igoa
Donderdag
8 Februari.
OER
Van week tot week.
Binnenlandse^ berichten.
Ho. 33
44© Jaargang.
letters
BRIEKEi
Gemeentebestuur,
FEUILLETON.
r„. tot baar recht
ei vleesch- en
stampte pot,
reerd te zijn, men
volkomen is.
■oegen.
•tgen smaak
andara
orradig
Wethouders van
jlicitanten op voor
,p eene vaste jaar-
sn eene verander-
20 pet. van de
a rechten.
,den aan den Bur-
ibruari a. 8.
9
ndien er
srheid.
lIDIEHST
ü-MiMelharg v.r
(Remise) v.in.
/erkdage») 5.50.
Lm. 7.55, 9,30. 11.—.
15, 2.—2.45. 3.30,
7.50, 8.40, 9.30,
AG (n. Zeilmarjkt
h* 6.20*, 8.40, 10.15
.20, 2.05, 2.50, 3.35,
05, 7.55, 8.45, 9.35,
iden slechts tot de
HJMÖSERSt
ym. 6.6.20, 7.
I 10.—, 10.20,10.40,
12.30,1.—*, 1.25*,
.55, 4.25, 4.50, 6.10,
uifl: Tm. 6,10, 6.30,
5, 9.50, 10.10, 10.30,
Nm. 12.10, 12.45,
3.10, 3.40, 4.10, 4 ,35
5, 8.—, 8.30.
vallen Zondags rut
5H-SCHEU3E.
1906.
Jb) nm. 3,23 e) g)
i) nm. 3,50 g)
1,55 f)
1,23 c)
n na het vertrek van
rke n. Neuzen vm. 8,30
Lrssele en Neuzen ten
minuten wachten,
prssele en Neuzen ten
minuten wachten.
ti gemaakt.
van 1.55 van Neuzen
enten.
8«d.
VLISSIMSCIE ('0IRA NT.
Prijs per drie maanSea 18ft ®rane© gfe posi 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren Postdirecteuren of rechtstreeks bij den U i t g a v e r
F. VAN DB VELDE Jr., Kleine Markt, I. 187.
i1
ADYEHTEKT1ËNs vaa 14 regels ƒ0.4©, "foor öI&gh regel
meer 10 •ent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derasMe
advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote lettel'»
ign sliehé's naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en feestdagen.
spel, wanneer wij zien boe leden van den
oudsten Pranschen adel, zich niet ont
zien om politiedienaren te slaan, die
niets anders doen dan hun plichten
nakomen en eenvoudig op bevel heb
ben te gehoorzamen. Gelukkig wordt
snel en streng recht gesproken en mag
men hopen dat het gezond verstand ook
hier ten slotte zal zegevieren.
Zoo gaarne zoudon wij dit laatste ook
willen getuigen van de Marokkaansche
quaestie maar dat is nog niet moge'
lijk. Ter conferentie te Algeciras wordt
nog niet veel van belang gedaan en het
schijnt wel dat men intusschen in
Duitschland niets beters weet te doen
dan de Pranschen te prikkelen. Bepaald
leugenachtig is de bewering der „Kol-
nische", dat Frankrijk ter conferentie j
nagerioeg alleen staat, met uitzondering
i van een paar staatjes, die uit particu-
I lier belang met Prankrijk meegaan,
terwijl de heele rest de zijde ven
Duitschland houdt. Het staat vast dat
zes mogendheden, waaronder vijf groote,
met inbegrip van Prankrijk zelf, de
Fransehe zienswijze volgen. Nu bestaat
ook wel de Duitsohe groep uit zes
mogendheden, maar daaronder bevinden
zich vier kleine, en men vermoedt, niet
zonder reden, dat zoodra de hoofdscho
tel, de regeling der Marokkaansche
politie, ter tafel komt, de schaal nog
meer ten gunste van Prankrijk zal over
slaan. Duitschland en Oostenrijk willen
Prankrijk met die regeling niot belas
ten, maar zij zullen ten slotte wel alleen
blijven staan.
Wij begrijpen niet goed, waar men
in Duitschland heen wil. Ook in de
zaak tusschen Prankrijk en Venezuela,
welk laatste land men zonder bezwaar
een roofstaat kan noemen, en waarin
niemand het voor dezen roofstaat op
neemt, behalve dan misschien zekere
der, wanneer men niet eens weet waarin personen in zekere Duitsohe kringen,
het bestaat. Wij zouden ons niet kun- j neemt men den schijn aan van tegen
een boedel
BEKENDMAKING.
Aangifte van nieuwe leerlingen voor de
openbare lagere scholen A, B en P.
Burg. en Weth. van Vlissingen
brengen ter kennis van belangheb
benden, dat met i Maart a. s. als leer
lingen op de scholen A (Coosje Bus-
kenstraat), B (Hooikade) en P (Joost
de Moorstraat) kunnen worden toege
laten, kinderen van on- en minvermo
genden, die op den len Maart a. s. den
zesjarigen leeftijd hebben bereikt-
terwijl voorts voor zooverre de beschik,
bare schoolruimte dit toelaat, voor plaat
sing in aanmerking komen degenen,
die op dat tijdstip nog geen zes jaren
oud zullen zijn.
De aangifte der nieuwe leerlingen kan
geschieden van Donderdag 1 Februari
tot en met Woensdag li Februari e.k.
des voormiddags van 912 uren ter
Gemeente Secretarie (Griffie.)
Bij de aangifte wordt men verzocht
een trouwbeekie mede te brengen.
Vlissingen, 31 Januari 1906.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN DOORN VAN KOÜDEKERKE.
De Secretaris,
WITTEVEEN.
Het zeer treurig verzet tegen de uit
voering der wet op de scheiding van
kerk en staat in Prankrijk, komt blijk
baar in hoofdzaak van den kant der
aan de regeering vijandige partijen. Er
loopt een goed deel opstokerij onder
en de hooge geestelijkheid heeft zelf
ingezien dat er iets in de beweging is,
dat minder van liefde tot de kerk dan
wel van onverstand getuigt. Het over
gaan in beheer der kerkelijke goederen
is nu eenmaal vastgesteld, en nu gaat
het toch waarlijk niet aan, iets te stellen
in de macht en het bezit van een an-
nen voorstellen hoe men
zou verdeelen zonder dien vooraf te
inventariseerenen zoo is ook hier
sprake van eene formaliteit, die niemand
bevoordeelt, doch de goede orde in hooge
mate bevordert. En zóó is het dan ook
te verklaren, dat het hoofd der kerk
den bisschoppen heeft aangemaand, ver
der verzet tegen dezen vorm niet toe
te laten. Of de regeering der Pransohe
republiek den Paus dezen stap heeft
aangeraden, kunnen wij veilig in het
midden laten.
Het is een onverkwikkelijk schouw-
(Een Noord-Beierscke vertelling.)
1-)
De Einödhof bij den Kogelberg, die
ergens in den Paltz gelegen is, droeg
zijn naam niet te vergeefs.
Onmiddellijk achter het huis, dat met
de achterzijde tegen een breeden, steil
hellenden rotswand leunde, alsof het
daaraan beschutting en veiligheid ont
leende, verhief zich de rots tot een
hoogen top, die in den mond des volks
door eene eigenaardige omzetting van
het woord Kegel tot Kogel gedoopt
werd, Hét huis zelf, met zijn dubbele,
breede houten galerij op de bovenste en
Met zijn breede trappen op de onderste
verdieping, Btond op eene met gras
begroeide helling als ware het om
eene geliefkoosde volksuitdrukking te
gebruiken in een kribbe*) geplaatst.
*1 Aan het Kerstfeest ontleende voorstelling.
de Pransohe dwangmaatregelen te willen
opkomen. De beurs is er mee gemoeid,
en dat is een teer punt. Het heet nu
dat, wanneer Prankrijk de kust blok
keert en embargo legt op Venezolaan-
gche havenkantoren, Yenezuela wel eens
niet zou kunnen voldoen aan zjjne ver
plichting tot betaling van den termijn
zijner schuld, die het dit jaar wegens
de vroegere geschillen aan Duitschland
en Engeland heeft. Men zal nu te
Caracas eene poging doen om Duitsch
land op dien grond tot interventie te
nopen, 't Is te hopen dat Duitschland
Boven het korte, geurige gras staken
eenige sehoone boomen uit, in het bij
zonder een paar statige oude lindeboo-
men, zooals men die naar oud gebruik
overal bij alle alleenliggende boeren
hoven vindt, en daar rond stonden, als
in eene lijst gevat, groote hoog opge
schoten kersenboomen, welker kleine
vruchten reeds een hoogroode kleur aan
namen. Onder hen leidden eenige lage
pruimeboomen een kwijnend leven men
kon aan het mos, dat de schors bedekte,
en aan hun groei bemerken, dat zij te
hoog en te koud stonden, al mocht ook
de Kogel als een reuzenscherm de
koudste winden afweren. Het hof was
aan den eenen kant door een bosehje
begrensd, waarin de hoogstammige oude
dennen de blijken droegen, dat zij tot
de lievelingen van den eigenaar behoor
den en als zoodanig steeds ontzien wer
den, Aan de andere zijde liep de belling
op eene aanzienlijke diepte uit, over
welker door allerlei struiken omgroeiden
rand heen, men een ver uitgestrekt
gezicht had op een daar beneden liggend
klein bergdal.
Tusschen de dennenboomen glinsterde
de blauwe spiegel van een klein meer
daartegenover stapelden zich bosehrijke
Telepli joh nummer 10.
daarop niet zal ingaan want daargela
ten dat de Pransohe regeering zich be
zwaarlijk alles zal bunnen laten wel
gevallen, behoeft Duitschland in die
zaak waarschijnlijk op niemands steun
te rekenen.
j
Het mag als een opmerkelijk teeken
worden beschouwd dar jn Denemarken
de socialistische partij zich niet onthou
den heeft van huldebetuiging bij de
troonsbeklimming van den nieuwen ko
ning. Trouwens, deze had in de laatste
jaren feitelijk het bestuur reeds in han-
den, en er kan dus geen sprake wezen j
van het volgen van een anderen koers
of van onzekerheid aangaande de toe-
komst. De oude koning hield, vrij na
tuurlijk, liefst vast aan het oude maar i
de nieuwe vorst, ofschoon zelf niet jong j
meer, is geenszins wars van vooruitgang.
Overigens is elders de zeer juiste op
merking gemaakt, die wij ten volle
beamen, dat het nog niet te zeggen is,
welke gevolgen andere landen dan Dene
marken zelf van den overgang zullen
ondervinden omdat de band, die velen
nog in moeielijke tijden bijeenhield, nu
verbroken is en daaruit, evenals in het
gewone dagelijksche leven, allicht ver
vreemding voortvloeit.
Om nog eens op de sociaal democra
ten terug te komen, hoe moeilijk het
is, hen te voldoen, bleek alweer te
Darmstad, waar een socialistisch lid
van den Rijksdag bij den groothertog
van Hessen op audiëntie ging en des
wege door zijne partijgenooten werd
beschimpt. De socialistische bladen wij
zen er op, dat Napoleon den grootvader
van den groothertog nog maar „meneer
van Darmstad* noemde en een eeuw
later sociaal-democraten naar hem ter
audiëntie gaan. Nu zou men met zijn
gewoon burgerlijk verstand zeggen
„dan zij ze er beiden op vooruitgegaan."
Maar de heeren begrijpen het nu een
maal anders
Overigens mochten zij wel eens be
denken, dat er een heele afstand ligt
tusschen Z. M. van Berlijn en Z. H.
van Darmstadwant de groot-hertog
is wel degelijk geneigd tot een toena
dering tot de sociaal-democratie. Van
daar dan ook dat men in sommige
Duitsohe kringen, spottend spreekt van
„het roode Groothertogdom",
Abonncnieiits-Advertentiëii op zeer voordeelige voorwaarden.
maatregelen zullen voortspruiten en dat
de ministers verstandig genoeg zullen
zijn om te hegrijpen dat van hen veel
gevorderd wordt. Ook hot vorige minis
terie kon vroeger op eene overweldi- j
gende meerderheid rekenen en dat was
de oorzaak zijner onverschilligheid voor
de volksbelangen. Hieruit volgt dus
een zeer schoons les, voorwaar, dat
ook eene meerderheid te groot ksn
wezen zóó groot, dat men geen acht
meer geeft op de stem van den tegen
stander, en dat was steeds het begin
van het einde.
Vermoedelijk zal in Engeland ook
zeer gunstig werken de invloed van de
kleine veertig werkmansafgevaardigden,
geene sociaal democraten, maar toch,
wat niet minder van beteekenis zal
wezen, mannen die speciaal voor de
werkmansbelangen in de bres zullen
springen.
van bijna 400 gemeenten op 11 Januari
j.l. nog niet hadden ingezonden het bij
de Woningwet bedoeld verslag over
1904. De minister heeft daarom de
gemeentebesturen, door tussehenkomst
van de Gedep. Staten der onderschei
dene provinciën, uitgenoodigd, dit ver
in te zenden.
Hartelijk hopen wij dat uit de vol
komen overwinning der liberalen in
Groot-Brittanje, voor dat land groote
bergketens boven elkander als trappen
tot een lang uitgestrekten grauwen
bergtop die, de gansche streek beheer-
sohend, or als een reuzenbeeld met een
helm uitzag. Er was geene geringe ver
beeldingskracht noodig om met het
sprookjeslievende volk daarin de trekken
van een menschelijk aangezicht en een
tot bescherming van de gansehe streek
aangestelden wachter te erkennen, en
zoo liet het zich verklaren waarom het
volk hem den „Wachterkopf" noemde.
De Kogelhof heette.met recht Einöd
hof, want de verstrooide woningen van
andere bergbewoners lagen er uren ver
van verwijderd, en als de bewoners van
de hoeve des Zondags naar de kerk
liepen om de hoogmis en de preek te
hooren, moest hij, die den weg in an
derhalf uur wilde afleggen, het klimmen
goed gewoon zijn.
De landelijke woning droeg echter
niet alleen de kenteekenen van eenzaam
heid en van eene woeste natuur, maar
ook den stempel van rust en stilte. Op
gewone dagen hoorde men in en rond
haar geen ander geluid dan dat der
koeien, die met haar dof en toch wel
luidende klokjes op de hellingen graas
den, of het gekraai van den haan, die
Verlof minister Eraus.
In het „Handelsblad" heeft dr.
Th. E. Ter Kuile uit Enschedé een
korte beschouwing gegeven over het
verlof van minister Kraus. Schrijver
stelt er prijs op tegenover de vrijwel
algemeene veroordeeling van dat verlof,
zijn opinie te stellen die eene geheel
andere is. Zien velen in dat verlof eene
krenking van het nationaal gevoel, dr.
Ter Kuile acht het integendeel eene
streeling. Op zijn nationaal gevoel maakte
dat verlof denzelfden indruk als toen
prof. Van 't Hoff eene benoeming als
hoogleeraar te Berlijn aannam, prof. de
Vries te Straatsburg, schrjjver acht de
veroordeeling van dat verlof krenterig,
pietluttig.
Het kleinzielige van die veroordeeling
ligt hierin, dat men bureaucratische
bezwaren zoo zwaar telt dat voor eene
ruime, liberale opvatting geen plaats
meer is. Er is hier immers van een
uitzondering, een hooge uitzondering
sprake, evenals het een exceptie is dat
professoren een benoeming in het
buitenland aannemen.
Ten slotte acht de schrijver het in
het belang van het land dat onze
technische geleerden niet alleen Kamer
geleerden zijn, maar een ruimen blik
in de praktijk erlangen. Stellig niet
minder in het belang van het departe
ment van waterstaat dat er zeker de
rijpe vruchten van zal plukken, wanneer
minister Kraus met een schat van prac-
tische ervaring zal zijn teruggekeerd.
Onderwij zers-wachtgel&on.
Ged. Staten hebben rxamens den min.
van binnenl. zaken aan ds gemeente
besturen, om, wanneer in den vervolge
een onderwijzer, die krachtens de wet
op het lager onderwijs in het genot is
van wachtgeld, wordt benoemd tot een
gemeentelijke tijdelijke of vaste be
trekking van welken aard ook, onver
wijld van de benoeming aan het de
partement van binnenlandsche zaken
mededeeling te doen, met opgaaf van
den datum van ingang en van de jaar
wedde, welke de benoemde zal genieten,
"Wordt aan een onderwijzer op wacht
geld uit een gemeentelijke betrekking
ontslag verleend, dan worde daarvan
eveneens bericht gezonden aan meer
genoemd departement, met opgaaf van
den datum waarop het ontslag ingaat.
Het zal het college in verband met
de nadere regeling der wachtgelden,
bij het in het hoofd aangehaald wets
artikel getroffen, aangenaam zijn, nevens
rapporten omtrent aanvragen om wacht
geld steeds een staat van dienst van
den belanghebbende aan te treffen, ver
meldende alle diensten als onderwijzer
in den ruimsten zin des woords, zoo
wel bij het openbaar als bij het bij
zonder en in burgerlijke betrekkingen
bewezen, ook al bestaat voor den be
langhebbende niet de zekerheid, dat de
diensttijd, in eenige betrekking door
gebracht, bij de berekening van pensioen
in aanmerking zoude kómen. Alle be
wijzen van benoeming en ontslag daarop
betrekking hebbende zijn mede over te
Zijn uitsluitend diensten bij het open
baar lager onderwijs bewezen, dan
wachten Ged. Staten daarvan bij het
advies mededeeling.
Ten slotte wordt telkens het bedrag
der inkomsten opgegeven, bedoeld in
het vierde lid van het reeds aangehaald
wetsartikel.
Woningwet,
Het is den minister van binnenland
zaken gebleken, dat de besturen
zijn harem kraaiende bij elkander riep,
het geluid van een gier, die op buit
loerend over de berghelling zweefde,
of het gekras van een raaf, die door de
invallende duisternis naar zijn nest in
het bosoh gedreven werd. Nu en dan
klonk ook wel eens het gejuioh en ge
jubel uit een menschelijke keel, maar
dit gebeurde zoo zelden dat de streek,
als verbaasd over die stemmen, daarnaar
met groote aandacht scheen te luisteren.
Op zekeren dag van den pas inge
treden herfst, toen reeds de bloemtros
sen der vogelbessen met de bessen der
wilde rozen om strijd een rooden tint
begonnen aan te nemen, toen de koudere
nachten reeds de meidoorns en de bessen
van deD jeneverboom met een donkerder
blauw verfden, bad naar het uiterlijk
de streek nog hetzelfde voorkomen,
maar scheen het alsof stilte en eenzaam
heid haar ontvlucht waren. Van tijd tot
tijd kondigden door de echo's der bergen
weerkaatste geweerschoten aan, dat op
de bergen de jacht was begonnen en
de jagers zich opgemaakt hadden om
het berghert in de wouden op te sporen
en de gems op hare rotspunten na te
klimmen. Hij, die uit het dennenboschje
kwam, kon reeds van verre in den
De Koninklijke vereeniging „Het
Eereteeken voor belangrijke krijgsver
richtingen", gevestigd te 's Gravenhage,
heeft haar eerste algemeene vergadering
in dit jaar gehouden. Uit het financieel
verslag blijkt dat, dank zij den steun
harer begunstigers, de vereeniging in
het afgeloopen jaar is vooruitgegaan.
Aan twee weduwen van leden, in dit
jaar overleden, werd uitgekeerd de som
van f 460, terwijl aan jaarlijksehe pen
sioenen werd uitbetaald een bedrag van
f 3075, aan ziekengeld f 104 en aan
behoeftige leden werd f 60 toegekend
als ondersteuning. Het aantal leden bleef
stationnair.
Kogelhof en zijne omgeving eene geheel
ongewone beweging opmerken. De be
woners liepen haastig heen en weder,
alsof zij door eene bijzondere reden
gedreven werden hun gewoon rustig
werk te laten varen. Daarbij klonk uit
den hof herhaaldelijk vroolijk gelach en
gezang.
Aan den achterkant van het huis liep
langs een schuinen weg de groote weg
naar de schuur, welke niet zoo bijzonder
groot was, want de oogst van de weinige
havervelden, waar de vrucht op den
hooggelegen bodem zelden goed gedijde,
had zooveel ruimte niet noodig. Zooveel
te ruimer waren de bergplaatsen voor
hooi en nagras, die tot wintervoedsel
voor het vee strekten. Een aangename
lucht stroomde door de wijdopenstaande
deur, waardoor men een blik kon werpen
op den inhoud der schuren, welken men
anders niet gewaar zou geworden zijn.
De zijwanden van de dorsohdeel waren
zoo dicht met sparretakjes bedekt, dat
de deel er als een groene kamer uitzag,
en het eentonige sparregroan werd weder
afgebroken door bonte, van papier ge
maakte rozen, en verblindend wit linnen
Btrooken.
{7/ordi. verveld.)
