:ao.
Marts,
Zaterdag
S3 Juni.
ijongen
No. 148.
42e Jaargang.
1904.
FEUILLETON.
F161,
Teleplioonnummer 10.
biyft.
APPIJ mei Af-
RSOON met
BtJkantoor op
i afaluHprovigle
thiktheid woidt
;t. J J., Algen.
RAAT.
tURU,
an eon nar tot
Bellamykade
jltek-
hoenmagasyn,
gebied, verbfi-j
stoffen, garsm-j
den inhoud!
1?
de Aecauemiel
ise au consi
liums variéaf
ïuiketbakfcers I
IS if ST
iSSIj *5333 f f
miss:) v.rn.
n) 5,50. -
7.55, 9.80,
2,~, 8.30,
- Van B a d-
4.15, 5.50,
Remise:)
ilmerkt:
n.m. 1.20,
1.35. Naar
2.05, 3.35,
r Remise:
ft DIENST,
6 20 7
10 20 10 40
35 1 1 25s
5- 6 15
n 6 10 6 30
10 10 10 30
12 10 12 45
1 05 4 35
1 80.
Zondag* uit,
ihm.
Maart tot
3 en 8 10 f)
50 en 6 40
5a) en 4 45
3 en 0 lOf)
het vertrek
Borsseiea sa
lar Boreseian
u, Borstelen
VLISSIMSf HE tOIRiltT.
Prijs per drie maanden ƒ3 30. Franco per post 1,50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Mai abonneert saieh bij alle Boek-
hande''laren, Postdirecteuren of re :htstreeks bij den Uitgever
F. YAN DE VELDE Jr., Kleine Maikt, I. 187.
ADVERTENTIËNvan 14 rogëfe ƒ0.40. Voor e'ft&n regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaa' jJaatsing r-'erzelfde
f.dvertentie wordi de prijs sleohts tweemaal berekend. Groot: i letters
ui cliché's naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks., uitgezonderd op Zon- en feestdagen.
Abonnvinents .'cdrertentiën op zeer roordeelijo voorwaarden.
Binnenlandsche berlcMsn.
Es hsrstsmzningsn is Overijsel.
Da uitslag der gisteren gehouden her-
sten min gen voor de Pro?, Sisten in
Oveijjael heeft tengevolge gehad dat
de linkerzijde daar de meerderheid be
houdt. Het staat nl. 24 leden linke tegen
recht*. In Enschedé wonnen de aiis
liberale csndidaten, gesteund door ds
socialisten het met 1300 ét 14 stemmen
van de kerkelijke candidaten. In stad Om
men daarentegen is van beide zjjden
buitengewoon bard gewerkt en de liberaal
weid daar gekozen met 1749 stemmen,
terwijl ds ant>rev. candidaat er 1726
verkreeg.
Wat de .Standaard* durft te zeggen.
Onder dit opschrift protesteert da Van
Dag tot Dagschrtjver in het .Algemeen
Handelsblad* tegen de bewering van
.De Standaard,'die depoging der liberalen
om hun vertegenwoordigers in de Pro
vinciale Staten te brengen, noemt,Da
poging om de banier van het Kruis te
vervangen door de vaan des ongeloofs."
Ieder die voor liberale candidaten
stemde, zegt het »Hdbl.", weet dat dit
een leugen, een gemsene, zeer onchris
telijke leugen is. En het blad vraagt
Wat to zeggen van esn blad, dat zoo
liegt, en zulks onder aanroeping van
den Almachtigen God, in wian wij allen
gelooven wat te zeggen van dr. Kuyper
die zonder protest het blad, waarin hg
blijft schifjven, zulke domme, opruiende
logentaal laat gebruiken
Wat den schrijver in het „Hblci," be
zorgd maakt voor de toekomst voor ons
land, onder een party, die, naar hjj be
toogt, den naam van God misbruikt om
ts regeeren en dus een domme, onhan
dige drankwet en een slechte tariefwet
aangenomen te doen krjjgen, is het
gevolg dat zulk fel-clericaal dry ven steeds
pleegt te hebben.
Het gevaar Is, dat men dat blaas
kaken hier en daar gelooft en dat jonge
en onervaren menschen, dat opwindbare
gemoederen werkelijk overtuigd worden
dat godsdienat vereenzelvigd moet wor
den met een slechte methode van be
noemingen en dat ze voor een belaehe-
ïyke drankwet den christeiyken gods
dienst aansprakelijk hebben te maken.
Het schijnt my «ene misdaad godsdienat
dus te sleepen in den strfjd der partyen
over de economische belangen van het
land
Het schijnt mg eene lage daad tegen
standers, wier argumenten voorvryhan
del en vrijheid men niet verslaan kan,
te beantwoorden door hen te lasteren
door tot hen te zeggen gij strijdt voor
ongeloof,., gy zyt athtïJt, maar wy,
dr. Kuyper en v.y, wy zyn de uitver
korenen, wij alleen zyn geloovigen, wy
gaan dus in blinkende witte kieedsren
om, en wie dr. Kuyper bestrydt trekt op
tegen de banier van het kruis.
en iwÉif.
9.)
„Daar zal je ocm zeker zyne redenen
voor hebben," verklaarde Anton op een
toon, die niet geheel van wijsneuzigheid
was vry te pleiten.
Daarop liepen de kinderen op een draf
raar huis, om nicht He èae te vertellen
wat hun overkomen was en inzonderheid
van den zak met lekkers, die hun was
beloofd.
Weken, maanden zyn weer voorbijga
gaan. Wlnanda's mama, met haar echt
genoot van het huweiyksreisje terugge
keerd, heeft overvloedig getoond, dat haar
moederhart niet minder warm dan voor
heen klopte voor haar kleine meid. Maar
toch dat innige, dat eens beider betrek
king kenmerkte, is voorby en keert
nimmer weder. De heer Overmeer biyft,
het moet tot zyn eer gezegd worden,
voorkomend tegenover het kind, ofschoon
Wat te zc-ggen, vraagt de Van Dag
tot Dag-schryver voorts, van de party,
die zonder aanleiding of verontschuldi
ging hsn, die het over een drankwet of
tariefwet oneens met haar zyn, voor
vijanden van God uitmaakt? Indien,
zegt by nog, .dus bet Christendom van
dr. Kuyper zich toontindien uit de
volheid des Standaards hart, zyn mond
scheldend voor zyn geloof getuigt, dan
voorwaar mean ik dat het Evangelie en
het Christendom gehoond worden door
dezen verdediger, e Van hen, die spreken
als .Be Standaard", komt, meent de
scbryver in het Hbld., de ergernis, die
den godsdienst schaadt. En van zulke
taal als „Bs Standaard" gebruikt, kan
men z.i. zeggen wat Anatole France
onlangs in ztjn geschrift 3La Parii noir"
van een andere zser onchristelijke uiting
van professioneels christenen opmerkte
„C la nous semble ridiculeMals
c'est odieus 1"
Da „Standaard" antwoordt aan het
„Handelsblad* het volgen-Ie
De Van dag-tot-dag-schryver in het
,Hbl." heeft al den glosd zyner felle
verontwaardiging over ons uitgestorten
we kunnen dat opperbest diagen, be
grijpend hos bitter da ondervonden
teleurstelling stemt.
Maar dat neemt niet weg, dat ook deze
schrijver, die anderen mat voorliefde van
„loslippigheid* beticht, een weinig op
zyn woorden heeft ts passen, indien by
er tenminste prQs op stelt ds eischen van
fatsoen, dis in de journalistiek toch nog
geiden, niet geheel te verwaatloozsn.
Ons dunkt, het is met die eischen in
stryd, als men zyn tegenstander varwyt
een „gemeens leugen" te debiteeren.
Tot dusver wea er nog eenig verschil
tusschen Pypen en Vischmarkt. Bat be
hoeft üeusch niet uitgewischt. Natuuriyk
doet de voor leugenaar gescholden® het
beat zyn tegenstander tot bezinning te
laten komenen verklaart voor zich
zeiven dezen bitteren uitval slechts met
het Fransche spreekwoord, dat, in goed
Hollandach vertaald, zegt„Het is slechts
de waarheid die wondt."
Vrienden en vijanden.
,De Standaard" wy'st er op dat de
liberalen te Utrecht het niet van zich
hebben kunnen verkrygen by de her
stemming den socialist te steunen, het
blad ziet nu een kansje voor dekerkeiyken
om te U.recht te winnen.
De liberalen stemmen te Utrecht dus
niet den socialist. Van het beweerde
bondgenootschap tusschen liberalen en
socialisten, ook al stemden de laststen
in sommige plaatsen op de candidaten
dar eersten, biyft nu toch niet veel meer
over ?Het zou niet overbodig zyn,wanneer
„De Standaard" dat nu eens erkende.
De „Standaard" spoort zyn partyge-
ncoten nu ook aan, om waar een liberaal
met een socialist in herstemming komt,
als één man den liberaal tegenover den
socialist te steunen, als het minst ge-
het hem zoo koel mogeiyk bejegenen
Er is een ongewone beweging in huis,
waarvan Winanda de corzaak niet ver
moeden kan. Haar stiefvader komt met
ds biydschap op het gelaat by Winanda
en zegt haar„Kindlief, je hsbt een
broertje I"
Winanda toont zich niets minder dan
verrukt daarover. Z-y kent er slechts een,
dien z0 als een broertje kan erkennen
en liefhebben. Te midden der drukte, die
nog in de villa hesrscht, vindt zy hst
gepast, even naar Anton's huis over ts
loopen.
„Antonl" roept zy, op den jongen, die
in den tuin aan hst hoepelen is, toeioo-
pende, Anton 1*
.Wat is er, Winanda?" vraagt Anton,
stilstaande.
.Antonl* zegt zy legends van de
inspanning, .zy zeggen, dat ik oen nieuw
broertje heb gekregen, maar jy bent
immers alleen mijn broer
.Wat zeg je daar, Winanda I* roept
Anton ia de grootste verbazing uit, ,een
nieuw broertje. Waar komt dat van
daan?'
„Ja, dat weet ik niet," antwoordt het
kind, „en dat kan my ook niets schelen.
vaarlijke van twee kwaden. Zyn dan nu
de liberalen in eens „bondgenooten" van
de kerkeiyken geworden Immers neen
deze trachten uit eigen beweging, onge
vraagd, een tegenstander te weren, ts
geiyk met anderen die ook hun vrienden
niet zyn. Wat hebben de liberalen en ds
sociaal democraten anders gedaan, aldus
vraagt het „Hbl."
Se IQ kleinere groepen van de
ingediende tariefwei,.
In een vcrig blaadje van de vereeniging
,Het Vrye Railverkeer", waaraan ook
het volgende is ontleend, werden be
handeld de 5 voornaamste groepen der
nieuwe tariefwet, welke te zamen
f 15,000,000 zullen bijdragen tot de to
tale geraamde opbrengst van f 20,000,000.
Ba resteerende f 5,000,000 zullen worden
verdeeld over 10 groepen.
De fhancieel minst belangryke daar
van ia groep XIVrijtuigen, voertuigen
en vaariuigsn, waarvan da opbrengst
wordt geraamd op slechls f 00,900, door
dat het verwachte invoerrecht op loco
motieven en tenders voorkomt onder de
vermoedelgke opbrengst van grosp XV
by stoomketels, machinerieën en werk
tuigen.
Groep X Aardewerk, pottsbak kers-
werk, gebakken steen en dergelijke
kunststeen, stelt voor grof aardewerk
in het vervolg een speciftek recht in
het vooruitzicht van fO.SO per 100
KG., in plaats van hst tegenwoordig
invoerrecht van 5 pCt. der waarde,
tevens een verhooging voor ander aarde
werk ®n porselein vau 5 tot 12 pCt.
en esn geheel nieuw invoerrecht van
3 pCt. voor metselsteen en dakpannen
sn ook voor straatklinker. Dit
invoerrecht maakt een eenigszins
vreemden indruk, vooral wanneer men
het beschouwt in verband mat het recht
op houtblokj sa voor bestrating in groep
VII en met de noodiydenae financiën
van sommige, vooral grootere gemeenten.
Groep XI verhoogt h»t invoerrecht
voor alle soorten glas gemiddeld van
5 tot ongeveer 8 pCt,, voor sommige
tot 10 pCt., voor spiegels tot 12 pCt.
Aan groep VIII huiden, vs'len en
leder werd reeds een afzonderlijk blaadje
gewijd, resultaat eaner gehouden en-
quê:a, waarin overtuigend werd aange
toond, dat een invoerrecht op leder aea
groot nadeel zal zijn o.a. voor ds voor
uitvoer werkende schoenenindustrie, wei-
ka zich allengs meer ontwikkelt, en dat
de lederindustrie, ten minste indien zy
meegegaan is mat haren ttjd, aan be
schermende rechten geane behoefte heeft.
Voor zoover de nyverheid belang hesft
by groep Vchemische producten, genees
middelen, dregeryen, verf en kleurstoffen
en iooimiddelen, bepaalt het zich tot eene
vsrhooging van het tarief waarmede sa
mengaan enkele technische verbeteringen,
speciaal met het oog op chemische pro
ducten.
Groep XH papier, brengt de bescher-
Zag my maar, dat jy myn broer bent."
„Dat ben ik, sn dat zal ik biyvsn,"
zegt Anton op vastbesloten toon.
IV.
Mejuffrouw Agatha HaQnar zit met
een hoogrood gelaat in haar pronkka-
merlje haar the6gasten af te wachten,
zy hjjgt en blaast en toch zit haar bot
vet niet in den wegarmen als zwa
velstokken, esn kin, aan welks men
geneigd zou zyn de eigenschap toe te
kennen, het vel van da hand, die haar
zou willen streelen.opan te kunnen scheu
ren, en voorts alles naar evenredigheid.
Maar zy heeft een zuren voormiddag
gehad. Haar geheele hu'.sj» heeft zy, met
het oog op de gevraagde visite, van den
vroegen morgen aan, eigenhandig met
bezemen gekeerd en mat boenders en
lappen gaboend en gewreven op het ge
vaar af, de wel eenigszins wrakke
meubeltjes schade toe te brengen. Eigen
handig 'neeft zy dit alles gedaan. „Ja,
want ziet u, die domsatisken, zy doen
alles verkeerd, en dan dat getalm. Ik
doe het duizendmaal liever zelf.' De zaak
is, dat zy het niet te breed heeft en met
een loopmeisje op enkele uren van den
dag het redden moet. Daarby is zy kraak-
miog voor de papierindustrie, waarop
re6ds van 1878 af dcor belanghebbenden,
vooral in Limburg, is aangedrongen. Bat
daarvoor geen aanleiding bestaat bswyzen
de gucstige resultaten dezer nyverheid,
zich afspiegelend in ds zeer voldoende
jaariyksehe dividenden, welke de papier
fabrieken, voor zoiver zy bihoortn tot
ds csaraiooze vennootschappen en hare
dividenden bekend zjjn, by voortduring
uilkseren. Toch heeft de minister ge
meend da invosrrschton op papier te
moeten verhoogen, waardoor aan de
papierindustrie eon geheel ongemotiveerde
bescherming verleend wordt, welke door
de gebruikers van pak-, schrijf-, druk-,
kaart-, muziek-, behangsel- en ander
papier zal moeten worden opgebracht
tot 6sn gezamenlijk bedrag van f 641,050;
voorwaar geen kleinigheid.
De grospen I en II be vatten de rechten
op dieren en dierlijke producten eD
plant: a-digs voortbrengselen. In groep
I wordt van paarden esn invoerrecht
voorgesteld van tien guidsn per stuk,
ook van dia, welke worden iagevoerd
voor da slachtbank voorts vindt men
daarin invoerrechten op Bchapenvlaesoh,
volgens den minister meerendeels be
stsrnd voor ds tafel der msergegoadsnf?),
op gerookte sn gedroogde visch, op on-
versmolten vet en op eieren. Ia grosp
II wordt hst invoerrecht voor viashten
v«rho"gl van 5 'ot 10 pCs., voor zoo
ver deze ts rangschikken zyn under
weelde, van 5 tot 6 pCt, voor die
vruchten, welk® dienen om verwerkt ti
worden, of voor consumtie van minder-
gsgoeden. Ia het Ey&Uem der wat ba-
hoorde de laatste soort van invoerrechten
te worden vrijgesteld, zoowel ten bats-
van de industrie, waarvoor zy tot grond
stof dient sla in verband m«t de draag-
Eracin eergeneu, voor wie dit artikel
bestemd Is.
Groep VII omvat hout en fabrikaten
daarvan. Behalve de verhocging van
het invoerrecht op eenvoudige meubelen
van 5 tot 8 pOt. eo op fijnere van 5
tot 12 pCt,, di® inderdaad neerkomt op
san verhoogd invoerrecht op de esrste,
daar de invoer van buitenlandrcbe meu
belen in hoofdzaak bestaat uit de een
voudigere soorten, komen In deze groep
twee nieuwigheden voor, namelijk in
voerrechten op geschaafd hout en op
klompen. Da f 50,000, die ds minister
van het invoerrecht op klompen ver
wacht, zullen moeten warden opgebracht
door hen, die de geringste draagkracht
bezitten. Deze belasting zal het zwaarst
drukken op de giootals gezinnen.
Bovendien zyn deskundigen van oordeel,
dat de minister ds vsrmosde'ijke op
brengst van dit invoerrecht te laag heeft
geschat, dat de invoer van buitenland-
scha klompen grooter zal b'djken ta zyn
dan de raming, zoodat een invoerrecht
op klompen zwaarderen druk zal uitoefe
nen, dan de door den minister daarvan
verwachte bate doet veronderstellen.
Invoerrechten op hout zyn afgeschaft
in 1877. Da minister stelt voor een in-
zindsiyk, aan welke eigenschap het vol
gens sommigen moet worden toegeschre
ven, dat zy zoo buitengewoon schraal er
uitziet, want pok op gswon® dagen is
zö steads met bezem, boender, wrjjflap
enz. enz. in de weer. Zy heeft zich nu
slechts wat moeten haasten, vandaar
die roode kiaur, dat hijgen en dat blazen.
Want zy had nog meer moeten doen,
als daar is het bakken van kaakjes, het
snyden van rookvlsesch, dat aen weinig
uitgedroogd was, even als zy zelve, enz.
enz. „Ziet u, ik doa zulke dingetjes
altyd zelve, want je weet niet, hoe die
bakkers er mes knoeiensterke boter,
zure krenten on wat dies msor zy.* De
waarheid was, dat Baarloo zich in esn
uitstekenden banketbakker mocht ver
heugen, maar, maar die oude schraal
voorziene portemonnaie van de schrale
juff.ouw Agatha I
Nu zai ieder wel kunnen begrijpen,
dat deze dame wat opdracatig van kleur
enz. was. Zij had zelfs geen tijd gehad
om op de gewone wijze te middagma
len. Al bakkende had zy nu en dan van
haar eigen bakaeltjes gesnoept en zy
drong zich op, dat zjj voldaan was, meer
dan voldaan, en van avond zou zy im
mers ook een broodje met rookvleesch
voorrecht te heffen van geschaafd hout
van 75 cents per M3, geiyks'aande met
ongeveer 3 pCt. der gemiddelde waarde.
De nrnister is van meening, dat de bouw
bedrijven van dit invoerrecht geen
noemenswaardige nadeelen zullen onder
vinden. Bat hangt er slechts van af wat
men noemenswaardig acht, wat niet.
De overblijvende grotp is groep IV
meel en meelfabrikaten. Hare betseke-
nis on: leent zy niet aan de rechten,
die daarin worden voorgesteld, doch aan
die waarvan bij de vaststelling van het
nieuwe tarief van invoerrechten is af
gezien.
Een vraag aan prof, v. d. Vlugt.
lo een mat F. onderteekend hoofdar
tikel van „De Maasbode," wordt een
„g«moedeiyk« vraag» aan prof. Van der
Viugt gesteld.
Vo'gersschr, heeft dtze t» Rotterdam
o.u). deze stelling verdedigd:
„Zonder ie's tekort te doen aan de
bekwaamheid van sommige professoren
aan de vryo universiteit, constateert spr.,
dat bovendien de thans bestaande vry®
universiteit aan twee au veten ïydt, die
haar veelaer hst tagonovergsatelde van
begunstiging zou bshooren ten deel te
doen vallen, en die twee euvelen zyn
le. miskenning van een levensbeginsel,
nameiyk de vry beid des geestes, daar
de studenten worden gebonden aan vooraf
vastgestelde geloofsartikelen
2e. het verscherpen en verbroeden,
meer dan roolig ia van bestaande ts-
gensteilingen en partyschappen in ons
toch zoo zeer door partyschap verscheurd
volksleven."
Naar aanlsiding hiervan zegt nu de
scbryver in het Roomsche blad o.a. het
volgende
„Ais prof. v. d. Viugt college gesit,
gaat hij dan ook niet van vaste begin
selen uit? Zoo neen, hoe geeft hy dan
college? Zoo ja, waarom stellen de
msnscheiyks beginselen geen „paal en
perk aan do vryheid* en de bovenna-
tuuiiyke Gods-Openbaring wel
Wenseht prof. v. d. Viugt dan inder
daad, dat men vryeiyk,alsredeiykmensch
aanvaarde wat men wil Dat men heden
aanname 2 X 2 4 en morgen 2X2
5, daar men het zóó in dsn zin krygt
Er bestaat eon waarheid of er bestaat
er geen. Doch ais zy bestaat, de gescha
pen waarheid, dan heeft zy een hooger
ideëeten grondslag; esn grondslag, die
is eeuwig en onverandsriyk. Hst is waar
of niet waar, dat een bol geen kubus
isdoch ais d® bol geen kubus is, is
dat niet omdat de mensch het zoo be
grijpt, doch de measch begrfjpt het aldus,
daar hst zoo is.
Nu vraag ik den hooggeleerds waarin
rust die eeuwige onveraaderiyks waar
heid? Niet in hat eindige, dus in
den oneindigan God, da Saam vatting der
hooger idvëele orde. Doch als dit zoo is,
is er waarheid bovan ons. Waarheid
tegenover welke wij niet vry z{jn, doch
die ons, redtiyke schepselen, bindt. Zulke
gebruiken, ten minste als de visite niet
al te hongerig zich betoonde.
Zoo zat zy dan nu in haar pronkka
mer! ja het gonzende theewater naast
en het theeblad vóór zich, het geheele
serviesje van fijn Srkaisch porcelain, een
erfstuk in hare familie, nog eens afve
gende met een fijn theedoekje, en onder-
wijl peinzende over vervallen grootheid.
Had zy niet dikwyis hooren verhalen,
dat haar overgrootpapa in esn vergulds
koets had rondgereden langs 's heeren
straten. En by grootpa dreunde het ge
heels huis als de zilverbak viel, welk
ongeluk nog al eens scheen plaats ta
hebben gegrepen juist als er bezoekers
waren. En dan had grootmama bitter
zich beklaagd, dat die domestieken een
kruis waren en dat zy zelf» het zilveren
tafelgereedschap zouden vermorzelen als
daar esnige mogsiykheid op bestond.
Daar klonk het sklingeïicg" aan de
voordeur, en het loopmeisje, voor den
ganschen avond in dienst genomen, borg
handig een appel, in welken zy juist
gebeten had, in haar zak en slofte uit
het keukentje het korte, smalle gangetjt
door naar de voordeur.
Wordt vervolgd.)
