lATI 'EN ikero&tsj .ooker Viijila 7 November. jto. 263. 40e jaargang 1902. Islft 21. d gevraagd 8 laaimachine [r 14 dagen berekenden 5 uur. Het onderricht kosteloos zijn. Is hiervan apoedig mon. jrkantjes van een 2-lb.pak of j r-lb. è-lb. jhte aantal witte vierkantjes zending worden Ingeleverd. pellijk na FRANCO bij ons van hot aantal WITTE lANTJES |orzijde van welke er n B9V hieronder bedrag vóór J33, zal door luaker Oats 1" franco I adres in Nederland worden. |U den "Kooker" venscht te ontvan- Jet vereischte aantal i I VIERKANTJES Ijeen hebt, zendt ons 1 Het bedrag zal U lijk terugbetaald |wanneer het juiste j UTTE VIER- IS ons franco vóór I3 wordt ingezonden. Ivooral Uw adres I Afdesling S P<VN CEREa.L COMPANY, Rotterdam. twoning, enz., met |t)e Kamer. Brieven met pities, letters A. B„ Boek SEN, St. Jacobstraat, IKAKDiSNST pEN sa ftlïïSStSWQ M Resrwte .- vat 4 50 (afissj 155 Fa» ZtUmerki.- vffl 1145 ma 12 80 115 115 5 10 6 55 6 55 45 r.iar Saimarkt Vlitó" m op werk Iigaa' S 23 am 12 ?5 1 20 25 16 6 7 7 20 8 85 p HAVENDIENST, |:va. 6— S 20 7—750 i 40 10— 1020 1040 nat 1 10 1 80 2 2Ï I 4Ü 4 4 20 5 -5« 10 8 29. [luievia 8 10 6 80 713 8 20 9 50 10 10 1< 12 10 nm 1 20 li» lio ï.S0 3 50 410 480 10 7 40 8— 8 80. [B-SCHELOET 1903. t) b) en nsa 3 30 c) 15a) 3 55 15 v.ia 1 55 g) |t 50 b) ma 3 30o) Inuten na hit vert:«' 8 10 850 laksa», Borselaa efl laar Breskens, Bof pgen naar Borseele" gemaakt, aangelegd. 11.55 van Neuzea .at «poorwegflt'b'43 LISSIN Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich by alle Boek bandelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever t. VAN SB VELBB Jr., Kleine Merkt, I. 187. MANT. AJ)VERTENTIÊN van 1 4 regel* 0.40. Voor eiken rege 1 meer 10 cent. By directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prys slechts tweemaal berekend, Groot» letters en cliché'» naar plaatsruimte. ?s?£«k|Ki dsgelfi®, xitgeiOBdlsré 09 Eojb- ea fee«tttag«n. Talephoonnununw IO. ÜNHUMmoDie-AiTerteiti&i op iocï roordccligc voorwanden. j( Koningin en haar &eraaal in Mecklenburg - Schwerin. lien schryft dd. 4 November uit jjerin aan de „N. R. Ct." isndag was het de dag van den liispatioon van de j gers, den heiligen jertus. Het is in Duitschland gebruik gorden dat op dezen dag de officieren 11 de cavalerie en van de rijdende lilkrie wedrennen houden ter eere van Buibert. De artillerie te Schwerin de cavalerie-garnizoenen te Ludwigs- jt en Drabow houden eik jaar zoo'n ilren. Terwyi de groothertog „van it uit aan de Hubertus-jacht u de dragonders aldaar zelf deelnam, de te Rabensteinfeld vertoevende ejerlandsche gasten met groothertogin jrie de Hubertus jacht van de artillerie Schwerin by. Daze wedren werd in buurt van Rabensteinfeld op het Ziet or veld gehouden. De vorstelijke be akers kwamen in een open rijtuig Kt vier paarden, met een voorrijder oorop, derwaarts. Eerst had er b(j Zietlitz een wedren paard tueschen de officieren plaats, iirtij kapitein von Btl.ow de zege baalde. Tijdens dezen ren nam Konin- nWilbelmina verscheidene fotografieën, larty de Prins-gemaal haai ter zijde and. Onder de heeren en dames heersch- 1 een vrooiljke stemming. Na den wedren maakten de officieren ith op voor de Hubertus-jachtparty. in bizonder goed ruiter onder hen den vos die gtjaagd moest wor- tn, voor, wat door een voBsestaart aan arm werd aangeduid. Deze ging er snel van door, terwyi hy sriippers apier achter zich aan strooide die de (tvolgers tot spoor dienden. Na eenigen gingen 34 ruiteis op vervolging uit Doel was om den ruiter met den vosse- taart te bereiken. De eerste wien dat jlukt en die den vossestaaart pakt of vervolgde op den arm tikt, is over winnaar. Hy mag met een eiketak en ,en vossestaart aan de borst terugkomen, de andere deelnemers enkel een eiketak krygeD. Na de jacht kwam men wsder by Zietlitz samen, waar de leider tai de jacht de eiketakken uitdeelde. Dok de vorsteiyke personen, die aan den achtrtn in hun ryiuig zooveel mogeiyk badden deelgenomen, namen dit ver, liersel in ontvangst en deden het aan 5a afscheid te hebben genomen van het icbtgezeischap begaven zy zich naar Sakensteinfeld terug. Het koninklijke paar zal Vrydag den Itwihertog op Ludwigslust een bezoek brengen. Zaterdag zullen prins Hendrik en zyn gemalin naar Dobbin, landgoed van den Prins, vertrekken 1 zy tot komende week Dinsdag zullen houden. U vrij naar het Engelsch. Ie Deel. Onder de Beuken. EERSTE HOOFDSTUK. 1,) foor twee uren had men hem op rolstoel ondet de beukeboomen ge- Wen, en sedert.. was hy niet meer ,la Plaats veranderd. Het was 's grys ia'ds lievelingsplekje, waar hy by Kkaone zomerdagen immer zat, om te toeven tot by het landschap, eigen gezelschap moede werd p vijftig el atstands stond zyn bediende puntig en een standbeeld gelijk, op J8t teeken te wachten om zyn meester buis te ryden evenals zyn gebieder "d by het oog gericht op het park Uit welken post? „De Standaard" behandelt de quaestie van een verhoogde toelage voor go- meenten in geldnood uit de Rykskas. Het blad bespreekt de quaestie zelve niet en neemt dus onder voorbehoud van een opmerking de wenscheiykheid van de toelage uit de Rykskas aan, doch vraagt dan: Doch dit daargelaten, uit wat post op de Ryksmiddelen wil men die hoogere uitkeering trekker.? Er is op het budget dit jaar een tekort van 8 millioen; in elk hoofdstuk geen cent over. Voor onze koloniën en overzeesche bezittingen zal in Oost en West een offer zyn te brengen. Den suikeraccyns wil men met acht millioen doen dalen. Voor ziekte- en invaliedenverzekeriDg moed van Rykswege aanmerkeiyk geof ferd worden. Het technisch onderwys gaat steeds meer kosten. Voor het lager onderwys wil men millioenen meer uit 's Ryks kas beschikbaar stellen. De lands verdediging vraagt aanzieniyke offers. De woningwet gaat hoopen geld verslin den. Ook afgezien van den nood der groote steden zal er dus, daargeiaten nu het deficit, een 8 millioen minder in de kas moeten inkomen en stel 14 mil- lioen meer uit moeten betaald worden. Velen, zegt het blad, willen niets weten van tarief verhooging, doch alleen directe htffiagea toestaan. Kiesrecht. Wy hebben eenige dagen geleden melding gemaakt van een rede van Ds. Van Lummel over huismanskiesrecht, en hebben toen doen uitkomen, hoe „De Nederlander" zich biyft verzetten tegen elke uitbreiding van het kiesrecht, waar voor grondwetsherziening zou noodig wezen. Eveneens hebben we reeds vroe ger meegedeeld, hoe ook de „Nieuwe Rotterdamsohe Courant" de urgentie van kiesrechtuitbreiding niet inziet. De „Arn hemscha Courant" noemt nu het samen- trr ffm van de uitlatingen van die beide bladen merkwaardig. Het blad zegt ervan ,'t Kau louter toeval zyn, dat de „N. R. Cc." juist in deze dagen nog eens ten deze haar standpunt heeft uiteengezet, maar is de diagnose der „Nederlander omtrent het optreden van ds. Van Lum mel juist, dan is de overeenstemming tusschen de twee Ctnisteiyk-nationale en conservatief-liberale organen nog des te merkwaardiger. Over dit verscbyusel, intusschen, ver wonderen wy ons niet. Ter wille van de geleideiyke ontwikkeling onzer sociaal oeconomische verhoudingen, integendeel hopen wy dat het eene aankondiging is van komende gebeuitenissen en de belofte inhoudt eener zuiverder party groepeering, waatby niet meer de scheidingslijn ge trokken wordt volgens „den gemeenen wortel des geloofa" maar welke naar den geest onzes tyds tegenover elkaar plaat sen zal behoudsgezinden en democraten, zonder ondet scheid van geloof. Ea 't ïydt geen twyfel of die natuuriyke groe peering, komt de kiesrechiquestie aan de orde, zal evenals in 1894 maar zui verder en duurzamer dan toenmaals, naar wy hopen geboren wotden." Naar aanleiding van het artikel van de „Nederlander" waarop wij zooeven doelden, zegt „Het Volk": De „Nederlander" vergeet echter ééa dingals een christen ond9r alle om standigheden tegen het „individualistisch" kiesrecht moet zyn, dan hadden Kuyper c. s. niet vóór het stelsel-Tak, en Loh- man c. s. niet vóór artikel 80 der grond wet en de wet-Van Houten mogen stemmen. Deze heeren, anti-revolutionnairen, hebben over hun eigen kiesrecht-beginsel moeten heenstappen, om tot een kies recht te komen, dat aan bezit en wel stand vastzitwaarom moeten de geloo- vige arbeiders zóó by dat onuitvoer bare „beginsel" zweren, dat zy terwillo daarvan van den stryd voor hun techt afstand zouden doen en de boschstreek, zich niet kunnende begrypen h08 Sir 'William, na zooveel jaren er op gestaard te hebben, er nog altyd genoegen in bleef vinden. Sedert Sir William van zyne laatste ziekte langzaam hersteld was, had hy zich aan deze plaats met byzondere voor liefde gehecht6n hier zat hy dan op zyn rolstoel, zyne lange vermagerde beenen door een luipaardshuid gedekt, de handeu gevouwen, als bad hy, en liet zyn oog aanhoudend gaan over het landgoed, dat sedert eeuwen in het bezit van zyn geslacht geweest was. Het was een bekooriyk landgoed, ge zegend door eene eeuwige lente. De eigenaar er van was een oud knorrig maD, onder de yzeren wet der verander tykheid gebogenhy was van een ranke gestalte, zyne gelaatstrekken waren scherp gesneden, zyne heldere grauwe oogen, die ongevoeligheid uitdrukten schenen hem, dien hy ontmoette, te doorboren en waren onaangenaam voor dengene die hem beleedigd had. In één woord Sir William Kelpdale was een mensch van geen aangenaam voor komen zyne bedienden, niet één uit gezonderd, hielden den blik van den door een beroerte getroffen grysaard Heropening van den kiesrechtstrjjd. In het vervolg van haar artikel weer spreekt de „Nederlander" het beweren, dat het algemeen huismanskiesrecht zyn recht ontleent aan Gods Woord, omdat dit het huweiyk verordeneert, waarvan samenleving in gezinnen het gevolg is, zoodat de hoofden van gezinnen, waaruit de maatsehappy is opgebouwd, moeten deelnemen aan het bestuur der gemeen schap. Onwederlegbaar is het - zegt het blad dat het huweiyk leidt tot ge zinsvorming. Doch wy merken reeds terstond op, dat het huweiyk by alle volken, niet enkel iu Israël bestaan heeftdat polygamie in Isreël niet ver boden was, en dat de monogamie eerst langzamerhand in de wetgeving is erkend. Volgt daaruit niet, dat het algemeen huismanskiesrecht niet, althans niet onmiddeliyk op de Schrift kan worden gegrond Doch dit daargelaten, waarom volgt uit het opbouwen der maatsehappy uit gezinnen, dat, naar Gods wil, nu ook ieder gezinshoofd iemand moet kunnen kiezen voor de volksver tegenwoordiging? Wy begrypen dat velen dit noodig of natuuriyk achten maar dit bewyst toch niet, dat dit recht zich grondt op Gods "Yv oord 1 Misschien zou zuik eene door alle gezinshoofden gekozen vertegenwoordi ging neg kunnen worden verdedigd, indien de maatschappij uitsluitend uit gezinnen bestond, en de overheid uit- sluitend met de belaDgen der gezinnen ais zoodanig te maken had. Maar noch het een, noch het andere is het geval. De overheid heeft ook en evenveel te doen met alleenwonenden zy heeft, b.v. by de handhaving van het recht, ja byna by al hare bemoeiin- afgewend, wanneer hun plicht hen in zyne tegenwoordigheid brachtnimmer lazen zy er eenige belangstelling in, of erkenning voor bewezen diensten, wan neer zyne kleindochter zich niet by hem bevond. Dan was hy altyd het ergst. Zij zeiden in bet dorp, 't welk hy nu niet meer bezocht, dat hy even trotsch was als immer, en dat een half dozyn beroerten hem niet zouden veranderen. Inwendig gevoelde hy al het drukkende van zyn leed, een paar malen had een zyner intiemsten dit uit zyn eigen woorden kunnen opmaken maar hy was er trotsch op als een man al datgene te dragen, wat onver mydelyk was. Sir William was op zyne manier een philosoof echter van veel minder allooi dan by wel meende en hy droeg de bezoekingen, die in het geslacht der Kelpdales etfeiyk schenen, met eone bedaardheid, welke meer waarde zou gehad hebben, zoo ze ontstaan was uit de zielsrust, welke berusting lot vrucht heeft, terwyi ze nu slechts ontsproot uit eene familie trots, welke zyne kwellingen niet wilde openbaren aau hen, die in zyn oog tot een lager soort van wezens behoorden en hem op Carrisford ondergeschikt gen jteynaken met belangen die het gezin als zoodanig niet raken. Omgekeerd houdt men de overheid liefst buiten het gezin. Hoe komt men dan tot den sprong: de maatsehappy komt voort uit het huweiykdus moeten voor de samen stelling der volksvertegenwoordiging alle gezinshoofden kiesrecht hebban Eveneens ontkent het blad, dat het huismanskiesrecht zyn techt ontleent aan de historie Als iemand ons komt vertellen, dat de historie ons aanwyst dat het kies recht niet individueel, ook niet corpo ratief, maar „naar gezinshoofden" moet zyn en dat alle gezinshoofden moeten kiezen, dau vragen wij waar ter wereld bestaat dan dit kiesrecht? Het bestaat zóó weinig, dat de voorstellers zeiven zich haasten ons te verzekeren, dat zy zich ook zelf maar niet aan die theorie der gezinshoofden zullen houden, en biet-gezinshoofden aan gezinshoofden geiyk willen stellen. Hebben dan de socialisten eigeniyk geen geiyk, indien zy, op de vraag van ds. Van Lummel waarom zy zich niet by zyn algemeen huismanskiesrecht aansluiten, eenvaudig en in oprechtheid antwoordenwaarom sluit gy u niet liever aan by ons? Want gy wilt pre cies hetzelfde als wg, behalve dat gy alle vrouwen, dus ook zy die aan het hoofd van een gezin staat, uitBluit doch dat doen wy, meerendeels, ook zelf i Joodsche partijpolitiek. In het weekblad „De Joodsche Cou rant", orgaan van de o.thodoxe Joden, schryft een inzender het volgeude artikel onder het opschrift „Jood, Liberaal, Yry- metselaar" In Katholieke bladen en brochures treft men vaak bovenstaand drieman schap aan om samen te vatten al wat eeD gevoelig mensch moet bestrijden. Met verandering van vrymetselaar in materialist of socialist denkt een groot deel van het Christenvolk in Nederland er niet anders over. Wy zuilen trachten aan te wyzen hoe het komt, dat wy Joden als „der Dritte im Bunde" of juister nog als de eerste futgeeren, en waarom men ons hiermee onrecht aandoet. Zjn het niet veelal Joden, die onder liberalen, vrijmetselaars en socialisten het hoogste woord hebben Waren het niet veelal Joden, die in den loop onzer staat kundige geschiedenis al heel weinig res pect betoonen voor gewetensbezwaren van orthodox-gelooïigeu van andere rich ting? Is het dan wonder, dat minder- ontwikkelden het er voor gingen houden, dat wat zy Joden zagen doen, ook uit het Jodendom voortkwam Ea in die richting voortbouwende dat wy de be werkers waren van de krenkingen, die zy ondergingen, de belhamels, zonder welke de anderen er heelemaal niet toe zouden gekomen z'Jn Neen, nietwaar maar de lezers van dit blad zien wel, waar de fout in steekt. Wat die „Joden" deden, deden zy niet, omdat zy Joden waren, maar juist om dat zy het niet waren, omdat zy het Jodendom al lang den rug toegekeerd hadden, en er slechts ia naam nog toe behooiden. Want het Jodendom leert ons anderen zoo te behandelen, als wy zeiven wen» schen behandeld te worden, en dus met geen gewetensovertuiging den spot te dry ven. Gaen Zondagsrust te schenden, als wy voor ons Sabbathrust verlangen. Het leert ons vóór alles, om bij de dingen van hot dageiyksch leven, by het vormen van oaze meening over de vragen van dea dag, godsdienst niet als ballast te beschouwen, maar integendeel ons hierby door onze zedeiyk-godsdienstige begin selen te laten leiden. Zoo by staatslotery, onderwys en vaccinedwang, waarover de Radactie het óf reeds had, óf nog hebben zal, zoo in niet mindere mate by ouder- ïyke macht, vrouwenbeweging, souve- reiniteitsquaestie en die over hit pri vaatbezit. En wanneer hebben boventeloslde heeren hier rekening mee gehouden? Gespot hebben zy er mee, en zoo heel wat kwaad bloed gezet by hen, die mee- nen zich dat niet eens van hun land- genooten, laat staan van ons, die zy ten onrechte als slechts gedeeltelijk zulks beschouwen, te moeten laten welgevallen. Wat is hier nu aan te doen Een voudig, dat er eene Rechterzyde uit de Joden opsta, die door haar bestaan, hoe weinig talryk wellicht ook, toone, dat het ware Jodendom tot heel andere resul taten leidt dan men zou gelooven, wan neer men op bovenbedoelden let. Op zulk eene party moet het driemanschap Jood iibe aal—vrymetselaar te platter loopen. Moge hoi, dau het antisemitisme onder zyne puinhoopen begraven. De redactie teekent hierby aan, dat de schryver in het zoeken naar de ooi zaak van het antisemitisme wel wat eenzijdig te werk gaat. Er zyn nog andere oorzaken. Ook vindt de redactie de dooreenmen- ging van het antisemitische vraagstuk met dat van een byzundere Joodsche partypolitiek niet gelukkig. Wauneer deze laatste noodig ia, is ze alleen te verde digen op den grond, dat de geloovige mensch al zQn levensuitingen op zya geloof moet baseeren. De redactie meent, dat er echter vooralsnog van een by zondere Joodsche partypolitiek geen sprake behoeft te zyn. waren. Het was op dien Augustusnamiddag, nog twee uur voor het ondergaan der zon, toen Sir William als uit een ge- rusten slaap, dien hy met open oogen genoten had, oatwaakte en een zachtea gerekten kreet deed hooren, een zucht als het ware over zyn verbeuzelden tijd, of de hulpeloosheid, die hem belette het landschap, waar hy weleer zich aan zyne studiën overgaf, geheel te doorloopen. De knecht, die zich op eenigen afstand bevond, kwam nader. Hg was eon man, die zyns heeren manieren geheel kende, een lakei wien het niet aan doorzicht ontbrak. Hg bracht de hand aan zyn hoed, toen hy naderby kwam, en zag den baronet vragend aandaarop bleef by op eens staan, toen Sir William zich weder ge- makkeiyk in zyn stoel liet neerzinken en met dezelfde uitdrukking van te voren voor zich staarde. „Wie heeft u geroepen, Job vroeg hy eindeiyk, zonder het hoofd tot zya bediende te keeren. „Ik dacht „Ik vraag u niet, wat gy dacht, Job," zeide zyn moester op koeien, oage- voeiigen toon„ik heb reeds meer dan Werkgevers en arbeiders. De „Nieuwe Courant" wydt een ar tikel aan bovenstaand onderwerp, waarin het blad zyn meening te kennen geeft, dat, ondanks alle niet te miskennen be zwaren, die eraan verbonden zijn, het toekennen van Btukloon etisch zoowel als economisch het eenig juiste is. Niet de tyd gedurende welken mon werkzaam was, maar alleen het resul taat dat de vereischte arbeid heeft op- genoeg aan my u eigen gedachten. Hoe laat is het?" Sir William had een gouden horloge in den zak, dat zeer goed den tyd aan gaf, maar het ontbrak hem aan lust het te voorschyn te halen. Job trok aan een koperen ketting onder zya gordel en bracht een groot zilveren uurwerk te voorschyn, 't welk hy opende en m8t een harden tik weder sloot, „Kwartier over vyven, Sir William." „Het volk is zeker nog aan het werk daar ginds was de volgende vraag van den spreker, in de richting der plaats wyzende, waar Job zoo lang ge staan had. „De houthakkers eindigen om zes uur, Sir William." „Wat hebben zy den geheelen dag een vervaariyk geraas gemaakthoe bonst my het hoofd van het aanhoudend geklop hunner helsche byien en het gekras hunner zagen," mompelde hy, zyne twee blanke en teedere handen vrouwenhanden byaa aau het hoofd brengende en een fluweelen muts ach terwaarts schuivende. „Naar huis, Job." {Wordt vervolgd

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1902 | | pagina 1