RENTE. 30 October. No. 255. 43e Jaargang. 1805. CS erii AID1EHST ÏB-sccuuie. Maandag iiMraiMöOil een Mjvoeisel. In de goede richting. Umttri «i k FEUILLETON. Twseiiisgziistm. VifislügKiu (mui wt 6(1. taÈpMsl, Binnenlandsclie berichten. Kitste JfeÉitiÉ a Mizilpk Bloemlezing. fc ZOON n rente van 41/. er 1000, 500 en 1Cq Verslagen van den toe- non en Aankoopetl n belaste waardoQ KT. egrafenisfonds NE. andsche Effecten Pre. aan alle deelnemer, llis--eet inet prijzen sn 3 Rente, DUYSEN Co. «U'S IS Ml III W, [SSIKQEN voor het Is veras vao droge au ca'te war- *1 ir-garicht voor uit- isch -wasseben en s r 1 e i artikelen. werck's Cacao. jste theobromin-gehalte. I e eIi g! Hste Poeder-öacao ia hart gepersd. id, fijne geur, deliciease „.-matigheid des dranks. Cacao-harten=45cent. I cent 1 kop Cacao. H. Oonfisenrs, Banket- I srs enz. alius Mattenklodt, lalverstvaai 103. en-Middelburg v.v. ;3N (Remise:)^ v.m, erkdagen) 5.50. ,m. 7.55, 9.30, 11.-, .15, 2.—, 2)45, 3.30, -, 7.50, 8.40, 9.30, RQ (n. Zeilmarkt 15*, 6.20*. 8.40, 10.15, 1.20, 2.05, 2.50, 3.35, 05, 7.55, 8.45, 9.35, ijden slechts tot de vm. 6.6.20, 7. 10.—, 10.20, 10.40, 12.30,1.—*, 1.25*, .55, 4.25, 4.50, 6.10, uis: vm. 6,10, 6.30, 5, 9.50, 10.10, 10.30, Nm. 12.10, 12.45, 3.10, 3.40, 4.10, 4.35, 8.—, 8.30. vallen Zondags uit. 905. nm. 3,23 en 6,10 c) nm. 3,50 en 6,40. 1,55 a) en 4,45. nm. 3,23 en 6,10 c)f) nuten na het vertrek ke n. Neuzen vm. 8,30 rssele en Neuzen ten minuten wachten. Borssele en VLISSINtiSCIE COURANT Prijs per drie maanden 3L8©» Franco (te pni 1,50. Afzondei lijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt, I. 187- ADVERTENTIESvan 14 regels .ƒ0.40, Voor eiken regel meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de, prijs slechts tweemaal berekend. Groote letters en cliehé's naar plaatsruimte. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en feestdagen. Telephooiiiiummer 10. Abonnoments-Advertentiën op zeer voordeelige voorwaarden. zonder de dreigende gebeurte- in ons eigen vaderland, een paar geleden, en zonder de onrustba- feiten, welke thans in Rusland i grijpen, zouden wij het er sinds over eens zijn geweest dat de een verschijnsel is hetwelk oiet behoorde voor te komen, en dat alleen het ontbreken van een behoorlijk, wettelijk geregeld arbeidscontract, oor- zaak mag zijn dat het nog wordt geduld. Maar ook onder hen, die in alle ge tallen en onder alle omstandigheden je werkstaking beschouwen als een ge oorloofd middel tot verbetering van arbeidsvoorwaarden, begint de overtui ging veld te winnen, dat die verbete ring ook zonder werkstaking te ver krijgen is en die weg de voorkeur verdient. Nog zeer onlangs hebben wij jaarvan het bewijs gevonden in een artikel in het „Sociaal Weekblad", van de hand van den welbekenden heer H. Spiekman, wien zeker niemand ver denken zal van minder welwillende ge- zindheid tegenover de arbeidersbeweging. Onder het opschrift„verbetering van arbeidsvoorwaarden zonder werksta king", wijst schrijver op de onjuiste voorstelling van hen, voor wie de woor den „werkstaking" en „loonbeweging" klanken van gelijke beteekenis zijn, en die zich van een vakvereeniging geen denkbeeld kunnen vormen, zonder dade lijk aan een werkstaking te denken. De strekking van het artikel is dan ook, te bewijzen dat een vakvereeniging niet alleen door werkstaking lotsver betering voor den arbeider kan bewer ken, Wei is waar zijn er vele werk gevers, die elke bemoeiing der vakver eeniging bij de regeling der arbeids voorwaarden afwijzen, maar dit duurt gewoonlijk slechts tot dat er eens een treffen heeft plaats gehad en verandert dan meestal, onverschillig of de werk gever in den strijd al of niet overwin naar is gebleven. De heer Spiekman schrijft dit hieraan toe, dat bij vele menschen het idéé van „baas te zijn in eigen huis" als het «re is ingeroest. Naar onze meening a «set 14 14.) „Dat waren dan in ieder geval „hare" leven", viel de graaf haar in de rede schrift", voegde hij Greville toe, »was zoo gelijk dat ik nu niet weet, mg ik misleid ben geworden." a, het waren hare brieven", ant- de gravin, hem vast in de 00gen ziende, „gij hebt ze allen gehad. Haar daarna begon Arabelle weder in gezondheid achteruit te gaan. Dokter •Wé bezocht haar voortdurend, maar on hier hokte de heldere stem en rilling doorliep do gestalte van „Bedenk, dat gij niets dan de waar W zegt", zeide lord Yivian. „Kunt 89 Mij thans in tegenwoordigheid van beiden en van den hemel, die u joort, zweren dat gij haar niet vermoord «ebt Hij wendde zich toen om. en bedekte is dat oordeel niet al te billijk maar het is bovendien onjuistwant anders zou een werkgever, die bij een treffen overwinnaar gebleven was, daarna niet van gedragslijn veranderen. Wij schx'ijven het verschijnsel in den regel aan eene betere beweegreden toe. Het is toch zeer natuurlijk dat een werkgever over de zaken, het vak be treffende het liefst met zijn eigen volk onderhandelt en niet met het vreemde bestuur der vakvereeniging waarbij zijne gezellen zijn aangesloten. Yan den ouden, persoonlijken band tus- schen werkgever en werknemer is toch al niet zoo heel veel overgebleven Dat weinige wil men gaarne nog behouden. Maar hieruit behoeft niet te volgen, dat men in beginsel gekant is tegen het vereenigingsleven in het algemeen of tegen de vakvereeniging in het bij zonder en wanneer de werkgever dan ook met de vakorganisatie in aanraking is gekomen, dan heeft hij er in het vervolg minder bezwaar tegen. En ongetwijfeld zullen alle bezwaren van dien aard vervallen, zoodra het blijkt dat de organisatie niet in de eerste plaats op arbeidsstaking aanstuurt, maar integendeel de belangen der aan geslotenen langs anderen weg tracht te bevorderen. Yolkomen vereenigen wij ons, wat dit betreft, met lpet gevoelen van den heer Spiekman, waar hij er op wijst dat als maatstaf voor de resultaten der vakbeweging ook die loonbewegingen behooren te gelden, die gunstig resul taat opleverden zonder dat het tot eene werkstaking kwam, en gaarne zeggen wij het hem na, dat de schoon ste zijde van het vakvereenigingslcvcn hierin bestaat, dat het niet alleen het zedelijk en verstandelijk peil der arbei ders langzamerhand verheft, niet alleen het verantwoordelijkheidsgevoel aan kweekt, maar ook in stille bemoeiing, zonder openlijken strijd, hun stoffelijken levensstandaard verheft en hun werktijd doet inkorten. In Duitschland hebben de onaf hankelijke vakvereenigingen een statis tiek verzameld en openbaar gemaakt van de loonbewegingen in 1904, welke eindigden zonder dat het tot een werk staking kwam. Het was voor de eerste maal dat iets dergelijks ondernomen werd en de uitkomsten waren zeer ver rassend. De heer Spiekman zegt er te- zijn gelaat met zijn ééne hand. „Dat zweer ik voor God zeide de gravin op de knieën vallende. „Ik zou u niet willen naderen, noch u aanraken, als de vlek van zulk eene misdaad op mij kleefde. Daarvoor heb ik u te lief Arabelle had u kunnen zeggen hoe ik haar oppaste en verzorgde en nooit een hard of ongeduldig woord tot haar zeide. „Ik was wreed en slecht, want de brief, waarin zij u riep tot zich te komen, werd u te laat gezonden. Maar geloof mij, Yivian, om 's hemels wil, ik ben geen moordenares. „Yerstoot mij niet van u met het brandmerk van eene misdaad, die ik nooit begaan heb. Arabeile is een natuur- 1 ij k e n dood gestorven, even zeker als ik dezen dag de ellendigste vrouw der wereld ben. O, zeg dat gij mij gelooft, of ik zal sterven en gij, Yivian, zult mijn moordenaar zijn!" „Ja, ik geloof u", zeide de graaf bitter „gij hebt haar niet vermoord. Maar volgens uwe eigene bekentenis wilde zij mij zien en gij hebt haar wensch ontzegd en mij de treurige troost ontnomen om haar in haar laatste oogen- blikken bij te staan en hare oogen te sluiten. Ja, Eglantine Hereward, ik recht van, dat zij een klemmend ge tuigenis zijn van de kracht, die er van de moderne vakvereenigingen uitgaat ook zonder dat het tot eene staking komt. "Wij zullen natuurlijk onze lezers niet vermoeien met een opsomming van al de dorre cijfers dezer statistiek. Slechts enkele zijn voldoende om aan te toonen wat men er mee heeft willen bewijzen. Van hoe grooten omvang de gezamen lijke bewegingen waren, volgt al dadelijk uit het feit, dat zij zich uitstrekten over een kwart millioen menschen, in meer dan vijftien duizend ondernemin gen en op meer dan dertien honderd plaatsen. Natuurlijk namen niet al de arbeiders aan de beweging deeltoch bedroeg het getal der feitelijke deel nemers meer dan honderd tachtigduizend. Het eindresultaat was een lotsverbete ring voor meer dan twee honderd tien duizend menschen. Zeer velen verkregen eene verkorting van arbeidstijd, die na tuurlijk indirect loonsverhooging betee- kent en wel een zeer goede vorm van loonsverhooging, omdat de resultaten van het onderzoek het bewijs hebben ge leverd dat de arbeid er noch in quanti- teit noch in quaiiteit door vermindert. De overigen verkregen loonsverhooging in geld, terwijl het ook eene enkele maal voorkwam dat eene voorgenomen verlaging van het loon door de tusschen- komst der vakvereeniging werd afge weerd. De heer Spiekman legt ei-'den nadruk op, dat op die wijze in Duitschland in één jaar, door de arbeiders een directe loonsverhooging van twaalf millioen mark is verkregen, ongerekend het millioen uren verkorting van arbeid. W ij zouden er vooral ook op willen wijzen, hoe op die manier schatten zijn behouden, die anders zouden zijn ver loren gegaan hoe niet alleen de stoffe lijke levensstandaard van den werkman is verhoogd, maar hij zelf en zijn gezin voor allerlei ellende en zedelijken achteruitgang zijn behoed hoe de goede orde en de goede verstandhouding tusschen partijen er noodwendig bij moeten gewonnen hebben. Als dit de vreedzame weg is,langs wel ken een der treurigste maatschappelijke verschijnselen eindelijk ten grave zal worden gedragen, dan hopen wij van harte dat hij ook in Nederland hoe langer hoe meer moge worden be wandeld. geloof u, gij hebt haar niet vermoord. Gij kondt niet vermoorden, wat bijna dood was. Maar ik zal u in deze of in de volgende wereld nimmer vergeven." Het rampzalige meisje boog het hoofd, alsof hij haar een slag had toegebracht. „Zeg mij", zeide de graaf op sissenden, fluisterenden toon zeg mij heeft zij geen boodschap achtergelaten. Ha, uw gelaat zegt dat het zoo is. Zij wist dat ik haar getrouw beminde en zij zou mij nooit verlaten hebben zonder mij door een liefhebbend woord of boodschap getroost te hebbeu, 't Is vreeselijk te denken, dat mij dit tot op dit oogenblik onthouden is." „Zij liet dezen ring met haar voor u", zeide de gravin, sprekende alsof elk woord haar door de pijnbank ontwrongen werd. „O, mijne lieveling", kreet de graaf in eene uitbarsting van hartstochtelijk verdriet, „moet ik denken dat ik op dien verschrikkelijken dag in uwe tegenwoor digheid was en geen acht sloeg op uwe engelachtige gestalte, niet wist dat mijne getrouwe geliefde daar dood voor mij lag. Ik dacht dat het slechts Eglantine was." Hij ontrukte aan de bevende gravin Verkiezing te Breda. Gisteren had de stemming plaats voor de verkiezing van een lid van de Tweede Kamer in het district Breda ter ver vulling der vacature, ontstaan door het ontslag nemen van den heer mr. L. P. M. II. baron Michiels van Yerduynen. De uitslag was, dat werden uitge bracht 5229 stemmen. Hiervan ver kregen de heeren W. H, Boogaardt te Batavia (kath.) 3183, mr. W. Ingen Housz te Breda (kath.) 1219 en dr. J. van den Brink te Breda (soc.-dem.) 827 stemmen, zoodat gekozen is de heer W. H. Boogaardt. Ba Grondwetsherziening. Het Kon. Besluit tot benoeming van een Staatscommissie voor de Grondwets herziening geeft verschillende bladen aanleiding tot bespreking. De „N. Ct." zegtDe omstandigheid, dat de commissie uit niet meer dan zeven leden bestaat die van 1883 telde er zestien duidt op de bedoeling dat zij haar taak beperkter zal opvatten dan haar voorgangster en niet een al geheels Grondwetsherziening heeft voor te bereiden. Maar uit de woorden van haar opdracht valt dit niet af te leiden het is ons althans niet mogelijk aan het woordje „nog" in de boven aangehaalde formule zulk een diepe beteekenis te hechten, als daaraan volgens den heer De Meester moest worden toegekend. Het zal dus van de Staatscommissie zelve afhangen hoe ver zij haar arbeid wil uitstrekken en hiermee kan men tevreden zijn, daar dit zeker aan nie mand beter dan aan haar is toevertrouwd. Het „Centrum" merkt op, dat de commissie zich niet met de artikelen 80, 127 en 143, die op het kiesrecht be trekking hebben, zal hebben te bemoeien, daar de regeeriug voornemens is een voorstel te doen om den gewonen wet gever volle vrijheid te geven bij de re geling der kiesbevoegdheid. Maar daar zijn nog andere quaesties, die bij een herziening onzer hoogste staatswet aan de orde kunnen, misschien wel moeten komen. Eiseht bijv. ook de invoering der Evenredige Vertegenwoordiging zulk een herziening niet P Neen, zeggen sommi gen. Ja, zeggen de messten. En voorts is daar de allergewichtigste vraag der erfopvolging voor het onver hoopte geval, dat H. M. de Koningin kinderloos mocht komen te overlijden, Over die vraag is men het, blijkens in de pers gevoerde discussies, niet eens en het mag toch zeer zeker hoogst wen- scheiijk heeten, dat daaromtrent niet de minste twijfel besta. den ring, dien zij voor den dag haalde en hem aanbood en drukte hem telkens en telkens weder aan zijne lippen. „Slechts" Eglantine Het was de wreedste straf, die hij kon uitgedacht hebben, toen hij aldus zijne liefde voor hare zuster zoo woest uitte en baar zelve zijne volkomen on verschilligheid te kennen gaf. Elk woord van liefde voor Arabelle trof haar met de scherpte van een dolk tot in het binnenste van hare ziel. „Ga voortbrulde de graaf, die zijne hevige ontroering op het gezicht der laatste gift van Arabelle bedwongen had. „Ik weet niet hoe ik u het overige moet vertellen", stamelde de ongeluk kige vrouw met een spookachtig bleek gelaat. „Ik vatte het denkbeeld op de hemel vergeve het mij mij voor Arabelle uit te geven. Gij waart dag en nacht de eenigo gedachte, die mij bezig hield. Ik wist, dat, indien de brief welken ik met „Arabelle" onderteekende, nog tijdig voor uwe komst u bereikte, gij den leugen zoudt ontdekken en daarom "Vivian vervloek mij niet heb ik hem achtergehouden. Gij weet het overige." Met de volle zwaarte van haar liohaam Deze en nog andere quaesties zal de commissie hebben te bestudeeren, en het lijkt niet vermetel, te voorspellen, dat hare taak er een van langen adem zal zijn. Hoeveel jaren heeft ook de voorbe reiding der revisie van 1887 niet ge duurd Maar zelfs wanneer de commissie met meer dan gewonen spoed haar arbeid ten einde mocht weten te brengen, dan nog zullen de voorstellen der re geering wel eerst aan het einde van 1909 de Kamer kunnen bereiken. En gelet op de meerderheid, welke voor zulke voorstellen wordt vereischt, zullen er, ook in 't gunstigste geval, nog wel een paar jaren mede gemoeid zijn, alvorens ze hun beslag krijgen. Over het blanco-artikel bijv. valt nog heel wat atrjjd te verwachten. Intusschen is de grondwetsherziening thans officieel aan de orde gesteld, en blijft zij natuurlijk aan de orde. De samenstelling der commissie is tamelijk eenzijdig. Tegen twee leden van rechts telt zij er vijf van links, om van den secretaris te zwijgen, wat niet klopt met de ver houding der partijen in het land en in de Kamers. De „Residentiebode" zegt Het zal, dunkt ons, voor de oppositie wezen een afwachtende houding aan te nemen en de inmiddels komende voorstellen op ander gebied naar dezer eigen waarde te toetsen. Wij herhalen echter, dat het ons verwondert, geen sociaal-democraat en geen vertegenwoordiger der Kuyperi- aansche anti-revolutionairen in de oom missie te zien zitting nemen. Is dit nopens den sociaal-democraat verklaar baar, omdat daardoor volkomen nutte- Iooze debatten over de afschaffing van het koningschap en boekdoelen rapport daarvrn, vermeden zullen worden, ten opzichte der anti-revolutionnairen noe men wij dit voorbijgaan een onver schoonbaar verzuim. Het blad treft met genoegen in het Kon. besluit de bepaling aan, dat het elk van de leden der commissie zal vrijstaan een afzonderlijk advies tot de Koningin te richten, indien hun gevoe len van dat der meerderheid afwijkt. Wij twijfelen er niet aan, of de leden der commissie die grondwetsherziening in het algemeen nog niet urgent achten zullen in de bepaling van de 3e alinea gelegenheid vinden, zoo hun meening ook in andere opzicht en van het ge voelen der meerderheid van de com missie afwijkt, aan hunne denkbeelden omtrent de noodzakelijkheid der her ziening in het algemeen uiting te geven. Nederlml en België. In de „Petit Bleu" van gisteren ver haalt de heer Baie, wat drie Kamerleden viel zij tegen den arm van sir Hilde- brand, die haar ondersteunde, terwijl lord Deloraine met een van woede en drift gloeiend gelaat, en fonkelende oogen tot haar trad en haar ruw bij den arm nam. „Moge de vloek „Neen, Vivian, spreek dat woord niet uit", schreeuwde de gravin, op de knieën vallende. „Mijne straf is even zwaar als mijne schuld. Ik kniel voor u neder om uwe vergiffenis af te smeeken. Yivian, ik heb u zoo bemind. Ik had slechts één wensch, uwe vrouw te zijn." „Eu dat zijt ge niet, en zijt het nooit geweest", antwoordde de graaf verachtelijk. „Gij hebt mij gedwóngen eene zonde te begaan, die ik echter in de grootste onwetendheid beging. Maar gij hebt niet gedacht aan ons huis en aan onzen tot nu toe onbevlekten stam boom 1 Ik word krankzinnig als ik daaraan denk „Ben ik niet uwe vrouw Heb ik u gedwongen tot een zonde!" herhaalde Eglantine verbaasd. (Slot volgt.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1905 | | pagina 1