203 1903. •neen 'en de Zaterdag 29 Augustus. "ei KKisesvme. MmM Mil. 4Ie Jaargang. e >de Gemeentebestuur. FËlillUTON. gesteld itter. |suaa v in.— ft mi k gele- oningin nkomst a hall cht der aan het |r of hg -ïtiebladen, LDE Jr. t O 321, itsoeniyte |dar goede melden, burant. 'tl8 jaar, EIJK, [IT (SO (alleen parktvm 1 30 2 45 415 rt Vlissin- erkdagsn) .20 2 50 2 5 3 35 ENST. 6 20 7— 20 10 40 1 30* 2— 10 4 30 50 8 20. 10 6 30 (10 10 30 10 120 3 40 4— 7 40 8— Ldags uit. VLISSIN68CHE (OIIIAVT Ptya per drie maandaa 1.30. Franco per post 1.60, Afzonderlijke nummer» 6 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren si rechtstreek» by den i t g a v r V. VAM m VKLBB Jr., S3mne Msrkt, J. 1ST. ABVERTENUTENvar. i—4 regels f 0.40. Voor «lk«n regel meer 10 cent. Btl èkecte opgaat van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de pig* slecht» tweemaal berekend, Shoots letters »tt clichd's naar plaatsruimte, fan &$a$ éag8l|ia, ui&mmiezü ef los- sa T«l«pkooaisiïii«kssa®r lOo AboHneïaaate-Adveïton'lto op net rooMealfge mmudn, Landweer. De Burgemeester van Vliaslngen gelet op de artikelen 24, 25, 27 en 28 der landweerwet brengt met nadiuk onder de aandacht van belanghebbenden den inhoud dier artikelen Art. 24. De verlofganger van de land weer meldt zich binnen dertig dagen na den dag van z(jn overgang naar de landweer oi na dien waarop hem de verlofpas is uitgereikt, by den Burge meester zjjner woonplaats aan, teneinde deze den verlofpas, hem by de landweer of laatstelijk by de militie uitgereikt, voor gezien ot opnieuw voor gezien De verlofganger van de landweer, die buiten het Ryk woont of verbiyt houdt, 0f die zich bQ zyn vertrek met verlof buiten het Byk begeeft, kan, ter ver vulling van de verplichting in het vorig lid omschreven, binnen den daarin ver melden termjjn zyn verlofpas by aan- geteekenden brief ter afteekening toezen den aan den Burgemeester zyner laatste woonplaats binnen het Ryk. De verlofpas wordt door dien Burge meester bg aangeteekenden brief terug gezonden. Art. 25. De verlofganger van de land weer, die zich in eene andere gemeente gaat vestigen, geeft daarvan kennis aan den Burgemeester zyner woonplaats. Binnen dertig dagen na den dag waarop hg komt in de gemeente waarin hy zich vestigt, meldt hy zich aan by den Bur gemeester dier gomoouio, ieuemae aeze zjjn verlofpas voor gezien teekeDe. Art. 27. De verlofganger van de land weer mag zich zonder toestemming van onzen minister van oorlog niet langer dan gedurende een jaar buitenslands be geven. Van den veilofganger van de land weer die niet in verzuim is, wordt deze toestemming wanneer zy gevraagd wordt en biykt noodig te zyn ter- zake van uitoefening van of opleiding tot land bouw, handel of nyverheid, in gewone tijden niet geweigerd. Bg de toestemming kan de verlofganger worden vrijgesteld van de verplichting tot deelneming aan de oeieningen in art. 11 vermeld tot het bgwonen van het bg art. 29 voorgeschreven onderzoek en tot het komen in werkeigken dienst ingeval van oorlog, oorlogsgevaar of andere buitengewone omstandigheden. Aan de toestemming kunnen ov6iigens zoodanige voorwaarden worden verbonden als in het belang van den dienst noodig worden geoordeeld. Art. 28 De verlotganger van de land wet die artikel 24, 25 of 27 niet naleeft, wordt in werkeigken dienst geroepen en daarin gedurende ten hoogste eene maand gehoud n.De duur van dezen dienst wordt en 6 05 6 35 4 45 5 50a) kt vertrek ssalen en ïorsselon INSDAÖS uzen ten dagen te tatlon H (Vrg vertaald door M. J. K.) 28.) Hü gebruikte deze kamers uitsluitend 'oor zgn misdadig beroepte Rixdorf bewoonde hy met zgne vrouw een goed ingericht huis, terwijl zy rustig leefde, ,D de meening dat haar man handels «riger was. De inbreker haalde zyne werktuigen 9 'corschyn uit een hoek, waar hy ze '«borgen hield, en, geholpen door zyn ■bakker, onderzocht hy of alles in orde was. - Het eenige wat my niet bevalt, is at de graaf altijd midden in den nacht nis tornt, zei Kalmuck, nadat zy alles eens goed besproken hadden. bepaald door onzen Minister van Oorlog die tevens het korps van het leger aan- wyet waarby de werkeiyke dienst moet worden vervuld. Mitsdien zyn zy die 1 Augustus 1903 tot de L radweer zyn overgegaan en alhier woonachtig zijn, verplicht zich vóór 31 Augustus a. s. aan te melden ter secretarie (Bureau Bevolking) dezer gemeente, teneinde den hun laatsteiyk by da militie uitgereikten verlofpas voor gezien, te doen teekenen. Viissingen, 28 Augustus 1903. Do Burgemeester voornoemd, VAN DOORN VAN KOUDEKERKE Loterijwet 1904, Het pas ingediende wetsontwerp, dat, wet geworden, bovenstaanden naam zal dragen, heeft ten doel in het algemeen loteryen, die uit particulier winstbejag aangelegd of gehouden worden, te ver bieden en straf te bedreigen tegen hen, die tot deelnemen in zulke loteryen gelegenheid verschaffen. Een paar opmerkingen mogen hier alvast eene plaats vinden, eene meer algemeene en eene bijzondere. Het wetsontwerp treft de binnenlandsche loteryen, maar de buitenlandsche biyven buiten schot. Want wel verbiedt art. 2 ook aandeelen in een iotery, die in het buitenland wordt gehouden, te verkoopen, te koop aan te bieden, af te leveren enz,, maar het behoeft geen betoog,dat deze ver bodsbepaling niets kan uitwerken tegen de direct» uo> buitenland aan ieder, die ze verlangt. Het land kan dus, na het verbod van de binnenlandsche loteryen, overstroomd worden met buitenlandsche loten van allerlei aard, ook van de slechtste soort, zonder dat men daartegen iets kan doen. Het wetsontwerp verbiedt ook het aan den man brengen van niet tentegevende premieieeningen, behalve die, welker aandeelen zonder uitzondering uitloten of worden afgelost met een hooger bedrag dan daarvoor by de deelneming is bepaald. Ook al loten de aandeelen van een premieleening minstens uit tnet een be drag, dat geiyk is aan betgeen er voor betaald is, valt de leening onder de ver boden loteryen. Dit wordt door de regee ring verdedigd op grond dat het ontbreken van de kans op verlies by zulke premie- jeeningen slechts schynbaar is, daar men jarenlang de route van het betaalde kan gemist hebben, voordat men uitloot met een bedrag geiyk aan het betaalde. Het valt niet te ontkennen dat in de gemaakte onderscheiding eenige willekeur is gelegen zoo lezen wy in de Me morie van Toelichting. Inderdaad. Door het kleinste bedrag, waarmede de aan deelhouder kan uitloten, slechts een nie tige kleinigheid hooger te stellen dan de som, die hy voor zyn aandeel in de Wij moeten hem uit den weg biyven, antwoordde de „prins." Als hy ons maar niet in den weg komt. De „prins" greep een stevigen stok met zwarten knop en stak dien onder zyn overjas, Mocht dat gebeuren, dan zal ik wei zorgen, dat hy geen onaangename opmerkingen maakt. HOOFDSTUK XIV. In prettige stemming keerde James Walter in zyn hotel terug. Hy gevoelde zich frisscher en jOBger, dan in jaren het geval was geweest. „Vermoedeiyk omdat ik de lucht van mijn geboortegrond inadem," verklaarde hy lachend. De kellner kwam en dekte de tafel. De millionnair vormde zich over ieder mensch een oordeel volgens den eersten indrukhy schonk zyn vertrouwen of koesterde wantrouwen, hy dacht onmid- deliyk gunstig of ongunstig over ieder, die hem naderde. James Waiter kreeg een goeden indruk van den kellner en zonder bewuste reden richtte by telkens weer het oog op hem. Wat zyt ge voor een landsman vroeg by den kellner na een poos. premieleening betaald heeft, wordt deze leening, die zonder deze minieme ver hooging onwettig zou zijn, een wettige, ofschoon het geen betoog behoeft, dat men daartegen even goed het bezwaar kan inbrengen, dat de Kgeering tegen de uitloting a pari heeft. De regeering zelve breekt overigens in hare toelichting vry wel haar verbod van een deel der premieieeningen af, waar zy betoogt, dat een algemeen verbad van premieieeningen niet ge- wenscht is. Zy voert daar by aan, dat men geen zekerheid zou hebben, dat zulk een verbod zou worden geëerbiedigd en' in acht genomen. „Het tegendeel" zegt zy „zou zelfs eet te wachten zyn, waar de gelegenheid te over zou bestaan om elders dan openiyk op de beurs aandeelen uit te geven en te ver handelen de kantoren van bankiers en van makelaars en commissionairs in effecten zouden daarvoor vanzelf de ge- bruikeiyke plaatsen worden en daar zou den die handelingen buiten het oog van politie en justitie worden gepleegd." Deze redeneering laat zich natuuriyk even goed toepassen op een gedeelteiyk als op een algemeen verbod van premie leeniDgen, en aldus toegepast bevat zy eene erkenning door de regeering zelve, dat het door haar voorgestelde verbod practisch niet zou zyn te handhaven. („N. R. Ct.«) Grondwetsherziening Omtrent het sociaal democratische voor stel tot grondwetsherziening schryft L. (mr. Limburg) in hot „Soc, Weekblad:" M>vim wetgeving té roemen. Men zat met de uitsluitingen verlegen, en liet daarom maar alles over aan de kieswet. Die zal echter geen kiesrecht mogen ODthouden, op grond dat er by dtn kiezer niet voldoende wels'and ba- staat. Maar geiooveu de voorstellers, dat de uitdrukking die zy hebbsn gekozen geen uitsluiting om redenen „rechtstreeks of middeliyk" voortvloeiende uit den maatsohappeiyken wolstand, werkeiyk een dam opwerpt tegen hetgeen zy wenschen te verhinderen? De voorstellers zeggen wel, dat „het capaciteiten-kies° recht uiterlijk niets met wolstand heeft te maken, doch in dan grond slechts een vermomd gegoedheids-kiesrecht is, daar men in het algemeen zonder een zekere gegoedheid niet in da gelegenheid is, zich voor examens te bekwamen" (Mem. van toel. biz. 21), maar wie zegt, dat de wetgever, die de kieswet heeft tot stand te brengeD, er evenzoo over zal denken? Misschien zal by d.en voor stellers juist wyzen op de niet bet minst ondei hun party voorkomende voorbeelden van geheel gemis aan maatsohappeiyken welstand gepaard aan onverdroten yver en yzeren wilskracht, die tot bekwaam heid hebben geleid. Er beslaat niet de minste zekerheid, dat de wetgever, die het artikel 80, dat de sociaal-democra- Ik b6n een Zwitser, mynheer. Reeds lang te Bariyn Sedert zes jaar, mynheer. De millionnair zette het gesprek niet verder voort. Hy had zich een oordeel gevormd „een brave, eeriyke, openhar tige jonkman. Goed opgevoed, heeft waarschyniyk by ryke tamiiiêa gediend. Die komt niet aan myn schrijftafel om in myn brieven te snuffelen." James Walter's geheugen bracht hem eenige tatereeien uit het verleden voor den geest. Deze Zwitserache kellner herinnerde hem levendig aan een man, dien hy 1 e Kaapstad had leeren kennen, toen hy den grondslag legde voor het reusachtig vermogen, dat hem thans toebehoorde. Arme Fernand, sprak hy tot zich zelf, ik kon niet anders. In zyn over groots eeriykheid zou hy ons gsheele geluk vernietigd hebben. Maar ik kon niet vooruit weten, dat de arme kerel in de gevangenis zou sterven. Het kwam hem duideiyk voor den geest, hoe hy zyn geboorteland ontvlucht was en in een nieuwe wereld naar rykdommen streelde. Spoedig na zyne aankomst leerde hy een jongen Zwitser, Fernand Robinet kennen, die aan de Kaap tische Kamerclub hier voorstelt, krygt uit te voeren, geen middelen zal vinden het kiesrecht meer te beperken dan den voorstellers lief is. 35e zaak Lindeman. In de te Dordrecht gehouden alge meene vergadering van leeraren aan in richtingen van middelbaar onderwys is met mee:derheid vaa stemmen, In ver band met het aan den heer Lindeman gegeven ontslag als Ieeraar aan de ryks- landbouwschool te Wageningeo, de vol gende motie aangenomen „De algemeene vergadering dar ver- eeniglng van leeraren aan inrichtingen van middelbaar onderwys, „van oordeel zynde, dat de leeraar-ambtenaar, hoewel volgens tie bestaande wetteD het recht bezittende om, buiten de schooi, vry zyn meening in woord en geschrift te ver kondigen, behoudens zyn verantwoorde- ïykheid volgens de strafwet, toch ook door zyn optreden buiten de school, een byzonderen invloed kan uitoefenen op de vorming van denkwyze en karakter zyner leerlingen zoodat hem, uit op voedkundig oogpunt, by het gebruik maken van dit recht, zelfbeperking ge boden is „dat de ieeraar evenmin als einig ambtenaar behalve wegens overtreding der strafwet, b9hoort gestraft te kunnen worden, ter gevolge van daden zy a pani culier leven betreffende, tenzy door deze daden de dienst in casu het belang van het onderwijs aan de school, waaraan by verbonden is - wordt geschaad „dat een beslissing omtrent de vraag gt 'gwsteia van het op ongeschreven rechtsregelen gegronde inzicht van hoogere autoriteit'en zonder verder beroep „dat door het Koo. Besluit van 5 Augustus 1903, waarbij aan ton leeraai- ryksambtenaar zonder vermelding van de motieven, die daartoe hebben geleid ontslag is verleend uit zgn betrek king, de otzekorheid van de tegenwoor dige rechtspositie der lyksambtecaten in het algemeen en van de leeraren in het byzouder, ten duideiykste is gebleken „spreekt als haar gevoelen uit, dat een wetteiyke regeling van die rechts positie in hooge mate urgent is, en in het belang van het onderwys, vooial omdat de bestaande onzekerheid schade ïyk kan werken op het karakter der leeraren „en noodigt het Hoofdbestuur uit, onder mededeeling van de aanneming dezer motie, by R9geering en Volksver tegenwoordiging op het tot stand bren gen van zoodanige wetteiyke regeling krachtig aan te dringen." Verraad Rapport. Gisteren is verschenen aan de drukkery van den Algem. Nederl. Diamantbewer- kesbond te Arasterdam, her R ipport van de Commissie van onderzoek betreffende zya geluk wilde beproeven. Walter was de Fransche taal geheel machtig en werd daar met hem bevriendspoedig had hy bemerkt, dat de jonge Zwitser veel handelskennis èn werkkracht bezat, en daarom sloot hy met hem een overeen komst om samen handel te dry ven. Alles ging goed in den beginne, zoodat zy met vertrouwen do toekomst te gemoet gingen. Robert Werling of laat ons hem liever met zyn tegenwoordigen naam aanduidenJames Walter had op ongeoorloofda wyze diamanten aange kocht en daarmede genoeg verdiend om de handelszaak alleen voor zyn eigen rekening te kunnen dryven. Ook werd Fernand Robinet met zyn overdreven eeriykheid hem lastig het kwam er dus op aan, hoe hy zich van dien man zoo spoedig mogoiyk kon ontslaan. Dit deed hy dan ook en wel op eene wyze, die dubbel voordeelig voor hem was. Daarmee raakte hy zyn compagnon kwyt, en redde te geiykertijd zichzelven van uit een gevaariyken toestand. Be hendig wist hy by den jongen Robinet eenige gesmokkelde diamanten te ver bergen, zoodat dio bj ean huiszoeking in diens kamer gevonden werden. het verweer tegen de Stakings-wetsont- werpen in Maart April 1903. Die com missie bestond uit de hh.J. J. Van Oogen, voorz.J. Boet je, secr.J. H.G. Dorregeert, penningm.P. M. Vardorst, P. Korter, J. P. A. Te Boekhorst, F.N. De Groot, Corn. De Bert, J. Gayaerts en J. A. van Zutphen. Het is een ïyvig boedkeel van 270 bladzyden, te groot om daarvan in een kort tydbestek een overzicht te kunnen geven. Toch meenen wy de conclusie aldus te kunnen samenvatten, dat deze com missie van coid.el is dat geen enktl lid van bet Comiié van Verweer van verraad kan beschuldigd worden. Wel zyn h. i. enkele personen hun plicht niet getrouw geweest, doch daaraan moet het geleden echec der staking niet weten worden, Verbreking van een overeenkomst heeft niet plaats gehad en de voorwaarden tot verraad, als door den heer Domela Nieuwenhuis aangeduid, waren niet aan wezig, Verder acht de commissie het bewezen, dat door verschillende personen, zoowel door soc.-democraten als vrye socialisten, de staking werd tegengewerkt, djeh even eens dat de tegenwerking van neutrale enChristeiykmin klassebewuste-atbeiders, de laatste hoofdzakeiyk georganiseerd in de zg. OrdebondeD, van grooten invloed op hat ni6t slagen is geweest, hetgeen duideiykbiykt o.a. uit de dienstregeling in hatplaalsaiyk overzicht door Winterswyk medegedeeld, welke reeds op 4 Maart kon worden vastgesteld, omdat de spoorweg directie toen reeds op een voldoend aantal onderkruipers kon rekenen. j. V#"ue nunxiAiasit. m geen enkel opzicht gebleken. De publiceering van het artikel„Wat nu t' van de hand des heeren mr. P. J. Tro.lstra, was eea ontactische daad. Tactische fouten van groote bet,eekenis, doch die evenmin als daden van verraad aangeduid mogen worden, zyn er vele begaan. Als de voornaamste worden ge noemd lo. De verandering der zg. ge heime instructie, alleen voor Noord- Holland 2 o. het in de verg. van 2 April verzwygen der gegevens, omtrent de mogeiyke te ontwikkelen kracht der aan- grsloten organisaties by een eventueele staking3o. het te laat verzenden der convocaties voor de vergadering van ver trouwensmannen-leiders, op 4 April in het gebouw der A. N. D. B.4o. het vervroegen van het vergaderuur van 8 op 5 uur voor de re byeenkomst5o. het niet verzenden van telegrammen of andere berichten naar de vertrouwensmannen, die niet aanwezig konden zyn 6o. het afvaardigen der vertrouwensmannen-lei- ders, zonder behooriyke inlichtingen om trent wachtwoorden, inlichtingen, dienst enz. met ongeldige of geheel zonder legitimattebewyzen en met aanwyzing van onjuiste adressende zg. Bolidariteits- stakingen welke geschiedden zonder den oproep in de stakingsmotie neergelegd, af te wachten het niet direct kennis Het bewys van Fernanda schuld was zoo duid3iyk, dat men geen acht sloeg op zyne betuigingen van onschuld, en Waiter versterkte nog het geloot aan zya schuld. Aldus werd Robinet tot langdurige kerkerstraf veroordeeld en weldra stierf by in de gevangenis. Na verloop van twee jaar, toen James Walter geed op weg was om millionnair te worden, ontving hy een brief uit Duitschland. Deze was geschreven door een jongedame, die zich bekend maakte als de verloofde van Fernand Ribinet. Zy had van haar aanstaanden echtgenoot de mededeeliDg ontvangen, dat James Waiter de persoon was, die hem te gronde gericht en onschuldig in de ge vangenis gebracht had. Biykbaar was de brief geschreven in een toestand van hevige opgewondenheidhy eindigde mst de bedreiging, dat zy hem zou dooden, wanneer zy hem ooit ergens mocht ontmoeten. {Wordt vtrvojgd.,

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1903 | | pagina 1