zoon van den liooMor.
Woensdag
18 Januari.
No. 14.
43e Jaargang.
1905.
enten
1^*
Binnenlandsche berichten.
FEUILLETON.
args,
rr k.
ROOS
1ETHE®
™OK en Co
koop
¥LISSIMSCBE COURANT
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zieli bij alle Boek
handelaren Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN'DE VELDE Jr., Kleine Markt, I. 187.
ADVERTENTIËN: van 1—4 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote letters
en cliché's naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en feestdagen.
TelepliaoiinumDier 10.
Abonneinents-Advertentiftn op zeer roordeelige voorwaarden.
Aan
0.75
cos *aa
pillen
y-vvrVW.
EE- SB
UEN
€fSO £E
HNen,
id del ter 1
puertza.c
dlljvlg-
ïfóueht,
Japon,
optiüld.
eea góed
t verpakt
OGiblIjat,
l B.1JIS1.
ZAND1E,
gekeurd ii\
100.000
SRS.
ge-
gevA van
nchtigbeid,
r, etc.tegen
ad,
EU!.
E 3 S T
lbarg T.T.
ma:) v.rn.
5.50. -
7.55, 9.81),
1.15, 2.—,
7.—, 7.50,
21 ra a r k i
8.40, 10.15,
2,05, 2.50,
7.55, 8.46.
I0IE8ST.
'2<l 7—
10 20 1040
1—125*
5- 6 15
6 10 6 80
10 10 10 30
12 10 12 45
0 4 05 4 35
8 SO.
fca-jss» eit'
ïum.
905.
Hat geval-vaa Diggelen.
Aangaande de verklaring van de leden
der Zwolsche rechtbank tot hun vice-
president en diens antwoord daarop,
merkt „De Tijd" op
Yooreerst, dat, in 't algemeen geno
men, wij de zorg van de leden der
rechterlijke macht, voor het behoud der
achtbaarheid en het prestige van haar
colleges zeer toejuichen. Terwijl de over
heid in de meeste gevallen niet de
macht bezit, om onwaardige leden der
rechterlijke macht van hun plaats te
verwijderen, achten wij het niet anders
dan goed te keuren, indien de rechter
lijke colleges zelve zich met die taak
belasten.
Dit een en ander echter neemt niet
weg, dat ons in 't gegeven geval het
consilium abeundi aan den heer v. D.
niet geheel vrij schijnt van bedenking.
Vooreerst, omdat de hem ten laste g
feiten in den strengen zin alsnog
onbewezen moeten heeten en door hera-
zelven standvastig worden ontkend. In
iede plaats, omdat het hier een
aak geldt, welke met politieke belangen
en sympathieën zeer nauw samenhangt.
Natuurlijk achten de mederechters van
inr. v. D. dezen niet gecompromitteerd
door het veronderstelde feit van het
uitbrengen zijner stem op leden der
eehterzijdeop zichzelf wèl door het
ichenden van het gegeven woord en het
ardnekkig volhouden van leugens,
'och politieke belangen en sympathieën
;ijn nu eenmaal van het hem ten laste
elegde onafscheidelijk.
Eindelijk komt het ons voor, dat de
[openbaarmaking van het gegeven advies
elk geval een fout moet genoemd
orden. Immers, de mogelijkheid of
aarecbijnlijkheid van het geval, dat
nr. van D. aan het hem gegeven advies
;een gevolg zou geven, moet nood-
iakelij ker wij ze voorzien wezen. Terwijl
het er om te doen was, het prestige
der rechterlijke macht hoog te houden,
had men niet mogen riskeeren, dat door
het zitten blijven van mr. v. D., daar
aan nog grootere schade werd toege»
hracht. Thans staan diens collega's tegen
over het publiek ten volle verantwoord
zal men misschien zeggen, 't Kan
zijn, doch het komt ons voor, dat in
dit geval het prestige der geheele rech
terlijke macht hooger had moeten ge-
iteld worden dan het prestige van
jnkele harer leden.
Het „Centrum" oordeelt, dat tegen
jet tweede, hier bedoelde, incident niet
Jachtig genoeg kan worden geprotes-
Lerd.
Want wat ter wereld heeft de quaestie
aschen den heer van Diggelen en zijn
«stverwanten in de Staten met zijn
ardigheid in de rechterlijke macht
t te staan P
Moet nu dit partij-geschil, dat reeds
Bewerkt door AMO.
m.
8 23.0
8 50
*0
1 55f)
i. 3 230
artrei va.
Neuzen tsn
wachten.
Bores»!»»
van Naczeo
Als zij te Hannover was, onderhield
Z1J een briefwisseling met hen en als ze
op den Godeberg vertoefde, was het
dagelijks samenzijn met hen een van
«laar grootste genoegens. Nog nooit had
P1! er aan gedaent, dat zij rijker en
[Voornamer was dan de kinderen van den
houtvester, nog nooit had haar vader
j Ozwaar gemaakt tegen haar omgang
met deze kinderen, en door haar moeder
die omgang zelfs zeer begunstigd.
JVant zij vertoefde zelve gaarne in de
Eatisch gelegen houtvesters woning,
3 brave, eenvoudige, maar voor hun
zeer beschaafde menschen. En nu
Melnik zijn verwondering uit over
Ole gemeenzaamheid met een onderge-
phikt ambtenaar, en niet rond voor de
«hl3', maar in bedekte termen wierp hij
p vraa4> op, of Gertrude niet te groot
tot de meest jammerlijke tooneelen aan
leiding gaf, ook in de rechtszaal worden
gebracht
Moet een politiek, een persoonlijk
conflict daar worden uitgevochten
De heeren gewagen van het „prestige
der rechterlijke macht".
Alsof de bestrijders van mr. van Dig
gelen de aangewezen personen waren
om over prestige te spreken.
Eerst weigeren zij, uit pure partij
overweging, de taak te vervullen, waar
toe zij bij Koninklijk besluit worden
opgeroepen.
Dan maken zij een erbarmelijk mis
baar, omdat eenige stemmingen niet
naar hun zin uitvallen en aarzelen zij
niet, het geheim der stemming aan te
randen.
En eindelijk brengen zij de „politiek"
nog wel een politiek van het minste
gehalte in de rechtszaal en schokken
daardoor het vertrouwen, dat het publiek
moet stellen in de onaantastbaarheid
onzer magistratuur.
Alles ter wille van het prestige
Het zou men vergeve ons de
meenplaats het zou om te lachen
zijn, indien het niet zoo treurig ware
Gematigd.
De „Standaard" heeft het over de
gematigdheid van het kabinet. Toen
het optrad, had het de keus om óf kras
óf gematigd op te treden. Het koos
het laatste, zegt dr. Kuyper's orgaan
en laat er op volgen
„En het deed dit niet uit zwakheid,
maar om de allesafdoende reden, dat
in een land, waarin twee zoo machtige
groepen tegenover elkaar staan, recht
en billijkheid eiscken, dat aan beide
groepen een bestaan met eere verzekerd
blijve.
Aanvankelijk werd dan ook van libe
rale zijde erkend dat bet tegenwoordige
kabinet uiterst gematigd van wal stak.
Zoo zelfs, dat men het te gematigd vond,
en het prikkelde om scherper met zijn
beginsel uit te komen.
Tweeërlei stak hierachter.
Vooreerst toch verstond men onder
„gematigd" van liberale zijde, dat het
kabinet niets zou ondernemen, wat ook
een liberaal ministerie niet zou hebben
aangekunden ten anderen aasde men
op het uitkomen van iets specifiek
Christelijks, om er al wat liberaal was
tegen te wapen te roepen.
Eu zoo is dan ook geschied.
Nauwelijks toch ging er van het ka
binet eenige daad of eenig voorstel uit,
waarin, hoe gematigd ook, iets van de
Christelijke politiek doorschemerde, of
alle wachthonden begonnen te blaffen
en te. huilen, tot het ten leste in de
Eerste Kamer bijna letterlijk werd uit
gesproken Als ge in de neutrale zóne
blijft, zullen we u dulden, maar betreedt
ge het terrein der onzienlijke dingen,
dan gaat ge de deur uit.
Toch bleef de oogst van grieven uiterst
schraal.
was geworden om met de dochters van
den houtvester en vooral met den zes
tienjarigen George in het bosch rond te
dwalen, zich met dien jongen op het
meer te laten rondroeien en zoo al meer.
Deze toespelingen waren bij mijnheer
Von Kauffei niet in verkeerde aarde
gevallen. De vervroegde terugkeer naar
Hannover had intusschen verhinderd,
dat ze verder gevolg hadden.
Melnik was er echter later weer over
begonnen, en de vijandige verhouding
tuaschen hem en zijn jonge schoonzuster
was verergerd, telkens als hij den Go-
deberg had bezocht, al gebeurde dit
niet dikwijls. Evenals zijn schoonvader
verveelde hij zich daar en vertoefde er
slechts korc, als zijn vrouw jaarlijks
eenige weken bij haar moeder op het
buitenverblijf doorbracht.
De angstige verwachting van mevrouw
Von Kauffei scheeu niet vervuld te
worden. Zooals Melitta telkens zelf aan
haar moeder verzekerde, was haar hu
welijk gelukkig. Haar man gaf geen
reden tot klagen, stond haar alles toe,
wat zij begeerde, en haar bloeiend
voorkomen logenstrafte deze bewering
niet.
Oogenachijnlijk was mijnheer Von
Eerst de benoemingen. Nooit werden
zooveel met-geestverwanten benoemd.
„Ja zelfs, in absoluten zin genomen,
bleek, dat dit kabinet èn in het aantal
meer liberalen dan niet-liberalen be
noemd had, en, wat de hooge posten
betreft, spaarzaamlijk eigen geestverwan
ten had voorgedragen.
Toen dit niet hielp, begon de per
soonlijke charge. Gevit op allerlei nie
tigheden, en pure verzinsels. De poging
om rudicuul te maken."
Ook dit verliep, zegt de „Standaard".
Daarop werd het met het liedeken van
reactie beproefd.
Ten slotte de klacht over het aanvu
ren van geloofshaat.
„Natuurlijk kostte het geen moeite
om aan te toonen, dat juist omgekeerd
de liberalen hier de matadors waren.
Zij stookten en stoken nog, als ze
maar even kunnen, de Eoomschen op
tegen de Protestanten, de Protestanten
tegen de Eoomschen, de Hervormden
tegen de Doleerenden, de Doleerenden
tegen de Hervormden, de Antirevolu-
lutionairen tegen de Christelijk-Histori-
schen, de Christelijk-Historischen tegen
de Antirevolutionairen. Kortom, ze leven
van twist- en tweedracht-zaaien. En
nadat de aanval over geloofshaat in de
Staton-Generaal finaal mislukt is, is in
pers en op meeting reeds weer in vol
len gang de aloude poging om de Chris
telijke partijen tegen elkaar in het
harnas te jagen. Denk slechts aan de
Minahassa-quaestie.
Nergens heeft men dan ook het ka
binet kunnen betrappen op een verla
ten van den weg der gematigdheid,
meent de „Standaard". Noch in de
vaccine-wet, noch in de loterij-wet,
noch in de tarief-wet, noch ide Hoo-
geronderwijs-wet, noch in de Lageron-
derwijs-wet.
En aangezien er niets te betrappen
viel, gaan de liberalen aan het opbla
zen om van niets iets te maken. Aldus
luidt de moraal.
Vrijz. Propaganda.
Men deelt aan „L. en V." mede, dat
in een gemeente van nog geen 30,000
inwoners, waar gemiddeld slechts een
700-tal nieuwe kiezers, verdeeld over
de verschillende partijen, op de lijst
werden gebracht, door toedoen van een
Vrijzinnige Propaganda Club alléén, in
de laatste maanden reeds 1200 nieuwe
kiezers zijn opgegeven.
Draadlooze telegraphie.
Bij beschikking van de ministers
van marine, van oorlog en van water
staat is een commissie ingesteld voor
het vaststellen van regelen, noodig tot
verzekering van de goede werking van
de draadlooze telegraafstations.
Tot leden dier commissie zijn benoemd
de heeren A. Kruijt, hoofdinspecteur
der telegrafie, voorzitterA. E. B.
Kauffei zeer tevreden met zij n schoonzoon,
zoo tevreden zelfs, dat hij hem en Melitta
voortdurend bij zich wilde hebben en
hem tot steun wenschte in zijn groote
ondernemingen. Zoo tenminste werd de
zaak voorgesteld, toen Melnik plotseling
ontslag uit den dienst nam en met zijn
vrouw en een jeugdig dochtertje naar
Hannover verhuisde. Anderen wilden
beweren, dat zelfs een millionair als
de heer Von Kauffei ten laatste moest
ophouden telkens en telkens weer de
schulden van zijn schoonzoon te betalen.
Eindelijk had hij gezegd, dat dit de
laa.tste maal zou zijn, en slechts onder
voorwaarde, dat Melnik den dienst ver
liet en zich onder toezicht van zijn
schoonvader stelde.
Er verliepen een paar jaren, gedurende
welken tijd Melnik door zijn schoonvader
(naar hij zeide), in de zaken werd in
gewijd, om die later zelfstandig te kun
nen leiden. Deze proef moest echter niet
gelukkig zijn uitgevallen, want toen de
heer Von Kauffei na een kortstondige
ziekte stierf, bleek het, dat hij noch de
zaken, noch het vermogen van zijn vrouw
en zijn jongere doohter in handen van
zijn schoonzoon had gegeven.
De groote ondernemingen van den
Collette, hoofdingenieur der telegrafie
H. T. Hoven, kapitein-luitenant ter zee,
aangewezen chef voor den dienst der
draadlooze telegrafie der marine J. P.
Koolemans Beijnen, luitenant-kolonel,
commandant van het bataljon technische
troepen van het regiment genietroepen
A. D. J. Berkhout, kapitein der genie
G. J. W. Putman Cramer, luit. ter
zee 2e kl., leden, en mr. J E. van
Roijen, adjunct—commies bij het hoofd
bestuur der posterijen en telegrafie,
secretaris.
Vacantiekaarten.
Door verschillende vereenigingen,
vooral die tot bevordering van het
vreemdelingenverkeer, worden in den
laatsten tijd krachtige pogingen aange
wend om de spoorwegmaatschappijen te
bewegen ook in de maand Juni vacan-
tiekaarten verkrijgbaar te stellen, daar
deze maand met baar lange dagen en
niet te hooge temperatuur zich uitste
kend tot reizen leent.
Naar wordt gemeld zijn door Z. M.
den Duitschen Keizer, in verband met
het bezoek te vorigen jare van het
Duitsche eskader aan de Nederlandsche
watereD, de volgende onderscheidingen
verleend aan den minister van marine,
vice-admiraal Ellis, het grootkruis der
orde van den Rooden Adelaar j aan
schout-bij-nacht Van Nes, commandant
in de stelling van de monden der Maas
en van het Haringvliet en directeur en
commandant der marine te Hellevoetsluis
de kroonorde 2e klasse met steraan
schout-bij-nacht Wentholt, commandant
in de stelling van Den Helder en di
recteur en commandant der marine te
Willemsoord, de kroonorde 2e klasse
met ster kapitein ter zee Hoekwater,
commandant van Hr. Ma. „Hertog Hen
drik," welke bodem bij het vlootbezoek
de honneurs waarnam, de orde van den
Rooden Adelaar 2e klasse en aan luit.
t.z. Ie klasse jhr. Van Geen, adjudant
en particulier secretaris van H. M. de
Koningin, de kroonorde 3e klasse.
Minister Ellis en jhr. Van Geen waren
indertijd door H. M. de Koningin in
bijzondere missie belast met het brengen
van een afscheids-bezoek, namens H.M.,
aan den admiraal van het eskader, Von
Koester, op diens vlaggeschip, op den
dag waarop de Duitsche vloot onze
wateren verliet.
De „Avondpost" vernam bij geruchte
dat het plan bestaat, om „De Ruy ter,
die Zaterdag naar Oost-Indië is ver
trokken, reeds over 7 maanden naar
Holland te laten terugkeeren. Het ge
wone verblijf van drie jaar zou volgens
het blad, in de gegeven omstandigheden
te iang zijn, daar in verband met de
handhaving onzer neutraliteit reeds
zooveel schepen naar Indië zijn ver
trokken, dat in ons land zelf niet ge
noeg schepen overblijven.
overledene gingen over aan een vennoot
schap, de erfgenamen kregen ieder hun
aandeel van de nalatenschap in baar
geld uitbetaald en konden zich nu allen
naar hun eigen smaak inrichten.
Mevrouw Von Kauffei, die sedert den
dood van haar echtgenoot hoe langer
hoe meer sukkelde, leidde nu te Han
nover het teruggetrokken leven, dat zij
wenschte en dat ook met Gertrude's
smaak overeenkwam. Doch ook van
mijnheer en mevrouw Von Melnik kon
niet gezegd worden, dat ze zich op
grooten voet hadden ingericht. Melitta,
die haren echtgenoot nog een tweede
dochter geschonken had, zag er steeds
voordeeliger uit. Zij hield steeds meer
van haar gemak en beschouwde het als
een bewijs der teedere liefde van haar
man.
Nn en dan noodigden ze een paar
gasten, en evenzoo namen ze nu en dan
een uitnoodiging aan, doch overigens
zocht Melitta haar genoegen in den
schouwburg, waar zij kon genieten zon
der veel te moeten denken. Zij was er
ook mee terreden, dat haar man zijn
velen vrijen tijd naar eigen genoegen
doorbracht.
Ais arriatocraat en goed vaderlander
Het aantal inleggers in de Rijkspost
spaarbank heeft thans het millioen reeds
aanzienlijk overschreden. De groote
meerderheid der boekjes worden in deze
maand naar de Bank te Amsterdam
opgezonden, om de verschuldigde rente
te doen bijschrijven, bovendien worden
alle rekeningen-courant gelijkstaande
met het totaal aantal inleggers, in deze
maand bijgewerkt. Ter versterking van
het gewone personeel worden dan tegen
een bepaalde vergoeding een groot aantal
militairen bij de Bank in dienst gesteld.
Slechts met veel inspanning is het gelukt,
dit jaar de noodige en geschikt geoor
deelde werkkrachten uit de militaire
corpsen te recruteeren. Met het tegen
woordige stelsel der rente-bijschrijving
op de rekeningen-courant en de boekjes
kan op den duur niet worden voortge
gaan de directeur der Bank zal nu
een studie maken van de wjjze waarop
deze zaak in andpre Europeesche landen,
die een Rijkspostspaarbank bezitten, is
geregeld.
Aan de ambtenaren der post en te«
legrafie is door den directeur-generaal
het voorschrift in herinnering gebracht,
dat het aanbieden van geschenken bij
aftreden, bij veranderen van betrekking
of andere bijzondere gelegenheid, niet
wenschelijk wordt geacht. Nadrukkeljjk
wordt in herinnering gebracht, dat de
noodige wenken, om van dat voornemen
af te zien belmoren gegeven te worden,
indien het voornemen der ambtenaren
om bun meerderen geschenken aan te
bieden mocht blijken.
Atjeho
Het „Hbl." ontving uit Batavia een
telegram als bevestiging van het bericht
dat Toekoe Keumangan, de hoofdleider
van het verzet in Seunagan, zich aan
het Nederlandsch gezag heeft onderwor
pen.
Vlissingen17 Jan.
De Leo-vereenlging.
Deze gemengde zangvereeniging gaf
gisteravond in de zaal van den heer
Stofkoper eene openbare uitvoering, die
zeer goed bezocht was. Het programma
vermeldde het groot oratorium „de
H. Elisabeth, Landgravin van Hessen
en Thüringen" voor gemengd koor,
soli en declamatie. Omtrent de geschie
denis van die Heilige behoeven wij
niet in bijzonderheden te treden eene
vriendelijke hand heeft dit werk een
paar dagen geleden reeds voor ons in
dit blad gedaan. Het geheel draagt
natuurlijk een streng katholiek karakter
en uit dat oogpunt beschouwd, was dan
ook de uitvoering van de beeldengroe
pen waarlijk schoon te noemen. Zif
verklaren natuurlijk zeer veel van wat
stelde mijnheer Von Melnik veel belang
in de veredeling van het paardenras. Hij
ontbrak nooit bij da wedrennen van
beteekenis, in welk gedeelte vanDuitsch-
land die ook mochten gehouden worden.
Tengevolge daarvan was hij voortdurend
op reis ook hield hij zelf zeer schoone
en dure paarden, die hij in de renbaan
liet mededingen.
Dat die liefhebberij voor paarden en
voor het spel, waar Von Melnik ook
niet afkeerig van was, veel geld kostte,
baarde Melitta geen zorg. Haar Lothar
wist zeker wel hoever hjj gaan kon
met hun groot vermogen leefden zij
immers zoo eenvoudig, dat hij zich deze
verstrooiing wel mocht veroorloven.
Al stelden andere menschen minder
vertrouwen in Melnik dan zijn vrouw
deed, toch wisten ze niets met zekerheid
het bleven vermoedens, want nog nooit
had iemand eenig bewijs gevonden, dat
de financiën van Melnik ongunstig ston
den. Integendeel had men reeds eenige
malen vernomen, dat mijnheer Von
Melnik bij wedrennen groote sommen
had gewonnen.
Bovendien had hij nu weer een groote
erfeuis gekregen.
(Wonit vtrwlgd.li
