Vrijdag
Ssptembei
if®!?
2 September.
oien,Eier. U^eek tot week.
Binnenlanisolie berichten
tpamgang.
FEUILLETON.
Teleplioonnummer 10.
Koninginnedag.
I
IW4.
VLI8SIN«SCHE COURANT.
KKE.
Prijs per drie maanden 1 30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. M sn abonneert :>.ieh bij alle B>ek-
handelaran, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Ma)kt, I. 187.
ADVERTKNTIËN: van 14 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
'neer 10 cent. - Bij directe opgaaf van driemaa' plaatsing vrzelfda
advertentie wordl de prijs slechts tweemaal berekend. Grooée letters
tn cliehé's naar plaatsruimte.
Verschijnt dageïflks, uitgezonderd op Zon- en feestdagen.
Ahonnements-Advertentlën op zeer wordeeligc voorwaarden.
nen. Tob. t
siekuitvoe.
fineeu de Fransche Kamers weder
Lomin zsl vermoedelök bet gereed
nikte ontweip op de scheiding van
k es «tast vrij spoedig in behande-
i komen. Br zfln er die twjJMen aan
j nnneming; maar die twijfel dunkt
niet gerechtvaardigd. Vermoedelijk
k ï(n er vele parlementsleden, die,
principe tegen de scheiding, zich daar-
m niet zullen verzetten, om het mo
lt overwicht te verhinderen, dat ia
k zou verkrijgen door verwerping van
t voorstel.
Znodia 1» scheiding een voldongen
worden de traktementen der
itilijten niet larger uitbetaald. De
•oor* krijgen nu vijftienhonderd francs,
voor sommige rijke parochiën een
jit«l, doch voor sncUre een zesr groot
ilia is. Het bekor.fi echter geen be-
ip dat roomgchen en niet-roomschen
worden getrofftn en alle kerk-
in het eigen onderhoud
wten voorzien.
Het voornemen is om aan de geeste»
kin, thans in dienst, dis den leeftijd
i 15 jaren hebben bereikt, een pen-
to. uit te betalen, naarmate van het
tlal dienstjaren, Verder zal men de
ten dor kleine grondbezitters verlich-
toneinde ze op die wijze in staat
itellen, desverkiezende, het hunne
toe de kerk te doen.
Over de kerkgebouwen en de paatoriêa
11 niet willekeurig worden beschikt,
(durende tien jaren zullen de tegen-
toidlge gebruikers het recht hebben ze
i huur te nomen tegen een pijjswaar-
ii het maximum bjj de wet is bepaald.
Tin desle_ komt er dus oen tijdperk
overgang en eerst na verloop van
zei sen toestand geboren worden van
edlge afschil lieg.
spanners hebben weer sens een
gehad. Men meende in sommig®
ilngen (door ons werd éi® meening niet
dat de oorlog wel spoedig sou
moeten eindigen door geldge-
ük. Japan, zeid® men, kan het flnan-
W niet volhouden. Ook dit bezwaar
toorloopig YMvalkn, nu men in zeker
ibiid der provincie Nikuzsn esn goud-
vau tamelijks uitgebreidheid ge
il heeft, waaruit de regearieg een§
H'lkeid goud hoopt te putten, gelijk:
linde met een® waarde van circa drie
Wow pond sterling. Vooiioopig kan
r-Caeao lu hart
genr, deliciense
1 des dranks,
irtén=45eent.
1 kop Cacao.
ieovrs, Barikat-
attenklodt,
at 103.
IBIlISf.
i— 6 20 7-
10 20 1040
35 1-* 125'
10 5-6 15
10 45.
m 6 10 6 30
10 10 10 3#
12 10 12 45
40 4 05 4 35
8 80 10 1#
Zondags uit,
Ci
IMISf
sSiBua® I
m i s e:) v.m,
p) 5.50. -
7.55, 9.80,
2.—, 8.30,
- Van Bad-
4.15, 5.50,
Remise:)
i 1 m a r k t:
n.m. 1.20,
,35. Naai
2.05, 3.3
31.31
Maart
tot
18 en 6 101
50 en 6 40
5a) en 4 46
3 en 6 1""
het vertrek
iorssvlin
ar BorsMl"1
is, Borssil»*
regsteffiM
Vrij bewerkt door M. J. K.
85.)
in enkele blik was voldoende om haar
veranderingen b(j Richard te doen
Mkon en zjj gevoelde, dat ds schuld
'""au op haar rustte, al sprak ook
stem in haar binnenste, dat zjj niet
Mere had kunnen bandelen. Zfj had aan
*r liefde verraad gepleegd, oca haar
Ouderplicht te vervullen, doch tegenover
1,1 Weeks gelaat van R'chari voelde zij
1,119 groote schuld op haar drukken,
'aatbfl alle rechtvaardiging te vergeefs
n»i,
jongs bleeks officier wierp e®n
^"«renden blik op het meisj", toan
w een schok door zjjn lichaam,
baar spande h|j ai zijne krachten in,
tUMstsr over zich zeiven te blijven.
men hst daarmee doen sn de mogelijk
heid bestaat nog altijd dat de oorlog
spoediger uit zal wszen dan aanvanke
lijk werd gedacht.
Immers, de vergelijking die wij vroe
ger maakten tusscben da positie van
Koeropatkin en die der Fraaschen ta
Metz, begint hoe langer hoe meer grond
te krijgen. De Russischs generaal, met
zjjn honderd tachtig duizend man niet
tegen de twee honderd veertig duizend
Japanners op de gewone manier in hot
open veld willende vechten, heeft van
sommige bekende groote veldheeren het
kunstje afgekeken van zich in te rich
ten in een groote legerplaats. Dit is een
mooi ding, wanneer de Japanners ten
minste mochten beproeven om die sterkte
stukje voor beetje te veroveren en dan
ten slotte de Russen vrij lieten terug
trekken. Maar de Japanners zjjn niet van
gisteren en met drie groote legerkorpsen
is zoo'n versterkte legerplaats best in
te sluiten, in welk geval het lot van
den oorlog wel eens beslist kon zjjn.
En nu is het voor den Rus maar te
hopen dat men hem in hst noorden
met rast laatwant indien het gerucht
waarheid bleek te bevatten dat de spoor
weg op Karbin is afgesneden, dan zou
Ingeval van terugtocht de toestand zeer
bedenkeitjk kunnen worden.
Met het hooggeroemde Russische Oost-
zee-sskader moet het er ook allertreurigst
uitzien. Niemand gelooft trouwens meer
dat Jêa Russen er iets aan hebben
zullen.
Toen het vertrokken was bleken vele
schepen niet eens zeewaardig. Het zfjn
gedeelteitjk ouds, opgekalefaterde, ga-
deelteltjk nieuws schepen, maar met de
nieuwe heeft men evenmin geluk. Eon
er van geraakte aan den grond en toen
het weer vlot was zaten de machines
zoo vol zand, dat men ®r geen bewe
ging in kon krijgen m msn vreest dat
er van moelwil sprak® was.Meemaakt
nu met de schepen een kruistocht, om
eens te kijken hoe elk in het bijzonder
zich houdt. Met zoo'n vloot schiet men
nog eens op
Komt men in November eindsUjk in
hst Oosten,.dan is Port-Arthur al lang
in handen. der Japanners sn ds haven
van Wladiwostok door hst ijs ingesloten.
Ja, ja, die faseren Russen zjjn .er wel
achter I Zij doen maar niets dan hopen
en gelooven. Heel mooie dingen, maar
in den oorlog minder bruikbaar. We zien
dat nu weer aan den apooiwsg om
het Baikal-mser, dien duren spoorweg,
waaraan men nu vjjf jaren gewerkt
heeft en di® zeventig millioen gulden
heeft gekost.
Ds Russen hopen nu weer dat zjj
over dezen spoorweg, natuurlijk als hij
klaar is, en z(j h o p e n dat het spoedig
zoo wezen moge, ean tweed® groot leger
naar het Oosten zullen kunnen vervoe
ren, en z|j faopsn dat dit leger de
Japanneezsn za! verslaan,
Maar ééo ding hopen de Russen
toch siet meer, om de eenvoudige reden
dat zij er niet meer aan gelooven, name
lijk aan het ontzet van Port-Arthur. In
de Russische pers wordt het nu vr(j
onomwonden gezegd, dat de veste het
niet lang meer zal kunnen houden.
Maar nu hopen die brave lui toch
weer dat ztj haar later nog eens in
handen zullen kragen.
Ronduit gezegd hopen w§ hst niet
pour cause.
,U heeft rag ontboden, mejuffrouw,"' zei
hij bedaard, op doffsn toon.
Toen Eugenie deze woorden hoorde,
week zjj ontsteld een schrede terug. «Ik
heb u laten roepan, om om
Een verwijtende blik trok haar oog
„ik dacht, dat u mij vergeten had, me
juffrouw," sprak de jonga officier op
denzslfden doffen toon van zoosven.
Ds jonge dame slaakte een dispen
zucht. ,0, Richard, wie zou ooit gedacht
hebban, dat wö onder zulke omstandig
heden tegenover elkander zouden staan.
Maar God la mjjn getuige, dat ik
ik Zij zocht naar woorden en sloeg
in verwarring de oogsn neer.
Een oogenblik heerschte er een diepe
stilte in het vertrek. Toen klonk een kreet
van de lippen des officiers en hg viel
op de knieën voor het meisje, dat hjj
zoo innig lief had. Hij was z(jn gevoel
niet langer meester. „O, Eugenie, waarom
hebt ga mö dit aangedaan vroeg hjj
klagend met bevende stem. „Zie mjj aan
en k(jk wat er van mij geworden is. O,
waarom hebt gij mt) een hemel van ge
luk getoond, om mö vervolgens in den
afgrond der vertwijfeling te storten?"
Om dit verwijt te ontgaan, had Eugenie
hem te voren nfet willen toelaten in hare
nood der gemeenten.
Nu de gemeente-begrootingen publiek
worden komt natuurlijk de financieels
nood der gemeenten weer ter sprake,
een nood, die niet weg te rsdeneeren is,
en waarin dient voorzien. Vooral Am
sterdam is in ongelukkige conditie, en
er zijn al heel wat flrancieele doctoren,
die maar één geneesmiddel voor de hoofd
stad, en voor de met haar aan dezelfde
kwaal laboreerande zustergemesnten we
ten hulp van het Rfjk.
Ea nu la het een verkwikking eens
een advies te lozss, dat van de andere
niet alleen afwijkt, maar wsk niet zoo
schrikkelijk pessimistisch is een advies,
waarbij ook buiten het Rijk om nog op
hulpmiddelen gewezen wordt. Dit advies
wordt gegeven door den heer Huibert
Vetfa, wethouder der gemeente Dordrecht
iemand dus, die uit ervaring het klappen
van de zweep kent en lederen dag ge
legenheid fasefc om den „fiianciselen
nood" gade ts slaan.
'tls al moedgevend als men hem op
dan titel van zijn bosbje ziet schrijven
„Ds zoogenaamde gsmeentsnood" ®n al
acht men deze uitspraak al te optimistisch
een specialiteit, die zoo opwekkend begint
in zjjn, bö J. P. Revers te Dordrecht
uitgegeven brochure, dwir gt tot luisteren.
Da heer Vetfa dan bsgiat eerst met
do gemeente-rekeningen en begroetingen
esng onder handen te nemen, en toont
aan, dat de inrichting van deze belangrijks
stukken in tal van opzichten verouderd
en ook in veis opzichten zeer onduidelijk
is. De menschen betalen bijv. niet gaarne
den faaofdrijjkes oms'ag, dien w® in
Amsterdam Inkomstenbelasting nosmsn,
en die opgevoerd is tot ö'/i pCt, en wel
omdat hun volstrekt niet duldvlök voor
den gaest staat waarvoor ze al dat geld
zoo ongeveer moeten betalen. Als men
het aanslagbiljet van den hoofdeijjken
omslag eens anders inrichtte, en daarbij
meer het in Engeland toegepaste stelsel
volgde, zou er al eeulge verbetering
komen. Ds schrgver zegt er dit van
Nu steile men zich echter voor een
oogenblik den hoofdsigkea omslag voor
als iu verschillend* omslagen gesplitst
een beatuuis-bslasting, een openbara-
werken belasting, sens politie-beiasting,
eene brandweer-belasting, e®neschutterij-
belasting, eene militie-belasting, eem
gemeenterelniging-belasting, eene riool
en pomp-belasting, eens gezondheids
belasting, een armen-belasting, eens on
derwijs belasting (voor het tekort na af
trek van schoo'geldsn en rijks-subsidies),
«éne kunst-belas'ing, eens verfraalnge-
bslasting, eene feestviering-belasting, eene
straat-, weg- ®n plein-belasfisg, in ééa
woord in omslagen op alles, voor zoover
niet door andere heffingen gedekt, als
een samenstel dus van zakelijks belas
tingen, geheven naar draagkracht. Dan
zou voor ieder duidelijk zQa waarvoor
zijn® belastiDgpennicgsn dienen, «a hoe
treurig het er ook voor hem zouda uitzien
zoo de gemeente de ook voor hem zoo
noodzakelijke, of nuttige onderwerpen van
zorg of bemoiiï 'jg niet op zich nam.
Yoor velen zou het duidelijk worden
hoe weinig zij voor al die zaken te samen
bijdragen. BQ verhooging van het totaal
zijner aanslagen zou het een ieder helder
voor oogen staan wat ook hij voor dia
meerdere zorg genoot. Do hoofdelijke
omslagen zouden winnen in populariteit,
De angstvalligheid om ze, waar noodig,
te vorhoogen, zou vervallen. De moei
lijkheden, waarin de gemeentebesturen
verkeeren, zouden voor zoover zjj geen
noodalooze uitgaven doen, verdwijnen.
Want wie zal bezwaar maken do nota
te voldoen van hetgeen zoo klaarblijkelijk
door hem is genoten
tegenwoordigheid. Nu zij zijn welbekende
stem in har® ooren boorde klinkeD, was
hat met hare zslfbeheersching gedaan. Zjj
verborg haar gelaat ln hare handen en
kermd® hoorbaar: .Maak mö niet nog
bedroefder, dan ik resda ban O
R'uhard! wat ik heb g deden, sedert den
dag, dat ik aan uwe lisfds verraad moest
plagen."
De officier sprong op en ondaDks haar
tegenstreven, vatte hjj bare handen.
^Eugenie, ik heb het recht, om van
u te verlangen, dat ge mjj de waarheid
zegt. Ge naoogt het hart niet versmadeD
dat alleen voor u klopt 1 Zeg mij, wat
er gebeurd is Zeg mö, hoe ik u kan
helpen 1 Al moest Ik tegen de gehaele
wereld strijden, ik zou het doen, om door
uwe liefde weder gelukkig te wordon
Zeg mij wat ik doen most 1*
Met esn weemoedigen glimlach zag
het meisje hem aan. „Ga moet m(j ver
trouwen en m{J vergiffenis schenken voor
mjjn lafhartigheid O Richard, het
was zoo zwaar, wat ik heb moeten ver'
duren."
Zjj wees hem met de hand een plaats
aan om te gaan zitten, sn zette zich toen
niet ver van hem neder. 0Ik hab u laten
roepen, Richard, omdat ik u een verzoek
Eijkssubsidiën voor drankbestrijding.
Aati dsn minister van bianeniandsche
zaken is een adres gericht, waarin wordt
verzocht, den post op ds staatsbegrooting
voor 1905 betrfflsnde subsidiën voor
dtaskbestrjjding ta willen vsrhoogen tot
honderdduizend gulden.
In hst adres wordt betoogd, dat deze
subsidiés, wsl verre vaa te hebben geleid
tot veifhuwicg der partlculiare offervaar
digheid, integendeel dsze habbsa opge
wekt tot kraehiiger inspanning, zoodat
esn tijdperk van verhoogda actie en van
toenemend succes meda daarvan 't gevolg
is voorts dat dsze subsidiën bevorderlijk
zjjn gebleken aan de verhooging vaa
het verstandelijk en zideiijk peil der
bevolking, ®n een aanzienlijke vermeer
dering van hst bedrag aaa da volksge
zondheid en volkswelvaart zal t«n goeds
komen.
Het adres is ondsrieekend door de
hoofdbesturen van alle draukbestr(jdings
verenigingen, welk3 voor een rijks
subsidie in aanmerking kunnen komen
t. w. van den Yolkabond, Ver. tegen
drankmisbr.de Nederl. Vereen, togen
afach. v. alc. dranken ds Nat. Chr. Gah.
Qflfo. Yer.de Ver. t. bsv. v. h. herstel
v. drankz.Sobrletas, Ned. Bond R.
Kath. Org. t. beatr. v, h. dr.Ned. Ysr.
Hoop der ToekomstNed. Onderwijzers
Propag. O lub het Kruisvsrbond, Aartsb.
U rechtden Ned. Oir. Gah. Onth. Bond
6 «reformYer. v. drankbestr. on dsn
Bond,v. St. PaulusversenigiDgen, tszamen
tellende meer dan 45.000 leden.
n, l Sept.
moet doen wilt ge mij helpen en
goeden raad geven
pBfSchik over mijn leven, Eugenie 1"
antwoordde de jonkman vol geestdrift,
doch hö voegde er op trsurigen toon bij
„Maar och, go hebt mij reeds eenmaal
verstoeten 1"
„Neon, Richard, o naen, spreek zoo
niet, het is a'sof gij m(j veracht," sprak
nu Eugenie op amarteljjken toon.
„Eugenie I"
„Neen, dat moogt ge niet, R'chard.
Dat zou verschrikkelijk voor mij z(jn
Ik west het, ik heb u veel verdriet
aangedaan, maar misschien is het voor
u een troost, als ge verneemt, dat ik niet
minder heb geleden O, ik ben zoo
ongelukkig, ik ben zoo diep ongelukkig."
Zij was hare gevoelens niet langer mees
ter en brak uit in kermend geween.
Se jonga officier eerbiedigde haar smart,
doch, nadat zij een weinig bedaard was
geworden, naderde hjj het meisje en trok
hars handen voor haar gelaat weg. „Stel
vertrouwen in mjj zonder u is mijn
leven niets waard."
Toen zjj bleet zwijgen, ging hij voort
„Maar Ik heb recht, om te weten, waarom
wjj beiden oigilukkig zouden moeten
zjln. Ik bid u, Eugenie, zeg mjj alles
Meldden w(J gisteren een en ander
aangaand* hst verloop der gebeurtenissen
gedurende den dag, thans zuilen we ver
slag doen van- en resumeeren hoe binnen
or ze vests ds avond van den Koningin-
nidag werd gevierd.
We weten het dat van officiMe zQdi
nu eenmaal uit flaanc'ëel oogpunt niet
veel mag worden verwacht, dus was
het hier voor het btstuur der Vereeniglng
„Vlssiogen Vooruit,* die ons eenprettlgen
avond wilde bezorgen, des te meer zaak
om door vernuft iets daar te stellen, wat
voor de kas niet te bezwarend en tb oh
iets goeds zou zjjn; iets wat effect moest
maksn.
En of het bestuur geslaagd is f
De klok van zeven was nog nlst
koud of reeds krioelde het op de
Groote Markt dooreenklein en groot,
jong en oud was op de been om een
mooi plsatsjs te veroveren, vanwaar ze
den stoet het best zouden kunnen zien
passaaren.
Langzamerhand kwamen ook de deel
nemers aan den stoet met hun verlichte
transparanten en verdere Hchfstukken
naar ds plaats van vertrek om daar
aan san en ander nog de laatst* ordende
hand te kggsn.
Het was esn aardig gezicht d» ver
lichte transparanten ea lampions, zich
slingerende door de opgepakte menigts.
De stemming op straat was aller
prettigst sn nu sn dan zag men vroolijk
dansende troepjes die lustig zlngeud be
langstellend informeerden naar Jeanette-
kou's ouderdom, of de herkomst van
iemards hosd enz. enz.
Te acht uur was de markt door
massa's nmachsn bezet en werd de
stoet alc volgt samengesteld 1. Muziek
gezelschap „Sc. Crecilia" 2 Transparant
vooratellende de beeltenis van H. M.
de Koningin omringd door glorno's3.
RtBuig van „Vlisssiagan Vooruit"4.
Twiso transparanten „VlisaiDgen Vooruit',
teatoonit riling 19055.Winkelbsilendan-
vereeaigiDg „negen uur sluiting» 6.
Ssrarinekaaraenfabriek „Gouda" 7. Twee
transparanten van „Vllsslngsn Vooruit"
8. Reclame dhr. I. FjntejJa9. Viis-
singsehe Toravereeniging 10. Muziek
gezelschap „Ons Genoegen*11 Vlis-
singsch Mannenkoor12 Reclamewagen
misschien is er nog hoop 1 ik zal zwjjgen
als hst graf, reken daar vast op 1"
Eugenie zuchtte sn zag den jonkman
troosteloos aan. „Vergeef mtj, R chard,
dat ik alleen aan mjjn eigen smart en
niet aan de uwe gedacht heb. Doch
hoor mö badaard aan en oordeel dan, of
Ik anders kon handelen, al moest Ik mön
levensgeluk daarbö ten offer brengen.»
Zö zweeg nu een oogenblik en ver
haalde toen op doffen toon alles, wat er
in de laatste maanden bij dsn handels-
raad was voorgevallen. Zö schilderde hem
den nood, waarin haar vader verkeerde,
de onverwachte komst van den Amul-
kaan en al hst overige, wat de lazer
reeds weet.
Aan het einde van haar verhaal slaakte
de jonge officier een diepen zncht en
bleef een töd lang sprakeloos zitten,
geheel tenaergsslagsn door hstgeen ffij
gehoord had. Op eens stond fafj op en
kuste Eugenie eerbiedig d* hand. „Möne
arme Eugenie," zei hö, „nu weet Ik, wat
gö geleden hebt."
„Eu ge veroordeelt mö niet, Richard
vroeg zö fluisterend
(Wordt vervolgd.)
