.390 M
itr Sear.,
eist.
a fl
1
Vrijdag
17 April.
iiiliiok tetoe.
90.
41e Jaargang
190&
Jitzetver-
Istaat,
De prezen zyn j
door den Staat
gegarandeerd
deelneming
ïsen,
at Hamburg ge-
e Geldloterij,
eter
m worden.
Jm deze voordee-
ende,namenlijk:
|s is in het ge~
OOO Mark.
0.000 Mark
0.000 Mark
-0.000 Mark
0.000 Mark
0.000 Mark
5 GQ0 Mark
0 000 Mark
0 000 Mark
0 0Q0 Mark
0 000 Mark
0 000 Mark
O 000 Mark
0.000 Mark
0 000 Mark
0 000 Mark
0 000 Mark
5.000 Mark
3.000 Mark
2.000 Mark
1.C00 Mark
500 Mark
400 Mark
deze loterij,
115000
rijzen en 8
a op de helft
jprjjs valt. Bij
lent de san-
van hes plan
da speler in
premie, niet
in de laatste
in elke klasse
1 der 1ste klasse
ukkigste geval
in de 2a kl.
in de 3e tot
4e tot 70.000
^0-000 Mark,
Mark, in de
tot 600.000
jstrekking, die
kost
slechts fl. 3.50
slechts fl. 1.75
slechts fl. 0.90
pr de volgende
juiste Iflat der
egeven in het
voorzien van
faat, welk plan
verzend,
de loterij cnt-
imiddeliyk na
rende trekking
lijst.
verzending
pen
reet en prompt
|er de strengste
t men eenvou-
a,ook tegen
la met de aan-
van loten voor
lende trekking
of uiterlijk to!
II
fclkantoor
uitschland.
t 429,606,58
12,108,892,54
253,907,77
14,162,800,31
van f 500,—
i b b e 1 e n, zoo
kkt men alsdan
1 pGt.op het
21.79 pCt., enz.
of f 11,48 per
jrden uitgekeerd,
pie van f 180,50
van het 60ste
llmie ais Winst-
liddel burg de
- Vlissingen en
fïl».
ÏLISSIHeSCHE CODA
i
Prys per drie maanden 1.30. Franco per post 1.53.
Afzonderlijke nummers cent. Man abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren ai rechtstreeks bij den Uitgever
f. VAM m VXLBB Jr., Ktelu Markt, I, 187.
ABVERTENTIENvan 1 4 regels 3.40. 'v'oor eiken regel
meer 10 cent. By directs opgaaf van driemaal plaatsing dsrzelfde
advertentie wordt de prijs slechts tweemsal berekend. Groots letters
«n cliché'» naar plaatsruimte.
■<r*3;®sfc|ai éagpips, raisesealagi l®s- m £«estia§«n.
dWHauAbMhr^iiik turnt TeuMigi T«Mrw*Mïé6&.
Ba Rijksmiddelen.
i afgeloopec maand was voor de
schatkist voordeeliger dan Maart 1902.
opbrengst der Rijksmiddelen bedroeg
tamelijk f 12,177,993.711/, tegen
111,454,858.67 in het vorig jaar, een
roordeelig verschil van ruim 7 ton.
Ditmaal is de vooruitgang niet te
darken aan het wisselvallige succasBia-
lecht, maar hebben bijna alle middelen
tr aan medegewerkteen verblijdend
verschijnsel voorzeker.
9aan we de verschillende rubrieken
dan valt te constatearen bij de grond-
telastisg een stijging van £33,000, by
personeel van f31,000, en big de
rfifibelasticg van f 64,000. Alleen de
rermogetsbelasting bracht een f2000
minder op. Dit is echter (mét de domei-
nen, die f 62,000, en den wijnaccijns die
115,000 lager waren dan verledeu jaar)
eeaige vermindering c.p de ïyat
)e invoarrechten stegen met f 76.000,
accijnzen met f 258,000. Hierin droe-
1 bij de suikeraccijns met f 97,000,
gedistilleerd met f 148,000, het zout
met f 9000, het bier met f 5000, en het
geslacht met f 13,000, waartegenover
echter de bovengenoemde vermindering
den wjjnaccjjns.
B3 de belasting op de gouden en zil
veren werken zien we een vermeerde
ring van f2000, terwijl voortsdê zegel
rechten f 35,000, da registratierechten
(96,000, de hypotheekrechten f 12,000
ca de successierechten f 57,000 hooger
waren dan verleden jaar.
Ten slotte noteeren wij de volgende
rameerdericgen de posterijen f 82,000,
rijkstelegraaf f 20,000, en de loods
gelden f21,000.
De opbrergt over de eerste drie maan -
jen van dit jaar was f29,929,788.66
tn overtreft met f 1,790,000 aie van het
zelfde tijdperk van 1902. (N. Ct.)
Het reglement van orde voor de
Tweede Hamer,
De „Prov. Gron. Ct." meent, dat hel in
cident Van Dedem-Van Kol op de drin
gende noodzakelijkheid vcyst van een
herziening van bet regiement van orde
voor de Tweede Kamer. Tot dusver was,
v rgeleken met de disciplinaire regels
voor paritmenten in de andere consti
tutioneels staten van Europa, het regle
ment van o:de uitermate vrij zinnig en
ware zeker te wensehen, dat die
cd, die een bswfjsis van de waar
digheid der Kamer en van den geest
van vertrouwen tuaschen de leden onder-
lieg en van respect voor den voorzitter,
g handhaafd kon worden. Maar de party
itr sociaal democraten schijnt dat onmo-
:yk ts maken. Wanneer zich de ge-
bfurtems'-en van de vorige week herha
len, toen eerst Dinsdag tegenover den
A 1
vrij naar het Engelsch.
135.)
Het was de laatste wensch geweest
van den baronet, van niet by z(jne voor
vaders te rusten, welke hij by zijn leven
zoo geëerd had, en die wensch werd
ëerfciedigd, ondanjrs Job Frittons fjdel
verzet, die het eens onrechtvaardige
tedelwijze noemde, Sir William van
ce voorvaderen te scheiden. Vier
-ten er, die het l|jk naar z(jn laatste
lustplaats volgdenArchibald Hope,
Louisa Kelpdale, Mrs. Kelpdaie en Job
Archibald had zijn vertrek van Tor-
ïuay uitgesteld. Twee personen had
toen nog verwacht, maar deze waren
Wit gekomen, ofschoon z(J het beloofd
voorzitter en den volgenden dag tegen
over een medeiid, door den heer Schaper,
aan toon is aangeslagen, waarbij de perken
van hetgeen kan worden toegelaten of mat
een tot de orde roepen in het goede j
spoor teruggebracht, ver z(jn overachre-
den, dan zal het noodig zijn, dat de i
voorzitter daartegen gewapend z|j met i
verscherpte tuchtmiddelen tegenover
leden, die de vrijheid van spreken van j
den volksvertegenwoordiger ergerlijk mis
bruiken.
Van den kant der socialisten is met
betrekking tot het afdeeliogsonderzoek
de redeneering geaccepteerd dat het uit
zjjn aard geheimhouding eisebt. Maar
zij hebben zich voorbehouden op den j
regel uitzondering te maken als het een -
zaak betreft, die het volstrekt noodig is
dat aan de groote klok wordt gehangen.
Ieder ziet in dat dit een onmogelijk stand-
pust is. Wie maakt uit of de uitzonde
ring reden van bestaan heeft? En wat
bijjft van den regel over als persoon
lijke appreciatie mag leiden tot op-zijde-
schuiven er van Het incident Van
Dedem Van Kol en de houdiog daar
tegenover aangenomen door de socialis
tische Kamergroep schijnt te eischen,
dat het reglement van orde voor de
Tweede Kamer op dit punt onomwonden
uitspraak doet. Dat hst volhouden door
de socialisten van hun reserve zou
moeten laidan tot afschaffing van hst
afdeelmgsonderzoek,zooals de heer Loh-
maa In de vergadering der Kamer van
1 April j.i. beweerde, geven wijniet toe.
Men kan, op de wjjze waarop dit voor j
het behandelde in da vergaderingen
met gesloten deuren ia het reglement
van orde is bepaald, geheimhouding voor
het in de afdeelingen behandelde, voor
zoover het niet officieel wordt bekend
gemaakt, voorschrijven, ais wanneer
verbreking der geheimhouding valt onder
het bereik van het Strafwetboek.
Het komt ons voor zeer de overwe
ging te verdienen of voor dergelijke aan
vulling van het regiemeEt van orde de
tyd is gekomen. En het komt ons ook
niet overbodig voor de tuchtmiddelen,
die het reglement van orde opsomt
het is voor het verschil tusschen de
Tweede en Eerste Kamer taeksnend dat
in het reglement van orde voor de
Eerste Kamer da opneming van niet ten
enkel tuchtmiddel is noodig geoordeeld
te vermeerderen met een dat, op het
voorbeeld van Duitschland, de gelegen
heid, schenkt een Kamer lid desnoods
uit de vergadering te verwijderen. Nog
is ons parlement vergelijkenderwijs een
toonbeeld van orde en goede moDieren.
Maar teekeoen van „verwording" komen
hier ook in het gezicht. Zich daartegen
over in veiligheid te stellen vóór het tot
gelegenheidsvoorschriften komen moet,
onder den druk van eea plotselinge ge
beurtenis voo-gedragen en aangenomen,
is wijze politiek.
een medewerker van het „Berliner Tage-
blatt" uitgelaten over de staking en baar
verloop.
Het belangrijkste gevolg der staking
achtte de ministerde versterking van
de positie der regeering. Dr. Kuyper hield
da Nsderlandsche arbeiders voor veel te
verstandig om den toestand van onrust
en beroering te laten voortduren. Er zou
nog wat gepraat en „geproclameerd"
worden, maar dat zou ook alles zijn.
Aan een wederopleving der beweging
geloofde b(j niet j de regeering was echter
gereed.
Met het oog op de bestaande mogelijk
heid van een staking in het verkeerswe
zen in de naburige landen, geloofde de
minister, dat het te wensehen was, dat
ook daar de noodige voorzorgsmaatrege
len werden getroffen.
Slachtoffers.
Minister Kuyper over de staking.
Minister Kuyper he6ft zich tegenover
hadden. Mr. Prayse had een aanval ge
had vau zya ouden vijand, de jicht, en
was met in staat op den bepaalden dag
op reis te gaan, en SirR.chird schreef
ter elfder ure dat hp zi.,k was en hem
door zijn geneesheer rust was aanbe
volen. De plotselinge tijding van den
dood z^Jls vaders was te veel voor hem
geweest, schreef hy hij was Haar
lichaam en ziel verpiet, en de teleur
stelling, van niet in staat te zijn het
laatste bewijs van eerbied te geven aan
zjjns vaders nagedachtenis, was hem
bijna even ondrasgiyk, als zjjn lijden.
Dit alles schreef hij aan Archibald Hope
dien hy dankte voor zyne goedheid, en
wien by de zorg voor zyne dierbare
echtgenoot., Lady Kelpdale en zijn6 lieve
dochter Louisa, gedurende hare reis
huiswaarts, aanbeval en aldus de ver
plichtingen vermeerderde, die de nieuwe
baronet aan hem had.
Archibald gaf den brief aan Miss Kelp
dale, die hem met aandacht las en daar
na teruggaf.
„Wat zou ik zonder u gedaan hebben
Mr. Hope?" vroeg zy met dankbaarheid
in oog en stem.
„Myne kleine diensten zyn geen dank
waard," zeide by.
Van harte sluit de „Nad." zich aan
by de stemmen, die hier en daar opgaan,
dat het aantal slachtoffers der jongste
gebeurtenissen tot een zoo gering mog6-
lyk aantal moge worden beperkt.
Juist het feit, dat de overwinning van
gezag en orde zoo volkomen en beslis
send is, maakt het gemakkelijker om,
zonder schade voor het algemeen belang,
met barmhartigheid op te treden.
Toen in het begin der vorige week de
spoordirecties publiceerden, dat wie bin
nen zekeren termyn zich niet weder had
aangemeld, ontslagen zou zyn, hebben,
naar de berichten luidden, vele stakers
deze aankondiging met een glimlach
ontvangen. Die glimlach beduidde tosn
evenwel niet„ten slotte zal tóch genade
voor recht gelden", maar: „ten slotte
zal men ons töeh weder moeten aan
nemen. Immers net Ccraihj van Ter weer
zal, volgens belofte, niet „dulden" dat er
slachtoffers vallen,"
Het Comité van Verweer heeft zich
nu te pletter geloopen cp de kracht van
het gezag, zedeiyk steunend in het rechts
besef en de ordelievendheid van de over-
groote meerderheid der natie.
De revolutionaire spoorwegvereeniging
is gfiyk de heer Oadegeest in de
nachteiyke vergadering te Amsterdam
klaagde „in den grond geboord."
Thans is dunkt „De Ned.» hetoogen-
blik daar, te bedenken, dat er naast
kwaadwilligen een breeds schaar van
misleiden, van zedeiyk zwakken is, wien
vergevensgezind moet worden tegemoet
getreden en die in het gebeulde der
jongste dagen orgetwyfeld een les voor
het l6Y6n hebben ontvangen. Thans
vooral is het tijd het oog te vestigen op
die vele onschuldige vrouwen en kinderen,
die de bewerkers der revolutie misdadig
opofferden, maar wier wonden door de
overwinnaars zooveel doeciyk moeten
worden geheeld.
Wy gevoelen de bezwaren, die zich
voordoen, zoowel met 't oog op het ge
trouw gebleven spoorwegpersoneel, ais
met 't oog op het feit, dat een bedreiging
„Dat zyn zy wei," antwoordde zy
treurig.
„Ik heb een plicht te vervullen om
trent een overleden vriend," zeide hij.
„Ja, hy was uw vriend," fluisterde
Louisa, „hij schatte uwe vriendschap
hoog, Mr. Hope, hooger dan gy wel
denkt hooger dan gij ooit waten
zult."
„En waarom zal ik dat nooit weten,
Miss Kelpdaie?"
„O, vraag dat niet," antwoordde zy,
terwijl de kleur voor een oogenblik op
hare wangen schitterde „laat my liever
denken aan den vriend, dien hy voor
my geweest is."
Zoo gingen de iaDge dag9n en nach
ten voor de begrafenis voorby, met Hope
als eenigen trooster want Lïdy Kelp
dale trachtte niet te troosten, maar had
telkens haar oog op Archibald gevestigd,
als gevoelde zy het nog, dat hy de
eenige kans verloren had, welke zy
meende hem te hebben aangeboden. De
dag der begrafenis kwam en liep ten
einde, men begon de toebereidselen tot
vertrek naar Carrisford te maken, en
Archibald werd met het uur ernstiger,
Ba terecht, want Torquay zou hem
geen aangename herinneringen achter
met ontslag iets van haar kracht voor
de toekomst inboet, wanneer ze niet
onverzettelijk biyft gehandhaafd. Maar is
aan beiderlei bezwaar niet tegemoet te
komen, door b. v. de misleide ontsla
genen zooveel mogelijk als nieuwe be
ambten weer aan te nemen, zoodat
pensioenrechten enz. van voren af aan
beginnen te loopen Wy geven het denk
beeld voor beter. Wy kunnen alle factoren,
die hier in aanmerking komen, niet over
zien. Maar wy voegen onze stem by die,
welke Maandag in de christeiyke werk
liedenverenigingen werd gehoord, toen
deze in het Paleis voor Voiksviyt tot
werkgevers en spoorwegdireeliën de bede
richtten, „in hunne houding tegenover
de ontslagenen, vaar mogelijk, barmhar
tigheid te oefenen en inede te werken,
om de droeve herinnering aan de „stille
week" uit te wisschen en tegemoet te
komen in den nood."
Deze motie, van die zyde waar men
het meeat gesmaad is, maakt een ver-
heftenden indruk en vinde zooveel dosn-
iyk gehoor.
Voorspraak.
De Haagscha correspondent van hot
„Handelsblad", wyzend op de onteagiyke
schade van materieelen en moreelen aard
door de stakers aangericht, acht hst
zi6keiyk cm te wensehen, dat de directies
maar alles zouden vergeven en vergeten
en de berouwvol terugkeerenden weer in
genade zouden aannemen. De wet van
eigen schuld is een harde wet, maar de
handhaving er van is een yzeren nood
zakelijkheid ter wering van kwaad. Haar
te ontkennen, leidt tot ontaarding.
Maar gelijk er straf moet zyn voor
de schuld, opdat het kwaad niet ongestraft
kunne geschied' n, zoo kan er ook straf -
m u a t w«ot, mortr ge corresDondent op.
Er zullen onder de stakers schuldigen
zyn van meer dan ééa schakeering
raddraaiers, opruiers, booswilligen
maar ook misleiden, meegesietpten
en zelfs tegen wil en dank opgejaagden,
vreesachtige, licht te terrorisearen naturen.
Wat er met deze meDscherr gebeuren
moet, of ze alien voorgoed buiten de
deur moeten biy ven, of de min schuldigen
wellicht na kortoren of langerea tyd
van ontbering weer kutnen worden a-m»
genomen wy kunnen er niet over
oordeelen. Het oordeel daarover moet
biyven aan de directies. ZQ, niet het
buitenstaand publiek zouden in 't vervolg
weer met die menschen hebben saam
te werken. Zy ook, niet het publiek,
kennen de schakeeringen van schuld en
weteD, wie kwaadwillig was en wie
misleid.
Doch er is nog ééa categorie van
personen buitsn de leden der directies,
welke recht van meespreken mag doen
gelden.
Dat isHet korps dtrgenen die aan
den arbeid bleven.
Aan hen is de overwinning te danken,
welke de orde behaald heeft op ae
revolutie.
laten. Hij had Sir William leeren hoog
achten. De onverwachte dood van den
baronet had hem geschokt, maar de
meeste smart gevoelde hy over de klein
dochter des overledenen. Hy was nu de
eenige raadsman 6n vriend op wien zy
bon rekenen, op wien zy ook vertrouwde,
en op dat vertrouwen was hij trolsch.
Louisa was vriendaiyk, zelfs onderdanig
jegens Lady Kelpdaie, maar Archibald
gevoelde dat er geen vertrouwen tus
schen haar beiden bestond an dat er zelfs
tyden waren, dat Louisa byna op baat-
hoede voor hare stiefmoeder was. Er
kwam goede tyding van Maurits, een
uur voor zy naar Aver Court vertrek
ken zouden. Deze tyding hield hy voor
zich tot zy in den spoorwagen zaten
en Toiquay achter hen lag. Toen haaide
hy den brief uit den zak en zeide
„Ik heb dezen morgen bericht van
myn broeder Maurits gehad."
Louisa wendde zich driftig tot hem
zeggende
„Is hy in Engeland?"
„Neen neen, hy is op rei3 naar
Centraal Amerika, waar hy voornemens
is zich te vestigen. Het is eene groote
verlichting, Miss Kelpdale, te kunnen
denken dat de laatste overblijfselen van
Welnu, juist omdat aan hen de zege
is te danken, hebben zy het recht van
meespreken in het weder aannemen der
ontslagenen. Ook omdat zy, evengoed
als de directies en nog meer wellicht
dan deze, met die mannen zouden moeten
samenwerken. Eu ook omdat zy, óók
misschien nog beter dan de directies,
weten wie misleid zyn en wie misleid
hebben.
Zy kunnen het scboone werk dat zy
in de afgeioepen week hebben verricht,
op waardige wijze btkronen door by hun
superieuren tot voorspraak te zyn voor
diegenen van de ontslagenen, die zulks
verdienen.
zy zyn, door die schuldigen, dwaseiyk
onderkruipers g&schoiden 5 zy zyn door
hen gesmaad en gehoond.
Voorwaar, de schooae taak van flat
trouwgebievea personeel is nog niet tea
einde.
Ontmaskerd.
Meer clan een heeft nog steeds gahoopi,
dat we in Kamerleden als Troelstra,
Schaper en Hoisdingen mannen bezaten,
op wie, afgezien van hun vcrderfeiyke
theoriëen, toch ais op mannen te goeder
trouw te rekenen viel.
Deze hoop is thans beschaamd en
volstrekt ydel gebleken.
Wie zich de moeite gunt, om naast-
elkander te leggen wat Troeistra na 31
Januari in „Het Voik" scareef; bij de
interpellatie in de Tweede Kamer dorst
betuigen, en nu gedaan heeftvoelt ea
tast hoa hisr het bederf uit de theorie
in hot karakter sloeg, om niet andera
over te laten dan vergevorderde iateliec-
tueele vaardigheid,
Ook het jongste manifest te R >tierdam
door Helsdisgen onderteokand, toont wat
man hij eigenlijk is.
Juist daarom kan men w zich niet
genoeg over verblijden, dat nu
uitkwam wat grenzeniooza aanmatiging
er in lag, dat deze mannen dorsten
zeggen wij vertegenwoordigen ds ar
beiders in Nederland.
Hst mocht wat.
Da niet-revolutionairen staan nu als
ééa man tegen hen over. E-i onder ds
revulutionair-gezinda arbeiders gaat do
groote hoop met Domsia Nieuwenhuis
mee, en beschikken Troelstra c. s. over
een niet-noemenswaard contingent.
Een tooüije lager zingen, zal nu zaak
zyn voor de heeren, 'of heel da firma
verloopt, aldus lezen wij in „De Stand."
De „Nieuwe Gourant" staat nisi- alleen
in hare afkeuring van de rlaat u; het
jongste nommer van „De N.d. Spectator".
Onderscheidene bladen sluiten er zich by
aan, en inderdaad, zóó opgevat, kan zg
niet anders daa ergernis g9ven.
Maar is dsze opvatting ds eauig mo-
geldke, de ware Waarecbgslijker dunkt
't ons zegt bet „N. v. d. D., dat de aan
gehaalde Bijbeltekst „Vader, vergeef
het hun, want zy welen Eist wat zij
geheimzinnigheid met de zekerheid dat
by nog leeft, wegstel-ven.-
„Ja," antwoordde zy in gedachte.
„Ik zou dien brisf gaarne lezen,"
zeide Lady Kelpdale, hare hard er naar
uitstrekkende. „Ik kende uw. braedar
reeds voor Louisa hem ontmoet had. Ik
heb aityd in zyne bevordering groot be
lang gesteld,"
Archibald aarzelde een oogenblik. Hy
meende Louisa Kelpdale het eerst den
brief ta laten lesen, maar de oudste dar
dsmes had zich op hare meerdere jaren
en daardoor op baren voorrang beroepen.
Hy gaf hsar dus den brief en zy las
hem gretig door, en eensklaps ophou
dende, legde zy hare hand op die harer
schoondochter, en riep uit
„Hy komt niet weer terug. Dat
schryft hy."
Louisa Kelpdale zag onzen held aan
en zeide
„Kunt gy dat gel00ven
„Daar ik het karakter mg as broeders
ken zya zucht naar avonturen an zijne
wispelturigheid, zoo betwyfel ik zyae
vestiging aldaar zeer.»
(Wordt oerv.'hd,
