolg nog voor de
sluiting af te doen, die sluiting waar
schijnlijk nominaal later zal moeten
worden gesteld dan thans het geval is.
M, a. w. voor de handelskantoren zai
een verschuiving naar voren van den
kantoortijd groote bezwaren medebren
gen. Voor de beurs geldt hetzelfde,
zij moet wachten op telegrammen uit
het buitenland, die niet vervroegd kun
nen worden, en voor de kantoren en
winkels, die zich naar da beurs moeten
regelen.
Hierop werd geantwoord, dat het
locaal spoorwegverkeer zich waarschijn
lijk zal aanpassen .aan een vervroegd
maatschappelijk leven. Het groote ge
wicht, toegekend aan de uren der
postbestellingen, verklaarde men niet te
kunnen inzien, mocht al de postbe
stelling, die thans de laatste ia, in
groote steden voortaan achterwege
blijven, dan oordeelde men dat een ge- j
Opnieuw begon zij hevig te ijlen,
terwijl Klaus bij hare woorden terug
deinsde en, op een wenk van den ge
neesheer, opstond om hem ruimte te
geven met do hand bedekte hij zijne
oogen en met afgewend gelaat trad hij
in het duister terug.
Het was vreeselijk voor hem, 't ijlen
van de ongelukkige aan te hooren
hare woorden verklaarden hem nu alles,
alles 1 Zien kon hij haar niet, maar
hevig ontsteld tuimelde hij terug, toen
zij hare handen heftig losrukte en zich
tegen het voorhoofd sloeg, iioe de dokter
ook zijn best deed haar tot kalmte te
brengen.
Ik word waanzinnigIk ben het
al 1 riep zij uit, toen ook het ergste,
het laatste haar in het geheugen kwam.
Hij, de zoon van mijn moeder en ik
zijn vrouw 1
Zij zonk achterover. De dokter nam
haar hand opnieuw. Een blosdgolf
kleurde hare lippen. Eenige seconden
stond hij nog over haar heen gebogen
met hare hand in de zijne. Toen richtte
hij zieh op en wendde den blik naar
Klaus.
Zij is dood sprak hij en verliet
het bed.
ring nadeel in vergelijking met de
voordeeien, verbonden aan de vervroe
ging van het maatschappelijk leven.
Evenmin telde men het bezwaar groot
van een nominale verlating der belang
rijke spoorwegverbindingen. In het ge
deelte van Duitsehland, dat met ons
land valt binnen de West-Europeesehe
zone, heeft de invoering van den Mid
den-Europeesehen tijd tot geen bezwaren
aanleiding gegeven. Wel is daar het
economisch voordeel van de vervroeging
van het maatschappeljjk leven onder-
vanden, dat ook hier te lande wordt
verwacht.
Verscheidene leden spraken zieh uit
ten gunste van een nationalen tijd, een
Nederlandsehen tijd, die voor ons land
de eenig ware tijd is. Men noemde het
een ongerijmdheid, dat middag zal
worden genoemd eeu tijdstip, waarop
nog een zekere tijd moet verloopen
voordat inderdaad de zon op het hoogst
staat, of wel een tijdstip, vallende na
den w'erkeiijken middag.
Ook de invoering van den Weat-
Europeeaohen of Greenwichtijd vond
eenige voorstanders. Zij betoogden o. a.
dat ons verkeer met Balgië en Engeland
belangrijker is dan met Duitsehland.
De Kamerverkiezing te Leiden.
Naar aanleiding van het bericht, dat
dr. J, Th. de Visser, oud-lid der Tweede
Kamer te Amsterdam, is oandidaat ge
steld voor de a.s. Kamerverkiezing te
Leiden, heeft een der medewerkers van
de „Tel." een onderhoud met dr. De
Visser gehad.
Omtrent dit onderhoud lezen wij ie
genoemd blad
Natuurlijk gold de eerste vraag, of
dr. De Visser zich de keuze zou laten
welgevallen, maar wij vonden hem zeer
ongeneigd de candidatuur te aanvaarden.
Dr. De Visser, die zieh nu sinds 1905
niet meer in de actieve politiek beweegt,
heeft zjjn werkzaamheden voortdurend
zien toenemen, niet alleen als predikant
der Ned. Herv. gemeente te Amsterdam,
maar ook als bestuurder van zoo tal
van corporaties, die op sociaal terrein
en op het gebied van onderwijs werk
zaam zijn.
Toen dan ook de afgevaardigden der
drie kiesyereenigingen te Leiden, nl.
van de anti-revolutionraire kiesvereeni-
ging, de Ned. Hervormde kiesvereeni-
ging en het Ned. Herv. Comité, die
dr. De Visser, met algemeeno stammen
candidadesrden, hem Zaterdag da can
didatuur kwamen aanbieden, heeft hij
hun dezelfde bezwaren voorgehoudaü,
welke dr. De Visser van het eerste
oogenblik af, dat men hem kwam aan
zoeken, heeft geopperd. En evenals
toen, heeft dr. De V. nu weer enkele
mannen uit den lande aangewezen, die
door hem geschikte candidaten worden
geacht, en wier eventueele candidatuur
dr. De V. bereid is te komen verdedigen.
De vertegenwoordigers der kiescol-
Reeds bij zijn eerste bezoek had hij
aan het ijlen van do ongelukkige haren
zielstoestand herkend.
Klaus snelde naar het bed, zonk op
de knieën, staarde op het levenlooze
gelaat, in de wijd geopende, uitgebluschte
oogen, drukte hare hand aan zijne
lippen en liet toen zijn gelaat op haar
koud geworden arm rusten.
De dekter legde vol deelneming de
hand op zijn schouder.
Gods barmhartigheid bewaarde
haar tenminste voor ongeneeslijke
krankzinnigheid, sprak hij met diep
bewogen stem en verliet hem, om aan
de bloedverwanten de treurige boodschap
mede te dselen.
Van Klaus hoorde men gedurende
het overige van den nacht niets meer.
Toen 's morgens de eerste zonnestralen
in de woonkamer doordrongen lag Robert
aangekleed op de canapé. Bij de akelige
stemming in huis had hij, ter wille van
de dames, zijn afgelegen kamer niet
opgezocht, om bij de hand te zijn,
wanneer men hem mocht noodig hebben,
en Otto had beloofd, reeds bij het
aanbreken van den dag terug te komen.
Vermoeid als hij nog was door al de
gebeurtenissen van den vorigen avond,
leges zullen natuurlijk de vingerwijzing
opvolgen, maar wij kregen wel den in
druk, dat zij weer bij dr. De Visser,
dien zij van het eerste oogenblik af
den meest geschikten oandidaat hebben
geacht, en deswege reeds dadelijk had
den aangezocht zuiian terugkoeren.
Da strijd is voor dr. De Visser een
zeer zware, aldus deelde hij ons mede.
Aanvaardt hij, indien geen ander wordt
bereid gevonden, misschien ten slotte
toch een candidatuur, dan brengt hij
deze overtuiging namen wij uit ons
onderhoud mede eeu groot offer aan
zijn beginselen en partij-balangen, want
de rust, die hij sinds 1905 geniet en
deff meerderen tijd, die hij aan zijn ambt
en velerlei bemoeiingen kan wijden,
Bobijnt dr. De Visser zeer ongaarne, sn
moeilijk te kunnen opofferen san een
mogelijk hernieuwd lidmaatschap van
de Tweede Kamer der Staten-Generaal,
De afschaffing der loting
wordt door het „Hbld0 („Van dag tot
dag") bepleit, uitgaande van artikelen
in dat blad geplaatst door de heeren
mr. Loü. S. Boas, mr. E. J, Korthals
Altes en A. E. Dudok van Heel.
Ik haat de loting, zegt het „Hbld.3
Ze is onbillijk an belet de regeering
de gezondste, krachtigste jonge mannen
een maand of wat voor de verdediging
op te leiden. Het blad is het eens met
wat het onlangs hoorde zeggen door
een knap officierAfsohaffing der loting
behoeft niet te ieiden tot uitbreiding
van 't contingent. Er zijn beter mid
delen dan de loting om uit 50,000
ingeschrevenen 17,500 geschikten aan
is wijzen. Het is te bereiken door
zwaardere eLchen van toelating en door
de meest te billijken vrijstellingen in
te voeren.
Wat het eerste aangaat, om, bij
behoud der loting, te ontgaan de moei
lijkheid, dat voor iederen afgekeurden
ingelijfde iemand moet invallen, die een
viij nummer heeft getrokken, zou de
maatregel om de keuring aan de loting
te doen voorafgaan, reeds oen goede
zaak zijn. Doch dit is niet genoeg.
Strengere eischen van phyaieke geschikt
heid komen het leger ten bate. Het zou
er bij winnen, indien inlijving gelijk
stond met de verklaringjij behoort
tot de flinkste jonge mannen van 20
jaar.
Het tweede middel isvrijstelling
voor kostwinners. Dat is te zeggen
uitstel, indien later do geldelijke om
standigheden mochten veranderen.
Hot contingent zou wel iets grootei'
wordea, maar het „Hbld." kan zich
best voorstellen, hoe man de 25 h 30,000
dienstplichtigen goad on practisch oefe
nen kan.
Want een grooter leger dan wij nu
bezitten hebben wjj noodig. Het groote
bezwaar is alleen da kaderquaestie. We
moeten een middel zoeken om ons van
een grooter (en tavens een goed) kader
sloeg hij de oogen op en keek slaperig
rond. Daar bemsrkte hij, bij de open
deur van de voorkamer, op het tapijt
een onbeduidend voorwerp. Hij richtte
zich op en nog op de canapé zittend,
zag hij zijne tante op den drempel en
sprong hij plotseling op en op de deur
wijzend, riep hij
Daar Daar ligt de oplossing van
het raadselNu wordt mg ailesduideljjk.
Een vrouwenhoed met rood lint en
een witte veer.
Tante Polda, die gedurende den
naeht geen oog geloken had, keek ont
steld eerst naar Robert, toen naar den
hoed, en raapte dien van den vloer op.
Die hoed behoort aan de arme
Laura, zei zij treurig, en ligt hier nog
van gisterenavond, toen zij bewusteloos
in elkaar zakte, juist op die plaats i
De meid heeft er nog niet aan kunnen
denken, hier op te ruimen.
Met rood lint en een witte veer
Robert keek met groote oogen naar
den hoed, dien zijn tante in da hand
hield, en dien zij ter zijde wilde leggen,
Wat bedoel je.. vroeg zij,
daar zij hem niet begreep.
(Wordt vemlgL)
