$o* 39. 41e Jaargang 1908. Maandag IE LANDBOUWRADEN. ttmccrt U op til jtlCBwe JMekM, ƒ1.30,f-.375«#f-,55ji.^w. 16 Februari. FEUILLETON. l|S®Cöratïeloorieeiiv88ESiil. VLISSISIGSCHE COURANT Prj8 par drie maanden 1.80. Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers cent. Men abonneert rich bij alie Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks fej im Ciigsrer t. VAN m VKL3X Jr., Kliins Markt, I, 13'?. AJ9VERÏSNTIÉNvan 1—4 regels 0.49. Voor alken regal meer 10 cent. Bij directe opgaaf vsn driemaal plaatsing fierzelfde advsrtssös wordt de pijg slechts tweemaal bsiekend, 8-roote letters ®n cliehs'is naar plaatsruimte. FamkS*» togeïSks* «dSgew»s4s?i sp Mm- m g«esM8g«s. T^l®j>Skoosmts^jaa®*' ÏO* AkaiuiaiasKfe-MTsrtsBlISB op toss voordcsllge voorwaarden, II (Slot.) jet wetsontwerp, door de regeering tracht in den bestaanden toe verbetering te brengen, door het van provinciale landbouwraden van eenen algemeenen Rjksland bouwraad. Deze provinciale landbouwraden zullen geroepen zijn om, zoowel aan den al gemeenen raad als aan de gewestelijke en gemeenteltke besturen en zelfs aan (particuliere) landbou wvereenigin- gen raad en voorlichting te verschaffen, betzü uit eigen hoofde,hetzij dat zij daarl oe worden uitgenoodigd. Zij- zijn het tevens die de leden van den Rijksraad benoe men en commissiën aanwijzen van be leer over bijdragen, door het Rijk toe gekend tot bevordering van provinciale landbouwbelangen. Het centraal college, de rijksland bouwraad, is meer speciaal een college van advies voor de hooge regeering. De moet die adviezen zooveel over onderwerpen van land bouwkundigen aard inwinnen, maar de raad kan dergelijke raadgevingen ook uit eigen hooide verstrekken. Voor zoover w(j kunnen nagaan is de verwachting, welke men in deskundige tóngen van dit vrij eenvoudig systeem leeft, niet bijzonder groot. Adviezen geven, die natuurlijk niet eens behoeven te worden opgevolgd en, wanneer ze ongevraagd zijn gegeven, waarschjnijk zelden zullen worden opgevolgd, is geen zeer schitterende werkkriBg. Worden ongevraagde adviezen niet opgevolgd, dan houdt men er doodeen voudig mee op en daarmede is de helft van de taak al neergelegd rest de andere helft, die wel niet in staat zal wezen om op den duur aan de nieuwe Instel ling beteekenis te geven. Trouwens, en er is ook reeds op ge wezen, wat beteekenen b(j ons over het a'gemeen de Kamers van Koophandel Iets wezen)jks doen die Kamers niet en iets wezenlijks doen zullen ook die landbouwraden niet, behalve dan het aanwijzen van commissiën van beheer van Rijksbijdragen, zooals boven is ge zegd. De voorzitter van die commissie moet steeds lid van den provincialen landbouwraad zijnoverigens kunnen In die commissiën ook niet-Isden van den raad zitting hebben. j Maar natuurlijk, het hangt er van af, of de tjdslljka regeering, door ruime bijdragen aan de volksvertegenwoordi- ging voor te stellen, van hare ingeno menheid met de landbouwbelangen doet bijken. Voorshands Is daarvan niet veel te zeggen en hat zou ook vrj moeiljk zjn om waarborgen te gever, dat de landbouwraden krachtig werk zaam zjn tot aanmoediging zoowel van het particulier initiatief als van den steun van provinciën en gemeenten, in samenwerking met het Rjk. Men heeft dan ook, in verband hier mede, het denkbeeld ter overweging ge geven om aan de landbouwraden zei ven gelden ter beschikking te geven of wel te zorgen, dat zj zich zelf in het bezit van gelden kunnen stellen, b.v. door belastingheffingmaar het behoeft geen betoog, dat wj daarvan geen verwach ting hebben en dit punt ook hoogst be- zwaarljk zou te regelen zjn. Wat de wjze van werken betreft, die wj hisr niet in alle bjzondei heden behoe ven te schetsen, is onder anderen bepaald, dat de minister voor de behandeling van bepaalde onderwerpen, personen, buiten den rjkslandbouwraad staande, voor tjdeljke zitting in de afdeelingen aan dezen raad kan toevoegen terwjl die personen ook tot bj woning van de vergaderingen van den raad zelf kunnen worden uitgenoodigd. Beter ware het misschien, wanneer de raad van zijte zjde uitnoodigingen daartoe zond aan personen, wier voorlichting voor hem van waarde kunnen zjn en dia hj op prjs stelt. Verder kunnen wj ons uit stekend vereenigen mat het in overwe ging gegeven denkbeeld om aan den raad de bevoegdheid toe te kennen, voor een bepaald geval commissiën te benoe men, en b.v. aan oommissiën van voor bereiding op te dragen, te onderzoeken en voor te bereiden wat noodig is voor het eene of andere belangrjk en om- vangrjk uit te brengen advies. Over de beste wijze van samenstel ling der landbouwraden is zooveel strijd gevoerd, dat het geen wonder is, dat de regearing heeft getracht, door het uitdenken van een bjzonder stelsel, een weinig tusschen de partjen in te bijven. vrij naar hei Engelsch. 84.) Ik heb een man noodig die kan han- delen en een eerljk man, om voor mj °P te treden, m jne rechten te verde den - die de haren zjn als de lange, bittere strjd tusschen mj en de Wereld zal volstreden zjn.» iDwe goederen zjn natuurijk zwaar Maater zjn crediteuren - tik ben niemand een penning schul- di' zeide Sir William trotsch. Dit verwonderde Archibald doch hier vaa de plaats niet, over deze zaak te spreken. Het kwam hem zonderling 'oor dat Sir William en zjn erfgenaam «hard overeen zouden gekomen zjn Terwjl men eenerzjds de keuze van de leden der landbouwraden wanschte te doen piaata hebben, rechtstreeks door kiezers, voldoende aan de door de wet te stellen vereischten, wilde men aan den anderen kant eene samenstelling uitsluitend door bj landbouwvereenigin gen aangesloten personen, die van hat landbouwbsdrjf hun hoofdvak maken. De regsering heeft- den knoop door gehakt en stelt vcor, dat de helft op de eerstgenoemde wjze zal worden ge kozen en de andere helft door land bouwvereenigingen, die waarborgen geven dat uitsluitend en onmiddelljk land bouwbelangen door baar zullen worden bevorderd. Wat de landbouwkiezera betreft, het zullen zoowel vrouwen als mannen zjn, personen van drie-en-twintigjarigen leef- t jd en die ten minste een hectare bouw- of weiland of een halve hectare tuin grond in exploitatie hebben en deze exploitatie uitoefenen, öf als eigenaar zjnde van grond voor landbouwbedrijf be stemd, mat een belastbare opbrengst, ongebouwd, van ten minste f 300, bf werkzaam In een weter s ihappeljke be trekking tot bevordering var? den «and- bouw, öf ten slotte directeuren van land bouwondernemingen zjn, zetboeren of boschbazen. Wat de samenkoppeling van land- en tuinbouwbedrjven betreft, hiertegen is al dadeljk geprotesteerd en zelfs ge petitioneerd. Men wil den landbouw apart houden en later zien wat men voor den tuinbouw doet. Grooter bezwaar is echter, naar onze meening, verbonden aan het kiezen van de helft der leden en hun plaatsver vangers, door de bovengenoemde land- bouwvereeniïingen, die aan bepaalde vereischten voldoen. In de eene provincie zuilen vele van die vereenigingen zjn, in de andere weinigde strekking van de eene zal anders dan die van de andere zjn overai en in alles zal verschil wezen, en toch zullen zekere, in de termen der wet vallende vereenigingen, in de eene provincie evenveel bevoegdheid hebben als in de andere. En dit euvel wordt niet op voldoende wjze weggenomen door de in bet ont werp voerkomende bepaling, dat het door de landbouwvereenigingen te kiezen aantal leden van den raad, over die ver eenigingen zal worden verdeeld naar al het hout van het landgoed ta ver- koopen voor eene som van tien duizend pond, zoo de Kelpdales niet door gel- deljke moeiljkheden bedreigd waren. Was het misschien een trek van Sir Williams exentriciteiten zoo ja, was het dan meer onbestaanbaar, dan zjne algemeene wjze van handelen Archi bald aarzeide nog, meer om de onaan genaamheden, die het beheer van het landgoed hem geven zou, dan om Sir Williams wispelturigheid, welke hj te recht niet ten voile vertrouwde. „Zj heeft een beschermer noodig met een flink karakter," zoide Sir William in gedachten, „en di9n geloof ik in u gevonden te hebben.* Archibald kon niet langer weigeren bj was getroffen door het vertrouwen, dat de baronet in hem stelde door den ernst waarmede hj aandrong, als had hj pas iets ontdekt, dat het nood- zakeljk maakte dat Louisa standvastige vrienden rondom zich had, wanneer b j dood zjn zou. En bij, die hem twee avonden te voren zjne misleiding ver weten had, gat hem nu het grootste bewjs van vertrouwen, dat hj nu in staat was te geven. (Ik zal de betrekking van executeur aannemen, Sir William, zoo gj voor het oogenblik niemand anders weet, die beter voor die taak geschikt is." „Ik dacht, ik wist dat gj het doen zoudt," zeide Sir William koel, „ik heb Mr. Bates gezegd uw naam in te vullen. Laat ons nu naar de receptiekamer gaan, om een weinig met Louisa te praten." „Met Miss Kelpdala Is zj dan terug gekeerd?" riep Archibald. „O, ja: zj is al eeniga uron thuis. Had ik het u niet gezegd 8 „Geen enkel woord." „Ach, dat ellendig geheugen. Het wordt hoe langer hoe slechter." Zj giEgen naar de receptiekamer waar Louisa opstond, om den gast van Sir William te groeten, al was .zj niet weg geweest, of had haar door haar on verwachte afwezigheid niemand veront rust. Het was Archibald als had hj ge droomd misschien was hj na het eten ingesluimerd, en ontwaakte hj nu in de werkeljkheid. Hj kon bijna denken Mr. Pray3a en Maiy welhaast te zien binnenkomen en het donkere gelaat zjn j broeders voor het open venster te zien I verschjnen, welks kanten gordjnen I door de zomerkoelte werden bewogen gelang van baar ledental, en dat ver eenigingen zich voor deze benoeming kunnen samenvoegen. Hierbj komt nu nog, dat landbouw kiezers, die leden van da landbouwver eenigingen zjn, tweemaal zuilen kiezen eens direct en eens indirect. In ieder geval zou het toch wel gewenscht wezen om eenerzjds uit te sluiten de leden van landbouwvereenigingen die geen landbouwers zjn en aan den anderen kant de eigenaars van landbouwbedrj- ven die niet exploitaeren, omdat men alleen dfti komt tot eene zuivere ver tegenwoordiging van hen die het land- i bouwbsdrjf werkeljk als hoofdbedrjf uitoefenen, Hoewel wj het denkbeeld, waarvan het ODtwerp uitgaat, toejuichen, komen zjne bjzondere bepalingen ons tan deele minder juist gedacht voor en vertrouwen wj dan ook dat, van de gedachtenwis- seiing over een en ander, eene omwer king nog wel eens het gevolg zal zjn. Over de staking. „De Nieuwe Courant" twjfelt er aan of de mededeeling van „betrouwbare zjde" in het „Vaderland" over het door de regeering betreurde misverstand, waarom de directiëu der spoorwegmaat- Sihappjen hebben toegegeven, welwaar is. Wanneer het dit bericht vergeljkt, met het echte regeeringecommuDiqué over de bewuste conferentie-, zou men h. i. zeggen dat er voor misverstand niet het kleinste deelije ruimte overbleef. De minister meende geheel aan de verantwoorde! jkheid d6r spoorwegdirectie te moeten overlaten, of zj „onder den drang der omstandigheden, haar aldus ingenomen standpunt (zou) prjsgeven", daaromtrent reserveerde bj zich slechts zjn, ongetwjfeld zeer belangrijk, maar toch in d:z ?n weinig ter zake afdoend oordeel. En de directie Wel, zj meende inderdaad „onder den drang der omstan digheden, haar aldus ingenomen stand punt te moeten prjsgeven." En capitu leerde liever vandaag dan morgen. Hoe kon hier van „een door de regee ring betreurd misverstand" sprake zjn 1' Hoe kan „het plotseling toegeven" haar „onverwacht zjn gekomen En vooral hoe kan zj in de overtuiging verkeerd hebben „in dergeljk belangrjk besluit vooraf te zullen worden gekend", sinds zj den Raad van administratie, die (volgens het gewaarmerkte regeerings- bericht) tot haar was gekomen met de vraag of er moest worden volgehouden^ „dan wei aan da gestelde eischsn moes. worden toegegeven", gaBBch onverrich terzake van zich had laten gaan Zoolang er nog zoo iets ais ministe rieels verantwoordeijkh-sid bestaat, wil de „N. Oi.« dat het land wete, welke feiten cf beweegredenen den doorslag geven bj het ntmea eoner regeerings- beslissing vau zoo onberekenbaar ge wichtige en ver reikende gevolgen als die van 31 Januari. De strjd om do ser der spoorweg staking duurt voort. Ook het „Volks dagblad" dingt nu mee in den wedloop van het „Het Volk* en de „Vr ja Socia list" en laat zich op schampe e wjze uit over de aanmatiging der sociaal democraten en hun pers. Of de staking geoorloofd was, of zj rechtmatig was, of het aanging een bezworen cvereei- komst te verbraken, enz scbjnt al dezen concurrenten mirder te deren. Er !se n succes behaald, merkt het „Gentrum" verder op en daarvan wil een ieder zjn deel en zelfs ieder het leeuwendeel. Het succes is alles in dezen beginselhozen tjd en woest verdringt men elkaar in het gegrabbel naar de lauweren eener overwinning, d.:e nrsschieo niets anders dan een scbjn-overwinning is geweest. Maar ook een sch jnvictorie heeft hare bekoor!jkheid, als men zich maar plui- me r op den hoed kan steken, Het „Volk" beweert onder den titel „Goed geld bj kwaad geld*, dat de regeering door het onder de wapens roepen van twee lichtingen en aldus duizenden aan hun werkkring te ont trekken, „geld weggooit voor een hoogst gevaarljk en misdadig doel*. Welk een redeneering en nog wel van die zjde 1 aldus wordt hat altoos onte vreden socialistisch orgaan door het „Hbld." terechtgezet. Eerst onrust stoken, de stakende werklieden toejuichen on verh9erl jkendaardoor de kans vergrooten voor ongereldheden en zoo licht mogeljke vergrjpea tegenover personen en eigen dommen en dan als de Regeering haar plicht doet en de burgers tegen dergeijke gevaren tracht te beveiligen, haar beschuldigen van geld verspillen en misdadig handelen. Dat er nu geld, dat nuttiger gebruikt kon worden, moet worden bestemd voor handhaving van rust en orde, is niet de schuld van de Regeering, maar van degenen die haar tot de genomen maatregelen hebben gedwongen. De burgers zullen wel doen dit niet t6 vergeten, als zj weder verlokt worden hun vertrouwen en hun stemmen te schenken aan leiders, die door hun woorden buitengewone uitgaven voor handhaving van rust en orde hebben noodig gemaakt. Br. Bronsveld aan het woord. De „Stemmen voor Waarheid en Vrede" en misschien zou het meisje, dat hj had gewantrouwd dat twee levens scheen te hebben hem weder met die oude verachting sjner verklaringen, het oude wantrouwen zjner beweeg redenen ontmoeten, waarmede zj hem voor de eerste maal in dis zelfde kamer ontvangen had. Hierin echter bedroog hj zich die achterdocht behoorde tot het verleden, anders zou dat bleeke en vervallen ge laat niet op eens zjn opgehelderd door het genoegen van hem weder te zien. Alle twjfel was verdwenen. Was er een betere tjd aangebroken, wanneer hj haar en al de redenen begrjpsn zou voor haar geheimzinnig gedrag, daar zj hem nu scheen te begrjpen Hj meende het althans. „Mr. Hope, het verheugt mij u weder op Aver Court te ontmoeten," zeide zij, hem de hand reikende. ZES EN TWINTIGSTE HOOFDSTUK. Het was een gedenkwaardige dag op Aver Court. De Kelpdales waren eene nieuwe levensperiode ingetreden, waar van geen enkel kwaad vermoeden den aanvaDg verstoorde. Voor de eerste maal meende Archibald te kunnen gelooven, dat zj elkander goed begrepen en met elke handeling of opmerking, welke buiten de gewone vormen ging, aan onedele bedoelingen werd toegeschreven. De geheimzinnigheid, die Sir Williams kleindochter omgaf, was door hare on verwachte terugkomst niet verdwenen en toch, vreemd genoeg, Archibald wan trouwde haar niet langer en geloofde ook niet dat zj zjn broeder Maurits be minde. Was het daarom dat zj hem niet langer wantrouwde, dat die betere beschouwing van haar in zijne ziel had post gevat, en was er eene vreemde ver- bjsterende vleierj in haar halt vertrou wen en hare begeerte, om te toonen dat zj hem, als het ware, zich ter zjde gesteld had, om haar tegen de vijanden welke zj had, te verdedigen Of was het een ontluikend medeijden met hare verlatenheid een bewustzjn, dat zj hulp behoefde, en toch alleen den levens- str jd voeren moest, alleen gesterkt door dat medeijden, hetwelk zj verdiende en waarnaar zj zoo zeer smachtte Of zou er eeue sterke aantrekking zju in zjn hart tot dat belangwekkend en schoon gelaat. (Wcrdt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1903 | | pagina 1