Tassck
6 Juli.
ELEiX
Woensdag
CKENSI
P.
plaatselijke belastingen.
Binnenlandsche berichten.
ddelburg
LFT 19.
te Vlissingen
?AASSE.
Juli de pract$
vatten.
Gemeentebestuur.
FEUILLETON.
904,
Del3. Arts,
1VU4.
VLISMMSdlE CMRA
Prijs per drie maanden ƒ130. Franco per post ƒ1,50.
Afzonderlijke nummers 5 cent M :n abonneert Mich bij ale Boek
handelaren, Postdirecteuren of re'btstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Ma)kt, 1. 187.
ADVERTENTIËNvan 14 regeis ƒ0.40. Voor regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaa1 plaatsing erzelfdö
advertentie wordt de prijs slechts twee maal bereken»! Groafci letters
tn cliché's naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en feestdagen.
Telephoonnummer 10.
Abommnents-Advcrtentiën op zeer roordeelijc voorwaarden.
KT GEULEN,
SZEN, Badbuiistraii
3 U 8 JYJbdlCL, 'WQzigiug verordening op de heffing van
n IS jaar. den Hoofdeigken Omslag.
Burgemeester en Wethouders van Ylis-
,g»n
doen te weten
dat door den Baad dier gemeente, in
;ne vergadering van den 2 Mei 1904,
genomen het navolgende besluit
Se Baad der gemesnt» Vlissingan
overwegende dat het noodzakelijk is
om bet maximum in artikel 1 der ver
ordening op de hiffing vaa een boofde-
Ujkeu omslag in de gemeente Viissingen
te wijzigen 1 „r
gezien het voorstel van Burg. en Wetb.;
gelet op het advies z0nsr commissie
oor de flaantiëa j
BESLUIT:
I. In te trekken het raadsbesluit d.d.
g Deotmbsr 1903, no. 4.
II. Artikel 1 der hierboven aangehaalde
erordening te lezen als volgt
te beginnen met den eersten Januari
904 wordt in de gemeente Vlisu'ngen
laarigts gehsven sen hoofdelijke omslag
»t etn msx'mum van tachtig duizend
lulden 80000) onverminderd zoodanig
«drag als versosuliigd zal zijn door
en, die op de in artikel 10 van deze
'erordening bedoelde .uppleioire kohieren
■orden gebracht.
III. Da verordening op de invordering
fier vermelde belasting, vastgesteld den
27 Januari 1899, an gswQzigd den 31
October 1901, vaa voortdurende kracht
te verklaren.
Vlisaingen, 2 Mei 1904,
De Gemeenteraad voornoemd,
(Get,) VAN DOOEN VAN KOUDEKERKE,
Voorzitter.
(Git.) WITTE VEEN, Secretaris.
Goedgekeurd bö Koninklijk besluit van
15 Juni 1904, no. 29.
Mij bskenl,
De minister van Binnenlandsche Zrken
(Get.) KUYPEB.
Overeenkomstig het oorspronkelijke.
De Sicretaris-Gineraal van
Binnenlandsche Zaken,
(Get.) DIJCKMEESTEB.
En ia hiervan afkondiging geschied,
waar het behoort, den 5 Juii 1904,
Burg. en VYeth. voornoemd.
VAN DOOBN VAN KOUDEKEKKE
De Secretaris,
WITTE VEEN.
HAVENDIENST.
vm 6— 6 20 7-
to 10— 10 20 10411
2— 12 35 1-' 1 25'
155 4 20 5- 6 15
0 9 50 10 45.
sluis: vm 6 10 6 31
5 9 50 10 10 10 31
0. Nm 12 10 12 45
3 10 8 40 4 05 4 35
7 25 8— 8 80 10 11
vallen Zondag* uit,
1M. DIENST
sa SJBBIhSSaS
N (R e m i s e:) v.m.
erkdagen) 5.50. -
t: v.m. 7,55, 9.30,
12.30, 2.—, 3.30,
0.2O. Van Bad-
2.45, 4.15, 6.50, Het Kon. Paar in Mecklenburg,
U.t Schwerin wordt van Zondag aan
,N. R. Ct." gemeld
De Groothertogin Matie reed heden
ochtend met hare hooge gasten, Konln-
iG (naar Remise:)
aar Zeil markt:
11.45, n.m. 1.20,
7.55, 9.35. - Naar
12.35, 2.05, 3.35,
Naar Remise:
mmum.
ING,
van 1 Maart tot
nm. 3 23 en 6 10 D
3 50 en 6 40
nm. 1 55a) en 4 45
i nm. 3 23 en 6 101)
luten na het vertrek
810
8 50
iskens, Boris#] »n en
igen naar Borsseles
Breskeas, Barsselea
t qpMrwmfcttti
Zoo was deze man, door de wereld
niet geheel ten onrechte, tenminste naar
dea schfla te oordselen, voor een men-
schenhater uitgekreten, dit arme kind
gedurende geiulmon t(jd ten vriendeliJken
steun en troost. Zjj had daa ook van
haren .eigen pa,' niet minder kunnen
houden dan van haar ouden oom, over
legde zij bjj zichzelve.
«Waarom woont u hier toch alt (ld
zoo alleen en komt u nooit b(j ons of
bij iemand anders vroeg Winanda eens,
toen zij allengs met oom op een zeer
vertrouwelijken voet was gekomen.
.Kindlief, als je ouder bent, zui je
misschien kunnen begrijpen, hoe zoo iets
mogelflk iaantwoordde de oude man
dasrop buitengemeen kortaf, en Winanda
begreep, dat z(j dit onderwerp niet meer
aan mocht toeren.
gin Wilhslmina en Prins Hendrik, naar
Schwerin, om in de slotkerk de gods
dienstoefening b(j te wonen.
Ook de groothertogin-masdsr Anastasie
en de overige hier vertoevende vorste
lijke personen woondan dezen kerk
dienst bij.
Na den kerkdienst brachten de Konin
gin en de Prins met groothertogin Marie
sen bezoek aan de groothertogin Ana-
statio, en daarna keerden z£j naar het
landgoed Rabensteinfelz terug.
Eerste Kamer en Onderwijswet,
In een artikel over dit onderwerp
In de .Venloosche Courant" geeft dr.
Nolens als zijn meening te kennen, .dat
ds Eerste Kamer het ontwerp niet zal
verwerpen." De in het Voorloopig Ver
slag voorkomends uitdrukking, dat „zeer
vele leden „onoverkomelijke» bezwaren
tegen het ontwerp hadden, geeft ons,
naar zijn oordeel, niet het recht om te
besluiten, dat de meerderheid zich over
de verwerping .bindend» heeft uitge
laten. .Veel meer dan gissen kan men
messtal b0 dezen vsrslagenstjjl niet."
Het slot van bat artikel bevat een ba-
hartenswaardigen raad san het adres
van de liberalenhat luidt als volgt
Hoe dit zjjer zal nu zekerheid
komen.
Voor den gang van zaken zou het
zonder twijfel wenschelijk zijn dat de
hoogeronderw^s-wetdoorde Eerste Kamer
werd aangenomen.
Verwerping maski een nieuwe be
handeling ook in de Tweede Kamer
noodig. En deze kan haren tijd beter
besteden dan aan hst overdoen van af
gedane zaksn.
Ontbinding der Eerste Kamer zou dan
moeten volgen.
Maar ook in het leven van den Staat
dienen krasse, ingrijpende storingen van
het organisme zooveel mogelijk voorko
men en vermeden te worden.
Maar de zeer duidelijke uitspraak der
kiezers in Zuid-Hoüand zou het m. i.
door de leden der Eerste Kamer, die
voor deze provincie zitting hebben en
van wie het lot der onderwijswet af
hangt everwogen kunnen worden of,
als ze, aan de stemming deelnemend,
zich tegen zullen verklaren «.politiek
inzicht* van hen niet vordert dat ze ds
eer aan zich-zelven houden, hun man
daat neerleggen en zoo aan het land
een grooten dienst bewijzen.
Se toestand.
.Hat Centrum* werpt een terugblik
op den afgtloopen stembusstrijd en knoopt
daaraan een beschouwing vast over het
geen de verkiezingen in 1905 zulten op
leveren. Het blad gelooft niet, dat de
,anti-cler!cal« agitatie* zieh in hef, vol
gend jaar zal herhalen. Bijzonder angstig
behoeven ds groepen der rechterzijde
zich daarvoor niet te maken.
Van een partij-standpunt gosproken,
Winanda groeide middelerwijl voor
spoedig op en haar mama begon aan een
geschikts kostschool voor haar ts denken.
En toen een dergelijks inrichting gevon
den was, vertrok Winanda op zekeren
dag daarheen. Onder het storten van
veie tranen scheidden moeder en dochter
van elkaar. Doch het afscheid van den
goedan ouden kluizenaar was Winanda
het zwaarst gevallen.
Het was inderdaad eene zeer goede
opvoeiingsinrichting, op welke Winanda
was geplaatst. Het onderwijs was er
grondig an opwekkend voor haar geest
en haar hart. Winanda ontbrak het niet
aan gezonde geestvermogens sn terwijl
zij daarbij leergierig was, maakte zij al
spoedig zeer goede vorderingen en won
aizoo de achting en genegenheid van
bare onderwijzeressen.
Ook met hare medeleerlingen stond
zij op een goeden voet, maar bij geen
van haar sloot zij zieh vertrouwelijk aan.
Zij was vriendelijk en voorkomend je
gens allen, maar in hare vrijs uren, als
de andere meisjes dartelden en spaelden
zonderde zjj zich 't liefst af en kou men
baar menigmaal vinden in een afgelegen
hoekje van den tuin of op haar kamertje,
in gepeinzen verdiept,
steekt er voor ona zser waarschijnlijk
zelfs voordeel ln wanneer de liberalen
het volgend jaar in de fout vervallen,
welks hun bij dezen provincialen stem
busstrijd zulke groots teleurstellingen
bereidde.
Maar voor ontwikkeling van ons staat
kundig leven lijkt ons dit toch niet ge-
wenscht.
Op die wgze krijgt men geen zuivere
toestanden.
Wjj achten het bovendien een te be
treuren verschijnsel, dat ds liberalen
zich in de armen der socialisten laten
drijven, waardoor d« macht en bsteekenis
van deze laatsten indirect wordt vergroot.
Door sommige onzer geestverwanten en
bondgenooten wordt dit wel eens over
het hoofd gezien. Eu zelfs vindt mon
er, die, om tactische redenen, aan een
socialist da voorkeur geven boven een
liberaal, W{j zijn zeer beslist van een
tegenovergesteld gevoelen. Steun aan de
sociaal-democraten is, zooals de zaken
te onzent staan, in geen geval geoorloofd.
Er dit niet slechts om huu verderfelijke
theorifëa, maar ook,omdat van hen niets
te verwachten is voor een vruchtbare
samenwerking op het terrein der prac-
tische politiek. Zjj moeten altijd en oveial
getuigen sn propogand -maken, en hier
door woiét elke objectie va beoordeeling
van de te behandelen onderwerpen uit
gesloten.
De liberalen zijn op dit punt minder
eenzijdig. B(J de velerlei quaestiën van
practischa politiek, die thans aan de orde
zgn, kan aan overleg en samenwerking
met hen, die niet ai te conservatief zijn,
worden gedacht. En aldus kunnen echt
nationale wetten tot stand komen.
De partijen der rechterzij Je hebben
trouwens het voorbeeld van groota mee
gaendheid gegeven, teen de linkerzijde
aan 'c bewind was.
Ten slotte maakt «Hat Centrum» nog
de volgende opmerking
De hoogste bsginsalen behoeven tegen
woordig niet altijd op den voorgrond te
treden, dit is bö den jongsten stem
busstrijd wel een weinig uit het oog
verloren. En terwijl de liberalen weder
naar ouden trant met h«t .cierlcaal"
gevaar schermden werd door sommigen
van recht3 wel een wat al te druk ge
bruik gemaakt van den christennaam.
Het is noch waardig, noch rechtvaardig,
noch vooral christelijk, de tegenstanders
Al te zwart af te schilderen sa hst ka
rakter van den strijd met bedenkelijke
overdrijving voor te stellen. Wij staan
ia Nederland gelukkig niet voor politiek-
kerkelijke geschillen, zooais Daitachland
in de jaren na '70 en Frankrijk op dit
oogenblik tg zien geefc.
De rechterzijde bedreigt het land niet
met een .clerical® overheersching", de
linkerzijde heeft van haar kant getoond,
dat zij gaandeweg minder intransigent
is geworden.
Ook onder liberale Kabinetten werd
de Onderwijswet vaa 1889 billijk uit
gevoerd.
Hoe kon zij dartelen en spelen, ais
Anton niet bö haar was
Ja, zoo was 't. Anton was voortdurend
het onderwerp harer overpeinzingen. Hoe
zou het hem gaan? Was hij nog altijd
met zijn ma te Amsterdam Zou h{j
veel gegroeid zjj a Zoo groot al zQn als
zij zelve? Vroeger was hij iets langer
dan zij, maar zjj was in den laatsten
t|jd zoo erg gegroeid. Alls jurken waren
haar te kleiu geworden. Zou hij ook veel
moeten leerea? Wie weet, hoe knap hij
al was, en hoe onnoozel en dom zij bij
hem vergeleken zou zijn, als zij hem
eers zag.
«Als zij hem eens zag 1O, als
dat eens gebeuren mocht, dat zou heer
lijk zQnlEn in hare eenzaamheid
klapte zjj, lief, eenvoudig, echt kinderlijk
kind nog, in hare handen. Maar dan
betrok haar gezichtje weer. Wanneer zou
dat gebeuren? Z£j durfde haar ma er
niet over spreken. „Zal ik Auton wel
ooit terugzien vrosg zij zichzelve dan
wanhopig af en de tranen der smatt
besproeiden haar gelaat.
De andere meisjes dreven somwijlen
den spot maf hare lust naar de eenzaam
heid, en opperden allerlei dwaze gissingen
omtrent de oorzaak daarvan.
Da strijd kan dus op politiek terrein
worden gevoerd en daarbij dient program
tegenover program te worden gesteld.
Wjj zijn niet gewoon onze politieke
tegenstanders als bet ware te sommee-
ren een oordeel uit te spreken over de
afkeurenswaardige praktijken, dis wjj
in dsn verkiazlngss'rijd bil hu one geest
verwanten hebban opgemerkt, zegt de
,N. R. Ct.»
.De Standaard» denkt daar anders
over. Zij ontleende aan de .Rtjnlandsche
Ci." van Z derdag een ingezonden stuk
van den heer N. D. Kvmiak te Alfen,
waarin deze mededeeling doet van het
feit, dat de notaris Sprayt aldaar op den
dag na de stemming op zeer onwelwil
lende wijze aan een winkelier de klan
dizie opzegde, met de belofte ook zijtje
geestverwanten in die richting te zullen
bewegen, en dat dit alleen geschiedde,
omdat bedoslde winkelier ala waarnemend
secretaris der chr.-hist. kiasvereeniging
in een biljet de kerkelijks candidaten
had aanbevolen.
Eo daarna worden wij er als het war»
voor gozst ons oordeel over doza daad
uit te spreken, zsgt het R itterdamsch
orgaan verder. Walau, wij hebben aller
minst bezwaar daaraan te voldoen. Dat
oordeel kan, indien de feiten zich zoo
voorgedragen hebben, ala zo werden
medegedeeld, niet aiders dan sterk af
keurend zijn.WtJ hopen voor „De Stan
daard», dat zQ van ons geen ander oor
deel verwacht had eindigt de ,N. R. Ct,"
Een goed denkbeeld.
„Da Winkelier», het officieel orgaan
van de Alg.Winkeliorsvsreeniglüg, schrijft
naar sunioiding vsn de plannen tot uit
gifte van «an jaarboek, waarin een over
zicht z*i gegeven word an van is betee-
ksnia en den omvang der Middenatanda-
bewseing in ons land, o m. hst volgende
„Nu in ons orgaan de achtereen
volgende artikslsn van dr. Bos over
de middenstandsbswegisg ondsr de aan
dacht onzer lezers wilden gebracht is
bij ons reeds eesigen tij! geleden de
gedachte opgskoam, hor jammer het
is, dat er eigenlijk nog zoo weinig be
kend is aangaande dsn omvang, dien
da beweging in ons land heeft aanga-
nomen. led erom west, dat ten gsvolgs
van het 3j internattonaai eongrss de
Nadeslandsche Bond van Vereenigingsn
van dsn HandvlAjj-rendsn Middenstand
is tot stand gekomen, en dat b(j dszen
Bond een groot aantal varsanigingen
z(jn aangesloten maar slechts weinigen
wetan hoa groot dat aanta'. is, hor raai
leden sike aangesloten vereaniglng telt,
van welke soort de veraenigingea zijn,
waiko beirijvsra in den Bond het sterkst
vertegenwoordigd zijn, sa zooveel andere
dingen meer, die voor een juiste beoor
deling van de middersstandsbeweging
noodig, ja, w|j zouden zeggen onont
beerlijk z{|n.»
«Gaorga ging hiar straks weer voorbij
en keek erg in," zei er een.
Algemeen gelach, George was een der
knapste jongens van de joogenschool
die aan bet einde der straat gevestigd
was,
„Wat zou dat?" vroeg Winanda een
voudig.
,Nu, hou ja nu maar zoo onnoozel
niet,» werd haar geantwoord. „We weten
wel, dat George van jou het meeste
houdt. H(j heeft 't laatst zelf nog ge
zegd.»
.Die akelige jongen,» meesmuilde
Winanda. »Ik wil niets van hem weten.»
«Ja, dat zeg je nu maar zoo,» riepen
een paar meisjes lachende.
Maar Winanda liep wezenlijk boos weg.
Aan een der meisjes, Lrura Vliender-
hof, sloot Winanda zich in 't vervolg
van tjjd nauwer aan. Laura was levendig
en vrooltjk, maar had eenig ontzag voor
de kuren van Winanda, zooals ds andere
meisjes haar afwijkende gedragingen
soms oneerbiedig betitelden.
Allengs werden de beide meisjes vrien
dinnen, die elkander heure kleine gehei
men toevertrouwden. Miar toch van
Anton sprak Winanda ook zelf tot Laura
nooit,
En het bla i vervolgt dan
,Nu, w0 durven wel voorspellen, dat
het denkbeeld (van het aanleggen van
een jaarboek) bij het Bondsbestuur een
goede ontvangst zal vinden. Immers,
het bestuur kan niet anders dan instem
ming gevoelen met etn plan, door welks
uitvoering zijn taak grooteljjks zal wor
den vergemakkelijkt. Het aangeven van
de richting, waarin de beweging moet
woiden geleid, zal, bij een goed over
zicht, als door het jaarboek zal kunnen
worden isboden, geen tasten in den
blinde worden, maar zal getuigenis kun
nen afleggen \an een weldooidacht en
een zelfbewust streven, dat aan de be
weging ten goede mosi komrn.
Es ook de aangesloten verssniglngen
zullen met vreugde hst plan begroeten,
ook omdat het dan niet meer, zooais
tot nu toe, van bet toeval zal afhangen,
of vereenigingen en ins vllirgen, die een
zelfde doel hebben, met eikander in aan
raking komen.
Wjj voor ons gevoelen zeer veel voor
het denkbeeld, door de redactie van „De
Middenstands :ond» aangegeven, sn
gelooven wel, dat ook hat bestuur ODzer
Alga neene Winkeliersvereniging met het
plan zal zijn ingenomen, zojdathetzjjn
instemming niet achterwege zal laten.
Ds Alg. W. V. heeft meer dan ééns
getoond, dat hst haar booge ernst is
bjj het streven naar haar doei, en een
nuttig werk, dat aan da gaUsele mid-
denataudsba weging ion goede zal kunnen
komen, zal naar onze meaning zeker
door haar gesteund warden.»
Dt airsctaur-ge-Mïa&i der posterijen
en tolegraphle, brengt ter kennis dat in
de eerste helft van Augustus een ver
gelijkend onderzoek zal worden gehouden
voor ds betrekking van surnumerair der
posterijen en telegraphle. Het aantal
piaatsen, dat hiervoor zal worden open
gesteld, zal nader worden aangekondigd.
VerzoskeD om toelating tot het examen
bahoc-ren vóór 16 Ju l te worden gericht
tot den directeur-generaal der posterijen
en telegraphit, bjj een eigenhandig op
zegel geschreven adres, met nauwkeurige
opgaat van naam, voornamen enz. Voor
verders bijzonderheden verwijzen wjj naar
de .Staatsct.' no 155.
De minister van oorlog is voornemens
om in de garnizoenen gedurende de
maanden December, Jaouari en Februari
2 malen per maand de reserve-officieren
oude; leiding van een daartoe gesch.kt
officier in de gelegenheid te stellen tot
het bijwerken van da verschillende ver-
andsrlngea en wijzigingen in de regle
menten en dienstvoorschriften en aan*
schrtjvingen het Ree. Militaire betreffende.
Verder zullen in dien tjjd ook met hen
beoefend worden eenvoudige tactischs
oefeningen op de kaart, alsmede voor
drachten over da krijgsgeschiedenis.
Later zullen ook militie officieren deze
bijeenkomsten kunnen bjjwonen. Tot het
De ouders van Laura woonden ts Am
sterdam. En als Laura van Amsterdam
vertelde, spitste Winanda bjjzondei ds
oo ;en, niet slechts omdat het die groots
stad gold, van wier heerlijkheden zjj
zich geen te groote voorstellingen scheen
te kunnen maken, maar vooral om dat
het dd&r was, dat Anton ademde, leerde
en speelde.
„Zou hjj als da andere jongens ook
zoo vrooljjk spelen vroeg zjj meer dan
eens zichzelve af. Zjj kon het zich niet
voorstellen, dat hjj recht vrooljjk was
zonder haar. Hjj moest haar missen,
meende het meisje.
„Weet je Winanda, wat ik wel aardig
zou vinden zei Laura op zekeren dag
kort vóór de vacantia tot hare vriendin.
„Als ik ma eens vroeg, of je bij ona
mag logeeren."
Winanda bloosde. Ja, dat zou zfj ook
wel aardig vinden.
.Zou je ma het goedvinden, denk je,
Laura."
„O ja, zeker wel. Ik zal teratond schrij
ven. Zou je ma je permissie geven
Winanda mesnde, dat zt: iks wel gaan
zou.
(Wordt vervolgd.)
