Vrijdag
29 December.
No, 805
43© Jaargang*
1905.
Gemeentebestuur.
Van week tot week.
FEUILLETON.
Binnenlandsche berichten.
VLISSINfiSCBE COURANT.
verdejjj
jlijke,
t w ee
dett
Prijs pet drie maanden ,f 1=30=, Franco pes' ;posi 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt, I. 187-
ADVEKTENTIËN: van 1-4 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. -- Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote letters
en cliché's naar plaatsruimte.
da
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en feestdagen.
Teleplioonnuiuuier 10.
Abonnements-Advertentiën op zeer voordeelige voorwaarden.
KENNISGEVING.
Verkrijgbaarstelling soldijen Zeemacht.
De Burgemeester van Vlissingen
brengt ter kennis van belanghebben
den
dat de aanvragen tot uitbetaling van
postwissels voor betrekkingen van offi
cieren en mindere schepelingen, te wier
behoeve, ingevolge Kon. besluit 28 Juni
1898, no. 42, een gedeelte zeetractement
of soldij is afgestaan, ter gemeente
secretarie (bureau bevolking) kunnen
worden afgehaald, dagelijks van des
voormiddags 10 tot des namiddags 4
ure, uitgezonderd Zon- en feestdagen.
Vlissingen, den 28 Dec. 1905.
De Burgemeester voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
Zou het inderdaad een „gesproken",
dus een historisch woord zijn, wat wij
van Witte lezendat hij zou gezegd
hebben, noch de dynastie, noch bet
Russische volk meer te kunnen redden
DaD is dat woord gewichtiger dan Witte
zelf op dat oogenblik moet bedacht
hebben. Dat de dynastie niet meer te
redden valt, wordt langzamerhand ook
onze overtuiging, want het is, helaas,
te voorzien dat deze Czaar, wonende
in een paleis, waarin de geladen
kanonnen voor alle vensters staan, het
ten slotte wel eens met een militair
schrikbewind probeeren zal. Dan zal
het helsch bedrijf eerst recht beginnen
en dan zal tevens men houde ons
het woord ten goede het rotte ding,
dat men het Russische staatsbestuur
noemt, wel spoedig in elkaar zakken
Maar, men vergete niet, dat wel de
regeeringen en dynastieën verdwijnen,
maar de volken zeiven niet. Als het
Russische volk, naar Witte's woord,
niet meer te redden is, dan kan dat
alleen beteekenen niet in zijn tegen-
woordigen vorm of gedaante. En welke
dan de nieuwe vorm wezen zal, hiervan
valt voorshands niets te zeggen.
Het ergst schijnt het wel gesteld te
wezen in de Oostzee provinciën en
Litauen. De landadel is daar nog geheel
Duitsch. Men had het zien aankomen.
Er waren vanwege de ridderschap ver
dedigingskorpsen opgericht, samenge
steld uit betrouwbare Duitschers, echte
Duitschers, die verschillende betrekkin
gen op de landgoederen bekleeden en
altijd gewapend zijn. Soldaten zijn
(Naar 't Engelsch.)
A)
Hij had het voor elk zorgvuldig
weten te verbergen en Margaret had er
geen vermoeden van. Zij wist, dat hij
maanden lang hard gewerkt had en
dikwijls bleek en vermoeid, met sombere
blikken, die haar angstig maakten, uit
de stad was gekomen, maar zij had niet
het minste vermoeden van den toestand,
waarin hij werkelijk verkeerde, ook niet
van de onzekerheid zijns levens.
Hij was heengegaan en nu vernam
ze de waarheid zij was arm, ze bezat
bijna geen cent. De heer Pelham was
een arm man, in plaats van een milli-
onair. Hij had de verliezen, die hij in
zijne zaken geleden had, even als zijn
zwakke gezondheid voor de buitenwereld
verborgen gehouden, en de tijding dat
Pelham, de vorstelijke koopman, de
in die uitgestrekte bezittingen nergens.
Op de hoofden der edelen waren door
de Letten prijzen gesteld. Men zendt
soms een waarschuwing aan het uitge
kozen slachtoffer, vanwege de sociaal
democratische federatie en wanneer
daaraan niet voldaan wordt, gaat het
er op los. De meeste bezittingen zijn
al verwoest.
Deze Letten behooren over 't alge
meen, evenals de Finnen, tot den Lu-
therschen godsdienstzij zijn voorheen
door geweld verhinderd om weg te
trekken, toen de Russische macht zich
in die streken deed gevoelen. Het land
bestaat voor een groot deel uit wouden
en moerassen, waarin men jaren lang
de guerilla tegen een groot leger zou
kunnen volhouden,
"Wat nu de opstand, of, beter gezegd,
de reeks van opstanden betreft, in het
eigenlijke Rusland, is het niet van be
lang ontbloot, daarover het oordeel te
vernemen van den bekenden revolu
tionair prins Kropotkin, in het Engel-
sche tijdschrift „The Nineteenth Cen
tury." Deze schrijver meent dat de
revolutie niet uitsluitend een politieke,
maar ook een sociale zal zijn. Het blijkt
dat de regeerende klasse niets geleerd
heeft. Zij blijft onbekwaam om de wer
kelijke beteekenis te vatten der ge
beurtenissen. Waar een tijdig toegeven
of een ruiterlijke erkenning der nood
zakelijkheid van nieuwe levensvormen
het land stroomen bloeds bespaard zou
hebben, worden er op het laatste oogen
blik concessies gedaan, altijd op half
slachtige wijze en altoos met de ver
borgen bedoeling om spoedig tot de
oude vormen terug te keeren. Rusland
heeft nu toch gezien (zeer waar) dat
Finland's zelfbestuur het eeuige middel
was om het land aan Rusland gebon
den te houden. Waart m dan Polen
geen wetgevende autonomie gegeven i
waarom niet terstond het kiesrecht als
den werkelijken grondslag van het be
stuur in Rusland aan te nemen
Er is, volgens Kropotkin, wel een
hoopvoller kant aan deze revolutie. Hij
verwacht veel van de eensgezindheid
der arbeiders, der jongere intellectueelen
en der boeren, die de autocratie ten
slotte ten val zal brengen maar hij
erkent tevens dat het groote gevaar
hierin bestaat, dat de regeering opnieuw
een tuchtigingsmiddel zal trachten toe
te passen, wat een weerwraakneming
zou kunnen uitlokken, waarvan de ge
volgen niet te overzien zijn.
Zooals uit het bovenstaande blijkt
komt de schrijver hier geheel in de
lijn onzer opvatting van deze treurige
wereld bedrogen had door een hoogen
stand te voeren, dat hetgeen hij nage
laten had nauwelijks voldoende was om
zijne schulden te betalen en dat al zijn
geld, evenals dat van zijne dochter, eene
kleinigheid uitgezonderd, in gewaagde
speculatiën verzwolgen was, bracht de
heele stad in verbazing en leverde wel
negen dagen lang stof voor gesprekken.
Hoe, Pelham, de man, die men zoo
voorzichtig en solied waande, op wiens
doorzicht elkeen vertrouwde, die steeds
waarschuwde voor groote speculatiën,
zijn hoofd schudde als groote voordeelen
voorgespiegeld werden, hooge dividenden
wantrouwde, die zoo voorzichtig was bij
het sluiten van contracten, was niets
meer of minder dan een bankroetier
Het was bijna niet te gelooven I
„En dat mooie meisje, zijn dochter,
heeft er ook al haar geld bij verloren
zeide een opzichtig gekleed jongman uit
de stad, wiens onberispelijk gladgestre
ken hoed en prachtige linnen manchet
ten in het oog liepen. „Ik heb ze ver
leden jaar te Ascot gezien, hield ze daar
voor het mooiste meisje en dacht dat
zij duizenden guldens bezat. De moeder,
eene vrouw uit een der eerste familiën,
is, geloof ik, eenige jaren geleden ge
Zooals men zich herinneren zal, werd
bij den vrede van Portsmouth tusschen
Rusland en Japan eene regeling van
zaken gemaakt, waarin het Chineesche
rijk feitelijk betrokken was, zoodat eene
nadere regeling tusschen Japan en China
noodzakelijk was geworden. De Chi
neesche regeering, die waarschijnlijk
meer dan genoeg heeft van rechten
aan vreemde mogendheden op haar ge
bied toegekend, trachtte de zaak op de
lange baan te schuiven, maar baron
Komoera, die te Portsmouth zich min
of meer door den Rus heeft laten ver
schalken, wilde dit met alle geweld
goedmaken en oefende zooveel pressie
uit op de Chineesche regeering, dat die
ten slotte in het voorgelegde verdrag
toestemde.
Liao-tong, met Port-Arthur, zijn dus
nu aan Japan verpacht, zooals men
weet het nieuwe, zachtere woord, dat
men voor „afstand" gebruikt. Japan
zal van de Jaloe rivier af een spoorweg
aanleggen naar Moekden, en zestien van
de voornaamste harens en steden van
Mantschourije, waaronder ook Charbin,
worden opengesteld voor den interna
tionalen handel. Zóó; wordt langzamer
hand het groote Ohiba opengesteld voor
den wereldhandel. Zóó zal het, ondanks
zichzelf, voor een langzaam verval
wordoii bowaar<2.
overal een goeden indruk heeft gemaakt,
met name in Duitschland. Ook in het
eigen land zal de indruk wel goed
wezen en niet zonder invloed blijven
op den uitslag der aanstaande verkie
zingen, die men overigens niet zonder
eenige bezorgdheid tegemoet ziet. De
politici, met Bannerman aan het hoofd,
gaan na Nieuwjaar hun rondreis be
ginnen.
Met vreugde begroeten wij het be
sluit der nieuwe Engelsche regeering,
om Zuid-Afrika te bevrijden van de
verschrikkelijke plaag, door het vorige
bewind aan het land opgelegd. De in
voer van Chineesche koelies zal worden
gestaakt. Natuurlijk is men aan den
rand woedend. Zulke goedkoope werk
krachten, waarmee men precies kan
doen wat men wil, is juist iets
yoor de diamantkoningen. Dat de be
volking lijdt door de gedragingen van
deze ruwe lieden, die in hun vrijen tijd
feitelijk niets dan kwaad doen, is hun
totaal onverschillig. Maar Bannerman zal
zich niet van de wijs laten brengen en
nieuwe hervormingen zijn in het ver
overde land te wachten, die het onge
twijfeld weer tot bloei zullen brengen.
De politieke atmospheer is na de ont
hullingen van dei liberalen premier
beel wat zuiverder geworden Zij ademen
een geest van vrece en verzoening, die
storven. Wel, het spijt mij voor haar
zij zal, geloof k toch wel, een massa
vrienden hebben, lie voor haar zullen
zorgen
„Zij heeft, zoovei ik weet, ergens eene
tante. Ik herinner mij dat ik haar eens
ontmoet heb zij is een zekere lady
Chalkley. O, 't is zeker dat er voor
haar gezorgd zal v»rden. Het paleis van
Pelham te Twickeiham moet verkocht
worden. Als het verkocht wordt, ga ik
eens kijken hij had eenige tamelijk
groote schilderijen Bonjour
En aldus sprake) de vrienden van den
heer Pelham over diens ongeluk en de
toekomst zijner dochter en zetten hunnen
weg voort, maar largaret zat, ziek van
droefheid, alleen ii de schoone kamer,
waarvan zij zoovel hield, en gevoelde
zich diep, diep efendig.
Yoor het oogenblik was bet echter
niet het verlies van haar geld, dat haar
trof. Zij kon dafaan niet denken, terwijl
haar vaders 1)2 nog over aarde stond
zij dacht nu Heen aan het verdriet, dat
hij geleden, »an den folterenden angst,
die zijn leen en zijne krachten jaren
lang gesloot bad en zeker zijn uiteinde
verhaast lidden. Hoe weinig had zij
vermoed, 1 welken toestand hij zich
Het reces der Tweede Kamer zal
vermoedelijk tot half Februari duren,
waarna de werkzaamheden zullen aan
vangen met het afdeelings-onderzoek
der administratieve rechtspraak.
De opcenten.
Voor het feit der zuivere partijstem
ming, waarbij over de opcentenheffing
is beslist, pleit de „Nieuwe Ct." ver
zachtende omstandigheden. Wanneer nl.
de regeering den toestand donker inziet,
zal licht het meerdere of mindere ver
trouwen, dat men geneigd is in haar
algemeen politiek beleid te stellen,
iemand al dan niet tot haar zienswijze
doen overhellen. Terwijl een ministeri-
eele verzekering dat, zonder de nieuwe
middelen, de regeering meent haar taak
niet naar behooren te kunnen vervullen,
het parlement vierkant voor de keus
van bestendiging of omverwerping van
het kabinet stelt. Eindelijk is de be
oordeeling van een financieel vraagstuk
als dit, met zuiver zakelijke overwe
gingen, zoo moeilijk er moesten ook
en juist onder de tot oordeeleu meest
bevoegden, zooveel weifelaars zijn, dat
onwillekeurig aan politieke consideraties
ruim spel werd gelaten.
Dit ter verzachting. Maar niet te
verontschuldigen acht de „Nieuwe" dat,
door de rechterzijde, deze uitslag op
zettelijk is geprovoceerd. Want reeds
weken geleden, bij het begin der al
gemeens beschouwingen, hebben de heer
Heemskerk en andere woordvoerders
van rechts in deze aangelegenheid de
politiek, als alles beheerschenden factor,
vooropgesteld.
De Eerste Kamer, met haar meer
derheid van rechts, staat thans, naar
het blad meent, voor een gewichtige
beslissing. „Wil zij de regeering het
leven zuur of zelfs onmogelijk
maken, zij vindt in het feit, dat het
opcentenvoorstel er in de Tweede Kamer
bij zuivere partijstemming doorkwam,
voldoende motief. Daartegenover staat,
dat zij, bij gemis van amendementsrecht,
de opcenten niet uit de Middelenwet
kan lichten en dus deze in haar geheel
zou moeten verwerpen de meest
krasse vorm, waarin parlementair wan-
trouwen kan worden aan den dag gelegd
en die dan ook door de rechterzijde bij
bevond. Elk woord in den droevigen,
berouwvollen en ootmoedigen brief, dien
hij nagelaten had opdat zij hem na zijn
dood zou lezen, sprak maar al te dui
delijk van den hangen zielsstrijd, dien
hij gestreden had.
„Ik kan mijzelven nooit vergeven",
aldus schreef hij, „dat ik uw geluk
vernietigd heb. Ware mijn schuld niet
tu'schenbeido gekomen, dan zoudt gij
Vere Beresford hebben kunnen huwen
maar mijne dwaasheid heeft u in het
verderf gestort en ik durf niet aan de
toekomst denken. Gij zijt goed, edel en
hebt een hart vol liefde. Gij zult mij
wel vergeven, geloof ikmaar ik kan
mijzelven niet vergeven de ellende,
die ik doorsta, brengt mij ten grave,
maar toch heb ik altijd gedacht tot
welzijn van mijn kind te handelen ik
had niet den minsten twijfel of mijne
plannen zouden gelukken."
Margaret las deze droevige woorden
onder een vloed van tranen. Hem ver
geven O, wat zou zij niet vergeven
hebben, indien hij al ware bet slechts
voor een enkel oogenblik in haar hart
had kunnen lezen, als hij slechts een
enkel oogenblik al de liefde en teeder-
heid, dia het bevatte, kou zien Kon zij
haar stemming over de Middelenwet
zelve heden niet is toegepast. Er is,
dunkt ons, reden om te verwachten,
dat dit ook aan de overzijde niet zal
gebéuren."
Het „Vad." schrijft: De heer Treub
stelde zijn stem van hem en zijn vrien
den afhankelijk van wat de minister
van financiën verklaren zou. Nadat nu
de heer De Meester met kracht van
redenen en gesteund door den heer
Pierson, de „hooge wenschelijkheid"
en de „noodzakelijkheid" van zijn plan
had betoogd, gaven de vrijzinnig-demo
craten ten leste hun steun aan het
opcentenplan, tot blijkbare teleurstelling
der rechterzijde.
Nadat de stemming over de amende
menten achter den rug was, heeft nog
stemming over art. 1 der middelenwet
plaats gevonden, op verzoek van den
heer Van Vlijmen, die waarschijnlijk
de sociaal-democraten eens op de proef
wilde stellen. Maar de generaal bleek
een slecht tacticusmet algemeene
stemmen werd het artikel aangenomen.
Aan dezen uitslag en aan het aanne
men zonder hoofdelijke stemming van
de Middelenwet in haar geheel is zeker
de tegemoetkomende houding, welke
de minister van financiën tegenover
enkele formeele bezwaren van den beer
Heemskerk heeft aangenomen, niet
vreemd geweest.
Het „Hbld.", insgelijks opmerkend,
dat ter totstandkoming van het wets
ontwerp de politiek, èn rechts èn links,
een groote rol heeft gespeeld, is van
oordeel dat zeker ook de heer De
Meester zich een aandeel in de over
winning mag toekennen wegens zijn
zakelijk en ernstig vertrouwenwekkend
optreden.
De Middelenwet en de Ssrata Earner.
„De Ned." bespreekt de houding, door
de Eerste Kamer aan te nemen tegen
over de Middelenwet.
Geheel de rechterzijde van de Tweede
Kamer heeft zich verzet tegen de heffing
van tien opcenten op de Vermogens-
en de Bedrijfsbelastingen. Niet zoozeer
omdat zij overtuigd was dat dit middel
kon worden gemist, al waren vele leden,
aan beide zijden der Kamer, zeer daar
over in twijfel, zoodat door sommigen,
vooral door de vrijzinnig-democraten,
op uitstel van beslissing over deze heffing
werd aangedrongen.
De hoofdreden van de tegenstemming
beeft, volgens „De Ned.," blijkbaar
hierin gelegen, dat, alvorens nieuwe
heffingen toe te staan, men een inzicht
verlangde te hebben in de toekomstige
belastingplannen der regeering.
Door niemand wordt betwist, dat ter
voldoening aan allerlei wettelijke voor
schriften zeer spoedig vele millioenen
zullen noodig zijn en „De Ned." prijst
het in de vorige regeering, dat zij van
het begin af haar financieele plannen
heeft blootgelegd, waartoe in de eerste
ooit eene onvriendelijke gedachte of
gevoel koesteren jegens den vader, dien
zij zoo bemind had en die, volgens zijne
eigene woorden, geloofd had, dat hij
misdeed alleen om haar gelukkig te
maken.
Ja, hij had goed gehandeld toen hij
zich tegen haar huwelijk verzette. Vere
Beresford was arm, zij was het veel
meer. Een huwelijk met haar zou hem
immers ten gronde hebben gericht, maar
toch beminde zij hem zij zou hem altijd
beminnen en, als het noodig was, jaren
op hem wachten.
Haar hart verweet haar, toen zij be
dacht welk bitter gevoel zij haar vader
toegedragen had, toen hij haar weigerde
in het huwelijk te treden. Thans, zij
moest het zichzelven bekennen, was hij
gerechtvaardigd.
„Maar hij moest vertrouwen in mij
gesteld en mij alles gezegd hebben",
mompelde zij, en ik had hem dan eenigen
troost kunnen aanbieden. O, waarom
vertrouwde hij mij niet."
En zoo zat zij den ganschen langen
vermoeienden dag met den treurigen
brief in de hand en niemand bij zich
om haar te troosten of hulp te bieden.
Wr-di
