:N Tuig, Dinsdag Juli. OOIJEK FBÜIUETO». anendijk u oels endules met; Dames- en eren-Hor! O-I Huismeu' en Horloges,} n, Concerten Grand Hotel. JSO. 169. 4ie Jaargang. 1903. VLissmescBE bobrait PrtJa per drie maanden 1.30. Franco per post 1.5G. Afecnderlyke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren ai rechtstreeks bjj sen Uitgever r. VAM m VKLÊB Jr., Elsir.® Markt, L 1ST. ASYEKTENTlSNvan 1 4 regel» "0.40. Voor eiken regel meer 10 cent. Bf directe opgas! van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs slecht* üweemaal berekend, Groots letters en clishf's naar plaatsruimte. Vsrs ,k|al iagelf Is» aftswsKiasi eg 1®»- sa fa«stiaf*a, T^lssplsooias&ïs: sir 3t©« AbeassaaeKiS-AiTertgntigE seor vaordeeligc voorwaard»!. Be Eerste Kamer, die hedenavond weer bijeenkomt, zal Dinsdag en Woens- dag veigaderen tot behandeling van de [nog aanhangige wetsontwerpen, waar onder de Suikerwet. t e ULEN' K2EE, bekeud, dat hj end Wafel- mis alhier geard- den Nieuwendijk ad. DIG <SCHE.V,| worden ten uis bezorgd, weder gearriveerd Oliebollenkraan, akkraam.) Markt over dt am van de Markt, aan huis bezorgd, ingezetenen wordt (IJK niet geleurd,1 ibevelend. Groenendijk. Afschaffing der Staatsloterij. De „Nieuwe C:urant« wijdt 68a hoofd artikel aan d9 afschaffing der Staatslo terij, Na in het kort aangewezen te heb ben het anti-revolutionaire, het roomsch- kathoiieke en het liberale standpunt in deze quaestie,geeft het blad zijn beginsel Ons beginsel is dit: Alle hazardspel Is onzedelijk. Het is daarom een groot rechtsbelang, dat de Staat de spelover- eenkomst niet erkent en het is met het karakter van den Brchtstaat in strijd, dat de Staat zelf ais ondernemer van speelgelegenheden optreedt. Verder gaan wij niet-. Waarom de Staat, indien er gaspeeld wordt, daaruit geen baten zou mogen trekken, zien wij niet in. En zijn bemoeiing met den speelhartstocht be hoort zich te beperken tot het in toom houden van hen, die dien hartstocht prik kelen en verscherpen ten eigen bate en tot bescherming van het publiek tegen hun lieten en lagen. Den speellust zeiven een „boei aan te leggen", ligt buiten de roeping van dan Staat. „Dat de Overheid den inidividu zou willen opvoeden, hem dwingen tot ingaan, is misschien puri- teinsch, doch stellig onvrijzinnig." Krachtens beginsel verzet de „Nieuws Courant" zich dus niet tegen de af schaffing der Staatsloterijzij zou die afschaffing veeleer toejuichen als een zedelijke daad, getuigend van een ver hoogd beset van de roeping van den Staat; als een wegruiming van een on zuiver anachronisme. Wil dit zeggen vraagt het blad dat wjj het inge diende wetsontwerp met vreugde be groeten, dat wij in deze wijze van af schaffing zien, met „De Standaard" „een nationale zaak" Het ontwerp is een typisch staaltje van den „nieuwen koers". Vooral niet te veel in eens. Evenals het Vaccine-wetje, wijlen de suiker surtaxe, eenigszins ook het Hooger Oaderwijsontwsrp en, vree- zen wij, de komende tariefs herziening, een zóó voorzichtig, bedremmeld, half voorstel, dat het lelie oppositie verijdelt en erop berekend schijnt zoovelen (ook buiten de „coalitieals maar mogelijk is, onder één hoed te vangen. Onder den pompeusen titel: afschaf fing der Staatsloterij wordt voorgesteld de Staatsloterij te laten voortbestaan totl92l. De flnancieele bezwaren tegen de afschaf fing worden verzwakt door de staatsin komsten uit dat middel geleidelijk met zeer kleine bedragen te verminderen het geen tevens van de zorgen,om iu het wtg- vallen dezer inkomsten te voorzien, een minimum op den tegenwoordigen titu- 100 Gulden. 50 Gulden. 25 Gulden. 10 Gulden. i ij naar het Migelseh. 214.) men, liggen voor /TEREN, 4 .Wh"' DSMERK, Korte te Winschoten. r J. VAN DER li „En gjj verklaart berouw te gevoelen over de ellende, die gjj hebt aangericht," vroeg Louisa, „doet het u eindelijk, ter olfder ure, leed „Hoe kan ik dat toonen?" vroeg hij Door dit huis te verlaten. Ik ken geen anderen stap, die gy nemen kunt, om mij van uw oprecht berouw te verzeke ren. Uw broeder is-by niemand veiliger dan by my en indien gy blijft, dan moet ik altijd tegen u op myne hoede I »^et 1b natuuriyk", antwoordde hy daarop liep hy de kamer op en neder, volgens ouder gewoonte, ten einde het laris van financiën legt. Maar wat erger is en wat men het recht heeft vooral aan dit ministerie euvel te duiden is, dat het beginselspelen met geld om geld is onzedelijk en de Staat mag dfiArom zelf gelegenheid tot spel niet bieden ia de toelichting tot het ontwerp is ver» mcffsld tot onherkenbaar wordens toe. Het we-d aan „De Standaard" overge laten dit beginsel te doon weerklinken tot glorie van hot Kabinet. Da memorie bepaalt zich (om der wille van de coalitie alweer tot de stelling die een beginsel niet is „De Staat kan in moreelen zin kwa- ïyk bevoegd geacht worden om straffend tegen de speelzucht op te treden, zoolang hy zelf niet gebroken heeft met het in de Staatslotery belichaamde beginsel verschaffing van gelegenheid tot spelen.» De „NieuwesCourant" bewondert geens zins de toelichting en verdediging der wet, maar, zegt zij, de wet is bestemd om in het Staatsblad te verschynen, niet haar toelichting. En men zou, niet zon der recht, kunnen zeggon dat haar be- teekenis ligt in het doen van den eersten stap tot opruiming van een zedelQk te veroordeelen instelling. De afschaffing der Staatslotery echter heefo nog een andere beteekenis. Het moet erkend worden, dat de Staat mee geholpen heeft om ons volk aan spelen te wennendat hij ons volk gewend heeft aan spelen in de Staatslotery, is onbetwistbaar. Daardoor nu heeft de Staat óók de verplichting op zich galadoD, dat volk te beschermen tegen de nadeelige gevolgen van zyn terugtreden uit het gebied, waarop hy ten onrechte zelf een plaats bezette. Mocht hy tot die bescher ming onmachtig zyn, er zou een conflict van plichten, van moreele plichteD, ont staan, waarin ten slotte de doorslag ge geven zou worden door de keuze van het mindere kwaad. Wat is erger zou men dan moeten vragen behoud der (verwerpeiyke) Staatslotery, met haar den hartstocht beperkende en regulari- seerende werking of afschaffing der Staatslotery met onvoldoende bescherming van het volk tegen de exploitanten van zyn hartstocht. „De Nieuws Courant" ontkent ten stelligste, dat in de geleideiykheid der voorgestelde afschaffing een opvoedend en verzedeiykend element zou liggen. Kan de Staat, zegt eindelijk h6t blad, nu zorgen dat een deel van het speel- gebied, hetwelk by met zyn betrouwbare Staatslotery tot nu toe bezette, niet na zyn terugtreden door zwendslary en op lichting worde bezet, hy verlate het dan vry. Het blad zal het toejuichen met „De Standaard" Maar vóó: hy zich terugtrekt, zal hy waarborgen dienen te geven, voor het vervullen van die taair. Mat andsre woordenvóór dien tyd, zella vóó: het zetten van den eersten stap, zal het ministerie hun, wier steun het vraagt, aannemeiyk, waarschyniijk, hebben te maken, dat die taak de macht van wet- hem gedane voorstel te overwegen. „Ik wist het niet, Miss Kelpdale, dat ik dien broeder zoo lief had," zside hy toen hij eindelijk bleef stilstaan„ik kon het niet weten, voor dat noodlottige oogonblik, toen ik hem hierboven vond liggen, meenende dat hy dood was toen eerst wist ik het. Ik keerde terug van myn blinden hartstocht tot de jaren, toen hy en ik nog knapen waren, en hy alles voor my was. Ik mag niet van u ver langen, dat gij deze verklaring aanneemt, want gy hebt my niet gekend en begre pen, en by het valsche licht van uw wantrouwen is myne verklaring voor u niets meer dan spotterny. Ik ben de man, dien gy haat." „Maurits Hope, ik zal myn best doen u te gelooven, indien gy u verwydert en hem aan my overlaat." „Het geluk zal hem dooien." „Neen, zeg dat niet,» antwoordde zy. „Ik zal u straks antwoorden, nu niet," zeido hy in gedichten. Nadat de dokter geweest was en deze met den chirurgijn 6en cousuit gehad en Louisa Kelpdale en Mary Pray ie in den grootstan angst verkeerd hadden,trad Maurits in da kamer, om haar woord te geven. De morgen begon aan te bre- gever, regeering en justitie niet te boven gaat, Wat d8nkt de regeering voor te stellen tot „beteugeling der speelhartstocht" of liever, naar onze lezing, tot bescherming van het publiek tegen exploitatie van speelhartstocht en tegen bedrog Wy zouden dat eerst willen weten, alvorens onze stem aan het ingediende wetsontwerp te g6Ven. Het anti-revolutionaire beginsel is dit alle spel met geld om geld is des duivels. En dus: de Overheid mag hiermede nieis te doen hebben. Zy mag geen geld kloppen uit de zonde de penningen, uit de Staatslotery in de schatkist vloeiende, „stinken." Veel minder nog mag zy zelve, in Staat, provincie of gemeente (premieleeningen) tot onder nemer van spel of lotery zich verlagen. Integendeel behoort deoverheid(Troonrede 1901) „de speelzucht te beteugelen" behoort zy (Standaard van 1 Juli jl.) „de speelzucht als volkshartstocht den boei aan te leggen." Niets dan de waarheid. Onder bovenstaand hoofd scbryft „De Nederlander» „De commissaris der Koningin, jhr. Bjys de Beerenbrouek, heeft aan den Woensdag gehouden maaltyd te Maas tricht tot H. M. de Koningin o.a. de woorden gericht „„Omdat Limburg zich gelukkig ge voelt deel uit te maken van Nederland, waar te middon van al de beroeringen van den tegenwoordigen tyd rust en vrede heerschen en onder Uwe Majesteits wyze regeering de vrijheid en de rechten van allen zonder onderscheid zyn ge waarborgd „Eet Volk" noemt dit „officieels on waarheid" en schryft o.ia. „Zoo pas nadat men al zyn best ge daan heeft om het voor te stellen, alsof er een volkomen revolutionnair oproer in Nederland heerschte, kalmweg te ver klaren dat „te midden van al de beroe ringen van den tegenwoordigen tyd rust en vrede heerschen" in Nederland, en pas nadat men tienduizenden Nederlan ds: s hun stakingsrecht ontnomen heeft, te z.ggm dat onder een „wjjzo regeo- rirg de vryheid en de rechten van allen zonder onderscheid zyn gewaarborgd", dat is toch wel wat kras." „Het blad vergist zich. De Commis saris kon volkomen terecht verklaren, ddt in Nederland „te midden van al de beroeringen van den tegenwoordigen tyd rust en vrede heerschen." „De biykbare bedoeling hiervan was, dat de April-beioeringen zich aan de oppervlakte vertoonden, en dat op den bodem van het volksleven rust en vrede heerschen. De teekenicg is dan zelfs trcffsnd juist. En hst feit, dat ook da socialisten zeiven, naar later getuigenis, geen oogenblik verwacht hebben, dat de aanval zou slagen, is wel het meeat doorslaande bewys van haar juistheid. ken. Een flauw licht drong in de kamer en mengde zich met het lamplichtde vogels begonnen te tjilpen en werden rusteloos in hunne nesten, en de gelaats trekken der beide verpleegsters waren vreeseiyk ontsteld. Alles was stil in huis en in het dorp. M:s. Edwards was naar Cirrisford teruggekeerd, na de laat ste tyding van Sir Kichard vernomen te hebben door Job Fution, die meende Louisa hiermede een grooten dienst te doen, als hy haar deed weten dat de baronet gerust slisp. Da erfgename en de dochter van den rentmeester hadden een halt uur te voren van de mannen der kust vernomen, dat Archibald in gevaar was, en de meeste zorg vereischte. Maurits trad binnen met zyn hoed in de hand. „Ik zal gaan, Miss Kelpdale," zeide hij, toen hy in de kamer kwam „ik laat h8tn geheel aan u over." „Ik dank u", zeide zij zacht, „Hij gelooft ook, dat zulks het beste is", zeide Maurits, „en wy mogen ham in niets tsgsn zyn, en daardoor een kans verliezen om hem te redden. Maar het is onmogeiyk dat gy hem met hetzelfde geduld verpleegt, alsgy eens zyn broeder verpleegd hebt." „De politieke staking van April was een revolutionaire aanslag op het gezag. Maar de reeds tevoren vaststaande vol komen mislukking van dien aanslag, hoe zorgvuldig hy ook was voorbereid, toont de gaafheid der rechtsorde, de kracht van hot gezag, d.w.z. het essentieel heetEchen van rust en vrede (ook by accidenteele beroeringen) hier te lande. „Wanneer ook maar een oogenblik kans had bestaan, dat ten gevolge van de politieke staking de bekende ontwer pen waren ingetrokken of verworpen, dan zou dit wyzen op een toestand van rechtsonzekerheid, van onrust en onvrede in Nederland. Doch nu, naar eigen ge tuigenis van het „Het Volk", juist die politieke staking de aann: ming der ont werpen meer dan ooit verzekerde, be- wyst dit de heerschappij van rust en vrede in ons publieke leven. „Meer nog dan by windstilte, wordt het vaststaan van den boom bewezen, wanneer de orkaan z(ju takken in be weging brengt." Ook de andere uiting van den Com- missatis is juist, zegt „De Nederlander." De vryheid en da rechten van allen zonder onderscheid zyn ia ois land ge waarborgd, Dit biykt wel inzonderheid uit de stakingswetten. Toen een deel van ons volk, dat met handenarbeid zyn brood verdient, door een leemte in de wetgeving steeds meer bleek bloot te staan aan het terrorisme van esnige revolutionnairen, kwam de wetgever tusschenb8ide en waarborgde door een nieuwe bepaling ook aan dat deel zyn grondwetteiyk verzekerde vryheid van arbeid. En toen het geheala volk elk oogenblik zyn verkeerszekerheid in ge vaar zag door dreigende contractbreuk op de spoorwegen, is ook hierin voorzien. „Een „recht" tot contractbreuk, d. w. z. tot onrecht, is een contradictie in zich zelve, d. w. z. is onbestaanbaar. Zulk een „recht" kan dus aan niemand „ont nomen" worden. „De woorden van den Commissaris behelzen derhalve nietsdan de waarheid." De miliciens der lichting 1902 van de regimenten infanterie, die worden op geleid voor den hospitaalüienst,zullen den 22 Juli a.s. by de verschillende com- pagniën hospitaal soldaten worden over geplaatst. Spoorwegpersoneel. De laatste staking onder het spoor wegpersoneel heeft aanleiding gegeven tot het ontslag van een groot aantal, in verschillende betrekkingen werkzaam zynde personen. De aldus opongekomen plaatsen zyn thans weder bezet door nieuw personeel. Zoowel ter aanvulling van het kader als ter belooning van be wezen extradiensten gedurende de sta kingsperiode, hebben tai van bevorde ringen by de Staatsspoorwegen plaats gehad. „Dat kan en zai ik," „Gy zyt zenuwachtig en bevreesd. Ie zou bedaard gewaest zyn en vol hoop. Ik zou hem voor u gered hebben, zoo gy hst my hadt willen vergunnen». „Hy kan geen betera verpleegster ver langen", zeide zy, „en myne bezorgdheid zal hom geen enkel oogenblik verontrus ten". „Dan laat ik hem aan u over," hor- nam hy treurig, „het is uw wenseh en de zyne, en ik sta u beiden in den weg. Tot het beste of het ergste voorby zal zyn, biyf ik in het dorp - dat verlangt hy zoo." „Zser goed». „Ik zal ook biyven om de wacht over uw vader te houden," zeide Maurits „indien Archibald mocht sterven, dan zal het myn plicht zyn hem als moor denaar aan te klagen. Ik zal hem ditmaal niet sparen, Miss Kelpdale.» „Het zou niet rechtvaardig zyu", ant woordde zy, en beet op hare lippen. Wy moeten niet te karig zyn in onze wraak". „Ja", zeide hy vervolgens verliet hy, na eerst nog eenige oogeublikken geaar zeld te hebban, als wilde hy nog iets zeggen, het huis en liet zyne broeder aan hare zorg over. De directeur-generaal der posteryen en telegraphie brengt ter algemeene kennis, dat, volgens eene mededeeling van de Duitsehe postadministratie, het stoom schip „LuluBohlen", van de Woermann- linie, hetwelk 30 Mei j.i. van Hamburg is vertrokken, en waarmede uit Neder land zyn verzonden de brieven en an dere stukken, bestemd voor Duitsch- Zuidweat-Afrika, tusschen 22 en 29 Mei j.l. ter post bezorgd, zoomede, n& 25 Mei j.l., stukken voor Liberia, by Sanguin Biver aan de kust van Liberia is ge strand, en dat de geheele daarmede ver zonden post als verloren is te beschouwen. VliBBingen, SO Juli. Gisteren was het een drukke dag aan het Grand Hotel, met concert 's middags en 's avonds, nl. een matinee door Bergen op Zoom's Mannenkoor en een concert 's avonds door het muziekkorps der d.d. schutterij te Middelburg. Begunstigd door uilgezocht wcêr, was er een talrijke opkomst by de matinee, die volgens advertentie en programma ten 1 uur zou aanvangenhet was echter half twee vóó. men begon. Bergen op Zoom's Mannenkoor heeft den roem, die alhier verleden jaar ver worven werd, weder omhoog gehouden en bracht tengehooreNeerlands Taal van Stille en Omhoog van Heinze op by na vlekkelooze wyze; we zeggen bijna, want de duideiykheid der uitspraak liet veel te wenschen over. Het derde en laatste nummer dat door het koor ge zongen werd was A vant l'Assaut van A. Barbe, den directeur van het koor; het is kunstig in elkaar gezet en alle partyen hebban op hun beurt wat te zeggen en zal dus met voorliefde door alle zangers gezongen worden. Het is echter een dier stukken waarvan de overwinning der moeilijkheden met een zucht van verlichting door zangers en toehoorders begroet wordt; geen won der dus dat de uitvoering van dit num mer, trots de bezielende leiding van den componist, nu en dan minder bevredi gend was. Het programma werd gecompleteerd door twee nummers voor viool solo en twee voor bariton solo. De laatste, be staande uit de bekende aria uit Mendels sohn's Elias „Es ist genug" en de evenzeer bakende Ave Maria van Gcunod, deze mat begeleiding van viool en piano, werden uitstekend voorgedra gen door den heer E. d. L., van wien men nog een gunstige herinnering van velleden jaar behield; het valt ons der halve des te harder te moeten constateeren dat hy zich een enkele maal door zyn gevoel liet vervoeren, waardoor aan into natie en accuratesse te kort gedaan werd. DEBTIENDE HOOFDSTUK. Maurits Hope's voorepeiling kwam niet uit. Archibald bleet gedurende twee da gen in gevaar, waarna er eeue verande ring ten goede plaats greep. De kogel was met goed gevolg uit de wonde gehaald, de dokters letten op alias, de verpleegsters waren zorgvuldig, doch eene was de zorgvuldigste en waakzaamste van allen, en men sprak van veraadering van lucht voor den kranke, voor dat de week voorby was. Na 8 of 14 dagen kon hy waar- scbynfljk vervoerd worden, maar hy froasde zyne wenkbrauwen als weleer, en zeide dat hy voornamens was voor goed te Carrisford te biyven, tot Louisa Kelpdale hem toefluisterde dat zy den herfst in South Devon, met Mary Prays a dacht door te brengen. Toen meende die grillige kranke dat de zeaiucht hem goed zou doan, en als man ham vroeg of hy ook aan hst een of ander gedeelte der Eagalsche kust do voorkeur gaf, noemde hy Torquay als zyne meest geliefde badplaats, oml at de zeelucht aldaar zeer heilzaam was. Wordt mrmlgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1903 | | pagina 1