S«. 168.
Maandag
1903.
41e Jaargang.
20 Juli.
Gemeentebestuur.
Evenredige vertegenwoordiging,
FSOlbLBTON.
MfÖÉs iiffiöM
VLISSlJIfiSCHE «OIIRANT.
Prjjs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.5U.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich btf alle Boek
handelaren, Postdirecteuren orechtstreeks bjj ian D i t g e v e r
t. VAN BS VIsLSB Jr., Kleins Markt, 137.
ABVERTENTEÏNran 1-4 regels /'0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. BH directe opgaaf Tan driemaal plaatsing derzelfde
advertentie wordt de prQs slechts tweemaal berekend. ©root» letters
en cüché's naar plaatsruimte.
Vers Sag#lS£*» aisgesaaiari las- f&tsj&sgoa.
^alophoosrauraUHiar ÏO.
Aboniieisioste-AiiTerienilëfi op Eaatr rookdoollg# voorrfssirdsn.
Aangifte van nieuwe leerlingen voor de
openbare lagere scholen.
Burgemeester en Wethouders van Vlis-
elngeu
brengen ter kennis van belanghebbende
oudera of voogden, die hunne kinderen
of pupillen met 1 September wenschen
toegelaten te zien tot eene der openbare
lagere scholen in deze gemeente
dat van af Maandag 20 Juli tot en
met VrQdag 14 Augustus e. k., uitslui-
tend ter Gemeente-S.cretarie (bureau be-
voikiug) lederen werkdag van des voor-
middags 10 tot 12 uren gelegenheid tot
aangifte van nieuwe leerlingen voor die
^olen gegeven wordt;
tn dat ingeschreven kunnen worden
alie kinderen, die in 1897 of vroeger
geboren werden, dus z(j, die in den loop
van dit jaar zes jaren geworden z(jn, nog
worden of wel reeds ouder zijn.
Vlissingen, den 14 Juli 1903.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
De Secretaris,
WITTEVEEN.
Bepaling sluitingsuur der tapperijen
gedurende de kermiswee/c.
De Burgemeester van Vlissingen
gezien art. 150 der algemeene veror
dening van plaatselijke politie, vastge-
gesteld den 30 December 1892
brengt ter algemeene kennis
dat het sluitingsuur der tapperijen,
gedurende de kermisweek, door hem is
bepaald ais volgt
Maandag, Dinsdag en Woensdag op 1
uur en Donderdag, Vrjjdag en Zaterdag
op 2 uur na middernacht, ter wijl telkens
een half uur te voren moet zyn opge
houden met het maken van muziek.
Daarenboven wordt in herinnering ge
bracht,dat tapperyen niet voor het publiek
geopend mogen worden dan ra des mor
gens 5 uur.
Vlissingen, den 17 Juii 1903.
De Burgemeester voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
Iets naar aanleiding van liet
streven naar
n. (Slot.)
Het is volstrekt onmogelijk om eene
volksvertegenwoordiging op zoodanige
wijze in te richten, dat alle richtingen
en meeningen, welke onder het volk
leven, hare uitdrukking in de Kamer
vinden en daar worden weer gegeven
door zooals w(j reeds in ons eerste
artikel opmeikten een getal woord
voerders, dat in verhouding staat tot hare
sterkte.
w :j naar het Engelsch.
213.)
Hij zweeg een oogenblik als had hij
te veel van zjjae krachten gevergd, en
Louisa zeide
„Ik ga niet heen, Archie ik ga nooit
weder van hisr voor gij beter en sterker
zyt. Mijne plaats is hier."
„Ik dank u", stamelde hy dankbaar.
„Ik zal een gedwee en gehoorzaam pa
tient z(jn." -
„Dan moogt gij ook geen woortl meer
spreken, nu ik verlang dat g() zult zwij
gen.'1
„Goed".
Maurits Hope s'ond daar ais een ge
tuige van deze ontmoeting, zijn ernstigen
Vooreerst is het vrjj wel onmogelijk
om een vertegenwoordiger te geven aan
elke richting, die eenigszins van anderen
afwijkt en slechts door enkele personen
wordt voorgestaan. Maar bovendien zullen
er altijd velen z(Jn, niet in staat om hun
burgerplicht te vervullen en nog veel
meer onverschilligen of andere onthou
ders. En nu vergete men niet dat het
algemeen kies en stemrecht, dat ver
moedelijk ook bjj ons wel eens zal wor
den ingevoerd, dat aantal onthouders
zeer belangrijk zal doen vermeerderan,
vooral op den langen duur. De evenredige
vertegenwoordiging streeft er wel naar,
een ideaal zoo naby mogelijk te komen;
maar zal dat ideaal toch nooit geheel
bereiken.
Tot nog toe bestaat het stelsel der
proportioneels vertegenwoordiging nog
slechts in enkele Staten, zooals België
en eenige Zwitsersche kantons, maar
men tracht het wel in verschillende
andere Staten in te voeren. De feitelijke
werking is niet overal dezelfde, maar
hangt van omstandigheden af.
De eenvoudigste inrichting is de vol
gende
Men bepaalt het getal stemmen, dat
een richting of party moat uitbrengen,
om recht te hebben op vertegenwoordi
ging in de Kamer, Laat ons zeggen, dat
dit getal bepaald wordt op 2000 en dat
het aantal door zes partyen uitgebrachte
stemmen 600,000 bedraagt. Dan wordt
het aantal stemmen, door iedere party
behaald, gedeeld door 2000, het zooge
naamde kies-quotient en de uitslag wijst
dan het aantal afgevaardigden aan. B.v.
party A 200,000 st. ged. door 2000 100
B 160,000 80
0140,000 70
D 60,000 30
E 20,000 10
F 20,000 10
dus, aantal afgevaardigden 300
Men begr.pt dat het aantal afgevaar
digden by deze wyze van handelen steeds
veranderen zaldat hangt geheel van
de verkiezing af en het wil ons voor
komen dat hierdoor een niet zeer wen-
scheiyke toestand van onzekerheid zou
geboren worden.
Volgens het bestaande recht is het
aantal afgevaardigden voor de Tweede
Kamer by ons 100 nooit meer en nooit
minder.
Gesteld dat de genoemde zes pariyen
te zamen 600,000 stemman hebben uit
gebracht, op de wyze hierboven aange
geven. Nu deelen wy 600,000 door 100
en verkrygen dan een kiesquotient van
6000.
blik op den een dan op den ander slaande,
tot het gesprek geëindigd was daarna,
naderde hy de sofa en raakte de hand
des gewonden, welke Louisa in de hare
gehad had, zachtkens aan. Archibald
zag naar hem op en glimlachte.
„Wel, Maurits wat verlangt gy,
myn jongen
„Gy gevoelt u iets beter vroeg hy
„knik slechts als het zoo is spreek
niet."
„O ja ik ben betor ik
„Still" zeide Maurits snel; „gy hoort
dat gy u stil moet houden, en toch wilt
gy spreken. Verlangt gy niet te biyven
leven
„Ja, dat is myu eenige wensch."
„Zeg dan geen woord meer. Wacht
tot de dokter hier is, en betoon u een
weiDig meer geduldig gy die uw ge
heels leven een voorbeeld van geduld
waart."
't Is maar een schram".
„Dat hoop ik maar maar de tegen
woordigheid van Miss Kalpdale brengt u
iu opgewonden stemming, en hy, ver
volgde hy op den wondüeeler wyzende,
„hy heeft het u reeds gezegd hoe nood-
zakeiyk het is, dat gy u bedaard houdt.
Zou het niet beter zyo, dat zy zich ver-
De uitslag is nu als volgt
party A 200,000 st. ged. door 6000 33
B 160,000 26
C 140,000 23
D 60,000 10
E 20,000 3
F 20,000 3
samen een aantal afgevaardigden van 98
Dus komen er twee afgevaardigden te
kort, omdat het quotient niet zoo precies
in de gegeven getallen opging, hetwelk
wel nooit het geval zal zyn. Er moeten
nu twee afgevaardigden meer aan eene
der partyen worden toegewezen of wel
aan twee paityen elk een. By party B
schieten er by de deeling 4000 stemmen
over en deze party zal dus stellig recht
hebben op nog een zetel meer. Vier der
andere partyen wyzen toevallig een over
schot aan van 2000 stemmen elk maar
men begrypt dat dit in de praktyk altyd
anders zal uitkomen. Omtrent de toewy-
zing van het overschot bevatten ver
schillende stelsels verschillende regels.
De overtuigde voorstanders van het pro
portioneel kiesrecht noemen zelve deze
aangelegenheid eene van ingüWikkelden
aard. Zij geven ook toe, dat in het al
gemeen by sommige stelsels de bereke
ning tameiyk ingewikkeld is, maar be
roepen er zich op (zie o. a. een artikel
in het „Nieuws van den Dag" van 9 Juli,)
dat de ingewikkelde berekening van som
mige stelsels der evenredige vertegen
woordiging het stemmen van den kiezer
niet bemoeiiykt, maar alleen lastig is
voor de stembureau*.
Mot deze zienswyze zouden wy ons
minder goed kunnen vereenigen. Het
tegenwoordig in gebruik r.yede zooge
naamde meerderheidsatelsel, waarby de
candidaat, die van de uitgebrachte gel
dige stemmen de helft plus ém op zich
vereenigd heeft, gekozen wordt verklaard,
heeft juist d i t vóór, dat het klaar en
duideiijk is en in zijn geheale inrichting
en werking door alien begrepen wordt.
Met het evenredig stelsel zal dit nimmer
op die wyze het geval zyo en zal er dus
altyd gevaar bestaan dat do kiezer zich,
op grond van bezwaren aan de mindere
duidelijkheid en eenvoudigheid ontleend,
van deelnemen aan het werk der ver
kiezingen zal laten terughouden. Is dit
zoo, dan zal het stelsel vierkant tegen
werken wat men er mede beoogt.
Nog een ander punt van regeling is
van gewicht. Zooals men weet behoudt
onder ons recht elk kiezer zyn volledige
vryheid van handelen. Al rekent men
zich tot eene party en wordt er door
allen toe gerekend, daarom is men vol
wyderde, tot gy u met de gedachte
vertrouwd gemaakt hebt, dat z'J hier is,
Archie By voorbeeld tot morgen
Archie schudde het hoof i, maar Louisa,
die den dokter oplettend had gadegeslagen,
wendde haar blik van hem af, en zeide
„Msry Prayse is beneden en ik heb
haar nog het een en ander te zsggen,
over m(jn hier biyven want ik biyf
hier, indien gg het my vergunt."
„Het u vergunt!" herhaalde hy.
„Ik ben binnen een paar uur terug
intusschen zult gy een weinig bedaard
zyn, Archie en dan kom ik hier myae
plaats innemen als uwe verzorgster,
zooals uwe zuster of echtgenoot bet in
zulk een uur van gevaar zou gedaan
hebben. Geen woord meer tot my ik
ga."
Zy verliet de kamer en ging naar
beneden waar Mary Prayse haar wachtte,
om van haar iets aangaande Archibald
Hope te vernemen. Zy legde hierby zeer
veel zelfoeheersching aan den dag, maar
zag er bleek en ernstig uit. Z'J was nog
bezig met eenige schikkingen te maken,
toon Maurits Hope binnentrad. Hij zag
beiden beurtelings aan en zyn blik was
angstig en gejaagd. „Goedenavond Mary,"
begon hy zacht, voor hy zich tot Louisa
strekt niet verplicht om te stemmen op
den candidaat die b.v. gesteld is door de
meerdeiheid eener kiesvereenigiog, in
welke men tot de minderheid behoort.
Men noemt dit het stelsel der per
soonlijke vertegenwoordiging, h6twelk
zich, behalve door het ongeschonden
behoud van den vryen wil, waarvoor
juist het couloirstelsel is uitgedacht, ook
aanbeveelt door de omstandigheid, dat
niet i6der zich by een bepaald partyver-
band aansluit.
Maar op grond, dat dit toch met ver-
weg de meerderheid der kiezers w e 1
het geval is, wenschen veie voorstanders
van het besproken stelsel de zoogenaamde
partyvertegenwoo;digict in te voeren. De
kiezers, welke zich by een zekere party
of groep hebben aangesloten, worden
eenvoudig geacht te stemmen op den
candidaat der groep of party.
Opoffering van den persooniyken wil
aan de organisatie ligt geheel in den
geest des tydsmaar de ervaring leert
dat zij vele schaduwzyden heeft. Op het
platteland vooral gaan wel degeiyk vele
kiezers zonder onderlinge aaneensluiting
naar de stembus eu met dit feitzoudeu
wy liefst rekening willen houden.
Hoe dit ook zyn moge, de evenrsdige
vertegenwoordiging zal, zooals wy reeds
opmerkten, de party verhouding in de
Kamer meer in overeenstemming bren
gen met die in den lande en daardoor
de minderheden in de Kamer eenigen
meerderen invloed op den loop der zaken
verschaffen.
Iets meer van het stelsel te hopen,
ware naar onze meening eene overdreven
verwachting.
Nog eens de Homoeopathie.
De heer H. Merckens alhier verzoekt
ons opname van het volgende
Wanneer het dagblad van een akade-
miestad een artikel bevat dat een opinie
en een wensch uitspreekt aangaande de
voor de universiteit wenacheiyke maat
regelen, dan trekt dat natuuriyk attentie,
in de meaning dat niemand in zoo'n
blad zou schryven, dia niet eenig begrip
van wetenschap en van universitair on-
derwys had.
Maar zoo iemand kon niet schiyven
het citaat dat de „VI. Cl." van 15 Juli
overnam uit een artikel in 't „Leidsch
Dagblad*„Moge by de bestaande behoefte
aan opbouwend oadarwgs onze faculteit
gespaard biy»en voor een hoogleeraar,
wiens roeping het zal moeten zyn af
te brekeD of verwarring te stichten."
Voor dien schry ver schynt dus opbou-
Kelpdale wendde, die by zyn binnentre
den verschrikte.
„Ik ben zoo vrjj u te komen storen,
Miss Kalpdale, ten einde u te vragen ot
gy den nieuwen stap wel overwegen
hebt 1
„Ik heb dien overwogen," antwoordde
zy.
„Myn broeder is zeer prikkelbaar, en
uwe tegenwoordigheid heeft niet gestrekt
om hem kalmer te doen zyn," zeide hy
wyfelend. „Plotselinge vreugde zou hem
kunnen dooden iu zyn gevaariyken toe
stand."
„En zoudt gy wenschen, dat hy bleef
leven
„Ja, dat wensch ik", hernam Maurits,
haar vast aanziende, „hoe vreemd die
wensch u ook schyuen moge".
„Ja, het is vreemd", zeide Liuisa zacht
in zich zelve.
„Zoo ik daar in zyne plaats liggen
kon, Miss Kelpdale," zeide hy met vuur,
„dan zou ik het doen",
„Nu gy weet dat hy sterven zal
vroeg zy.
„Dan zou ik bidden om den dood",
autwoordde by, „zoo als ik nu om zyn
herstel bid".
„Ik geloof u niet", riep Louisa Kelp-
wen in de wetenschap N. B. het igno-
reeren van feiten, die mogeiyk de her
ziening van enkele wetenschappeiyka
conclusion zouden noodig maken. En dis
noodzakeiykheid, die ieder wetenschap-
peiyk man natuuriyk als contile zeer
wenscht, noemt de schty ver verwarring.
En dat aan een akademie ia Nedetland,
waar reeds sedert jaren noodtg geoor
deeld is zelfs voor een wetenschap-
peiyke theologie, den toekom-
svigen godsdienstleeraars de geschiedenis
van de godsdiensten te doceeren.
Die schryver moet om verwarring te
voorkomen dan africhting op een semi
narie verkiezen en voor de toekomstige
dokters biykt zyn ideaal de vroegere
opleiding voor plattelandsgeneesheeren
aan klinische scholeD, waar slechts 't
allernooaigste geleerd werd en men hoog
stens met „cte botjes" la de war kon
komen.
Doch genoeg over dien dwazen uitval.
Maar ia hot niet verwondeiiyk, dat
zoodra er van hoinoeopathie sprake ls,
een zoker slag van quasi geleerden hun
gal niet kunnen bedwingen. „Slechts
domme boereu, zenuwachtige freules en
eenige dokiers, die niet kunnen
waarnemen en geen weten-
schappeiyke conclusion ma
ken beoefenen de homoeopathiedat
hoorde ik al vójr 30 jaren.
Men wist toen niet of wilde niet weten,
dat de lyfarts van Z. M. Willem III,
prof. Everhard, homoeopaat was aan
wien velen hun herstel te danken had
den dat ze elders vergeefs gdzocht haddenj
vooral van de koorts, waaraan toen We
lieden in Friesland, N. Holland en Zeeland
soms twee jaren om den anderen dag
leden, ondanks het onafgebroken gebruik
van massa's chinine.
En nu weet men niet, of men wil niet
weten dat als men het adresboek van
bomoeopatiscne dokters iu Europa, ten
dienste van reizende families doorzitt,
man ook vindt den naam van professor
Lombroso te Milaan.
Die is toch geen domme beer of onbe
kwaam voor waarnemingen of weten-
schappeiyke conclusion. Eu hy schynt
er zich niet voor te schamen in zoo'a
dom gezelschap te verschynen, want hij
haf zyn naam niet behoeven op te geven.
Dat ondanks alle tegenwerking de
homoeopathie veld wint blQkt uit het
toenemend aantal der artsen die haar
beoefenen en ook uit het feit dat de 3e
druk van den Huisdokter, prya f3.-,
is uitverkocht. Er zyn nu van dat boek
tien duizend exemplaren in
omloop met even zoo vele hom. apot
heekjes en een nieuwe oplaag van 4000
Ex. is ter perse.
Dat de vraag naar een boek van dien
prya biyft toenemen moet toch nog een
andere oorzaak dan „domheid" hebben.
Trouwens, niemand die het Liidschr
citaat en het bezadigde stuk van den
heer A. de Groot vergeiykt, zal kunnen
beweren dat het verstand en de kennis
aan den allopathischen kant schuilen.
dale, met een ongewoon vuur en fl.k-
kerende oogen „ik geloof u nietomdat
ik u door en door ken, Mrurits Hope,
geloof ik geen woord van al wat gy zegt.
Gö hebt uw broeder in dezen toestand
gebracht, door u we wreedheid en onver-
zoeniykheid, en uw lage ze.fzucht, die
op een ander geeu acut geven. Ei gy
zoudt willen, dat ik hem, dien ik bemin,
aan de zorg zou toevertrouwen van dien
man, dien ik haat. Ik biyf bier om hom
te verdedigen, mynheer om hem te
verzorgen en, zoo het den Hemel behaagt,
hem het leven terug te geven, of, zoo
hy moest bezwyken, om ook te sterven.
Ik verdenk u, en ik zal hier waken met
Mary Prayse. Ouder myn hoede alleen
is hy veilig, even als gy eenmaal onder
de myne veilig waart, toen gy gewond ter
nederlaagt in de boschwachters woning".
„Waar de adder gekoesterd werd om
te biy ven en, wanneer hy tot volle kracht
gekomen zyn zou weder doodeiyk te
wonden," Z9tde hy sombar. „Gy heb ge-
lyk my te waatrouwen.Ik hebt Archibald
aan den rand van het graf gebracht
het is geheel myae schuld ik ben de
eerste die zulks erkent".
WrK onoAgd.)