Maandag 7 September. No. 210. 41e Jaargang. 1903. FBüfUBim llÈÉÉg HA. Wettelijke bepalin gen betreffende loterijen. VLISSIKGSCHE COIIBAIÏT Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.Ó0, Afzonderlijke nummer* cent. Men abonneert zich by alle Boek handelaren, Postdirecteuren ei rechtstreeks bij den Uitgever t. YAJK BS VSLSS Jr., Kleins Markt, I. 187. AJDYEHTENTIÊNran 1- 4 rsgel* 0.40. Voor tlk«n r«g«l meer 10 cent, B|| directe opgaaf Tan driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs slechts (weemaal berekend, ftroote letters en cliché'», naar plaatsruimte. Ve» ,isg®l|Sü.s iflfettMiaitf sj» Sea- m fMftflagu. "A's» Itirgsl&oosm u Missals' IO. Afeosaai&satb-AdverkinflSa op sear voordosïfgs voorwsarden. Het is van algemeens bekendheid dat het houden of ondernemen van loterijen en andere daarmede feitelijk overeen komende zaken, In de laatste jaren een gewoon beroep oi bedrijf ia geworden. De oorzaak hiervan is dat, bij eene oude wet van 1814, eenige soorten van loterijen onvoorwaardelijk z(Jn verboden en voor andere de toestemming der regeering noodig is, maar de overtreding der daarop betrekking hebbende bepalin gen niet meer strafbaar is, sedert b|J de invoering van het nieuwe Wetboek van Strafrecht, de oude strafbepalingen zjjn afgeschaft, terwijl in dat wetboek zelf geene nieuwe zijn gemaakt. Het gevolg van dien toestand was, dat de wet van 1814 grootendeels een dpode letter werd en dat feitelijk ieder loterijen kan organiaeeren en houden, zonder dat het publiek eenige waarborgen heeft, dat de onderneming eonig ver trouwen verdient, de uitgeloofde prijzen werkelijk aanwezig z|Jn, de kans om te winnen in eenige redelijke verhouding staat tot het gevaar van te verliezen, de trekking op behoorlijke w|Jze geschiedt en de uitbetaling werkelijk en ten volle plaats beeft. Nu is het zeker dat niemand verplicht is, in loterijen deel te nemen en het ook veel beter zal wezen indien men het niet deed maar de wetgeving behoort zich aan te passen, niet aan den toe stand zooals die wezen moest, maar aan den werkeiyken. Sinds jaar en dag ia dan ook op eene wettelijke regeling van het onderwerp „loterijen" aangedrongen en het is goed dat de regeering getracht beeft thans door het indienen van een eenvoudig ontwerp van wet aan dien aandrang te voldoen. Dit klemt te meer, wanneer men bedenkt dat het de be doeling is om de Staatsloterij langzamer hand at te schaffen en dit, zonder tijdige maatregelen, zeer zeker koren zou zijn op den molen der particuliere loterijen, die men, zooals wij later zullen opmer ken, niet geheel kan tegengaan. In hoofdzaak kunnen w|J ons met de voorgestelde bepalingen wel vereenigen. Het is altfld eenigszins moeilijk, te zeggen wat men onder eene Iotsry te verstaan beeft. De grenzen zullen steeds eenigs zins willekeurig moeten worden getrok' ken. Het ontwerp verstaat er onder elke gelegenheid, door iemand opengesteld voor hen die aan zekere voorwaarden (Vr|j vertaald door M. J. K.) 35.) Hier vertoefde h|J alzoo als gast in bet huis vau den man, dien hij volgens afspraak door een soort van sluipmoord van het leven moest berooven. Toen hij daaraan dacht, werd het hem vreemd te moede, In volle naaktheid kwam hem de geheele samenhang voor oogen en wekte in hem de tegenstrgdigste ge waarwordingen, zoodat bg behoefte kreeg aan iels prikkelends. Hg vroeg daarom een glas enkelen cognac. - Deze Is te goed voor Selterswater, 'oegde h(J er by. - Dat is waar, bevestigde de graaf. Mijn vader hesft ze de hemel weet hos voldoen, om mede te dingen naar prijzen of premiën in geld of goed, uitgeloofd ten behoeve van de deelnemers, die als win ners worden aangewezen door het lot of eenige andere kansbepaling, waarop zy geen invloed kunnen oefenen. In het algemeen nu zil het aanleggen of houden van zulk eene lotery in het vervolg verboden zyn. Verboden zal het ook zijn om aan- deelen in eene lotery waartoe geen toestemming is verleend en aandeel9n in een buitenlandsche lotery, te verkoopen, te koop aan te bieden, af te leveren, uit te deelen of in voorraad te hebben of op andere wyze de deelneming in zoodanige lotery open te stellen. Op die verbodsbepalingen van aigo- meenen aard worden echter eenige uit zonderingen gemaakt voor die gevallen, waarin geen sprake ia van particulier winstbejag of het publiek belang de strenge nakoming van het verbod niet eischt. Daarom kan door het hoofd van den Staat, op voordracht van den minister van justitie, toestemming worden ver leend tot het aanleggen en houden van eene lotery ten behoeve eener rechts- persooniyke vereeniging of van eene stichting alsmede van eene lotery met een liefdadig doel of ter bevordering van wetenschap, kunst ot andere algemeene belaugen. Naast deze algemeene, landelijke toe stemmingen, bestaan er ook van plaat- seiyken aard. Wanneer nameiyk een lotery een wel dadig doel beeft of strekt tot bevorde ring van kunst, wetenschap of andere algemeene belangen, en de pryzen of premiën niet in geld of geldswaardig papier bestaan en te zamen geen grootere waarde dan honderd gulden hebben, kunnen burgemeester en wethouders der gemeente waar de lotery zal gehoudeD worden, toestemming verleeneD. In elk geval van toestemming staat het stilzwygend vast, dat op alle aan- deelen of loten en op alle aankondigin gen en verdere ter algemeene versprei ding bestemde stukkeD, moet worden vermeld door welke autoriteit de toe stemming is verleend, met aaDhaling der dagteekening van het besluitterwijl ook andere voorwaarden aan de toe stemmiDg kunnen worden verbonden. Zonder de vereischte vergunning, voldoening aan da stllzwy'gers, of uit drukkelijk gestalde voorwaarden, mag geene lotery worden aangelegd of onder houden, en wanneer de loten of verdere lang liggen. Als ik langer hier bleef, zou de voorraad wel spoedig minderen. Hy schonk een groot likeurglas vol en reikte het aan Werling over. Deze zette het aan de lippsn en dronk het in één teug ledig. De graaf lachte even. Goed zoo, myn vriend Ik ben blij, dat ge niet behoort tot de jongelui, die slechts even de lippen bevochtigen. Dat zou my niet bevallen, Hy schonk voor zichzelven een tweede, later nog een dorde glas vol, en daar hij reeds by Hollenberg zich niet onbetuigd had gelaten en toch niet veel kon ver dragen, deed de alcohol weldra zyna uitwerking bespeuren. De jonge man werd spraakzaam en openbaarde ver scheidene kleine geheimen aan een man, dien hy pas enkele uren kende. Werling had weinig lust om te luisteren naar deze vertrouweiyke mededeeling9n, die hem volstrek geen belangstelling inboezemden. Hy voelde zich niet langer op zyn gemak. Hy wilde naar huis, om zljpeiyk te overwegen, hoever hy mocht ingaan op het plan waarmee hij zich had ingelaten, en ook hoe ver hy door zyn zwygen medeplichtig werd aan de voorgenomen afschuweiyk misdaad. stukken niet vermelden wat daarop vol gens het bovenstaande moet vermeld worden of aan de nader gestelde voor waarden niet is voldaan, mogen die loten ook niet verkocht, te koop aangeboden, afgeleverd, uitgedeeld of daartoe in voor raad gehouden worden. Ook op andere w|Jze mag in dat geval de deelneming in de lotery niet worden opengesteld. Het deelnemen in buitenlandsche lote ry en kan door de wet niet worden ver boden of direct tegengegaan. Dit laatste geschiedt indirect door te verbieden om, op welke wyze dan ook, de deelneming in zoodanige lotery hier open te stellen, Loten in buitenlandsche lotery en mogen niet te koop worden aangeboden,Hieronder wordt bepaaldelijk ook verstaan het ad- verteeren. Maar wanneer de buiten landsche loteryondernemers, zooals ge- bi uikeiyk is, zelve adverteeren, dan zal dat niet kunnen worden vervolgd ol ge straft. De uitgever «an de courant heeft geen strafbaar feit begaan en de buiten lander kan voor dat leit niet met vrucht worden vervolgd. Het verbcd kan dus alleen gelden voor de in Nederland gevestigde adver teerders. Trouwens, ai ware het anders, de aan biedingen kunnen psr post uit het bui tenland worden verzonden en alles kan per post worden behandeld. De wet kan dan ook alleen het m o g e 1 |j k e doen, om den speellust te temperen, als gevolg van de vermindering der aangeboden gelegenheid. Want ook dit laatste is haar doel. Naar onze meening is de wetgever daartoe niet geroepenmaar het is ook niet noodig. Het ontwerp beoogt in de eerste plaats bescherming tegen bedrog en misleid ng by loteryen en tegen baatzuchtige exploitatie van den speel lust. Slaagt de wetgever in dit doel, dan volgt daaruit van zelf, niet zoozeer dat de speellust getemperd wordt, maar dat men verhinderd wordt daaraan onophou- deiyk bot te viereri. De ondeugd verkeert daarom niet in deugd, maar de ergste gevolgen dor ondeugd biyven van zelf achterwege. Hoe vaker in het klein aan het spel wordt deelgenomen, hoe minder men tegen het spelen in het groot en op minder onschuldige wijze zal opzien. Een volk aan spel verslaafd waagt onop houdelijk h9t nationaal vermogen en, uit dat oogpunt beschouwd, mag men het maken vau watteiyks bepalingen tegen loteryen dus veilig als vau algemeen belang beschouwen. Uit dat oogpunt beschouwd zou men Hy wilde den jongen graaf bescher men en niet zyn vyand wezen maar moest hy dan niet alle betrekkingen met Hollenberg afbreken, zoodra het komplot gereed was Als hy dit deed, liet hy echter de baan vry voor een anderin zijne plaats zou een ander komen, die minder nauw van geweten was. Hy zou dan onmiddeliyk 'naar de polilie mosten gaan en alles bekennen. En wat zou men daar van hem denken Dat twee schurken twist met elkaar hadden en d rt de een zich wilde wreken op den ander. De gedachten die hem door het hoofd jaagden, de warmte, de cognac, waaraan hy niet meer gewoon was dit alles maakte hom zoo verward en zenuwachtig, dat hy niet langsr kon biyven. HU stond op, keek naar de pendule en zei: Het is al Iaathet is tijd om naar huis te gaan. Morgen zien wy elkander weder en kuunen dan het verdere bespreken. Waarom maakt ge zoo'n haast? Ge stoort my volstrekt niet. Het is voor my nog zeer vroog ik heb een afschuw van vroeg naar bed gaan. Maar nu zou ik toch gaarne willen eigeniyk alle loteryen moeten verbieden want zy die deelnemen aan een wel- dadigheidslotery of andere van dien aard, beproeven ook slechts de fortuin. Zij spelen niet ter wille van het doel, althans slechts by uitzondering. De zucht om het algemeen belang te bevorderen bestaat alleen by de houders dezer loteryen. Aangezien echter in dit geval de vrees voor exploitatie of misleiding is buiten gesloten, mag men onder zekere waar borgen bier wel uiizonderingen op het algemeen verbod toestaan. Voorstellen tot grondwetsherziening. „Het Vaderland" is van oordeel, dat men niet kan zeggen, dat de herzienjng I van 1887 er in geslaagd" ja" de Eerste Kamer populair te maken. "En tbch, zegt zy, is de populariteit, gezien-zyn'in breeden kring, voor een staatslichaam, dat mede het geheele volk heet te ver tegenwoordigen, een onmisbare eigen schap. Of de samenstelling der Eerste Kamer thans geschiedt naar politiek behooren, het antwoord op deze vraag hangt natuuriyk af weika rol men haar toe denkt in de Nederlandsche staatsmachine. De zoogenaamde bolwerktheorie de leer, volgens welke de Eerete Kamer de kroon tegen democratische uitspattingen heeft te beschutten kan men beschou wen als verouderd, sinds de practyk van 't staatsleven hier en elders voldoende heeft bewezen, dat Koningschap en demo cratie allerminst onverzoenbare tegen stellingen zyn. Zulk een tegenstelling bestaat in landen waar niet by de volksvertegenwoordiging, maar bij den Vorst bet overwicht berust, ongetwijfeld. Maar wy verheugen ons in ander levend staatsrecht. Wy vormen in klem een democratie, maar met een dynastie, die wy niet gaarne missen zouden, die historisch met Nederland is saamgegroeid en ons behoedt voor veel party krakeel, dat in een republiek ons stellig wachtte, waar het staatsorgaan gamiat zou worden dat, boven de partyen staande, 's lands eenheid symboliseert De troon der Oranjes behoeft geen bolwerkhiermee heeft de bolwerktheorie afgedaan, die nooit een compliment was voor Nederland of voor Oranje. Echter, het blad meent, dat een Eerste Kamer, mits anders samengesteld dan thans, haar nut kan hebben, ook in een democratie. Bestond zij niet, de Tweede Kamer zou oppermaCaug zyn, en sterke besnen zyn het, ook in het staatsleven, die de weelde der almacht kunnen dragen. De wetenschap, dat nog een andere tak der volksvertegenwoordiging haar werk zal toetsen voordat het aan de vertrekken, als ge het goedvindt. Zooals ga verkiest. Doch morgen zal ik u niet kunnen onlmoeten, want ik ga naar Hoppegarden om de wedrennen bij te wonendat zullen vermoedeiyk wel de laatste zijn, die ik in laogen tijd te zien krijg. Welnu, morgenavond dan Dan ben ik misschien nag niet thuis. Laat ons het vaststellen op overmorgen. Kom overmorgen om twaalf uur hier komt u dat gelegen Ja Goed zoo 1 Maar ik zeg u nogmaalsmaak alles gereed ge hebt niet veel tyd. Ik denk, dat wy de volgende week de reis aanvaarden. O ja, het geld moet ik u nog geven I De graaf ging in een andere kamer en keerde na eenige minuten terug met twee bankbiljetten. Hier hebt ge voorloopig duizend mark, myn vriendal het overige be spreken wij overmorgen. Terwyi Werling de bankbiljetten sa menvouwde om ze inzyne brieventasch te steken, bemerkte hy op den rug den naam van den graaf. Verwondert u dat vroeg dsze lachend. Ix schreef er myn naam op, toen ik dezen middag myn bediende Koningin ter teekening zaljworden voor gelegd, zal voor de Tweede Kamer een spoorslag zyn zoo deugdeiyk werk af te leveren als zy maar kan. Djch zulk een tweede instantie vau wetgeving, betoogt „Het Vaderland,® zal alleen dan een Tweede Kamer voldoenden eerbied kunnen afvergen, zal ook alleen dan haar uitspraken tegenover het volk met genoegzaam zedeiyk gezag kunnen omkleeden, wanneer zy mee in oorsprong en samenstelling van geheel andere natuur is dau de Tweede Kamer, wanneer niet het volk ook in haar zyn vertegen woordiging ziet. Kiest men de democratie als politiek stelsel, dan dient de geheele volksvertegenwoordiging democratisch van aard te zyn. En kiest men in een democratie het Tweekamer-stelse', dan behoort de Eerste Kamer nog iets meer te zyn dan democratisch, opdat zy der Tweede Kamer respect kunne afdwingen, Hoe dit te bereiken? Vaat staat, dat ook de Eerste Kamer uit het algemeen kiesrecht, uit den volks wil, móet opkomen. En tevens mag zy niet maar een copie van de Tweede Kamer zyn. Hier staan twee wegen open. Of men kan haar door dezelfde kiezers als de Tweede Kamer laten kiezen, maar uit andere verkiesbaren. Of uit dezelfde ver kiesbaren, maar door een ander kiezers korps. In het eerste stelsel zy men er op bedacht, dat niet het korps ver kiesbaren, in het tweede, dat niet het kiezerskorps vloeke tegen de democra tische idee. Het eerste stelsel kozen de vrjjzinnig- democraten, het tweede koos de Unie commissie. Het komt het blad voor, dat de Yryzinnig-democraten den gelukkigsten greep hebben gedaan. Gesteld, een conflict tusschen beide Kamers doet zich voor. De Eerste Kamer verwerpt een wet, die door de Twaede Kamer was aangenomen. Dan doet, in het stelsel-Drucker c. s., de Kroon een beroep op het volk en dit kiest ean nieuwe „vergadering vanaan- zreuiykon." Het clou iels anders dus dan wanneer het een nieuwe Tweede Kamer koos. Maar wat zou geschieden in het stelsel der Unie-commissie, dat uit denzelfden kring van verkiesbaren als voor de Tweede Kamer duor ontbindbare Pro vinciale Staten de Eerste Kamer, en de Provinciale Staten langs den weg van het algemeen kiesreeht verkozen wil zien. De Eerste Kamer zou worden ontbonden en daarmede zouden van rechtswege tevens de Provincial Staten ontbonden zyn, Het volk (dezelfde kiezers als voor de Tweede Kamer) zouden nieuwe Pro vinciale Staten kiezen, in dit geval wel stellig met feileiyk imperatief mandaat, en deze zouden een nieuwe Eerste Kamer :n het leven roepen. Langs een omweg dus precies hetzelfde als wanneer het volk direct een nieuwe Tweede Kamer koos. Daarmee valt het verschil tusschen uitzond om te wisselen, daar ik ver wachtte, dat wy by Hollenberg wel aan het spelen zouden gaan. De ezel bracht my echter de oiljetceu terug, niemand had ze kunnen wisselen doen vermoe- deiyk was hy te lui om er moeite voor te doen. Werling stak de biljetten by zich. Hy bedacht, waar hy ze zou inwisselen. Gusta Hapke kon hy niet uitzenden om een biljet van vyfhonderd mark in de buurt te wisselen in een winkel vragen waar hy nooit iets kocht, dat ging ook niet. Het besta zou dus wezen, dat ny ze aan de bank ging wisselen. De graaf deed hem uitgeleide tot aan de straatdeur, wenschte hem goeden nacht en bleef nog een paar minuten in de open deur staan uitkyken. Zoo doende bemerkte hy, dat er iemand uit de schaduw naar voren kwam en met vluggen tred zich ver wy derde in de richting van de Diergaardestraat. {Wo'di wrvalgd.i

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1903 | | pagina 1