29 December. Bo, 4Ie Jaargang» Dinsdag G emeentebestuur HINDERWET. DE GBOOTE WE001. ltfUÖ. ïbten. IISSISGSCHE COlIRAiT Prt)s per drie maanden 1.80. Franco per post l.iO Afzcndarlyke nummers 5 cent. Men sbonnssrt zich bfi alle Boek handelaren, Postdirecteuren ai rechtstreeks by den Uitgever 5". VAN SS V2L9B Ir., Kleine Markt, X. 187. AKVEKXBNTISNvan 1—A refits 0.40. Voor eiken regel meer 10 cent. - BIJ directe opgaal Tan driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs slecht» tweemaal berekend, Groot# lettere en clicWa naar plaatsruimte. Vers \fat «Itgwfesfio* eg Isa- m iiKatdagea. 1?ei <myfeo®ss «.sa.It©. Aiss>aasta®B»!-ie(v«¥is«®gn op man rooMeelige voorwaarden. Verzoek om vergunning tot het oprichten van eene Petroleumbargplaats. Burgemeester en Wethouders van Viis- singen gezien de artt. 6 6n 7 der Hinderwet geven by deze kennia dat by hen is ingekomen een ver zoek van A. F. C. TIMMERMAN, om vergunning tot het oprichten eener Petroleumberg plaats in perceel w(jk D 165, Hellebar- dierstraat; dat dit verzoek met de bijlagen ge durende veertien dagen, te beginnen met Vrijdag den 25 December 1903, op de Gemeente S.cretarie ter visie zal gelegd worden en dat den 8 Januari aanst. ten rardhuize, des namiddags ten 2 ure, gelegenheid zal worden gegeven om be zwaren tegen het oprichten der inrich- tirgen in te brengen, terwjl gedurende drie dagen voor dat tijdstip te- Gemeente- S cretarie vaD de ter zake ingekomen schrifturen kennis kan worden genomen. Vliseingen, den 2d December 1903 Burg. en Weth. voornoemd, VAN DOORN VAN KOUDEKERKE, De Secretaris, WITTEVEEN. 2)e wijziging der provinciale en gemeente wetten in hef algemeen. i. In ons jongste hoofdartikel bepaalden wy ons tot eene besprekiDg van de wijze, waarop de minister van binnenlandsche zaken in zijn wetsontwerp tot wijziging der gemeentewet eene omschrijving geeft van het gebied, waarop de gemeente bedrijven zal mogen uitoefenen. Wij zuilen nu me&r in het algemeen trachten te schetsen, hetgeen de regee- rir g in hare jongste ontwerpen tot radere regeling van de huishouding van gemeente en provincia voorstelt. Voor zoover de gtmeentewet betreft, staat een gedeelte daarvan met de reeds besproken ge meentebedrtjven in verband. Bjj eeDige dezer bedrijven ishetprac- tisch onmogelijk dat alle ontvangsten en uitgaven der gemeente aan den gemeentr- ontsanger, of wel door hem, worden ge daan. Vandaar dan ook dat van den wettelök6n regel, die het comptabele beheer aan genoemden ambtenaar op draagt, feiteiyk reeds wordt afgeweken etn gulden les, zooals wij er reeds zoo vele ontvingen en die ons duidelijk leert dat d9 maa'sctaappelfke verscbynselen zich niet plooien naar het keuroiyf van orzettelfjk daarvoor aar gelegde wettelijke regelen maar zich vrij ontwikkelen en Naar het Russisch van TH. DOSZTOJEWSKIJ. 2.) Het geldstukje gleed hem door de vingers en viel op den grondhj kon zijn ver kleumd handje niet dichtbuigen om bet vast te bouden. Hij liep haastig verder waarbeen wist hjj zelf niet. Hjj zou kunnen weenen van kommer en verdriet, maar tcch durft hy dat nieth(j loopt r> aar steeds door en steekt de bandjes in den mond cm ze te warmen. Het woidt hem angstig te moede, daar hjj zich plotseling zoo geheel verlaten g-> votif, en eensklaps - maar, lieve hemel I Wtl is dat nu weder? Daar staan een ten sl >tte de wet dwingen om zich naar haar te richten. Mocht men 6r zich op toeleggen om de wet meer te doen zijn de uitdrukking der volksbehoeften, zich aanpassende bij le eigenaardige verschijn selen van het leven zeif, niet alles tot in de minste bijzonderheden onderwer pende aan dwingende bepalingen, maar slechts aangevende algemeens lijnen, waarbinnen vrijheid van beweging heerscht, de wetgeving zelve en de maatschappelijke toestanden zouden er wel bij varen. Doch, om op ons onderwerp terug te komen, de regeering wil nu ook wet telijk de mogelijkheid openen, om naast den ontvanger andere comptabele ambte naren der gemeenten aan te stellen. Voor zoover de reeds besproken ge meentelijke bedrijven betreft, is dus het voorstel om van den thans bestaauden wetteliJken regel af te wijken en aan het gemeentebestuur da volledige vrijheid te laten om het invorderen van de in komsten en hst doen van de uitgaven ter zake van h t bedrjjf, hatzy aan den ont vanger zsIvsd, h6tz(j aan een ander rekenplichtig ambtenaar op te dragen. Die andere ambtenaar zal dan ook rechtstreeks aan burgemeester en wet houders verantwoordelijk zijn. Evenwel, men kan niet bjj de btdrf- ven, die de gemeente uitoefent, blijven stilstaan. Wanneer men buiten rekening laat, dat nu reeds op grond der wet zelve in sommige gevallen aan andere ambte naren wordt betaald, üameljjk de leges voor verschillende stukken aan den se cretaris, en de rechten ter zake van verrichtingen van dan burgerlijken stand aan den daarvoor aangewezen ambten&a-, dan ztjn er toch Dog een aantal heffin gen, die niet aan den ontvanger per soonlijk worden betaald, maar aan bij zondere ambtenaren, zooals markt- en havenmeesters en veldwachters, die dan weder, al of niet op bepaalde ijjden, aan den ontvanger afdragen. Nu zegt de gemeentewet woi, dat de raad de be zoldiging van alle plaatselijke ambtenaren en ook de door die ambtenaren te stellen borgtochten regelt, zoodat zij van de onderstelling schijnt uit te gaan, dat er, bihalvo de ontvanger, tcch ook nog wel andere rekenpüchtige ambtenaren kunnen zijn, maar dit baat weinig, waar de ver houding tusschen den ontvanger en de andere rekenpüchtige ambtenaren niet geregeld is. Wie ook gelden voor de gemeeDte ontvangt, het is ten slotte da gemeente-ontvanger die verantwoordelijk blijft. Daarvan afwijken vermag het ge meentebestuur niet. In 1886 heef! de gemeente Wolfaartsdjjk dit geprobaerd, massa menschen te kijk9n voor een venster, waarachter drie fraaie poppen, in sierlijke roode en groene kleeren het is precies alsof ze laven. Een cuie speelt op een groote viool, twee anderen staan naast hem en spelen op kleins violen, terwijl zij daarbij op de maat van de muziek de hoofdjes bewegen, 6lkander aanzien en spreken ja zeker, ze spreken, men kan het echter door het venster niet booren. Eerst dacht het knaapje, dat ze werkelijk leefden, doch by bedacht zich en begreep, dat het toch poppen moesten zyn, zoodat hy lachte van vreugde. Nog nooit had by zulke poppen gezien, hy wist niet dat er zulke bestonden 1 Hy zou bunnen weenen van verdriet en toch ook weer lachen om die mooie poppen. Plotseling voelde hij hoe itmand hem by zyn kieltje greep een groote, otdeugende jongen stond naast hem, sloeg hem onverwach's op het hoofd, nam hem de muts af en lichtte hem van de been. Hat kind viel op den grond, de omstanders begonnen te schreeuwen, zoodat het in doolsangst opsprong en zonder zelfs ora te zien door te bepalen dat ds gemeente-veld wachter, tevens bode der gemeente, dea ontvanger in zyne betrekking kon be hulpzaam zyn en dat het halen van geld op risico der gemeente moest geschieden. De ontvanger was er dus atmaar het desbetreffende besluit van den raad werd by Koninkiyk besluit vernietigd, op grond dat de raad niet bevoegd is te bepalen, dat de inning van aan de gemeente toe komende gelden, door een ander, buiten verantwcordeiykheid van den ontvanger, kan geschieden. Maar nu is het noodzakciyk gevolg hiervan, dat de ontvanger verantwoorde- ïyk is voor de handelingen van personen, die niet door ham zyn aangesteld, zoodat by ze de bevoegdheid om ontvangsten te doen, niet kan ontnemen en geen gezag over hen uitoefent. Voorgesteld wordt nu om uitdrukkelijk te bepalen dat voor de invordering van "bepaalds inkomsten en voor het geldei(jk bthrer van een tak van gemeentedienst, die niet als gemsenteiyk bedryf is in gericht, een rekenplichtig ambtenaar kan worden aangesteld, die den ontvanger niet io een al te nauwan graad van bloedverwantschap of zwagerschap mag bestaan, die ook een borgtocht stelt en die het door hem ingevorderde by den ontvanger stort, boek houdt en jaariyks rekening aan burgemeester en wethouders doet. Er zyn ook gemeentes waar hulp kantoren voor de directe of andere ge- meenteiyke belastingen zyn ingesteld, torwyi hot ook wel voorkomt dat by eon byzonderen tak van dienst, zooals de politie of de brandweer, voor het uitbetaleio van loonea of verder geldeiyk beheer oen afzonderlijk rekenplichtig ambtenaar wordt aargeslell, een boek houder ef sub-ontvanger, dis werkeiyk financieel beheer voert en wien dan een meer zelfstandige piaats naast den ont vanger behoort te werden aangewezen. Het ontwerp doet dit door te bepalen dat de raad de invordering van bepaalde inkomsten aan hem die tot een met name aangawezen gem-sen tea mot woidt aan- geste'd, als rekenplichtig ambtenaar kan opdrogen. Deze stelt dan natuuriyk ook borgtocht, maar stort ds gelden recht streeks in de gemeentekas en doet ver antwoording aan het dagaiyksch bestuur of den door dat bestuur aangewezen ambtenaar. Wat speciaal den borgtocht betreft en het toezicht van het dageiyksch bestuur, wordt voorgesteld om by de wet te re gelen de bevoegdheid van de ihatis reods in onderscheidene gemeenten bestaande zoogooaamde controleurs, die geregeld haastig voortliep tot onder een inrypoort van een vreemd erf, waar hy achter een grooten stapel hout nedsrhurkte. «Hier zal men my niet vinden, hier is het donker I" Hfi hurkte neder, boog zich zoo diep mogelijk voorover, uit vrees van gezioD te worden, en zie, eensklaps werd het hem zoo wel te moede. De handjes en voetjes hielden op hem pyn te doen en hy werd zoo warm, zoo warm alsof hij ia een oven zatplotseling beefi. hy over zyn- geheels lichaam, zie hy is vast ingeslapen Hoe heerlijk om hier rustig ts slapen „Ik biyf hier eerst wat zitten on ga dan nog eens naar do poppen zien I" dacht de knaap en lachte van biydschap, /net is precies alsof ze leven 1" Doch, hoords hy daar niet de stem van zöne moedrr? Het is alsof zy een lied voor hem ziagt. „Mooder, ik slaap, o, het is zoo heerlijk om hier rustig te giapa 11" Kom tot my by den kerstboom, kind 1 zoo hoorde hy eene zachte stem boven zich. boeken on kas nazien, do mogeiykheid ta gaven om een wettige kaaopneming ook door één lid van het dageiyksch bestuur te doen geschieden en de voor lichting van deskundigen uitdrukkeiyk te erkennen. Infusschen bevat de bestaande ge meentewet ook voorschriften omtrent den aard der zokerheidsstelling enz.maar de regeling van de wyze van zakerheids- steliing van den ontvanger en de andere rekenpüchtige ambtenaren is nu in een afzonderiyk wetsontwerp overgebracht| met de bedoeling om de moguiykhaid te openen tot gezameniyke zeker heidsstelling, en zulks biykbaar iu de verwachting, dat zich eene vereaniging van tot zekerheidsstelling verplichte gimeeute-ambtenacen zal vormen, zoo als er reeds eene bistaat voor de rekan- plichtige ambtenaren van hot rijk. Wy kunnen dit ontwerp van wet op da borgtochten, als minder van algemeen belang, hier verder bullen bespreking laten. Het Kinderfeest ten Hove. •v*. De kinderen van zes tot twaalfjarigen leeftijd van het dienstpersoneel dar Ko ninklijke, Hjfaouii.ig waren op Eirstea Kerstdag in een der zalen van het Paleis aan den Kneuterdyk te 's Gravaabaga met hunne ouders vereenigd tot viering van het Kerstfeest. Door H. M. de Koningin waren uit genodigd en tegenwoordig de chefs der Hofdepartementen. Hare Majesteit en Z. K. H. da Prins zyn ten 4'/j ure in het paleis met gevolg aangekomen en begaven zich mot dat gevolg naar de zaai waar de kerst- buomen opgesteld waren. Aistoen zyn al de kindeten met hun oudets in die zaal binnengelaten en werden ds meisjes aan den rechterkant 8d de jongens aon de linkevzyde geschaard. Teen alien opge steld waren, werd een Keratmialied ge zongen door een koor van dames uit die stad, die daartoe welwillend hare mede werking verleenden. Daarna begon de uitdeellug van ge schenken door Hare Majssteit aan de meisjesj en door den Prins aan de jongens. Na afloop van dit voor de kinderen allergelukkigste oogenblik, warden de k6rstboomen ontdaan van de versnape ringen, die daaraan hingen en werden deze lckkernyeii andermaal door H. M. an Z. K. H. aan de kinderen uitgereikt. De viering werd besloten met hst zingen van een lied door het koor, waarna H. M. en Z. K. H. zich met gevolg naar de theesa'ons begaven, alwaar met de dames, die deel uitmaakten van het zangkoor, de th6e we-d gebruikt. Hy geloofde nog steeds dat het zyne moadsr was maar aaen, zy is het niet maar wie riep hem das Hy ziet niets doch iemand bukte zich over hem en omtrmde hem in de duisternis, en hy strekte de handjes naar hem uit en plotseling, o, welk een tal van lich tjes 1 O, welk een kerstboom I Maar dat kan geen kerstboom zyn, zulk een boom heeft hy nog nooit ge zien Waar is hy toch alles glinstert, alles schittert om hem heen, niets daa poppen, doch neen, het zyn jongens en meisjes Wat zyn ze allen licht als een veer, zy daasen in een kring rondom ham, zij vliegen rond, ze kussen hem, en nomen hem op en dragen hem mede, nu vliegt hy zelf op en zie zytre moeder ziet op hen neder en lacht hem vriendelijk toe. Moeder, moeder 1 O, wat is het hier hesriyk zoo roept de knaap haar loe en hy kust do kinde en en zou hen zoo gaarne willen vertellen van de poppen achter hef. venster. „Wi? zijt ge, jjngeno Wie zyt ge, me'sj^a?-' vraagt bjj lachend, terwyi hy ze liefkoost. Mr. Pierson over de Staking. WO hebben melding gemaakt van het artikel van den oud-minister mr. N. G. Pierson in het Eogelsche lydschrift „The Economist", waarin hy een overzicht gaf van de oorzaken en het verloop der beide spoorwegstakiogen in Januari en April hier te lande. De „Ned." trekt uit dat artikel de conclusie dat „nog duideiyker dan te voren" nu is gebleken, „dat het vorige ministerie na 31 Januari niet de maatregelen zou hebben genomen die ons land van een dreigende chronische anarchie moesten redden", la het begin van het artikel in „Tne Economie Jour- na wordt hulde gebracht aan de solidariteit. „Maar later, zoo vervolgt ,De Ned.", wordt gesproken van „„een dieper oorzaak dan velen zoo haastig geneigd zya te gelooven", in verband waarmee met belangstelling wordt uit gezien naar bet verslag der enquête commissie. Dit is ongeveer de houding der socialisten op de Februari-meetings, waar beurtelings de solidariteit met de veeman en het verlangen naar beter eigen reclftsposkie als motief werd ge noemd, al Daar gelang 't het voordee- iigst in het debat uitkwam." „De Standaardschrijft naar aanleiding van het vertoog van den heer Pierson, dat hjj dutueiyk uitsprak hos z. i. het tegenwoordig Kabinet in hooge mate vorkrerd dead, toen hat tegan de revo lutionaire woeling krachtdadig optrad. Hy zou dit niet gedaan hebben. De toestaDd had zich, naar hij oordeelt, in Februari reeds jsoozeer gebeterd, dat de misdadige woéling wel vanzelf zou zyn doodgebloed. Nu ontkennen wy het beweren, dat in Februari de toestand gebeterd was. De feiten bewyzen het tegendeel. Maar dit daargelaten, staat dan nu toch vast, dat de premier van het vorig Kabinet zich thans duideifik heeft uitge sproken, en dat nu heel Nederland wast, wat de loop van zaken zou zyn geweest. Het is metterdaad jammer, dat dit stuk eerst uitkwam na do Kamerdebatten. Maar, al is het laat, meu weet dan nu toch met stellige zekerheid, dat het Kabinet Pierson de socialisten rustig zou hebben laten begaan. De benoeming van mr. J. Lindhorst Homan tot Commissaris der Koningin in D enta is in die provincie met zeer veel genoegen vernomen. Da heer Homan is een Drent van afstamming. Als advocaat te Assen maakte hy indertyd naam ais zeer bekwaam rechtsgeleerde. Ongeveer twintig jaion geleden werd hy in het college van Gad. Staten grkoz n, waarvan hy het oudste lid in diens'jaren was. In de vergaderingen der Prov. Staten muntte hy uit door de welsprekende wyze, waarop hö daar steeds het woord wist te voeden.AlbCommtssaris mag men veel van hom verwachten, daar hy, geboren Drent, uitnemend op de hoogte is van de nooden en behoeften van en de toestacden in dia provincie. De heer 'Homan is vol bloed liberaal en komt daarin overeen Dit is de kerstboom van Christus antwoordden zy hem. Jezus heeft op dezen dag altyd een grooten kerstboom voor kinderen, die daarginds gun eigen boom hebben En hy vernam, dat deze jongens ea meisjes eens kinderen waren zooals hij zeif, de een was gestorven vaa koude, de ander van honger, deze van kommer en verdriet, gene uit gebrek aan medl ey nen voor eene ziekte, die by oen weioig verpleging gunsiig had kuanen aflropa". Al deze kinderen zyn nu hier, het zijn nu allen engeltjes, allen by Jezus, die zelf in hun midden is en de hauden uitstrekt om ze te zegenen En de arme moeders van deze kinderen staaa allen ter zyde en weenen ieder herkent haar kind, en dit vliegt nu op haar toe en kust haar; mot de handjes drogen zy haar do tranen af en bidden haar niet te waentn. omdat zy het hier zoo goed hebben Dan volgenden morgen vond de huis knecht achter den hou.s.apel het iykj i van den armen knaap. EINDE.

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1903 | | pagina 1