NIET MUZIKAAL
Vrijdag
II December.
teÉmteie iieriEhten.
Ko. £92.
41e Jaargang.
1908.
VLISSINGSCHE COURANT
Prfls per drie maanden 1.30. Franco per post l.£0
Afzonderlijke nummers 6 cant. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren ai rechtstreeks kg den Uitgever
r. VAM »B VKLMB Ir., Kleine Markt, I. 187.
ABVERTENTIÊNvan 1-4 regels 0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. - B(J directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie wordt de prijs slechts fwaemaal berekend, fooote letters
en cliché's naar plaatsruimt®.
Ven iagtlflH, sftg8S»»i«frê *•»- fesstfisgesu
AboBB«mento-Aiv»i«nü8n op mm vooïfieellge voorwaarden.
Personeels belasting en winkels.
Eet dageiykscb bestuur van de Alge
meens Winkeliers-Vtreeniging te Amster
dam, heelt in een adres aan den minister
van financiën twee bezwaren kenbaar
gemaakt, tegen de wet op de personeele
belasting, en wel tegen behstbaarstelling
der perceelenofperceelsgedeelten, dienende
lot winkel, en tegen de wijze van bere
kening van het aantal gemeenteopcenten
voor perceelen, welke deels woning, deels
winkel zyn, in welk geval ait. 33 1
der vigeerende wet de beide deelen, voor
de berekening van dien aanslag, als af
zonderlijke perceelen beschouwt.
In de toelichting wordt wat het eerste
bezwaar betreft, opgemerkt, dat de be
lastbaarheid der winkels niet is overeen
te brengen met de groote idee, waarvan
de heiziening der personeele wet van
1896 uitging, nl. om van de personeele
belastiDg een meer zuivere verterings
belasting te maken en haar niet als
tweede bedrijfsbelasting te laten werken.
Daarom was oorspronkelijk voorgesteld
de localiteiten, als winkels in gebruik,
van personeele belasting viij te stellen.
Doch de Tweede Kamer, bevreesd
voor een te grooten val in de opbrengst,
aanvaardde de consequentie van het stel
sel van den minister van financiën niet
en legde den winkeliers, voor de gedeel
ten van het perceel tot winkel gebezigd,
een aanslag in de personeele belasting op.
Het gaat naar de bescheiden meening
van adressant niet aan, van de winkel
houders nog langer, zooals reeds gezegd,
een tweede bedrijfsbelasting te vorderen,
nog wel van de slechtste soort, omdat
zfj moet worden betaald, ook al wordt
geen winst gemaakt, ja zelfs met ver
lies gewerkt.
In betrekking tot het tweede wordt
er op gewezen, dat art. 33 1 der wet
van 1896 voor winkeliers, hotelhouders
en kamerverhuurders de gunstige bepa
ling bevat, dat voor die belastingplich
tigen, b(J de berekening van den aanslag,
het perceelsgedeelte voor het beroep ge
bezigd, als afzonderlijk perceel zal worden
beschruwd.
De wetgever kende door deze gunstige
bepaling aan genoemde personen tweeër
lei voordeelen toe lo. aanspraak op den
by art. 13, 1 der wet genoemden
aftrek van huurwaarde voor elk perceels-
gedeelte als afzonderlijk perceel be
schouwd 2o. wordt ontloopen de pro
gressieve heffing èa van de grondslagen
haardsteden en mobilair èa van de ge
meente-opcenten.
Nu worden echter toch by de toepas
sing van het tarief der opcenten de
buut waarden der .afzonderlijke perceelen
van winkeliers, hotelhouders en kamer
verhuurders bU elkaar gesteld en op het
gezamenlijke bedrag der huurwaarde het
tarief der oprenter. toegepast, en dus
aan de winkeliers en de andere opge-
VAM
ALEXANDER VONROBERTS.
3.)
HjJ ging echter niet heen en bleet bjj
de deur staan en zeide na eenige oogen-
blikken nogmaals op kalmen toon ,/Eene
oude dame van.de vierde verdieping, die
u over eene kleine aangelegenheid
visLgcht te spreken."
Als uit een droom wakker geschud,
wierp ik de pen neder, -sloot den brief
v-rg en dankte het toeval, dat door dit
oi.verwacht bezoek de noodlottige schei-
d tg nog eenmaal deed uitstellen 1
Eene kleine, oude dame, zoo helder
tn teer als kristal, verscheen in de deur.
£|J droeg een kleed van ouderwetsche
gtweerschljnde zijde, terwQl een kanten
muts de zilverwitte lokken, die baar
noemde belastingplichtigen een der voor
deelen, voortspruitende uit art. 33 1
onthouden, waardoor gereageerd wordt
tegen de bedoeling, waarmede de bepaling
in het leven werd geroepen,
Ook omdat winkeliers uit den aard der
zaak op goeden stand moeten wonen en
dientengevolge door de hooge huren de
onkostenrekening zoo zeer zien bezwaard,
waardoor velen hunner vooral in de eerste
jareD, zoo'n zorgelijk bestaan voeren,
gaat het naar het oordeel van adressant
niet dan, het pand hunner kostwinning
niet alleen met de hooge belasting, maar
bovendien, als regel, met de maximale
gemeente-opcenten te bezwaren.
Adressant verzoekt dus den minister
bij de ingediende voordracht tot wijziging
der wet op de personeele belasting, in
den zin van het oorspronkelijke voor
stel van zjjn ambtsvoorganger, de winkel
lokalen alsnog bulten de belasting te
doen vallen en nog voordat het nieuwe
dienstjaar intreedt, de administratie aan
te schrijven, art. 247 der Gemeentewet
in dien zin te lezen, dat art. 33 1
der personeele wet ook ten aanzien der
gemeente-opcenten toepassing vindt,
of als hij oordeelt dat art. 247 der ge
meentewet een dusdanige lezing niet
toelaat, met zjjn ambtgenoot van binnen-
landeche zaken overleg te willen plegen,
om genoemd art. 247 aan een herziening
te onderwerpen, opdat door middel der
wfjze van gemeente-opcentenheffing aan
de bedoeling van art. 33 1 der perso
neele wet niet langer geweld worde
aangedaan.
Jubileum en Emmafonds.
Het weekblad ,De Amsterdammer"
(de Groene) bespreekt het jubileum, op
touw gezet ter viering van den 25jarigen
gedenkdag van den intocht van H. M.
de tegenwoordige Koningin Moeder der
Nederlanden. De wijze, waarop dit jubi
leum wordt voorbereid, kan de goedkeu
ring van „De Amsterdammer" niet weg
dragen. Er zal een jubileum inzameling
gehouden worden. H6t blad herinnert,
hoe pover in den regel de opbrengst van
dergelijke jubileum inzamelingen is. Als
de Nederlandsche natie zich dan tot geven
zet, baart de berg zoo goed als zeker
een belachelijk klein muisje.
Wat de zaak nog onsmakelijker maakt
is het feit, dat de jubileum commissie
zoo laat op het denkbeeld is gekomen.
Zij schrijft in baar mededeeling, dat het
geldelijk geschenk bfj het jubelen van
22 Januari eerst 1 Mei 1904 bijeenbahosft
te zQn; het aan de plaatselijke commis
sies oveilatende „het tijdstip te bepalen,
waarop de beraamde middelen zullen
worden uitgevoerd."
„Welk een taali" schrijft het
Weekblad. „En dat voor een jubileum
commissie, voor welke dan toch wel de
eerste aller overwegingen behoorde te
zQn, dat de gaven zoo spontaan mogeljjk
moeten worden gebracht. Maar deze stel
regel wordt b(J dit Emmafeest door deze
goedhartig gelaat omgaven, gedeeltelijk
verborgen.
Ik moet haar al eens eerder gezien
hebben ja, op den morgen toen de
vleugel naar boven gebracht werd en wij
voor eenige oogenblikken de trap ver
sperden. Zjj was'het geweest, die toen
een ouden, eenigzina gebogen heer, die
weinig grooter was dan zy zelf, aan den
arm geleidde. Bij die gelegenheid groette
ik beiden en verontschuldigde mij voor
het oponthoud, dat wfl veroorzaakten.
„O, het is niets antwoordden beiden
tegeljjk, terwgl zy mjj vriendelijk toe
knikten en met eene eigenaardige uit
drukking van nieuwsgierigheid en blijd
schap tegelijk hunne oogtn over het
instrument lieten gaan. Daarop streek
de oude heer in bet voorbijgaan met de
hand zacht over den vleugel, als liefkoosde
h{j hem.
„Mijnheer de luitenant zal mij, hoop
ik, mijne vrijpostigheid vergeven," zoo
begon zU op zachten toon „maar u is
zeker ook beet muzikaal en zult my
daarom begrijpen. Mjjn man is kunstenaar
en componeert, en nu heeft uw vleugel
hem het hoofd geheel op hol gebracht.
Wat een prachtig instrument 1 Alleen op
het zien er van kwam myn man reeds
heeren volstrekt vergeten. Als vreesden
zij, dat men eens verzuimen mocht een
groot aantal van „middelen te beramen"
om de jubileumgave zeer ryk te maken,
geven zy zelf den wenk :.iuen kan „git
ten inzamelen, hetzy door uitvoeringen
van verschillenden aard niet geldeiyke
opbrengsten, hatzfl langs andere wegen".
Zoo kan men dus den gebeelen winter
door, „langs deze en andere wegen" col
lecteeren voor H. M. Koningin Emma,
die deze gelden dan vsrdeeien mag onder
de stichting Oratje-Nassau en hetEmma-
fonds aldus heeft de commissie besloten
want van een jubileum-votksgesehenk,
dat H.M. wordt aangeboden, om er geheel
naar vrije kc-us over te beschikken, is
geen sprake, daar de commissie „er van
overtuigd is" dat haar plan de meest
welkome hulde geeft, die H. M. de Ko
ningin zou kunnen begeeren."
Het „Weekblad* herinnert, dat H. M.
haar landgoed Orarje Naseau-Oord ge
geven heeft tot stichting van een Sana
torium voor longlijders daarbij gevoegd
heeft de gelden, haar bjj het einde van
haar regentschap door dt natie geschon
ken maar dat deze stichting als volks
sanatorium te weinig aan haar doel
beantwoordde, wfll de verplegingskosten
veel te hoog zijo. Om dit gebrek te
verheipen, bleek een fonds noodig
het Emmafonds waaruit de verplegings
kosten voor de on- en minvermogenden
konden worden bestreden.
Het Emma fonds bleef echter zonder
toereikende fondsen. Men liet H, M. met
haar zorgen voor het geval zitten. Ea
om aan dezen, de nationale eer kwet-
senden, toestand een einde te maken....
haalt men het jubileum toestel voor den
dag.... Zeker hetgomakkeiykste en minst
kostbare middel.
Tea slotte schrijft do r. 'sf-tie, dat de
opbrengst van zulk een nationale in
zameling belangrijk m:-er zoude moeten
zjju, als ook de hoogere kringen naar
vermogen daartoe bijdroegen.
B(j een gewoon jubileum-geschenk is,
zooals wij reeds schreven, het spontaan
geven het eenige wat men begeeren
magbij deze hoogst ongewone combi
natie van jubileum geschenk en een
collectie .op allerlei manieren" voorarme
teringlijders, staat het geval hesl anders.
Hier mag elke redeiyke aandrang worden
gebezigd. Dit bedenkende, zouden w8 de
„commissie van uitvoering" willen voor -
stellen, naast de reeds bestaande Haagsche
paradecommissie, nog eene andere te
benoemen, een werkende commissie van
b.v. twee-, drie honderd der meeat in-
vloedryke, allicht voor het meerendeel
ook meeat gefortuneerde, personen uit
de verschillende deelen van het land.
Mannen die zelf veel voor Emma's liefde
jegens teringiydende onvermogenden ge
voelen, on die, een goed voorbeeld ge
vende, er voor zorgen, dat de ruim drie
duizend hoogstaangeslagenen persooniyk
worden bezocht. M. a. w. want dit
voorstel is op velerlei wijze aan te vullen
- als nu van uit de meer bevoorrechte
in vuur. „Ea wat zal daar een
klank in zitten 1* zeide hij. Kunstenaars
hebben hunne invallen, en zoo riep hö
na uw heerlijk instrument gezien te
hebben, vol vervoering„Och, mocht
het my vergund zyn nog eens een enkele
keer in myn leven op zulk een vleugel
te spelen, al was het maar voor een
kwartierije. U moet weten dat onze piano
boven zoo oud en afgespeeld is."
„O, gy kunt er met genoegen gebruik
van maken, ik verzoek u er vry over te
beschikken" antwoordde ik stotterand,
daar ik voelde dat het bloed my naar
de wangen st6eg.
„Waarlijk O, wat zal mijn man zich
daarover verheugen zulk een heeriyk
instrument 1" Ea daarby straalden hare
kinderiyke oogen van vreugde.
„Ja, een verbazend instrument I" riep
ik luid, byna spottend uit, doch liet er
zachter met eenigzina bevende stem op
volgen „Gy moet maar spoedig komen,
waDt over een paar dagen is het mis
schien te laat
O, zy begreep het al de bruiloft
stond zeker voor de deur 1 Nu, haar
man wachtte boven hy had eerst, zelf
my het verzoek willen doen, en als ik
het toestond dat zy dadeiyk
kringen, ter eere van Emma en in het
belang dar ïydende menschheid, eens
een krachtige actie ontstondWat zou
dit een invloed oefenen op andere deelen
der natie, zooais den middenstand, die
in den regel tot geven nog gemakkeiyk
te bewegen is."
Eenheid van tijd.
Directeuren der Maatschappij van Ny-
verheid hebben zich met een adres tot
den minister van bioneclandsche zaken
gewend om instemming te betuigen met
het adres van den Ned. Bend van Hor
logemakers inzake eenheid van tyd.
zy wijzen erop, hoe handel en nyver-
heid last ondervinden van de stelseliooze
wyze waarop in onze gemeenten de
tydabepaling is geregeld.
Directeuren steunen in het byzonder
het adres van den Bond, waar hy ge
heel aan den minister wil overlaten naar
welken tyd bedoelde uniforme tydsbepa-
ling zou moeten worden gerekend.
Directeuren toch zyn van gevoelen,
dat waar het belang van oenheid van
tyd zoo overwegend groot is, de verschil
lende voorkeuren voor dezen of genen
tyd, waaromtrent nimmer eenstemmig
heid zal worden verkregen, moeten wol
den ter zyde gesteld.
Telegraphic,
Men schiyfii aan „de Tel.":
In het belang van het publiek, zoowel
al3 van den dienst zyo, op last van het
hoofdbestuur der postsryen en telegraphie,
in den laatstan tyd onderscheidene nieuwe
lynen aangelegd en verbindingen tot stand
gebracht. Met dien maatregel wordt nog
steeds voortgegaan.
Een en ander staat in verband met
hat invoeren van een nieuw to'estei,
centraal telegraaf-commutator, waarvan
thans de kantoren te Amsterdam, Rotter
dam en 's Gravenhage zyn voorzien.
Op deze centraalcommutator zyn alle
ten kantore binnenkomende draden ver
bonden en is het mogeiyk gemaakt de
verschillende kantoren in ons land recht-
traeks met elkaar in verbinding te stellen
tot het wisselen van telegrammen, zoodat
de overkomst daarvan zeer wordt be
spoedigd, aangezien het overnemen der
telegrammen door de grootere kantoren
wordt vermeden.
Ook het aanleggen van nieuwe lijnen,
waardoor de kleinere kantoren een draad
hebben, uitsluitend met het overgangs
kantoor, en dus geen tusschenkantoor
meer zyn, in een draad met meerdere
kantoren, bespoedigt den duur der over
komst aanzieniyk.
de afwezigheid, de afwisseling en de orde
van den inwendigen dienst van den Hoo-
gen Raad, geiyk mede van de Hoven
en Rechtbanken.
Bedoeld art. 83 wordt thans gelezen
als volgt
„Extracten van alle vonnissen in straf
zaken, vergezeld van eene opgave der
rolnummers van de zaken, waarin dia
gewezen zyn, worden door de ambtenaren
van het openbaar ministerie by de kan
tongerechten gezonden aan den officier
van justitie by de arrondiaaementa-recht
bank, waaronder zy bebooreD, die dezelve
mitsgaders gelijke extracten en geiyke
opgaven, betreffende de vonnissen in
strafzaken, gewezen door de rechtbank,
waarby by fungeert, inzendt aan den
procureur-generaal by het Hof.
Alle deze extracten en opgaven, mits
gaders geiyke extracten en geiyke opgave
ten opzichte der arresten dooi het ge
rechtshof in strafzaken gewezen, worden
door den procureur-geDeraal, op het einde
van iedere maand, gezonden aan den
procureur-generaal by den Hoogen Raad,
die dezelve extracten, na daa-van het
noodlge gebruik te hebben gemuakc, te
rugzendt.
Wanneer tegen een der bedoelde von
nissen of arresten hooger beroep of
cassatie is ingesteld, wordt daarvan geen
extract gezonden, en ingeval indezelfde
maand in verschillende zaken vonnissen
of arresten zyn gewezen, die eensluidend
zyn, met uitzondering van namen, ty<i
en plaats of opgelegde straf, wordt slecbs
van ésn dier arresten esn extract gezon
den, terwyi van die geiykluldendheid
der andere, alsmede van het Ingesteld
hooger beroep of van de ingestelde cassatie
benevens van andere mogeiyk voorko
mende byzonderheden by de opgave der
volgnummers melding gemaakt wordt."
Extracten van vonnissen.
In de „Staatsct." komt voor een Kon.
besluit van 26 November jl. tot wyziging
van art. 83 van hat Reglement I, be
trsffande de wyze van eedsaflegging der
onderscheidene rechterfijke ambtenaren,
„O, zeker, zeker!" Terstond bolde ik
myn oppasser en gaf hem het sleuteltje
om „dat ding daar buiten' open te
ïaaken.
Hoe barsch had myn „zeker, zeker"
geklonken I En „dat ding daar buiten"
hoe ver&chteljjk I Einigzins uit het veld
geslagen, ver wy derde zich daarop de
oude dame.
Weinige oogenblikken later wesrklonk
een krakend geluid door myue ledige
wonirg het was het dak iel van den
vleugel, dat zich tegen het openen ver
zette. Daarop bleef alles stil. Zy zullen
toch niet afgeschrikt zyn door myne
onheusche woorden Maar moest ik die
goede oudjss hunne vreugde bederven!
NeeD, gastvryneid boven alles! Ea ik
spoedde my naar den salon.
Daar stonden beiden hand in hand
voor den geopenden vleugel, als esn paar
gelukkige kinderen voor een geschenk,
dat zy nog niet durven aanraken. Ik
begroette hen zoo vri6ndsiyk mogeiyk,
haalde hem een stoel by den vleugel en
bood haar, met eene verontschuldiging
over de oigastvryheid van den salon,
een stapel opgerolde tapyten als zitplaats
aan.
Een tydlang zat hy onbewegeiyk op
Men schryfc aan de „N. Arnh. Ct."
Het te kort aan korporaals by het
wapen der infanterie neemt met den dag
toe. Groote bressen zyn te stoppen. Nu
geeft de inspecteur der infanterie den
minister van oorlog in overweging, dat
incompleet aan te vullen door te trachten
milicien-korporaals, tegen aanbod eener
premie, als vrijwillig korporaal te doen
dienst Demen. Wy voor ons hadden
liever gezien, dat de positie van het
kader ia het algemeen eu die der kor
poraals in het bizonder biyvend werd
verbeterd. Da soldy dar korporaals is
sedert den jare 1856 met 7VS cent per
dag verhoogd. Yan de bezoldiging der
onderofficieren zwygen wy die wacht
eveneens al j iren op verbetering. Ala
het voorbereidend militair onderricht
niet meer zulke zware offers eiacht, kan
daaraan pas gedacht worden. Of er dar
nog onderofficieren zullen wezen.
De „Friesland'.
De „Friesland" zal na gereedheid ver-
moedeiyk over 4 dagen naar InJië ver-
de glanzende toetsen te staren, doch toen
by de eerste accoorden aansloeg, kwam
er een glans van genoegen op zyn glad,
baardeloos gezichtje, welks kin styt in
e6n hooge das prykte. Ik wilde de oudjes
niet storen en verwijderd mij daarom
ongemerkt.
Och neen, dat was het eigeniyk niet
de waarheid is, dat ik geen enkelen
toon meer van myn vyand wilde hooren t
Doch waaiom aarzelde ik nog? Waarom
hield ik myne schreden eensklaps in
Welke eigenaardige, vreemde tonen 1 Zoo
iets had ik nog nooit gehoord. Ik kon
er niet toe komen het vertrek te ver
laten.
Was dit hetzelfde instrument Of was
het de kunst van dön speler, die er zulk
een ongekenden glans aan verleende
Of had er in myn eigen binnenste eene
omwenteling plaats gehad? Ik weet
niet hoe ik er toe kwam, maar ik ging
zitten en luisterde, hoewel in deu be
ginne tegen wil en dank en ontevreden
op myzeif, omdat ik my door myn gevoel
liet overmeesteren.
Ik leunde met het hoofd op de hand
en luisterde.
Wordt veroolyd.)
