S«. 168. Maandag 1903. 41e Jaargang. 20 Juli. Gemeentebestuur. Evenredige vertegenwoordiging, FSOlbLBTON. MfÖÉs iiffiöM VLISSlJIfiSCHE «OIIRANT. Prjjs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.5U. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich btf alle Boek handelaren, Postdirecteuren orechtstreeks bjj ian D i t g e v e r t. VAN BS VIsLSB Jr., Kleins Markt, 137. ABVERTENTEÏNran 1-4 regels /'0.40. Voor eiken regel meer 10 cent. BH directe opgaaf Tan driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prQs slechts tweemaal berekend. ©root» letters en cüché's naar plaatsruimte. Vers Sag#lS£*» aisgesaaiari las- f&tsj&sgoa. ^alophoosrauraUHiar ÏO. Aboniieisioste-AiiTerienilëfi op Eaatr rookdoollg# voorrfssirdsn. Aangifte van nieuwe leerlingen voor de openbare lagere scholen. Burgemeester en Wethouders van Vlis- elngeu brengen ter kennis van belanghebbende oudera of voogden, die hunne kinderen of pupillen met 1 September wenschen toegelaten te zien tot eene der openbare lagere scholen in deze gemeente dat van af Maandag 20 Juli tot en met VrQdag 14 Augustus e. k., uitslui- tend ter Gemeente-S.cretarie (bureau be- voikiug) lederen werkdag van des voor- middags 10 tot 12 uren gelegenheid tot aangifte van nieuwe leerlingen voor die ^olen gegeven wordt; tn dat ingeschreven kunnen worden alie kinderen, die in 1897 of vroeger geboren werden, dus z(j, die in den loop van dit jaar zes jaren geworden z(jn, nog worden of wel reeds ouder zijn. Vlissingen, den 14 Juli 1903. Burg. en Weth. voornoemd, VAN DOORN VAN KOUDEKERKE. De Secretaris, WITTEVEEN. Bepaling sluitingsuur der tapperijen gedurende de kermiswee/c. De Burgemeester van Vlissingen gezien art. 150 der algemeene veror dening van plaatselijke politie, vastge- gesteld den 30 December 1892 brengt ter algemeene kennis dat het sluitingsuur der tapperijen, gedurende de kermisweek, door hem is bepaald ais volgt Maandag, Dinsdag en Woensdag op 1 uur en Donderdag, Vrjjdag en Zaterdag op 2 uur na middernacht, ter wijl telkens een half uur te voren moet zyn opge houden met het maken van muziek. Daarenboven wordt in herinnering ge bracht,dat tapperyen niet voor het publiek geopend mogen worden dan ra des mor gens 5 uur. Vlissingen, den 17 Juii 1903. De Burgemeester voornoemd, VAN DOORN VAN KOUDEKERKE. Iets naar aanleiding van liet streven naar n. (Slot.) Het is volstrekt onmogelijk om eene volksvertegenwoordiging op zoodanige wijze in te richten, dat alle richtingen en meeningen, welke onder het volk leven, hare uitdrukking in de Kamer vinden en daar worden weer gegeven door zooals w(j reeds in ons eerste artikel opmeikten een getal woord voerders, dat in verhouding staat tot hare sterkte. w :j naar het Engelsch. 213.) Hij zweeg een oogenblik als had hij te veel van zjjae krachten gevergd, en Louisa zeide „Ik ga niet heen, Archie ik ga nooit weder van hisr voor gij beter en sterker zyt. Mijne plaats is hier." „Ik dank u", stamelde hy dankbaar. „Ik zal een gedwee en gehoorzaam pa tient z(jn." - „Dan moogt gij ook geen woortl meer spreken, nu ik verlang dat g() zult zwij gen.'1 „Goed". Maurits Hope s'ond daar ais een ge tuige van deze ontmoeting, zijn ernstigen Vooreerst is het vrjj wel onmogelijk om een vertegenwoordiger te geven aan elke richting, die eenigszins van anderen afwijkt en slechts door enkele personen wordt voorgestaan. Maar bovendien zullen er altijd velen z(Jn, niet in staat om hun burgerplicht te vervullen en nog veel meer onverschilligen of andere onthou ders. En nu vergete men niet dat het algemeen kies en stemrecht, dat ver moedelijk ook bjj ons wel eens zal wor den ingevoerd, dat aantal onthouders zeer belangrijk zal doen vermeerderan, vooral op den langen duur. De evenredige vertegenwoordiging streeft er wel naar, een ideaal zoo naby mogelijk te komen; maar zal dat ideaal toch nooit geheel bereiken. Tot nog toe bestaat het stelsel der proportioneels vertegenwoordiging nog slechts in enkele Staten, zooals België en eenige Zwitsersche kantons, maar men tracht het wel in verschillende andere Staten in te voeren. De feitelijke werking is niet overal dezelfde, maar hangt van omstandigheden af. De eenvoudigste inrichting is de vol gende Men bepaalt het getal stemmen, dat een richting of party moat uitbrengen, om recht te hebben op vertegenwoordi ging in de Kamer, Laat ons zeggen, dat dit getal bepaald wordt op 2000 en dat het aantal door zes partyen uitgebrachte stemmen 600,000 bedraagt. Dan wordt het aantal stemmen, door iedere party behaald, gedeeld door 2000, het zooge naamde kies-quotient en de uitslag wijst dan het aantal afgevaardigden aan. B.v. party A 200,000 st. ged. door 2000 100 B 160,000 80 0140,000 70 D 60,000 30 E 20,000 10 F 20,000 10 dus, aantal afgevaardigden 300 Men begr.pt dat het aantal afgevaar digden by deze wyze van handelen steeds veranderen zaldat hangt geheel van de verkiezing af en het wil ons voor komen dat hierdoor een niet zeer wen- scheiyke toestand van onzekerheid zou geboren worden. Volgens het bestaande recht is het aantal afgevaardigden voor de Tweede Kamer by ons 100 nooit meer en nooit minder. Gesteld dat de genoemde zes pariyen te zamen 600,000 stemman hebben uit gebracht, op de wyze hierboven aange geven. Nu deelen wy 600,000 door 100 en verkrygen dan een kiesquotient van 6000. blik op den een dan op den ander slaande, tot het gesprek geëindigd was daarna, naderde hy de sofa en raakte de hand des gewonden, welke Louisa in de hare gehad had, zachtkens aan. Archibald zag naar hem op en glimlachte. „Wel, Maurits wat verlangt gy, myn jongen „Gy gevoelt u iets beter vroeg hy „knik slechts als het zoo is spreek niet." „O ja ik ben betor ik „Still" zeide Maurits snel; „gy hoort dat gy u stil moet houden, en toch wilt gy spreken. Verlangt gy niet te biyven leven „Ja, dat is myu eenige wensch." „Zeg dan geen woord meer. Wacht tot de dokter hier is, en betoon u een weiDig meer geduldig gy die uw ge heels leven een voorbeeld van geduld waart." 't Is maar een schram". „Dat hoop ik maar maar de tegen woordigheid van Miss Kalpdale brengt u iu opgewonden stemming, en hy, ver volgde hy op den wondüeeler wyzende, „hy heeft het u reeds gezegd hoe nood- zakeiyk het is, dat gy u bedaard houdt. Zou het niet beter zyo, dat zy zich ver- De uitslag is nu als volgt party A 200,000 st. ged. door 6000 33 B 160,000 26 C 140,000 23 D 60,000 10 E 20,000 3 F 20,000 3 samen een aantal afgevaardigden van 98 Dus komen er twee afgevaardigden te kort, omdat het quotient niet zoo precies in de gegeven getallen opging, hetwelk wel nooit het geval zal zyn. Er moeten nu twee afgevaardigden meer aan eene der partyen worden toegewezen of wel aan twee paityen elk een. By party B schieten er by de deeling 4000 stemmen over en deze party zal dus stellig recht hebben op nog een zetel meer. Vier der andere partyen wyzen toevallig een over schot aan van 2000 stemmen elk maar men begrypt dat dit in de praktyk altyd anders zal uitkomen. Omtrent de toewy- zing van het overschot bevatten ver schillende stelsels verschillende regels. De overtuigde voorstanders van het pro portioneel kiesrecht noemen zelve deze aangelegenheid eene van ingüWikkelden aard. Zij geven ook toe, dat in het al gemeen by sommige stelsels de bereke ning tameiyk ingewikkeld is, maar be roepen er zich op (zie o. a. een artikel in het „Nieuws van den Dag" van 9 Juli,) dat de ingewikkelde berekening van som mige stelsels der evenredige vertegen woordiging het stemmen van den kiezer niet bemoeiiykt, maar alleen lastig is voor de stembureau*. Mot deze zienswyze zouden wy ons minder goed kunnen vereenigen. Het tegenwoordig in gebruik r.yede zooge naamde meerderheidsatelsel, waarby de candidaat, die van de uitgebrachte gel dige stemmen de helft plus ém op zich vereenigd heeft, gekozen wordt verklaard, heeft juist d i t vóór, dat het klaar en duideiijk is en in zijn geheale inrichting en werking door alien begrepen wordt. Met het evenredig stelsel zal dit nimmer op die wyze het geval zyo en zal er dus altyd gevaar bestaan dat do kiezer zich, op grond van bezwaren aan de mindere duidelijkheid en eenvoudigheid ontleend, van deelnemen aan het werk der ver kiezingen zal laten terughouden. Is dit zoo, dan zal het stelsel vierkant tegen werken wat men er mede beoogt. Nog een ander punt van regeling is van gewicht. Zooals men weet behoudt onder ons recht elk kiezer zyn volledige vryheid van handelen. Al rekent men zich tot eene party en wordt er door allen toe gerekend, daarom is men vol wyderde, tot gy u met de gedachte vertrouwd gemaakt hebt, dat z'J hier is, Archie By voorbeeld tot morgen Archie schudde het hoof i, maar Louisa, die den dokter oplettend had gadegeslagen, wendde haar blik van hem af, en zeide „Msry Prayse is beneden en ik heb haar nog het een en ander te zsggen, over m(jn hier biyven want ik biyf hier, indien gg het my vergunt." „Het u vergunt!" herhaalde hy. „Ik ben binnen een paar uur terug intusschen zult gy een weinig bedaard zyn, Archie en dan kom ik hier myae plaats innemen als uwe verzorgster, zooals uwe zuster of echtgenoot bet in zulk een uur van gevaar zou gedaan hebben. Geen woord meer tot my ik ga." Zy verliet de kamer en ging naar beneden waar Mary Prayse haar wachtte, om van haar iets aangaande Archibald Hope te vernemen. Zy legde hierby zeer veel zelfoeheersching aan den dag, maar zag er bleek en ernstig uit. Z'J was nog bezig met eenige schikkingen te maken, toon Maurits Hope binnentrad. Hij zag beiden beurtelings aan en zyn blik was angstig en gejaagd. „Goedenavond Mary," begon hy zacht, voor hy zich tot Louisa strekt niet verplicht om te stemmen op den candidaat die b.v. gesteld is door de meerdeiheid eener kiesvereenigiog, in welke men tot de minderheid behoort. Men noemt dit het stelsel der per soonlijke vertegenwoordiging, h6twelk zich, behalve door het ongeschonden behoud van den vryen wil, waarvoor juist het couloirstelsel is uitgedacht, ook aanbeveelt door de omstandigheid, dat niet i6der zich by een bepaald partyver- band aansluit. Maar op grond, dat dit toch met ver- weg de meerderheid der kiezers w e 1 het geval is, wenschen veie voorstanders van het besproken stelsel de zoogenaamde partyvertegenwoo;digict in te voeren. De kiezers, welke zich by een zekere party of groep hebben aangesloten, worden eenvoudig geacht te stemmen op den candidaat der groep of party. Opoffering van den persooniyken wil aan de organisatie ligt geheel in den geest des tydsmaar de ervaring leert dat zij vele schaduwzyden heeft. Op het platteland vooral gaan wel degeiyk vele kiezers zonder onderlinge aaneensluiting naar de stembus eu met dit feitzoudeu wy liefst rekening willen houden. Hoe dit ook zyn moge, de evenrsdige vertegenwoordiging zal, zooals wy reeds opmerkten, de party verhouding in de Kamer meer in overeenstemming bren gen met die in den lande en daardoor de minderheden in de Kamer eenigen meerderen invloed op den loop der zaken verschaffen. Iets meer van het stelsel te hopen, ware naar onze meening eene overdreven verwachting. Nog eens de Homoeopathie. De heer H. Merckens alhier verzoekt ons opname van het volgende Wanneer het dagblad van een akade- miestad een artikel bevat dat een opinie en een wensch uitspreekt aangaande de voor de universiteit wenacheiyke maat regelen, dan trekt dat natuuriyk attentie, in de meaning dat niemand in zoo'n blad zou schryven, dia niet eenig begrip van wetenschap en van universitair on- derwys had. Maar zoo iemand kon niet schiyven het citaat dat de „VI. Cl." van 15 Juli overnam uit een artikel in 't „Leidsch Dagblad*„Moge by de bestaande behoefte aan opbouwend oadarwgs onze faculteit gespaard biy»en voor een hoogleeraar, wiens roeping het zal moeten zyn af te brekeD of verwarring te stichten." Voor dien schry ver schynt dus opbou- Kelpdale wendde, die by zyn binnentre den verschrikte. „Ik ben zoo vrjj u te komen storen, Miss Kalpdale, ten einde u te vragen ot gy den nieuwen stap wel overwegen hebt 1 „Ik heb dien overwogen," antwoordde zy. „Myn broeder is zeer prikkelbaar, en uwe tegenwoordigheid heeft niet gestrekt om hem kalmer te doen zyn," zeide hy wyfelend. „Plotselinge vreugde zou hem kunnen dooden iu zyn gevaariyken toe stand." „En zoudt gy wenschen, dat hy bleef leven „Ja, dat wensch ik", hernam Maurits, haar vast aanziende, „hoe vreemd die wensch u ook schyuen moge". „Ja, het is vreemd", zeide Liuisa zacht in zich zelve. „Zoo ik daar in zyne plaats liggen kon, Miss Kelpdale," zeide hy met vuur, „dan zou ik het doen", „Nu gy weet dat hy sterven zal vroeg zy. „Dan zou ik bidden om den dood", autwoordde by, „zoo als ik nu om zyn herstel bid". „Ik geloof u niet", riep Louisa Kelp- wen in de wetenschap N. B. het igno- reeren van feiten, die mogeiyk de her ziening van enkele wetenschappeiyka conclusion zouden noodig maken. En dis noodzakeiykheid, die ieder wetenschap- peiyk man natuuriyk als contile zeer wenscht, noemt de schty ver verwarring. En dat aan een akademie ia Nedetland, waar reeds sedert jaren noodtg geoor deeld is zelfs voor een wetenschap- peiyke theologie, den toekom- svigen godsdienstleeraars de geschiedenis van de godsdiensten te doceeren. Die schryver moet om verwarring te voorkomen dan africhting op een semi narie verkiezen en voor de toekomstige dokters biykt zyn ideaal de vroegere opleiding voor plattelandsgeneesheeren aan klinische scholeD, waar slechts 't allernooaigste geleerd werd en men hoog stens met „cte botjes" la de war kon komen. Doch genoeg over dien dwazen uitval. Maar ia hot niet verwondeiiyk, dat zoodra er van hoinoeopathie sprake ls, een zoker slag van quasi geleerden hun gal niet kunnen bedwingen. „Slechts domme boereu, zenuwachtige freules en eenige dokiers, die niet kunnen waarnemen en geen weten- schappeiyke conclusion ma ken beoefenen de homoeopathiedat hoorde ik al vójr 30 jaren. Men wist toen niet of wilde niet weten, dat de lyfarts van Z. M. Willem III, prof. Everhard, homoeopaat was aan wien velen hun herstel te danken had den dat ze elders vergeefs gdzocht haddenj vooral van de koorts, waaraan toen We lieden in Friesland, N. Holland en Zeeland soms twee jaren om den anderen dag leden, ondanks het onafgebroken gebruik van massa's chinine. En nu weet men niet, of men wil niet weten dat als men het adresboek van bomoeopatiscne dokters iu Europa, ten dienste van reizende families doorzitt, man ook vindt den naam van professor Lombroso te Milaan. Die is toch geen domme beer of onbe kwaam voor waarnemingen of weten- schappeiyke conclusion. Eu hy schynt er zich niet voor te schamen in zoo'a dom gezelschap te verschynen, want hij haf zyn naam niet behoeven op te geven. Dat ondanks alle tegenwerking de homoeopathie veld wint blQkt uit het toenemend aantal der artsen die haar beoefenen en ook uit het feit dat de 3e druk van den Huisdokter, prya f3.-, is uitverkocht. Er zyn nu van dat boek tien duizend exemplaren in omloop met even zoo vele hom. apot heekjes en een nieuwe oplaag van 4000 Ex. is ter perse. Dat de vraag naar een boek van dien prya biyft toenemen moet toch nog een andere oorzaak dan „domheid" hebben. Trouwens, niemand die het Liidschr citaat en het bezadigde stuk van den heer A. de Groot vergeiykt, zal kunnen beweren dat het verstand en de kennis aan den allopathischen kant schuilen. dale, met een ongewoon vuur en fl.k- kerende oogen „ik geloof u nietomdat ik u door en door ken, Mrurits Hope, geloof ik geen woord van al wat gy zegt. Gö hebt uw broeder in dezen toestand gebracht, door u we wreedheid en onver- zoeniykheid, en uw lage ze.fzucht, die op een ander geeu acut geven. Ei gy zoudt willen, dat ik hem, dien ik bemin, aan de zorg zou toevertrouwen van dien man, dien ik haat. Ik biyf bier om hom te verdedigen, mynheer om hem te verzorgen en, zoo het den Hemel behaagt, hem het leven terug te geven, of, zoo hy moest bezwyken, om ook te sterven. Ik verdenk u, en ik zal hier waken met Mary Prayse. Ouder myn hoede alleen is hy veilig, even als gy eenmaal onder de myne veilig waart, toen gy gewond ter nederlaagt in de boschwachters woning". „Waar de adder gekoesterd werd om te biy ven en, wanneer hy tot volle kracht gekomen zyn zou weder doodeiyk te wonden," Z9tde hy sombar. „Gy heb ge- lyk my te waatrouwen.Ik hebt Archibald aan den rand van het graf gebracht het is geheel myae schuld ik ben de eerste die zulks erkent". WrK onoAgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1903 | | pagina 1