Zaterdag
41e Jaargang.
1903.
4 Juli.
üimliiÉÉe ieriÉ68.
PSÜiUBTOÜ
|eene reis
es avonds
isterd.
[tijd.
sse f 1,-
1. f 0,80.
fcTIE.
cao.
Wy heDbsn dezer dagen een bericht
uit „De Telegraaf" overgenomen, waarin
stond, dat genoemd blad „met zekerheid"
vernomen had, dat de regeering voor
nemens is aan een onzer universiteiten
(LsideD) een homoeopatiach hoogleeraar
te benoemen, en dat reeds een voor
UN O. löö.
schappij van
en week- en
ertegren»
n adminlstra-
g, relatiën en
au MAX. R.
romm-gehalte.
!l w
c-Caeao in hartg
fceur, delicieuse
des dranks.
|rten=45ceni
11 kop Cacao. I
Iseurs, Banket-1
lattenklodt,
at 103.
6 30 7—
10 20 10 40
10 1 30* 2—*
50 4 10 4 30
10 7 50 S 20.
>m 6 10 6 30
10 10 10 30
12 10 1 20
110 3 40 4—
20 7 40 8—
Zondags uit.
I i S N 8 T
aSSLBll&S v
nvm 4 50 (alleen
Zeilmarktvm
m 12 30 2
15.
15 2 45 4 15
lmarkt Vlissin-
•p werkdagen)
im 1 20 2 50
20 11.—
35 2 5 3 35
ÏELGE-
3 23 en 6 05
3 50 6 35
a) en 4 45
5 50a)
na het vertrek
Borssalen en
naar Borssalen
WOENSDAGS
in Neuzen ten
;ende dagen te
rwegstation te
VLISSINGSCRE COIIRAIVT.
PrtJs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.80.
Afeonderiyke nummer* 6 cent. Men abonneert zich hij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren oi rechtstreek* bg d®n Oitgever
F. VAN SB VHIJBi ft., EMss Markt, I. 1ST.
A0YERTBNTXËNvan 1—4 regel* /."0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. By directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend, ftroot» letters
sn clichë's naar plaatsruimte.
Visrs VfsS -Asgêïl&e, sltgassBlêïS 1®»- a a
*Xal®s?5iooaiit2aam«i(*
ABomenmis-MvertsaiiSH op aeeï roordeeilge voorwaarden.
"Wysiging der öemeentswet.
Bljjkecs de Memorie,van Antwoord aan
de Tweede Kamer deelt de minister van
binnenlandsche zaken in de overtuiging,
dat algeheele herziening der Gemeente
wet allengs aan de orde moet komen.
Zoolang echter de noodigste sociale her
vormingen op afdoening wachten, zou het
z. i. geen aanbeveling verdienen deze
achter te stellen. Deze partieele herziening
dankt dan ook aan een hooger motief
uitsluitend haar zoo vroege indiening;
het is geheel hetzelide motief, dat drong
tot wijziging van art. 5 der Arbeidswet
en tot voldoening aan art. 96, 2e lid,
en 136, laatste lid, der Grondwet, nl.
de overtuiging, dat dj geldende wet geen
doode letter mag worden of het gezag
zelf der wet lijdt schade. Ook na invoering
overigens dezer regeling ad hoe blijft
het stelsel der Gemeentewet onveranderd
wat het was. Het streven is geweest om
uitsluitend zoodanige wijzigingen aan te
brengen, waaromtrent zich vrijwel eene
communis opinio had gevormd en waarop
ook van de zijde der Kamer herhaaldelijk
was aangedrongen.
Bij een tweede voordracht tot herzie
ning der Gemeentewet, noodzakelijk ge
worden door de uitbreiding der gemeente
i(jke bedrijven, en een daarmede verband
houdend ontwerp tot regeling van de
zekerheidsstelling door gemeenteambte
naren, reeds eenigen tijd bij den Raad
van State aanhangig gemaakt, zal vanzelf
da regeling der positie van de gemeente
werklieden en de instelling van scheids
gerechten aan de orde komen.
Wie al dan niet onder de Ongevallen
wet valt, is niet door herziening der
Gemeentewet uit te maken. Evenmin kan
b(j deze herziening de positie der veld
wachters nadere regeling vinden.
De leeftijd voor het lidmaatschap van
den raad kan niet verhoogd worden, waar
art. 143 der Grondwet dezen vaststelt
op 23 jaar.
Bjj deze herziening kunnen de woorden
„op de wijze zjjner godsdienstige gezind
heid» bjj de eedsaflegging niet worden
losgelaten. Het ligt in het voornemen
der Rsgeering het vraagstuk van den
eed eerlang principieel aan de orde te
stellen.
Bjj de wijziging der Zondagswet zal
ter sprake komen of de bezwaren tegen
het op Zondag en algemeen erkende
christelijke feestdagen geheel doen stil
staan van den burgerlijken stand zijn te
ondervangen.
Een verbod tot huwelijksvoltrekking
op Zondag wenscht de minister niet in
dit wetsontwerp op te n6men.
Een nabetrachting over de staking.
„Onze Eeuw'' begint met een uitvoerig
opstel van mr. L. J. P.einp van Duive-
vi .j naar het Engelsch.
200.)
„Mijn vader 1" herhaalde Louisa.
„Uw vader is teruggekomen, en heett
m|j bijna een oog uitgeslagen," bromde
Job eindelijk, „en dat wel met z(ja
zweep. Kyk, hier is het, net over mijn
wang."
Nu eerst richtte Job zjjn hooid geheel
op, en toonde haar de wonde door haar
vader hem toegebracht.
„Het spijt mg. Hoe ko ut het toch
dat mijn vader naar Aver Court is terug
gekeerd, zonder m(J daarvan vooraf te
verwittigen
„Ik weet het niet. H{j is echter niet
op Aver Court. Ik heb hem bij de brug
land getiteld /Januari April 1903" en
waarin een „overzicht der stakingsge
schiedenis" wordt gegeven. Dat echter
niet alleen. De scbrjjyer trekt ook, al
zegt hy in zijn slotwoord dat hij zich
niet bevoegd of bekwaam acht voor het
tijdvak Januari April 1903 de rekening
van schade en profijt op te maken,
eenige conclusies. Hij meent, dat door
de gebleken bandeloosheid en gemis aan
gemeenschapsgevoel in vele arbeiders
kringen, een regeling op arbeidsgebied
naar Duitach model ten onzent ia kans
heeft gewonnenhij verwacht een her
ziening der militiewet, die geld zal kosten,
o. a. door uitbreiding van sommige gar
nizoenen get n staatsexploitatie van
spoorwegen, minder sympathie voor al
gemeen kiesrecht bij de kieze-s. Voor de
vakverenigingen ziet het er volgens den
schrijver nog niet hoopvol uitzjj blijven
in hoofdzaak nog politieke lichamsn die
klassenstrijd in hun program hebben
staan. De havenarbeiders in Amsterdam
zijn door de stakingen en den lock-out
achteruitgegaan. De handhaving van de
wet en van het gezag der overheid heb
ben ontzag ingeboezemd. Dat de verbit»
tering tegen de heersch9nde klassen zoo
zou zjjn toegenomen als ons verteld wordt,
betwijfelt da schrijver. Wel onder de
ontslagen spoorwegarbeiders, maar de
directies konden z. i. niet anders dan
zij deden.
Wat nu de politieke gevolgen aan
gaat, mr. Plemp omschrijft die aldus
,/Zoo sterk als dr. Kuyper in de Kamer
stond, zoo sterk staat hjj nu in het land.
De omstandigheden zijn het ministerie
ditmaal, voor het eerst sedert zijn op
treden, uitermate guustig geweest. Reeds
bijna geheel vergeten is de gouverne-
menteele fout van 31 Januari en over
breede kriDgen van kiezers breidt zich
de meening uit, ik geloof niet dat z(j
in haar uitsluiting juist is—dat in tjjden
als nu achter ons liggen, men het van
een man als Kvyper toch maar hebben
moet. De premier opgetreden als ver
persoonlijking van het gezag en als zoo
danig heeft hij gtïmponeerd. Men heeft
hem hard, koud, „reactionair* gevonden;
maar er was niemand die aan lachen
dacht. De conservatieve elementen van
de rechterzijde hebben met voldoening
geconstateerd dat dr. Kuy per, democra
tisch als hy zich bijwijlen mocht toonen,
niet in beginsel maar ook in praktijk
voor alles antirevolutionair is gebleken
van hen is bijzondere krachtsinspanning
niet gtëlscht, zij hebben alles veilig aan
den premier kunnen overlaten. De band
tusschen de verschillen de groepen der
rechterzijde reeds nauwer toegehaald
door mr.Lohmau's bagrootingsrede, waarin
de premier zoo warm tegen Staalman
verdedigd werd die band is versterkt
en zal het nog meer worden, nu de fusie
tusschen vrij-antirevolutionairen en chris
teiyk-historisehen (op 25 Mei te Amster
dam beklonken) de prikkelbaarheid der
Roomschen aanmerkelijk zal doen at-
nemen.
over de rivier ontmoet, in de nabijheid
van het huis, wa3r Mr. Maurits Hope
z|jn intrek heeft genomen, en hy zeide
dat ik hem bespiedde. En voor ik een
woord zeggen kon, lieve hemelhad ik
het beet en dat wel van hem."
Hij sloeg met zjjn gebalde vuist op
zyn knie van verontwaardiging, hjj open
de zjjn mond en knars'e op zjjne tanden
als een wolfhy lichtte zijoe beide beenen
op om ze met kracht op den vloer weder
te laten nederkomen.
„Ik dacht daarom dat het u spijten
zou het te vernemen, en dat gfj het
recht hadt het allereerst te hooren, dat
ik mijn dienst verlaat, Miss Louisa,"
zeide hij met een beesche stem„dat
ik geen slagen in plaats van loon ver
kies te ontvangen. Ik heb hem onmid
dellijk m|jn dienst opgezegd, en al was
hy op zyn knieën gevallen, om my
vergeving te vragen, dan nog zou ik
by myn besluit gebleven zyn. Want ik
ben hem getrouw geweest, al was het
tegen den ouden man, want ik dacht
altijd, wie weet of ik za daardoor niet
verzoenen kanmaar er is even veel
dankbaarheid in hem als in de brug,
waar hy zich achter verscholen had.
„Verscholen!" riep Louisa uit. „Wat
„Dr. Kuyper heeft in de Eerste Kamer
een verlegenheidsklacht laten hooren ever
den kostbaren tyd, dien de werkstakin
gen aan de voorbereiding der „sociale"
plannen van het kabinet hadden ontroofd.
Intusachen zyn thans gansehe lysten
van wetten, ook op sociaal gebied, als
zeer aanstaande aangekondigd en 1905
zal heel wat werk onafgedaan vinden.
Dat almee geen kwaad ding is voor de
stembuscampagne der rechterzijde.
„Haar zullen voorhands bovendien
vele stemmen ten goede komen van
conservatieve kiezers zonder politieke
kleur, die veelal gewoon waren den
liberalen candidaat te steunen. De liberale
adresbeweging tegen de strafwetten heeft
by hen wrevel gewekt. Mrer dan ten
bate van de rechts-liberalen al hebben
deze voor een niet gering deel aan de
gebeurtenissen van het voorjaar de
herovering van een Alkmaavsehen zetel
op de vryzinnig-democraten te danken
zal die wrevel strekken ttr versterking
van de nieuwe christeiyk-historische
groep der heeren Lehman en De Visser.
„Links is een meerdere toenadering
tusschen de „oud-liberalen" en de Uria
niet onmoge'yk te achten. Re9ds stonden
zy vereend by de eindstemming over de
stakingswetten, terwyi de vrijzinnig-
democraten met da socialisten tegen
stemden. Er zyn nog stovende tactoren
en beletselen genoeg tegen zulk eene
toenadering, maar in de Kamer zelve
staat zy er niet ongunstig voor en dat
is een voornaam ding. De invloed van
diegenen, die naar hereeniging van L'b,
Unie en Vryz.-Dam. Bond streven, is
door de adresbeweging en haar verloop
niet versterkt.
„In de gunst van het kiezerspubliek
zyn, voorzoover men kan nagaan, d9
vryzinnig democraten niet gerezen. Prof.
Treub heeft onlangs te Amsterdam ge
zegd, dat de geschiedenisdarNederlandsche
arbeidersbeweging in de laatste maanden
de noodzakeiykheid van het doordringen
der vrijzinnig democratische beginselen
bewyst. Gedurende de staking, betoogde
hy zeer terecht, heeft de S.-D. Arbeiders-
Party getoond niet de party te zyn,aan wie
een belangrijke invloed op de maatschap-
peiyke ontwikkeling kan worden toe
vertrouwd. Deze uitspraak zon de aan
kondiging ku onen zyn van een verandering
in 's Bouds taktiek, met de bedoeling
om minder heerenparty en meer arbeiders-
party te worden en aldus ni6t vooral,
geiyk tot nu toe het streven scheen,
aanhangers onder de naar radicalisme
neigende leden der liberale party te
recruteerer, maar de politieke leiding
der arbeiders aan de sociaal democraten
te onttrekken. Of de andere leiders van
den Bond dien kant uit willen, staat
te bezien of de Bond er veel succes
mee zou hebben, evenzeer. Echter, dat
een zoodanige frontverandering, dia den
Vryzinnig-Dem. Bond tot een „arbeiders-
party onder leiding van wetenschappsiyk
ontwikkelde en van hun verantwoorde-
lykheid bewuste mannen zou maken,
doet u zulks denkon
„Gy kent die plaats wel ik noem
ze altyd den nek van de brug. Ik zag
daar iets gehurkt zitten, en ging zien
wat het was en, jawel, hy was het
zelf met een vervloekte zweep in de
hand; en ik hid bijna myn oog verloren,
eer ik er op bedacht was."
„Verscholen herhaalde Louisa Kelp-
dale. „Met welk doel kon Sir Richard
zich daar verscholen hebben, Job 7»
„Hy mocht dien Maurits Hope nooit
ïyden, en zy hebben zeker weer twist
gehad. Ik weet hot niet het kan my
niet verschelen ook. Waarom heeft hy
hem dan niet geslagen, in plaats van
my, als het dat is?'
„Job, laat my eens nadenken. Zeg
niets meer
Zij nam haar hoofd in hare handen,
en begon zich langzaam heen en weder
te wiegelen. Job sloeg geen acht op het
geen zy gezegd had, maar vervolgde
„Ja, ik wist wel dat gy ar veel van
weten zoudt, want er zyn weinig be
dienden zoo als ik. Ka er is niets dat
myn besluit kan doen wankelen
niets dat my zou kunnen bewegen hem
weder te dienen neen nietswant
ik ben woedend. Ik ging dadeiyk naar
den liberalen, die geen „arbeidersparty"
zyn of wenschen te worden, slechts
welkom zou kunnen wezen, staat voor
my vast.
„En de sociaaldemocraten? Ik weet
het niet. Zy hebben ongetwyfeld van de,
hun van halve geestverwanten zoo over
vloedig toestroomende, sympathie een
deel verbeurd. Ook van die der arbeiders
de christeiyke werkliedenverenigingen
staan tegenover hen vijandiger dan ooit
en bitter ontgoocheld wenden zich vele
anderen, die reeds tot hen begonnen
over te gaan, van de parlementairen af.
Niettemin biedt het gebeurde dan soc.-
democraten prachtig agitatie-materiaal,
dat vooral gebruikt zal worden tot een
verlevendiging van den strijd voor het
algemeen kiesrecht. Dit zal, naar het
schijnt, hun leuze worden voor 1905."
De at.Ot. bevat het Kon. besluit waarby
wordt ingesteld een commissie in sake
de samenwerking van land- en zeemacht.
Da commissie is belast met de behandeling
van aile vraagstukken op defensiegebied,
welke beider krijgsmacht raken en
waaromtrent door de ministers van oorlog
en marinaadvies wordt wenscheiy k geacht.
Koepok-ineating.
Dr. G. W. Bruinsma schryft in het
„Sociaal Weekblad
In myne naaste omgeving hebben zich
dezer dagen in een enkel gezin de pokken
vertoond de leden, allen volwassen per
sonen en in hun jeugd ingeënt, werden
allen min of meer aangetast, het ergste
de moeder, een vrouw van 53 jaar, en
het minste de schoondochter, een jonge
vrouw van 21 jaar, die slechts gedurende
een paar dagen op een enkele plek van
het lichaam eenigen lichten uitslag ver
toonde en zonder de aanwezigneia van
andere pokkeniyders nimmer door een
geneesheer als ïydende aan pokken zou
zyn aangegeven, temeer daar zy juist
in die dagen het leven schonk aan haar
eerste kindje, waardoor oen lichte aanval
van koorts gemakkeiyk kon worden ver
klaard. De moeder, en ook da behande
lende geneesheer maakten bezwaar, reeds
een paar dagen na de geboorte het kincje
in te enten, te meer daar de andere huis-
genooten,ook de vader, het huis hadden
verlaten om in de ziekenbarak te worden
verpleegd en, zooals ik zeide, van eigen
lijke ziekte by de moeder geen ken tee
kenen aanwezig waren. Hst kindje kreeg
echter weldra de pokken, werd in hevige
mate aangetast, zaodat geen plekje van
het lichaam ter grootte vaa een stui
ven js onbezet bleef met puisten en het
stiet f veertien dagen oud de andere
personen herstelden alien.
Behalve dit eene gezin werd in de
nabybeid nog een vrouw aangetast, waar
schjjaiyk door aanraking mat kleding
stukken der eerste lyders. Zy was in
haar jeugd iogföot en de ziekte had van
den beginne af geen onrustbarend ver-
KalpJale Arm3 on sloot daar onmiddeliyk
een koop de waard wilde zyn logement
niet goedkoop verkoapen, ik kreeg er
nóg vijftig pofld af en het boeltje was
myn eigendom. En ik heb hem een be
wys gegeven, kyk" dat zeggende,
gaf hy wederom sen slag op zyn knie
„en alles was in orde. Zeg my nu
eens waar Mrs. Eiwardt is?'
„Wat hebt gy met Mrs. Edwards te
maken, Job?» zeide Louisa half afge
trokken, nog altyd in hare schommelende
beweging.
Ik wil haar myn hand en mijn oog
myn hart, wil ik zeggen, aanbieden 1"
zeide hy „maar ik ban niet op myn
gemak en myn hoofd is niet in orde
Echter weet ik zeer goed, wat ik doe
ik ben gewond, door al den hoon, dien
ik reeds heb moeten verduren, en nu
wil ik Mrs. Edwards vragen, of zy hos
pita van de Kelpdale Arms worden wil
Zjj verdient hetzy u is altyd trouw ge
woest. Ook was zy in haar jongen tyd
mooi te noe aen."
„Job gy hebt te veel gedronken 1"
„Niets mser dan een halve pint ale
geen droppel meer, Miss Louisa. Al een
jaar lang heb ik dat idee in myn hooid
gehad, en ik zeide zoo by my zelven;
loop. De vrouw verkoos niet ter verpleging
te worden overgebracht naar de barak
zy had vyf kinderen de beide oudsten,
7 en 10 jaren, waren zonder gevolg kort
geleden gerevaccineerd, toen wegens de
hierboven beschreven pokkengevallen
vaccinatie op zeer uitgebreide schaal in
de gemeente werd toegepast. De drie
ander9 kinderen, 1, 4 en 5 jaar oud,
waren echter by die gelegenheid niet
opnieuw ingeënt, omdat de tyd, waarin
dit met goed gevolg was geschied, nog
zoo kort geleden was. Al deze vyf kin
deren leefden en sliepen in hetzelfde ver
trek met de moeder en speelden aan haar
ziekbed, nagenoeg den geheelen dag, om
dat zy natuuriyk geen scholen mochten
bezoeken en elders werden geschuwd;
geen van allen ia aangetast.
V/ie ooren heefc om te hooren, dat hy
hoororiepen de profeten in den oudan
tyd. Ik zou met denzelfden uitroep deze
twee tegenstellingen den leden van den
anti-vaccinebond en van den bond van
vegetariërs in het aangezicht willen slin
geren, die, zooal3 dezer dagen weder is
geschied, op roekelooze wyze allerlei
vlugschriften en zoogen aam de statistieken
verspreiden om het volk voor te liehtea
op eene wijze, die heel veel heeft van
misleiding, oui-iat het niet in staat is
de eyiers te beoordeelen, veel minder te
control66ren, maar waardoor zy het toch
terughouden om welgemoed hun kinde
ren aan zulk e6ne eenvoudige inenting
te onderwerpen, die hen kan behoeden
voor ziekte, misvorming en vrosgtydigen
dood.
In de jongste vergadering van den
Genlralen Raad van den Ned. R. K. Volks
bond is een voorstel der afdeeling Rot
terdam aangenomen, om de wenscheiyk-
heid uit te spreken, dat de regeering ten
spoedigste overga tot de indiening vau
het totgszegde arDeidscontract, als zynde
van z er urgenten aard. Aan het centraal
bestuur werd opgedragen zich in dien
zin met een adres tot de regeering te
wenden.
Voorts werd een motie aangenomen,
waarin de wenscheiykheid werd uitge
sproken, dat da afdeelingen, zooveel in
haar vermogen is, medewerken aan de
stichting van plaatseiyke vereenigiugen
in den zin der Woningwet, opdat in elke
gemeente, voor matig, huur, een voldoend
aautal behoorlijke werkmanswoningen
beschikbaar kome. Aan het centraal be
stuur werd opgedragen, een commissie
van advies te benoemen, bij welke de
atdeelingen aangaande deza zaak de noo-
dige inlichtingen kunnen bekomen.
Een leerstoel voor de hemseopathie.
als ik eens myne eigen zaken ga do9n,
dan moet zy myne vrouw worden. En
nu wil ik die zaak dazen avond nog in
orde hebben. Ik talm niet, maar ga
altijd recht door zee altyd. Waar is
Mis. Edwards Z10 zy naar bed is, zult
gy misschien naar haar toe gaan en
zeggen dat zy my niet remen moet."
Louisa Kelpdale zou op een anderen
tyd hebben kuanan lachen over deze
gedachte, maar haar geest was gedrukt,
het was nacht in hare ziel, en zy sloeg
geen acht op zyne koddige opmerking.
Zeg dat aan Mary Pray se, en niet aan
my, Job. Waarom iaat gy my niet aan
my zelve over zeide zy ontevreden.
Job stond op en verliet de kamer.
Louisa hoorde hem op hetzalfde oogenblik
hard aan Miss Prayse roepen. Daarna
was afles weder stil en de erfgename
gaf zich over aan hare nieuwe twyfeling,
tot Mary ia de kamer trad, om ze met
haar te deelen.
De twee vriendinnen spraken fluisterend
over dit onverwachte voorval.
tWarlt vru ilid.)
