ct jut 015 IELEN. 15 Juni. nooriiger: 3N,Vlissingen. mijn Oct. per ons. [geren Balen ACHBIS. RUIKTE PIANO 138. 41e Jaargang 1903 Maandag fitvocl vat eigenwaarde. FBUiUETOÜ MIM Ml L E R M. •MATTEN, ESTEB-BCHEU3E. tober 1903. VELEND, rraad gehouden door STOOTMMX, Aanleg ran das- bi Waterleiding, cobstraat, Vlissingen, ouden, doch op bestelling ten te bestellen. gevraagd. Inlichtingen met aan hot Bureau van dit blad, teekende beveelt zich aan voor jen van ASSURANTIËN, op te Rotterdam, op Huizen, In- oopmansgoederen, Schepen en rier en Zeetransporten. n. mm®. OMTRAMDIENST E3BISS3S «a aiDEELECÏQ t ssingen Remise: vm 4 50 (alleen gen) 5 55. Van Zeilmarkt*m 11— 11 45 nm 12 30 2 55 8 30 10 15. ■dhuis: nm 1 15 2 45 4 15 15, idelburg naar Z ilmarkt Vlissin- 5 20 (alleen op werkdagen) 10 15 11 50 nm 1 20 2 50 7 50 9 20 10 20 11.— adhms: nm 12 35 2 5 3 35 8 35. NÖSGHE HAVENDIENST. lissingen: vm 66 20 7— 55 9 30 10— 10 20 1040 30. Nm 12— 1 10 1 30* 2—' 0' 3— 3 25 3 50 4 10 4 30 6 15 7 10 7 30 7 50 8 20. i Buitensiuis: vm 6 10 6 30 8 30 9 15 9 50 10 10 10 30 10 11 50. Nm 12 10 1 20 r 2 30* 2 50* 3 10 3 40 4— 5— 6 05 6 40 7 20 "7 40 8— afvaarten vallen Zondags uit. ORTIJD. 3 11 50a) b) nm. 3 23 en 6 05 a. 12 15a) 3 50 6 35 LO 25 nm. 1 55 a) en 4 45 50a)b)nm. 3 23 5 50e) veer 30 minuten na het vertrek A. Q skerke vm. 8 10 8 50 naar Breskens, Borsselen en van VlissiDgen naar Borsselen Zy worden des WOENSDAGS naar Borsselen en Neuzen ten EMBER en volgende dagen te ten en het spoorwegstation te fC VLISS1NGSCHE COURANT Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.30. Afzonderlijke nummers 6 cent. Men abonneert zich bjj alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bjj den Uitgever F. VAN VSLBK Jr., Klein» Markt, I. 137, ABVERTENMENvan 1—4 regels 0.40. Voor eiken regel meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs slechts (weemaal berekend, Groot» letters «n dichi's naar plaatsruimte. Yamfcgüi 4agel$&, »p Ito- iaetfiagra. T.l«phooBnHMiis«p so. AboBK«iE.iilt-Adve¥SQa»lSn op «BW vooydeslfge voorwRHsdan. Er Is een artikel, waarin, als wjj dat woord eens mogen gebruiken, de men- sobeiyke winkel al vrij spoedig te ruim gesorteerd is. 't Is eeu artikel, dat in verschillende variëteiten aanwezig is, vooral onder drie benamingen, welke als het ware de diverse graden en trappen weergevengevoel van eigenwaarde, trots, hoogmoed. Wat het eerste betrefc is stellig geen sprake van eene ondeugd. Eik mensch heeft waarde, behoort ze althans te be zitten, en het zj)n alleen de diepst ge zonken individuen, waarvan men getui gen kan dat zjj volBtrekt geen waarde hebben, noch voor den maatschappeiyken arbeid, noch voor het zedeijjk leven. Doch, wanneer wy spreken van het gevoel onzer eigene waarde en beteeke- nis voor de samenleving, dan bedoelen w0 daarmede toch niet zoozeer de weten schap, dat w(j bruikbare en nuttige wezens zijn. Velen onzer kunnen, door aanleg of oefening, iets meer of iets anders dan anderende een heeft een bijzondere arbeidskracht, de ander een zeldzame vaardigheid of vindingrijkheid de een heeft een bijzondere hoogie in de weten schap bereikt, de ander de kunst aan zich onderworpenweer een ander go- voelt kracht vaa zich uitgaan op zedelijk gebied, is geschikt om te leiden of te heorschen, heeft de gave van het woord of van het goede voorbeeld, enz. Het is vooral het besef van de macht om, boven en buiten de alledaagache oide der dingen, iets tot stand te bren gen, en dus iets te doen wat niet allen vermogen te doen, waaraan wij in de meer juiste beteekenis van het woord den naam van gevoel van eigenwaarde schenken. Die macht in den eenen of anderen zin te bezitten, behoort eigenlijk aller streven te zijn, omdat een verstan dig gebruik van die macht noodwendig het goede moet bevorderen en aan het leven, anders zoo eentonig in z(ja alle- daagschheid en zoo alledaagsch in zijn eentonigheid, kleur en beteekenis geeft. Maar wat zouden wij wel zeggen vaneen man, die zich door langdurige athletische oefeningen een buitengewone mate van spierkracht verworven had en daarna die kracht ten vollo ongebruikt liet W(J zouden vooreeist opmerken, dat het zonde was van den tijd en de moeite en wy zouden bovendien wel durven voorspelleridat die ongebruikte kracht vrij naar het Engelsoh. 183.) „Deze brief is voor Miss Kelpdale, niet voor Mr. Prayse." Zoodra zy terugkomt, zal ik hem haar geven, zoo gjj wilt." ,'cKomt er niet op aan," zeide Mau rits," den brief weder in den zak ste kende „ik wil uw eergevoel niet kwet en, en u een wandeling besparen, Job te zal zelf naar Mr. Prayse gaan." sZjj zijn allen thuis," hernam Job bedaard. „Ik denk," zeide Maurits na eenig nadenken, „dat gy op Aver Court wel hd en dan eens van mjj zult hebben booten spreken, en dan van m(jn toch weer grootendeels zou verloren gaan, juist door gebrek aan oefening. Maar wjj zouden bovendien door de beschouwing van dat geval tot een beter begrip van de waarde van den mensch kunnen geraken. Evenmin als het geld op zich zelf waarde heeft, wanneer het tot niets wordt aangewend en ten eeuwi gen dage onaangeroerd blijft, evenmin hebben de menschelQke eigenschappen, gaven, krachten en vermogens eenige waarde, wanneer de bezitter meent het recht te hebben om ze niet te gebruiken. Aan verborgen en begraven talenten heeft de wereld niets. Maar de mensch heeft dat recht niet, om de zeer eenvoudige reden, dat hjj, wat hij bezit, zich zelf niet geschonken heeft; hoogstens met het verkregane heeft gewoekerddat tot meerdere ont wikkeling heeft gebrachten omdat alle eigenschappen, gaven en krachten, den menBch geschonken, kennelijk de strek king hebben om ten dienste van allen te worden aangewend, niet om als sie raden en pronkaels te worden uitgestald. Maar dan staat het ook va3t dat de waarde van den mensch is gelegen in het gebruik, niet in het b e z i t van wat hij boven een ander, of meer dan een ander, op onstoffelijk gebied het zijne kon noemen. Die waarde wordt bepaald door den ernst, waarmede hjj getracht heeft, z(jn gaven en talenten te ontwik kelen, en door den ijver waarmede by, het eens tot zekere volkomenheid ge bracht hebbende, zich er op toelegde, om er zyn medeschepselen de vruchten van te doen plukken. Te weten, dat men op de eene of andere wyze, is begaafd, bevoorrecht of begiftigdde inneriyka overtuiging te bezitten, dat men die gaven tot haar recht heeft doen komende heeriyke gedachte te hebben, dat men ze niet ongebruikt heeft gelaten, maar er mee heeft gearbeid en gewoekerd, dat is het eenige, ware gevoel van eigen waarde. Men weet wat men is en wat man kan dat bewustzyD, maar boven alles het be- wustzyn vac. daarnaar te handelen, heeft e6n verheff nüe werking, veroor zaakt, zoo men wil, een soort van irois maar dan een trots in den goeden en edelen zin van het woord. Men gevoelt wel zyn eigen waarde en b6teekonismaar schrijft die niet aan zich zelf toe. Men is trots op het nut dat veispieid wo.dt door onzen arbeid, in welken zin dan ookop het goede en schoone dat er door tot stand inge bracht op het licht dat van ons is uit- vertrek, van myn verbiyf in het bui tenland ,Dat is wol mogeiyk," antwoordde Job zeer langzaam. „En wat heeft Miss Kelpdale welge zegd?" vroeg hij. „Niet dat ik het recht heb u zoo sch6rp te ondervragen, of dat my zulks zoo mooi staatmaar gy beg'.ypt nu nog niet de reden daarvan. Heelt zy van my gesproken ais van iemand, die niet door en door slecht is als van iemand die zich op haar verzoek heeft verwyderd om nie mand meer lastig te vallen." „O, zy denkt dat er niemand beter is dan Mr. Hope," zeide zy. „Fritton, is dat scherts of ernst. Scherts niet, of ik smyt u van den heuvel af, zoo oud als gy zjjt." „Je behoeft my myne jaren niet in het gezicht te verwyten," zeide Job norsch „kan ik het helpen?" „Wat wilt gy daarmede zeggen, dat er niemand beter is dan Mr. Hope Job zag de spanning, waarin Maurits verkeerde, en hy doorzag het geheim geheel. Hy wist nu dat er een bitieie teleurstelling op handen was en dit ver heugde hem, dat hy immer getrouw was aan zön atkeer en ver van bemin- gegaan, op de beschaving die wy hebben meegedeeld, den zegen dien wjj hebben verspreidmaar, de eer geven wij niet aan ons zei ven. En zóó zal het gepaste gevoel van eigen waarde ook zyn waarde behou den en zich zelf als het ware verme nigvuldigen. Het vuur verteertmaar er is ook een heilig vuur, dat altyd onder houden wordt en alleen maar zuivert en verlicht, niet vernielend om zich heen grijpt. Het is juist de heerlijkste gedachte, aan het ware en zuivere gevoel van eigen waarde verbonden, dat hetgeen wy vol brachten om zoo te zeggen 66uwig blyft en van het eene geslacht op het andere overgaat. Wat de vioek is van het kwade is in dit opzicht ook de zegen van het goede. Ieder dia, naar da mate van zyn gaven en krachten, die gaven en krachten ten goede aanwendt, die heeft iets biy- vends tot stand gebracht, iets, datwellicht schijnbaar weer verloren gaat, of dat, in den loop der tyden, gansch andere vor men aanneemt, iets wat wellicht nimmer zal bewonderd of bewierookt worden, maar dat, hechter dan menige graniet- zuil, de eeuwen zal trotseeren. Een gepast gevoel van eigen waarde te kunnen bezitten, Iaat dat ons aller streven zyn. Een wetsontwerp is ingediend tot wyziging der jaarwedden der griffiers by de rechteriyke colleges en gerechts hoven en daarmede verband houdende wetteiyke voorschriften. De jaarwedden van de griffiers bjj den Hoogen Rrad en by de gerechtshoven zyn tot een geiyk bedrag voorgesteld als die der raadsheeren by deze colleges. Die van de griffiers by da rechtbanken te Amsterdam, Rotterdam en 's Graven- hage wordt f 4000 en by de overige rechtbanken eerste klasse f 3500 by die der tweede klasse f2500. Die van den griffier by da kantonge rechten Amsterdam, Rotterdam en 's Gra- venhage f3500, bij de overige kanton gerechten eerste klasse f 2000 by die dor tweede klasse f 1500by die der derde klasse f 1300. Onder de verdere wyzigrngen behooren: Het voorschrift, dat de griffiers voor schotten van de belanghebbenden en hunne gemachtigden kunnen vorderen dat zy hebben te voldoen aan de ver plichtingen der borgtochtenwecdat de griffierechten overal gsiyk zullen zyn dat de afgifte van stukken ten dienste van den Staat voortaan kosteloos zal kunnen geschieden 6n dat de geiden, tot nog toe door de griffiers ten eigen neiyk. Des morgens had hy één oogen- blik gehad, dat hy zyn afkeer van de Hopes byna had ter zyde gesteld, op verzoek van Miss Louisa, toen zjj wenachte dat h'J Archibald als haar vriend zou beschouwen, maar het gezicht van dazen jongsten broeder had de betere aandoe ning geheel verdrongen. „Wat ik daarmede wil zeggen Denkt gy dat ik scherts? Ik verzeker u, dat zy aan niemand meer denkt, dan aan Mr. Hope." „Heeft zy dan eindeiyk eene betere meening van my opgevat I' zeide hy zacht in zich zeiven „heeft zy eindeiyk haar afkeer overwonnen, zich mijne be lofte herinnerd en geloofd dat ik mya woord zou houden 1" zyn broeder, op wien Job doelde, kwam hem geenszin) in de gedachte hy wist het niet hoe Archibalds mesning omtrent Misg Kelpdale veranderd, even min als dat daze executeur en voogd geweest was, waaruit zich een nauwere betrekking ontwikkeld had. Hy herinnerde zich alleen dat Archibald een ongunstig oordeel over Miss Kelpdale had geveld, en meende dat Archibald zich slechts enkele dagen, wegens zaken, den hout handel betreffende, te Carrisford had behoeve, in strafzaken geïad, voortaan zullen worden geheven ten bate van den Staat, De op het tijdstip van het inwerking treden dezer wet fungeerende griffiers, mat uitzondering van de op 25 Febru ari 1900 benoemden, ontleenen aan deze wet, voor zoolang zy hunne functie bjj hetzelfde college of gerecht bekleeden, het recht op eene jaariykscha schade loosstelling ten bedrage van het verschil tusschen hunnen op het tydstip van het in werking treden dezer wet bestaanden pensioengrondslagen de jaarwedden, die zy krachtens deze wet genieten. Da wet treedt in werking op nader „door Ons" te bepalen tydstip. Een aanschrijving van den minister van Justitie. De minister van justitie heeft tot de procureurs generaal by de gerechtshoven een circulaire gericht waarin hy het ver trouwen uitspreekt met verzoek daar van kennis te willen geven aan de rechteriyke ambtenaren in hun ressort, welke daarvoor in de termen vallen dat in gevallen waarin tot het griffie- of parketpersoneel behoorende personen, tengevolge van een oproeping voor her halingsoefeningen by de militie tydeiyk hun werkzaamheden niet kunnen waar nemen, door de betrokken rechteriyke ambtenaren rekening zal worden gehou den met de belangen der afwezigen, en dat met name de voorziening in de tydeiyk verlaten plaats niet aldus ge schiede, dat daarvan het ontslag der voor den militairen dienst opgeroepenen het gevolg is. By de circulaire is gevoegd een af schrift van een schry ven door den minister tot den minister van oorlog gericht, in antwoord op diens schry ven waarin hy do aandacht van den minister van justitie vestig ie op een geval, dat een rechtorljjk ambtenaar een zyner ondergeschikten uit zijn betrekking zou hebben ontslagen omdat deze, voor herhalingsoefeningen bij do militie op reroepen, tjjdelllk zyn werkzaamheden niet kon waarnemen. Uit de ingewonnen ambtsberichten bleek d n minister van justitie dat in,bedoeld ge val de belanghebbende in geenêriei opzicht eenig nadeel heeft geleden tengevolge van de oproeping voor den militairen dienst en dat overigens wanneer tot het griffie- of parketpersoneel behoorende per sonen om bedoelde reden tydeiyk hun betrekking moeten verlaten, met do be langen der afwezigen steeds door bun superieuren rekening wordt gehouden. Hoezeer zulks derhalve niet strikt noodzakeiyk achtend, heeft da minister van justitie niettemin, ter voldoening aan den wensch van den minister van oorlog, de bovenvermelde aanschrijving tot de procureurs generaal by de gerechts hoven gericht. Een Kieswet-quaestie. Door den Hoogen Raad werd gisteren opgehouden. Louisa Kelpdale had zich zelfs gunstigar over hem uitgelaten dan hy had durven hopon, en in de volhaid zijns harten dankte hy er den hemel in stilte voor. Hy was teruggekeerd en gevoelde zich haver waardig, voor wien hy z'Jn vroeger leven had vaarwel ge zegd on had gestreefd een deugdzaam mensch te worden. Job Fritton had ge zegd dat Miss Kelpdale nu gunstiger over hem sprak dat zij zelfs geloofde dat Job hem ais haar vriend beschouwen zouen ofschoon hij spottend by het verhaal had gelachen, toch was Maurits dankbaar voor da ontvangen mededeeüng. Met een verlicht gemoed verwyderdo hy zichLouisa Kelpdale was zijne ver loofde, en zy had zich zoodanig biyven beschouwen en loeren gelooven aan die onwankelbare liefde voor haar, welke op zyn gehesle loven, zoo ten goeds als ten kwade haren invloed uitgeoefend had. ZIJ was zich de kracht zyner liefde bewust geworden, en wachtte hem nu, gereed om de verzekering zyner onveranderiyke aanbidding aan te hooren. Hy had zyn best gedaan, om voor haar eea echtgenoot te worden, dien zy niet zou versmadenhy had de paden der duisternis, waarin hy zjjne betere gevoe de volgende uitlegging der Kieswet ge geven. EeD student verzocht plaatsing op de kiezersiyst voor 1903—1904 op grond van het door hem met goed gevolg af gelegd examen, bedoeld in de wet op het hooger onderwys, hetwelk toegang geeft tot de studie aan de universiteit. B. en W. van Haarlem wezen dat verzoek af, welke afwyzeade beschikking door den kantonrechter aldaar werd gehandhaafd. By den Hoogen Raad werd nu door hem aangevoerd, dat tengevolge van de wyziging by de wet van 1900 van art. lb 4o der Kieswet het in dat art. bedoeld examen, aanspraak gevende op plaatsing op de kiezersiyst, niet meer behoeft te zijn een examen dat benoembaarheid tot eenig ambt, vervulling van eenige betrek king of uitoefening van eenig beroep geeft, maar dat het void oande is, dat tusschen het examen en die benoembaar heid zij het verwyderd verband bestaat. Dus zou ook het toelatingsexa men tot de universiteit en dientengevolge tot het examen voor een doctoraat daar onder vallen. De H. R. achtte die opvatting ODjuist en geen steun vindend in de gesch ledenis der wyzigingswet van 1900. Immers daarbij heeft da rageering uitdrukkelijk vastgehouden aan den eisch, dat de exa mens dienen om het bewijs te leveren, dat da geslaagde candidaten ge-cut war den de noodige kennis te bezitten voor een zeker ambt, betrekking, beroep ot bedrijf. Dusdanig vermoeden is niet verbonden aan het toaiatings-examaa tot aan univer siteit op zich zelf, terwyi de zekerheid ontbreekt, dat dit door een ander examen, waarmede dat vermoeden wei is verbon den, zal worden gevolgd. Mitsdien werd de beschikking van den kantonrechter gehandhaafd. Lichting 1902. De minister van oorlog heeft den re- gimmts-cominandanten verzocht, vóó: het vertrek der miliciens 1902 met groot verlof aan dezen m-jdedealing ta doen, dat bet hem aangenaam is zyno byzon- dc-rs tevredenheid te betuigen voor hunne trouwe plichtsbetrachting by hst verleenen vau den gevorderden militairen bystand gedurende hun verbiyf ouder de wapenen. Man schrijft aan „de Tel.": Met onze z. g. viermaander miliciens heeft men nog niet veel op, naar het schQot. Zoo is nu wadar door den minis ter van oorlog bepaald, dat de miliciens, die tot ziekendrager in oorlogstyd wor den opgeleid, enkel uit genoemde cate gorie miliciens gekozen moeten worden. Deze regeling maakt een vreemden indruk omdat bekend is, dat het ontwik kelde gedeelte onzer miliciens, en daar toe beboeren de vierm.aand9rs, nu liever niet voor gezegds betrekking in aanmer king komen. lens had versmoord, verlaten, en zy zou aan den ernst zyner liefde gelooven. Hy had getoond, welke macht zy op hem uitoefende en zou hem begrypen. Hy had den iaataten dag afgewacht, die haar door haar eed en hare erkentelijkheid aan ham bond, opdat zy zien mocht, dat hy haar niet wantrouwde en vreesde dat zy haar woord zou brekan. Hy was edelmoedig jegen3 haar geweest, en zy zou wederkeerig edelmoedig jegens hem zyn, daar zy hem nu zoo goed kende. Opgetogen daalde hij den heuvel afhet levendige karakter zyner jeugd, waar mede wy nog geen kennis gemaakt hebben, scheen by hem teruggekeerd, toen hy met vluggen tred, onder het neuriën van een liedje, voortging. Dit was de aanvang van een nieuw werke- ïyk leven voor hemhet vorige was alleen geboren uit koortsachtige hersen schimmen. Archie had hem reeds voor lang gezegd, en in zyne brieven voorspeld, dat hy alleen standvastigheid behoefde om alles te worden, wat hy wildedat by talent en energie bezat en dat alleen een besliste goede keus tot geluk kon leiden. Wordt varvolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1903 | | pagina 1