Maandag
20 April.
e» jtknre Modeblad,
Japanstoffen.
Mo 92.
41e Jaargang
1903.
D
BEKEHGMAKmG.
lionneert l( op ie
FSUILIBTON.
Ifeispsk (onrast
met GeTH. Zondagsklad
f1.30,f-.ïr«iif-,55p.ljw.
'OSHTJES.
s m a
A J E.
van de Sande.
:herp concurreerende pry-
Joor Boekhandelaar
IR RET SEN,
St. Jacobstraat.
inde beveelt zich aan voor
van ASSURANTIËN, op
(otterdam, op Huizen, In-
lansgoederen, Schepen en
en Zeetransporten.
BEK1R.
EA.MB ISHSÏ
ssas sa stsssisuss ?.v
Meutesrm 450 {alleen
5 66 fm ZtSmmtova
H45 na 1280 115
4 15 5 10 6 55 6 5B 7 46
j-g sftsr ZtSsuurU flimm,
S3
op wsrkdageal
50 na 1215 1 30 3 5
515 6 7 7 60 8 81
ÏHE HA.YMJDISNST.
a -.T&, 8— 8 20 7—Ï50
9 40 10 1020 10 40
- rm 110 1 80 2 23?;
8 43 4 4 20 5 58l
7 SG 820,
•asiaiavso 8 10 9 80 f 10
8 5® 9 S0 101-3 10 S3
1 SO 12 10
1 28 143
319 S,S8 3 50 410 4 SO
28 40 8— 8 SO.
•HH-SCHSLOS.
JB
iöa) b) nar 3 30 en 6 20 c)
1216s) 8 3 55» 0 80
0 25 aai 1 55 a) g} en i 4»
5 a) b) eis 3 30 0 20 e) b)
minuten ne hit vertred
,5
VS»
s
8 30
8 50
3r«sk»ns,. Borselea
isar Breakens tea
its 15 minuten,
ÜBBingea naar Boresela
sïi xsst aangelegd,
ot van 3,65 van Naassea
in.
'gelegd.
q«ï suaorwegatatioa
2 25
"8 23
2 40
6 84
6 54
7 56
S 21
6 18
7 25
8 48
5 31
8 15
7 24
7 58
7 52
8 48
8 38
14
'9 47
10 1
2 28
9 55
10 8
.0 28
.0 36
•10 48
11 2
1*11)5
"kte treinen vervoeren
'10*14
b
jeineentebestuur.
Opneming wegen en voetgaden met
de kunstwerken.
Burgemeester en Wethouders van Vlis-
iigon
maken bekend
jat, te beginnen met Woensdag 29
pjil e. k., eene algemeens opneming
,1 plaats hebben van de wegen en
oetpaden met de kunstwerken in die
jineente.
Vlissingen, den 18 April 1903.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKS.
De Secretaris,
J. H. DOMMISSE,- L. 8.
6 49
10 40
2 8
6 16
6 38
10 28
1 25
6 8
7 5S
11 40
S 10
7 25
8 30
12 37
8 50
8 5
8 48
12 53
46
8 28
9 6
110
4 82
8 38
VLISSINfiSClIE
Prys per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 6 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F, VAN BB VBLBB Jr., Kleins Markt, I. 187.
COURANT
ABVERTENTEËNvan 1 4 regels 0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie wordt de prQa slechts tweemaal berekend. Groot* letters
en cliché'® naar plaatsruimte.
isgslftes Bitgeasaiwi ®g Sss- ea feeeüag@s<
UTalaphoosmumiKiM* ÏO.
Afe®aEïiïK#2te=Mv®?28SiMea op saai? vooMosllge voorwaarden.
Afkondiging van een kohier der be
drijfsbelasting, dienst 190211903.
De Burgemeester van Vlissingen
maakt bekend
dat op heden bij hem ontvangen en
q den Rijksontvanger is gezonden, een
loor den Directeur der directe belas-
ingen te Middelburg executoir verklaard
ohier wegens de bedrijfsbelasting, dienst
902/1903
de daarop voorkomende belastingschul-
igen worden uitgenoodigd om hunne
Bilslagen op den bepaalden tijd aan te
uiveren, ook ter voorkoming van ver
tolgingen
en herinnert
dat de bezwaarschriften binnen zes
reken na heden behooren te worden
En is hiervan afkondiging geschied
het behoort, den 18 April 1903.
De Burgemeester voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
beste vorm van voorkoming van
tijdelijke armoede.
II. (Slot.)
Van de buiteniandsche gemeentelijke
«zekeringen t6gen werkloosheid schijnt
meest aantrekkelijk die te Gent,
daarop wy vroeger al eens de aandacht
lebben gevestigd. In vele andere plaat,
en schynt meer sprake te zyn van een
tort van vermomde bedeeling, waardoor
iet doel natuuriyk geheel voorbygestreefd
wordt.
vrij naar het Engelsoh.
137.)
Zy zeida toen dat hy de kans voor
tyd verloren had dat zy hem die
id gegeven, door zich van hen beiden
^erwyderen en hem de gelegenheid
legeven had tot spreken, en dat haar
'so dien dag af de schuld niet kon
iten wcfrden van de gevolgen zyner
'ttkeloosheid, zy beschouwde hem als
man, die zich opzetteiyk tegen haren
W had aangekant en er dan ook later
uw van zou hebben maar by was
gelukkig, meende hy, en by richtte zyn
'■lit voorwaarts op een nieuwe kans,
"iet achterwaarts, met een gevoel
i™ berouw over eene schoonen wensch
Te Gent en ook op nog enkele
andere plaatsen, heeft men eene op
lossing van het vraagstuk gezocht in
de richtiDg van hulpverleening aan de
vakvereenigingen. Gent is eene industrie
stad by uitnemendheid, waar de vakver
eenigingen zeer bloeien. Bijna zeventien
duizend arbeiders in nyverneidsonderne-
mingen zyn leden van zeven en veertig
vakvereenigingen. De meesten hadden
reeds lang fondsen tot uitkeering by
werkloosheid, maar deze was geheel on
voldoende.
Het gemeentebestuur besloot daarop
voort te bouwen op den bestaanden
grondslag en het zyne te doen door
toepassing van een stelsel van subsi-
diëering. Bepaalde fondsen zyn daarvoor
bestemd en onder beheer gesteld. Daar
mede worden de uitkeeringen.die de vak
vereenigingen aan hare leden doen, en
tevens de door de werkloozen terugge
haalde inleggelden op eene daartoe in
gestelde spaarbank, verhoogd.
In laatstbedoelde richting wordt echter
nagenoeg niet gewerkt. De werklieden
worden nagenoeg alle lil eener vakver-
eenigingmaar hst vereenigingsleven is
niet overal zoo sterk ontwikkeld en men
zou natuuriyk werklieden, die zich
wenschten te zien gesteld in het genot
van dergeiyke fondsen, niet mogen nood
zaken tot aansluiting aan eene vereeniging.
Voor ons land is deze opmerkiDg na de
ervaringen der laatste tyden dubbel ge
wichtig.
Wei is waar worden te Gent de toe
lagen slechts verstrekt in geval van
werkloosheid oraafhankeiyk van den wil
van den werkman en dus niét by
werkstaking maar dergelijke instellingen
hebben natuuriyk eene sterke toeneming
van het ledental der organisatie ten ge
volge en het valt te betwyielen of eene
directe aanmoediging daartoe wel tot de
taak van het gemeentebestuur behoort.
Te Gent is zeer beslist geconstateerd dat
door de bedoelde en dergeiyke maat
regelen het verantwoordeiykheidsbesef en
de solidariteit voortdurend worden be-
vord8rd en o n z e ervaringen van de op
vatting van verantwoordeiykheid en soli
dariteit by de leden der vakorganisaties
zyn niet zoo byzonder verbiydend.
Het rapport der Amsterdamsche com
missie is verschenen vóór de gebeurte
nissen, waarvan de gevolgen zich nog
levendig doen gevoelen. Ware het anders,
men zou vermoedelijk eene instellicg,
die hy gekoesterd had en welke nu voor
altyd in rook was verdwenen.
Gedurende den geheelen weg, dien
langen afwisselenden tocht naar Aver
Court, gedurende welken hy het voor
werp zyner liefde aan zyne zorg zag
toevertrouwd, zag hy de kans duideiyk
voor zich.
Zyne voogdyschap zou wel kort zyn
maar bood hem toch het vooruitzicht
aan van haar dikwyis to zien, terwyi
zy in hem als in haar eenigen vriend
al haar vertrouwen stelde, nu haar
grootvader overleden was.
Zekeriyk zou van dien dag af aan
een nieuw leven voor hem beginnen,
meende hy. Hy had zich zyn weg af
gebakend en hy was geduldig, volhar
dend, vol hoop in weerwil van al de
tegenkanting, welke hem wachtte, en
de voorspelling der vrouw, die hem zoo
nauwkeurig gadesloeg, en zyn geheim
met zooveel schranderheid had door
grond.
Archibald Hope had zyn besluit ge
nomen.
die zich direct by de vakorganisaties
aansluit, wel hebben ontraden. Thans
wyst de commissie er op, dat het ver-
eeningsleven in de hoofdstad te weinig
ontwikkeld is (in goeden zin dan zeker
om van een werkloozen-verzekering als
die te Gent veel te kunnen verwachten.
Een veel ernstiger bezwaar wordt door
het Sociaal Weekblad aangeduid, dat er
op wijst, dat het Amsterdamsche ver
eenigingsleven zich weinig beweegt in
de richting der ontwikkeling van het
fondsenwezen en dientengevolge eene
regeling van gemeentewege.aan bestaande
toestanden mosiiyk kan worden aange
past. Er zjjn gansche reeksen van vakver
eenigingen, waarin de hoeveelheid arbeid
juist zeer sterk afwisselt en die toch geen
uitkeering doen by werkloosheid.
Nu zou wel is waar het geven van
subsidie van gemeentewege ten gevolge
kunnen hebben dat de werkliedenV6i-
eenigingen dergelijke fondsen gingen in
stellen, maar ons komt het voor dat
hetgeen hier van Amsterdam gezegd
wordt, in nog sterker mate van tal van
andere plaatsen geldt, waar ze.fs het
vereenigingsleven nog zeer weinig ont
wikkeld is. En mag dit nu wel een
reden zyn oman onzen tyd, waarin de
behoefte aan instellingen tot voorkoming
van armoede voortdurend toeneemt, den
werkman die gaarne voor zich en de
zynen zorgt, de gelegenheid daartoe te
onthouden
De Amsterdamsche Comrcijsie heeft
deze en dergelijke bezwaren ook wel
gevoeld en zou daarom liever zien dat
alle werklieden van een zelide vak, on
verschillig of zy al of niet ergens zyn
aangesloten, zich vereenigden tot een
lokalen vakbond, mtt het uitsluitend
doel, elkander tegen werkloosheid te
verzekeren. Die lokale vakbond zou dan
de verzekeraar wezen, die de premies
van de vakvereenigingen zou ontvangen,
zoowol als van de afzonderiyke, niet aan
gesloten werklieden.
Men heeft hiertegen het bezwaar ge
opperd, dat men by niet-georganiseerden
niet zooveel voorzorg en inzicht mag
onderstellen, dat de groote meerderheid
bereid zou zyn tot de ondersteuningskas
toe te treden.
Wy deelen dit bezwaar nietmaar
zouden er toch alweder op willen wy'zen,
dat men met de voorgestelde regeling
toch altyd min of meer de bonden en
organisaties op den voorgrond stelt. Is
dit, tegenwoordig vooral, wel de aan
gewezen weg Mag men de gemeénte-
ïyke financiën wel in verband brengen
met dergeiyke organisaties, die er ver
moedelijk op den duur de politiek wel
niet bulten zullen houden In elk geval
zou de gemeente zydelings subsidie geven
aan de vakvereenigingen, die zich wei-
licht te eenigertyd tegen haar keeren.
Ons wil het voorkomen, dat het in
stellen eener gemeenteiyke verzekeriDg,
die met den werkman zelfstandig han
delt, ieder in de gelegenheid stelt om
deel te nemen en zich niet met bonden
en vereenigingen inlaat, ver de voorkeur
verdient, en nog meer dat particuliere
verzekeringsmaatschappijen met subsidie
van wege het Ryk of de gemeente wor
den opgericht. Zulke maatschappijen
zouden in de groote gemeenten een zelf
standig bestaan kunnen hebben. Op het
platteland, met inbegrip van da kleinere
steden, zouden zy een aantal gemeenten
kunnen omvatten, gelegen in een be
paalde streek, waar de toestanden onder
ling veel overeenkomst hebben.
Op dit laatste zal dunkt ons, byzon
der moeten worden gelet. Op groote af
standen kunnen de toestanden onderling
zeer V66l verschillen. Ook zyn er een
aantal bedryven, waarin aan dezen vorm
van veizekering geene behoefte bestaat.
Dit is mede een reden waarom aan een
algemeene en verplichte Eyksvarzekering
hier niet kan worden gedacht. Dit geval
staat geheel op zich zelf.
Nu de in Amsterdam gedane stappen de
zaak als het ware voor goed aan de orde
hebben gesteld, vertrouwen wy dat in elke
gemeente, waar de verzekeriDg tegen
werkloosheid niet als een volkomen on
verschillige zaak kan worden beschouwd,
hare totstandkoming, in welken vorm
dan ook, ernstig zal worden besproken
en overwogen, opdat ook in deze de
tyde nake, waarin het onvarmydeiyk
maatscbaj peiijk kwaad met vrucht wor
de bestreden.
ui hui musea—a— niniiim—*BSSÈSSSSÈSSSS*
JMe Deeï.
De erfgename van Aver Court.
EERSTE HOOFDSTUK.
De avond was reeds sedert eenigen
tyd gevallen, toen de reiskoets, die hen
van het station naar Aver Court bren
gen moest, het dorp Garrisford binnen
reed en de nieuwsgierigheid opwekte
van hen die zich nog niet ter rust had
den begeven. Het was by tienen
een laat uur voor plattelandsbewoners
in zulk een somberen, vochtigen Novem
beravond en slechts hier en daar be
wees een licht dat men nog niet te bed
was. Nu en dan werd er een gordyn
opgeschoven en vertoonde zich een ge
zicht voor de ruiten, om te zien, wie
zoo laat nog de nachtefljke stilte in het
dorp kwam verstorenen een man die
een kruiwagen met waggelende schreden
voortreed, omdat hy te lang in de Kelp
dale Arms, of in eene andere herberg
op zijn weg vertoefd had bleef eensklaps
stilstaan, zette zich op zyn kruiwagen
neder, om met wyd opengesperden mond
den stoet na te oogen, welke hem voor-
byvloog.
Hy scheen een ingezetene van Car-
risford te zyn, toen hy riep met een
sedert eenigen tyd mede gereed de ont
worpen betreffende hst Militaire Strafrecht.
Dubbele bekentenis.
lerste Earner.
De Eerste Kamer is voornemens na
haar terugkomst allereerst in de afdee-
lingen te onderzoeken de aanhangige
wetsontwerpen, teneinde deze nog dezelfde
week in openbare vergadering af te doen.
Voor op6nbcir8 boraadslagiEg' liggon
schorre stem
„Hallo 1 wat is er r-ou hier gebeurd
als ware de plaats binnenkort geheel
ve-anderd, of zag hy door zyn aan
houdend drinken eene geheela omkeering
in zyne geboorteplaatsdaarna stond
hij van zyne zitplaats op en reed verder.
De reizigers in het rytuig hoorden
deze opmerking niet, en Job, die achter
in den bak zat, had gedurende den ge
heelen rit van het station af geslapen.
Of Lady Kelpdale geslapen had was
moeiiyk te zeggen zy zat zeer stil, met
gesloten oogen; doch zy scheen tot be -
wustzyn te komen, toen zy het dorp
inreden.
„Louisa, nu zyn wy te huis.»
„Ja te huis," antwoordde deze
met een zucht. Alles wat het haar tot
een te huis gemaakt had, was, sedert
zij het had verlaten, verdwenen, en wat
het haar nu zou gaven was moBiiyk te
gissen. Na den dood haars grootvaders
zou er eene vrouw in gevaar zyn, dit
gazegde van den ouden maa herinnerde
Archibald zich, toen zy over den smal-
len weg reden, die door een heining van
h9t park, waar hy haar het eerst ont
moette, gescheiden was,
„Wy zullen Sir Richard zoo laat storen
In het „Katholiek Sociaal Weekblad»
van 18 April schryft mr. Aalberse onder
bovrnstaand opschrift het volgende
Volgens „Het Volk» van 12 April zeide
mevrouw Roland Holst in de begrafenis-
meeting van het comité van verweer
„Wy hadden wel moed, maar weinig
hoop, omdat wy wisten dat wy niet sterk
genoeg waren om te keer te gaan alle
mach.en der bu.geriijke maatschappij
de wet, de regeering, het leger, de justitie,
de politie, de leugens der burgeriyke pers.
Hoe kunnen wy nu zeggen, dat wy niet
overwonnen zyn? Die wet is er. Maar
ze maakt den vakstrjjd niet onmogeiyk.»
Hier hebben wy een tweevoudige be--
kentenis
lo. dat de leiders der beweging het
arme werkvolk willens en wetens mis
leidden, toen ze het, vleiend met hoop
op succes, tot de algemeene werkstaking
aanspoorden, en wie deed dit heftiger
dan mevr. Roland Holst?
Ook Domela Nieuwenhuis verklaarde
op de vergadering van 't comilé van ver
weer 11 Apr. 1903 („Het Volk" van 15
Apr. 1903)„Niemand was zoo dom te
gelooveD, dat de wetten zouden worden
ingetrokken. Voor de sociaal-democraten
was hét uit, toen do wetten waren aan
genomen, men wilde deze bewegiDg on
dergeschikt maken aan de politiekdat
verraad hebban de sociaal-democraten op
hun rekening. Htj wyst verder op de z.
i. oneeriyke critiek van Troelstra, en ia
het volkomen eens art de plaat, dia
vanwege de katholieken is verspreid,
waarop Troelstra is afgebeeld als „de man
met twee aangezichten.»
2o. dat de aangenomen wyziging van
het Wetboek van Strafrecht den vakstryd
niet onmogeiyk maakt.
Wy betoogden nooit iets anders. Maar
dat dit thans resds zou erkend worden
door de sociaal-democraten, dat is inder
daad orerbluffind brutaal, voor wie zich
herinnert, hoe in manifesten en rede
voeringen 't toch dag in dag uit het volk
voorgelogen is, dat de regeeiing een aan
slag beraamde op de vakorganisatie,
voor wie zich herinnert óek de schande*
ïyke plaat van „Het Volk», waarin dr.
Kuyper werd voorgesteld een geketend
arbeider wurgende I
En thans verklaart mevr. Roland Holst,
gewoonweg, alsof daar nooit aan getwij
feld was „de aangenomen wet maakt
den vakstryd niet onmegeiyk."
In de TweedeKamer sprak mr. Troelstra
van de schaamteloosheid der liberalen.
Vragewelke qualiftsatie meent hy
dan wel de juiste voor dit laaghartig
gedoe zyner eigen paitygenooten
Men vrage vooialhoe qualificeert hy
zyn eigen houding
vrees ik,» zeida Lady Kelpdale; wy
hadden deze reis liever in twee dagen
moeten doen."
„Sir R'chard zal biyde zyn zyne doch
ter weder te zien,» zeide Archibald.
„Ja-a," was het antwoord; „maar
daar hy ongesteld en altyd opvliegend
is, zal hot hem misschien onaangenaam
stemmen, als wy nu zoo onverwacht
aankomen. Ik weet het natuuriyk niet
het is maar eene onderstelling Sir
Richard heeft zflne eigenaardigheden,
evenals geheel zyne familie."
„Hy zal te biyde zyn als hy my
weder ziet, dan dat het late uur hem
ontevreden zou maken,» zeide Louisa
„het is neg geen tien uur geslagen,
geloof ik."
„Daar slaat het juist op die ver-
wenschte kerkklok, die my altyd aan
myn eigen begraafplaats doet denken,"
fluisterde Lady Kelpdale.
De weg liep zeer krom en was in
vroeger tyd gemaakt voor het ge
mak der landeigenaren, zonder acht te
gaven op den rechten weg en toen het
rytuig keerde liet Louisa op eens het
raampje neder en zag naar buiten.
Wordt vervolgd.
