Woensdag 22 Juli. 1903. «O. i70. 41e J.urgaiig. VLISSINGSCHE COURANT. Pifls per drie maanden 1.30. Franco per post f 1.40. Afzonderlijke nummers 6 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handslaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bfj den Uitgever 7. VAM SB V2L®B Ir., deint Markt, I. li?. ABVERTENTIÊNvan 1 4 regels /"0.40. Voor eiken regel meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs slechts twesms.il berekend, flroote letters en clichd's naar plaatsruimte. Ver» bflwl afigweaisaï ®f is»- aa f-sasriisgsa. TelephoomtnaMer IO. AbonKemontn- invertantlcn op ms'n roordeelSgo voorwsisrdaa. ppmÉiiÉiÉe ifiölta. Eerste Kamer. In de gisterenavond gehouden verga dering waren ingekomen de geloofsbrie ven van het nieuw benoemd lid voor Overijael, den heer D. W. btork, die werden onderzocht en goedgekeurd, waarna de heer Stork zitting nam. Tegen hedenochtend 11 uur werden aan de orde gesteld de nog aanhangige wetsontwerpen, met dien verstande dat niet vóó; morgen zal aanvangen de be raadslaging over de wetsontwerpen be treffende de opsporing van delfstoffen van Staatswege, de overeenkomsten be treffende internationaal privaatrecht en de nadere bepalingen omtrent den suiker accijns. De vergadering werd hedenoch tend ten 11 uur voortgezet. (Zie Laatste berichten.) Het staking^ aar. Ia het „Handelsblad* beziet de Haag- scha correspondent de parlementaire ge achiedenis van het afgeloopan jaar in vogelvlucht. Na aangetoond te hebbsn dat ook dit jaar het miDisterie-Kuyper nog weinig principeels heeft gegeven (de stakingswetten dan uitgezonderd) worot van verschillende ministers de houding geschetst. Wat eindelijk den premier betreft - de andere ministers kwamen in een minder sterk licht uit - voor hem is het stakingsjaar misschien een van de beste vau zijn leven. De heer Kuyper moge weken lang in zware zorgen hebben ge zeten, nu hü er uit is, zal hij dien tijd wel niet verwenschen. Buitengewone, sterke naturen, voelen zich op den langen duur iu gewone omstandigheden niet in hun elementen al zou de heer Kuyper ook zonder de Zuidairikaansche quaestie en de spoorwegstaking vermoedelijk wal kans gezien hebben zijn naam ook als minister een bijzondere plaats in 'a lands geschiedenis te verschaftm, de omstandig heden hebben hem bij uitstek gediend. Leidde zjjn optreden in de zaak der Boeien ook tot geen triomf, de tweede spoorweg staking stelde hem daarvoor schadeloos. Zjjn succes, in en buiten de Kamer in die zaak behaald, heeft, ook door het tjjdig toegeven aan de ernstige bezwaren tegen de oorspronkelijke ontwerpen, het ■gansehe Kabinet zeer wezenljjk bevestigd. Er zjjn altijd veel menschen die een sterke biceps bewonderen, zonder te vragen of 'twel het rechte oogenblik was om toe te staan. Tegenover een zekere mate van kracht, in 't bijzonder door generaal BergaDsius en dr. Kuyper ontwikkeld, treft de slapte van de rechterzijde der Tweede Kamer. Aangetoond wordt hoe, achtereenvolgens bjj verschillende belangrijke wetsont werpen het debat door leiders vau links beheerscht werd, terwjjl de rechterzjjde èf niets, öf weinig beteekenende rede voeringen deed booren. Behoudens deze FBUIURTON. vi ij naar het Engelsch. 216.) Maurits Hope bezocht hem op zekeren dag, toen de zieke aan het beteren was, en ging naast zjja broeder zitten. Louisa wist dat zjj ham vertrouwen kon, en hjj hoorde schijnbaar onverschillig de schikkingen aan, welke de beide geliefden voor de toekomst maakten. Was de vrees voor hem verdwanen met da grootere vrees ontstaan uit Arch.baids gevaar, of zagen zjj eene veraadering in hem Louisa beschouwde hom nu niet meer als een vjjand, ofschoon hjj nog niet gezegd had, dat hjj afstand van haar deed. In dei nacht, toen zjja broeder gewond werd, had hjj tot haar gezegd; eene, hoogst belangrijke, uitzondering Alleen de beer Lohman behield zjjn beheersehends stelljpg. Maar des te m6er werd, bjj ons, in 't afgeloopen zittingsjaar de indruk sterk dat heel de meerderheid van dit ministerie en dus het ministerie zelf af- hankeljjk is van dien ééaen man. Zoodra d6 heer Lohman opstaat en aan de rechterzijde den weg wijst, wordt zjj sterk. Maar als de heer Lohman zwijgend zitten blijft en meesmuilt, luisterend naar 't debat, dan ljjkt de rechterzjjde opeens verslapt. Niemand, behalve de Goesche afgevaardigde, geeft, als hjj spreekt, kracht aan de rechterzjj. De heer Heems kerk zou 't wellicht doen als hij meer tjjd had, de heer Talma, als de politiek van het Kabinet hem meer in zjjn element bracht, maar daar noch 't een noch 'tander het geval schjjnt, komt de afhankelijkheid van den heer Lohman, waarin de meerderheid en de regeering bljjken te leven, steeds meer uit. Het zwjjgan van den heer Lohman als hjj zwijgt, het spreken van den heer Lohman als h|j, ingrijpend in een debat, den doorslag geeft of als hjj openlijk zjjn beschermende hand over dr. Kuyper uitstrekt om den heer Staalman af te weren, of wel door zjjn blad de denk beelden aangeeft, diedaninstakiDgswetten worden belichaamd 'c doet alles zien hoe heel de meerderheid draait om hem en hoe de regeering hem naar de oogen ziet. De zwakte van de rechterzjj maakt de fatale afhankelijkheid der regeering van één Kamerlid zeer groot. En die afhankelijkheid is, al zou natuurlijk geen blad van rechts het willen erkennen, de worm, die aan dit ministerie knaagt. Eegeüng der wetsconflicten met betrek king tot het huwelijk enz. Naar aanleiding van het eindverslag der comm. van rapp. over bovenstaande wetsontwerpen heefc de regeering aan de Eerste Kamer eene nota ingezondeD, waarin hjj zegt, met belangstelling ken nis te hebben genomen van de beschou wingen in het eindverslag aangaande de werking en de rechtskracht van tractaten, die bepalingen, wettelijke rechten betref fende, inhouden. De behandelde vraag is intussohen niet van eenvoudigen aard en laat zich aanzien dat een debat in deze Kamer geen wijziging zal brengen in de een maal opgevat'e meeningen. Onder deze omstandigheden meent de regeering wel te doen zich, ter kenschet sing van het door haar ingenomen stand punt te bepalen tot een bloote verwijzing naar hetgeen in de mem. v. antw. aan de Tweede Kamer daaromtrent is mede gedeeld. Alleen stelt zjj er prjjs op te herhalen, dat haar ernstig streven er op gericht bljjfc te voorkomen, dat hare opvatting in de practjjk aanleiding zou kunnen geven tot minder gewenschte gevolgen. „Ik zou hem voor u hebben willen redden, zoo gjj het my vergund hadt.» zy had zyn aanbod afgewezen en hem een nieuw bewys gegeven, dat zy hem nog wantrouwde, door den schrik, dien zyne woorden op haar gelaat teekenden. En toch noemde zy hem nu Maurits, en betoonde een nieuw vertrouwen in hem, waarover hij zich zeer verwon derde. Hy had niets anders gedaan dan Archibald eiken dag een oogenblik te komen zien, en wist niet hoe hij in die korte oogenblikken, hetgeen hy gevoelde, zyne broederiyke bezorgdheid verraden had. Hy dacht zelf nog immer diezelfde gestrenge, ernstige man te zyn, dien Louisa immer gewantrouwd had, en dat zy hem in haar hart nog immer als haar vyand beschouwde. Hy had h ar niet van hare belofte ontslagen zjj bad zyne barmhartigheid niet weder inge roepen zy kon alles wat hy voor de toekomst voor haar beraamd had op zyn gelaat lezen. Ejn paar malen en dat was toen Archibald sterker begon te worden, en hy reeds op haar arm geleund eenige schreden door de kamer doen kon een paar malen gevoelde hy, dat hy hen beiden moest haten, om de weinige achting, welke zy voor hem De Staatscommissie voor het vraag stuk der gemeente-fiaanciën zal morgen door den minister van binnenlandsche zaken worden geïnstalleerd. Dienzelfden dag zal de commissie van rapporteurs uit de Tweede Kamer voor het wets ontwerp tot instelling van landbouwraden vergaderen. Semeente secretaressen. „De Standaard" acht tegen het optreden van vrouwen als gemeente secretaris de volgende argumenten goed genoeg Afgescheiden van de principieele vraag of men de vrouw geschikt acht voor het ambt en het ambt voor da vrouw zou er in het beschikbaar stellen van de vrouw tot gemeente-secretaresse nog een byzonder gevaar schuilen. Min kundige burgemeesters zouden het er heen leiden, dat hun vrouw secreta resse werd, en er misschien zelis een gediplomeerde voor huwen. De twee traktementen saam zouden dan een bestaan voor het gehuwde paar opleveren. Men kan er dan ook vrjj zeker van zyn, dat zulke secretaressen, eenmaal ingevoerd, zich snel zouden verm nig vuldigen, en zeer spoedig ver van uit zondering zouden blijven. BoverdieD, de gemeentesecretaris is volstrekt niet enkel op het bureel werk zaam. Als secretaris moet hy ook in den Raad verscbynen, om de notulen te lezen en te concipieeren. En stel nu, dat de burgemeester als voorzitter en zyn vrouw als secretaris, het moderamen der vergadering vormen, zou het dan toch niet al te veel krygen van een familieregeering De minister van binnenlandsche zaken heeft aan de Commissarissen der Koningin het volgende schrijven gezonden Bij Konir.kiyk besluit van 3 Juli 1.1., no. 50, is bepaalJ, dat op Zondagen oa algemeen erkende christeiyke feestdagen geen militaire oefeningen zullen plaats hebben of wapenschouwingen worden gehouden, tea?y zulks door de Koningin in bijzondere omstandigheden wordt be volen, en dat dientengevolge, wanneer de parade ter eera van de herdenking van Harer Majesteits geboortedag of van dien van een der leden van bet Koninkiyk Huis zou moeten plaats hebben op een Zondag of een algemeen erkenden cbriste- ïyken feestdag, dia parade zal worden gehouden op den earstvolgenden werkdag. De regeling, vervat ia dit besluit, kan geacht worden, niet vau belang ODtbioot te zyn by het bepalen van een dag voor mogjiijka plaatselijke feestviering ter eere van een van genoemde geboortedagen. Ik heb mitsdien de eer te verzoeken, van het bovenstaande mededeelicg te doen aan de burgemeesters der gemeenten in uw gewest, Klachten van militairen. In „Het Yolk" komt een klacht voor, badden, en bij besloot hen plotseling te verlaten, en niet voor den volgenden dag terug te komen. Archibalds gevaar had Maurits Hope niet tot oen held gemaakt. Hy had berouw over veel onrecht, hy beminde Louisa Kelpdale niet minder vurig, en zag hare liefde voor een ander niet met minder bittere smart. Het was een vreemde, woeste hartstocht, maar dien hy geleerd had te bestryden, om de verandering, die er in hem en hen had plaats gehad en hy gevoelde dat hy weder langzamerhand tot zya vroeger ellendig leven zou kunnen terugkeeren, nu Archibald weder hersteld was. Archibalds eersto bezoek het was op don zeventienden dag na dien waarop hy gewond was was by een anderen zieke, die langzamer dan hy herstelde, en aan de andere zyde der brug woonde. Louisa Kelpdale vergezelde hem, en ofschoon dikwyis naar hem gevraagd hebbende, was het toch ook haar eerste b zoek, om redenen welke wy straks zullen aangeven. Sir Richard Kelpdale zat in een leu ningstoel in een hoek der kamer, door kussens gesteund. Hjj was sedert zyne ziekte Z9er vsrva'len, en zyn haar was zeer veigrysd. Terwijl hy daar zoo zat, geteekend door een sergeant, een korpo raal en eenige militairen, over de barre wyze waarop een milicien uit Utrecht by een schietoefening behandeld is. Deze milicien, J. J, N. Reelick, iemand van zwak gestel, was by een schietoefe ning aangewezen, om schy ven te dragen, wat een zwaar werk is. Hjj moet door luitenant Lakenveld de Heus tot arbeiden op vry ruwe wyze zyn aangespoord. Doch geven we hier het zakeiyke van het verhaal. Op 1U0 M. voor den kogelvanger kon Reelick dan ook totaal niet meer verder, maar genoemde luitenant dreef hem daar toe toch verder aan, zoodat hy zich met moeite nog pl. m. 50 Jt. voortsleepte en toen de schy ven liet neervallen in zenuw achtig snikken uitbars'erd. Toen eerst vond de luitenant boven- geroemd het noodig een ander aan te wjjzen, om de schyven tot by de kogel vangers te brengen. Rselick onaertussehen verwijderde zich en ging naar den troep terug, die op 100 M. voor da kogelvangers (waar het eerst geschoten zou worder) was bljjven staan. Pas hier gekomen riep de luitenant tem terug en schreeuwde den langzaam naderenden man toe „Looppas.* Op eerbiedigen afstand hield Reelick halt, maar in dreigende houding en met gebalde vuisten kwam do 2e luitenant op hem toe, trapte den angstig en hevig snikkenden jongen met kracht op zyn voeten (zoo, dat Reelick verklaart daar van een halfuur later nog pyn te hebb'D gehad) en schreeuwde vlak by zyn ge zicht „Ik zal je voor den kijjgsraad brengen wegens dienstweigering en je voorloopig arrest opleggen/' De jongen verontschuldigde zich wegens zyn zwakheid en pas doorstane ziekte en verklaarde werkeiyk tiet langer ge kund te hebben, maar kreeg ten ant woord „Piaatjes, praa'jes. Je bent een lammeling,een beroerdeling,als ik nietje meerdere was, vermoordde ik je Toen kon hy gaan. Opnieuw op 100 M. af stand gekom n, bleef hy daar met zyne kameraden in angstige spanning over wegen, hoeveel straf hy nu wel zou kvygen. Dit spreken behaagde den officier blijk baar niet en opnieuw riep hy hem tot zich, opnieuw kommandeerde hy „loop pas*, ditmaal om hem te vragen wat by tot zyne mede miliciens had gezegd, waarop hy antwoordde: „Ze vroegen me wat ik gekregen had en ik zei dat dit nog niet bekend was." Nu eindeiyk zou het schieten begin nen. Hiervoor is by den schutter één man noodig, die de schyf telkens wan neer geschoten zal worden, opsteekt. Hiervoor wees de 2s luitenant Laken veld de Heus, den milicien Reelick aan, die nu terwyi de anderen rustten, nog twee uur met de scbietschyf moest staan. Nog waren deze niet om, toen Schel ling, een vry willig korporaal, den luite nant uit medeiyden met den man ver met zyn magere handen gevouwen, had hy veel van zijn vader, ofschoon zijn onaangenaam norsch gezicht een geheel ander karakter te kennen gaf. Toen zyne bezoekers de kamer binnentraden, scheen eene siddering hem te bevangen en by begon zich onrustig in zyn stoel te be wegen. Job, die de kamer gestofd had, staakte een oogenblik zyn werk, toen Archibald en Louisa binnentraden, en wa3 beleefd genoeg stoelen voor ben gereed te zetten. „Heb ik het u niet gezegd, Sir Richard, dat zy komen zou?' zeide bij. „Was het wel waarsobyniyk, dat zy geheel zou wegbiyven, wetende dat gy zoo ernstig ziek zyt?" „Ach, ja, Z6or zi6k, Job," kermde de baronet, met een zyielingschen blik naar zyne dochter, „zeer ziek." „G|j zyt toch beter dan gy geweest viiJt gy zyt nu toch weer goed aan 'd opknappen, niet waar „Ik zal nooit weder geheel tot my zalven komen". „Kom, kom, praatjes," zeide Job zeer norsch. Sir Richard sprak zyne dochter, noch Archibald Hope aan, maar trachtte bei der medeiyden met zyne rampen op te zocht, e;n ander voor dezen dienst te mogen aanwyzen, maar ten antwoord kreeg „De menschen staan twee uur met de seiDSChyf.» Daarop tegen Ree- lick ,,Zou je willen worden afgelost?" „Jawel, luitenant.» „Over een half uur en als je je weer vergist en staat te slapen, dan sta je er nog larger mee.» Den volgenden dag meldde de milicien Reelick zich ziek. Tot zoover dit verhaal van „Het Volk.' Is die klacht waar, zyn de beschuldi gingen gegrond, mag men vragen doch het feit dat de klagers met hun namen voor den dag komen en zich dus wagen aan straf by niet juist bevinding hunner klacht en ook de inkleeding der klacht zelve, schynen aan te toonen, dat hier waarheid gesp.oken wordt. Intusschen, dat worat onderzocht. „Het Volk" meldt „De Ucrechtsehe reserve sergeant Jon kers ia wegens het schryven van het stuk over luitenant Lskenveld de Heus tot 8 dagen provoost veroordeeld. De waarheid of onwaarheid der door hem gepubliceerde feiten werd niet on derzocht door de commissie van onder zoek, bestaande uit twee kapiteins en een tweede luitenant. Dj straf word op gelegd wegens het pubiiceeren van daden van een officier in een onderteekend stuk gezameniyk met eeu vry willig korporaal en 7 minderen, zonder gebruik making van gezag. „Jonkers, die meent niets strafbaars gepleegd en niet tegen de krygstucht gezondigd te hebbeo, wyi hjj in zyn stuk geea ooraeel over den luitenant Laken veld de Heus, doch slechts door dien luitenant bedreven feiten mededeelde, wil in hooger beroep recht zoeken.* By het wapen der infanterie ontbreken por compagnie gemiddeld 2 korporaals, <5. i. by 180 compagniën, plm. 360 ko' poraals.S'of lot vorming vankorporaala is by de regimenten niet en Dy het instructie bataljon slechts in geringe mate aanwezig. Neerbosch. Ztterdag had de bevestiging plaats van ds. Schryver, directeur der Wees- inrichtlDg te Naerbosch, diens echigenoote ais directrice en van den beer Jacobs, adjunct directeur. De bevestiger, ds. A. Pynacker Hordyk, voorzitter van het bestuur, had tot tekst gekozen een woord uit Genesis 33, een woord door Jacob tot Ezau gesproken„Ik zal mij op myn gemak als leidsman voegen naar den gang van het werk, hetwelk voor myn aangezicht is, en naar den gang dezer kinderen." Vervolgens sprak de nieuwe predikant-directeur een harteiyk woord en ging hy voor by de avond- maalsbedieniDg. Wq vestigen de aandacht op achter staande advertentie van de naamlooze wekken. Hij wist niet met weike bedoe lingen dat tweetal gekomen was, waar van zy hem kwamen beschuldigen, en of zy geneigd waren hem de daal te vergeven, waardoor hy zelf het meest geleden had. Hy, dia met moeite in de kamer kwam, op den arm zynsr dochter geleund, was er de mal niet naar, een hem aangedaan leei te ver geven hy was een Hop», veeleisohend verschrikkeiyk en moeielUk te vermur wen. Het verheugde hem dat zyne doch ter hem het eerst toesprak. „Zjjt gy verwonderd ons te zien vroeg zy. „Neen neen," antwoordde hy, aar zelende, „ik—ik dacht wel, dat gy komen zoudt." Terwyi hy spiak hield hy zyne oogan op den grond gericht en zag haar niet aan. „Ik zou u reeds eerder bezocht heb ben, zoo hy niet al mjjne zorg behoefd had," zeide zy op A-cbie wyzende „zoo myn eerste plicht niet by hem geweest was, het meeste leed en bovendien on verdiend." „Wy leden beiden", bromde de vader. Wordt utrvolcrd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1903 | | pagina 1