Maandag
30 Juni.
Mo. 151.
40e Jaargang
1902.
Bii deze Courant behoort eon Bijvoegsel.
(gemeentebestuur.
UELtLCIUItiUKil».
FBUIUSTO».
itimeoiaoÉée tacta
VLÏSSIMSCIE COURANT
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1. O,
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich-bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks by den Uitgever
F. VAM BK VELDE Jr., Kleins Markt, I. 187.
ADVERTENTIÈN van 1—4 regels 0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. By directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie wordt de prQs slechts tweemaal berekend. Groots letters
en cliché'» naar plaatsruimte.
Verse Mi nt dngelgks, aitgesondsrd op Sou- en feestdagen.
T.l.phoonnumm.r IO.
Abonnements-AdvertentlSii op leer voordeellge voorwaarden.
De Plaatselijke Cjmmissie van toezicht
o/h Lager Onderwas maakt bekend, dat
de openbare lessen aan de verschillende
gemeentescholen dit jaar zullen worden
gehouden als volgt
op se!. A Hobld 4Hr. Landsman) Maandag 30 Jnnl.
C( Op den Zieke) Binsdag 1 lull,
Friiling) Vtijdag t
B (tijd. Dalvoye) Maandag 7
F is Boer) Donderdag 10
B( uej. Beijemai) Vrijaas u
Telkens aanvangende des namiddags
ten 2 ure.
Ouders, voogden of verzorgers van
leerlingen, zoomede andere belangstel
lenden, worden tot het bywonen dier
lessen dringend uitgenoodigd. Deze lessen
zullen op genoemde dagen plaats heb
ben van 2-4 uur.
De Oommisssie van toezicht
o/h Lager Onderwijs,
DTJDOK VAN HEEL,L.Voorzitter.
KÈIJNVAAN, Secretaris.
Men wil dat generaal Andié, de Fian-
scbe minister van oorlog, zjjn bekende
Uitspraak, dat men aan de drieledige
leuze der oude republiek een nieuw
woord „gerechtigheid" motst toevoegen,
speciaal deed met het oog op het treurg
verloop der Dreyfus zaak. Hoe dit ook
zyn moge, de geschiedenis van Frank
rijk in de nieuwere tijden en zeer
zeker niet van Frankrijk alleen bewjjst
dat, waar vrjjheid, gelijkheid en broe
derschap sinds lang de symbolen van
het staatkundig leven zijn, toch nog wel
kwalen kunnen voorkomen, die zeer
ernstig knagen aan den wortel van het
volksbestaan.
Men zou kunnen opmerken, dat in een
goed georganiseerden staat, waarin het
rechtswezen behoorlijk is geregeld, ge
rechtigheid onmogelijk ontbreken kan.
Maar die beschouwing zou toch verre
van juist wezen.
Zeker, in zulk een staat zijn tal van
wetten en 'instellingen, die het leven en
bedrijf der ingezetenen beheerschen.
Allen, van den hoogsten tot den laagsten,
z(jn aan orde en regel gebonden. Er is
een gezag dat de wet handhaaft en een
ander, dat straffend optreedt waar het
recht is geschonden.
43.)
„Op zekeren nacht wist de toovenaar,
die baar eenmaal bezocht had, tot haar
verblijfplaats door te dringen en h(j
smeekte haar met hem te gaan ditmaal
zouden zjj beiden het geluksland betre
den. Hij sprak zulke verleidelijke woor
den, dat de jOBge vogel alles om zich
heen vergatde dankbaarheid die haar
verbond aan haar weldoener, en de smart
en de-schande die zij hem aandeed door
heimeiyk te ontvlucaten. Zij hoorde
alleen naar de stem, die haar beloofde
haar vroegere idealen terug te zullen
schenken. En de weDsch naar geluk
werd haar te machtig.
„Maar juist op het oogenblik dat zij
zich door de sterke armen van den too
venaar omhoog geheven voelde, hoorde
Maar iets anders is het, het recht te
handhaven iets anders, te kunnen zeg
gen dat gerechtigheid leeft in het hart
van het volk.
De uitspraak van een wijze der oud
heid luidde „gerechtigheid verhoogt een
volk, maar de zunde is een schandvlek
der natie." Dit verklaart ons beter den
zin van het woord „gerechtigheid." Het
is jaist de tegenstelling welke ons dien
zin aangeeft. Gerechtigheid staat tegen
over zonde, in de beteekenis dus van
algemeen kwaad. Eu nu is het ons
duidelijk, dat een volk, dat in vrijheid
baadt, dat ten voile geniet van het voor
recht der gelijkheid en waaronder het
gevoel van solidariteit sterk ontwikkeld
ia, zeer goed aan grove gebreken kan
lijden.
Onder zonde versta men dus hier de
volkzonden in het algemeen.
Wanneer wy dit nog even nader op
onze Fransche naburen willen toepas
sen, dan geschiedt dit geenszins, omdat
wy, den splinter in het oog van dien
nabuur ziende, den balk in eigen oog
niet zouden zien maar omdat het Fran
sche volk, onder het keizerryk aan val-
sche begrippen, aan weelde, onzedelijk
heid en allerlei klatergoud gewend, op
moreel gebied telkens zeer groote zieke-
lyke afwijkingen vertoont. Hut foit, dat
Frankryk vooraan staat op de lyst der
alcohol-verbruikende landen en de spreek
woordelijke geringschatting van het
huweiyk, die in een groot deel ervan
wordt gevonden, kenmerken al dadelijk
den algemeenen moreelen volksgeest. Een
ongebonden leven is van zelf een weel
derig leven, maar ook buitendien is de
eterke toeneming der weelde in dit land
van achteruitgaande bevolking merk
waardig. De ontzaglyke behoeften, die
ten slotte den mensch tot een slaaf
maken, noodzaken tot het zoeken naar
middelen om er aan te voldoen en ver
klaren tevens, waarom men daarby niet
met al te groote kieskeurigheid kan te
werk gaan. En waar die corruptie dan
vooral in de hoogere sianden heersebt,
dan spreekt het van zelf, dat van tyd
tot tyd van die ontzaglyke schandalen
zich moeten voordoen, zooals wy er
voorbeelden van vinden in de Panama
geschiedenis, in de Dreyfus-zaak en
laatsteiyk nu weder in de zaak Hum-
bert schandalen die, om licht te begry -
pen reden, in den regel dan weer met
den mantel der liefde, zegge der onge
rechtigheid, worden bedekt, na tallooze
offers te hebben geëischt en de harts
tochten op de schromeiykste wyze te
zy een gesmoorden kreet van droevig,
ondrageiyk ïyden. Het was de kleine,
rampzalige vogel, die reeds zoolang naar
een enkelen zonnestraal had gesmacht.
En toen zy nu van het geluksland hoorde
spreken, had zy de enge wanden harer
gevangenis willen verbreken en sloeg zy
zich de vleugels te pletter tegen de y'zeren
traliën. Thans lag zy hulpeloos en ellendig
ter neer.
„Op het hooren van dien kreet kwam
zy, die haar zuster geheel alleen met
haar leed wilde laten, tot inkeer. Zy zag
plotseling in, hoeveel troost en liefde
zy had kunnen geven en hoe zelfzuchtig
zy dat verzuimd had. Zy begreep, dat
de toegang tot het geluksland niet dhdr
lag, waar zy zich dien wilde openen
maar dat er toch ook vrede en geluk
voor haar kon zyn, wanneer zy den weg
volgde dien de plicht haar eindeiyk zou
aan wy zen. En zy maakte zich los uit
de armen van den toovenaar maar
en voor het eerst sedert Victor was
binnengekomen, hief Betsy de oug m op
en zag hem vol in het gelaatzy
smeekte hem ernstig niet weder tot haar
te keeren, want zy had hem zeer lief en
zy vreesde, dat haar krachten ten twee
den male misschien tekort zouden schieten
hebben oj gezweept. Opmerkeiyk, maar
ten deele ook weer verklaarbaar is het,
dat uit dat mengelmoes van ongerech-
heid weder wapenen worden gesmeed,
om er mee te stiyden voor andere,
evenmin heilige doeleinden, irzorierheid
tot bereiking van politieke oogmerken,
Evenzoo als de gerechtigheid het volk
verhoogt, zoo verlaagt het ook de zonde.
Wy bedoelen nu niet alleen dat zulk
een stroom van ongerechtigheden eene
natie steeds aan vien spot en de verach
ting van andere prijs geeft. Wij bedoelen
vooral dat, waar de volkszonden niet
met alle middelen worden bt streden en
tegengegaan, het volk coodzakeiyk steeds
dieper moet zinken in den poel der on
gerechtigheden. Daarom verlaagt de zonde
het volk, en alleen een terugkeer van
dien weg kan her, naar het uitwendige
en het inneriyke, wy zouden baast
zeggen naar lichaam en ziel, veih ff n
uit de diepte en een plaats zyner waardig
doen innemen.
Wy mogen wel dankbaar zyn voor
het feit, dat zulke geruchtmakende, zulke
schier wereldschokkende gebeurtenissen,
waardoor het openbare leven in Frankryk
z'ch nu en dao kenmerkt, zich ten
onzent hcogst zelden voordoen. Vooral
hierom, wijl die gebeurteDitseD slechts
deD algemenen toestand kenmerken en
ia waa heid de kraters zyn, waardoor
de vulkanen der bedorven, verhitte maat-
schappeiyke samenleving, naar buiten
werken.
Maar dit feit leide ons toch vooral
niet tot zelfverheffing, tot ontkenning
van hetgeen aaD eigen Wezen ODtbreekt.
Allerminst brenge het ons in den waanf
dat, waar wij niet de republikeinsche
leuzen van vryheid, geiykheid en broe-
dei schap in ons vaandel hebben ge
schreven, ook niet opzetteiyk een plaats
aan de gerechtigheid behoeft te worden
toegekend.
Wy behoeven ons immers niet uit
sluitend te bepalen tot het openbare
leven of tot het staatkundig ieven in
den ecgen zin van bet woord By ons
gaat alles meer in het kleiD, blyft de
oppervlakte kalmer, nemen de dingen
minder monsterachtige proportiëo aan
maar daarom leven nog niet de ware
begrippen van recht en gerechtigheid in
aller hart en vertoonen zich in aller
handelingen op het rijke en veelzydige
terrein der onderlinge samenleving.
Wy weten het wel, wy schetteren
niet zoo met de eer van het leger en
zullen ons daarachter niet kunnen ver
schuilen tot het plegen der echandeiyk-
ste dadeneen Dreyfus-zaak is ten
onzent wellicht ocmogeiyk. Maar kennen
wy daarom in ons staatkundig en ker-
keiyk leven geen misbruikte namen en
leuzen, waarachter de meDSchen zich
verschuilen tot het plegen der onheilig
ste daden Misbruiken wy nooit macht
en posilie Slepen wy anderen nooit
mede, door de gaven van het woord
en de pen, om die anderen te brengen
waar zij niet willen zyn Stryden wy
tegen de volkszonden, die waariyk ook
ten onzent Diet ontbreken, met al de
kracht die in ons is, of wenden we ze
aan totODs profyt Vragen zonder tal
- en met honderden te vermeerderen
doch waarop wy niet het antwoord zul-
len trachten te geven want, het zyn
- vragen des gewetens.
i o >k ods, niet republikeinen, zal het
niet misstaan, wanneer wy gerech
tigheid tot onze leuze verheffen, en
wèl zal het ons wezen, wa- neer die
gerechtigheid ons immer wrhoovt,
r immer de droeve volkszonden ons voeren
tot lager peil.
om het offer te brengen."
Zy zweeg en gedurende eenige oogen-
blikken heerschte een volkomen stilte
in het vertrek.
Langzaam liet Betsy de band der
kleine Marie los. Het kind, dat nog geheel
verbaasd was door het gebeurde en vol
verwondering naar de onbegrypeiyke
woorden harer stiefmoeder had geluis
terd, trad terug.
Victor was doodsbleek geworden, maar
de uidrukking van zyn gelaat was niet
meer onverschillig. Alles wat zyn hart
goeds en nobels kon voelen was opge
wekt door Betsy's woorden hy naderde
en terwyi hy vruchteloos de ontroering
zocht te bedwingen, die in zijn stem
trilde, zeide hij zacht
1 „Da toovenaar ging, om nooit weer
te keeren maar hy smeekte om ver
geving voor hetgeen hij eens misireef.
Ook hy bracht een offer en het viel hem
schrikkeiyk zwaar."
Zy boos zwijgend het hoofd en bleef
hem aanzien. Hjj vatte haar hand voor
een enkel oogenblik omklemden zyn vin
gers de hare met yzeren greep en in
een volgend had hy haar verlaten.
Met haastigen tred verwyderde hy
zichhy was aan een zonderlinge ge
Een eerste stap.
Tegen den eersten stap op protectionis-
tischen weg waarsehuwt Het Vad. naar
aanleiding van de aangekondigde inter
pellatie van den heer Sassen inzake
maatregelen, te nemen tot steun der
suikerfabrikanten en in verband met die
interpellatie, in velband met het adres
der suikerfabrikanten.
Het blad bestrydt het adres en de
uit de formuleering reeds biykende
strekking der interpellatie op dezelfde
gronden, die het tot stand komen van
de suikerconventie zoo harteiyk deden
toejuichen.
En dan gaat het over tot des Pudels
Kern in de wenschen van de suiker
fabrikanten de heffing van aanvankeiyk
dubbel, later even hooge invoerrechten
als de conventie toestaat.
De redactie zegt daaromtrent o.a.
„WaDt het beteekent prysstyging van
levensbehoeften. Niet natuurlijke prys
stijging, waarby men zich heeft neer te
leggen, maar kunstmatige prjjsstyging,
door den Staat geprovoceerd, ten nadeele
van velen, ten bate van weinigen.
Een politiek van bevoorrechting.
Dit klemt te meer, wanneer men be
denkt, dat in ons kleiüe land reeds by
lager inkomend recht een kartel kan
worden gevormd dan in het buitenland.
De suikeifabrikanten zyn reeds vereenigd;
wat belet hun, zoo zy dit nog niet
reeds deden, een kartel, een trust zelfs
waarwording ten prooi. Zyn ydelheid en
zelfzucht kampten met een ander en
beter gevoel, een gevoel dat hem eigen
smart deed wegcijferen en hem dankbaar
deed inzien dat zy gered was.
By de voordeur gekomen bleef hy
plotseling staan. Zyn blik viel op een
Iichtblauwen zyden paraeol en een bou
quet, die op de fraaie yzeren bank in
de vestibule lagen en die voorwerpen
deden hem plotseling, zonder dat hy zich
goed rekenschap kon geven waarom,
aan Clara denken.
„Is juffrouw Vredevoort hier vroeg
hy aan Hendrik, die juist uit de voor
kamer kwam.
„Ja, mynheer. De juffrouw is voor
een kwartiertje gekomen en meteen naar
Mynheer's kamer gegaan, zy moest Myn
heer spreken.
„Zoo I" en Victor keerde zich om
liep peinzend de marmeren trap op en
richtte zijn schreden naar Brandenburgh's
studeerkamer.
Inderdaad had Clara die een kwartier
geleden betreden. Reeds toen hy haar
opendeed, had Hendrik haar verwonderd
aangestaard, want onze vriendin zag er
inderdaad dien morgen vreemd uit. Zy
scheen het toppunt van „lydend zyn»
te vormen, die uit de vaderlandsche
suikerverbruikers het geld zal weten te
persen, dat de suikerfabrikanten voor
zich ncodig meenen te hebben.
Zelfs in het protectionistisch systeem,
dat door onze regeering wordt aange
hangen, past een dergeiyk invoerrecht
niet.
Want slechts die rechten worden,
biykens de Troonrede, door haar ge-
wenscht, welke 's lands schatkist zullen
styven,
Welnu, het belang der suikerfabrikanten
staat hier tegenover dat der schatkist.
Zy moeten juist Wenschen, dat er geen
kilo suiker over de grenzen komt, dat
er m.a.w. geen halve stuiver door de
douanen wordt geïnd. Want dit zou be-
teekenen, dat er nog altyd buitenland-
sche mededinging ie.»
Aan het slot van het artikel wordt
niet verzuimd er op te wijzen, dat,
wanneer de suiter eenmaal duur is ge-
m-.akt, de andtre eerste levensbehoeften
Wel spoedig zullen volgen.
Congres Kamers van Arbeid.
Gisteren we d te Uaechi het coDgres
gehouden van vertegenwoordigers van
Ka ders van Arbeid. Aangenumen werd
ue volg nde motie
„Htt congres der Kamers van Arbeid,
van oordeel, dat zelfs onder vigueur van
de tegonwooid ge wet, hoeveel aeze ook
to weDschtn overlaat, de Kamers van
Arbeid veel betere resultaten zouden
kunnen verkrygen ea krachtiger zouden
kunnen optreden dan thans, indien zy
meer populair waren by de belangheb
benden spreekt de wenacheiytheid uit,
dat de Kamers van Arbeid geregeld al
datgene van hun handelingen publiceeren,
dat voor openbaarmaking geschikt ifen
dat zg bevorderen, dat allen, die daar
voor in de termen vallen, op de kiezers
lijsten worden geplaatstnooligt alle
organisaties van patroons en werklieden
en verdere belangstellenden uit, de k.e-
zers voor de Kamers van Arbeid op te
wekken, zooveel mogelgk aan de ver
kiezingen deel te nemen, de meest ge
schikte patroons en werklieden tot leden
der Kamers te kiezen en voorts te helpen
de populariteit der Kamers te vermeer
deren door overal, waar dit mogeiyk is,
kennis te verspreiden over het doel en
de wyze van werken der Kamers."
Hierna kwam aan de orde de bepaling
van de plaats waar het congres in 1903
zal worden gehouden en de benoeming
van drie patroon-voorzitters, drie werk
lieden voorzitters en drie secretariasen,
die gemachtigd worden de op dit congres
uitgesproken wenschen voor zooveel
noodig ter kennisse van den minister
van binnenl. zaken te brengen en het
volgende congres zullen voorbereiden.
Aangenomen werd het voorstel van
den heer PolakDe agenda voor het
volgend congres zal o. a. moeten be
vatten lo. vaststelling van het regle
ment voor congresontwerpen door de
bereikt te hebbenhaar gelaat was
doodsbleek en de violette kringen onder
de oogen waren tweemaal zoo diep en
zoo breed als anders. Zelfs Henri, dis
zijn schoonzuster gedurende de vyf jaren
van zyn huweiyk wel eenigszins van
haar zwakke zjjde had leeren kennen,
kon zich niet weerhouden, by haar bin
nenkomen uit te roepen
„Om Godswil Clara, wat heb je, wat
zie je er uit
Tot alle antwoord wierp zy zich in
een fluweelen fauteuil, sloeg beide handen
voor het gelaat en barstte in een niet
te stelpen tranenvloed uit.
Brandenburgh haalde de schouders op,
wachtte eenige oogenblikken met een
ongeduldige, wrevelige uitdrukking op
zyn gezicht en zeide toen met een stem,
die niet heel innemend mocht heeten
„Nu, ben je nu eindelijk in staat my
te vertellen, wat er gebeurd is Je zoudt
iemand waarachtig doen ontstellen."
Clara richtte zich op. Nog altyd snik
kend trad zy met wankelende schreden
naar een klein tafeltje, waarop een kost
bare waterkan van Delfissh aardewerk
met een ciito kroes prykte.
(Wordt vervolgd.