16 Mei.
Maandag
114.
42e Jaargang.
iwi.
Cosranf feon rtvoepsl.
oslkantoor Vlissingen»
alöemeene kennisgeving.
öïer de nieuwe regeling ¥an
den Burgerlijken Stand.
toneer! V i| le
FEUILLETON.
ffefcfscte (««rut
wt SetlL lüfepitei
Binnenlandsche berichten.
fit Hieuwt HMftUJ,
f13C,f.-3raf,-55|ME*.
VLISSINSSCIE COIIKAHT.
Prljr, .oer drie maanden 1.30, Franco per poat 1.50.
Afzonderlijks nummers 5 cent. Men abonneert zieli bij a le Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE "VELDE Jr., Kleine Markt, I. 187.
ADYERTENTIËNvan 14 regeis ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaa' plaatsing derzelfde
advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote letters
en cliclié's naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en feestdagen.
Telephöonnummer 10.
Abonnements-Advertentiën op zeer veordeelige voorwaarden.
De Directeur brengt ter kennis, dat
stdag 16 Mei s. k. zal worden geo-
fi een sfzonderiyk Guichet voor den
irkoop van postzegels, briefkaarten enz.
i tweede Guichet (thans pakketpost)
Klits, wordt hiervoor aangewfzer, het
rste blijft bestemd voor het aannemen
i postpakketten.
YlissiEgen, 13 Mei 1901,.
De Directeur voornoemd,
hollingerius pijpers.
Ds nieuws regeling van den burger
ijten stand, tot stand gekomen krseh-
|ms de wet van 1 Februari 1904kan
usb in het algemeen belaag slechts
toejuichen, al wordt daarvan door het
publiek niet veel bespeurd. Die
tv. eene aangifte van geboorte of eonlge
andera aangifte van dien aard, aan het
taeau van den burgerlijken stand ging
wist niet beter of de zaak wag
volkomen in orde. Toch was dat, be-
dan in eersga zeer kleinere ge
neerden, nergens het geval. Men kreeg
i ambtenaar niet te zien. De secretaris,
of een ander ambtenaar der gemeente,
maakte de akte op en deed die dan door
partijen teekenen. De ambtenaar van
ion burgerlijken stand verscheen eerst
later op het tooneel om, wanneer het
eens gelegen kwam, eenige akten
ta gelijk te teekenen. Dit waren dan
ïoogenaamde authentieke akten dat wil
roggen, z(j verdienden volledig geloof
m in 't algemeen stond het vast, dat
kot daarin vermelde waarheid bevatte.
Maar wat in elke akte te lezen stond,
iat partijen voor den ambtenaar van
i burgerleken stand verschenen waren
in zijne tegenwoordigheid hunne
ïiiklaringen hadden afgelegd, was een
u. Tegen elke akte koa men in
rechten opkomen, omdat daarin niet was
opgenomen wat door den ambtenaar was
Mrgenomen, en geeas enkele akte
dat werkelijk was geschied het-
öaarin was vermeld.
H.)
Bicorda begaf zich naar haar woon
vertrek, waar mrs. Bowe reeds aan de
theetafel zat te lezen. Gelijk altijd ver-
droeg deze geduldig de grillen van hare
beschermeling, zij had haar zoetsten
glimlach en begaf zich, haar tamelijk
ioorzichtigen wensch radend, na afloop
'an de thee, weldra naar haar kamer.
Eiadelfik was Rieorda alleen zjj bleef
Un halven naeht wakker, keek zelf da
boffers na en legda er verschillende za
ten in, waarbij z(J zier zorgvuldig te
werk ging. Alles wat zij aan kostbaar-
beden bezat de ouderwetsche maar
teer kostbare Lytonsche juweelsn daar-
ondar begrepen borg zt) in haar mis-
casatta. Eindelijk was zij met haar
nachtelöken arbeid gereed. Zjj zag er
bleek en spookachtig uit. Toen zij in
aeh spiegel keek, schrikte zg van zich
Wanneer, ondanks dezen gsbrekkigen
toestand, over de instelling van den
burgerlijken stand nimmer is geklaagd,
dan wss dit meer geluk dan wijsheid.
ea wanneer het bij housen der registers,
zooalg in den regel het geval was. door
de hoofd- of andere ambtenaren ter secre
tarie met groots ords en nauwkeurigheid
geschiedde, dan kwam de lof daarvoor
geenszins toe aan den ambtenaar van
den burgerlijken stand. Dat de instelling
ten onzent op zeer hoogen trap staat
en ten voorbeeld van deugdelijke ad
ministratie oplevert, is een gevolg der
getrouwe plichtsbetrachting door de daar
mede feitelijk belaste ambtenaren, waar
voor aan hen, bij hef tot stand komen
der nieuwe wettelijks regeling, openlp
san woord van lof sa hulde behoort te
worden toegebracht,
Slechts één soort van akten ging ook
voorheen niet aan valachheid mank
dit waren die der huwelijksvoltrekkin
gen. De wettelijke voorschriften daarom
trent waren van dien aaid, dat de per-
sooniyke tegenwoordigheid van den amb
tenaar gewaarborgd was. Maar men zou
zich vergissen, indien men meende dat
git alom een voordeel was. Integendeel,
in vele kleine, plattelandsgemeenten ge
schiedden da huwelijks voltrekkingen nu
en dan door een wethouder of een ander
raadslid, die bij eiks plechtigheid blijk
gaf van zijn totale ongeschiktheid. Het
is eaa tamelijk algemeen bekend feit,
dat de afwezigheid van ernst en passende
waardigheid bjj eens zoo gewichtige han
deling, vaak den serbisd voor ®n de
waardeering van de onmisbare instelling
van het burgerlijk huwelijk hebben ver
laagd, In stede van die te verhoogen.
Door de mogelijkheid om da ambte
naren van dan burgerlijken stand te
kiezen ook buiten de leden van den
raad, kan dit bezwaar taans vervallen
en zal het maar de vraag zyn of de
gemeentebesturen alom hun taak begrij
pen. Dom z-a dat niet, dan blijft de zaak
onveranderd en op dit punt kan de nieuwe
regeling ons niet bekoren. Dit punt te
bespreken ia thana echter nutteloos.
Of de gemeenteraad bevoegd is, het
bureau van dsn burgerlijken stand slechts,
op bepaalde uren voor het publiek open
te stellen, vroeger zeer twijfelachtig,
kan na het tot stand komen van art. 15
der wet van 1 Februari 1904 niet mser
worden betwijfeld. Trouwens, zoodanige
zeive, en keek b(Jaa vreesachtig in haar
torenkamer rond, doch zy zag er geen
geest, gelijk eertijds haar vader. Maar
evenals deze werd zy toch innerlijk door
sengeest beangstigd.
„Ik ben in hoogen graad nerveus,"
zeide zij tot zichzelven. sDit mag achter
niet zijn. Weg dus met dis dwaze ge
dachten. Voorwaarts 1 Voor mg is er geen
terughouden meer."
Toen den volgenden dag da zon ze
gevierend door den morgennevel heen
brak, bevond de jonge slotvrouw zich
met mrs. Bowe reeds op reis naar Londen,
een reis, die eigenigk gezegd meer van
een vlucht had in zuik een stilte en
met zulk een spoed werd zg ondernomen.
Het dienstpersoneel in het slot reeds aan
de grillen der jonge moester eg gewand,
verwonderde er zich ternauwernood over.
Daarentegen was Morcedss sprakeloos van
verrassing, toen zg tegen den avond naar
Lyton Hall kwam en vernam, dat miss
Carre eerst over eenige dagen uit Londen
terugverwacht werd, waar zg zich mot
mies Bowe heen begeven had.
D9 draagster van dezen naam kon zg
niet igden, evenals allen, van wie zg
eenigen invloed op Rieorda veronderstelde.
Sat deze haar het nu voorgenomen be
regel irg zal bfj het publiek doorgaans
geen bezwaar ontmoeten. Zoo zal men
b.v. bij het doen van huwelijksaangiften,
het steeds wel zóó kunnen schikken,
dat die aangifte geschiedt tusschen 9
en IlVs ure des voormiddags of tus
schen 121/,, en 2:fa ure des namiddags.
Zulke aangiften op Zondag te doen is
volstrekt onnoodig.
Ook wat de aangiften van overlijden
betreft bestaat sr geen bezwaar, Bg het
doen van een zoodanige aangifte is men
aan geen termgn gebonden, zy moet
voorafgaan aan het afgeven van een
verlof tot begraven en voor deze plech
tigheid is een ruime termgn gesteld.
Mes kan dus gemakkeigk op den aenen
of anderen dag op bovengemelde uren
de verklaring gaan afleggenterwyi
bovendien (wy hebban nu bepaaldoiyk
do regeling te dezer stede op het oog)
ds Zondagsbureautijd ook tot het doen
van aangiften van .overigden kan wor
den uitgebreid.
Maar de regaling mag geen inbreuk
maken op verkregen rechten mag spe
ciaal niet in sfrgd zgn met de regelen
van hat burgerigk rechten dat is de
verordening der gemeente Ylissingen van
2 Mei jl. wel degeigk.
Da aangifte van geboorte moet geschie
den, dit is eene bepaalde aan termjjn
gebonden verpliehiiag, op welker over
treding straf is gesteld, binnen drie dagen
na het plaats gehad hebbende feit. Men
verstaat hieronder drie v r ij e dagen.
Nimmer is dit door een erkend jurist
anders opgevat, de rechteriyke colleges
hebben het ook zoo begrepen an in 't
algemeen is een dergelijke opvatting van
termgnbepaling als rechtsregel aange
nomen, waar van een bepaalde ver
plichting sprake is. Dergelijke teimijos-
bepalingen worden altyd uitgelegd in het
voordeel van hem dia de verplichting
moet vervuilen. Indien dus een kind des
Maandagmiddags drie ure geboren wordt,
dan kan do aangifte ook des Donderdags
nog dsn g e h a e 1 e n dag geschieden
en kan niemand krachtens gemeenteiyke
verordening verplicht worden om te
zorgen dat bij des Donderdags vóór half
drie op het bureau is. Hetzelfde geldt,
wanneer da laatste dag van een term go
valt op een Zondag of een algemeen
erkenden Chriateiyken feestdag. Met de
voorlaatste aliasa van art. 15 der wat
van 1 Februari 1904, loopen de gemeen
tebesturen, wanneer zfl niet oppassen,
zoek in Londen verzwegen had, wskte
haar toorn op. Zg verwenschte dan ook
dubbel en drievoudig da zaak, die haar
den vorigan dag naar het nabygelegen
stadje gevoard had. Zij moest zich echter
vergenoegen met mr. Carre's verzeksring
van Ricorda's spordigen terugkeer, waar-
bg het baar eenige troost bleef, dat
Ricorda's afwezigheid slechts nog een
paar dagen duren zou sn zg haar alsdan
onverholen zeggen kon, dat zg in het
vervolg ntst meer aldus mat zich zou
laten spelen.
Inmiddels keerde zü in sombere mis-'
noegdheid Lyton Hall dan rug toe en
maakte in haar eigen woning Fred Marlit
het leven zuur. Bg hare overige gebreken
had zich in aan laatsten tijd aan onbe-
schrgfsiyke verkwisting gevorgd, die Fred
Marlit menigen stillen zucht ontlokte. Hg
begreep niet waar zQn vrouw met het
geld bleef, hg stond in de laatste weken
zelt meer dan eens voor hat treurige feit,
sstosds ean ledige kas te vinden.
Zeer onaangenaam deed hem dit op
nieuw aan op den dag na dien, waarop
Msreedes zich de laatste maal naar het
naburige stadje had begeven. Wat zij
daar toch wel met haar geld uitgevoerd
mocht hebben, dit begreep hg maar niet,
er in. Die alinea geldt wel in het alge
meen, maar kan geenszins gelden voor
de aangiften van geboorten, omdat de
daarvoor bestaande regeling van het bur
gerigk wetboek b 1 g f t gelden. Te dezen
opzichte is dus ds bovengenoemde ver
ordening der gemeente Yiissingen In
stryd met de wet.
Egt lager onderwijs.
Reeds meermalen is er door geest
verwanten van den tegenwoordigen pre
mier een verwgt van gemaakt dat het
kabinet, had het zich gehouden aan het
program der anti revolutionaire party
van 1901, had dienen te komen met
een wetsvoorstel inzake het lager onder
wijs. H?t is thans weer de anti lev.
„N. Gron. Ct." die hierop heelt gewezen.
Het anti-rov. hoofdorgaan heeft hierop
nu getracht een afdoend antwoord te
geven. Het doet dit in een driestar die
zeer zeker niet buiten kennis van
dr. Knyper daarin is opgenomen.
Het antwoord van „de Stand." luidt
in zyn geheel als volgt
Hier wordt dus aaegsnemen, dat een
partg eomiié de macht bezit, om aan een
optredend kabinet zelfs de volgorde voor
te sehryven, waarin htt werken moet.
YrageIs dat uitgangspunt juist Is
hst anti-revoiutioaair Is het by een
juiste opvatting ran de verhouding tus
schsn een party-comité, de Kamer en
de overheid te verdedigen
Tot we beter onderricht zjjn, wagen
we het te batwyfelan.
Ten tweede merken we op, dat „op
dan voorgrond treden" ia het party
program niet bedoelde, dat het lager
ondarwys op den voorgrond moest treden
boven het hooger of middelbaar, maar
geiyk er uitdrubkeiyk bygtaet, boven
grondwetsherzieningen electorale quaestie.
Ten derde, dat de zskeigke uitwerking
der algemeens phrase waarop men zich
beroept, door ons zusterblad geheel buiten
rekening wordt gelaten.
Maar ook buiten dit alles, zouden we
da vraag willen stellen Heeft ons zuster-
blad recht uit de feiten af te leiden, dat
het kabinet hooger en middelbaar heeft
laten vooropgaan, omdat het ons lager
onderwijs niet wanschte voorop te laten
komen
Zou het ook kunnen zijn, dat om
standigheden, van den wil van het
kabinet onafhankeiyk, hiertoe tegen zyn
wensch noodzaakten
Is het blad op de hoogte van wat sr
noodig was te doen, tor het lager onder
wijs aan de orde kon komen
Heeft het ingedacht, dat niemand by
het opstellen van het party-program
want niemand vertelde hem iets van dsn
vreemdeling, dien zyae vrouw daar ge
sproken had. Eq haar rekenschap te vra
gen aangaande hars uitgaven, dit waagde
by vooral niet du, daar er een dreigend
onweer uit hare misnoegde trakkan sprak.
Dit onweder ontlaadde zich ditmaal echter
eens niet boven z(jn hoofd. Zyn schran
dere wederhelft wachtte, met onverkwik-
kviyke gedachten vervuld, op hare lie
veling Rieorda.
Van welken aard zouden echter wal
hare gevoelens geweest zyn, wanneer zg
den volgenden morgen eens een blik had
kunnen zien, wat daar in een kleins
afgelegen kerk voorviel.
Daar in de armoedige, onbevolkte
ruimte heerschte een schemerlicht, want
de reuzenstad lag nog in diepe nevelen
gehuld. Ondanks het vroege ochtenduur
rolden twee fircres in snellen gang naar
hst kerkje toe. Twee kaarsen brandden
daarin op hetaltaar, sn de koster nam
de noodige voorbereidende maatregelen,
die gewoonhjk een huweiyksinzegening
vooraf gaar.
Biddenden waren er nog niet in de
kerk, evenmin leegloopeade toeschouwers
om de bruid aan ta gapen, die thans
met een begeleidster uit het tweede
op de hoogte was van de feiten Dat
niemand de gegevens bezat om tot een
conclusie te geraken Dat, eer men wist
welke weg zou zyn in te slaan, de ge
gevens voor elk dier wegen moesten
verzameld worden? En ook, heeft het
er eenig idee van, wat het was, uit heel
het land, uit de 1127 gemeenten, te
weten te komen, hoe het met de tracte-
menten, met de dienstjaren, met de ver
boogingen enz. stond, niet enkel bjj bet
Openbaar, maar ook by het Byzonder
onderwys Is ingedacht, wat de ver
werking van zulk een materiaal aan tyd
vordert
En daar dit alles nu by Booger en
Middelbaar niet noodig waa, was het dan
zoo verkeerd, deze twee alvast af te doen,
juist om tyd vry te hebben, als de ge
gevens bekend zouden zyn voor het leger
onderwys
Dit nogHeeft het blad eenig denk
beeld van wat op sen ministerieel bureau
voor d® bsstuieering van zulke onder
werpen aan tyd vry is 1 Kan het zich
indenken in het kleine aantal uren, dat
een minister hiervoor overbiyft?
En als dan kort na het tweede jaar
van een Kabinet, dat op ails manier is
opgehouden, het ontwerp reeds naar den
Raad van State ging, is er dan ook maar
esnigszins gegronde reden voor klacht
Meer nog, was er dan oorzaak, om met
die klacht niet nu pas, maar reeds in
1902 te komen Eu was het geraden
die klacht zóó in het publiek uit te
dragen, dat er allerlei ontevredenheid by
lieden die nog veel minder op de hoogte
waren, door werd gvoed
Ons dunkt, wie weet waar ook hier
de klepel hangt, doet zco niet.
Bedenke mee toch wel, dat bedoeld
ontwerp niet door de afdeeling onderwys,
maar in hoofdzaak door de afdeeling
Comptabiliteit moest worden bewerkt,
en dat telken jare deze afdeeling alleen
met de begrootirg doende is van Mei tot
December.
Nu weer kan de err süge ongesteldheid
van den Chef van die afdeeling opont
houd na zich sleepen.
Vrouwen-kiesrecht.
Het volgende adres Is gezonden aan
de Tweede Kamer. „Het hoofdbestuur der
Vereeniging voor Vrouwen-kiesrecht
neemt de vryheid by het in behandeling
komen der beide voorstellen tot wyziging
van de Grondwet uwe aandacht te vesti
gen op het niet meer verdedigbare feit,
dat tot heden alle vrouwen van het kies
recht zyn uitgesloten. Waar de vrouw
evenzeer als de man belang heeft by de
samenstelling der wetten, waar zij haar
plichten heeft te vervullen tegenover de
maatschappy evengoed als hy, waar ook
haar arbeid en haar inzichten het land
ten goede komen, brengt het belang der
geheele bevolking mede, dat ook de
rytuig stapte, nadat uit het eerste twee
hearen gesprongen warén. Een daarvan
was baron Steinecken, die zich haastte
een der gesluierde dames dé hand te
reiken. Deze aarzelde een oogenblik vóór
zy de kerk binnentrad. Zonder den sluier
terug te slaan, keek zy scherp en tevens
met een zekeren angst in het rond, doch
niemand in de nabyheid bespeurend,
schreed zy haastig met opgeheven hoofd
aan de hand des barons naar het altaar.
Hare begeleidster volgde haar, terwyi de
tweede des hseren een senigszins be
jaard en er alles behalve voornaam uit
ziend man eenige aanwyzingen gaf. Na
dat dit geschied was, voegde hy zich by
de kleine troep in de kerk. De bruid
vermocht ondanks haar trotsche houding
ternauwernood een zekere onrust te be-
heerschen. Meerdere malen wendde zy
het hoofd en keek vorschend in het rond,
terwyi inmiddels baron Steinecken, aan
een wenk des kosters gehoor gevende,
ds sacristy betrad.
Emige minuten later keerde hy terug.
fAlles is in orde, my n liefste, treden
wy alzoo naar het altaar," fluisterde hy
glimlachend zyn bruid toe. Dize volgde
hem met vasten tred.
i Wordt vervolgd*
