Zaterdag
16 Januari.
42e Jaargang.
1904.
Gemeentebestuur.
liiÈstiÉi taiöilL
gereed.
V®» /&|Bi is§©If te- sltgtasmltóra ®g I®s» ea fsestisg.*,
.904
Hoe Abel-Ter-Akanianz
aan een millioen kwam.
ISo. IB.
VLINSIltiSCIK COURANT.
PrtJs per drie maanden 1.S0. Franco per post 1.50
Arzonderiyke nummers cent. Men abonneert zich by alle Boek
handelaren, Postdirecteuren «I rechtstreeks fey den Uitgever
F. VAN S3 VSLSB Jr., Elaine Mukt, L 1ST.
ABVERTENTIÈNTan 1-d regels 0.10. Voorjelken regel
meer 10 cent. - By directe opgaaf Tan driemaal plaatsing derzelfde
adTertentie wordt de prijs slechts tuumaal berekend, Groote letters
en clichó's naar plaatsruimte.
®ei«®k©oaai2Kae!f I@o
Akonnemeafts-AlTartenildn op saeï roordeellge Toorwaaraan.
ilegging.
een of meer
rijsopgave wordt-
Huis, STUABï
im Q 99.
BUStC*,
au een trar tj
EN, Bellamykat
SULiTBï
Verleende vergunning tot het oprichten
eener Petroleum-bergplaats.
Burgemeester en Wethouders van Vlis-
singen
gelet op art. 8 der Hinderwet
brengen ter algemsene kennis, dat bQ
hun besluit van heden vergunning is
verleend aan A. F. C. TIMMERMAN te
Vlissingen, tot het oprichten eener Pe
troleum Bergplaats in perceel wjjk 165
aan de Heilebardieretraat, sectie E 769.
Vlissingen, 16 Jan. 1901.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
De Secretaris,
WITTEVEEN.
lardigc Wijl
van Alkohol"
i Koorts-werend
tak en opwekkend, j
veten voor rieken
enden,
ie!» f S.SO,
JL.VSÏ?
jr „tama Quida"
gri ÏColonïèn i
1 30, Rotterdam.
JIHSÏ
momstrsoi
se: vm 4 50(alles
'an Zeilmarktsi
nm 12 30 li'1!
5 - 6 55 61 J
Zeilmarkt Vlisstf
op werbdagei
nm 12 35 1 ll I
5 05
11
7-
kVENMlNST.
6— 0 2U 7-
|0— 10 20 1041
1 10 1 30* 2-'
3 50 4 10 43§
7 30 7 50 8 2)
vm 6 10 6 S'ïa
i 50 10 10 10 3|
lm 1210 li
3 10 3 40 4-
,0 7 20 7 40 8-
,llen Zondags uil
De Rpsmiddeles.
De .Staatscourant" van gisterenavond
geeft een overzicht van de opbrengst der
Rijksmiddelen over de maand December
en daarmede ook over het afgeloopen jaar.
Oas eerst bepalende tot de laatste
maand van het vorig jaar, zien wfl dat
de opbrengst weinig verschilt van die in
December 1902. Ze is enkele duizenden
guldens hooger. Toch z(jn er in sommige
rubrieken aanzienlijke schommelingen aan
te wijzen. Zoo in die der directe belastin
gen, welke bjjna 2 ton meer opbrachten
dan in het vorig jaar, veroorzaakt door
hoogere ontvangsten b{j de grondbelasting
en de bedrijfsbelasting.
Verder verdient opmerking, dat de
suikeraccijns met l'/j ton beneden Decem
ber 1902 bleet en de successierechten
bijna 3 ton minder opleverden.
Dat niettegenstaande deze laatste te
genvallers, December 1903 een goed
figuur maakt, is een gevolg van de
stgging van bijna alle andere bronnen
van inkomst. Van de directe belastingen
spraken tvjj reeds. De invoerrechten
gaven f 66.000 meer. De accijnzen, be
halve die op de suiker en die op het
geslacht, toonen alle hoogere opbrengsten,
zoo i-ook de zegel-, registratie- en hypo
theekrechten, en voorts de domeinen,
posterijen en loodsgelden. Alleen de
rijkstelegraaf bleef iets beneden 1902.
December 1903 gaf aldus een opbrengst
v. f 13.065.130 52 tegen f 13.039.019 88
in December 1902.
En nu het geheele jaar. Dit geeft reden
tot groote tevredenheid, want tegenover
een totaal-generaal v. f 144.049.346 62 in
1902, staat een opbr. v. f 147.828 509.39
in 1903. Dit is een vermeerdering van
bfina 3.8 millloen gulden.
Evenals dit in de maand December
het geval was, hebben over het geheele
jaar b(jna alle middelen meer opgebracht
dan in 1902. Enkele uitzonderingen vin
den wö b{| de accijnzen. De wjjnacc(jns
nm.
3 23 c.)
3 50.
1 55.
|3 23c.)
i het vertrek
Eens schets uit het volksleven te liflis.
va>
10
50
ins, Borsselen 8'
naar Breaker^
|n naar Borssetó'
les ZONDAGS
loarTegstatiofi
4)
De dienst, die de tot dusverre onbe
kende aannemer het leger bewezen hal,
was ontzaggelijk groot, daar het nu weder
zijn marsch kon voortzetten.
Twee maanden later las men In de
courant: „Het kruis van den heiligen
Wlalimir werd verleend aan Anton
Gregorovitsch Terakanianow, wegens
buitengewone diensten in geval van nood
aan het leger bewezen."
De Armeniër was hiermede een vol
bloed Rus geworden Abel-Ter Akanianz 1
Hoe afschuwelijk klonk die naam voor
bleef met een f 20,000 en die op bet
gedistilleerd mét ruim f 120,000 beneden
het vorig jaar.
Hieruit volgt, dat de overige bronnen
van inkomst, behalve met bovengenoemde
8 8 millioen, gestegen zjjn met het bedrag,
dat deze accijnzen en enkele kleinere
middelen minder opleverden.
Van de ongeveer 4 millloen gulden
meer komen in ronde sommen voor
rekening van de grondbelasting ruim
f 150,000, da personeele belasting
f 144,000, de bedrijfsbelasting f 135,000,
de vermogensbelasting f 144,000, de in
voerrechten f 515,000, de suikeraccjjns
f868,000, de bier- en wjjnaccljns f33,000,
de accijns op het geslacht f 40,000, de
zegelrechten f50,000, de registratie
rechten f389,000, de hypotheekrechten
f 55,000, de successierechten f 535,000,
de posterijen f 590,000, de rijkstelegraaf
f 91,000 en de loodsgelden f 188,000.
De opgaaf levert voorzeker het bewijs,
dat de landsinkomsten regelmatig stij
gende zijn.
Daar voor 1903 een bedrag van
f131,801,715 aan inkomsten was ge
raamd, werd die raming met niet minder
dan 9 millioen gulden overtroffen. N.C.
Sr. Kuyper in België.
De Berlijcsebe correspondent van de
„N. R. Ct.° meldt
De Deutsche Zeitung, de luidste woord
voerster van de Alduitsche nationalisten,
laat zich in dezer voege uit over de
toenadering tusaehen Bfigië en Nederland:
„Het is niet waarschijnlijk dat men ten
koninklijken paleiza ce Brussel een tot
nadering op het gebied vau de tolpolitiek
en een diplomatiek samengaan in ver
schillende kwesiies voorbereid heeft. In
Duitschland zou men nochtans een zoo
danige toenadering by de naburige staten
met hun grootendeels stamverwante
bevolking met genoegdoening begroeten.
Echter, verkeeren wy geen oogenblik in
twyfel dat de vriendschap voor Duitsch
land niet als beschermende genius ge
zweefd heeft over de conferentie-kamer
te Brussel, eerder het tegendeelmaar
op den duur zou een Nsderlandsch Bel
gisch bondgenootschap moeieiyk een
scherpen kant tegen Duitschland kunnen
houde De twee mogendheden zouden
samen in elk opzicht, op het gebied van
handel, ny verheid en zelfs vanlandbouw
een oeconomisehe groote-mogendheid in
het klein vormen. Het is echter twytal-
achtig, of de natuuriyke druk dien bet
altyd nog zooveel machtiger Duitsche
oeconomischa gebied uitoefent, eenigszins
noemenswaard door zulk een unie ver
minderd kan worden. Dan houden wy
het in elk geval voor een nationaal
voordeel, als de aansluiting van België
by Nederland aan het Ylaamsche element
eindeiyk het natuuriyke overwicht tegen
de Walen zou verschaffen. De Vlamirigen
zyn overigens ook Duitschge finder dan
onze eenigszins „dik in het vet" zittende
Nederlandsche neven. Dan hebben echter
zoowel Nederland als België, groote ko
loniale rijken te verdedigen, het eerste
Insulinde, het andere den Congo-staat.
De tegenstander is in beide gevallen
Engeland, voor Nederland misschien ook
nog Amerika. En hoe sterk deze ook op
oeconomisch gebied zou zyn, hy zou
niet voldoende krachtige weermiddelen
hebben, om dit dubbele koloniale gebied
in geval dat het meenens was, te ver
dedigen. Daarom zal de bond ten slotte
toch tegen de Angelsaksische overmacht
steun moeten zoeken in een aansluiting
bfj de opkomende zeemogendheid Duitsch
land."
Men schryft aan de „N. Ofc."
In allerlei gissingen verdiept men zich
omtrent de beteekenis van de ontvangst
van dr. Kuyper door de Belgische re
geering.
Naar men ons mededeelt, wordt die
beteekenis veel te hoog aangeslagen. De
zaak heeft zich veel eenvoudiger toege
dragen dan de Belgische journalisten het
voorstellen.
Koning Leopold had door den Belgi
schen gezant hier te lande kennis ver
kregen van de gewoonte van dr. Kuyper
om na Kerstmis eenige dagen rust te
nemen in Brussel. Hierin vond de Koning
aanleiding om te pogen met den minister
kennis te maken. Daartoe nu werd de
premier aan zyn tafel geroodigd. Dit
voorbeeld werd door den Belgischen mi
nister van buiienlandsche zaken gevolgd.
En daarvan hebben de journalisten
wei wat al te groote drukte gemaakt.
Minister Kuyper had het stellige voor
nemen zyn reis uit te strekken naar St.
Petersburg. Dat hy daarvan moet hebben
afgezien, zal zeker wel kunnen toege
schreven worden ten eerste aan het op
onthoud door het diner by den minister
van buitenlandsche zaken en vervolgens
aan de verschyning vaD het Voorioopig
Verslag betreffende de Drankwet, dat
onmiddeliyk de aandacht vro denminister
vraagt.
een ridder van de Wladimir-orde Anton
Gregorovitsch Terakanianow dat klonk
heel anders 1
De heer Anton Gregorovitsch was een
man geworden op wien men vertrouwen
kon. Hy leverde proviand voor verschil
lende legerkorpsen, en daar hy wel wist
welke magen op champagne en panze-
leverpastei gesteld waren,en welke andere
magen zich met kalkmeel en zemelbe
schuiten tevreden moesten stellen,wist hy
het beide partyen naar den zin te maken
ten minste de eerste, en dat was
hoofdzaaken na het sluiten van den
vrede opende de handelsbank den heer
Anton Gregorovitsch een crediet van
meerdere honderdduizend roebels. Abel's
droom was hiermede echter nog niet
geheel vervuld.
„Nog één grooten slag wil ik slaan
en dan ga ik van myne renten leven,"
zeide hij tot zichzelf.
Het vischrecht in de Kaspische zee is
een privilege, dat slechts weinigen te
beurt valt, daar het handen vol geld kost
en men zeer soliede waarborgen most
stellen.
Verandering van grondslag in de
Personeels Belasting.
„De Residentiebode* leidt een be
spreking van de nieuw voorgestelde
wyzigingen in de wet op de personeele
belasting van 1896 in met het aanvoeren
van een tweetal principieele bezwaren,
welke in de tegenwoordige regeling be
staan, doch welke voorhands wel niet
voor oph'ffiag in aanmerking komen
Het blad bedoelt, dat de wet van den
heer Sprenger van Ëflk, ,/welke mis
schien te veel met het kiesrecht moest
rekening houden," ten aanzien van den
winkelstand aan een onbillijkheid zich
schuldig maakt, waar de neringdoende
voor zyn woning zelf belastingplichtig
biytt naar den duren stand van zyn
verbiyf en verder een onevenredigen
druk op groote gezinnen van meerge-
goeden uitoefent.
Het ministerie Pierson-Borgesius dien
de een wetsvoordracht in, welke tal
van kleine veranderingen voorstelde,
waardoor onbiliykheden in de toepassing
der grondslagen van de wet werden uit
den weg geruimd, zander dat aan die
grondslagen zelf getornd werd.
In deze soort zyn talryke kleine ver-
Anton Gregorovitsch stelde alles in
het werk om dit privilege machtig te
worden en vrouw Fortuna verhoorde ook
nu weder den ruateloozen geluksjager
Twee jaren lang leefde de ryke man
aan de kust als een doodarme visscher
Hy vertrouwde alleen op zich zelf. Liever
wilde hy de grootste ontberingen ïyden
dan dat hy iemand tn zyn dienst ge
nomen zou hebben, om toezicht op het
werk te houden en zyne zaken te dryven
Hy sloeg geen acht op de koorts, die
zyne gezondheid ondermijnde. Hij gunde
zyn zieke maag niet het zoo noodige
versterkend voedseldat zou te veel
geld koateD, daar hy het direct uit Tiflis,
500 werst ver, zou moeten laten komen
Maandag gerookte visch, Dinsdag ver-
sche, Woensdag gerookte, Donderdag
versche zoo ging het twee jaren lang
voort.
Om 4 uur 's morgens opgestaan, telde
en merkte hy zelf de tonnen, beknorde
het werkvolk wanneer het zich eene
minuut langer rust gunde dan het toe
kwam en klaagde en jammerde over
een verscheurd net. alsof men hem zelf
beteringen der practyk reeds door het
vorig ministerie aanhangig gemaakt en
thans „voor het meerend8el ongewij
zigd overgenomen uit het ingetrokken
wetsvoorstel."
De grondslagen der belasting zelf liet
het ministerie-Pierson-Borgesius, als ge-
d, ongewijzigd. De beer Harte van
Tecklenburg heeft het ontwerp van zyn
ambtsvoorganger in deze aangevuld en
een der zes bestaande grondslagen ge
schrapt, de dientengevolge door de schat
kist te ïyden schade op een anderen
grondslag verhaald en een nieuwen
grondslag in het leven geroepen.
Wat nujde wyzigingen door min.Harte
gewild, aangaat, het blad gelooft dat de
afschaffing der haardsteden-belasting
aanbeveling verdient -- niet echter op
het meerendeel der motieven door de
regeering aangevoerd.
„De regeering toch stelt op den voor
grond dat de belasting zoo impopulair
is. Omstandigheid „waarin men slechts
zou mogen berusten, indien gewichtige
voordeelen daar tegenover stonden." Die
vorrdeelenoutkentderegesriag op de vol
gende gronden. By meergegoeden als
by mingegoedea worden verwarmings
toestellen in gebruik genomen die on
belast zyn om practische redenen. Spits
vondigheden oi tduiken de belasting
centrale verwarming heet haar te ont-
wyken. Zoowel uit een moreel als uit een
fiscaal oogpunt wordt zy daarom veroor
deeld. De Staat, heet het, zou verplicht
zyn toe atschaffiag wegens „den alge-
maenen afkeer eenerzyda, de ondoel
matigheid anderzyds.»
„AI deze argumenten zyn voor ons
van geen overwegenden aard. Impopulair
toch is elke belasting. Spitsvondigheden
en ontduiking kan men beteugelen door
haar, waar betrapt, meedoogenluos streng
te straffen. Centrale verwarming, voor
zoover by particulieren bestaande, meestal
uit ryke beurs aangebracht, kon door
elk verwarmbaar vertrek te treffen juist
een aanzieniyke bron van inkomsten zyn,
waarby geen ontduiking mogeiyk zou
vallen wegens het stabiele der inrichting.
„Daarentegen zouden wy haardsteden
een zeer goeden aanslag noemen, omdat
het verwarmd bewonen van meerdere
vertrekken zoo al niet op weelde dan
toch op gemak van beweging wyst,
welke in een verteringsbelasting, zooals
het personeel zeer goed te treffen vait.
Terwyi het motiet, dat da Staat uit
moreele gronden geroepen zou zyn den
grondslag te laten vallen, in nog veel
grooter mate op vermogens- en successie
belasting toepasaeiyk is en ons herinnert
aan de" beginselruitery, by de afschaffing
der Staatsloterij gehuldigd. Er is voor
ons echter een ander motief, waarom
wy den igrondslag haardsteden veroor-
deelen. Het eenige, maar ook een alles
afdoend argument de vervanging van
haardstedendoortoestellen tot verwarming
zonder afvoer in de open lucht."
Het blad vertrouwt, dat als eeDmaal
de haardstede is vrijgesteld van belasting,
het misbruik der verwarmingstoestellen
(ellendige longenverdelger, hersenver-
stomper en zenuwensiyper noemt de
te lijf was geweest. Zoo bracht hy dag
in, dag uit den tyd door.
Slechts één keer was hy naar Tiflis
geweest. Hy had dit gedaan omdat zich
een kooper opdeed voor de groote geld
kast, welke soort toen nog eene zeld
zaamheid was, daar zy pas waren uit
gevonden. Eene nieuw opgerichte bank
betaalde het dubbele van de eigeniyke
waarde, zoodat hem na aftrek van de
reiskosten, nog veertig roebels overbleven
en dat was toch altyd wel de moeite
waard om er een atstand van 1000 werst
voor af te leggen.
Een oogenblik vóór zyn vertrek uit
Tiflis drong eene in rouw gekleede vrouw
op hem toe. Het was Daria.
„Een enkel woord, Abel," smeekte zy
Anton Gregorovitsch wierp haar een
nydigen blik toe. Na een oogenblik
beraad, beval hy de bedienden van het
hotel, hem weder naar boven te brengen
de aanhoudende koortsen hadden hem
zoozeer verzwakt, dat hy nauweiyks
alleen kon loopen.
„Abel', zeide zyne moeder, toen zy
met hem alleen was, „lvon Ivanowitach
Res. bode" ze) gaat afnemen.
„De Residentiebode" gelooft over het
algemeen, dat het goed gezien was, het
door den fiscus te ïyden verlies op den
grondslag mobilair, door dezen met 50
percent te verhoogen mits er degeiyker
waarborgen te vinden zyn voor de taxatie
van het mobilair. Deze exceptie nadruk-
keiyk op den voorgrond plaatsende, kan
het blad niet anders dan de keuze van
het equivalent beamen. Wel gelooft zy
dat hierdoor eenzydig naar beneden wordt
weggenomen en naar boven verplaatst.
„Te loochenen valt het niet dat deze
nieuwe regeling een aanzieniyke ver
plaatsing van den druk naar boven ten
gevolge beeft.
„Dat elke zoodanige verplaatsing persd
te pryzen valt, zullen wy allerminst be
weren, omdat wy het een juist beginsel
achten ook den minder welgestelde een
deel in de gemeene lasten te doen dragen.
„In dit geval hebben wy echter tegen
dezen verzwaarden druk geen bezwaar,
omdat hy uitsluitend op weelde drukt.
Immers, men kan door een gróót gezin
gedwongen worden een grooter huis te
bewonen dan men wenschtVindt
men het coodig dat rijk te stoffaeren of
daarin kostbare voorwerpen te pronk te
zetten, dan is dit zuiver weelde en het
hindert niets dat men daarvoor wat
dieper in den zak tast en een ander,
die deze weelde niet geniet, daarmede
ontlast."
Dienstweigering,
„De T(jd" schryft onder aaeer
Gemoedsbezwaren, vooral godsdienstige
gemoedsbezwaren, behooren ontzien en
geëerbiedigd te worden. Z9er zekert
Doch is daarmede gezegd, dat op dit
gebied volstrekt geen grenzen bestaan
en dat iedereen vrijheid moet hebben, de
gehoorzaamheid aan de wet op te zeggen,
zoodra hy zich zeiven werkeiyk inbeeldt
of zoodra by slechts voorwendt (wie zal
tusscben beide mogelijkheden uitspraak
doen) dat de stem van het geweten hem
aldus beveelt? Het zou inderdaad niet
moeiiyk zyn aan te toonen hoe indien
eenmaal deze stelling moest worden
toegegeven alle wetteiyke verplichtin
gen even goed opgeheven konden ver
klaard worden en eene geordende maat
schappij welhaast onmogeiyk zou wor
den. Daar is niets zoo dwaas onder de
zon, zegt men, wat niet door de eene
ot andere wysbegeerte is geleeraard
geworden: en daar is geen zedeiyke
afdwaling zoo lomp ot monsterachtig,
welke niet op godsdienstige gronden ot
met Bybelteksten is verdedigd. Evenals
in de dagen van Jan van Lelden en der
oudste Wederdoopers, heeft men tegen
woordig „christelijke anarchisten*. B:j de
Mormonen heeft de grootste ouzedeiykheid
plicht, zoogenaamd op goddeiyk voor
schrift. De Naakcloopers in vorigs eeuwen
(tegenwoordig eetnjjnsn „de Natuurmen
schen" op enkele plaatsen de sekte te
doen herleven) beweerden „gemoedsbe
zwaar* te hebben tegen het dragen van
kleederen, omdat Adam en Eva in het
Paradys ook geen kleederen gedragen
hebben.
la gestorven en heeft my met drie kin
deren onverzorgd achtergelaten. Gy zyt
rijk."
„Wie zegt u, dat ik rijk ben l* riep
de zoon driftig uit. „Beschouw my eens
goed, zie ik daarnaar uit
En waaiiyk, wie hem niet kende, zou
het niet gedacht hebben. Een uitgemer
gelde hongeriyder, een arme drommel,
die ryp was voor het armenhospitaal.
„Abel, bedenk, ik heb uw vader laten
begraven."
Deze woorden verbitterden hem nog
meer.
„Die kwaadsprekende tong zal dit nog
in de geheele stad rondbazuinen en dan
heet het, dat Anton Gregorovitsch niet
eens de begrafenis van zyn eigen vader
bekostigd heeft 1* Zoo dacht by by zich
zelf en baalde zyn versleten portefeuille
te voorschyn. Met een verachteiyk: „Hier,
nu zyn wy quite 1* schoot hy haar over
de tafel een banknoot van vyf en twintig
roebels toe, waarna hy zoo snel als zyne
beenen bet toelieten, de deur uit strom
pelde.
(Slot volgt,\
