Strijd ss Ovmrng.
Vrijdag
f Juli.
FEUILLETON.
jam-gang.
Binnenlandsche krlcMen.
Land- en Tuinbouw.
rso. ïoD.
IW4.
VLISSISSSfCI! C0DRAHIT.
Prijs per drie maanden 1 30. Pracoo per post 1,50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. M in abonneert :'.ich bij a'Ie Boek
handelaren, Postdirecteuren of reshtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Mai kt, I. 187.
ADVERT75NTIËN; van 14 rejefe ƒ0.40. Voor e ft ia regel
meer 10 cent. - Bij directe opgaaf vnn driemaa1 plaatsing -Trzelfde
r,dvertentie wordt de prijs slechts tweemaal bereken,!. Groofr-i lettere
n eliché's naar plaatsruimte.
Verschijnt dagtójjks, uitgezonderd op Z >n- en feestdagen.
Teleplioonnummer 10.
Ahonnt ments-Advertentiën op zeer wordeel ij f voorwaarden.
Di herstemmingen.
De „Nieuwe Courant* sehr|jftDa anti
liberale meerderheid In de S.ateu van
Zuid-Holland blQfc aua 10 stemmen 16
tegen SS, Z.j ia sterk genoeg, hoewel
niet zóó, dat men de hoop op herstel
en daarmede op de mogelijkheid om
mettertijd de tien liberale Eerate-Kamer
zetels te heroveren, zou behoeven op te
geven. Men hoore daarover maar eens „De
Siandaaid" van Maandag avond, waaruit
wg ons het genoegen niet kunnen ont
zeggen de volgende regels aan te halen
„Loopt morgen deze herstemming (in
Zuid-Holland) In ons nadeel uit, dan is
de overwinning slechts een gedeeltelijke
geweest.
Slagen we er integendeel in, nog enkele
zetels te winnen, en dit kan b(j eenige
inspanning opperbest, dan kan aan het
„dankbaar" hst „voldaan" worden toe
gevoegd en kunnen we Zuid-Holland met
z(jn groot aantal afgevaardigden ter
Eerste Kamer zoo langzamerhand als
„van ons* gaan boeken. Eu eerst als we
diit kunnen, is de veilige gang van zaken
verzekerd.
Wij ondeiechatten allerminst de in=
spanning, met name in de residentie, die
het zal kosten, om morgen triomferend
uit de stembus ta koman.
Het zjjn voor onze mannen warme
daagjes.
Maar we weten ook, dat ztj niet houden
van half werk.
En balt werk zou het zyn, als we
morgen verloren."
Er ligt eenige voldoening in, den
tegenstander thans met die woorden te
kunnen laten cocstateeren, dat zjjn Zuid-
Holiandsche triomf maar half werk ge
weest is. Dat ervan een verpletterende
nederlaag* geen sprake ia en dat hy onze
provincie met haai groot aantal afge
vaardigd en ter Eerste Kamer niet ais
„van ons* kan gaan boeken.
De „N. B. C,." schr(jftIa alle distric
ten /is de opkomst eenige honderden
stemmen grooter geweest dan b(j de
eerste stemming.
De verzuchting moet ons hier uit de
borat, dat, indien men zich niet tot de
thans betoonde sterkere actie had laten
opschrikken door den uitslag der eerste
stembus, maar dadelijk tot grootere
klachtsinspanning was gekomen, de uit
slag in meer dan één district licht anders
had kunnen zyn.
En het „Handelsblad* Deze gunstige
afloop der herstemmingen kan zeker ds
teleurstelling niet goedmaken, welke door
de verliezen van ongeveei 14 dagen her
waarts zijn ondervonden. Er biijkt echter
uit, dat de moed niet is gezonken en dat
de hoop van de rechterzijde op een voort
zetting van den zegatoeat, onder den
indruk der eerste overwinningen, jjdel is
geweest. De kassen voor den strfld die
ons in Juni 1905 bü do vernieuwing der
14.)
„O, het oogenblik, toan Het
was te veel voor hem. Nog geen jaar
daarna was h(j overleden
Snikkende verborg de ongelukkige
vrouw het gelaat in hare handen.
Mevrouw Verlinden stond op en kuste
haar. Toen hief zy hst hoofd weder op
en vervolgde
„Een kleine erfenis, die mfln kleine
Ar ton ten deel viel, stelde mij in staat
met mijn kind naar Holland te reizen en
hier m?Jn verblijf te vestigen, nadat ik
eer poos in Rotterdam gewoond had.
Hot was er duur en ieder oogenblik
vreesde ik daat iemand te zullen ont
moeten die mö herkennen zou. Hier was
het stil en afgelegen. Hier zou ik in
vrede kunnen wonen, al vreesde ik toch
nog altijd I Helaas nu is wat ik vreesde
toch gebeurd! En nu waarheen? MQn
Tweede Kamer wacht, zjjn stellig niet
verminderd.
„Se Standaard"Wy kunnen over
het geheel genomen, ook over de her
stemming zeer tevreden zyn. Ouze
cjjfers zijn overal beter; en het liberalisme
ia slechts, met de grootste inspanning en
met behulp der socialisten op de been
gebleven.
Dat is moedgevend voor de toekomst.
Na afloop der geheels campsgne kan
dan ook niet anders dan diepgevoelde
dankbaarheid ons hart vervullen. Wie
denkt aan het vervaarlijk krijgsgeschrei,
waarmede heel de linkerzijde haar storm
loop begon wie haar macht in het land
kentwie weet wat zij beteekentdie
kan niet anders, dan by hst einde van
den strijd, die ons een zoo schoons over
winning in ieder opzicht bracht, God
danken, die deze zegening aan land en
voik schonk.
Se Hooger Onderwijswet.
Naar aanleiding van de verschenen
memorie van antwoord aan de Eerste
Kamer schrijft het „Handelsblad* o.m.
Op een enkel onderdeel veitlgen wij
echter nog ds aandacht. De minister
beroept zich, naar men weet, ten be
hoeve van de rechten die hg aan de
bijzondere universiteit wil hebben toe
gekend, op de vrijheid, welke de grond
wet en art, 99 der wat op het booger
onderwijs waarborgen. Dat art. 99 ba-
paalt „Het staat aan ieder Nederlander,
ieder vreemdeling die de bg art. 8 be
doelde vergunning bezit, eike erkende
vereeniging en ieder kerkgenootschap
vrg dsn bijzondere school van hooger
onderwijs te openen, onder voorwaarde
dat de oprichter vooraf daarvan kennis
geve aan het gemeentebestuur en aan
onzen minister van binnenlandsche zaken,
met overlegging van de reglementen of
statuten."
Nu redeneert de minister aldus „deze
vrijheid is enkel „nominale* en geen
„rsësle" vrijheid, tsnzjj aan zulk bij
zondei hooger onderwijs ook rechten
worden toegekend ais aan het openbare.
Waaruit dus zou moeten volgen, dat
die rechten zouden toekomen, niet enkel
aan ean erkende vereeniging of aan een
kerkgenootschap die een bijzondere
schooi voor hooger onderwijs openen,
maar ook aan „ieder Nederlander" en ook
aan „ieder vreemdeling" die de vereischte
vergunning heeft verkregen. Maar het
ontwerp beperkt ds toe ta kennan reen
ten tct „Instellingen, stichtingen of
rechtspersoonlijkheid bezittende vsrasni-
gingen." Daardoor erkent by zelf de
onjuistheid van zyn bewering, dat de
vrijheid van hooger onderwijs slechts in
naam an niet in werkelijkheid bestaat,
als de geiykheid van rechten wordt
onthouden. Hy wil die onthouden aan
anderen dan erkende vereenigingen en
toont daardoor dat zijn giondslag zön
redeneering uit de „vryheid" onhoud
baar is.
arme jongen Ik wset het niet I Ik ben
ten einde raad.»
„Bsste vriendin I» zei nu mevrouw
Verlinden, tot in de zie! getroffen door
dan wanhopenden toen, op welken de
laatste woorden werden uitgesproken,
„blijf bier. Ik zal u beschermen tegen
ieder, die het waagt uw rust ta storen
of uw naam aan te randen. Dat verzeker
ik u.»
Maar haar echtgenoot schudde, terwyi
zijn vrouw dus sprak, droefgeestig met
het hoofd.
„Hos graag ik u ook by ons hield,
evenals mijne vrouw, ben ik 't hierin
toch met myn vrouw niet eens,» sprak
hy vervolgens, „U heeft het terstond
goed ingezien, mevrouw 1 't Beste voor
u is, dat u van hier vertrekt I"
Mevrouw Verlinden zweeg. ZIJ gevoelde
wel, dat haar echtgenoot gelQk had.
„Maar waarheen, dominé vroeg de
arme vrouw met gebogen hoofd.
„Naar een groots stad, mevrouw!»
antwoordde de heer Verlinden. „Dat is
voor u in alle opzichten 't beste. Anton
komt ook sposdigopden leeftyd, waaiin
hy aan de lagere school ontgroeit."
Anton's moeder erkende, dat die raad
goed was.
Rijksverzekeringsbank.
By de Tweede Kamer is ingediend
een wetsontwerp tot verhooging van ds
begrooting voor binnenlandsche zaken
voor 1904 met 1 7000, ter verhooging
van het aandeel van den Staat in de
bezoldiging van de leden van het be
stuur der Rijksverzekeringsbank, en van
de aan dat bestuur ondergeschikte ambte
naren.
Binken» de toelichting is voor een
richlige uitvoering der ongevallenwet
1901 het aantal thans in functie
zynde controleerende geneeskundigen en
agenten der Rijksverzekeringsbank ten
eenenmale onvoldoende gebleken. Drin
gend is het noodig nog een controleerend
geneesheer te benoemen an het korps
agenten met aan twaalftal ambtenaren
aan te vullen.
De eischen, die een behoorlijke ad
ministratie stelt, bleken voorts van dien
aard, dat zonder eene aanmerkeiyke
uitbreiding en eene ingrypande reorgani
satie van het administratief personeel
der Rijksverzekeringsbank een niet meer
by te werken achtergrond zou ontstaan.
In verband hiermede behoort ten spoedig
ste dit personeel te worden aangevuld
meteen adjunct-commies en een honderd
tal klerken, terwijl tengevolge van de
reorganisatie aan enkele ambtenaren een
hoogere rang moet worden toegekend.
Ten slotte kan een uitbreiding van het
bedienend personeel niet uitbiy ven. Ter
bestryding van een en ander is het aan
gevraagde bedrag van f 7000 noodig.
Handeldrijvend! Middenstand.
Onder voorzitterschap van den heer
Meuwaen, uit Amsterdam, werd gister
middag te Utrecht de a'gemeene ver
gadering geopend van den Nad. Bond
van Vereenigingen van den Handeldry-
venden Middenstand.
De voorzitter sprak daarin esn rede
uit waarin hy een terugblik wierp op
de geschiedenis van den Bond. Daarby
herinnerde hy aan de „schoons rede
voering" door den minister-president
uitgesproken op het Rotterdamsshe con
gres. Onomwonden werd daar den han-
deidry venden middenstand er op gewezen
dat ds positie van dién stand ais tus-
schenschakel tuaschen producenten en
consumanten op dit oogenblik princi
pieel bedreigd wordt, niet alleen door
het groot kapitaal, maar ook door de
groote verandering, die op het gebied
van het communicatiewezen heeft plaats
gehad, en vervolgens, dat deze oorzaken
bestaan en zich meer en mesr zuilen
ontwikkelen
„Aan die veranderde omstandigheden
heeft de Handelörjj rende middenstand
zich aan te passen. Alleen in dit geval,
mag hy hopen, op succes by zyn poging
om zyn positie te verbeteren, en zal de
R 'gearing ten volle bereid z{Ja hulp te
verleenen, ten aanzien waarvan wette-
ïyka regeling noodig is, waarby ook de
Staten-Generaal gaarne bereid zullen zyn
V.
In dan loop derzelfde week, waarin
de ijzeren hand van het noodlot zoo
zwaar was neergekomen op den schouder
der arme mevrouw Misdom, was het
vergadering der leden van het departe
ment Baarloo der loffelyke Maatschappij
Tot Nut van 't Algemeen.
Het was heden eene vergadering met
dames.
Ten zeven ure in den avond, het uur
voor de samenkomst bepaald, was de
tameiyk ruime zaal van het logement
„De Vergenoeging," waar het Nut ver
gaderde, reeds goed bezet. Dat was niet
altyd het geval.
Was er iets byzonders aan de hand
Zou mogeiyk van avond een gevierd
redenaar optreden, door geld en goede
woorden daartoe overgehaald Er was
niets van bekend. Geen enkel vreemd
gelaat bespeurden de Baarlooërs in de
zaal. Dit evenwel stelde velen erg te
leur. Dat was duideiyk aan hunne ge
laatstrekken te bespeuren. Zy hadden
iemand verwacht hier te zullen ontmoe
ten. Zy hadden dat zeer vurig en daarom
zeer stellig verwacht. Maar misschien
kwam hy nog wel. Met deze gedacht»
haar daarbij te steunen. Maar de midden
stand wake er voor uitsluitend op de
Rvgeering te steunen
Deze woorden, myne haeren, zijn door
onzen stand ter harte genomen, merkte
spreker op.
Distels.
Men heeft op onzen vaderlandschen
bodem verscheidene soorten distels, welke
door het volk worden onderschelden in
distels en stekels. Distels heet man ge-
wooniyk de soorten van het geslacht
Soncbus tf Mslkdistel. De akkermelk
distel (Sonchus arvensis), ook wel zeug
distel, haredistel, roggedistei enz. gehee-
ten, en da Moes-Melkdiatel (Sonchus
oleraceus), waarvan de eer sta bloeit in
Jüli en Aug., de tweede van Juli tot
Oct., beide een algemeen onkruid op
akkers, zyn dan in den volksmond dis
tels, ds soorten Cirsium en Carduttm
stc-kels. Van de laatste is de Carduüm
nutans of knikkende distel welbekend
met haar purperen, knikkende, af.on-
dsriyk staande korfjes en haar viltigen
steel. Ze komt voor aan kanten van
wegan, op weiden en braakl ggende ak
kers. By bebouwing van den grond wijkt
ze spoedig. Dit kan echter heisas niet
gezegd worden van de Cirsum arvense
of Akkervederdistol (hoorndistel, boere-
plaag, bezem) jes) welker voortplantings
vermogen veel grooter is en daarom dan
ook met recht een bosreplaag mag ge
noemd worden. Haar korfjes zij a talrijk
in losse, eindeiingsehe pluimen en bleek
rood, ze bloeit in Juli en Aug. Een
verdors beschrijving achten we overbodig,
iedere landbouwer kent ze. Andere dis-
telsoorten, tot dit geslacht behoorende
gaan we met stilzwygen voorby, omdat ze
hier niet of slechts verspreid worden
aangetroffen en dus voor den boer van
geen belang zyn. De Akkerdistel, ook
wel kortweg stekel geheeten, is in den
landbouw een der lastigste en schade
lijkste onkruiden. Ze onttrekt veel voed
sel aan den grond, beaesmt ruimte aan
do veldgewassen en bsm jsiiykt door haar
stekelige bladeren den arbeid, b.v. het
binden van het koren.
De bestryding is mueiiijk door de om
standigheid, dat deze s uidplant zich
zoowel door haar wortelstok als door
zaad vermenigvuldigt. „Aan da distel-
wortela hangen goudkorreltjes", zegt een
oude spreuk, naar die zoo diep zitten
dat niemand zo nog heeft gevonden."
Die de distel kent bagrypt deza beeld
spraak. Er is voor den bo n zeer veel
aan gelegen, dat ds distels worden uit
geroeid, maar dit is geen gemakkelijk
werk omdat ze zoo diep wortelen. De
diepgaande penwortel heeft zyn kroon
wel 10 duim onder da oppervlakte van
den grond, daaruit gaat niet alleen de
hoofdatengal naar boven, maar ook vele
stengels zywaarts in horizontale rich-
trachtten zich deze teieurgestelden to
troosten,
Hunne troost zou yds! blijken. Hy zou
niet komeu, ds zoo vurig ea stellig ver
wachte. En wie hy was? Geen andere
a's dé Indische heer, die zooveel van
zich had doen spreken door de ontdekking
van het lang verborgen geheim, die eene
brave vrouw maar al ta treurig op de
tong had gebracht. Hy was gisteren
vertrokken, om niet terug te keeren.
Toen hy bespeurde, welk onheil hy door
zyn onbedachtzaamheid had aangericht,
sloeg hem de schrik om het hart, schaam
de hy zich over zich zelf en vlood haas
tig heen.
Tot de laatstgekomenen behoorde de
heer Veriinden. Zijne vrouw, die anders
trouw haar echtgenoot naar zulke bij
eenkomsten vergezelde, wydde thans haar
avonduren aan mevrouw Misdom. De
predikant had begrepen, dat hy thans
vooral in da zaal van „De Vergenoeging*
niet mocht worden gemist.
Toen hy, binnentredende, de zoo bui
tengewoon gevulde zaal bespeurde,
scheen hem dat leed te doen. Hy nam
zyn plaats in aan de bestuurstafel ea
zat toen stil voor zich t« staren, als in
overpeinzingen verdiept. Hy had evenwel
ting deze vormen aan hun uiteinde
weer een penwortel, waarvan ieder zich
tot een nieuwe plant ontwikkelt. Biyft
slechts een klein stukje dezer wortelstok
ken* in den grond zitten, dan kan daaruit
weer een nieuwe plant gevormd worden.
Wanneer men nu nog weet, dat ieder
distel-hoofdje ongeveer 80 zaden kan
leveren, ésn plant 60-80 hoofdjes kan
bezitten en derhalve 4800 6400 zaden
voortbrengen, dan bagrypt man, dat
ds stekels, waar de bestrijding er van
niet met kracht en voihardiog ter hand
genomen wordt, op den duur een bron
van groot verdriet en zeer beduidende
schade kunnen worden. Maar hoe zo te
bestryden, is de wanhopige vraag van
menigen lanibauwer.die tan einds raad is.
Uit het voorgaande biykt, dat be
stryding gericht moet zyn op vernietiging
van den wortelstok en voorkoming der
zaadvorming. Met het oog op het laatste
moet men dus de plantan wieden, ais zs
jong zyn en niet nalaten alle distels aan
den rond of in de nabijheid van dan
akker tevens te verwijderen.
Het trekken cf afbraken der stekels
is niet afdoende, zooals we boven zagen,
maar daarom volstrekt niet doelloos of
nutteloos, geiyk sommigen meenen, die
het niet afdoende, het weinig recht-
streeksche nut er van ingezien en on
dervonden hebbende, thans vrg wei
werkeloos tegenover dit lastig onkruid
zich toonsn. Door de herhaalde vernieti
ging der bovenaardscha doelen wordt
ten slotte alle voedsel aan de plant ont
nomen in ds bladeren toch worden de
voedende bestanddeelen gevormd, dis zich
vervolgens In dsn wortslstok, als reserve-
stoften ophoopen, om later tot voedsel aan
de jonge scheuten te dienen. Neemt men
de bladeren weg,en doet men dit tsikens
en telkens weer, dan raakt ie wortel-
slok ten laatste uitgeput. Eveneens kan
men de onkruidspianton verzwakken,
door den verbouw van welige vruchten,
klaver, boekweit, koolzaad en andere
die de distels overschaduwen, zoodat
de bladeren hiervan by gebrek aan licht,
niet het noodige koolzuur uit de lucht
kunnen putten en ontbinden. Neemt men
hierbij den juisten tyd van hef wieden
in acht, d.w.z. doet men dit op het tyd-
slip, waarop de vrucht (het verbouwde
gewas) zoo ter ontwikkeld is, dat de op
nieuw opschietende distels overschaduwd
worden, dan zullen deze, by gebrek aan
licht en ruimte, vsrkwynsn en weg
sterven
Voor het dlstelwleden worden gebezigd
distelstekers of disieltanjan. De eerat*
zyn tameiyk lange, smalle, beitelvormig»
werktuigen, dia veel gelijken op een
smalle spade en voorzien zyn van een
houten steel, en waarmee man een vry
lang stuk van den wortelstok kan uitste-
ken.Mat de breeds geribde knypvlakten der
diateltangen worden de planten zoo isag
mogeiyk beetgepakt en met aan tameiyk
krachtigan ruk uitgetrokken.
De gawone grondbewerking heeft ter
bsstry-ding dar distels niet veel succes,
9®n geopend oor voor hst gegons der
stemman om hem heen.
En er werd wat afgskakeld. Ds aan
gezichten van ai de haeren en da dam sa
waren reeds rood van de inspanning. In
langen tyd had ds voorzitter zoo veel
moeite niet gehad om stilte te verkrijgen,
ten einde de vergadering met een korte
toespraak te openen en dan het woord te
geven aan den eersten spreker van dezen
avond.
Maar al ware deze spreker welspre
kender geweest als wijlen pater Brugman,
een Guldenmond ais eens de beroemde
bisschop van Conatantinopel, het zou
hem niet hebben gebaat. Het zou hem
vanavond niet zyn gelukt d« aandacht
van zyn gehoor te boeien. En aangezien
de geachte spreker in de schaduw kon
staau van geen der beide genoemde
geestelijke heesen, kon het niet anders
of hy moest thans volkomen fiasco ma
ken. Da gedachten van de geachte ma
deleden en geëirde vrouwenschaar zw.er-
ven elders.
Wordt vervolgd.)
