11
Donderdag
5 Januari,
Een jacht in Hoorwegen.
No. 3.
43e Jaargang.
1905.
Van week tot week.
Telepluonmimmer 10.
!f!Uf
ïhrikettenhandel
^meisje.
meid.
tbode
ri 1905.
Binnenlandsche berichten.
MD
VLISSINGSCHE COURANT
fee deed in 't koud(
[seizoen
onder de menschet
ide gewoonte getrouw
|doen naar hun wen.
[sehen...
lijden hun bitten
[kou-
ziel met ontzetten!
len schonk hun eene
[kost'lijke gaaf
1RUINK00L BEI.
[KETTEN.
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt, I. 187.
M
ADVERTENTIES: van 1—4 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie wordt de prijs slechts twee maal berekend. Groote letters
en cliché's naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en feestdagen.
Abonnements-Advertentiën op zeer voordeeïige voorwaarden.
leinhandelaren ij,
;e-gedichten plaatsen,
misverstand te voor-
welke wij op onzen
[en, voortaan onder-
JNERS van 16, 20,
blik kokende ERW.
te Walch BRUINE
Aanbevelend,
ZANDE E,
raat.
i bij Mejuffr. VAN
Loodsensocieteit.
der tegenwoordige,
aagd een Twoede
iw VAN RAALTE.
APEVAN Miebop
uari aanst. een nette
der goede getuigen
e melden.
IIDÏËHST
tt-Uiddelbarg v.v.
i (Remiss;) v.m.
rkdagen) 5.50, -•
v.ro. 7.55, 9.30,
12.30, 1.15, 2.—,
-,5.50,7,—, 7.50,
j (n. Z s ii m s r k t
5. 6.20, 8.40, 10.15,
1.20, 2.05, 2.50,
5,7.05, 7.55,8.4b.
K4YE1DIÈNST.
vm 6-~ 6 Si) 7—
10— 10 20 1040
- 12 30 1-» 125*
5 4 20 5- 6 15
is: vm 6 10 6 30
9 50 10 10 10 .30
Na?. 12 10 12 45
10 3 40 4 05 '4 35
15 8— 8 38.
rsllss Zondags uit'
ÏGHSiQH.
Jï G
b) cm,
a)
3 23e)
S 50
5 cm. 1 5of)
Ob)nm. 3 28c)
hst *ertr«s va.
(50
1 80
Nauzan tsr.
Inutsn wacht»,
<ssks®ï, Bc.rsscis?
«maakt.
55 van Neuz-jn
tt&o.
d een flinke Dag*
gevraagd, bij Mej.
rkerij Vrouwestraat.
ƒ7.per Maand,
Met een gevoel van verlichting ver-
,men wij de voor de Japanners zoo
eugljjke tijding, dat de sedert zoovele
maanden belegerde veste hun in han
den gevallen en daardoor een hoofddoel
van den oorlog bereikt is.
De val van Port-Arthur is een feit
van historische rechtvaardigheid,- waar
door een politieke misstap van groote
beteekenis, zoo niet ongedaan gemaakt,
dan toch hersteld wordt. Stad en om
geving kwamen hun wel en wettig toe.
Het bezit ervan zal een der eerste
voorwaarden zijn van het vredestractaat,
waartoe dan ook China zal moeten en
zeker gaarne willen medewerken, want
theoretisch is een en ander nog altijd
Ckineesch eigendom. De Japanners heb
ben daar niet tegen den eigenaar, maar
den huurder gevochten, zooals de
e oorlog gevoerd wordt op grond,
aan een derde in eigendom toebehoorende.
- ,Eén ding staat vastde mogendheden
zullen er zich wel voor wachten, Japan
thans te dwarsboomen. Zelfs Frankrijk
zal dat ter wille van den Russischen
bondgenoot niets kunnen doen, gesteld
al. dat het dit zou willen.
BVoor Rusland is de lang verwachte
slag echter zeer zwaar, daar de toe
komstplannen van dit rijk in dat deel
der wereld er door vernietigd worden.
"Wanneer Rusland in Mantschourije baas
blijft en er zijn spoorweg behoudt, dan
zal die toch op Japansch grondgebied
uitloopen en daarmede zijn vele illusiën
vernietigd.
Op het verder verloop Yan den oor
log zal de val van Port-Arthur waar
schijnlijk slechts in zooverre invloed
oefenen, dat het geloof in den goeden
er bij de Russen door verniin-
en de tegenzin van het volk
tegen den krijg er door toenemen zal.
De Japanners zullen zich wel verplicht
zien, veel volk in of om Port-Arthur
te laten en slechts met een deel van
het voor het beleg gebezigde leger naar
het Noorden kunnen oprukken, waar
het Russische leger in getalsterkte voort
durend toeneemt. Wij hebben mede
lijden met die arme kerels daar, die de
guurheid en ruwheid van het klimaat
moeten verduren en tegelijkertijd den
dood voor oogen moeten houden, terwij 1
door
EUGEN FRIESE.
2.)
gelukkig was het brood en de boter
goed, en ook waren zoo j uist de karren
met onze koffers aangekomen, zoodat
wij voor onze maag niet meer bezorgd
behoefden te zijn. Ten slotte verwarm
den wij onB nog door het gebruik van
menige koppen thee, die wij uit Hamburg
sadden meegebrachtdaarop namen wij
)nze geweren ter hand en begaven ons
laar buiten, om verder zelf voor onze
leuken te zorgen.
Bijna overal langs de Jedern is het
itrand vlakker dan aan onze Noordzee
kust zonder duinen en met steenen
aezaaid gelijkt het veel op een woestenij,
aet zeewater bruischt tusschen de stee-
len, en waar deze zeldzamer worden en
■en laatste geheel ophouden, ziet men
B smalle strook weiland, waarachter
le heidevlakte zich mijlenver uitstrekt
ot aan den horizon, waar het gebergte
donkere granietmuur waardig ver-
De heide wordt slechts hier en
afgewisseld door kleine bebouwde
het geld, waarvoor zij goede en vol
doende kleeren moesten krijgen, ten
deele blijft hangen in de zakken der
leveranciers en met hen knoeiende
ambtenaren.
Het met zooveel ongeduld verbeide
Baltische eskader zal nu ook weinig
aanleiding hebben, om te trachten tot
eenig bepaald doel mede te werken. In
Rusland zelf zijn bovendien deskundigen
die openlijk durven zeggen dat de voor
stelling alsof dit eskader tegen de Ja
panners zou zijn opgewassen, slechts tot
bittere teleurstelling kan leiden.
De Russische regeering krijgt dus ook
nu weer wat zij haar eigen volk be
reidt want voor het volk is een bittere
teleurstelling gelegen in de ukase van
den Czaar, waarbij een beslist vast
houden wordt aangekondigd aan de
onveranderlijkheid van de bestaande
grondbeginselen van het Rijk. Met an
dere woorden De Czaar en zijn mi
nisters en Rijksgrooten zullen het huis
houden persoonlijk bljjven besturen. Er
zullen eenige lekkere schotels worden
klaar gemaakt, maar in de keuken mag
het volk niet komen.
De toegezegde hervorming van het
rechtswezen, de beloofde maatregelen
in het belang van den boerenstand, enz.
enz., mogen op zichzelf goed wezen,
en men kan daarover natuurlijk voor-
loopig niet oordeelen, ze verliezen juist
de meeste waarde door het feit, dat ze
het volk zullen worden gegeven als
een medicijn, met een voorschrift er bij
hoe men ze behoort in te nemen, 't Is
juist de onmondigheid van het volk,
die de groote bron is van zijn treurigen
toestand en van zijne ontevredenheid.
Prins Mirsky, die in zijn ijveren
voor werkelijke veranderingen in het
regeerstelsel de nederlaag leed, zal ver
moedelijk ook weer voor een behouden
den opvolger plaats maken.
Het gebeurde, hoe welwillend in
sommige kringen ook ontvangen, zal,
vreezen wij, opnieuw een stap nader
brengen tot de revolutie.
We vernemen thans weder eens min
der gunstige berichten over den toestand
van Marokko en achten het niet on
mogelijk dat de Fransche regeering,
door het tractaat met Engeland gedekt,
binnenkort eens zal trachten, de zaken
in het noorden van Afrika op wat
velden.
Wij staken het weiland over en velden
ter loops menig kievit neer. Aardig was
het te zien welk eene uitwerking een
geweerschot had op dit voor het tegen
woordige jachtseizoen nog maagdelijk
terrein. Men zou zich de ooren bijna
dichtstoppen voor het vervaarlijk ge
schreeuw en gekrijsch van al deze
verschillende moeras- en watervogels,
die na het knallen van een schot met
klepperenden vleugelslag rondom ons
fladderden.
Het duurde niet lang of onze wei-
tasch was met eene aardige bezending
kleine vogels gevuld. En toch waren wij
g niet tevreden. Wei was het verbo
den om de eiderganzen te lij ve te gaan,
die in het water vóór ons rondom de
lage klippen zwommen, maar daarvoor
trachtten wij ons te vergoeden, door
iets voor onzen disch machtig te worden.
De eenden waren hier echter even
schuw als bij ons te lande. Het gelukte
ons niet ze onder schot te krijgen reeds
op een afstand van verscheiden honderd
voet vlogen zij onder luid gesnater weg.
Wij moesten dus een plan beramen,
waarna gehandeld zou worden. Ik zou
in een wijden kring om het weiland
heengaan en post vatten in eene spleet,
die reeds van verre zichtbaar, doch met
hoog riet begroeid was, terwijl B. de
eenden naar mij toe zou trachten te
drijven! die zich nog in het weiland
beteren voet te regelen. Het schijnt dat
eenige raadgevers van den Sultan, die,
om het land van den toestand van ver
warring en regeeringloosheid te redden
en het er ook financieel wat boven op
te helpen, meer invloed aan Frankrijk
in de aangelegenheden van het Sultanaat
wilden toekennen, weggezonden zijn.
Men vreest voor steeds verdere uit
breiding van het verzet tegen het ge
zag van den Sultan, waardoor ook in
de aangrenzende streken ook wel eens
eenige gisting onder de inlandsche be
volking zou kunnen ontstaan en dan
zou Frankrijk wel verplicht wezen om
dat te beletten.
De mogelijkheid schijnt intusschen
nog te bestaan dat men den van her
vormingen afkeerigen Sultan tot andere
gedachten brengt en hem tot meer aan
sluiting bij Frankrijk beweegt.
't Zjjn zeer droevige berichten, die
men nu en dan verneemt uit Duitsch
Zuid-West-Afrika, waar de Duitsche
soldaten nog altijd bezig zijn, zich in
den kolonialen oorlog te oefenen.
De strijd tegen het klimaat blijkt
voortdurend zwaarder dan tegen de
zwarte inboorlingen. Paarden en men-
schen sterven bij menigte en velen
kunnen niet voldoende in hunne be
hoeften voorzien.
Naar luid van particuliere berichten
zouden de Duitschers feitelijk bezig zijn
om de oorspronkelijke opstandelingen,
de Herero's, uit te roeien. Dat dit het
einde zou zijn, hebben wij trouwens
altijd wel voorzien. De haat der in
landers tegen de vreemde indringers
moet zeer groot zijn. Wee de gewonde
krijgslieden die in hunne handen val
len. Zelfs de vrouwen ontzien zich niet,
wreedheden aan deze ongelukkigen te
bedrijven. Maar, wie die het hun euvel
duiden zal, waar men zich stelt op het
standpunt dezer menschen op den aller-
laagsten trap van beschaving P
Dan gaat het in Somaliland (Oost-
Afrika) toch anders. Men weet dat de
Engelsehen daar al vier jaar lang bezig
zijn om den zoogenaamden gekken Mul
lah te onderwerpen. Zijn Hoogheid
heeft zich zoo weinig als gek doen
kennen, dat de Engelsche regeering
gezegd wordt, ten slotte het plannetje
maar te hebben opgegeven.
tusschen ons bevonden.
Gedoken in de groene bladeren, met
den rug tegen een rotsblok geleund,
wachtte ik op de dingen die komen
zouden. Het aanhoudend krijschen en
fladderen der vogels duidde mij gedurig
de plek aan, waar mijn vriend zich
bevond. Hij naderde meer en meer,
maar nog steeds kwam mij geen der
vele opgejaagde eenden onder schot. Met
reikhalzend verlangen keek ik juist éen
hunner na, toen ik, mij omkeerend, een
grooten zwart en wit gekleurden vogel
naderbij zag vliegen. Bliksemsnel had
ik mijn geweer met grof schroot geladen,
het schot weerklonk en weinige oogen-
blikken later hing de buit, in de ge
daante van een prachtige gans in mijne
weitasch.
Wat zou het wel voor een vogel zijn
Rechtmatige jagertrots deed mijn
hart zwellen, toen ik het dier van na
derbij beschouwde. Welke prachtige vee-
ren had het, en wat was het Yet
„Help, help!" klonk op hetzelfde
oogenblik de stem van mijn vriend
bijna te gelijk weerklonken twee schoten
kort na elkander, en nogmaals hoorde
ik „Hierheen kom gauw
Zou hij aangevallen zijn door het een
of ander wild dier Zouden hier ook
reeds beren zijn, die wij toch eerst in
het hooggebergte dachten aan te treffen P
Ik klom over rotsblokken, haastte
mij, nu eens springend, dau weder door
De grap kostte zes honderd dooden
en gewonden en zes en dertig millioen
gulden.
Men zou bijna geneigd zijn tot de
vraag Wie hier de grootste gek ge
weest is.
Neutraliteit in Indië.
De correspondent van de „N. R. Ct."
te Batavia seint
„Twee Japansche hulpkruisers zwer
ven om Java, een Japansche torpedo
flottielje bevindt zich ten noorden van
Borneo. Onze zeemacht kruist langs
de westelijke stranden van den Archipel."
Libarsla concentratie.
De concentratie-idee nader uitwerken
de, stelt „Land en Volk" de volgende
vragen
Zijn niet alle partijen ter linkerzijde
het erover eens, dat de openbare school
moet worden beschermd tegen de po
gingen om, in strijd met letter en geest
der grondwet, het bijzonder onderwijs
met achterstelling van het openbare,
te maken tot onderwerp van de aan
houdende zorg der staatsregeering
Ligt het niet op den weg van alle
vrijzinnige fractiën, zij mogen onder
de leiding staan van prof. Drucker en
dr. Bos, van mr. Borgesius en mr Rink
of van dr. Mees en mr. Tydeman
om pal te staan voor het met vernietiging
bedreigde aanzien van onze rijks- en
Amsterdamsche universiteiten P
Zijn niet alle mannen van erkend
liberale richting 't nagenoeg eens om
trent een billijker verdeeling van de
lasten die op de Nederlandsche burgers
drukken en die niet in verhouding zijn
tot ieders draagkracht Willen zij niet
allen, in hoofdzaak althans, denzelfden
weg op om dit euvel te herstellen en
te voorzien in de noodwendige ver
sterking van 's rijks middelen, opdat er
in ernst kan worden gedacht aan de
vervulling van de dringende behoefte
aan sociale hervormingen in 't bijzonder
ten bate van de arbeidende klasse P
Willen niet alle voorstanders eener
democratische staatkunde, onafwijsbare
eisch van den tijd waarin wij leven,
een spoedige en doeltreffende verbetering
van de openbare, armenverzorging
Wordt niet van den kant van allen
die zich vrijzinnigen noemen, met vol
komen bereidverklaring om voor hand
having onzer nationale onafhankelijk
heid groote personeele en flnancieele
offers te brengen, gevoeld dat er aan
de voortdurende uitzetting' van de uit-
diepe plassen wadend, in.de richting
van zijne stem voort, tot dat ik ten
laatste druipnat en even als een zeegod
met biezen en kroos overdekt, bij mijn
vriend aanlandde.
Deze bevond zich werkelijk in een
zeer neteligen toestand. Een koppel bijna
volwassen eenden, die hij vóór zich uit
had gejaagd, had zijn heil gezocht op
een groote waterplas, waar de vogels
echter geheel aan het moordend lood
waren blootgesteld, daar slechts hier en
daar een steen hun tot dekking kon
dienen. Eén jager echter kon de plas
niet omsingelen. De eenden wilden aan
de overzijde weder aan land gaan, doch
daar stond ik reeds gereed, en de
slachting begon.
Ten einde de vogels op zulk een
geringen afstand niet geheel te door
schieten een half dozijn velde ik
op nauwelijks tien schreden afstand
moesten wij hunne halzen tot mikpunt
nemen.
Slechts weinige oogenblikken waren
voldoende om ons voor de eerstvolgende
dagen van voedsel te voorzien geen
enkele eend ontkwam.
Terwijl ik nog bezig was de eenden
bijeen te binden, viel B.'s oog op den
vogel, dien ik te voren had buit ge
maakt, en dien ik hem nu triomfeerend
vóór hield.
„Oin Godswil, eene eidereend die
inogeu wij aan. niemand toonen, de boe
gaven voor 's lands defensie, voor leger
en vloot, voor doode en levende weer
middelen, een einde moet komen en
dat wij, om dat doel te bereiken, ons
in de richting van het volksleger
moeten bewegen
Dringt niet bij allen, die ter linker
zijde staan, meer en meer 't besef door,
dat wij, ter wille van de eenheid des
volks, die slechts kracht kan geven
aan de gemeenschap, het in den staat
kundigen strijd niet alleen, maar ook
in de wetgeving vooropstellen en volgen
van kerkelijke dogma's en religieuze
belangen, die op zichzelf de bron zijn
van de grootBte verdeeldheid onder de
burgers van eenzelfden staat, behooren
tegen te gaan P
Staan niet allen, vrijzinnig-democraten,
unie-mannen en oud-liberalen, beslist
en onwankelbaar pal voor de onver
korte handhaving van ons vrijhandel
stelsel en tegen de zucht naar protectie,
die, in 't belang van enkelen misschien
gewenscht, voor onze commercieele be
langen in 't algemeen verderfelijk, voor
de positie van de kleine luyden hoogst
nadeelig zou zijn
De Shrietelp-Naüonale Partij.
De „Tijd" is van oordeel, dat de
Christelijk-Nationale partij niet een zelf
standige plaats van beteekenis in ons
staatsleven zal innemenzij mag de
verstrooide elementen verzamelen, welke
bij geen toonaangevende richting zijn
ingedeeld, maar deze vormen nu juist
geen geschikt materiaal, om een levens
krachtige partij te construeeren.
En dan vervolgt „De Tijd" „Zij wil
christelijk noch onchristelijk zijn,
maar wat dan „Nationaal-historisch",
zegt haar program, maar dat zijn woor
den, die allerlei beteekenis hebben en
op welke ook vroeger reeds door anderen
beslag werd gelegd weinig of niets
zeggende woorden dus.
Met de conservatief-liberalen gaat zij
mee in den strijd tegen de christelijke
„leerstelligheid", in de beperking van
de staatsbemoeiing op sociaal gebied,
in de regeling van de armenzorg en
het hoogei' onderwijs. Met de christelijke
partijen wil zij strijden tegen het socia
lisme, ijvert zij voor de „vrije school
voor heel de natie" in zake handels
politiek is zij, gelijk deze, gekant tegen
een „stelsel, dat onthouding voorschrijft"
in alles rekening houden(d) met het
godsdienstig karakter van ons volks
leven".
„De „nationaal-historische" staat der
halve met één voet op christelijk, met
den anderen op anti-christelijk terrein
anderen zullen daarin reden vinden om
te beweren, dat hij geen vasten grond
ónder de voeten heeft.
ren zijn woedend wanneer zij haar zien
Terwille van de vederen mogen zij niet
geschoten worden, en wanneer een jager
toevallig er een doodschiet, moet men
ze toch voor de boeren verborgen hou
den, daar zij anders hunne toestemming
tot de jacht zouden intrekken."
„Maar zijn eiderganzen dan niet bruin
van kleur P" bracht ik in het midden.
„Alleen de gans, de eend echter is
op den rug zwart en wit geteekend.
Laat ons nn haastig den vogel verbergen
door er een steen over te rollen."
Weinige oogenblikken daarna dekte
een zware grafsteen mijn schoone buit,
waarop ik zoo trotsch was geweest.
En de avondwind ruischte zacht door
het riet en vermengde zijn klagend
geluid met het bruischen der zee. Een
kort en zacht blaffen klonk van de
klippen in zee duidelijk tot ons. door.
B. keek door zijn verrekijker en reikte
hem dadelijk daarop aan mij over.
„Ginds op die bank liggen drie robben.
Ziet gij hunne grijze ruggen wel
Al spoedig kreeg ik ze in het oog.
„Bij alle heiligen! dat geeft mor
gen een overheerlijke zeehondenjacht."
EIND E.
