Zaterdag
28 Maart.
hwttde teilen.
tfo. 74.
41e Jaargang
1003.
FeyiiiBim
55 K R 1 C 11 T'
VLISSIJieSCBE C0IIBA1T
PrQa per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afccnderiyke nummer» 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boafc-
hanaelaren, Postdirecteuren of rechtstreek» fey den Uitgever
F. YAH m YSmu Jr., Kleine Markt. I. 187,
A-BYERTENTISN van 1 regel» 0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bg directe opgaat van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie wordt de pry* aiechts tweemaal berekend, öroote letters
en cliché'* naar plaatsruimte.
Vspss&iBS «agsltlks, st%es®®i«a ep los- m. fMstCasan.
Ako&ii^msnia-AdTMtontiBn op soar voordeeltga voonrsardas.
ZD, die ziel» met 1 April op dit
bind wensckei» te abouneeren,
ontvangen de tot dien datnm
verschijnende nnmmerg gratig.
Se vaccine wet.
Da (Nieuwe Courant" wijst op het
gevaar dat de zegen der vaccinatie door
liot wetsontwerp van dr. Kuyper tot be-
perkingvan den vaccinedwang zal worden
Ingekrompen oi verkort en dat daardoor
voor da ingsënte kinderen, eeu gevaar
zal ontstaan dat tot nu toe afwezig
mocht worden geacht. Veel ernstiger
evenwel is de vrees van het blad
„dat, wordt de wijziging wet, de
zegenrijke werking der vaccine voor de
volksgezondheid zal worden beperkt. Met
allen eerbied voor den ernst der ge
moedsbezwaren, mag worden geconsta
teerd, dat de beweging tegen den vac
cinedwang in den loop der jaren meer
maer het karakter eener zuiver anti
revolutionaire actie is gaan vertoonen.Mag
van onontwikkelden verwacht worden,
dat zij ter dege onderscheiden, dat deze
beweging uitsluitend gericht is tegen
den vaccine-dwang en niet tegen de
vaccinatie Ja, mag dit eigenlijk wel
als vaststaande worden aangenomen En
is het niet geoorloofd te voorspellen dat
de kleine luyden van anti-revolutionai
ren huize, is maar eenmaal de zydeling-
sche dwaDg opgeheven die hen tot het
laten inenten hunner kinderen bewoog,
er een eer in zullen stellen van hun
goed-calvinistische gezindheid openlijk
blijk te geven door hun kiDderen voort
aan de veel gesmade kunstbewerking
te onthouden Ongerekend nog Iaksch
heid, onverschilligheid, vergeetachtigheid.
„Die vrees l(jkt ons verre van her
senschimmig. De minister Kuyper stelt
het voor, alsof zijn ontwerp alleen maar
ten gevolge zal habbei), dat het duizend
tal ongevaccineerde kinderen, hetwelk
thans van schoolonderwijs verstoken
moet blijven, tot de bijzondere school zal
worden toegelaten. Men luistere daarne
vens naar een andere stem.
„Het is die welke zich hooren liet in
het blad der heeron Staalman en De
Vries, „De Christen-Democraat." Hoezeer
hen ook het partjj-verband knelt en
perst, niemand zal ontkennen dat, op
het stuk der vaccinatie, zjj anti-revolu
tionair zijn als de btste. Het ontwerp
gaat hun dan ook lang niet ver gecoeg.
Welnu, weet men wat zjj verwachten
als practisch gevolg van het voorgestelde,
volgens hen overigens onbevredigende
en beginsellooze wetje Ziehier
„Wij z(jn vast overtuigd, dat aanstonds
b|J het inwerkingtreden dezer wot, aan
vrij naar het Engelsch.
119.)
HIJ nam het glas en dronk het achter
elkander tot op den laatsten droppel
'edig, terwgi by de woorden „schande
en ondergang* mompelde, toen zjjne gele
landen den rand van het glas aan
raakten.
Monsieur yillard sloeg een zljdeling-
schen blik op hem, waarna hg zich
Weder aan het werk zette met de woor
den „Behande en ondergang, ja, schande
en ondergang over dien Monsieur Hope
'an Glasgow, myn trouwe, beste Job.
Ja, schande en ondergang."
Het was als schreef hg deze woorden
'tt z(jnen brief, zoo dlkwgis herhaalde
bijna alle scholen met den Bgbel, voor
ongeveer alle kinderen ontheffing zal
moeten worden verleend.
„Honderden en nog eens hondorden
ouders uit de volksklasse, die hun kin-
deren laten vaccinearen, doen dit alièèa
en uitsluitend omdat zjj moeten.
„Zy weten nu eenmaal dat de kinde
ren niet naar school kunnen, wanneer
voor hen geen „vaccinebewys" kan wor
den overgelegd daaraan zyn ze zoo ge
woon geraakt, dat alleen dit de reden
is, waarom zy ze iaten inenten.
„Byna geen enkele moeder uit de
arbeiders-klasse zou er aan denken baar
kind bloot te stellen aan het gevaar voor
ernstige ziekte, volgens hare stellige
overtuiging verbonden aan de vaccinatie,
wanneer niet de wet onverbiddelijk haar
voor de keuze steldeof vaccineeren of
uw kind zonder ondeiwys laten.
„Vertrouwen in de vaccinatie tot be
veiliging tegen da pokken bestaat by
verreweg de meeaten bf in 't geheel niet
öf izóo geringe mate, c'at men er niet
het minste gevaar voor wenscht te ris-
keeren.
„Algemeene ontheffing van de ver
plichting zal dus weldra het gevolg zyn
aan alle Scholen met den Bgbel."
Het Centrum zegt, dat het sommigen
velen wellicht nog altijd moeieiyk
valt tegenover het inentitigsvraagstuk
een geheel objectief standpunt in te nemen
9n bet te beschouwen in dan eenigen
zin, waarin het beschouwd moet worden:
als medisch vraagstuk. Eokel de weten
schap dient hier aan het woord te komen
en wanneer bare uitspraken de vaccinatie
en zelfs de gedwongen vaccinatie eischen,
heeft men zich, in het algemeen belang,
daaraan te onderwerpen,
Maar er ryzen ook andere bezwaren,
n.l. van lieden die tegen de inenting de
zelfde bedenkingen opperen ala tegen de
assurantie. Ea op hen zy het niet uit
sluitend op hen heeft de minister by
het ontwerpen van zyn wetsvoorstel het
oog gehad. Dat bewij3t de opheffi van
da verplichte vaccinatie alleen voor de
byzondere, niet voor de openbare scholen.
Als de dwang niet geoorloofd, van me
disch standpunt niet weiischeiyk is, dan
behoort hy voor alle scholen opgeheven
te worden in het tegenovergestelde ge
val voor alle gehandhaafd. Feiteiyk houdt
de minister alleen rekening met de „ge
moedsbezwaren" ten opzichte van de
vaccinatie, en daarin ligt het zwakke
punt van het voorstel, wyi deze bezwaren
hier niet op hare plaats zyn en feitelyk
geen bezwaren mogen zyn. Dit klemt
te meer, daar de regeering van den
anderen kant toont, de beteekenis der
vaccinatie geenszins te onderschatten,
door voor te stellen opschorting der ont
heffing by pokken-epidemie en door by
a'gemeenen maatregel van bestuur voor
schriften te willen vaststellen om een
goede toepassing der vaccinatie te be
vorderen.
Had de minister zich tot dit laatste
bepaald, dan zou het voorgedragen wetje
hy ze, telkens een zydelingschen blik
op Job slaande, die met het ledige glas
in de hand recht op bleef zitten tot dat
de brief gereed zou zyn. Job vond dat
de Fransche heer groo'en nonsens sprak
en zat eenigen tyd na te denben over
de waarschuwing, welke den Kelpdales
voor eeuwig a'le vertrouwen in Mr. Ar
chibald Hope zou doen verliezen. Hy
begon van 't lange wachten slaperig
te worden en hoorde een onaangenaam
geraas in zyne oorenhet was alsof
Monsieur Yillard zat te rooken, en zijn
vriend in een dikke damp gehuld was.
Eindeiyk ontstelde by door eene droo-
merige verbazing, toen hy de zwarte
oogen van den gentleman door den rook
heen als vuurvonken op hem gevesiigd
zag, zoodat hy het eindeiyk niet langer
kon uithouden en zyne oogen voor dat
gezicht moest sluiten. Hierop ontviel
het glas aan zyne hand en biak in
duizend stukkenhalf bewust hoorde
hy de schade, die by veroorzaakte, maar
wat hsm meer hinderde was dat aan
houdend gesuis, alsof er op honderd
fluitjes tegeiyk geblazen werd, waardoor
zyn hoofd begon te duizelen en hy met
de kamer langzaam ronddraaide. Hy
had nog half het bewustzjjn te voelen,
ongetwyfeld vrjj algemeene instemming
hebben gevonden. De gevaren, die de
vaccinatie oplevert, kunnen, zooal niet
uitsluitend, dan toch voornamelyk te
wyten zyn aan de wyze van vaccineeren,
aan het onvoldoende der voorschriften.
De minister heeft hier het terrein be
treden, waarop mannen van alle richting
elkander kunnen ontmoeten.Di medische,
wetenschappeiyke zyde van het vaccine-
vraagstuk moet meer en beier worden
bestudeerd, zonder dat men zich daarby
laat leidendoor partipris of stokpaardjes
van welke soort cok. Door een zeker
„prerogatief" te willen scheppen voor
de leerlingen van byzondere scholen is
de quaestie verplaatst, dreigt oen hinkend
stelsel te ontstaan,dat verschillende beden
kingen uitlokt en tot ernstige inconve-
niënten kan aanleiding geven. De over
wegingen, aan de leerplichtwet ontlaend,
bieden daarvoor geen voldoende grond
en evenmin de verwachting, dat „het
byna duizendtal kinderas, dat thans
blijkt, door den vaccinedwang van de
school geweerd te worden, voor de school
(zal) gewonnen worden."
De bezwaren, die daartegenover staan,
en het oordeel van verreweg de meeste
medici leggen voorhands meer gewicht
in de schaal.
Wy veronderstellen fian ook, dat dit
ontwerp van minister Kuyper evenmin
groote kansen op aanneming biedt ala
het voorstel, door den heer Lobman
veertien jaren geleden irgadiend. Beper
king van dpn vaccinedwang zou, naar
onze meening, alleen behooren te geschie
den op medische gronden, waartoe het
Kamerlid voor Breukelen, de heer de Waal
Malefjjt, anderhalf jaar geleden den weg
aanwees. In een referaat, uitgesproken
op de algemeene vergadering van den
Bond tegen vaccinedwang, te Rotterdam
gehouden, opperde deze afgevaardigde
vragenderwyze. het ëankueeKt, Êrds^wet
te bepalen, dat, wanneer en zoolang een
geneesheer met het oog op den alge
meen gezondheidstoestand van een kind
inenting ongeraden acht, van de bepaling
in artikel 17 vrystelling moet worden
verleend.
Voor een dergeiyke regeling zou onge
twyfeld veel te zeggen zyn, en wy ge-
looven, dat zy in ruimeren kring byval
zou vinden, dan met de thans voorge
stelde ietwat halfslachtige wetswyziging
het g6val is.
Ds Eagasrmgsontwerpen.
Het „Wkbl. van h6t Recht" heeft
naar aanleiding van het voorloopig ver
slag over de regeeringsontwerpen oenige
beschouwingen, waarin de overwegingen
van politiek en opportuniteit, die h6t
verslag bevat, ter zyde gelaten worden
en de redactie zich bepaalt tot het zuiver
juridisch deel van de vraagstukken.
De bestrijding van art. 284bis ïykt
haar uiterst zwak, immers
„Daarby wordt geheel uitgegaan van
het belang der vakorganisatie en het
schynt de bedoeling, dat dit belang
dat er eene hand in zyn zak werd ge
stoken, waarin hy den brief van Miss
Kelpdale geborgen had, doch was mach
teloos om er zich tegen te verzetten.
Eindeiyk had hy nog de kracht om
uit te roepen: „O hemel, wat is dat?5
en Monsieur Yillard bedaard naast hem
zittende, een toonbeeld van geduld, klopte
hem andermaal vriendschappelijk op deii
schouder, zeggende „Beste Job, alles
in orde alles in orde, beste Job,"
en begon toen dea brief, dien hy open
gebroken had te lezen.
Toen hy den inhoud nauwkeurig had
nagegaan, lag Job op den stoel zyn hoofd
over de leuning hangende, en haalde
diep adem. Hy had alles vergeten, zelfs
zyn nieuwen vriend, dien hy zonder
het minste kwaad vermoeden gevolgd
was. En die nieuwe vriend, met Louisa
Kelpdale's brief in den zak, stond nu op,
maakte de das van Job uit voorzorg los,
en sloop toon op de teenen de her
berg uit.
Hy ontmoette niemand, ofschoon hy
naar den bediende rondkeek, welken hy
den toestand van Job had willen mede-
dealen, voor hy vertrok, verliet de her
berg en spoedde zich naar de plaats
terug, waar hy den getrouwen knecht
aanranding van anderer vryheid door de
leden der organisatie wettigt. Die aan
randing wordt dan goedgepraat door de
opmerking, dat ook door wetten veler
vrjjheid wordt verkort en dat de pressie,
die wordt geoefend, is in hst belang
van hen, die haar ondergaan. De od-
juistheid van de vergeiyking tusachen
dwang, uitgaande van den Staat en
dwang, geoefend door een vrywillig zich
verbonden hebbende groep van personen
tegen hen, die niet tot die groep be
hooren, behoeft niet nader te worden
aangetoond. Het onrechtmatige van de
pressie ligt voorts juist daarin, dat zy
een opvatting van wat hun belang zou
meebrengen, wil opdringen ook aan hen,
die daarover anders oordeelen. Ieder be
hoort zelf te weten wat zijn belang
vordert en vryheid te hebben daarnaar
te handelen. Dwang om in te gaan, ook
tot de misschien opaichzelf uitnemende
vakorganisatie mag niet van een groep
in de maatschappy voortkomen indien
hy uoodzakeiyk ware in het algemeen
belaDg zou hy slechts van den Staat
kunnen uitgaan. Wy kwamen van, be-
wys van den cirkelgang der mensch-
heid, teiug tot het vroegere gildenwezen
in modernen vorm. De ontwikkeling der
vakorganisaties zal door bet verbod van
dwang van de zyde der georganiseerde
arbeiders, misschien minder snel gaan
zy zal minder kunstmatig wezen en dus
een gezonder basis hebben".
Ten opzichte van de woordenkeus
van het voorgestelde art. zou het week
blad aan het woord „middelen" een
materieele beteekenis gehecht willen zieD,
maar het best acht hot nog „een spe-
cialiseerende bepaling, welke het verbo
dens nauwkeurig afbakent en begrenst."
Facultatief geeft het blad in overwe
ging te spréken van „feitelijkheden".
Da principieelo aanval op het voorge
stelde art, 858i)is, acht het weekblad
sterker dan die op 284 bis. Met de rechts
overtuiging van „velen" komt het art.
in stryd maar het blad acht den stryd
mot het recht „hoogst betwistbaar".
Een „verdedigbare gedachte" ligt vol
gens het W v.h.R ten grondslag die niet
aangetast mag worden, maar haf. blad
voegt erby „mits met redeiyken termyn
van opzegging". Yoor te langen tyd mag
men hem niet van zyn wapen berooven.
Dit wil de redactie dan ook eerst gewaar
borgd zien door een officieel dienstcontract.
Met de in het verslag geuite
veronderstelling, dat de mogeiykheid
krachtens art. 27 der Spoorwegwet be
staat, is het blad het niet eens. Het
betwyfelt of aan dit artikel een zoo ver
reikende bevoegdheid kan worden ont
leend
„Indien de woorden „hetgeen verder
ter verzekering van de behooriyke uit
oefening der spoorwegdiensten en het vei
lig verkeer orer de spoorwegenkrachtens
deze wet is voor te scbryven", zoo ruim
mochten worden opgevat,dan zou de regee
ring ook wel by algemeenen maatregel
het ontydig verbreken van het dienst-
der Kelpdales ontmoet had.
Alfhonse Yillard was opgewonden,
hetzy door de Devonshirer ale, dien hy
gedronken had, ot door de ontdekking,
welke hy gedaan had, door zonder er
eene gewetenszaak van te maken, den
brief open te breken,
Hy sprak overluid in het Fransch
haalde zyne schouders op gesticuleerde,
klapte in zyne handenen toen hy op
het onverwacht Archibald Hope hem zag
naderen, liep hij naar dezen toe, en
wierp zich onverhoeds in zyne armen.
„Wat moet dat beduiden?" zeideAr
chibald, na zich van den schok hersteld
te hebben, Monsieur Villard op elle
boogslengte van zich afhoudende.
„Kent gy my niet herkent gy my
niet
„Monsieur Villard de man die my
te Glasgow een bezoek gebracht heeft
Ja, nu herken ik u," zeide Hope, hem
loslatende. „Wat brengt u in Devonshire?
Is by gevonden
„Het is gevonden, ik doorzie het ge
heel," zeide Monsieur Villard. O, brave
man, beste vriend, ik begryp nu het
geheele stuk door en door."
„Hebt gij, ontdekt waar myn broeder
ia?" vroeg Archibald haastig.
contract kunnen verbieden en het tweede
lid van art. 56 der Spoorwegtwet maakte
een nieuwe strafbepaling overbodig. Wy
gelooven dus, dat inderdaad, zoolang
geen zekerheid is gegeven, dat de spoor
wegbeambten niet aan zeer lang^ ter-
mynen zuilen worden gebonden, da
voorgestelde bepaling terecht als onbiliyk
word gekenschetst. Dit principieele argu
ment van de tegenstanders der bepaling
verdient derhalve alle aandacht, meer
zeker dan het ten slotte nog aangevoerde,
dat de werkman zou mogen kiezen tuB-
schen zyn verplichting tegenover zyn
werkgever en die tegenover zyn vakorga
nisatie. Door dit coi filet van verbintenis
sen, dat de werkman zichzelf schept,
kan hy zich niet onttrokken achten aan
de door hem aanvaarde verplichtingen,
De hier bestreden opvatliBg is een sofi3-
tery van bedenkaiyk karakter."
Nopens de wooj d m in het ontworpen
artikel „met het oogmerk", gaat de redac
tie accoord met hen, die „wetende dat"
beter achten. Voorts wil zy de strafbe
palingen afhankeiyk stellen van het
werkelijk ingetreden zijn van de strem
ming van het verkeer. Zuinigheid met
het „strafmiddel" wordt aanbevolen.
Art. 358 .er zag de redactie liever ge
schrapt.
Het wetsontwerp om de ingeiyfden
by de militie van de lichtingen 1900
en 1901 zoolang onder de wapenen te
houden als raadzaam wordt geoordeeld,
is by de Tweede Kamer ingediend.
Op bijna 54 jarigen leeftyd is gister
ochtend te s'-Gravenhage, na betrekkefijk
kortstondig lyden, ontslapen ds heer M.
E. Belinfante, een der directeuren van het
Nederl. Correspondentiebureau voor dag
bladen. De heer Belinfante was een beken
de, hoogst sympathieke fi>uur in de
journalistieke wereld en daarbuiten.
Het bestuur van de weesinrichting te
Neerbosch, zal ds. Sffiryver, predikant
te Schiedam, aan de algemeene vergade
ring voordragen voor de benoeming tot
directeur.
"Plissingen, 37 Maart,
De torpedoboot „Sphinx'' in aanbouw
by de Kon. Maatach. „De Schelde" al
hier, zal morgen te water worden gelaten.
De Staats-Gourant bevat de statuten
van de vereeniging „Zeevaartschool te
Vlissingen".
By Kon. besluit zyn benoemd in da
provincie Zeeland tot dykgraaf van
den Orrustpolder J, L. Marcusse te Wis-
sekerketot plaatsvervangend dijkgraaf
van dea Egbert Petruspolder H. van
Streen Jz„ te Wolfaartsdyk tot dykgraaf
„Helaas I neen maar wel waar hy
geweest is. Wy zullen nu behoedzaam
voortgaan, en alles ontdekken. Het com
plot is uitgebreid en donker en ver-
schrikkeiyk. Dat volk.
„Welk volk?" vroeg Archibald scherp.
„Die Kelpdales hebben maar al te
veel reden gehad, om uw broeder te
vreezen. Zy waren wel te verstaan,
Richard, zyne vrouw en de jongedame
allen in zyne machten hij had
hen zeer dikwyis gedreigd en in het
nauw gebracht. Op welken avond hebt
gy hem ook het laatst gesproken
wacht, laat my eens zien,"
Monsieur Villard haalde zijn notitie
boek uit den zak en onderzocht zyne
aanteekeningen. Toen Archibald hem
den datum en het uur opgaf, kuikte hy
en zeide," ja ja."
„Moed gevat Mr. Hope, wantgy zult
dien noodig hebben."
Hy sloeg Archibald op den schouder
zoo als hy kort te voren Job Fritton
gedaan had.
„Spreek en maak een einde aan die
verBchrikkelyke spanning."
Wo~di vervolgd,)
