ei Overweg.
18 Juli.
der Mei
sver
Maandag
F 62
STICHT,
5.
ItaNtrt V o; d«
FEUILLETON.
Vli;;!»|isck( Courant
met fieïll. Zondagsblad
Jtiaw Modeblad,
Binnenlandsche berichten.
iken,
roeken
jes,
tokken,
nellen,
r Gras
MANS,
I emeentebestuur.
(ill,"
lode.
HET CONFLICT.
fUO, f.-37eiif,-55p.l(w.
p - uiuu-g-aug. *904.
I HISMHSdli: 01H1\T.
Prijs per drie maanden ƒ130. Franco per post ƒ1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Mm abonneert zich bij "alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of re ihtstreeks bij den Ui tg ei'er
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Maikt, I. 187.
m
mm*
ADVERTENTIËNvan 14 rege/s ƒ0.40. Voor éhm regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf v; m driemaa' plaatsing fferzelfde
advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Grootte letters
en cliché's naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelflks, uitgezonderd op Zon- en feestdagen.
Telepliooiiiiummer 10.
Abonnements-Advertentiën op zeer wordeelige Toorwanrden.
IES.
angifte van nieuws leerlingen voor de
Openbare Lagere Schelen.
Burgemeester en Wethouder# van Vlis-
lingen;
brengen ter kennis van belangheb-
ignde ouders of voogden, die hunne
:|uderen of pupillen met 1 September
enachen toegelaten te zien tot eene
l«r Openbare Lagere Scholen in deze
gemeente
dat van af Maandag 13 Juli tot en met
aterdag 13 Augustus o. k., uitsluitend
tor Gemeente-Secretarie (Griffl.) lederen
erkdag van des vóormiddags 9 tot 12
tsen gelegenheid tot aangifte van nieuwe
leerlingen voor die scholen gegeven
ordt,
en dat ingeachreven kunnen worden
Ier kinderen, die in 1893 of vroeger
nboren werden, dus zfl, die in den loop
an dit Jaar zes jaren geworden zyn,
wel reeds ouder zyn.
Vlissingen, den 14 Juli 1904.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
De Secretarie,
WITTEVEEN.
.twerpen
bijzondere af.
doel hebbende i\
laar verpleegd ir
lost. ZO blgvei
mezing.
e Klas 75 Ir.
Patiënten hoi
r te dragen wan.
16 a 20 dagn of worden of
nllchtingen ziet
idig bestuur, 31,.
ntwerpen, van 2
Bra-renhage,
APE, 3.
3RBEELDEN val
7instuitkeeringei
itln gratis te be
HEER.
i te Vlissingen,
|tig mogelijk ceni
i: STUART'i
150.—
150.-
150.—
150.—
150.—
150.—
150.—
150.-
O
0
O
O
•O
n
SCBGOLWEKEfi
navulling der verordening regelende de
jaarwedden enz. van het onderwij
zend personeel aan de openbare
lagere scholen in de ge
meente Vlissingen.
Burgemeester en Wethouders van Vlis-
ilngen
doen te weten
dat door den Raad dier gemeente is
lenomen het navolgende besluit
De Raad der gemeente Vlissingen;
Overwegende, dat het wenscheiyk ls
im in verband met de reorganisatie van
iet onderwijs aan de scholen C en D
gelegenheid te geven tot het opdragen
an het onderwijs in de handwerken
luiten de gewone schooluren aan de san
de school verbonden onderwijzeressen
legen eene sxcra belooning
Gelet op het voorstel van Burge
meester en Wethouders
Gelet mede op het advies der Com
missie voor de Finantiêa,
BesluitI. De verordening, regelende
de jaarwedden enz. van hot onderwijzend
personeel aan de openbare lagere scholen
ln de gemeente Vlissingen, vastgesteld
den 20 December 1901 en gewQzlgd den
15 Januari 1902, aan te vullen met
Artikel Sbis. .Indien het onderwijs in
28)
S iiWat bateekende dat Onwillekeurig
fertraagde ik mijn tred. Daar hoorde ik
een ander mijn naam noemen met de
bijvoeging,ig pauvre homme I „Grooter
uil heb ik nooit gezien i Op klaarlichten
dag ziet bij er niets van, hoe zij een
loopje met hem neemt." Ik trilde van
verontwaardiging én feilen toorn. Toch
bedwoüg ik mjj nog zoo goed mogelijk
•n met schijnbare kalmte in houding en
sum trad ik op den ingang van het
pilëet toe, en zei.Zonder het te willen
beb ik door een der heeren den naam
booren uitspreken van een dame, die m(j
■"*r goed bekend is, op eene wijze, die
"tl biet bevalt. Ik gelaat dien heer zijn
aa'ertaal terstond in te trekken en ver-
JjfLcig daarvoor aan mij te vragen.*
lün plotseling optreden veroorzaakte
ftuuiiijk «sn groots onstsltsnis, Doch
„de nuttige handwerken wordt opg<-
„dragen aan de aan ie scholen verbonden
onderwijzeressen, bulten de gewone
.schooluren, zullen zjj hiervoor eene
jaariyksche toelage genieten van 25
.per wekeiiJbach lesuur."
II. Dit besluit te onderwerpen aan
de goedkeuring van Gedeputeerde Staten
van Zeeland.
Aldus vastgesteld door den Raad der
gemeente Vlissingen ln zijne vergadering
van den 22 Jnni 1904.
De Gemeenteraad voornoemd,
(w.g.) VAN DOORNVAN KOUDEKERKE,
Voorzitter,
(w, g.) WITTEVEEN, Secretaris.
Goedgekeurd door Gedeputeerde Staten
van Zeeland b(j bun besluit van den
Juli 1904, No. 16, le Afd.
Eu is hiervan afkondiging geschied
waar het behoort den 16 Juli 1904.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE,
De Secretaris,
WITTEVEEN.
Bepaling sluitingsuur der tapperen ge
durende de kermiswèek.
De Burgemeester van Vlissingen
gezien artikel 160 der algemeene ver
ordening van plaatselijke politie, vast
gesteld den 30 December 1892
brengt ter algemeene kennis
dat hst sluitingsuur der tapperijen,
gedurende de kermisweek, door hem is
bepaald als volgt
Maandag, Dinsdag en Woensdag op
één uur en Donderdag, Vrjjdag sn Zater
dag op twéé uur na middernacht, ter
wijl telkens ten half uur te voren moet
zijn opgehouden met het maken van
muziek.
Daarenboven wordt ln herinnering ge
bracht, dat tapperijen niet voor het
publiek geopend mogen worden dan na
des morgens vijf ure.
Vlissingen, 16 Juli 1904,
Se Burgemeester voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE,
SSltHS8«SYXH«,
Aan ouders en verzo~gers van leer
lingen, gaande op school E (Hoofd de
heer W. J. PriJling,) die het schoolgeld
07er het 2e kwartaal 1904 niet betaald
hebben, wordt verzocht het verschuldigde
bedrag in den loop dezer maand ten
kantore van den Gemeente Ontvanger te
voldoen, daar na dien tgd tot vervolging
zal overgegaan worden.
Se Gemeente-Ontvanger,
J. I. DE BACK.
Vlissingen, den 16 Juli 1904.
een van hen trad op m|j toe en zeide
«Ik ben het die den naam dier dame
heb genoemd." .Herroep I* riep ik bulten
mtjzelven en hield hem de gebalde vuist
voor. Mijnheer 1* zei hjj, kalm blijvende,
«indien hier gelasterd is, zal Ik my ge
willig onderwerpen aan elke boste, die
het u zal believen mjj op te leggen. Maar
ik moet het tegendeel staande houden.
Wjj achten u allen, mijnheer, maar ba
grijpen uwe verblinding niet." «Bewijs I'
liep ik uit. „Och," zei hij schouderop
halende, iedereen behalve u weet, dat
die dame onder anderen met luitenant
Verwaal op zeer vertrouweljjken voet
staat. U wil bewijs," viel h(j plotseling
zichzelven ln de rede en wijzende in
de richting, waar z(J zat, «zie dan
zelf." Ik keerde mö onwillekeurig om
en zag haar. De vriendin was verdwenen
maar de genoemde luitenant had die
plaats ingenomen. Vertrouwelijk met de
hand op haar schouder boog hjj zich tot
baar over. Dat was te veel. Ik uitte een
doffen kreet en ijlde op beiden toe. ZQ
schrikten, toen ik hen zoo onverhoeds
op het lQt viel. H(j trok zijn hand terug
en verwijderde zich haastig, terwijl h(j
vluchtig boog. „Wat heteekent dat 7
vroeg Ik haar met trillende stem, haar
Niet gewoon ons te mengen in den
eigenlijken politieken strijd, willen w(j
ook ditmaal aan die gewoonte getrouw
bljjven.
Wanneer wfc desniettegenstaande een
woord wijden aan de beteekenis van bet
politieke feit, dat Donderdag jl, in de
residentie voorviel, de verwerping, door
de Eerste Kamer, van de door de Tweede
aangenomen wijziging der wet op het
Hooger Onderwijs, dan geschiedt dit na
tuurlijk aileen uit sen staatsrechtelijk
oogpunt.
Het geval zelf ls zeer eenvoudig. On
der da voorges'sida w{jzigirig.'n beboords
er een, dat de strekking had om aan
de niet van overheidswege ingestelde
universiteiten (feitelijk aan de Vrije Uni
versiteit te Amsterdam) de bevoegdheid
toe te kennen tot het verleenen van
wetenschappelijke graden, met recht tot
het bekkeden of uitoefenen van bepaalde
beroepen en bedieningen, zooalsleeraar,
dokter, advocaat, rechter enz.
Dit was het struikelblok. Se Tweede
Kamer kon er zich met eene kleine
meerderheid mee vereenigen. Ia de Eerste
ging het, zooals men verwacht had, juist
andersom, of, zooals het met een con-
stitioneekn term heet, deze Kamer heeft
aan Hare Majesteit verzocht het voorstel
in nadere overweging te nemen.
Zulk een cot filet tusschen de beide
Kamera komt uiteraard weinig voor.
Immers, ofschoon dan ook op verschil
lende wijze samengesteld, zijn de beide
Kamers ongeveer uit hetzelfde kiezers
corps voortgesproten. Maar de manier
van aftreden der leden is verschillend
en daardoor kunnen ook gedurende sent
gen t(jd, verschillende politieke richtim
gen de bovenhand hebben, zooals ook
thans het geval is.
Evenwel, al is in het geval dat zich
thans voordoet dat verschil in politieke
richiiog de oorzaak van het corfl'ct,
den Dadcuk mag men daarop niet leg
gen. Er komen wetsontwerpen voor
waaraan de eigenlijke politieke party-
strijd vreemd is, en waartegen groote
bezwaren bestaan om den inhoud, zooals
b.v. de drankwet. Ook met deze wet
heeft de Tweede Kamer zich vereenigd
maar het percentage der tegenstemmei s
was zeer hoog, Wordt nu dat percen
tage in de Eerste toevallig nog iets
scherp aanziende. Zg was al sven bleek
als Ik zelf het moet zjjn geweest. «Ik
weet niet wat je bedoelt zei zy zoo
veel mogeigk zlchzelve beheerschende.
„Dat weet gQ wel," beet ik haar toe
„Ga mee, ik wil hier geen scène." .Geef
mg nu rekenschap," viel Ik baar aan,
toen wij beiden alleen waren. „Ja slaat
een vreemden toon aan," antwoordde zg
met een poging om te gekscheren. „Lach
niet," hernam ik, „geef rekenschap 1"
«Waarvan dan toch?" begon zg al
weer. «Daarvan misschien, dat luitenant
Verwaal zoo beleefd was mg even aan
te spreken?' „Wie gaf hem het recht
zoo zoo vertrouweigk met u te
zgn drong ik aan, en ik gevoelde, dat
mgne oogen bliksems schoten. „Hoor
eens mgnheerl' zei zg nu plotseling een
anderen toon aanslaaDde, „wg zgn ge
lukkig nog niet getrouwd. Ik ben uw
slavin niet. U verveelt mg, mgnheer
U heeft mij al lang verveeld I" Het was
mij op dat oogenblik alsof ik door den
grond zonk.
En bg de herinnering aan dat ver'
schrikkeigk oogenblik sloeg de oude man
zich thans nog met da hand tegen het
voorhoofd.
„Arme oomt" fluisterde Winanda en
hooger, dan ondergaat dit voorstel het
zelfde lot en niemand zal kunnen zeggen
dat het om politieke redenen ls geweest.
De Eerste Kamer is dan ook bg ons
altgd geweest wat men noemt een Kamer
van revisie. Men gevoelde behoefte om
een Kamer van tweeden aanleg, die kon
verhoeden dat de besluiten van eene
enkele Kamer, wellicht gecomeD onder
omstandigheden, die het den koning
moeilijk maakten om zgn bewilliging
eraan te onthouden, bindende kracht
zouden erlangen.
Ook heeft men de ervaring opgedaan
uit de geschiedenis der grondwets
herzieningen bigkt een en ander duide-
igk dat in de splitsing der volks
vertegenwoordiging in tree Kamera de
beste waarborg is te vinden voor de ver
vulling hirer roeping. Door de wetsont
werpen aan een tweede onderzoek te
onderwerpen wordt het gezag der wet,
indien zg tot stand komt, veihoogd, en
dit geldt vooral voor zulke wetten, die
in de Tweede Kamer en daar buiten
door een krachtige minderheid worden
bestreden. Meent echter de Eerete Kamer
de bezwaren dier minderheid als zeer
gegrond te moeten erkennen, dan kan
tot eene bekrachtiging door het hoofd
van den Staat niet adviseeren.
Indien wg hierop onze aandacht ves-
tigeD, dan ligt verwerping van wets
voorstellen geheel ln de Itjn der functiën
van de Eerste Kamer en ls zoodanige
verwerping de natuuriyksto zaak der
wereld.
Maar al is de zaak nog zoo natuurigk,
zg brengt hate eigenaardige moeiigk
heden mede, moeiigkheden die zeer wel
konden worden vooikomen.
Thans doet zich juist het conflict voor,
geschetst op pag. 183 ?an mr. Lonling's
schets van het Nederlandsche Staatsbe
stuur, editie 1901,
Er is nu een politiek verschil tus
schen de Eerste Kamer en da regeering,
doch aangezien deze het vertrouwen der
Tweede Kamer geniet, is er in den
grond een conflict tusschen de beide
Kamers. Van een aftreden van het mi-
materie kan in dat geval geen sprake
wazen, zoodat de meest voor de hand
liggende oplossing is, de Eerste Kamer
te ontbinden. Maar de scbryver wijst
terecht op het bezwaar dat, aangezien
de Provinciale Staten niet kunnen
worden ontbonden, deze dus toch geen
zuivere beslissing in ds zaak kunnen
nam zgn hand, die gskoud wai, in de
hare.
Na eenige oogenblikken zwggens ging
de oude man, kalmer geworden, weer
voort
„Het was mg, alsof myn hart werd
toegeschroefd. Voortaan was ik dood
voor alles om mg heen en alles om mg
heen was als gestorven voor mg. Ik
dwaalde een tgd lang zonder eenig doel
in de wereld rond, alleen, altgd alleen.
Eindelijk begroef ik mg levend te
Baarloo, waar ik eenige bezittingen had.
Hier verdeelde Ik myn tgd tusschen
di studie en de jacht en niemand mser
vertrouwend, allen schuwend, bgna ha
tend, leidde ik daar het eenzelvig be
staan, dat u bekend ls."
Met innig medegevoel zag Winanda
den ouden man aan. Zy diukte teeder
zgee hand, welke zg nog steeds omvat
hield.
«Maar kind, ik was toch niet zoo koud
en onverschillig als ik scheen," zeide
de oude man na een poos in gedachten
verzonken te hebben gezwegen.
«Ooml* viel thans Winanda hem met
hartstocht in de rede, «beste harteiyke
oom 1U koud en onverschillig 1 Mg eigen
vader had nbt teeierder sn met meer
geven terwgi bovendien in een land
als hst onze, waar de partgen nagenoeg
tegen elkander opwegen, de mogelQk-
held bestaat dat wel de party die de
meerderheid in het land beeft ook de
meerderheid ln de Eerste Kamer ver
krijgt, doch kort daarop de regesringa-
party de meerdmheid -weer verliest. Men
komt dan in een nieuwe moeieiykheld
en om al die redenen meent de schrflver
dat de grondwetteiyke bepaling, waarby
de ontbindbaarheid der Eerste Kamer
wordt erkend, vry wel eene illusie la.
Op wtlke wyze onze staatslichamen
uit de impasse zullen geraken, waarin
de loop der omstandigheden ze gebracht
heeft, doet voor het oogenblik weinig
tot de zaak. In aangelegenheden van
dezen aard komt het elgeniyk minder
op het heden dan op da toekomst MO.
Gouverner c'est p:évolr.'
Daarom zouden wg ons hst liefst ver-
eenlgen mst den raad van den bekwa
men bewerker der jongste uitgave van
Lsnting, mr. H. J. Romttjo, om de trapa-
gewyze verkiezingen af te schaffen en
de leden der E urate Kamer rechtstreeks
door de kiezers der Tweede Kamer te
doen aanwyztn uit zekere bg de wet
aan te wgzen catrgoriën van persontn.
Terecht metkt by op, dat by zoodanige
wyze van verkiezen zich de groote be
zwaren niet souden doen gevoelen, die
thans van elk cotflict tusschen de Eiiste
Kamer en de andere Staatsorganen het
gevolg kunnen zyn.
Daarop van nu afaanteaturen,war*,
dunkt ons, de beate politiek.
Ontbinding Eerste Earner,
Ondanks de na het votum van Donder
dag loopsnde geruchten omtrent een san-
staande ontbinding van de Eerste Kamer
en het uitachry ven van verkiezingen voor
een nieuwe Kamer in den loop van de
maand Augustus a.s., vernamen wy dat
de regeering omtrent de gevolgen van
de afstemming der Hooger Onderwijswet
nog niets beslist had.
Er volgde Da afloop der vergadering
geen buitengewone ministerraad.
Intusschen ia de minister-preBident dr.
Kuyper Donderdagmiddag naar Het Loo
vertrokken ten einde aan H. M. verslag
te doen.
zorg voor my kunnen zyn. Dat heb ik
altgd aan niyzelve gezegd."
„Dank, dat je zoo goed altgd over my
gedacht hebt," antwoordde de oude man,
zacht haar toelachende. „Maar de anderen
deden my toch geen onrecht, als zs my
voor koud en onverschillig hieldtn. Ik
gat tr ruimschoots aanleiding toe. Doch
al ging ik met niemand om, toch hield
inyne oude, trouwe Dirk my vry wel op
de hoogte van wat er alzoo in den om
trek voorviel. Zoo hoorde ik ook van de
innige betrekking, die er bestond tus
schen u, Winanda, en uwe mama. Dat
deed myn hart goed. Het was dus niet
in my gestorven, zooale ik vermoed had.
Menigmaal heb ik in den donkeren avond
aan het venster van de huiskamer van
„Rusthof* geluisterd, om my te verkwik
ken, als lk u beiden hoorde. Later, toen
mama niet zoo alles voor u allssn meer
kon zyn, zooals gy nu zslvs beter be-
grypen kunt als tosn, hsb ik mst u
mede geleden. Ik had u begrepen. Er
waren zooveel aanrakingspunten tusschen
ons belden. Ik had u harteiyk lief en
Anton om uwentwil.
(Wordt vervolgd^
