145 4 15 5 55
J.REN.
Woensdag
6 Augustus.
No. 183.
40e Jaargang
1902.
BSKSK&aS&SSüSG.
BiHflenianitaene penÉieii.
FBUIUETÖÜ.
L001S.I
U* GS.
)Ü2.
D
Gemeentebestuur.
attentie,
ttentie
LLON
rergeltjken,
d ataattkyk
het won.
ildt ook th»ns
geen krans,
ons, by
>rdt gevraagd
in bovengj.
larie. Eenlg,
rekt tot aan.
etter P. p
«I
t inventaris,
G. bureau
IS N '1
BSaJÏ33 v.,
450 (tóe.,
§9Ümctfki yjg
1280 2
marU VUun.
kdagan) 6 28
2 50 420
5 5 8 35 5 15
ÏDIENST.
20 7—7 50
1020 10 40
30 2 221
20 5 52
10 6 80 7 10
1010 10 80
120 140
60 410 480
8 SO.
80 en 6 20 o)
56 6 50
in 445
>5 05
6 20o)h)
6 40h)
Iiraelen en
n hoogste
n.
Borsselen
Im Neuzen
t op deze
egatition
7 25
7 58'
8 47
10 1
7 88
'10 18
11 2|*11 13
I (vervoeren
28
6 lij
1 25
6 36
3 10
72
8 50
8 5
46
8 25
4 22
8 Si
vLissiuescHE muAvr.
PrtJa per drie maanden 1.30. Franco per post I.jO.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich by alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks by den Uitgever
F. VAN BB VKLBE Jr., Kleine Markt, I. 187.
ADVERTKNTIÊNvan 1 4 regel* 0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. By directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie wordt de prys slechts tweemaal berekend. Groots letters
en cliché'* naar plaatsruimte.
Veï*eMB* d*Sai|E*; aiiS«son4«r6 op ton- on fooetdagen.
Besmettelijke Ziekte, Pest.
De Burgemeester van Ylissingen
brengt ter kennis van belanghebbenden
Oat blykens bericht van Zjjne Excel
lentie den Minister van Binnenlandsche
Zaken, de beschikking van 23 April 1902,
waarbij Buenos-Ayres(Argentinie) wegens
pCSt besmet verklaard is, met ingang
?an 28 Juli 1902 is ingetrokken.
Vlissingen, den 4 Aug. 1902.
De Burgemeester voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE,
Het Koninklijke Echtpaar
ia gisteren te ruim vier uur in een
van Baarn naar het Loo ver
trokken. De Prins mende zeif. De Konin
gin Moeder nam hartelijk afscheid van
H. H. M. M. aan het rytuig. Er heerschte
veel geestdrift onder het publiek.
Te 7.15 kwamen zy op het Paleis aan.
De kiesrechtvraag-
In een hoofdartikel, onder het opschrift
Ideaal of iliusie bespreekt ook de „Arn-
temsche Courant4 de vraag of een op
lossiDg der kiesrechtvraag alleen in staal
tou zflu het herstel der oude onverdeelde
liberale party te bewerkstelligen. Wan
neer dat niet gebeurt merkt zjj aller
eerst op zal het zeker niet liggen
een den schryver der hoofdartikelen in
4e,Pi0v. Gron. Ct." Maar, vervolgt de
,Amb.", met allen eeroied voorde illu
sie ran schryver „fehlt uns der Glaube*
vooralsnog.
De hooggeleerde schryver in de „Prov.
Gron. Ct." namelyk, vergist zien o. i.
deentjk, zoo hy meent, dat op de kies
rechtvraag de üereeniging der verschil
lende elementen van de oude liberale
party vast zit, want het verschil van
inzicht over die vraag is niet de oorzaak
der scheidingdie oorzaak livt veel
dieper en het kiesrechtgekibbel is slechts
een uiting van het feit der scheiding,
geiyk deze zich evenzeer openbaart door
ïiteenloopende meeningen op velerlei
ander gebied, zy 't ook dat misschien
standpunt, ten aanzien van het kies-
techtvraagstuk ingenomen, de meest
vertrouwbare toetssteen is voor de mate
van werkelijk democratischen zin. Om
trent zekere sociale hervormingen kunnen
ten slotte vryzinnig-democraten en ach-
teriyke liberalen 'teens worden, maar
komen tot het gemeenschappeiyk be-
sluit langs geheel verschillende wegen,
idat hun standpunt een geheel ander
ja, veeltyds zy ïynrecht tegenover
Ielkaar staan. Als de eersten wetteiyke
bepalingen ten gunste van de loonarbei
ders helpen tot stand brengen, omdat
zy hun recht daarop erkenneD, dan wer
ken de laatsten daartoe mede schoorvoe
tend en slechts tot zoover als zy meenen,
dat in 't algemeen belaDg, naar hunne
opvatting, de voorgestelde wyzigiug in de
sociale verhoudingen niet langer tegenge-
denhouden zou kuDnen worden. Het is
intrer.siek tot zekere hoogte hetzelfde
verschil van opvatting, hetwelk men
gewooniyk waarneemt tusschen zelfs den
meest vooruitBtrevenden groot-industrieel
en zyne arbeiderswat dezen als hun
recht opeischen, wil de eerste hun vaak
wel toestaan, maar als een gunst, niet
als hun recht.
De „Arnh. Courant" wyst er dan op,
dat het .Handelsblad tot geiyke mee
ning overhelt. -Maar de „Prov. Gron. Ct.»
staat in hare dwaliDg ook niet alleen,
vervolgt zy, en ten bswyze daarvan haalt
zy aan wat de ,N. R. Ct,« op 27 Juli
in den aanhef van haar hoofdartikel „Het
restauratieplan" schreef.
Het alternatief, daarin aan de hand
gedaan, om 6f rot een vergeiyk te ko
men, bf het kiesrecht vooreerst te laten
rusten, doet de „Arnh. Cc.» schrikken.
Het kiesrecht vooreerst te laten rusten
roept zy uit.
Alsof algemeen kiesrecht voor de voor
standers doel, niet middel ware en niet
hunne overtuiging, dat onder een zoo
gebrekkig, willekeurig en onrechtvaardig
kiesrecht, als waarmede de wet-van
Houten Nederland begiftigd heeft, de
sociale hervormingen onbereikbaar zyn,
waaraan zoo groote behoefte bestaat, hen
scheiden deed van de „Unie"- en andere
liberalen, die wel z.-iden dezelfde over
tuiging te zyn toegedaan, maar weigerden
er een vinger voor uit te steken om het
struikelblok van den weg der sociale
hervormiDg te verwyderen. En nu zouden
zy, geiyk de struisvogel, den kop in het
zand stekende om het struikelblok niet
meer te zien, zich moeten trachten wys
te maken dat het er dus ook niet meer
is en terugkeeren in 'tkamp der libe
ralen van allerlei kleur en pluimage
Men staat waariyk verbaasd over zulk
een neïveteit der N. Rott. Ct.; zou haar
dan werkeiyk de beteekenis van den
kiesrechtstryd geheel ontgaan Men moet
hst wel aannemen, als men haar verder
hoort verkondigen, dat, indien by allen,
„die tot de liberalen gerekend kunnen
worden", de zucht naar hereeniging zoo
sterk ware, dat omtrent het kiesrecht
een compromis gesloten kon worden,
dit dan naar hare meening „geen punt
van actie (zou) kunnen worden, geschikt
om met geestdrift by de verkiezingen
tot eene strydieus te worden gemaakt,
maar veeleer een vredesverdrag (zou)
moeten zyn, dat men borg in het archief
om voorloopig met vereende krachten
voor andere zaken ten stryde te trekken.»
Die „andere zaken* zyn nu echter,
zelfa „met vereende krachten", niet op
bevredigende wyze tot stand te brengen
juist deze overtuiging was 't, welke de
minderheid der „Unie"-vergadering van
Tclcphoonuummar IO.
26 Januari 1901 tot afscheiding nood
zaakte, toen bleek dat de meerderheid
in die vergadering hare verklaring om
trent de noodzakeiykheid van definitieve
kiesrechtregeling „in het archief" wilde
opbergen, En nu diezelfde meerderheid
in de jongste „Unie'-vergaderirg een
aanloopje beett ger.. ".en om hare ver
klaring weder uit rfc. - archief» te voor-
schyn te haien, ze op te poetsen en te
verfraaien, nu komt de „N. Rott. Ct."
aanbevelen, ze opnieuw op te borgen,
en in allen ernst beweren dat op die
wyze de „aanleiding tot verdeeldheid
vervallen" zou kunnen 7,yn. Met eene
oplossiDg te willen vinden vanhetkies-
rechtvraagstuk, waan .ede zoowel vrij
zinnig-democraten ais ;v iiteriyke liberalen
zich vereenigeo, jaagt de „Prov. Gron.
Ct een ydel droombeeld na, naar ons
voorkomt, maar haar streven verdient
nog practisch te heeteo in vergeiyking
met de meer dan zonderlinge illusie der
„N. Rott. Ct.,* dat met verloochening
van al hetgeen sedert 1897 de scheiding
onvermydeiyk heeft gemaakt, hereeni
ging der elementen van de oude liberale
party mogeiyk zou zyn.
Evenwel, het streven der „Prov. Gron.
Ct." is toch ook in geenen deele practisch,
gaat de „Arnh." voort. Want zy geeft
voorloopig twee correctieven om
het algemeen stemrecht voor „de achter
hoede der liberalen" smakeiyk te maken.
Die correctievenschrappicg van de laatste
zinsnede van art. 121 G. W.„de wet
ten zyn onschendbaar", ten eicde de
rechterlijke macht de bevoegdheid te
verleenen by hare uitspraken de wetten
aan de Grondwet te toetsen, en opheffing
van de splitsing der grootere gemeenten
in districten voor het gemeenteiyk kies
recht die beide correctieven hebben
bestryding en zelfs spootéLde critiek uit
gelokt langs de geheele linie, van de
conservatieve Nederlander tot de sociaal
democratische Kroniek toe. Terecht,
meent het blad, en het besluit dan
Na de alzijdige bestryding, welke de
voorgestelde correctieven der „Prov. Gron.
Ct." hebben gevonden, behoeven wy er
verder niets meer van te zeggsn en kun
nen wy ze rustig haar natuuriyken dood
raten sterven. Dat zy in ernst worden
n overweging gegeven, bewyst voor 't
overige hoe gerechtvaardigd de vrees is
van den schryver in het Alg. Handels
blad, dat niet alleeD, zelfs niet in de
eerste plaats de eisch van algemeen
kiesrecht, maar het verschi! van „sociaal
sentiment" de klove vormt tussch6n de
„vryzinnig-democraten en de liberalen
der achterhoede" en het zoeken naar
eene oplossing van de kiesrechtvraag,
waarmede beide elementen zich kunnen
vereenigen, een ydele illusie zal biyken
In tusschen, wy herhalen 't in volle
oprechtheid, mocht in de toekomst die
vrees worden gelogenstraft en het
droombeeld van den hooggeleerden schry
ver in de Prov. Gron. Ct. werkeiykheid
kunnen worden, wy zouden er ons van
harte over verheugen.
Abonnementi-Advertontign op «oer roordeollge voorwaarden.
Bijzonder onderwijs.
Uit goede bron vernemen wy, schrytt
„Het Centrum', dat de Rsgeering in het
volgende parlementaire zittingsjaar een
wetsontwerp zal indienen, strekkende tot
subsidieering van byzondere inrichtingen
van Hooger en Middelbaar Onderwys
(Gymnas.a en Hoogere B. S.) Het wets
ontwerp was reeds eenigen tyd in voor
bereiding.
Men deelt aan de „StJ." mede, dat
nu reeds een tweede druk moest ter
perse gelegd worden van De Wilde's
brochure: „Dr. A. Kuyper in zyne be
teekenis van de politieke ontwikkeling
van het Nederlandsche volk." Deze tweede
druk verschynt in den loop van deze
week.
President Steyn.
De doctoren die president Steyn be
handelen, zyn van meening dat de ver
lammingen van de ledematen en van
de oogspieren waaraan president Steyn
ïydt, zyn te beschouwen als gevolg van
de ontberingen en de inspanning door
ZHEi. doorstaan.
De geneesheeren koesteren de beste
hoop op zyn herstel, dat echter uit den
aard der zaak langzaam zal gaan.
13.)
-Dat is geen roman voor fatsoeniyke
'rouwen. Laat my het boek behouden
na. Ik zal u de uitnemendste boeken
|»au onze Duitsehe schry vers laten
Zonder er verder over te spreken, stak
het boek in zyn borstzak en ging
'oen naast zyn moeder zitten.
- Daar valt my juist in, Clement
tot die half waanzinnige jongen ons
daag weer heeft lastig gevallen, wat
IJou ik toch gaarne wenschen, dat die
Honschen uit onze omgeving verdwenen,
"rtvolgde zy op verdrietigen toon.
Lastig vallen In hoeverre
I~ 0, mynheer Von Essdorff, hy is
'"«en maar in de verte biyven staan
heeft naar ons gekeken. Toen ik hem
verzocht heen te gaan, ging hy zonder
tegenspraak, zeide Leonie kalm.
Hoe onvoorzichtig van u I zeide Ess-
doiff op afkeurendenden toon. Als hy
nu eens niet naar u had geluisterd en
weerspannig was geworden
Ik ben niet baDg voor hem.
Essdorff zag dat zacht glimlachende
bekooriyke meisjesgelaat hoogst onte
vreden aan.
Gy sehynt wel een zeer groot
zelfvertrouwen te hebben. Daarop ver
volgde hy tot zyne moeder
Ik heb u reeds meermalen gezegd,
mama, dat het my onmogeiyk is, dien
twee menschen het veibiyf op ons goed
te ontzeggen. Ten eerste kan ik dat
niet, omdat het testament van myn
overleden vader dat verbiedt, en ten
tweeden zou het een wreedheid zyn,
als ik dien tachtigjarig6n grysaard en
zynen beklagenswaardigen zoon weg
joeg, de wereld in.
Op dit oogenblik zag de heer Von
Essdorff toevallig Leonie aan. Hare
groote oogen rustten vol uitdrukking
op hem en een zachte glimlach speelde
om hare lippen, doch nu wendde zy
snel en byna trotsch het gelaat van
hem af.
Een donkerrood vloog over Essdorff's
breed voorhoofd, doch zjjn blik bleef
rusten op Leonie's schoone gestalte.
Nu, zooals gy wilt, Clement. In
dien het van my afhing, dan liet ik den
oude naar een gesticht en den jongeD
naar een geneesinriebting breogen, zeide
mevrouw Von Essdorff weder, op onte
vreden toon. En nu zal ik maar opstaan.
Gy hebt my mynen lievelingsschry ver
afgenomen
Ja, omdat ik niet wil, dat zulke
boeken op myne tafel zwerven.
Met moeite stond de dame op en
steunde op Leonie's arm 1 Welk een
vreeseiyk contrast tusschen die beiden
die bleeke, vervallen vrouw met hare
matte oogen naast dit schoone, trotsche
meisje, in den vollen bloei der jeugd.
Doch de heer Von Essdorff scheen
daarvoor geen oogen te hebbanhoog
moedig, als altyd, had hy na een
vluchtig tot weersziens aan tafel,
mama zich verwijderd, terwyi de
dames naar het slot teruggingen, waar
van de talryke vensters in het licht
der herfstzon als met gouden glans
schitterden.
Welk een prachtige bezitting I
zeide het meisje, als onwillekeurig,
Generaal Lucas Meyer.
Generaal Lucas Meyer, die gisteren
ochtend in het „Hotel Don Ouden Doelen»
te 's-Gravenhage is aangekomen, heeft
er in toegestemd kort ni zy i aankomst
een verslaggever te ontvangen, maar
onder de uitdrukkelijke voorwaarde dat
niets aangeroerd zou worden omtrent de
te Vereeniging gevoerde vredesonderhan
delingen, waaraan hy heeft deelgenomen.
Als aanvulling over het daaromtrent
reeds gisteren onder onze „Laatste Be
richten» opgenomen bericht, ontleenen
wy hieraan nog het volgende:
Als eenig antwoord op een algemeene
vraag betreffende den vrede legde hy
met zeer veel overtuiging de verklaring
af, dat de yzeren noodzakeiykheid het
sluiten van den vrede gebood.
Generaal Lucas Meyer, een stoere 54-
jarige, erg vriendelyke man, deelde mede
dat zyn komst naar Europa een absoluut
privaat karakter draagt. Hy is met geener-
lei politieke zending of opdracht belast
en komt alleen zyn vrouw en zyn
dochter halen, want in November denkt
de generaal met de zynen naar Zuid-
Afrika terug te keeren.
Verder zeide de generaal dat hy om
trent de aanstaande komst van Botha,
De Wet en De la Rey niet beter weet
dan dat deze voormannen der Boeren
uitsluitend komen met de bedoeling om
gelden in te zamelen voor de slachtoffers
van den oorlog. Generaal Meyer heeft
ook met hunne zending niets uitstaande.
Zoo spoedig mogeiyk vertrekt hy naar
Karlsbad om daar eenigen tyd onder
geneeskundige behandeling te biyven en
rust en ontspanning te zoeken na den
agiteerenden tyd die achter hem ligt.
Hy zal echter niet vertrekken dan na
de beide presidenten, dis thans hier te
lande vertoeven, te hebben bezocht.
Allereerst den heer Kruger, dien hy zoo
lang niet z?g en wien by erg verlangend
is de hand te drukken. Wellicht gaat
hy reeds morgen of overmorgen Daar
Utrecht.
De reden waarom de generaal zich
niet over de politieke quaestie in verband
met den oorlog zoowel als den vrede
wil uitlaten is, dat hy bevreesd iB over
die zaken sprekende, onwillekeurig din
gen te zeggen, die gevoeligheden zouden
opwekken, iets wat hy onder de gegeven
omstandigheden, op dit oogenblik althans,
noodeloos en ongewenscht acht.
Hy uitte zyn verbazing over de vrien-
deiykhedon, waarmede men hem in
Engeland, reeds dadeiyk by zyn aankomst
te Southampton, heeft overladen. Waar
hy geheel met particuliere doeleinden
naar Europa kwam, zag de generaal in
een bezoek aan Londen, zoo kort na het
sluiten van den vrede, geen bezwaar.
De generaal heeft te Londen byna alle
officieels personen ontmoet, maar over
hetgeen met hen gesproken is, wilde hy
zich niet uit'aten.
Generaal Lucas Meyer verwacht Botha,
De Wet en De la Rey den 16 of 17
dezer te Southampton.
De minister van oorlog heeft bepaald,
dat in het tydvak van heden tot en met
30 September e.k. de korporaals en sol
daten per week in plaats van 5 maai,
6 maal aard&ppeleu met groenten enz.
als middagspys zullen ontvangen, en 1
maal bruine boonen, groene erwten of
capucyners in plaats van 2 maal, zooals
tot nu toe was aangegeven.
De minister van marine brengt ter
kennis van belanghebbenden, dat in dit
jaar zes jongelingen by de opleiding van
adspirant-administrateurs by de Konink-
ïyke zeemacht kunnen worden geplaatst.
Verdere inlichtingen gaeft de Stct. No.
181..
Blijkens by het departement van
marine ontvangen bericht is Hr. Ms.
pantserdekschip „Friesland", onder bevel
van den kapitein terzeeJ.H. M. Jansen,
2 dezer te Algiers aangekomen.
Een goede maatregel.
Een der onaangename zijden aan het
reizen per spoor verbonden, is zeker,
dat het publiek dikwyis zoo dicht moge-
ïyk op elkaar in de coupés wordt ge
plaatst, terwyi in andere ry tuigen nog
voldoende ruimte is. De treinbeambten,
die niet alle deuren der coupés open
maken, scbynen meer rekening te houden
met hun gemak, nl. het controleeren
der kaartjes, dan met de wenschen der
reizigers. Om aan de klachten van het
De gebogen vrouwengestalte hief fier
het hoofd op,
Ja, geen landgoed kan zich met het
onze meten, en daar ben ik trotsch op,
sprak de edelvrouw, terwijl zy met
schitterende oogen om zich heen zag.
Leonie zweeg, maar een onverklaar
baar gevoel sloop haar hart binnen.
V.
Langzaam naderde Allerheiligen. De
laatste schoone herfstdagen waren voor-
by, en toen op zekeren morgen de be
woners van het slot een blik uit de
vensters wierpen, was alles met een
wit kleed overdektde eerste sneeuw
was gevallen.
Leonie voelde zich niet gelukkig in
hare tegenwoordige betrekking, nooit had
zy zich eenzamer en verlatener gevoeld
dan thans.
En eens zeide Essdorff aan tafel plot
seling tot naar, nadat hy een vluchtigen
blik op haar had geworpen.
Gy ziet bleek, juffrouw Aubri. Gy
moet maer beweging nemen in de fris-
sche buitenlucht. Als mama des na
middags slaapt of in haar gebedenboek
leest, kunt gy toch immers altyd een
uurtje uitgaan.
Het meisje antwoordde met een lich
ten glimlach: O, ik dank u, mynheer
Von Essdorff. Het is waar, lucht en be
weging kan ik moeiiyk ontberen. Wie,
zooals ik, by na geheel buiten is opgegroeid,
die verlangt naar de vrye lucht, naar
de bosschen, ver van het bonte gewoel
eener groote stad.
Het meisje had zich in haar gewoel
van verlangen laten medesleepen, met
levendige woorden en schitterende oogen
te spreken over hetgeen, waarnaar zy
zoo sterk verlangde.
Ah, gy zyt dus niet te Weenen
opgegroeid vroeg Essdorff, terwyi hy
het meisje met zyne helderbruine oogen
aanzag.
Tot myn zesde jaar was ik in Weenen
toen stierf myn arme, lieve vader
en daarna ging bet ons zeer, zeer
slecht. Myn moeder had een trouwe
vriendin, die my tot zich nam en daar
in het kleine landstadjs, liefdeiyk aan
den Donau gelegen, bracht ik myne
eerste meisjesjaren door.
iWorif vervolgd.)
