31 Juli.
No. 177.
43e Jaargang.
1905.
Maandag
OOM EN NEEF
Binnenlandsche berichten.
Gemeentebestuur.
FEUILLETON.
De maatschappelijke verschijnselen.
VLISSINtSSCHE COURANT
Prijs peT drie maanden icSCSk feneo jpe? post 1,50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgev er
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt, I. 187-
A D VERTEN Tl ËNvan I4 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote letters
en cliché's naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en feestdagen.
Telephsoim timmer 10.
Abonneinents-Advertentiën op zeer voordeelige voorwaarden.
de
BEKENDMAKING.
Aangifte van nieuwe leerlingen voor
openbare lagere scholen.
Burg. en Weth. van Vlissiugen
brengen ter kennis van belangheb
bende ouders of voogden, die hunne
kinderen of Pupillen met 1 September
wenschen toegelaten te zien tot eene
der openbare lagere scholen in deze
dat vanaf "Woensdag 19 Juli tot en
met Woensdag 9 Augustus e.k., uit
sluitend ter gemeente-secretarie (griffie)
iederen werkdag van des voormiddags
9 tot 12 uren gelegenheid tot aangifte
van nieuwe leerlingen voor dieBcholen
gegeven wordt
en dat ingeschreven kunnen worden
alle kinderen, die vóór 1 September
a, s. den 6-jarigen leeftijd hebben be
reikt, en voor zooverre de beschik
bare plaatsruimte zulks toelaat zij
die in den loop van dit jaar 6 jaren
moeten worden.
Vlissingen, den 15 Juli 1905.
Burg. en Wetb. voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
De Secretaris,
WITTEVEEN.
PERSONEELE BELASTING.
'Afkondiging van de kohieren der
personeels belasting No. 6 en
7, dienst 1905.
Do Burgemeester van Vlissingen
maakt bekend
dat op beden bij hem ontvangen en
aan den Rijks-ontvanger is gezonden
de executoir verklaarde kohieren we
gens de personeele belasting no. 6 en 7,
dienst 1905
de daarop voorkomende belasting
schuldigen worden uitgenoodigd hunne
aanslagen op den bepaalden tijd aan te
zuiveren, ook ter voorkoming van ver
en herinnert
dat de bezwaarschriften binnen zes
weken na heden behooren te worden
ingediend, terwijl de aangiften ter be
koming van ontheffing ingeval van ver
huizing, moeten worden gedaan bij den
directeur der directe belastingen, in
wiens directie de aanslag is vastgesteld,
binnen zes weken na het verlaten van
iet perceel.
Vlissingen, den 29 Juli 1905.
De Burgemeester voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
BEDRIJFSBELASTING.
ging van een kohier der be
drijfsbelasting, dienst 1905/1906.
De Burgemeester van Vlissingen
maakt bekend
dat op heden bij hem ontvangen en
Vrij naar het Duitsch.
21.)
Het verbond dat beiden eens gesloten
sadden uit afschuw van elkander, werd
®ut maar in een gansch tegenovergestel-
f® zin en onder eenigszins veranderden
!*m, opnieuw bezworen en door eene
wnhelziiig bezegeld.
Da schreden van den generaal in de
°°ritamer deden het jonge paar op
bikken zij stoven snel uit elkander
Wtoen de vader binnentrad, stond Ste
kte in den eenen hoek van de kamer
1 sen bloementafel en boog zich met
gloeiend gezicht over eene camelia-
,Ir- heen, terwijl Felix in den anderen
°l' zich bezig hield niet in een mu-
J'ad te lezen, dat hij omgekeerd in
1 hand hield.
Hunne houding was wel geschikt om
"in het vermoeden te ver-
aan den Rijks-ontvanger is gezonden,
een door den directeur der directe be
lastingen te Middelburg executoir ver
klaard kohier wegens de bedrijfsbelas
ting, dienst 1905/1906
de daarop voorkomende belasting
schuldigen worden uitgenoodigd om
hunne aanslagen op den bepaalden tijd
aan te zuiveren, ook ter voorkoming
van vervolgingen
en herinnert
dat de bezwaarschriften binnen zes
weken na heden behooren te worden
ingediend.
En is hiervan afkondiging geschied,
waar het behoort, den 29 Juli 1905.
De Burgemeester voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE,
Hun ontstaan
en hunne gevolgen,,
XI.
Zooals wij reeds opmerkten, is het
oorspronkelijke doel der beschermende
rechten geweest, om producten, welke
èn in het buitenland èn ook binnen
's lands worden vervaardigd, en uit het
buitenland hier worden ingevoerd, zoo
veel mogelijk te weren, om den bin
nenlander een beteren afzet te verze
keren. Ook wij, Nederlanders, zijn echte
protectionisten geweestmaar dat is
nu niet meer het geval. Vele reeh
ten zijn in den loop der tijden verlaagd
andere afgeschaft. Het beginsel van
„vrijhandel" heeft hier groote vorde
ringen gemaakt. Het zoogenaamde tarief
wordt in hoofdzaak nog uit een fiscaal
oogpunt in stand gehouden. Kan de
Staat de opbrengst der rechten niet
missen, dan moet het tarief in ieder
geval van tijd tot tijd worden herzien,
want langzamerhand komt er verande
ring in de buiten- en binnenlandsche
toestanden en de onderlinge verhou
dingen.
Het staat in ieder geval vast dat de
bescherming de verbruikers belast met
de hoogere prijzen der beschermde ar
tikelen. Ten deele althans zullen
het altijd deze verbruikers zijn, die de
belasting betalen, welke onder den
naam van invoerrechten in de schatkist
vloeit. Wanneer echter de nationale
welvaart door de bescherming toenam,
dan zou men zich dit kunnen getroos
ten, want dan zou het eene het andere
weer ongeveer goed maken. Dit is ech
ter niet het geval, want bescherming
van het eene artikel moet noodwendig
voeren tot benadeeling van andere, van
sterken, dat de oorlogzuchtige stemming
van gisteren nog voortduurde en de
verlegene, verwarde morgengroet, dien
zij hem schonken, was ook niet geschikt
om zjjne dwaling te doen verdwijnen.
Hij zag de dochter en den neef eenige
seconden lang zwijgend aan en wendde
zich toen tot laatstgenoemde.
„Wij waren overeengekomen dat gij
mij heden uw bepaald besluit omtrent
de afreis zoudt mededeelen. Ik wensch
het nu te vernemen."
De officier verkeerde in de grootste
verlegenheid, maar hij herstelde zich
zoo goed het kon.
„Ik heb de afreis voorloopig uitge
steld", antwoordde hij, voorzichtig te
rugtredende. „En daar ik weet, dat gij
gaarne hebt dat ik blijf, lieve oom,
onderwerp ik aan uwe beslissing hoe
lang mijn verblijf zal duren."
„Dat heb ik wel gedacht", zeide
Reichenbach met de grootste gelatenheid.
„Gij kiest in ieder geval de verstandigste
partij, want ik ben voornemens de zaak
tot eene alle partijen bevredigenden, zij
het dan ook een anderen afloop te bren
gen, dan ik in het eerst bedoelde.
Stephanie, kind, kom bij mij
Stephanie gehoorzaamde, maar hare
zulke industrieën n.l., die het bescherm
de, dus duurdere artikel noodig- hebben
als grondstof, of als werktuig voor de
voortbrenging. Die benadeelde nijver
heidsondernemingen zonden ook weer
moeten worden beschermdmaar ten
slotte zou de uitvoer naar het buiten
land daardoor worden belommerd. Wan
neer geene goederen worden ingevoerd,
doch alleen uitgevoerd, dan is daarvan
het gevolg, dat, door de toestrooming
van het geld, de prijzen stijgen, of,
met andere woorden, de waarde van
het geld daalt. Men kan echter niet
uitvoeren, wanneer de binnenlandsche
prijzen hooger zijn dan de buitenland-
sche. Er zijn bepaalde nijverheidson'
dernemingen, die producten leveren
voor den uitvoer. Deze zouden dus
worden gedrukt en deze ondernemin
gen hebben de minste voortbrengings-
kosten noodig. Een gevolg zou zijn
werkloosheid in deze takken van in
dustrie. Wanneer men een tak van
nijverheid beschermt, dan beteekent dat
werkverschaffing in dien tak, maar
daarentegen werkloosheid in andere
takken, die de bescherming niet van
noode hebben en wanneer op die wijze
de meer voordeelige arbeid door den
minder voordeeligen arbeid vervangen
wordt, dan kan men bezwaarlijk zeggen
dat de welvaart toeneemt.
De staathuishoudkundigen leeren, dat
er ook eene gerechtvaardigde bescher
ming bestaatnamelijk wanneer indu-
striën, die een goede toekomst hebben,
zich niet kunnen ontwikkelen zonder
geldelijken steun van Staatswege maar
dergelijke subsidies worden niet in het
algemeen toegekend, maar slechts in
bijzondere gevallen aan bepaalde onder
nemingen tijdelijk geschonken. In den
eigenlijken zin des woords kan daarom
van bescherming in zoodanige gevallen
geen sprake zijn.
Verschillende invoerrechten kunnen
op verschillende wijze werken, maar
over 't algemeen zal de zaak toch steeds
hierop neerkomen, dat de prijzen der
producten hooger zullen wezen dan zij
zouden zijn indien er geen invoerrechten
geheven werden. Koopt men belast
buitenlandsch fabrikaat, dan betaalt
men ongemerkt een kleine belasting
aan den Staat, en ook aan den binnen-
landschen voortbrenger betalen de ver
bruikers, die bij hem koopen, belasting
omdat zijne industrie door de werking
van het inkomend recht wordt bevoor
deeld.
Hot behoeft ons echter niet te ver
verlegenheid verdween om plaats te
maken voor verbazing over den zachten,
liefdevollen toon, dien zij niet gewoon
was van haar vaders lippen te hooren
en toen zij nu voor hem stond, zag zij
dat op zijne gelaatstrekken eene geheel
a' dere uitdrukking lag dan gewoonlijk.
Do strengheid, welke vroeger altijd
daarvan de grondtrek uitmaakte, was
wel niet verdwenen, doch op den ach
tergrond gedrongen. Er lag een rustige
ernst op zijn gelaat en een onmisken
bare teederheid in de beweging, waar
mede hij het hoofd zijner dochter om
hoog hield.
„Ge hebt geweend", zeide hij. „Gij
zult geene tranen meer vergieten, mijn
kind. Uwe hartstochtelijke verklaring
van gisteren, de woorden, waarmede gij
uw ouders zulk een zwaar verwijt deedt,
hebben mij tot de erkentenis gebracht,
dat ik u misschien ongelukkig maak,
waar ik met volle overtuiging uw geluk
meende te grondvesten. "Wanneer gij het
werkelijk zoo diep en smartelijk gevoelt
dat aauuwegenegenheiddwang werd aan
gedaan, wanneer het u onmogelijk is uw
neef een warmer gevoel toe te dragen,
dan doe ik van mijn wenschen af
stand. Misschien hebt gij gelijk dat ge
hazen, dat er steeds stemmen opgaan
om den Staat met zijne handelspolitiek
den weg van bescherming te doen op
gaan. Het is geheel eene quaestie van
eigenbelang, en daar de Staat altijd
voordeel geniet, onmiddellijk voordeel
althans, van protectionistische maat
regelen, is het geen wonder, dat de
voorstanders van het beschermend stel
sel nu en dan wel eens een gewillig
oor vinden.
Nog op dit oogenblik het is ons
allen bekend ligt een wetsontwerp
gereed, houdende herziening van het
tarief van invoerrechten. Dat nieuwe
tarief zou niet eens zeer protectionis
tisch, het zou grootendeels slechts
fiscaal wezen, (zie de verklaring daar
van in ons vorig opstel) en toch zouden,
als een gevolg ervan, de verbruikers
van verschillende artikelen tien millioen
meer aan den Staat moeten betalen dan
tot dusver.
Die tien millioen zijn dan een on
middellijk voordeel voor den Staat
maar het is hoogst twijfelachtig of er
ook van een blijvend voordeel sprake
zou wezen en bovendien zou de onge
lijkmatige druk der belastingen er
door worden verhoogd.
Invoerrechten kunnen alleen dan een
blijvend voordeel voor de schatkist op
leveren, wanneer de algemeens wel
vaart er door verhoogd wordt. Boven
hebben wij aangetoond waarom be
schermende rechten het nationaal ver
mogen verminderen.
Op dezelfde wijze wordt de welvaart
verminderd door ongelijkmatigen be
lastingdruk, dat wil zeggen door het
heffen van belastingen waarin de een
meer betaalt dan de ander, naar even
redigheid van zijn draagkracht. In dit
geval betalen alleen de verbruikers.
Vooral graanrechten bij ons in
1877 afgeschaft zouden in dit op
zicht noodlottig werken, natuurlijk in
de eerste plaats omdat zij de prijzen
van de voornaamste volksvoeding doen
stijgen maar vooral omdat de meerdere
prijs in hoofdzaak betaald zou worden
door de minder gegoede volksklassen.
Die het meest verbruikt betaalt na
tuurlijk ook het meest.
Duur graan beteekent bovendien ver
hooging van pachtprijzen, en daar de
meeste graan verbouwers pachters zijn,
zouden dus ook zij geen voordeel ge
nieten, maar dat voordeel bijna uit
sluitend aan het groot-kapitaal ten
deel vallen.
vreest voor een echt zonder liefde. Ik
wil u er niet toe dwingen 1"
De avond van gisteren moest wel eene
zeer groote omwenteling in het gemoed
van Reichenbach bewerkt hebben, dat
getuigden deze woorden. Stephanie en
Felix stonden als wezenloos van ver
rassing zij konden zich deze plotselinge
verandering van gemoedsstemming niet
verklaren, maar nouit werd ook de zelf
overwinning van een anders zoo stijf-
hoofdigen, de goedheid van een anders
zoo strengen vader met minder dank
baarheid aangenomen dan hier.
„Wat u betreft, Felix", wendde zich
de generaal tot dezen „ik weet dat gij
u bij het toegeven aan mijn wensch
volstrekt niet door dwang maar meer
door uw verstand liet besturen. Daar
ik het nu ben, die u uw woord terug
sf, zal dit geene breuk tusseheu
ons doen ontstaan en de verwachtin
gen, die ik bij u opgewekt heb,
zullen ten minste gedeeltelijk vervuld
worden. Ik zal u in staat stellen uw
tegenwoordige positie als erfgenaam van
het mojaraat in de maatschappij op te
houden, ook dan als de nauwere band,
die ons vereenigen moest, wordt losge
maakt en geef u en Stephanie volle
Onderzoek naar het vaderschap.
Aan de memorie van antwoord op
het afdeelingsverslag der Tweede Kamer
over het wetsontwerp tot wijziging en
aanvulling van het Burgerlijk Wetboek,
ter opheffing van de bezwaren, waar
toe het bestaande voorschrift betreffen
de het onderzoek naar het vaderschap
aanleiding geeft, ontleenen wij nog het
volgende
De minister verdedigt nader het
hoofdbeginsel van deze Wetsvoordracht
„het natuurlijk kind erlangt enkel een
actie tot onderhoud tegen zijn vader,
den verwekker. Gedwongen erkenning
is te diens aanzien uitgesloten. Het kind
kunne bij rechterlijke uitspraak als
zoodanig worden erkend en, eenmaal
erkend, bezitte het tegenover zijn vader
wel niet de positie van wettig kind,
maar dan toch eene nabootsing daarvan.
Er ontsta, op vordering van het kind
eene zekere familie rechterlijke relatie."
Deze beschouwing werd tegenover het
stelsel der wetsvoordracht geplaatst.
De minister Iaat de juistheid daar
van in het midden, maar betoogt, dat
om zijn consequentie veeleer de voor
keur verdient het standpunt van hen,
die eenvoudig gelijkstelling van echta
en onechte kinderen begeeren, omdat
het andere stelsel halfslachtig is en niet
alleen inconsequent, maar ook in de
keuze van haar uitgangspunt faalt. Im
mers een familierechterlijke relatie ver
onderstelt een familie gezindheid. Waar
genegenheid ontbreekt, is de familie-
rechterlijke verhouding een band, die
eex- wrevel dan liefdevolle gezindheid
wekt. De wetgever, die deze feiten voor
oogen houdt, moet er zich dus voor
hoeden het onechte kind een vaderschap
in uitzicht te stellen dat toch een jjdele
klank zou blijken.
Dit ware méér dan verkeerd begrepen
menschlievendheid. Het is, uit gebrek
aan inzicht, de bescherming van het
buitenechtelijk kind te laten aanvangen,
niet als het verwekt staat te worden
maar te laat eerst als het reeds
geboren ishet is gewis ter goeder
trouw een miskennen van het chris
telijk ideaal, dat geen kind zal worden
ontvangen buiten echt, buiten de hechte
vereeniging, die alleen in staat is een
wettelijke feitelijk voortdurende verzor
ging zoowel van vaders- als van moeders
kant afdoende te waarborgen. Dit sluit
evenwel niet uit de toelating van de
gedwongen erkenning tegenover de na
tuurlijke moeder. Tegenover haar staat
het buitenechtelijk kind in een geheel
andere feitelijke verhouding dan tegen
over den verwekker en de gedwongen
erkenning, voor zoover de moeder be
treft, werkt buitenechtelijke verbinte
nissen niet in de hand. Dit eischt de
eerbied voor de hoogheid des huwelijks,
terwijl anderzijds de voorgestelde rege-
vrijheid weder voor u zeiven eene keus
te doen."
Hij zweeg en scheen een antwoord of
eene dankbetuiging te verwachten, maar
er volgde niets van dien aard. Integen
deel keek het jonge paar elkander met
recht treurige blikken aan, waarin in
het minst geen verrukking over de
grootmoedigheid des vaders te lezen was.
„Lieve oom begon Felix ein
delijk, maar bleef dadelijk steken.
„Lieve papa kwam ook uit Ste
phanies mond, maar verder dan deze
inleiding kwam zij evenmin.
„Gij zijt onuitsprekelijk goed", ging
de jonge officier voort, „maar het zou
onvergeeflijk van ons zijn een groot
onrecht
„Als wij van uwe goedheid misbruik
wilden maken", ondersteunde hem Ste
phanie.
De vragende blik van den generaal,
waaruit de grootste verbazing sprak,
toonde dat hem deze raadselachtige uit
drukkingen in het geheel niet vol leden.
Felix nam daarom zijn toevlucht tot
de waarheid, die toch eeumaal gezegd
moest worden.
Warli '«-"wyi.J;
