Vrijda
20 Juli.
ee.
1006.
44e Jaargang.
FEUILLETON.
f 2076685,-
706850,-
23915,-
f 682935,-
van f 1000.
Cts. PAND
#00%> welke
msterdamsche
Pandbrieven
Gedelegeerden
ede ondertee-
en te VLIS-
wier kantore
Irden.
No. 168.
bappij
tilt iss 1873,
1,000-
ist miilioen.
AM.
sfIt zich aan tot
ste-Efypo-
EBEYL
IENST
liddelburg v.y.
lOf 5.50f 7.55*
30* 115§ 2.—*
5 50§ 6.55*
Remise.
Zeilmarkt.
Badhuis.
0,
15f 6.25f 8.40*
15* 2.—2.45*
6 55§ 7.50*
.Of.
dan tot de Re-
markt,
Ihuis.
/£.10i£i^f
6.20, 7.
10.20, 10.40,
2.30, 1.05,1,30*
4.30, 4.50, 5.20,
M0.
Tm. 6,10, 6.30,
.0, 10.10, 10.30,
12.10, 12.45,
SAO, 4.10, 4 ,40
7.25, 8.—, 8.30
Zondags nit
L JEIN.
7 6.47 9.27 12.57
6.40 9,20 12.30
:8 6.23 9,08 12.18
6 6,16 8.66 12.06
!9 6.09 8.49 11.59
0 6.— 8.40 ll.èO
5.44 3.24 11.34
■8 5.38 8,18 11.28
>7 6.47 9.27 12.37
0 6.— 8.40 11.50
3 5.48 8.28 11.88
5 5.45 8.25 11.35
5.40 8.20 11.30
5 5,35 8.15 11.25
SCHEtGB.
1,23 g)en 6,10 (o
3,50 g) en 6, 40
en 4,45
»n 6,10 e) f)
iet vertrek van
geuzen vm. 8,30
saeleen Neuzen
•ssele en Neuzen
16 April tot
VLISSIKSCHË COURANT
Prijs per drie maanden J" IDS®0 JBV&bco pMï jtinsi jt 1,50-
Afzondetiijke nummers 5 cent. Men abonnaevt zich bij alle Boek
handelaren, Postdireeteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt, I. 187-
ADVERTENTIËNvan 14 regels ƒ0.40, Voor eiken rege
meer ÏO eent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie wordt de prijs slechts twee maal berekend. Groote letters
en el-iché's naar plaatsruimte.
Verschjjnt dagelijks, uitgezonderd op Zou- cn feestdagen.
Binnenlanisclie berichten.
StaMscomnissie-Tarlefslwrziening.
De minister van financiën heeft
gisteren de „Staatscommissie voor de
technische herziening van het tarief"
geïnstalleerd met een toespraak, waarin
geconstateerd werd, dat de gewijzigde
handelstoestanden herziening der wet van
1862, welker wijziging in 1877, hoe
belangrijk ook als besliste uiting van den
vrij handelsgeest, de hoofdlijnen onver
anderd liet, dringend noodzakelijk ma
ken. Reeds de gebrekkige nomenclature
levert in de practijk moeilijkheden op,
te grooter omdat het tarief niet opsomt,
wat vrij mag worden ingevoerd.
Een gewijzigde inrichting ia dus
noodig. De regeering wil volstrekt niet
tornen aan het beginsel van den vrijen
handelde practijk heeft ook de deugde
lijkheid van heffing naar waarde aan
getoond, zoodat ook daarin geen ver
andering zal worden gebracht. Aan een
specifieke rechtsheffing zijn bezwaren
verbonden, die de minister opsomde.
Hoofdzakelijk wordt dus betoogd een
systematischer indeeiing en verandering
van de nomentclaure, doch tevens andere
wijzigingen, als betreffende de vrijstel
ling en de tarra.
Veranderingen van het percentage of
het bedrag, welke weder doen denken
aan beschermende rechten, zouden voor
den minister onaannemelijk zijn, het-
geen niet uitsluit enkele artikelen, b.v.
van weelde of die hier te lande niet
worden geproduceerd, nieuw of iets
hooger te belasten.
Voor enkele posten kan de heffings-
maatatat gewijzigd worden. Een en an
der kan een winst van enkele tonnen
gouds voor de schatkist geven.
nadeslag aan 't zoogenaamde „Monster
verbond". In een tweede artikel citeert
„Het Centrum" uit de „Stemmen uit
het Noorden" de meening dat „het
ministerie in een kapitaal punt is te
kort geschoten." En wel dithet kabinet
had bij zijn optreden de finaneieele
quaestie aan de orde gesteld. Meer dan
iets was „het scheppen van nieuwe in
komsten urgent." Maar, zoo klaagden
de „Stemmen" nu ia er een vol jaar
heen en niet alleen bleef het ministerie
in gebreke, een belastinghervorming
geheel of gedeeltelijk in te dienen, doch
wij weten nog niet eens in welke richting
de hervorming zal gaan," En dat acht
het blad „bij een door Borgesiuegevormd
ministerie, die als oppositie-man reeds
zijn financieel program klaar had, een
ernstige tekortkoming". „Het Centrum"
acht den schrijver, waar hij zegt dat
de heer Borgesius als oppositie-man
reeds zijn financieel plan klaar had,
„niet van overdrijving vrij te pleiten."
Over de vraag, waar het geld vandaan
zou komen, was hij juist „zeer vaag en
ontwijkend in zjjn verklaringen." Het
r. k. blad herinnert aan den twijfel, in
deze ook door vrijzinnigen uitgesproken,
en constateert vervolgens, dat men ook
thans „nog niets weet omtrent de bron
nen, waaruit de regeering putten wil
om die middelen (voor ziekte-verzeke
ring enz.) beschikbaar te krijgen." En
herinnerend aan een polemiek met de
„N. R. Ct.," zegt „Het Centrum" o a.
nog, dat de „N. R. Ct." „zich thans
misschien overtuigd voelt, dat zij een
verloren zaak verdedigde, toen zij in
December van verleden jaar met nadruk
ontkende, „dat er vertraging was ge
komen in de arbeids-wetgeving."
Est sarste ragesringsjaar.
Het „Centrum" maakt de rekening
op over het jongste parlementaire zit
tingsjaar. Het sluit daarbij aan bij een
beschouwing in „De Stemmen van het
Noorden", welk blad betoogd had dat
,de oppositie der rechterzij loyaal (was).
Zij werkte eerlijk mee om wat haar
nuttig scheen, tot stand te brengen.
Haar critiek was opbouwend. Aan het
toebrengen van nederlaagjes aan het
ministerie meermalen bood zich de
gelegenheid aan werd niet gedacht."
Het „Centrum" vindt dit „kort en
duidelijk gezegd." Het verdedigt nog
maals dat de oppositie heeft geweigerd
aan de Kabinetsformatie mee te doen
en noemt haar houding evenzeer correct
met betrekking tot de houding, tegenover
de nieuwe regeering aan te nemen.
Yreesde men links eerst voor obstructie,
rechts was men deze niet van plan.
Maar toch, al werkte men rechts in
loyale oppositie mee, de scheidingslijn
bleef bestaan de stembusnederlaag van
bet ministerie-Kuyper gaf niet den ge-
¥«fer©ke» l©gds
6.)
Hij reikte zwijgend Klaus de hand,
die, trotsoh op dit toonee), naast haar
was gaan staan, terwijl Fransje hem
opmerkzaam den zwaren ruiker afnam
en Robert, stilzwijgend toekykend, het
kleine kneveltje tusschen zijne vingers
draaide, waarin hij door het binnentreden
van een door hem genoodigden school
vriend gestoord werd.
De hasdelsraad maakte au aan de
ontvangst een einde. Hij nam den arm
zijner toekomstige schoondochter en
leidde haar onder galante woorden aan
tafel, haar de plaats naast zich aanbie
dend. Het ijs was hiermee gebroken en
Laura Wandel in den familiekring
opgenomen.
Klaus was nog nooit zoo verheugd en
tevreden geweest als nu het onderhoud
was zeer levendig. Laura wist het te
leiden. De oude heer keek heimelijk
Middenstandsbond,
Gisteren morgen opende de beer J.
Meuwsen, uit Amsterdam, als voor
zitter de te Leeuwarden te houden 3e
algemeene vergadering met congres
van den Middenstandsbond met een
uitvoerige rede, waarin hij allereerst
zijn blijdschap te kennen gaf over den
gestadigen en onverminderden voortgang
der Middenstands-organisatie over het
geheele land, tot zelfs in de kleinste
gemeenten. De voorspelling, waarbij de
ondergang van den middenstand als
onafhankelijke stand als zeker werd
gesteld, rekent spreker tot de vele mis
lukte profetieën.
Met genoegen gewaagt spreker voorts
van den steun der regeering en van
het plan, door den minister van land
bouw overwogen, om naast de bestaande
Kamers van Koophandel, waar dit roo-
dig of wenschelijk zou blijken, op te
richten zoogenaamde Middenstandska
mers, waarin de kleinhandel en de klein-
industrie hun vertegenwoordiging vin
den.
De heer Meuwsen sprak ook over het
credietfonds van de vereeniging „Han
delsbelang" te Middelburg.
Meer geld dan noodig was kwam van
alle zijden toeBtroomen, en de Crediet-
bank die onzen Middenstand zou helpen,
verrees daar, en daarmede even zoovele
getuigenissen van den goeden geest van
solidariteit en van organisatie, die onder
onze standgenooten heerschi,
Aan die mannen, die dat vertrouwen het
bezaten, en in dat vertrouwen handel- i
den, in de eerste plaats een woord van
oprecht gemeende hulde.
De vereenigiDg „Handelsbelang" te
Middelburg heeft zich door die daad
van vertrouwen een onverwelkbaren
lauwerkrans gevlochten.
Maar daarnevens een woord van dank
aan allen die getoond hebben, dat ook
onder onze standgenooten dat gevoel
van solidariteit aanwezig is, aan hen
die onbaatzuchtig oogen blikkelijk in den
zak tastten, om noodlijdende collega's
voor ondergang te bewaren.
Na behandeling van verschillende
punten had om half vijf de officieele
ontvangst ten raadhuize plaats.
De burgemeester heette de congres
leden in Friesland's hoofdstad hartelijk
welkom en constateerde, dat de leden
van dezen Btaud, welke een onmisbare
schakel is tusschen de groot producenten
en de verbruikers thans onder betere
omstandigheden dan voorheen verga
deren. Eendrachtig werk- men thans
sainen, de Middenstand 1 ieft zelfver
trouwen gekregen iu het echt om het
bestaan en mag zieh verheugen in den
steun der Regeering. Het handelson
derwijs moet de eerste zorg van den
Bond zijn en met voldoening wijst spr.
op de opriehting van een handelscursus
juist door den Leeuwarder Raad.
Ernstig - meent spr. ten slotte
moet gestreden worden tegen deu ver
koop op crediet, den groot3ten kanker,
welke knaagt aan het bestaan van den
Middenstand.
De heer Meuwsen dankte den burge
meester voor deze woorden, die blijk
geven, dat de burgemeester van Fries
land's hoofdstad zoozeer medeleeft met
de gansche beweging.
Het advies, komende uit den mond
van een hooge autoriteit als deze bur
gemeester, zal zeker ter harte worden
genomen. Spr. eindigt met een „Lang
léve de burgemeester van Friesland's
hoofdstad, de heer Zimmerman."
De onderzeesche torpedoboot „Luctor
et Emergo" heeft gisteren te Nieuwe-
diep, bij de beproeving der stoomwerk
tuigen, niet aan de eischen kunnen vol
doen. In den voormiddag' met de sleep
boot „Titan" naar zee gestoomd, keerde
vaartuig gisterenmiddag met een
gebrek aan de machine te Nieuwedic-p
terug. Het zal moeten repareeren, al
vorens de beproeving kan worden hervat.
Abonneinents-Advertenticn op zeer voordeelige voorwaarden.
sterdamsehe blad, weet ook hoe er aan
dit alles eene voorwaarde, een „mits"
is verbonden
Een volk ook een met zulk een
eerbiedwaardig en grootsch verleden als
het Nederlandsche ia waardig wer
kelijk vrij en onafhankelijk te blijver),
zoolang 't zich dat voorrecht werkelijk
waardig toontblijkt te beseffen, dat 't
daarvoor iets „over heeft", in woord en
met daad.
"Wij behoeven ons niet als de
dwaze kikvorsch uit 't bekende fabeltje,
die even groot als de os wilde worden
op te blazen in dommen eigenwaan.
Doch evenmin behoeven wij den ge-
pasten „nationalen trots", en daarmee
de geestkracht, de geestdrift voor het
verdedigen onzer nationale onafhanke.
lijkheid, dag aan dag te verlammen, te
ontzenuwen door het lauw-karakterlooze
woord van Jan Salie „We kunnen, ala
de nood aan den man komt, toch niets
doen"..,.
Te beseffen, dat wfj tegenover ons
Indië dure, zedelijke verplichtingen heb
ben en ons daarnaar te richten is nog
niet hetzelfde als wat de afgevaardigde
Yan Kol deed, een paar dagen geleden,
door in de Tweede Kamer uitte bulde
ren, hoe Nederland voortgaat met den
inlander te berooven en te bestelen
Zulke „dikke woorden" zijn koren op
den molen van hen, die Nederland
ondanks hunnen honigzoete taal vij
andig gezind zijn, vervuld van gevoe
lens, welke slechts egoïsme, hebzucht
tot drijfveer hebben
Een levenskrachtig volk, met karak
ter en liefde voer zijn grooten-gulden
naam bereidvaardig om te doen wat
binnen de grens zijner krachten ligt
om zijn onafhankelijkheid te verdedi
gen wordt niet zoo gauw overwonnen,
ingepalmdZooals reeds gezegd,
merkt de schrijver van het artikel ver
der op, de onderlinge naijver van
hen, die op machtauitbieiding tuk zijn,
vormt een tamelijk hechten waarborg
Maar bovenal dat kloeke zelfvertrou-
- wen, zonder hetwelk ons land reeds
dikwjjls daar heen, en dan leek het
somwijlen, alsof er een wolkje over zijn
helder voorhoofd streek. Hij zocht in
de trekken van het mooie schepsel, en
wellicht had bij daarin iets gevonden,
wat hem droevig stemde.
Hij verlangde naar eene gelegenheid
om met haar over hare familiebetrek
kingen te spreken, doch kon het gesprek
thans niet daarheen leidendat kon
beter in den tuin gebeuren, waar men
koffie zou drinken.
Alles ging dus goed. Robert kreeg
met zijn kameraad, Otto von Schimmel -
pfennig, door den champagne een lichten
roes en deze wekte hem op tot een
heildronk. Fransje had zieh bij het
dessert naast haar aanstaande schoon
zuster gezet en babbelde met haar over
allerlei zaken. Klaus bleef in de beste
stemmingvoor zijn vader was hij be
minnelijker dan ooit, en zoo werd ein
delijk de tafel geëindigd. Toen ging
Fransje arm in arm met Laura.over het
balkon, de anderen voor, langs een trap
den tuin in.
Werkelijk een lieve verschijning 1
De handelsraad keek hen beiden na.
Gij weet toeh wel iets van hare
familie vroeg hp aan Klaus, die naast
Het hoofdbestuur vau den Bond voor
Staafcspensionneering heeft zieh tot een
groot aantal vereenigingen gewend met
verzoek, een aan de Tweede Kamer te
zenden motie in stemming te brengen,
waarin de meening wordt uitgesproken,
dat de geldelijke last eener wettelijk
geregelde ouderdomsverzorging niet ge
legd behoort te worden op den arbeid,
dus niet op werkgevers en werknemers,
doch naar draagkracht behoort ver
deeld te worden over allen, en het
recht op pensioen niet alleen moet ten
goede komen aan loontrekkenden, maar
ook aan niet-ioontrekkendsn, zoowel
vrouwen als mannen.
friffsnds bezorgdheid.
Zoo nu en dan - voor 't oogenblik
kan men niet zeggen dat de stilte of-
tewel-komkommertijd er schuld aan
heeft, want er is voorshands genoeg
„werk aan den winkel" in de groote
politieke brouwerij..,.. Zoo nu ea dan,
aldus schrijft het „N. v. N." maakt
men zieh in den vreemde zéér bezorgd
over onze onafhankelijkheid. Nu weer
verschijnen in Duitsche en Engelsche
organen van beteekenia uitvoerige arti
kelen, welke ons, Nederlanders, toe
roepen„Past toeh op, lieve vrienden
Wees toon voorzichtig. Van alle kanten
loert men op u. Men wil uwe sehoone
koloniën inpalmen, uw zelfstandigheid
als Staat hangt aan een zijden draadje..."
j 't Eigenaardige van het geval is, dat
i de buurtjes elkaar om strijd van zondi-
gen hebzucht betichten. Hoort men een
i Eagelschman, dan dreigt het gevaar
S yan Duitsehen kantluistert men naar
j een Duitsch „beschouwer," zoo hebben
wij vooral het „ontrouwe Albion" te
duchten....
De van teedere, roerende vriendschap
en bezorgdheid overvloeiende ontboeze
mingen komen intusschen alle hierop
neerGij, klein en zwak Nederland
kunt Diet beter, niet verstandiger doen,
dan u aan te sluiten bij ons, uw zoo-
veel-machtiger nabuur. Zet u rustig
neer in de schaduw van onze vlag en
wij zullen wel zorgeD, dat men u niet
te-na komt....
't Is allervriendelijkst,voorwaar Dooh
de Hollander met z'n gezond verstand
en zijn liefde voor échte onafhankelijk
heid, houdt zich naar eehi-HoIland-
sche zegswijze „leuk" of wel „van
den domme." Hij wenscht niet anders
dan de beste maatjes te blij ven met zijne
buren. Hij is verstandig genoeg om de
bewering, dat men te Berlijn elk uur
van den lieven dag op de loer ligt om
ons met huid en haar op te slokken,
als een mal fabeltje te beschouwen, dat
eenige jaren geleden nog opgeld deed,
doch nu niet meer.
Wij, Hollanders, zijn „leep" genoeg
om te beseffen, dat niet zoozeer de
leuze van „Vr6de door Recht", maar
wél de onderlinge naijver der machti
gen in den kring der groote staten,
waarborg is voor het behoud onzer
zelfstandigheid, ook als koloniale mo
gendheden, als bezitter van het sehoone
Insulinde....
Doch wie, nu en dan, kennis
neemt van beschouwingen als waarop
wij nu doelden, aldus vervolgt het Am-
sinds eeuwen provincie zou zijn van
een of andere groote mogenheid.
„Eigen meester" is en blijft hij, die
't inderdaad verdient. Dat geldt vooe
staten zoo goed als voor personen En
dit is het eenige waardige antwoord,
hetwelk wij gereed behooren te hebben,
voor de soort van vrienden die ons „ge
moedelijk raden", niet slechts in goeda
en hartelijke nabuurschap te leven met
hen, die grooter legers en forscher zee
macht bezitten dan wij, dooh die stap
jes-verder ons willen doen gaan, waar
van wij de gevolgen vooral niet moeten
afmeten naar de heuscha glimlachjes,
waarmee men 't ons op 't harte wil
binden
hem stond en den rook van een heer
lijke regalia ia den zonneschijn blies.
Zij is afkomstig uit een koopmans
familie, die niet onbemiddeld moet
geweest zijn, want zjj heeft hare vorming
tot kunstenares te Milaan ontvangen.
De walging van het tooneelleven, dat
met zoo menige vernedering verbonden
is, deed haar besluiten, het tooneel
vaarwel te zeggen.
De woorden van zijn zoon stemden
hem tot nadenken, hij leunde met de
kin in de hand. De stralen der zon
wierpen juist door het omringende loof
verblindende schitteringen op zijn gelaat,
waarvoor hij de oogen sloot.
Ga naar de dame3, sprak hij,
Probert is zoo nonchalant.
Hij vond daarin een voorwendsel om
zieh om te keeren en de kamer binnen
te gaan, waar zijn jongste zoon met
Otto von Schimmeipfennig nog aan tafel
bij den champagne zat.
Verontschuldig mij bij haar voor
eenige minuten, zeide hij tot Klaus,
Deze had slechts oogen voor zijn
bruid, die hij van het balkon af in het
bloeiende kamperfoeliepriëel in druk
gesprek zag met zijne zuster, en liep
j nu de trap af.
Onbegrijpelijk mompelde Brink
man. En evenwel, wat blijft mij over
Hij, zoo koel verstandig en deze harts
tocht
Hij ging achter het dichtste loof staan
en keek weer door het gebladerde naar
de beide meisjes.
Zij kunnen het goed met elkaar
vinden, dacht hij. Fransje zij is nog
bijna oen kind en zoo volgzaam. En
interessant is zij ook welik begrijp,
dat zij ook een zoo bezadigd man ais
Klaus maar de naam
en dan een kleine maar toch zicht
bare trek om den mond Maar Klaua
zou het mij kwalijk nemen, wanneer ik
als vader een vraag deed, ik voel
bij deze gelegenheid juist, hoe hij mij,
ouden man, reeds beheerschtEn wat
kan ik er nu nog aan veranderen,
nadat ik reeds bij haar verschijnen
gevangen en willoos was, door haar
geheele wezen er zal veel veranderen,
dat zie ik maar wat kan ik er aan
doen Fransje komt om mij te halen
Hij verzamelde zijn geestkracht,
haalde zijn zakdoek te voorschijn en
wisohte zieh het voorhoofd af, toen zijne
dochter, ongerust, reeds voor hem stond.
- Mij mankeert niets, mijn kind,
Door den directeur-generaal der
Staatsspoor is, op verzoek der groeps-
vertegenwoord ging, een gunstige beslis-
antwoordde bij lachend op hare vraag.
Slechts de hitte van den wijn Gij weet,
dat ik vandaag ook mijn middagslaapje
moet missen.
Dat kunt ge krijgen, papa I Zij
willen samen een rijtoer maken om zieh
als verloofden te vertoonen. SlechtB bij
de koffie moet u tegenwoordig zijn.
Robert is zoo ongalant.
Zij ging in de deur staan en gaf haar
broeder een wenk.
Zij willen samen uit rijden gaan
zeg hen tenminste goeden dag I riep zij
en nam den arm haars vaders.
Nu, dan, ik kom dadelijk
Robert ledigde zijn glas. Ook zijn
kameraad stond op. Beider gelaat was
sterk rood gekleurd.
Zwagerplichtenriep hij, de
uniform dichtknoopend. "Wanneer lui
tenant Fellethin hen tegenkomt, moet
ik hem morgen reeds de waarheid
zeggen.
Nu, daar zou ik wel eens bij
willen wezen I Hij is tot gek wordens
toe op haar verliefd.
Wordt vervolgd,}
