Maandag 30 Juni. Mo. 151. 40e Jaargang 1902. Bii deze Courant behoort eon Bijvoegsel. (gemeentebestuur. UELtLCIUItiUKil». FBUIUSTO». itimeoiaoÉée tacta VLÏSSIMSCIE COURANT Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1. O, Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich-bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks by den Uitgever F. VAM BK VELDE Jr., Kleins Markt, I. 187. ADVERTENTIÈN van 1—4 regels 0.40. Voor eiken regel meer 10 cent. By directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prQs slechts tweemaal berekend. Groots letters en cliché'» naar plaatsruimte. Verse Mi nt dngelgks, aitgesondsrd op Sou- en feestdagen. T.l.phoonnumm.r IO. Abonnements-AdvertentlSii op leer voordeellge voorwaarden. De Plaatselijke Cjmmissie van toezicht o/h Lager Onderwas maakt bekend, dat de openbare lessen aan de verschillende gemeentescholen dit jaar zullen worden gehouden als volgt op se!. A Hobld 4Hr. Landsman) Maandag 30 Jnnl. C( Op den Zieke) Binsdag 1 lull, Friiling) Vtijdag t B (tijd. Dalvoye) Maandag 7 F is Boer) Donderdag 10 B( uej. Beijemai) Vrijaas u Telkens aanvangende des namiddags ten 2 ure. Ouders, voogden of verzorgers van leerlingen, zoomede andere belangstel lenden, worden tot het bywonen dier lessen dringend uitgenoodigd. Deze lessen zullen op genoemde dagen plaats heb ben van 2-4 uur. De Oommisssie van toezicht o/h Lager Onderwijs, DTJDOK VAN HEEL,L.Voorzitter. KÈIJNVAAN, Secretaris. Men wil dat generaal Andié, de Fian- scbe minister van oorlog, zjjn bekende Uitspraak, dat men aan de drieledige leuze der oude republiek een nieuw woord „gerechtigheid" motst toevoegen, speciaal deed met het oog op het treurg verloop der Dreyfus zaak. Hoe dit ook zyn moge, de geschiedenis van Frank rijk in de nieuwere tijden en zeer zeker niet van Frankrijk alleen bewjjst dat, waar vrjjheid, gelijkheid en broe derschap sinds lang de symbolen van het staatkundig leven zijn, toch nog wel kwalen kunnen voorkomen, die zeer ernstig knagen aan den wortel van het volksbestaan. Men zou kunnen opmerken, dat in een goed georganiseerden staat, waarin het rechtswezen behoorlijk is geregeld, ge rechtigheid onmogelijk ontbreken kan. Maar die beschouwing zou toch verre van juist wezen. Zeker, in zulk een staat zijn tal van wetten en 'instellingen, die het leven en bedrijf der ingezetenen beheerschen. Allen, van den hoogsten tot den laagsten, z(jn aan orde en regel gebonden. Er is een gezag dat de wet handhaaft en een ander, dat straffend optreedt waar het recht is geschonden. 43.) „Op zekeren nacht wist de toovenaar, die baar eenmaal bezocht had, tot haar verblijfplaats door te dringen en h(j smeekte haar met hem te gaan ditmaal zouden zjj beiden het geluksland betre den. Hij sprak zulke verleidelijke woor den, dat de jOBge vogel alles om zich heen vergatde dankbaarheid die haar verbond aan haar weldoener, en de smart en de-schande die zij hem aandeed door heimeiyk te ontvlucaten. Zij hoorde alleen naar de stem, die haar beloofde haar vroegere idealen terug te zullen schenken. En de weDsch naar geluk werd haar te machtig. „Maar juist op het oogenblik dat zij zich door de sterke armen van den too venaar omhoog geheven voelde, hoorde Maar iets anders is het, het recht te handhaven iets anders, te kunnen zeg gen dat gerechtigheid leeft in het hart van het volk. De uitspraak van een wijze der oud heid luidde „gerechtigheid verhoogt een volk, maar de zunde is een schandvlek der natie." Dit verklaart ons beter den zin van het woord „gerechtigheid." Het is jaist de tegenstelling welke ons dien zin aangeeft. Gerechtigheid staat tegen over zonde, in de beteekenis dus van algemeen kwaad. Eu nu is het ons duidelijk, dat een volk, dat in vrijheid baadt, dat ten voile geniet van het voor recht der gelijkheid en waaronder het gevoel van solidariteit sterk ontwikkeld ia, zeer goed aan grove gebreken kan lijden. Onder zonde versta men dus hier de volkzonden in het algemeen. Wanneer wy dit nog even nader op onze Fransche naburen willen toepas sen, dan geschiedt dit geenszins, omdat wy, den splinter in het oog van dien nabuur ziende, den balk in eigen oog niet zouden zien maar omdat het Fran sche volk, onder het keizerryk aan val- sche begrippen, aan weelde, onzedelijk heid en allerlei klatergoud gewend, op moreel gebied telkens zeer groote zieke- lyke afwijkingen vertoont. Hut foit, dat Frankryk vooraan staat op de lyst der alcohol-verbruikende landen en de spreek woordelijke geringschatting van het huweiyk, die in een groot deel ervan wordt gevonden, kenmerken al dadelijk den algemeenen moreelen volksgeest. Een ongebonden leven is van zelf een weel derig leven, maar ook buitendien is de eterke toeneming der weelde in dit land van achteruitgaande bevolking merk waardig. De ontzaglyke behoeften, die ten slotte den mensch tot een slaaf maken, noodzaken tot het zoeken naar middelen om er aan te voldoen en ver klaren tevens, waarom men daarby niet met al te groote kieskeurigheid kan te werk gaan. En waar die corruptie dan vooral in de hoogere sianden heersebt, dan spreekt het van zelf, dat van tyd tot tyd van die ontzaglyke schandalen zich moeten voordoen, zooals wy er voorbeelden van vinden in de Panama geschiedenis, in de Dreyfus-zaak en laatsteiyk nu weder in de zaak Hum- bert schandalen die, om licht te begry - pen reden, in den regel dan weer met den mantel der liefde, zegge der onge rechtigheid, worden bedekt, na tallooze offers te hebben geëischt en de harts tochten op de schromeiykste wyze te zy een gesmoorden kreet van droevig, ondrageiyk ïyden. Het was de kleine, rampzalige vogel, die reeds zoolang naar een enkelen zonnestraal had gesmacht. En toen zy nu van het geluksland hoorde spreken, had zy de enge wanden harer gevangenis willen verbreken en sloeg zy zich de vleugels te pletter tegen de y'zeren traliën. Thans lag zy hulpeloos en ellendig ter neer. „Op het hooren van dien kreet kwam zy, die haar zuster geheel alleen met haar leed wilde laten, tot inkeer. Zy zag plotseling in, hoeveel troost en liefde zy had kunnen geven en hoe zelfzuchtig zy dat verzuimd had. Zy begreep, dat de toegang tot het geluksland niet dhdr lag, waar zy zich dien wilde openen maar dat er toch ook vrede en geluk voor haar kon zyn, wanneer zy den weg volgde dien de plicht haar eindeiyk zou aan wy zen. En zy maakte zich los uit de armen van den toovenaar maar en voor het eerst sedert Victor was binnengekomen, hief Betsy de oug m op en zag hem vol in het gelaatzy smeekte hem ernstig niet weder tot haar te keeren, want zy had hem zeer lief en zy vreesde, dat haar krachten ten twee den male misschien tekort zouden schieten hebben oj gezweept. Opmerkeiyk, maar ten deele ook weer verklaarbaar is het, dat uit dat mengelmoes van ongerech- heid weder wapenen worden gesmeed, om er mee te stiyden voor andere, evenmin heilige doeleinden, irzorierheid tot bereiking van politieke oogmerken, Evenzoo als de gerechtigheid het volk verhoogt, zoo verlaagt het ook de zonde. Wy bedoelen nu niet alleen dat zulk een stroom van ongerechtigheden eene natie steeds aan vien spot en de verach ting van andere prijs geeft. Wij bedoelen vooral dat, waar de volkszonden niet met alle middelen worden bt streden en tegengegaan, het volk coodzakeiyk steeds dieper moet zinken in den poel der on gerechtigheden. Daarom verlaagt de zonde het volk, en alleen een terugkeer van dien weg kan her, naar het uitwendige en het inneriyke, wy zouden baast zeggen naar lichaam en ziel, veih ff n uit de diepte en een plaats zyner waardig doen innemen. Wy mogen wel dankbaar zyn voor het feit, dat zulke geruchtmakende, zulke schier wereldschokkende gebeurtenissen, waardoor het openbare leven in Frankryk z'ch nu en dao kenmerkt, zich ten onzent hcogst zelden voordoen. Vooral hierom, wijl die gebeurteDitseD slechts deD algemenen toestand kenmerken en ia waa heid de kraters zyn, waardoor de vulkanen der bedorven, verhitte maat- schappeiyke samenleving, naar buiten werken. Maar dit feit leide ons toch vooral niet tot zelfverheffing, tot ontkenning van hetgeen aaD eigen Wezen ODtbreekt. Allerminst brenge het ons in den waanf dat, waar wij niet de republikeinsche leuzen van vryheid, geiykheid en broe- dei schap in ons vaandel hebben ge schreven, ook niet opzetteiyk een plaats aan de gerechtigheid behoeft te worden toegekend. Wy behoeven ons immers niet uit sluitend te bepalen tot het openbare leven of tot het staatkundig ieven in den ecgen zin van bet woord By ons gaat alles meer in het kleiD, blyft de oppervlakte kalmer, nemen de dingen minder monsterachtige proportiëo aan maar daarom leven nog niet de ware begrippen van recht en gerechtigheid in aller hart en vertoonen zich in aller handelingen op het rijke en veelzydige terrein der onderlinge samenleving. Wy weten het wel, wy schetteren niet zoo met de eer van het leger en zullen ons daarachter niet kunnen ver schuilen tot het plegen der echandeiyk- ste dadeneen Dreyfus-zaak is ten onzent wellicht ocmogeiyk. Maar kennen wy daarom in ons staatkundig en ker- keiyk leven geen misbruikte namen en leuzen, waarachter de meDSchen zich verschuilen tot het plegen der onheilig ste daden Misbruiken wy nooit macht en posilie Slepen wy anderen nooit mede, door de gaven van het woord en de pen, om die anderen te brengen waar zij niet willen zyn Stryden wy tegen de volkszonden, die waariyk ook ten onzent Diet ontbreken, met al de kracht die in ons is, of wenden we ze aan totODs profyt Vragen zonder tal - en met honderden te vermeerderen doch waarop wy niet het antwoord zul- len trachten te geven want, het zyn - vragen des gewetens. i o >k ods, niet republikeinen, zal het niet misstaan, wanneer wy gerech tigheid tot onze leuze verheffen, en wèl zal het ons wezen, wa- neer die gerechtigheid ons immer wrhoovt, r immer de droeve volkszonden ons voeren tot lager peil. om het offer te brengen." Zy zweeg en gedurende eenige oogen- blikken heerschte een volkomen stilte in het vertrek. Langzaam liet Betsy de band der kleine Marie los. Het kind, dat nog geheel verbaasd was door het gebeurde en vol verwondering naar de onbegrypeiyke woorden harer stiefmoeder had geluis terd, trad terug. Victor was doodsbleek geworden, maar de uidrukking van zyn gelaat was niet meer onverschillig. Alles wat zyn hart goeds en nobels kon voelen was opge wekt door Betsy's woorden hy naderde en terwyi hy vruchteloos de ontroering zocht te bedwingen, die in zijn stem trilde, zeide hij zacht 1 „Da toovenaar ging, om nooit weer te keeren maar hy smeekte om ver geving voor hetgeen hij eens misireef. Ook hy bracht een offer en het viel hem schrikkeiyk zwaar." Zy boos zwijgend het hoofd en bleef hem aanzien. Hjj vatte haar hand voor een enkel oogenblik omklemden zyn vin gers de hare met yzeren greep en in een volgend had hy haar verlaten. Met haastigen tred verwyderde hy zichhy was aan een zonderlinge ge Een eerste stap. Tegen den eersten stap op protectionis- tischen weg waarsehuwt Het Vad. naar aanleiding van de aangekondigde inter pellatie van den heer Sassen inzake maatregelen, te nemen tot steun der suikerfabrikanten en in verband met die interpellatie, in velband met het adres der suikerfabrikanten. Het blad bestrydt het adres en de uit de formuleering reeds biykende strekking der interpellatie op dezelfde gronden, die het tot stand komen van de suikerconventie zoo harteiyk deden toejuichen. En dan gaat het over tot des Pudels Kern in de wenschen van de suiker fabrikanten de heffing van aanvankeiyk dubbel, later even hooge invoerrechten als de conventie toestaat. De redactie zegt daaromtrent o.a. „WaDt het beteekent prysstyging van levensbehoeften. Niet natuurlijke prys stijging, waarby men zich heeft neer te leggen, maar kunstmatige prjjsstyging, door den Staat geprovoceerd, ten nadeele van velen, ten bate van weinigen. Een politiek van bevoorrechting. Dit klemt te meer, wanneer men be denkt, dat in ons kleiüe land reeds by lager inkomend recht een kartel kan worden gevormd dan in het buitenland. De suikeifabrikanten zyn reeds vereenigd; wat belet hun, zoo zy dit nog niet reeds deden, een kartel, een trust zelfs waarwording ten prooi. Zyn ydelheid en zelfzucht kampten met een ander en beter gevoel, een gevoel dat hem eigen smart deed wegcijferen en hem dankbaar deed inzien dat zy gered was. By de voordeur gekomen bleef hy plotseling staan. Zyn blik viel op een Iichtblauwen zyden paraeol en een bou quet, die op de fraaie yzeren bank in de vestibule lagen en die voorwerpen deden hem plotseling, zonder dat hy zich goed rekenschap kon geven waarom, aan Clara denken. „Is juffrouw Vredevoort hier vroeg hy aan Hendrik, die juist uit de voor kamer kwam. „Ja, mynheer. De juffrouw is voor een kwartiertje gekomen en meteen naar Mynheer's kamer gegaan, zy moest Myn heer spreken. „Zoo I" en Victor keerde zich om liep peinzend de marmeren trap op en richtte zijn schreden naar Brandenburgh's studeerkamer. Inderdaad had Clara die een kwartier geleden betreden. Reeds toen hy haar opendeed, had Hendrik haar verwonderd aangestaard, want onze vriendin zag er inderdaad dien morgen vreemd uit. Zy scheen het toppunt van „lydend zyn» te vormen, die uit de vaderlandsche suikerverbruikers het geld zal weten te persen, dat de suikerfabrikanten voor zich ncodig meenen te hebben. Zelfs in het protectionistisch systeem, dat door onze regeering wordt aange hangen, past een dergeiyk invoerrecht niet. Want slechts die rechten worden, biykens de Troonrede, door haar ge- wenscht, welke 's lands schatkist zullen styven, Welnu, het belang der suikerfabrikanten staat hier tegenover dat der schatkist. Zy moeten juist Wenschen, dat er geen kilo suiker over de grenzen komt, dat er m.a.w. geen halve stuiver door de douanen wordt geïnd. Want dit zou be- teekenen, dat er nog altyd buitenland- sche mededinging ie.» Aan het slot van het artikel wordt niet verzuimd er op te wijzen, dat, wanneer de suiter eenmaal duur is ge- m-.akt, de andtre eerste levensbehoeften Wel spoedig zullen volgen. Congres Kamers van Arbeid. Gisteren we d te Uaechi het coDgres gehouden van vertegenwoordigers van Ka ders van Arbeid. Aangenumen werd ue volg nde motie „Htt congres der Kamers van Arbeid, van oordeel, dat zelfs onder vigueur van de tegonwooid ge wet, hoeveel aeze ook to weDschtn overlaat, de Kamers van Arbeid veel betere resultaten zouden kunnen verkrygen ea krachtiger zouden kunnen optreden dan thans, indien zy meer populair waren by de belangheb benden spreekt de wenacheiytheid uit, dat de Kamers van Arbeid geregeld al datgene van hun handelingen publiceeren, dat voor openbaarmaking geschikt ifen dat zg bevorderen, dat allen, die daar voor in de termen vallen, op de kiezers lijsten worden geplaatstnooligt alle organisaties van patroons en werklieden en verdere belangstellenden uit, de k.e- zers voor de Kamers van Arbeid op te wekken, zooveel mogelgk aan de ver kiezingen deel te nemen, de meest ge schikte patroons en werklieden tot leden der Kamers te kiezen en voorts te helpen de populariteit der Kamers te vermeer deren door overal, waar dit mogeiyk is, kennis te verspreiden over het doel en de wyze van werken der Kamers." Hierna kwam aan de orde de bepaling van de plaats waar het congres in 1903 zal worden gehouden en de benoeming van drie patroon-voorzitters, drie werk lieden voorzitters en drie secretariasen, die gemachtigd worden de op dit congres uitgesproken wenschen voor zooveel noodig ter kennisse van den minister van binnenl. zaken te brengen en het volgende congres zullen voorbereiden. Aangenomen werd het voorstel van den heer PolakDe agenda voor het volgend congres zal o. a. moeten be vatten lo. vaststelling van het regle ment voor congresontwerpen door de bereikt te hebbenhaar gelaat was doodsbleek en de violette kringen onder de oogen waren tweemaal zoo diep en zoo breed als anders. Zelfs Henri, dis zijn schoonzuster gedurende de vyf jaren van zyn huweiyk wel eenigszins van haar zwakke zjjde had leeren kennen, kon zich niet weerhouden, by haar bin nenkomen uit te roepen „Om Godswil Clara, wat heb je, wat zie je er uit Tot alle antwoord wierp zy zich in een fluweelen fauteuil, sloeg beide handen voor het gelaat en barstte in een niet te stelpen tranenvloed uit. Brandenburgh haalde de schouders op, wachtte eenige oogenblikken met een ongeduldige, wrevelige uitdrukking op zyn gezicht en zeide toen met een stem, die niet heel innemend mocht heeten „Nu, ben je nu eindelijk in staat my te vertellen, wat er gebeurd is Je zoudt iemand waarachtig doen ontstellen." Clara richtte zich op. Nog altyd snik kend trad zy met wankelende schreden naar een klein tafeltje, waarop een kost bare waterkan van Delfissh aardewerk met een ciito kroes prykte. (Wordt vervolgd.

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1902 | | pagina 1