ili\;0'S fandari», zoon van den houtvester. No. 59. 43e Jaargang. 1905. SNIJDERS. a der Vrijzinnigen. STRODE. Zaterdag 11 Maart. Binnenlandsche berichten. FEUILLETON. stbode, Telefoon H4 .4 Maart 1905 vone Vroolijke :het KON. NEDEftL Antwerpen. Bestimj AR. M drijven naar 't Du'^ van Ludwig Fuxda, a m e s inkers, Mevr. Dmg__ Jrr. Bertreijn, Mevr RSMANS. i e r e n JtRTREIJN, P. JANSSENS Devos, Oh. Aerts| leiding van den Heer EKK EE. •ER PLAATSEN S, 2e Rang f o 75, r e k i n g op DINS- JT van 11—4 uur a Aanvang 8 uur stipt i^G 11 MAART 1935, des in het lokaal STOF- Markt, Vlissingen. Debat toegestaan. |tR der Vrijzinnige aganda-Club. flerhouden tegen billijken ■genin de „Gouden trumenten-handel. Le Dam F161, GISTSTRAAT. iLaUKG-, &AG van oen uur tot 3INGEN, Bellamykade iONSÜLTEE gevraagd een flinke e", C. W. CLARISSE, een fatsoenlijke Bureau Vliss. Court RAMD1ENST (gen-Middelburg v.v. 1SN (Ha i t ts:) v.jr. warkSAgen) 5.50. - kt: v.re. 7.55, 9.30, ,m. 12,8», 1.15, 2.—, 5. 5.50, 7.—, 7.50, URG (n. Z e i 1 in a r k t 5.15 6.20. «.40, 10.15. 35 1.20, 2 05, 2.50, 5.55, 7.05, 7.55, 8.45. S H4VETDIENST. vsn 6— 6 20 7-» 80 10— 10 20 1040 12— 12 30 1-* 125' 3 55 4 20 5- 6 15 20. nsiuia: vm 6 10 6 30 15 9 50 10 10 10 30 50. Nm 12 10 12 45 8 10 40 4 05 4 35 r' g *R «rtókêa Seutajfs At VUSSINKSIIIE COURANT. Prijs per drie maaad.eR 1.30» Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zicli bij alle Boek handelaren Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever F. VAN DE YELDE Jr., Kleine Markt, I. 187- a ADVERTENTIËNvan 1—4 regels ƒ0.40. Voor eiken regel meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs slechts Weemaal berekend. Groote letters en cliché's naar plaatsruimte. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en feestdagen. T eI e j) o li ii u m m e r 10. Abonnements-Advertcnflën op zeer voordeeligc voorwaarden. De ministeicrisie. De minister van marine heeft WoenS' dag de portefeuille van buitenlandsche zaken overgenomen. Men verwacht dat bet tijdelijk beheer tot na de verkiezin gen zal voortduren omdat, naar verluidt, met bet oog hierop, geen diplomaat zich voor het ministerschap wenschte be schikbaar te stellen. Van den oud-gezant mr. Von Weck- herlin, tijdelijk werkzaam aan het de partement, was, zegt men, geen sprake, omdat hij niet van de richting is van het kabinet en de zwager is van den minister van waterstaat, den heer Oyens. De afgetreden minister Van Lijnden blijft voorloopig te 's Gravenhage wonen. In verhand met het aftreden van den minister van buitenlandsche zaken deelt bet „Yad." mede, dat van geheel be trouwbare zijde haar werd bericht, dat met het Kamerlid dr. de Visser onder handelingen zijn gevoerd over een mi nisterschap voor welk departement kwam het blad niet ter oore, evenmin als den uitslag der onderhandeliugeu. Eet ontslag van minister Van Lijnden. De „Nieuwe Courant" schrijft over leze kabinetskwestie „Mr. R. Melvil, baron van Lijnden j zou als een algemeen geacht „staats- I fflan'het politiek tooneel veriaten hebben, niet het secretariaat-generaal van I het Haf van Arbitrage kt bin nen den kring Jer acHe. 2 a.plomatie en ware niet vervolgens dr. Kuyper's op hem gevallen of gevestigd I als een geestverwant, die door ge boorte, voorkomen, fortuin en (wie wist bet f) misschien nog andere eigenschap pen, gerekend kon worden te behooren tot de eerste „gegadigden" voor den te bezetten post van hoofd van buiten- I landsche zaken. Weet men het nog Dr. Kuyper noemde eens zijn naam in verband met I dien van Marnix van St. Aldegonde, I die als groot heer óók man der kleine I luyden was. Marnix bleef Melvil ver toen deze zich aan den dans I op het galabal bezondigd had Zelf 1 beging hij de onvoorzichtigheid in de Kamer, die spotziek, hard, ja I ruw tegen hem geweest is, zijn eigen 1 titulatuur in scherts met „zijne voor- I hoffelijkheid" te vertalen Van zijn I intiemere ambtelijke wederwaardigheid nu en dan, iets tot de buiten- wereld door Ai mij, wat al anecdoten, sobriquets 111 quiproquo's 1 Den Haag smulde er en half de provincie mee." haar aanleiding van het feit, dat Wds sinds Januari aan den minister wn buitenlandsche zaken een diplomaat, ter beschikking, ter zijde is ge- Bewerkt door AMO. 50.) TWAALFDE HOOFDSTUK. ^irafine Eltester stapte met vluggen d°or het bosch, op weg naar de I "i'Vesterswoning, Zij kwam van Eutin, ïr zij haar broeder in de gevangenis I bezoek gebracht had. Eindelijk was 1 la verscheidene vergeefsche aanvra- I j toegestaan, nadat het voorloopig J ,erzoek gesloten en de aanklacht was. fine had haar broeder wel mager 8 doch gezond en goedsmoeds lle° was kÜ uitel'8t; verbitterd |.Aens het groote onrecht, dat men hem V"Meed, - naar hij zeide, en wegens de f U^gheid, waarmee het voorloopig was geleid, maar die laatste Hdigheid gaf hem juist hoop, dat 0ïaahare behandeling voor andere steld geweest, schrijft de „N. Ct." „Aanvankelijk geroepen om aan het beleid van het departement in de Oost- Aziatische moeilijkheden eenig stuur te geven, heeft hij, naar verluidde, ook van de verdere zaken er steeds meer onder zijn oppertoezicht getrokken en zijn stoel allengs zoo dicht naast dien van den minister geschoven, dat deze, onthutst, is opgesprongen. Maai' de stoel van den opgesprongen adviseur bleek stevig te staan. Wie hield dien stoel zóó vast Welke was de bevoegdheid van dezen gezant „ter beschikking" P Verrichtte hij zijn diensten om niet, of, zoo neen, uit welken begrootingspost werd deze on voorziene uitgaaf gedekt Ziedaar enkele vragen, waarop mis schien de Kamer antwoord mag ver langen. Er zouden er nog andere van gewichtiger aard, aan vast te knoopen zijn. Reeds sprak de buitenlandsche pers in onheuschen toon over de „toevoe ging" van een diplomaat aan den minis ter, „wiens leiding men niet vertrouwt" en gewaagde van „een scherpe Ja- pansche notabetrekkelijk de neu traliteit in Oost-Indië. Ziet de Kamer op tegen een bespreking van deze aan gelegenheid in comité-generaal Gunnen de bijzondere onderwijzers haar niet één enkelen ochtend Er is een vaste hand en een bekwaam hoofd noodig aan buitenlandsche zaken. Misschien bezit de heer Von Weckherlin (de boven aangeduide diplomaat) die beide. Men schrijft hem een eigenschap toe, welke hem als minister slecht te pas zou komen, en als gezant te Kon- stantinopel stond hij bloot aan critiek. Maar te Washington genoot zijn be kwaamheid onder zijn collega's zekeren roep en als vertegenwoordiger van Nederland's belangen voor het Hof van Arbitrage in de Venezuelaansche zaak werd hem lof toegezwaaid." „Land en Volk" schrijftMen wist dat de toestand in ons „foreign office" onhoudbaar was geworden. De belangrijkste dienst, door baron van Lijnden dan ook aan H. M. en aan den lande bewezen, is zijn besluit ge weest om de taak, die voor zijn schou ders te zwaar bleek, neder te leggen. In dit opzicht zal gansch het land hem gaarne den dank brengen, hem bij 't ontslag-besluit toegedacht. De aftredende heeft zelf van de waar neming van zijn ambt weinig voldoening gesmaakt. Moge hij in het ambteloos leven nog lang voldoening vinden voor de teleurstelling, die hij niet alleen aan anderen, maar ook zeker zichzelf heeft berokkend door aan de groene tafel plaats te nemen. Merkwaardigerwijze zwijgt de groote meerderheid der clericale bladen geheel over het ontslag dat, niettegenstaande hun dikwerf herhaalde tegenspraak, thans door den minister van buiten landsche zaken is gevraagd en verkre gen „De Stand." noch „De Ned.", „De rechters zijn onschuld aan den dag zou brengen. Zijn eigen lot drukte hem echter minder dan de zorg wat er van Gertrude was geworden, hij had zijn zuster dan ook dringend gebeden, dat zij nasporingen naar haar zou doen. Serafine had hem verhaald van de prachtige begrafenis, waarvan zij het bericht in de krant had gelezen, en han denwringend had hij daarop uitgeroepen „Terwijl ze de valsche Gertrude begra ven, gaat de ware in een vreemd land te gronde, en ik kan hier niet vandaan Er moet haar iets overkomen zijn, anders had ze zeker wel eenig bericht gezon den Terwijl haar broeder die woorden uitriep, was Serafine's blik op den be ambte gevallen, die bij het gesprek tegenwoordig was, en zij had zeer goed bemerkt, dat een spottend lachje om zijn mond speelde. Stellig beschouwde hij deze uiting als eene onwaarheid, voor zijn ooren bestemd, en geloofde hij, dat zij misleid werd of dat zij medehielp om de waarheid te verbergen. En als zij George's zuster niet geweest was, zou zij misschien gedaan hebben als anderen zij zou hem niet geloofd, en misschien zou. zij ais zuster dit niet Tijd" noch de (antirev.) „Rotterdam mer", heeft een paar regels plaats over om een woord aan den afgetreden mi nister te wijden. Slechts „Het Centrum" bevat een klein grafschriftje voor den politieken dood, dat, na jen verwijt tegen de oppositie, die het departement van buiten 1. zaken van uit de „neutrale zone" in de sfeer der partijpolitiek zou hebben gehaald om daarin het geheele ministerie te kunnen treffen, eindigt met de zinsnede „Intusschen moet worden erkend, dat de portefeuille van buitenlandsche zaken in de laatste jaren, door allerlei ver wikkeling in den vreemde, grootere beteekenis verkreeg, merkbaar zwaar der van inhoud geworden is, en dat zij deswege meer kracht en beleid vor dert, dan tot heden toe het geval was." Pensioenwatten. Door de commissie van rapporteurs zijn vijf amendementen ingediend op artikel II van hot in behandeling zijnde wetsontwerp, welke amendementen res pectievelijk ten doel hebben lo. onder de scholen, welker onderwij zers gepensionneerd zullen worden, ook op te nemen die waarin minstens 23 uur les wordt gegeven in de vakken ap (d. w. z. dat ook onderwijs in talen, gymnastiek, teekenen en hand werken voor meisjes zullen meerekenen, waartegenover het minimum lesuren van 20 op 23 wordt gebracht) 2o. bij de verplichte opgave aan den schoolopziener van de namen der pensi oengerechtigde onderwijzers behalve hun namen, ook de data van hun geboorten te eisehen 3o. dat de onderwijzers, die van hun recht willen gebruik maken, inzage te nemen van de lijsten hierboven bedoeld, dit verlangen moeten te kennen geven aan den districts-schoolopziener 4o. de bijdrage voor het pensioen over het volle jaar van dat pensioen af te houden, wanneer de onderwijzer wegens volbrachten 65 jarigen leeftijd of lichaamsgebreken wordt ontslagen op een tijdstip dat de bijdrage over het heele ioopende jaar nog niet is voldaan, en 5o. de bestuurders van scholen die nalatig zijn in het doen van de verplichte opgaven, niet strafbaar te stellen dan nadat zij zijn aangemaand om aan hun verplichting te voldoen en deze aanma ning vergeefs is gebleven. Voorts heeft de heer Smcenge zijn ingediend amendement doen druk ken en hebben de heeren Boa en Smeenge een amendement ingediend op het ont werp O, strekkende tot het uitsluiten van de pensionneering van die leeraren, die werkzaam zijn aan bijzondere middel bare scholen, niet in het genot van rijkssubsidie zijnde. Ontaarding der verkiezingezeden. Mr. S. van Houten behandelt in no. gedaan hebben, wanneer zijn woorden niet hadden overeengestemd met die van hare moeder, wier waarheidsliefde zij niet in twijfel kon trekken. Het is waar, hun verhaal klonk avontuurlijk, en hoe dikwijls zij ook had getracht eene ver klaring te vinden voor verscheidene punten, toch waren die duister gebleven, zoowel in de gesprekken met haar moeder evenals nu in het onderhoud met haar broer. Welk lijk had men dan uit het Kel- lermeer opgeviseht Behalve haar moe der, haar broeder en de oude keuken meid had iedereen daarin toch Gertrude herkend. Waarom had Gertrude er op aangedrongen, dat niemand iets van het ongeval en van haar redding zou verne men Hoe was het verstandige meisje gekomen tot het avontuurlijke plan om met George te vluchten Daarvoor was toch geen dringende reden, dacht Sera fine. En hoe had George daarin zoo spoedig kunnen toestemmen En al was dit te verklaren door zijn grenzelooze liefde voor Gertrude, hoe had haar be dachtzame moeder dan haar toestemming kunnen geven en de hand geleend om het plan ten uitvoer te brengen Als zo baar moeder daar naar vroeg 14 zijner Staatkundige Brieven de eisehen, welke aan candidaten voor de Tweede Kamer gesteld worden. Hij wil daarmee trachten de ontaarding der ver kiezingszeden te voorkomen. „Het be lang der burgerij", schrijft hij, „is, be kwame en onafhankelijke vertegenwoor digers te hebben, die niet tot aannemiDg der candidatuur genoopt worden door eenig motief, aan het publiek belang vreemd slechts de overtuiging, dat publiek belang krachtig te kunnen be vorderen mag hier richtsnoer zijn. Niet dat ieder in de meening zou moeten verkeeren, of de verwachting zou be hoeven op te wekken, persoonlijk een groote rol te kunnen spelen. De politiek bestaat in groepsgewijze verrichten ar beid voor ieder persoonlijk is slechts noodig, dat hij do beginselen der partij hoog houdt en tot hare collectieve kracht zijn redelijk aandeel bijbrengen kan. Voor zulke personen moeten onze po litieke zeden den toegang tot de Kamer gemakkelijk maken, en dit doet men in menig district niet meer. „Men begint van den candidaat te eisehen, dat hij er persoonlijk moeite voor doet en de kiezers gaat naloopen, alsof het zijn eigen belaDg' ware gekozen te worden. Dat schrikt eerlijke, ernstige mensohen af en vernedert de politiek öf tot een zaakje, öf tot een sport. Wordt het algemeen mode, dan krijgt men gaandeweg meer Kamerleden met ne venbedoelingen, welker bereiking hen voor de genomen vernederende moeite schadeloos stelt, of die door ijdelheid tot het dingen naar een eersten prijs in het kiezersvangst-concours en tot het begeeren der sociale positie van Ka merlid gedreven worden. De wezenlijk noodige qualiteiten in een Kamerlid worden bijzaak. „Zulke politieke zaken- en sportman nen doen dubbel kwaad, wanneer zij ook met geld gaan werken. Buiten de grenzen van den zuiveringseed vallen tal van uitgaven, die de candidaat, wat dezen eed betreft, gerusteiijk te zijnen laste zou kunnen nemen. Slechts voor een gering deel zijn die uitgaven nood zakelijk, zoodat ook kleine kiesvereeni- gingen ze gemakkelijk kunnen dragen. Voor het grootste gedeelte hebben zij reclame en bewerking van onverschillige kiezers ten doel en zouden zij beter van alle zijden achterwege moeten worden gelaten. In elk geval behoort daarmede een candidaat niet te worden gemoeid, en toch geschiedt dit, naar ik hoor, zoowel rechtstreeks, als door tusschen- komst der kassen van kiesvereenigingen of comité's. „Dit is een ergerlijk misbruik, dat op den duur nadeelig op den gang van zaken zal terugwerken. Vooreerst omdat dan de keuze beperkt wordt tot rijken of cliënten van rijke partijleiders en tot personen, voor wie de kosten door ver- eenigingen worden betaald, jegens welke zij min of meer afhankelijk blijven, zooals b.v. met de vertegenwoordigers bad ze altijd antwoorden gekregen, die baar deden vermoeden, dat haar moeder iets wist, dat zij niet mocht of niet durfde zeggen. Datzelfde voelde zij ook als zij vroeg, hoe Gertrude te water was geraakt, en hare verwondering uitsprak, dat baar moeder en haar broeder zich daaromtrent geen zekerheid hadden verschaft. Haar moeder, die altijd zoo zachtzinnig was, werd dan bepaald heftig en antwoordde, dat zij niet zoo hard vochtig geweest was om bij de doodelijk vermoeide aan te dringen om zaken te vertellen, die zij liever met een sluier wilde bedekken. Bij al die vragen kwamen nog andere. Volgens George's eigen woorden had Gertrude nauwelijks een uur te voren het grootste wantrouwen tegen hem gekoesterd. Zij had hem ruw afgewezen. Plotseling had zij ingezien, dat zij ver keerd handelde zij had hem vergiffenis gevraagd en was met onbeperkt ver trouwen haar lot aan hot zijne gaan verbinden. Vanwaar die verandering Haar verstand zeide haar, dat hierin misschien de knoop lag van het raadsel van welks oplossing het leven en vrij heid van haar broeder afhingen. Doch waar was die oplossing te vin der Engelsche en Duitsche arbeiders partijen het geval is. „Op juiste wijze is de kosten-quaestio slechts op te lossen door ruime deel neming aan de kiesvereenigingen, zoodat de kosten van meetings, advertentiën en strooibiljetten over de schouders van velen verdeeld worden. "Waar geen geld beschikbaar is, beperke men ook die kosten tot het allernoodigste, zelfs op gevaar af daardoor achter te blijven. In het publiek belang is alles beter dan ze door den candidaat te laten bekosti gen en het denkbeeld te voeden, alsof de stemmen in het persoonlijk belang van den candidaat en niet in het belang der kiezers zelvèn, die een bekwamen en waardigen vertegenwoordiger wen- sehen af te vaardigen, worden bé^eerd en gegeven. „Aan alle kiezers, welke dit woord bereikt, roep ik daarom met aandrang toe vordert toch niets van een can didaat, dat gij zelf niet aangenaam of waardig zoudt vinden. Alzoo noch geld, al zij het voor de onschuldigste verkie- zing-skosten, noch tournée's voor orato rische klopvechterijen in kiezers-mee tings, noch persoonlijke sollicitatiën. In elk bijzonder geval op zich zelf moge het kwaad gering schijnen, de algemeene werking op den duur moet altijd zijn, dat de besten en waardigsten zich te rugtrekken en de Volksvertegenwoordi ging tot lagor peil zinkt. „Waarlijk, men behoeft toch geen diepe studie te maken van de werkiDg van het parlementair stelsel in andere landen, waar het vleien en naloopen der kiezers reeds grootere afmetingen heeft aangenomen dan hier te lande gelukkig nog het geval is, om ernstig ongerust te zijn". Het getal gepensionneerde officieren der Kon. Ned. Marine was den len Januari j.l. als volgtzeedienst10 vice-adiniraals, 20 schouten bij nacht, 60 kapiteins ter zee, 35 kapt.-luit. ter zee, 49 luitenants ter zee der le en 43 der 2e klasse. Mariniers 1 generaal- majoor, 3 kolonels, 7 luitenant-kolonels, 9 kapiteins en 3 luitenants j 1 luit.- kol.-intendant, 1 kapitein-kwartiermees ter en 1 kapitein-administrateur van kleeding. Geneeskundige dienst8 dirig. officieren van gezondh. der le en 4 der 2e klasse, 17 officieren van gezondh. der le en 2 der 2e klasse en 1 apo theker der le klasse. Administratie 3 hoofdinspecteurs, 7 inspecteurs, 31 offi cieren van administratie der le, 10 der 2e en 1 der 3e klasse. Stoomvaartdienst 3 inspecteurs, 14 officieren-machinist der le en 10 der 2e klasse. Vlissingen, ÏO Maart. De genomen proeven met den hopper zandzuiger Dredger" voor de „British Dredging Compy. Ltd." te Londen aan den Haar moeder en George konden die niet, of althans niet voldoende geven, immers, het was niet aan te nemen, dat alleen een belofte aan Gertrude hun den mond sloot. De nood was veel te hoog gestegen om het verbreken van die belofte niet te rechtvaardigen. Hoe meer Serafine nadacht, hoe meer verloor zij den draad in de verwarring, zij kon geen uitweg vinden. Slechts één kon het raadsel oplossen. Gertrude Maar waar is zij gebleven f Wat is er van haar geworden? vroeg zij zich af met bijna dezelfde woorden als George gebezigd had. Doch het leek wel of Gertrude van den aardbodem verdwenen was zoo zij nog leefde. Zoodra George was bekend gemaakt, dat zijn zaak spoedig voor de rechtbank der gezworenen zou dienen, bad hij dr. Pheiifer, een jong advocaat, die sedert korten tijd zich te Eutin had gevestigd, tot verdediger gekozen. Na zijn eerste onderhoud met den gevangene had do advocaat dadelijk eene oproeping aan Gertrude von Knuffel laten plaatsen in Duitsche en Engelsche bladen. Wordt verw\ó]t

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1905 | | pagina 1