Donderdag
12 October.
No, 240
43e Jaargang.
1905
Van week tot week.
FEUILLETON.
Binnenlandsche berichten»
VLISSIllKiSCHE COURANT
Prijs per drie maanden f L3& Fiasco pat posi 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 oent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt, I. 187-
AD VERTENTIËNvan 14 regels ƒ0.4:0. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote letters
en cliehé's naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en feestdagen.
Telephaoiiii timmer 10.
Abonnenients-Advertentiën op zeer voordeelige voorwaarden.
Twee zaken trekken in de Oosten-
rijksehHongaarsche monarchie als om
strijd onze aandachtde kiesrechtquaes-
tie en de loswikkeling der beide hoofd-
Wat de kiesrechtquaestie betreft, deze
staat tot de Hongaarsche niet in een
onafscheidelijk verhand. Men weet zelf
niet hoe de beweging in den laatsten
tijd zulk eene uitbreiding heeft verkre-
maar zooveel schijnt wel zeker,
dat zij niet meer tot staan kan worden
gebrachtdat de vraag in den een of
anderen zin zal moeten worden opgelost
dat de democratische gevoelens daar
door in Oostenrijk ook meer tot hun
recht zullen komen en dat een en
ander op de lotgevallen der monarchie
een beduidenden invloed kan hebben.
Van den hoogbejaarden en weinig
democratisch aangelegden vorst, kan men
moeilijk verwachten dat de beweging
zijne sympathie zal hebben, of dat hij
niet zou opzien tegen al de drukte,
waarmede kiesrechthervorming gepaard
gaat of de veranderingen die er nood
wendig uit moeten voortvloeien. Men
behandelt zulke dingen nu eenmaal niet
met den eenen voet in 't graf.
Wat Hongarije betreft schijnt even
wel tusschen de beide quaesties toch
wel een tamelijk nauw verband te be
staan, in zooverre als het extra-parle
mentaire kabinet van generaal Fejervary
zonder algemeen stemrecht geen lust
heeft om aan het hoofd van den nooit
gereinigden Augias-stal te blijven staan.
Natuurlijk is het absoluut niet om het
kiesrecht te doen maar wel om een
daarvan verwacht laatBte redmiddel
den wassenden stroom der af-
ddingsbeweging. "Wij voor ons zijn
overtuigd dat het middel erger
blijken dan de kwaal des te beter
want wanneer het toch tot eene
uitbarsting komen moet, dan hoe eerder
hoe beter.
De Hongaren hebben niets aan de
regeeringsverzekeringen in de Oosten-
rijksche Kamer, dat men geen inbreuk
wil maken op de Hongaarsche nationale
rechtende onverzettelijke wil des
konings is het groote feit waarmede
men rekening te houden heeft en dat
Door GRACE RICHMOND.
Vertaald uit 't Engelsch door T.
4.)
Hij liep haastig naar de gang en
wierp de deken om zijn neefje heen,
met het kunstenmakerige gevolg van
een mannelijke poging om een kind in
te wikkelen, zoodat Billy's teentjes uit
zijn deken staken.
„Houd je kalm, oude jongen", mom
pelde Julius terwijl hij naar de deur
liep. „We zullen zoo onschuldig moge
lijk kijken. Klok een beetje tegen je
moeder en leid zoo de aandacht van
anj af, wil je? dan ben je een goede
jongen 1 Ze worden gek en ik moet
Hij wierp de deur open. Een gelach in
zeven verschillende tonen van stem, drie
diepe en uitbundige en vier hooge en
juichende, vervulden de gang. Julius
stond voor de gasten van de partij die
den avond bij de Meredith's doorge
bracht hadden. „O", begon bij, maar
woorden ontbraken hem. Maar de gasten
onderhielden het gesprek onder elkaar,
de agitatie doet voortduren en de on
vermijdelijke scheuring voorbereidt.
Merkwaardig is in deze de houding
der socialisten, die op hun beurt strijd
voeren tegen de onafhankelijken, niet
omdat zij geene afscheiding of meerdere
zelfstandigheid wenschen, maar omdat
de onafhankelijken hun voor het tegen
woordige nog niet ver genoeg gaan.
Werd die strijd niet gevoerd, wellicht
ware de zaak reeds tot eene beslissing
gekomen. Kossuth moet dan ook gezegd
hebben dat het uur nadert, waarop de
geheele natie zich verzamelen moet om
het vaandel der onafhankelijkheid, en
er moet ook sprake wezen van het vor
men van een comité voor openbare
veiligheid, daar men voor een plotse
ling gewelddadig optreden van Oosten
rijk vreest. Het zijn slechts teekenen,
maar, op de teekenen te letten is altijd
verstandig.
-
Men mag er van zeggen wat men
wilmen mag den bekwamen Fran-
schen oud-minister Delcassé van na-
pleiten beschuldigen, en van onaange
name dingen op te halen, geheel noode-
loos nu door het tot stand gekomen
verdrag betreffende de Marokko-confe-
rentie een gevaar is afgewend men
mag toch evenmin over het hoofd zien
dat de oud-minister opmerkingen maakt,
die men met den besten wil niet voor
onjuist kan verklaren. Delcassé heeft
zich bij de leiding der buitenlandsche
aangelegenheden als een vriend des
vredes doen kennen hij heeft Frank
rijk de vriendschap van Engeland ver
zekerd en het kan er hem nooit om te
doen geweest zijn, zich in een tweeden
oorlog met Duitschland te wikkelen.
Het eenigszins brutaal optreden van de
Duitsche regeering in de Marokkaan-
sche aangelegenheden zou ook wel ach
terwege zijn gebleven, wanneer Frank
rijk op dat oogenblik niet was geal
lieerd geweest met een land, waarvan
Napoleon III, als het verbond toen nog
had moeten worden gesloten, zou gezegd
hebben „on ne se lie pas avec un
cadavre*. Dat de Fransche regeering
in deze moeilijke zaak niet al te best ge
weten heeft wat ze wilde, valt moeilijk
te ontkennen evenmin dat er nu een
leelijk precedent gesteld wordt, door
Iu 1866, na den slag bij Königgratz.
„Kijk eens naar den familievader."
„Kijk, de trouwe jongen op zijn post.
Er moet hem bepaald een eervolle ver
melding toegekend worden."
„"Wel, wel, je zal een beroerte krijgen
in die jas, oude jongen."
„Nog nooit heb ik een wit vest en
een badjurk samengezien. Ontzettend
nieuw en verrukkend gezicht."
„Mr. Braighton, laat ze je niet voor
den mal houden. Ik rind het juist zoo
vriendelijk van U om zoo op uw kleine
neefje te passen."
Julius boog voldaan tot het nichtje
van de Meredith's dat in Chicago
woonde.
„'t Is heel goed, hoor Julius zei
Sally Meredith.
„O, iemand moet bepaald een kiekje
van hen nemen, met Billy in zijn armen.
En dit is de „half-back" van de 1ste
klasse. Kijk eens naar het gezicht van
het kind. Je moet zijn slabbetje de
volgende keer beter aandoen, nurse
't Was de aanvoerder van het clubje
uit de klas.
„Geef Billy aan mij", fluisterde Sally
Meredith in Julius' oor „dan kan jij
naar boven gaan en wat anders aandoen."
Julius gaf dankbaar Billy aan Sally over
en liep naar de trap, zoo iets zeggend
van binnen een minuut terug te zijn,
maar drie forsche leden van het Yale
clubje en het cricketspel vielen hem aan
en voorkwamen dit.
een gesloten verdrag aan de discussie
van derden te onderwerpen, een prece
dent dat wel eens tengevolge kon heb
ben, wat Delcassé voorspelt, dat men
ook in 't vervolg zal moeten handelen
zooals nu gehandeld is. Dat de eerlang
te houden conferentie don vrede redt,
willen wij niet tegenspreken, maar dat
Frankrijk, er heen gaanae, eenigermate
het voorbeeld volgt van zeker iemand,
die naar Canossa ging, zal wel voor
weinig tegenspraak vatbaar wezen.
De pas gesloten vrede schijnt voor-
loopig voor de binnenlandsche toestan
den van het groote Russische rijk gun
stige gevolgen te zullen hebben, wel
duren de onlusten voort, en ze zullen
ook wel blijven duren, omdat in de
staatsrechterlijke ongelijkheid en het
bureaucratisch wanbestuur geen de min
ste verbetering komt maar, laat het dan
nog maar op het papier zijn, het her
vormingsbeginsel heeft dan toch een
overwinning behaald. Witte, de handige
vredestichter, de gunsteling des keizers,
triomfeert, en nu kan men er zich op
voorbereiden dat er van de rijksver
tegenwoordiging nog wel zooveel zal
terechtkomen als men redelijkerwijze
verwachten kan van een caricatuur van
een volksvertegenwoordiging.
Zeker is het altijd hoogst gevaarlijki
wanneer gunstelingen regeeren, want
zij gelijken in zooverre op den Maart-
schen wind dat ze niet lang de baai
zijn. Zoodra de invloi i van de reac
tionaire elementen op den weifelenden
alleenheerscher weer groot genoeg is
voor een frontverandering, valt de gun
steling van het verheven standpunt
en het volk is dupe
Wij mogen ten slotte de aandacht
wel eens vestigen op de anti-militaris
tische beweging, welke zich in den
laatsten tijd op toenemende wijze in
Frankrijk en Zwitserland openbaart.
Vooral voor Zwitserland is de beweging
des te merkwaardiger te noemen, wijl
dit het land van het hoog geroemde
volksleger is.
Het is trouwens zeer begrijpelijk, dat
men in republieken dergelijke verschijn
selen het meest opmerkt, omdat de
regeeringsvorm uiteraard een democra
tisch karakter heeft.
„Neen, doe dat niet", riepen ze, „het
heeft meer van een onthaal als we onzen
gastheer zoo gekleed zien, dan zooals
hij zelf zou willen. Kom maar weer
terug, je kan niets dragen, dat meer
geschikt is dan dit blauw-grijze klee
dingstuk. Julius ging gelaten op de
onderste trede zitten. „Jullie zullen het
hebben zooals je wilt", zei hij kalm,
„je kan alles belachelijk maken watje
wilt, maar 't is jullie zaak om dat kind
weer in slaap te krijgen voor zijn lieve
ouders thuiskomen. Ze zullen nu den
kelijk wel over een paar minuten
komen."
„Ik zal naar boven gaan en hem
probeeren in slaap te krijgen", zei Sally
Meredith.
Julius keek dankbaar naar haar.
Sally zag er buitengewoon aardig uit
uit dien avond. De wandeling in den
storm en de daarbij gevoegde inspanning
met Billyhad haar gezicht roze gekleurd,
waarboven een witte „Tan'o shanter" op
een massa zwart haar een levendige
aantrekkelijke kleurschakeeringaanbood.
Maar Julius' dankbaar gezicht veran
derde in verbazing, toen zijn vrienden
protesteerden. „Ze zal niet naar boven
gaan en het kind in bed leggen, 't Is
grappig, hè Billy Elliot Kijk eens naar
zijn krullebol. Hij is ontzettend in zijn
schik.
„Laat ze hem nu maar meenemen",
stelde de voorman van het universiteits
Alleen doet ook hier de uiting
van het beginsel pijnlijk aan. Ook hier
wordt b.v. dienstweigering verheerlijkt
en ziet men voorhij dat met hetzelfde
recht alle tucht- en bandeloosheid kan
worden verheerlijkt en daarmede de
anarchie is ingehaald.
Men leert er weer uit hoe moeilijk
het is, een snelvlietenden stroom binnen
de oevers te houden en toch is dat
zoo noodig, zal hij geene schade aan
richten
De tien opcenten.
De Haagsche briefschrijver van de
„Zutph. Ot." noemt voorbarig de bere
keningen in verschillende bladen, hoe-
vele leden zullen stemmen vóór en hoe
veel leden zullen stemmen tegen de
voorgestelde opcenten op vermogens- en
bedrijfsbelasting. Yoorbarig, „omdat het
van zelf spreekt, dat in dezen veel zal
afhangen van den stand der financiën
en de nadere inlichtingen der regeering,
op het oogenblik, dat de Kamer geroepen
wordt tot stemming over te gaan. Na
tuurlijk zal niemand zonder dringende
noodzakelijkheid medewerken tot het
opleggen van nieuwe lasten, maar kan
de minister in December aantoonen, dat
de toestand van dien aard is, dat zelfs
tijdelijke voorziening niet kan worden
gemist, dan zou de Kamer een groote
verantwoordelijkheid op zich nemen door
wel de genoopte uitgaven toe te staan,
maar de vereischte middelen te weigeren.
Daarom acht ik het meest aanneenilijk,
dat velen zich nog hun stem hebben
gereserveerd.
Zoo is het. Een bij de Middelenwet
gedaan voorstel tot tijdelijke heffing van
belasting, draagt altoos en noodzakelijk
een voorloopig karakter, daar in de
maanden, die verstrijken tusschen de
indiening en de behandeling der Mid
delenwet, 's lands financieele vooruit
zichten zich belangrijk kunnen wijzigen.
Het is dus denkbaar, dat het opeenten-
voorstel overbodig zal blijken.
Toch blijft het een goede, een kloeke
daad. Het was een principieel partij
kiezen tusschen directe en indirecte
belastingen ten gunste der eerste. En
dat hier op opcenten een overigens
slechte vorm van belasting de keuze
viel, vond voldoende verontschuldiging
in het beslist tijdelijk karakter dezer
heffing.
De Troonopvolging.
Nu sommige bladen in de laatste
dagen de troonsopvolging hier te lande
hebben ter sprake gebracht en de
autoriteit van mr. Farncombe Sanders
daarbij is ingeroepen, moge hier her
innerd worden aan wat de heer San
ders bij de behandeling der Grondwets
herziening van 1887 in de Tweede
Kamer, met instemming van den mi
nister Heemskerk, constateerde omtrent
de orde, waartoe volgens de Grondwet
de verschillende geroepenen tot den
troon geroepen zullen worden
„In de eerste plaats, prinses Wilhel-
mina, dochter deB Konings, tenzij haar
een broeder mocht geboren worden. In
de tweede plaats, de zusters die haar
nog mochten geboren worden naar
recht van eerstgeboorte.
„Vervolgens wanneer die rechte lijn
mocht ophouden, de prinses Sophia,
groothertogin van Saxen-Eisenach, en
de drie uit haar bestaande lijnen, die
van haren zoon en die van hare beide
dochters, mede naar recht van eerst
geboorte.
„Daarna de drie lijnen uit wijlen
prinses Marianne lo. prins Albert van
Pruisen en zijne lijn, 2o. de lijnen
uit de vooroverleden prinses Charlotte
en 3o. de prinses Alexandrine en hare
lijn.
„Vervolgens de lijnen van de beide
dochters van wijlen prins Frederik, de
eene lijn uit wijlen prinses Louise,
koningin van Zweden, de tweede lijn
uit prinses Marie van Wied."
clubje voor. „Wij gaan ook naar boven
en kijken of ze hem goed toedekt, Ze
is zoo handig."
Terwijl verschillende voorstellen om
trent Billy werden gedaan, beproefde
Sally. Meredith ongemerkt naar boven
te sluipen, maar de anderen zagen het
en volgden. Julius werd opgedragen de
achterhoede te vormen. Ze werden bij
de deur tegengehouden door Sally.
„Daar moeten jullie blijven staan",
commandeerde ze, „en jullie moeten je
heel stil houden. Stel je eens voor wat
Mrs. Jack zal zeggen als ze thuiskomt
en ons hier allemaal vindt.
„Ze komt. nog niet thuis", stelde de
„half-back" gerust. „Als hun trein
heelemaal doorgaat, zal hij toch uren te
laat zijn. Alles is in de war, met dezen
storm. Wayne Griffin moest met den
trein van kwart over 9 komen en hij
kwam maar niet, hij kan niet tot hier
komen."
Sally draaide de lamp in de kinder
kamer laag, vond een schommelstoel en
ging er in zitten met Billy in haar
armen. Ze begon zachtkens te zingen,
j Maar Billy was ongeloofelijk helder
wakker. Hij bleef kaarsrecht op Mrs.
Meredith's schoot zitten, met zijn hoofdje
opmerkzaam naar de deur gericht, waar
oen kring menschen op den grond zaten,
precies zooals Julius voorgesteld had
Mrs. Jack's bedienden in het begin van
den avond te arrangeeren. Een gemur-
Bij Kon. besluit van 6 dezer is, in-
gevolge de burgerlijke pensioenwet aan
mr. J. J. I Harte van Tecklenburg,
minister van financien, een pensioen ver
leend van f 4000.
Provinciale Staten.
De Staten der Verschillende provin
ciën vergaderen dit najaar vroeger
dan voorheen, toen zij krachtens een
wettelijke bepaling op den eersten Dins
dag van November bijeenkwamen. Dooi
de wet van 17 Juni j.l. is hierin echter
wijziging gebracht. De tijd van de. zo-
merzitting is gehandhaafd en begint
ook voortaan met den eersten Dinsdag
in Juli, maar voor de najaarszitting is
het aan Ged. Staten overgelaten den tijd
van opening te bepalen, mits op een
Dinsdag tusschen 1 October en 31 De
cember.
Een der voornaamste redenen van deze
wijziging is de verandering die is ge
bracht in de vaststelling der provinciale
begrooting. Deze bestond tot dusver uit
twee gedeelten, waarvan het eene de
uitgaven bevatte van enkel provincialen
aard, en het andere die voor „rijksbe
stuur." De laatste werden dan be
houdens de noodig geachte wijzigingen
op de Staatsbegrooting gebracht. Um
mei van pratende stemmen en slecht
onderdrukt gelach hield Billy opgewon
den wakker.
„Julius, jij zult moeten komen en het
nogeens probeeren", riep Sally ten laat
ste. De gasten hielden zich wat in.
Julius verwijderde zich van hen en ging
door een andere deur de kinderkamer
binnen.
„Je bent een engelfluisterde hij
in Sally's oor, terwijl hij zich over hun
beiden boog in zijn kamerjapon.
„Dat weet ik", antwoordde ze. „'t
Komt omdat ik het zoo aardig van je
vind om bij Billy te blijven."
„Ja, ik bleef bij hem", stemde Julius
zedig toe. „Iedereen zou dat doen. 't Is
niet gemakkelijk om van hem weg te
gaan, evenmin als van jou."
„Ik begrijp niet wat je daarmee
meent", fluisterde Sally Meredith naar
hem opziend, met lachende oogen. Ju
lius' haar was in erge wanorde, zijn hals
zonder boord toonde de kracht van zijn
bouw en zijn oogen schitterden, 't Was
erg te laken wat hij toen deed, maar
in zijn vreemde kleeding kon men hem
nauwelijks toerekenbaar noemen.
Wordt veroplyd.)
