Kilo
No. 123.
wan
prijs
ir.
28 Mei,
li
.lJfrenU
44® Jaargang.
1906.
iTTIl'
ISS^Ü
Maandag
Telephoon nummer 10.
Bil öeze Coorant Möorieesliptsel-
Gemeentebestuur.
De ontdekking der
Nieuwe Wereld.
Ataictrt V ey it
FEUILLETOMe
WjjiifsdK (crat
Mtt MilIsisfiiisi,
Bimenlandsck Berichten
Jtaiwe jWlvl (9
jlaftak jjimUzinj.
dadelijk Ingaande
'lUkscUe Lüfrente root 1
100 gestort kapitaal. J
7 79
8 i 88
0 87
40
7 1 w
11 11
beste standen
Jet huis bevat
lorksmer, Keu-
poven2 groots
amers, Zolder,
a geil.
zien van Gas,
Ichelien en ver
loor grootte en
inden geschikt,
laris PAAP te
oegangskaarten
verstrekt.
;gis
prima lets
121/s cent en
ÏKOOL 5 cent
bevelend,
VLINSIÏGNIIIE ('OIRAH
Prijs per drie maaadea ff 1.803 ïltaa©6 p® "pw* ff 1.50,
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zioh bij alle Boek
handelaren.. Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt, I. 187-
4DVERTENT1ËNvan 14 regels ƒ0.40, Voor eiken regel
meer ÏO cent. -- Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing deraelfde
advertentie wordt de prijs slechts (weemaal berekend. Groote letters
en cliclië's naar j. laatsruimte.
Verschijnt dagelijks,
uitgezonderd
op Zon- en feestdagen.
Abonnenients-Advertentliin op zeer voordeelige voortvaarden.
BEKENDMAKING.
Opening tien Zeebaden.
Burg. en Weth. van Vlissiagen
maken bekend
dat de opening der Zeebaden
is bepaald op Vrijdag den lsten Juni e.k.
VlissiDgen, den 22 Mei 1906.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
De Secretaris,
WITTE VEEN.
II (Slot.)
In 1493 volgde de tweede espeditie,
met zeventien wel bemande schepen,
bij die gelegenheid werd het suikerriet
in Amerika gebracht, dat later de aan
leiding vormde tot de invoering der
negerslavernij. Columbus ontdekte toen
de Caraïbische eilanden, doch ging
spoedig weer naar Haïti, waar hij tot
de vreeselgke ontdekking kwam dat het
fort, en de achtergebleven bezetting,
die zich, helaas, al dadelijk op de
schandelijkste wijze tegenover de in
landers gedragen had, was verbrand en
gedood, nadat velen reeds gesneuveld
waren bij een strooptocht in het binnen
land.
Columbus was niet afgeschrikt. Hij
zette zijn volk terstond op een andere
t8 aan den arbeid, om eene nieuwe
I kolonie te stichten. Dit was het begin
tan zijn val want de Spanjaarden waren
gekomen, niet om te werken, maar om
hun voorgespiegelde schatten te ver-
zamelen.
Gelijktijdig werd een tocht naar het
binnenland ondernomen, waar men aan
oevers der rivieren veel goud hou-
ïd zand aantrof. Verwoestende ziekten
I noodzaakten den admiraal echter twaalf
hchepen terug te zenden, met verzoek
i levens en geneesmiddelen en andere
Itenoodigdheden te sturen. Om maar
1 zeker van zijn zaak te zijn deed hij
verleidelijk, maar onmenschelijk
Iaanbod, om inlanders als slaven terug
zenden, in ruil voor de gemaakte
4.07 G.47 9.27 12.37
4 6.40 9.20 12.30
3.46 6.28 9,08 12.1
3.36 6.16 8.56 1206 1
3 29 6.09 8.49 11J>»
3.20 6.— 8.10 11.«0
3.04 5.44 8.24 HA
2.58 5.38 8.18 11-2'
4.07 6.47 9.27 12.»
3.20 6.— 8.40 11-30 I
3.03 5.48 8.28 11.»
3.05 5.45 8.25 HA5
3.40 8.20 11A01
2.55 5,35 8.15 11-"5|
I.H" BC 9 i-il Cf li j
|e,.
nm.3,23g)en6,10(«|
nm. 3,50 g) en 6,™
|5 a) en 4,45
8,23 en 6,10 c) f)
na bet vertrek 7a
te n. Neuzen vm-
sen Neu30O|
NOVELLE.
Bewerkt door AMO.
nWilt u werkelijk reeds naar huis
Pjjft u geen enkel dansje meer
«Hoen, heusch niet I Mama wil naar
>j»; het is al zoo laat
jonkman keek vluchtig op de
is, Borssele en
van 16 April
«Drie uur reeds Wat gaat de tijd
pk snel voort, als men zich gelukkig
poult 1"
jonge dame antwoordde daar niet
(Pi maar bleef toch staan, alsof zij nog
f' verwachtte.
«Mejuffrouw", begon de jonge beeld-
l'twer plotseling met gedempte stem
1 met zekeren haast, alsof hij vreesde,
een volgend oogenblik de goede
genheid tot spreken voorbij zou zijn,
^jnSrouw, juffrouw Margaretha, het
kosten. Hij zelf bleef met negen honderd
man achter, doch verkeerde weldra in
zeer moeilijken toestand, ten gevolge
van de ontevredenheid, die onder zijn
troep heerschte.
Nadat hij nog bet eiland Jamaica
ontdekt had, deed hij het merkwaardige
stuk opmaken, dat ten eeuwigen dage
een beschamend bewijs voor de on
wetendheid dier tijden oplevert. Daar
Columbus van de Cubanen, die het zelf
niet wisten, niet kon te weten komen
of hun groot land een eiland was en
hij niet in eene omzeilicg slaagde, nam
hij eenvoudig aan dat die omzeiling
onmcgelijk was. 't Was hem alleen te
doen om een afdoend bewijs dat bij het
vaste land van Azië had gevonden. Hij
liet daarvan door een ambtenaar een
verklaring opmaken en stelde alle
schepelingen in de gelegenheid thans
nog hunne bezwaren daartegen in te
brengen. Die later op de zaak terug
kwam zou zeer streng worden gestraft I
Zóó werd, zonder tegenspraak, de
groote dwaling officieel als de waar
heid vastgesteld I
Op Haïti teruggekeerd vond Colum
bus daar zijn broeder Bartholomeus, die
met drie schepen ter ondersteuning was
zonden maar een der schepen was
weer teruggekeerd, en daarmede eenige
ontevredenen uit de nieuwe kolonie,
die, in Spanje aangekomen, openlijk als
aanklagers vaa den admiraal optraden,
Met de inboorlingen kwam het spoe
dig tot vijandelijkheden, deels weer als
een gevolg van de uitspattingen der
kolonisten, maar de vreesachtige inlan
ders konden niets uitrichten. Columbus
liet hen ten deele door bloedhonden
verscheuren. Het gevolg was dat het
geheele eiland onderworpen en schat
plichtig werd verklaard. De arme be
volking moest voortaan goud en katoen
opbrengen. Harde arbeid was haar deel.
Hongersnood en ziekten braken weldra
uit en de groote ontvolking van Amerika
nam een aanvang.
Nogmaals in Spanje teruggekeerd en
nogmaals als een groot held en ver
overaar gehuldigd, wist hij de plan
nen van hen die hem hadden aange
klaagd alsnog te verjjdelen en bracht
het zelfs zoo ver, dat het doen van
ontdekkingsreizen aan alle anderen dan
de familie Columbus verboden werd.
Eerst in 1498 ving de derde reis
aan. De uitrusting kostte veel tijd en
moeite en toen Columbus, in zijn woede
daarover, een hooggeplaatst ambtenaar
mishandelde, verloor bij de gunst van
het hof.
Die derde ontdekkingstocht was zeer
ongelukkig. Men leed onuitsprekelijk
veel door de hitte, omdat men veel
zuidelijker doorgedrongen was. Trinidad
werd ontdekt en het vaste land van
Zuid-Amerika bereikt, dat Columbus
natuurlijk weer voor Aziatisch grond
gebied hield.
Daarna keerde hij naar Haïti terug,
waar zijn broeder intusschen bezig was,
de stad Sint-Domingo te stichten. Hij
hal echter met oproeren en pogingen
tot opstand van de zjjde der bevolking
te kampen. De laatste had er maar al
te veel reden tóe, daar de Indiaansehe
vrouwen werden weggeroofd en den
Indianen schattingen werden opgelegd
en door de wreedste folteringen afge
perst. Columbus vroeg alweer hulp bij
den koning, maar hjj was niet in staat
goud te zenden, zooals hij beloofd had
en zond nu maar een massa slaven. De
opstandelingen wieten echter ook tot
het hof de wetenschap te doen doordrin
gen van de willekeurige en hebzuchtige
wijze, waarop Columbus en zijn broeder
te werk gingen.
Het op nieuw zenden van slaven was
tegen den wenscb vooral van Isabella.
Al de Indianen werden in vrijheid ge
steld en teruggezonden. Een afgevaar
digde werd naar Amerika gezonden om
den stand der zaken te onderzoeken. De
oproerige Spanjaarden waren intusschen
tevreden gesteld door de uitgifte van
gronden, die de Indianen dan in heeren
dienst moesten bebouwen, op straffe van
slaaf te worden. Voor het overige wist
Columbus verder de orde te bewaren,
maar niet zonder het doen voltrekken
van talrijke doodvonnissen. Toen de
gezant des konings kwam, waren het
eerst wat hij zag de lijken van gehan
genen 1
De gezant, Bobadilla genaamd, ver
zegelde de schatten in het huis van
Columbus aanwezig, Verzamelde getui
gen tegen den admiraal, liet hem ge
vangen nemen en zond hem naar Spanje.
Bobadilla was zoo partijdig mogelijk en
het was er hem in de eerste plaats om
te doen om als het hoofd der bezittin
gen op te treden.
Toen Columbus in Spanje aankwam
keerde de openbare meening ten gunste
is heden de derde maal, dat ik het
geluk heb u in gezelschap te ontmoeten.
Nu gaat u heen en ik bljjf achter met
de vraag
„Zal ik zoo gelukkig zijn u ook oen
vierde maal te ontmoeten De tijd dor
wintergezelschappen loopt ten einde...."
„Mijne ouders ontvangen hunne vrien
den in elk jaargetijde", antwoordde het
meisje zacht, zonder de oogen naar hem
op te slaan.
„De gelukkigen, die tot hunne vrien
den behooreni"
„O, mijne ouders behooren niet tot
degenen, die een kunstenaar onder de
nuttelooze menschen rekenen."
„Werkelijk, juffrouw Margaretha?"
vroeg de jonge beeldhouwer verheugd
en daarbij drukte hij de hand der jonge
dame zoo hevig, dat een Engelsche
gouvernante in haar verontwaardiging,
zeker een appelflauwte had gekregen.
„U kunt niet gelooven hoe gelukkig ik
mij gevoel door deze verzekering I"
Als eenig antwoord op deze woorden
meende de jonge kunstenaar een zacht
drukje van haar hand te bemerken
tegen alle regelen der wellevendheid
had hij nog altijd haar hand in de zijne.
„U zult er dus niet boos om zijn,
van den beroemden man en ook aan
het hof begreep men, dat hij niet alB
gevangene voor den koning mocht wor
den geleid. Hij werd dan ook in vrij
heid gesteld, mocht zich rechtvaardigen
en behield zijn vroegere voorrechten
en waardigheden, met uitzondering van
de voornaamsteonderkoning kon hij
niet blijven. Hij had het bewijs ge
leverd, geen koloniseerend genie te
wezen en hij was in de nieuw ontdekte
lauden innig gehaat.
Nog eens, in het voorjaar van 1502,
heeft Columbus een reis, de vierde,
ondernomen. In dien tuBschentijd waren
door Portugeezen verschillende ontdek
kingstochten gemaakt, die meer licht
over de gesteldheid der wereldbol had
den doen opgaan. Columbus begreep nu
althans, dat Zuid-Amerika niet hot
eigenlijke Azië was, maar hij meende
dat het ten zuiden van het Aziatische
vasteland lag, daarvan door een zeestraat
gesoheiden, en die wilde hij nu zoeken.
Hij ging o.a. naar Cuba en naar de
baai van Honduras, vervolgens langs
de kust van Hidden-Amerika, poogde
nog eens, doch te vergeefs, eene kolonie
te stichten, verloor al zijn schepen,
bracht eenigen tijd op Jamaica door en
kwam eindelijk, na een ongelukkige
reis, met een gehuurd schip, te Cadix
aan. Isabella stierf kort daarop en ko
ning Ferdinand was niet te bewegen
hem op nieuw tot onderkoning te be
noemen. Dit verhaastte het einde van
den lijdenden man en achttien maanden
later trad hij van het woeiige tooneel
der wereld af.
Columbus' ontdekkingen,op dwalingen
zonder einde gegrond en de komst der
Spanjaarden in Amerika, zijn voor dat
groote land tot een vloek geworden,
waarvan vele deelen ervan nog heden
ten dage de droevige gevolgen moeten
dragen.
Margaretha, als ik, een onberoemd
beoefenaar der kunst, het waag uwe
ouders
Zij schudde bijna onmerkbaar het
hoofd. „Ik kom, ik kom", riep zij daarbij
eene dame toe, die in de verte naderde.
Met een knikje tot afscheid keerde zij
zich tosn af van den jonkman, die in
zijn verbijstering vergat een kus op haar
hand te drukken en haar als in een
droom nastaarde.
Nauwelijks had de jonge dame echter
een paar schreden gedaan of zij keerde
zich om en riep
„Och, mijnheer Haardt, mijn waaier
ligt daar nog op een stoel."
Meer woorden waren niet noodig om
den jongen kunstenaar in den grootsten
ijver naar het bedoelde voorwerp te
doen heensnellen. Hij kende dien waaier
zeer goed en drukte hem met teederheid
aan zijn lippen. Bij zijn terugkeer was
de jonge dame reeds verdwenen. Te
vergeefs wachtte hij nu goruimen tijd
aan de deur der kleedkamer, of zij uit
die deur weer te voorschijn zou komen.
Toen hij eindelijk de hoop moest opgeven
haar nog eens te zien en met een
vriendelijkenglimlach beloond te worden,
verliet hjj de balzaal, die hem nu ledig
Jaarvergadsrïngea.
Er zijn op Hemelvaartsdag weer
heel wat jaarvergaderingen gehouden
de meeste te Utrecht Daar vergaderde
o. a. de „Nat. Bond van handels- en
Kantoorbedienden", die wegens de scheu
ring zijn ledental zag dalen van 1019
tot 609 in 16 afdeelingeD. Tot commis
saria in het ondersteuningsfonds werd
herbenoemd de heer A. Winkelman, als
scheen, en ging de straat op.
Achteloos dwaalde de jonkman nog
langen tijd in zoet gepeins door de
straten, voor hij zijne woning opzocht
en ter ruste ging.
Den volgenden morgen was Felix
Haardt in zoo'n gedrukte stemming als
niemand zou vermoed hebben hij zelf
allerminst.
Hij zat in een poover gemeubileerd
kamertje, dat eigenljjk een aanhangsel
van zijn werkplaats daarnaast was. Hij
was bezig iets te doen, maar hield
daarmee op en liet droevig het hoofd
administrateur benoemd do beer Torré,
te Amsterdam.
Met 20 tegen 19 stemmen werd in
beginsel besloten tot fusie met „Mer-
curius".
De „Bond van Technici" zag zijn
ledental klimmen van 613 tot 683. Be
sloten werd tot oprichting van een
ondersteuningsfonds en van een fonds
tot uitkeering bij overlijdende lid
maatschapsbijdrage werd met f 2 ver
hoogd.
De „Yereeniging van commiezen der
posterijen en telegrafie" heeft 't volgend
program van actie vastgesteld lo. het
toepassen van bezoldiging volgens dienst
jaren in het commiezencorps, zoodat na
15 dienstjaren het traktement, thans
verbonden aan den rang van commies
le kl., voor alle commiezen verzekerd
zij 2o. regeling van bezoldiging der
directeuren, geëvenredigö aan den om
vang van het geheele verkeer3o.
spoedige regeling van den rechtstoestand
der ambtenaren4o. verplicht ontslag
na veertigjarigen dienst5o. toelage
voor woninghiiur op sommige plaatsen
6o. toelage aan surnumerairs.
Bij motie sprak de vergadering haar
leedwezen uit over de in den laatsten
tijd bij herhaling gedane bevorderingen
bij keuze, waarbij bekwame ambtenaren
werden gepasseerd en waardoor do
ambitie der gepasseerden verlamtver
der werd leedwezen geuit, dat de com
miezen door de toekenning van vele
7 de klasse kantoren aan de klerken en
de afschaffing der spaarbankvergoeding
zeer in hunne belangen zijn geschaad,
zonder op andere wijze daarvoor te zijn
schadeloos gesteld.
Een andere bond op postaal gebied,
die van assistenten der posterijen eu
egrafie, heefc eveneens te Utrecht
vergaderd. De voorzitter klaagde er
over, dat de assistenten over 1905 een
stap terug zijn gegaan financieel mogen
zij in betere conditie zijn gekomen,
doch niet in hunne positie. Het leden
tal steeg tot 185 j er is een batig saldo
van f 140. De voorzitter, de heer P.
Melbert, werd belast met de hoofdleiding
van het orgaan de vergadering meende,
dat het bondsorgaan een minder slappe
houding moest aannemen. Besloten
werd, bij de autoriteiten te klagen over
de slechte coupe der uniformen.
Met groote meerderheid gaf de ver
gadering als haar meening te kennen,
dat gehuwde vrouwen geen ambtenaar
behooren te zijn.
De „Bond van Horlogemakers" zal
pogingen aanwenden om een interna
tionalen bond van horlogemakersbonden
op federatieven grondslag op te richten.
Plannen worden beraamd om 't volgend
jaar 't feit te herdenken dat in 1657 aan
Christiaan Huygens octrooi werd ver
leend op zijn uitvinding der toepassing
van den Blinger op de uurwerken. De
En waarmede was hij bezig
Met het inpakken van verschillende
voorwerpen van waarde, die hij in een
reistasch deed, welke geopend voor hem
op de tafel stond. Meermalen hield bij
even op, om in de kamer heen en weer
te loopen en half luid tot zichzelf te
spreken. Dit laatste was een gewoonte,
die het gevolg was van zijn eenzaam
leven, dat hij geheel aan de kunst wijdde.
„O, mijne ouders behooren niet tot
diegenen, die een kunstenaar onder de
nuttelooze menschen rekenen", heeft zij
gezegd. Dat klonk bemoedigend. En hoe
lief zei ze dat 1 Maar zou ze hetzelfde
wel zeggen als ze mij bezig zag met
hetgeen ik nu doe Ea dan haar ouders,
haar vader, die rijke consul Hansen 1
„Ja, mijnheer Hansen 1" zou ik moeten
zeggen, als hij nu kwam binnenstappen
„de jonge beeldhouwer Felix Haardt
is juist bezig zijn kostbaarste voorwerpen
in te pakken om ze naar de lom
merd te brengen. De nog onberoemde
en uwer familie onwaardige beitelaar
wil u beden een beleefdheidsvisite
brengen, om naar den welstand uwer
dochter te informeeren. Daartoe ont
breken hem echter eenige noodzakelijke
dingen, om zijn uiterlijk een behoorlijk
aanzien te geven. Zoudt ge het u kunnen
voorstellen, mijnheer Hansen P Dat jong-
mensch is tot over de ooren verliefd op
uwe dochter en zou haar liefst dadelijk
naar het huwelijksaltaar geleiden."
Bij deze woorden onderbrak Felix
zijn alleenspraak met een bitteren lach
en zette zijn wandeling in de kamer
met zenuwachtige haast voort.
Daar viel zijn oog op den waaier, die
haar toebehoorde. Hij nam hem op,
wikkelde met zorg het papieren omhulsel
er af en drukte het voorwerp aan zjjn
lippen. L"