Woensdag
V.
:42e Jaargang.
1904.
halte,
st-Souburg.
fïMMSTIEE
)Efi EIK
ode
|28 September.
Binnenlandsche berichten.
FEUILLETON.
MM.
arte, voor
aar.
No. m
am.
URG.
tdagavond
h t
egenheid voor
zooals Garna-
mz.
je.
iT S 88.
aealo behan-
aatsvefkroat-
rijkingen.
idalrng.
andesaiagea
©as.
ine op msilsch
leelt zich aan let
3te-Hypo«
lette
tuigen voorzien
184.
SHBIEIST.
- 6 20 7-=
10 20 1040
12 35 1-' 125*
420 5- 6 15
50 10 45.
vm 6 10 6 30
50 10 10 10 SO
Pm 12 10 12 45
3 40 4 05 4 35
8— 8 80 10 10
I«n Zeroise* vit.
./HEKST
«3 333353338 V 1
t e m i g er) v.m.
een) 5.50. -
MM. 7.55, 9.30,
1.80, 2 S.30,
Van B a <J-
.45, 4.15, 6.50,
jkaar S e m i a e
Z i i m a r fe t
.45, n.m. 1.20,
9.35. Naar
.35, 2.05, 3 35,
Vaar Rtmiu:
ir-Huag.
G,
1 Maart tot
o. 3 23 «n 8 10 f)
3 50 «E 6 40
1 55a) en 4 45
n. 3 28 en 6 lot)
an na het vertrat
10
50
#M, Ho.-S3d.5H en
•n naar Borsssign
VLISSINfiSCHE COURANT.
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt, I. 187.
ADVERTENTIËNvan 14 regels ƒ0,40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie wordt de prijs slechts twee maal berekend. Groote letters
en cliché's naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en feestdagen.
Teleplioonnummer 10.
Abonnements-Advertentiën op zeer voordeelige voorwaarden.
grondwetsherziening
Het „Handelsblad" zegt, dat er blij
kens het voorloopig verslag over de
beide voorstellen tot herziening der
Grondwet (betreffende het kiesrecht)
niet het geringste uitzicht bestaat op
aanneming van een dier beide voorstel
len, bij de tegenwoordige samenstelling
der Tweede Kamer. De voorstellers
zeiven rekenen daarop stellig ook niet.
Hun doel is propaganda te maken voor
hun denkbeelden, en niet onjuist aoht
het blad de opmerking, dat dit beter
buiten de Kamer geschiedt, „zoolang
hare meerderheid ongezind is de her
ziening ter hand te nemen en zelfs
slechts bij enkele leden eenstemmigheid
bestaat omtrent de aan te brengen wij-
Toeh vindt het blad de indiening
niet te betreuren, in zoover zij het
terrein voor een toekomstige grond
wetsherziening kan effenen.
Voor het effenen van dien weg acht
het „Handelsblad" reeds een uiting in
het verslag van groote beteekenis. Zij
doelt op de zinsnede, waarin wordt
vermeld, dat er een aantal leden van
oordeel waren, „dat, indien het tot
grondwetsherziening komt, het niet
wenschelijk is het kiesrecht bij de Grond
wet zelve te regelen, en dat het de
voorkeur verdient, die regeling, althans
in hoofdzaak, aan den gewonen wet
gever over te laten."
Die regeling, meent het blad, kan
de grondslag worden van een wijziging,
die kans heeft een meerderheid op zich
te vereenigen. Zij zou deze vrijheid van
den gewonen wetgever dan evenzeer
uitgestrekt willen hebben tot beslissing
van de vragen, of aan vrouwen het
kiesrecht behoort te worden toegekend
en welk stelsel van verkiezing (meer
derheid of evenredigheid) zal gelden.
Wanneer de behandeling der beide
voorstellen, vóór de verkiezingen van
het volgend jaar, mocht leiden tot een
beslissing der Tweede Kamer over
motiën van orde omtrent elk van deze
vraagstukken, zou naar het oordeel van
het blad reeds een belangrijke stap zijn
Staatebsgrooting 1905.
liet eindcijfer der begrooting van
marine bedraagt f 1G.752.976.45Y3, zijn
de f 520.290.91 Yj minder dan het toe
gestane en suppletoir gevraagde voor
1904. Het mindere is een gevolg van
de lagere raming van de He afdeeling
materieel der zeemacht met f'810,048.
Gelden worden aangevraagd voor de
aanstelling van 6' schrijvers op de secre-
k
Yrij bewerkt door M. J. K.
57.)
„Zij verhaalde nu aan baar zoon
haar levensgeschiedenis, droeg hem op
na haar dood naar Duitscliland te
reizen' en zich aan haar eersten man
bekend te maken. Doch de heer Ar
thur White was zelf ziekelijk en toen
hij reeds passage genomen had op de
mailboot „Atlantic", kreeg hij een be
roerte, die zijn voornemen verhinderde.
Weinige dagen voor de afvaart was hij
weer eenigszins hersteld en verzocht nu
zijn eenigen zoon Harry om in zijnen
naam de opdracht zijner moeder te
volbrengen. Harry moet John Muddie
als reisgezel mede genomen hebben om
dezen laatste in de gelegenheid te stel-
lon, in Europa een fatsoenlijk bestaan
te zoeken. Nog was de „Atlantic" niet
in zee gestoken, toen de heer Arthur
White, te Chicago, door een nieuwe
teroerte getroffen word. Rekenende op de
tarie, op eene jaarwedde van f 400 tot
f800.
Yoor aanbouw enz. van nieuwe sche
pen wordt aangevraagd f 2,425,860, zijn
de f 1,162,362 minder dan voor 1904
werd toegestaanvoor herstelling en
uitrusting van schepen in en buiten
dienst f 1,447,375, zijnde f200,400
minder.
Yoor aanschaffing, wijziging enz. van
geschut, behalve voor nieuwe schepen
f208,229, zijnde f160,511 minder.
Voor aankoop, onderhoud en herstel
ling van gereedschappen en werktui
gen en herstelling van werkinrichtin
gen enz. f735,275, zijnde f319,420
meer voor algemeenen dienst, beproe
vingen en proefnemingen f369,755
zijnde f13,205 meer.
Uitgetrokken is f 14,500, om in de
gelegenheid te zijn een tweede schip,
voor het eskader in Oost-indië bestemd,
van een toestel van draadlooze telegra-
phie te kunnen voorzien.
De minister meent reeds te kunnen
constateeren dat van de reorganisatie
van het korps machinisten gunstige
resultaten mogen worden verwacht.
Tijdelijke indienstneming van machi
nisten gelukte niet. Het eenmaal be
staande tekort is dus niet aanstonds
verminderd, ook in hoogere rangen wijst
het nog belangrijke tekorten aan. Om
deze redenen moet de minister tot zijn
leedwezen de getalsterkte der scheeps
macht in Oost-Indië nog op 5 schepen
bepalen.
Voortvarendheid der Kamerleden.
De „Prov. Gron. Ct." wijst er op,
dat in de Troonrede een beroep gedaan
wordt op de voortvarendheid der Ka
merleden. Op de vraag of er reden was
voor deze vingerwijzing, antwoordt het
blad ja, en neen. Ja, in zoover dat
inderdaad hier te lande het wetgevens-
proces trager voortgaat dan in eenig
ander constitutioneel geregeerd land.
Neen, omdat de schuld van dit beden
kelijk euvel geenszins alleen is te zoeken
bij de vertegenwoordiging, maar voor
een deel schuilt in de Grondwet en
voor een goed deel bij de regeering.
In de Grondwet ligt schuld door den
te korten duur, voor welken zij de
Tweede Kamer doet zitten en dien het
blad tot 6 jaren zou willen verlengd
zien. Maar ook de regeering heeft schuld
door het indienen van wangedrochten
van wetgeving, als b. v. het ontwerp-
drankwet in zijn eerste uitgaaf was en
zelfs nu nog is ofschoon ook de liberale
kabinetten van de laatste jaren in dit
opzicht ganschelijk niet vrij uitgaan.
Het indienen van wetsontwerpen wordt
meer en meer beschouwd als een proeve,
bestemd om de Kamerleden te polsen,
om dan daarna het definitief ontwerp
te maken. Zoo gaat bij de regeering
goede zorgen van Mary Price, liet hij
zijn zoon de reis aanvaarden, zonder
dien nieuwen aanval van beroerte te
melden. Toen is hoogstwaarschijnlijk de
zwendelarij tusschen John Muddie en
Mary Price beklonken. Het is een feit,
dat het Jolm Muddie gelukte, zich hier
voor te doen als de echte Arthur White,
dat hij den zoon van zijn weldoener
door een goed overlegden moordaanslag
uit den weg ruimde.
„Zoo het werkelijk gelukt was TIarry
White te dooden, dan had hij zij
schandelijk plan veilig kunnen uitvoeren
daar niemand aan bedrog dacht. Hoe
fijn hij te werk ging, blijkt uit de ver
klaring van den Amerikaanschen consul,
dat hij onder den naam Harry White
meer dan honderd brieven aan den
echten Arthur White schreef en daarbij
kunstig het handschrift van den jonkman
namaakte. Alle inkomende brieven zond
de boekhouder, te Chicago, naar zijn
patroon Arthur White, op „White Cot
tage". Daar deze zijn ziekte voelde toe
nemen, gingen alle brieven door de hand
van zijn huishoudster, die alzoo gemak
kelijk haar minnaar, John Mudlle al
hier, van alles op de hoogte kon hou
den. Zoo gelukte het dezen twee per
sonen, een kolossaal bedrog te plegen,
waarvan ons geen tweede voorbeeld
bekend is.
.Hoewel door John Muddie voor een
het stuur verloren en wordt de amen-
dementenfabriek van hoopen werk voor
zien. De schriftelijke voorbereiding krijgt
zoo een karakter, dat haar niet toekomt,
en een omvang, die in het belachelijke
loopt.
Eindelijk de ongekende spreeklust
der leden, die bij alle partijen in vrijwel
gelijke mate wordt aangetroffen. Zij
romt natuurlijk op rekening der Kamer,
maar toch ook weer niet alleen want
het slecht in elkaar zitten der wets
ontwerpen heeft er mede schuld aan.
Intusschen is het in geen enkel geval
te verdedigen, dat over dezelfde kwestie
telkens tal van sprekers uit dezelfde
partij hun licht laten schijnen en dat
de spreektribune wordt gebruikt om te
getuigen tegenover de andere tribunes,
bij voorkeur tegenover de niet-gereser-
veerde. De vrijzinnig-democraten dragen
aan een bunner de behandeling van een
bepaald onderwerp bij het openbaar
debat opaan dit voorbeeld kunnen
andere partijen zicli spiegelen. Deden
zij het, er ware ontzaglijk veel tijd
gewonnen.
Muntbiljatten,
De minister van financiën heeft de
aandacht van de ontvangers der directe
belastingen, invoerrechten en accijnzen
en van den waarborg en de belasting
der gouden en zilveren werken geves
tigd op de wet van 31 December 1903,
waarbij is bepaald dat de in omloop
zijnde muntbiljetten met ingang van 1
Oct. 1904 worden ingetrokken.
Hun wordt er op gewezen, dat na
30 September 1904 onder geene voor
waarde en op geenerlei wijze muntbil
jetten aan het publiek in betaling of
in omloop gebracht mogen worden.
De muntbiljetten, die overeenkomstig
het bepaalde bij voormelde wet tot 1
October 1905 nog zullen zijn aangeno
men, worden in de maandelijksche stor
tingen bij de betaalmeesters opgenomen
of kunnen, indien dit noodig mocht
zijn om de kas niet van benoodigde
betaalmiddelen te berooven, tegen specie
of tegen bankbiljetten worden ingowis
seld bij de betaalmeesterskantoren, als
mede bij de Nederlandsche Bank te
Amsterdam, bij hare bijbank en agent
schappen en bij hare correspondent
schappen der eerste klasse.
De woningwet in werking.
Op de begrooting van financiën is
een post van f 388,000 gebracht wegens
voorschotten aan gemeenten ingevolge
de woningwet. Als uitgangspunt is ge
nomen de som van f 8000 op hoofdstuk V
der Staatsbegrooting uitgetrokken voor
„bijdragen van bet rijk aan gemeenten
ter tegemoetkoming in de betaling van
de annuïteiten strekkende tot voldoening
van renten en aflossing van de voor
schotten uit 's rijks kas verstrekt voor
de doeleinden in de woningwet om
schreven."
Yoorts is van de onderstelling uitge
gaan, dat aan de gemeenten die in bet
genot van een voorschot zullen gesteld
worden, tevens eene bijdrage zal worden
verleend in de betaling der over het
voorschot verschuldigde annuïteit. Eene
dergelijke bijdrage kan nimmer stijgen
boven de helft der door de gemeente
verschuldigde annuïteit. Stelt men dus
de som van de in 1905 te verleenen
bijdragen op f 8000, dan zullen de totale
door de gemeenten verschuldigde an
nuïteiten een bedrag van f16000 niet
overschrijden.
Kapitaliseert men deze som, daarbij
aannemend voor rentevergoeding een
percentage van 3YS en voor aflossing
1 pOt., dan verkrijgt men afgerond naar
boven het onder dit artikel voor de
daarbij bedoelde voorschriften geraamd
bedrag van f388,000.
Vermeld wordt nog, dat bij eene
aflossing van 1 pCt. de voorschotten,
zullen zijn terugbetaald in 46 jaren,
terwijl art. 19 als uiterste grens een
termijn van 50 jaren toestaat, doch
deze bepaling heeft slechts ten doel te
verzekeren, dat de terugbetaling over
niet méér dan 50 jaren verdeeld wordt
en verhindert de regeering geenszins
bij het verleenen van zulk een voorschot,
terugstorting binnen een iets korter
tijdsverloop te bedingen.
krankzinnige uitgegeven, wekte de jonk
man, Ilarry "White, toch twijfel op bij
verscheidene personen. Men begon John
Muddie voor een bedrieger te houden.
Nu nam de heer R. graaf' von L. een
kloek besluit. Hij stak over naar Ame
rika, om op de plaats zelve onderzoek
te doen. Aan zijn onvermoeide pogingen
is het te danken, dat nu de draden van
dit weefsel van listig bedrog voor ons
zichtbaar zijn. Door een ongelukkig
toeval kreeg John Muddie kennis van
zijn voornemen, hij gaf aan zijn geliefde.
Mary Price, kennis om haar te waar
schuwen. Graaf von L., die zijn doel
reeds bereikt meende te hebben, werd
in den val gelokt en in het buis van
den overleden Arthur White weken
lang gevangen gehouden. Als door een
wonder is hij den dood ontkomen Mary
Price vernam namelijk, dat John Muddie
haar ook wilde bedriegen en op het
punt stond in het huwelijk te treden
met een geachte jonge dame. De wraak
zuchtige vrouw bevrijdde nu den jongen
officier en verried haar trouweloozen
minnaar zonder eenige verschooning.
„Het is bekend, dat John Muddie
plotseling is gestorven, vóór de straffende
hand der gerechtigheid hem kon vatten.
„Hiermede is aan veel lijden en on
zekerheid een einde gekomen. Wij heb
ben gegronde redenen om te vermoeden,
dat de voorbereidingen voor het huwelgk
f 1.136.361.18 meer werd ingelegd dan
terugbetaald. Het tegoed dat op uit.
Augustus ten name van de verschillende
inschrijvers was ingeschreven bedroeg
f 115.715.016.84.
In den loop der maand zijn 9537
nieuwe boekjes afgegeven, 3443,geheel
afbetaald, zoodat aan het einde der
maand 1.087.965 boekjes in omloop
waren.
Tot uit. Augustus is voor een bedrag
van f 1.605.743.38 aan inschrijvingen
in een Grootboek der Nationale Schuld,
obligatiën ten laste van den Staat of
certificaten van inschrijving, ten behoeve
van 2029 inleggers aangekocht.
Nieuwe Munt
Op de begrooting van financiën ia
f 100,000 uitgetrokken voor aanmun
ting van 21/j centstukken, f 100,000
voor aanmunting van centen, f 300,000
voor kwartjes eu f 200,000 voor dub
beltjes. Yoor f 311,963 aan rijksdaalders
zal moeten worden versmolten. Men
zal om de gesleten munt te vervangen
f 200,000 uittrekken en men zal dus
munten krijgen voor een waarde van
f 500,000, terwijl men munten voor
een waarde van f511,963 heeft ver
smolten, dus zal, gerekend op een
waarde van 45,376 Kilogram fijn zilver
noodig voor nieuwe munten, een ver
lies geleden worden van f11,963. Met
het oog op den stand der zilvermarkt
is de prijs per KG. zilver f 5 hooger
gesteld dan voor 1904.
Kijkspastspaarbank.
Gedurende de maand Augustus werd
in de rijkspostspaarbank ingelegd een
bedrag van f 4.947.749.05Y3 enterug-
betaald f 3.811.387.87)%, waaronder
f 15.035.79 wegens aankoop van in
schrijvingen in een Grootboek, obligatiën
of certificaten van inschrijving, zoodat
De uitvaart van President Eniger.
De hoofdredacteur van de „Petit
Bleu" heeft te Brussel een gesprek ge
had met president Steijn. Het blad deelt
daar iets van persoonlijken aard uit
mede. Zoo vernemen wij, dat de president
Zaterdagochtend vertrokken is naar
Giinthersthal bij Freiburg, waar hij den
2en October zijn verjaardag zai vieren.
En dan vervolgt het blad Hij zal te
Parijs drie maanden doorbrengen ver
volgens keert hij in Januari, eindelijk
zegt hij, naar zijn dierbaar Zuid Afri-
kaansch vaderland wedermisschien
'J scheept hij zich daartoe te Antwerpen
op een Duitsche boot in. Het is niet
onmogelijk, dat hij zelf het overschot
van wijlen president Kruger, zijn ouden
bondgenoot, zijn ouden makker in voor-
en tegenspoed, terugbrengten dat
generaal Botha, die tegen het einde van
dit jaar eenige dagen in België moet
komen doorbrengen, de reis meemaakt."
Het komt ons niet waarschijnlijk voor, zegt
de „N. R. Ct." dat het Brusselsche blad
aldus mededeelingen van pres. Steijn juist
overbrengt. Het plan is nog altijd, te
zorgen dat het lijk van president Kruger
in December in Transvaal gebracht
wordt. Yoorloopig is de 16e December,
Dingaansdag, reeds voor de begrafenis
vastgesteld. De „Petit Bleu" zegt, strikt
genomen, wel niet meer, dan dat het
„niet onmogelijk" is, dat president Steijn
in Januari het overschot van Paul
Kruger meevoert, en het is zeer wel
mogelijk dat dit denkbeeld opgeworpen
is, maar voor het oogenblik kan presi
dent Steijn niet anders gezegd hebben,
dan dat besloten is, de begrafenis in
December te Pretoria te doen plaats
hebben. Wanneer president Steijn in
Januari scheep gaat en indien generaal
Botha tegen het einde van December
in Europa komt, reizen zij dus niet met
hetzelfde schip, dat het lijk van president
Kruger meeneemt, terug.
Iets anders is, dat uit de mededee-
ling van de „Petit Bleu" schijnt te
blijken, dat er vau het overbrengen van
het lijk door een Nederlandseh oorlogs
schip geen sprake meer is. En algemeen
ten huize van den geachten kandelsraad
niet zullen worden opgeschort, daar de
dochter des huizes weldra in het hu
welijk zal treden met den man, dien zij
haar hart uit liefde wil schenken. Men
verzekert ons ook nog, dat de heer
Harry White weldra zal huwen met de
trouwe verpleegster, die hem in zijne
ziekte bijstond."
Hoe ontstelde Paul Meijer, toen hij
deze tijding las. Alsof hij zijn oogen
niet durfde gelooven, herlas hij het
bericht nog verscheidene keeren en zag
toen zijn trouwen boekhouder aan.
Hebt ge reeds gelezen wat er in de
krant staat, Peters vroeg hij en schoof
meteen het nieuwspapier naar den boek
houder-
Peters knikte even en zei toen „Heb
ik het u niet gezegd, mijnheer Zou
het nu wel pleizierig voor u geweest
zijn, als ge de steenen op crediet gele
verd hadt Nu ge zij t rijk, dus
„Je bent een ezel, Peters," viel mijn
heer Meijer boos in, „maar," voegde hij
er zacht .bij, „je bent toch een goed
mensch
„Dat doet me genoegen, mijnheer,"
sprak de boekhouder droogjes, „maar
heeft u het allerlaatste nieuws al ge
hoord
De patroon schudde van noen.
„Ilarry White, de zoon Van deö.
echten Arthur White, moet zegt men
een grootmoedig hart hebben."
„Hoe dat zoo Waarom grootmoedig?"
„Ten gunste van den jongen officier
heeft hij afstand gedaan van de groote
erfenis. Hij is zelf zeer rijk, maar liet
is toch grootmoedig, zeer grootmoedig
van hem."
„Afstand gedaan van zoo'n mooie
erfenis!" herhaalde mijnheer Meijer.
„Wie heeft ooit van zulke dwaasheid
gehoord, maar nu denk ik weer aan
dien schoftDaar liggen nu die prach
tige steenen en de verdienste is weg."
„Dat is zoo," bevestigde de boek
houder, die de pen weer indoopte. Maar
mijnheer biedt ze den jongen
graaf' von Löwenberg aan. Hij is nu een
rijk man en bemint zijne bruid zeker
van ganscker harte."
„Denk je, dat er werkelijk met den
jongen officier zaken zijn te doen
vroeg mijnheer Meijer ernstig, maar de
boekhouder antwoordde niet meer. Hij
was weer aan het tellen begonnen en
mompelde halfluid „201 4
9 16
EINDE.