VLISSIMSCIE COURANT.
I 'S ZOOM
11
Dinsdag
TH REN
No. 110.
42e Jaargang.
1904.
G2-
,'o L u m.
R VING
STANDBEELDEN.
Binnenlandsche berichten.
k
re
Gulden, rentende I
Ie en Inbraak.
ÏTE
10 Mei.
FEUILLETON.
i
I
Ldh-oven.
IMENTEu
25 cent tot fl 8,5q
12Vj cent tot 35 cent
15 tot 77 V, cent
anco.
if
ITEXD
'EN
Jassen en Scharen, Spont
nfornuizen in elke grog
nkaeten, Filter»,
tê'e én beeuratigera bsfc
ODE ARTIKELEN 3a®Ê_
ELLAMYKADE, Cf109
iNBEVELEND,
AS HI LST,
C. 59.
oiegelruiten.
ïappij van Leveni
547/49.
rl. Begrafenisfom
Anker. Het reinigt
ischadsiyk en vervangt
jaa gelden voor .1 toilet
BELMANJX,
.BBIKANTEN, Nömegeo
(o-,
r Zes jaren, en voor
verlof of in werkelijl
gee jaren gedetacheer
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zieh bij ale Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN DE MELDE Jr., Kleine Markt, I. 1S7.
ADVERTENTIËNvan 14 regeis ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaa' plaatsing derzelfde
advertentie wordt de prijs slechts Weemaal berekend. Groote letters
en eliehé's naar plaatsruimte.
Verscliy nt d ageiyks«
op Zon- en feestdagen.
Teleplioon nummer 10.
Ahonnements-Advertentiën op zeer voordeelige voorwaarden.
Ziidaar een onderwerp, waarover men
j onzent met gerustheid zyre meenir g
zeggen. Ain wat men wel eens
standbeeldenmanie heeft genoemd,
:an wij Nederlandera one niet schul-
Wö bezitten er betrekkelijk zesr
„Inlg en daaronder zijn er, die wö niet
zouden willen missen. Ook zou-
er kunnen z|Jn, die wij nog niet
uitten en die wy toch wel gaarne
uien willen hebben. Waarom?Omdat
die belangrijke diensten aan land
volk bewezen, zoo iets zouden noodig
ibben, om bö de natie ln dankbare
iiinnering te blijven? Neen, daarom
ijker niet. Voor zoover ons voik de
ironpgeschiedenis zijner groote zonen
,t, meenen wy dat het niet zoo on
tbaar is, dat het hunne nagedach-
uis niet in booge eere zou houden.
Jnr juist met de historische kennis
het volk ia het zeer treurig gesteld
il wat die vermeerderen kan, ver-
in ons oog waardeering. Met het
«smaden van hulpmiddelen moet men
jljd voorzichtig wezen.
Ook in de oprichting van een matig
tntal standbeelden zien wij zulk een
ilpralddel, mits deze monumenten
pierdaad kunstgewrochten zyn want
ik de kunstzin van ons volk is weinig
itwikkeld. Wjj bezitten ook leeljjke
ndbeelden, en die moesten er niet
omdat zij het kunstgevoel van den
itwlkkelde bsleedigen en dat van den
loatwikkeide niet verhoogen.
Ig- Gru.ld.en. L
ilichtigen met onbepa*
fdepot te Harderwijk, of
lilitieplichtigen onder1
Hebben wjj hierboven aangeduid wat
aar onze meening een standbeeld moet
fn en waartoe het kan dienen, dan
losten wij hier nog even tegenover
lillen wat het niet mag zijn. Het
lag geen bron van verdeeldheid wezen,
i de mogelijkheid daartoe bestaat bijna
ieder geval. Is het b.v. niet van al
«neene bekendheid, dat de held, wiens
ons midden staat, de groote
Debiel Adrlaanszoon, een overtuigd voor-
toereid.
3URG, Badhuisstraat
was der anti-stadhouderlijke re-
,rg? Wanneer zjjn standbeeld nu
opgericht moest worden, dan wisten
waarom het niet en waarom het
'•1 zou moeten worden gedaan. In dit
lival trouwens is de politieke richting
Ru zeer ondergeschikt belang.
evenwel is het anders en behoort
iffl met omzichtigheid te werk te gaan,
lier sprekend komt dit uit b(J de plan-
|on tot oprichting van een standbeeld
esfraaf hoek Slacissfraaf,
aan voor bet WASSCf
EN van F(Jn Goed,
OPDOEN van Gordijnen,,
sre Blouses, Spreien, Hoe4
Voor nette en tydigeJM,
ingestaan.
:elfie adres een GEMEl
MMER Te Huur,
ension.
PbotografleartlMele*
Fboocfrtfca ja QMBopMoa»
Dp. A. H. C. v. SENU&
«MM» Cwcrfts M M CO, J§g
MTTCCCCH.
feytaaamit JR3
ELE
10.)
Ojgenbiikkelök was hjj daartoe bereid
ïb het gelukte haar niet, hem voor
S alleen te hebben, daar de geest,
fw zy eenmaal opgeroepen had, haar
in gestalte van baron Theodor volgde,
ft ditmaal, de afwisselende luimen der
Ristte geheel ignorearand,zich volstrekt
'itt liet afschudden.
zoo kwam het eerst den volgenden
tot een ongestoord onderhoud
r—uu.u R'corda en Clarence, daar h;J
®am om haar zyn besluit mede te
Itslen, gelQk hij. dit te voren aan haar
te kennen had gegeven. Deze was
'ttrovsr ontroostbaar. Zijn dochter be
narde uiterlijk de grootst mogelijke
Nate, toen Clarence over zjju spoedig
't'trek naar Italië sprak. Menigmaal had
üzegd, dat zij het rldderliJker vond
"•en jonkman, wanneer dsze het zwaard
voor onzen stadhouder Willem III, wiens
naam aan een der belangrijkste perioden
onzer geschiedenis verbonden is. Maar,
professor Blok heeft het zoo juist gezegd
in zijn hoofdartikel in het „Nieuws van
den Dag3 van 5 dezer, deze stadhouder
neemt nog eens andere en breeders
plaats op het terrein der wereldgeschie
denis in. Als leider van Europa in den
strijd tegen de plannen van Loiewjjk
XIV, staat hg er ook, in verband daar
mede „als de moedige voorvechter van
de Protestantsche beginselen tegen de
door LodewtJk in dienst zijner monar
chale plannen aangewende Boomsche
propaganda. Hg staat er ten slotte als
de redder èi van de staalkundige vrij
heden én van da Protestantsche opvol»
ging ln Engeland, door de Stuarts, in
verbond met LodewtJk ernstig bedreigd."
Nu spreekt het van zelf dat, indien
men op deze of dergelijk gron
den een standbeeld voor den held van
1672 wilde oprichten, dit bij een deel
der natie tot ontstemming aanleiding
zou geven. Om een standbeeld dienen
allen zich te kunnen veraenigen, zoo
als voor een graftombe ieder hat hoofd
kan oatblooten. Niet wat verdoelt, maar
wat vereenigt en wat aller belang be
treft, moet den grondslag voor het werk
opleveren.
Uit dit oogpunt beschouwd, behoeft
men voorwaar niet te zoeken naar
redenen die er toe kunnen leiden, om de
nagedachtenis van den stadhouder-koning
op voor allen zichtbar» wijze to eeren.
Het rampjaar 1672, het jaar toen
men zaida dat .Holland in laaf' was,
blijft een ééaig punt in onzo schoone
historie. Het is natuurlijk niet te zeggen
wat er gebeurd zyn zjjn, wanneer de
Zonkoning den raad van Conéé had ge
volgd, om alle vestingen te slechten,
om met de bezettingen het leger weder
aan te vullen en met het aldus voltal
lige leger de Amsterd&msche linie, het
laatste, maar stevige bolwerk aan te
vallen. De IJdelheid verblindde den koning
en zyn minister van oorlog. ZjJ meenden
dat Holland Fransch grondgebied zou
worden en dan moesten de vestingen
toch weer opgebouwd worden. Toen be
gon de oorlog in hot polderland, die
ongeëvenaard belangwekkende oorlog,
onder anderen door Hendrik JanSihim-
mel in zfjs „Sinjeur SemeiJns" zoo
levendig afgeschilderd. Van dien ifjd
dagteekent de loopbaan van den grooten
stadhouder, Lodewyks geducht,en tegen
stander van den grootsten veldheer en
staatsman vau zijn tjjd, aan wiens genie
en volharding het te danken is, dat
Lodewjjks droom, de vereeniging van
al de Nederlandsche gewesten met het
Fraosehe r(jk, niet werd vervuld. Daar
om stellen wij levendig belang in het
plan ota den bevrijder van Holland een
Standbeeld op te lichten. Moge het dan
wezen een monument zijner waardig
een monument dat 's volks belangstel
ling in z£jn schoone historie levendig
doe toenemen.
Welke gewaarwordingen vervullen ons
bij de gedachte aan die schier wonder
bare redding uit den nood, die een ver
klaarbaar gevolg was van de verzwak
king, waartoe de partijtwisten de repu
bliek hadden gebraeht I Welke gewaar
wordingen vervullen ons by de gedachte
aan den man, die het roer van Staat in
handen nam, op een tijdstip toen de
republiek bijna verloren scheen den
man zonder ervaring en zonder verleden
dis niets gedaan had om het vertrouwen
der stadhouderlijke partij te rechtvaar
digen en die toch een reuzentaak op de
zwakke schouders nam, waarvan h(j zich
op schitterend® wfjze zou kwijten.
Het was Willem III, die in de don
kere dagen van 1672 de bijna verloren
natie tot een ongelooflijke krachtsinspan
ning wist op te wekken, die den party
geest wist te bezweren en van iedere
gunstige- wending der omstandigheden
op de voortreffviykste wijze party wist
te trekken.
Zal zya naam dezer da^sn waarschijn -
iyk op breeder wyze in herinnering
worden gebracht., met het bovenstaande
meenen wy voldoende ta hebben aan
getoond, welke eene uitnemende gedachte
aan het allen steun verdienende voor
nemen tea grondslag ligt.
in plaats van het penseel koos. Zyn
voornemen om als vry williger ln de ge
lederen van het leger te treden zou zy
dus öngetwyteld blliyken.
Fier de schouders ophalend, antwoordde
zy daarop bitter spottend„Daar vergis
je ja in, Clarence, want het sclrijnt mij
toe, dat ja hier slechts een verloren post
opgeeft."
Welnu," antwoordde hij kalm ,myn
ouders gaven my hun toestemming, en
niets is er hier wat my zou kunnen
terughouden. Leef gelukkig, Ricorda. Je
hebt hier een schoonen, wyden werkkring,
dure plichten, in wier vervulling het
leven licht an aangenaam voor je henen
vlieten zal. Kom, laat ons de hand
schudden en ai» goede vrienden met een
harteiyk „vaarwel" scheiden.
Ricorda was zeer bleek geworden, hare
oogen schitterden vsrleideiyk, ja, bijna
teederiyk. Haar toorn was gaweken, de
hoonende uitdrukking op haar gelaat
verdwenen. Zy vergat haar trots, week
en biddend klonk haar stem
„Ga niet, Clarence, verlaat ons niet.
Een zekere hand most het beheer over
Lyfcon Hall voeren. Myn vader heeft je
noodig, verlaat toch je geboortegrond
niet.'
Be Koningin te Bome.
De „Osservatore Cat'olico" van 4 Mei
ontvangt van haar Romeinschen eorres-
pondent het volgende bericht
Van gezaghebbende zijde wordt het
bericht door de „Zeit" verspreid,als zou de
Koningin van Holland zich niet in Ro
me hebben opgehouden, wgl zy zich
niet wilds onderwarpen aan da gewone
voorschriften voor mit-katholieke vor
sten, die den H. Vader wensehen te
bezoeken, voor onjuist vsrklaard.
In werkeiykhsid is or niet over de
zaak onderhandeld en Koningin Wilhel-
mina heeft er nooit san gedacht Pius X
te bezoeken. Voor het overige zya de
gevoelens van de Koningin van Holland
in deze zaak bekend. (.Omtrum."/
De Drankwet,
„De Gemeentestem" bevat over het
ontwerp tot wyziging der drankwet een
artikel, waarin het volgende wordt op
gemerkt „Men bedenke, dat de drank
wet, nu zij er eenmaal is en ruim 20
jaren heeft bestaan, zoo maar ineens
niet kan omgewerkt worden, met ver-
waarloozing van de grootste belangen
der vergunninghouders. Met hand en tand
zyn de in 1SS1 bestaande localiteiten
in stand gehouden, en de omstandigheid
dat de meesten na dien tyd zyn overge
gaan op„anderen, "heeft debiliykheiddoen
geboren worden, dat de wetgever niet te
veel blijft hangen aan de destyda ge
maakte bepaling, dat zy zouden mosten
verdwynen als met ééi slag. Naar het
ons voorkomt, is het in de gegeven om
standigheden het biliykst, eenvoudig
art. 26 sub b te laten verdwynen, en
letter a aldus te wijzigen, dat de ver
gunning niet kan geweigerd worden aan
hem, dia op 1 Mei 1881 daarin het be
drijf uitoefende, zoolang hij leeft en aan
hem, die by bet in werkirg treden dezer
wet (nl. da wiJzigiDgewsi) daarin het
bedrijf uitoefende, mat dien verstande,
dat aan de weduwe van den vergunning
houder op 1 Mei 1901, de vergunning
niet kan geweigt-rd worden zoolang zjJ
weduwe biyfr, geen ander middel van
bestaan heeft en de zaak niet namens
haar door anderen dan b.v. bloedver
wanten tot den 8 an graad ingesloten,
wordt gedreven.
Verder zouden w|J een nisuw artikel
wensehen, waarin aan den gemeenteraad
da verplichLing wordt opgelegd om be
palingen vast te stellen waaraan drank-
gelegenheden moetsn voldoena. ten
opzichte der ingangen van de localiteiten
b. betrcffande het toelaten van en het
verkoopit! aan jongens beneden de 20
jaren «n vrouwen c. ten aanzien' van
■de inrichting der localiteiten voor zoover
daarvoor vorgunning wordt verleend
krachtens ds drankwet beneden het
wa teiyk maximum, of krachtens by-
zondere machtiging. Op overtredh g van
de door den raad te maken bepalingen
zou verder ala straf moetan gesteld
worden een betrekkeiyk hoogs geldboete,
en intrekkiDg der vergunnning by har-
haalde overtreding binnen het jaar, nadat
de eerste overtreding is gestraft of het
maximum der boete is betaald.
Het „utstervingaEyatesm" zou hierdoor
gehandhaafd blij ven,doch aan de weduwen
zou het mogelijk gemaakt worden haai
bestaan ta behouden, terwyi strenge
voorschriften zouden kunnen worden in
b.et leven geroepen voor de „nieuwe"
vergunningen, binnen de grenzen van
het maximum te verleenen.
Haar verzoek roerde Clarence, doch
juist de verwyzing naar Lyton Hall her
innerde hem aan zyn besluit, om geen
meisje t® trouwsn ter wills van haar
bruidschat. Neen, by kon niet blijven,
bS kon het betera gevoel zyns harten
niet verkoopen voor geld en goad. Dui
zendmaal beter om eenzaam door het
leven te gaan, dan zich zei ven en Ri
corda te misleiden dis hij niet beminde.
Beter dat by dat nu begreep dan later.
Hy bleef vast in zyn besluit. Zoodra
Blcorda de onwrikbaarheid daarvan inzag,
nam zg hst masker van een hoogmoedig
galaat weder aan.
„Welnu," seide zy kortaf, „vaarwel
dan, ik houd je niet terug. Wellicht, dat
hst ook maar bater voor je is, dat je
gaat."
En toen hy werkeiyk gegaan was,
barstte er een storm van hartstocht in
haar binnenste lov Z£j sloot zich in baar
kamer op en weigerde bjj haar vader te
komen, ofschoon deze er haar dringend
om liet verzoeken.
Zy wilde niemand zien, en toch kwam
er iemand tot haar en dat was Msrcedes.
Tusschen deze en haar had zich ia
den laatsten tyd de vroegere vertrouwe
lijkheid weder in zoover ontwikkeld, dat,
Vermogensbelasting.
De minister van flaanciën heeft de
volgende bekendmaking gepubliceerd
De wet op de vermogensbelasting is
aangevuld met eenige bepalingen omtrent
navordering van belasting.
Dientengevolge zal voortaan, wanneer
na de vaststelling van een aanslag blijkt
van een grooter vermogen dan werd
aangegeven, nog een aanslag worden
opgelegd, en wel voor vyfmaal het te
weinig betaalde bedrag.
Hetzelfde geldt voor aangiften waarin
ten onrechte werd verklaard, dat bet
vermogen geen f 13,000 bedraagt.
Mitsdien heeft niet het minst de be
lastingschuldige zelf geldeiyk belang by
het doen van een juiste vermogens-
aangifte.
Onze financiën.
W(J namen in ons vorsg nummer
een artikel'je over uit „de Standaard"
onder bovenstaand opschrift.
Het „Vad." critiseert deze beschouwing
van het anti-rev. hoofdorgaan. Het Haag-
sche liberale blad schryftWij laten nu
daar, dat noch bier, noch banketwaren,
noch sigaren thans naar de waarde zyn
belast, sigaren zelfs lager dan in de
meeste andere landen, zoodat de mede*
deelingen hieromtrent van „de Standaard"
met een zacht woord fantasie zyn te
hesten.
Basel zy gevraagd waar de conse
quentie schuil ging, toen „de Standaard",
om de lieden met inkomens van f600
f 8000 te sparen, een belasting aan
beval, dia goeddeels zal moeten worden
betaald door „anderen t d.w.z. door wie
van minder nog dan f 600 moeten leven.
En hoe zy het klaarspeelt, te betoogen,
dat door een kleine tien millioen meer
aan indirecte belastingen de koopkracht
niet, door een dergeiyke som meer te
h'fLn aan directe belastingen de koop
kracht wèl verminderen zal. En hos
tariefe-herzlening nijverheid en arbeid te
hulp kan komen, voor zoover het buiten
land „meebetaalt" en dus door het in
komende recht geen pryaverhooglng zal
intreden.
Problemen alle, waar de gewone rede
niet by kan.
wanneer balden alleen wareD, juffrouw
Marlit de ondergeschikte geheel mocht
sfbggen en zy de joDge s'otvrouw geiyk
een vriendin met woord en daal bijstond.
Zrodra nu de tydiDg van Clarence's
aanstaand vertrek te harer oir en kwam,
spoedde zy zich onthutst naar Lyton
Hall, waar Vivian Carre haat half ver
bitterd zyn beklag deed, hoe Ricorda
zelve door hare teugellooze grilligheid en
door haar koel gedrag den jongen de
Bracy verdreven en de vervulling van
zyn eenigsten wonsch verwoest had. Op
Mercedes maakte dit een volkomen on-
begrypeiykea indruk. Een afwyzing van
Ricorda niet vreezend, betrad zy heftig
de kamer van deze en deal de deur
achter zich op slot. Eer nu de jonge
slotvrouw hare verbazing anders dan in
een toemigen blik te kennen kon geven,
stond juffrouw Mercedes reeds hygend,
met een vaal gelaat en sombere trekken
vóór haar.
„Ricorda, wat heb je, o, wat heb
je gedaan, miss Carre Door uwe schuld
verlaat Clarence de Bracy Lyton Dat
kan, dat mag niet gebeuren. Ik bezweer
u, het mag niet zya! Ge moet uwe
luimen wat matigen, ten minste zoolang
tot gs mevrouw de Bracy zyt. Kom, spoed
Se oud liberalen en de
verkiezingen.
De „Nieuwe Courant" schryft i
„De sociaal-democraten zoo vrefpt
men ons tegen hebben gezegd dat het
bootddoel van deze Statenverkiezingen de
bekamping van het ministerie-Kuyper is.
Wat gaat dit ons aan? wy gevoelen
zoomin behoefte om de soc..democraten
te helpen tegen het ministerie-Kujrper,
als om dit ministerie te helpen tegen
de liberale meerderheid der Eerste Kamer.
Van „geestdrift" by de leiders der oud
liberalen voor medewerking aan „een
overwinning, die in de eerste en voor
naamste plaats een zege voor de sociaal-
democratie zal zyn" tïsljjk „Da Stand."
het uitdrukte) kan dan ook, zelfs ironisch,
met even weinig recht gesproken worden,
u hem terug te roepen 1"
„Wat raaskal je txh, Mercedes? Ëa
wie veroorlooft je zulk een taal?" riep
Ricorda, haar met kwaiyk onderdrukte
heiligheid in de rede vellend. »Ben je
dol, dat je het waagt om op zulk een
wijze tot me te spreken 1"
„O, ik waag nog meer," antwoordde
Mercedes stoutweg, terwyi er een woest
vuur uit hare oogen straalde. „Ik zeg u
ge moet Clarence huwen. Uw gansche
levensgeluk staat op het spel 1"
„Waarachtig, ik geloof dat ze gek is,"
zeide Ricorda haifluid met gloeiende
wangen.
„Neen, nog ben Ik het niet, maar ik
zou het kunnen worden. Neem u ia acht,"
riep de opgewonden vrouwdoch eens
klaps van toon veranderende beproefds
zy het thans met verzoeken. «O, Ricorda,
mijn engel, voor wie ik de zaligheld
mijner ziel op het spel zette, hoor naar
my. Laat je verteederen, verban je trots,
want ik weet het imme s, je bemint
C arenca de Bracy, trouw hem en alles
komt in orde."
Dit was het droppeltje, dat Ricorda
de maat des toorns vol maakte.
Wordt vervolgd^
g.