•enten r vaiscne LIJZEN, Iden Dienstbode Maandag 19 Mei. Ko. 116. BEKENDMAKING. Hitte (wilei 40e Jaargang 1902. eken, Rotterdam. te wegen, als: igboonen [Andijvie p p i n a z i e. Massage. lievbi 8 10 30 7 WI 120 9 50 1010 10 801 12 10 BS! 120 140 ï.io 3 50 410 43" 7 40 8 8 30. j minuteo. Bij to Courant behoort eeslipofipl. Gemeentebestuur. FBÜJHBTÖM. LING. verbruikers van 3ULTANAP0EDER. sep eppoeder ippoeder :jes vóór 1 Dec. a, s. 'ennootscbap pd. J. G. H. DOMMSSeJ Bellamykade. ppjj m wuïmi1 ta 's-Sravaahaga. ^ringen van Kapitalen bijl Lyfrente, Weduwe/ ■erverzorging enz., bgëj pmiën. (dichtingen worden j pen Agent W. G. BEKER Jzn, pstraat. Ivoor gimmstieki 3STHAAT N S! en Manusele bebau |gg8graatsverkrom adere afwijkingen. behandeling, fcische aandoaningea flamming enz. ehandeling op medisel (s Palingstraat 169. .AMDIEN8T pH en SKDÏSEIiBCht® t nineva 4 50 (sliseJ fcfc Van Zeümarkt fffll lil 45 nas 12 30 1 15i Ift 5 10 5 6.5 6 55 745 naar Zeümarkt Fiiwj pa op werkdagen! 6 2 [sa 1235 1 20 S 6| |15 6— 7 7 20 83 HAVENDIENST. leai. 6— 6 20 77-501 1 40 10— 1020 10 lasü 1 10 1 30 2 22i >0 4 4 20 6 5S 8 20. i-SCHSLGS. 11902. b) va 3 3b en 6 '20 e 3 55 6 50 Isfal g) en 444 1.5a) 5 05 [aas 3 30 V 6 20n)t) 3 50 6 40h) 8 10 I 8 50 [kans, Baraalen sa pskeas ten hoogste lea naar Boreselen 1.55 van Nouzsn ^n wordt op deze spoor wsgetrtios VLISSIHI6SCBE C0I1BAMT. PrQa per drie maanden 1.30. Franco per poet 1.50. Afeonderiyke nummers 6 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bfl den Uitgever F. VAN DE VEIJDE Jr., Kleine Markt, I. 187. ADVERTENTIÊN van 1 4 regels 0.40. Voor eiken regel meer 10 cent. Bi) directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prjjs slechts tweemaal berekend. Groote letters en cliché'a naar plaatsruimte. Vemhgnt dageLflu, ■Mgeconderd op Zon- «n feestdagen. Telaphoonnummer ÏO. Abonnements-Advertentiën op seer voordeelfge voorwaarden. Wegens het Pinksterfeest versohijnt de „Vlissingsohe Courant" aanst. Maandag NIET. Burgerlijke Stand. De Ambtenaar van den Burgerlijken Stand der gemeente Vlissingen, brengt ter algemeene kennis dat op Maandag 19 Mai e. k. van des voormiddags 10 11 uur aangifte kaa geschieden van ge boorten en overlyden. Viissingen, 17 Mei 1902. De Ambtenaar voornoemd, C. A. KALBFLEISCH. Opening der Zeebaden. Burg, en Weth. van Vlissingen maken bekend dat de OPENING der ZEEBADEN ia bepaald op Zondag den len Juni e. k. Vlissingen, den 17 Mei 1902. Burg. en Weth. voornoemd, VAN DOORN VAN KOUDEKERKE. De Secretaris, WITXEVEEN. HiNGEBWST. Verzoeken om vergunning tot het op richten van inrichtingen, welke gevaar, schade of hinder kunnen ver oorzaken. Burgemeester en Wethouders van Vlissingen Gelet op art. 8 der Hinderwet geven by deze kennis dat by ben zyn ingekomen drie ver zoeken tot het oprichten van inrichtin gen welke gevaar, schade of hinder kunnen veroorzaken I. een verzoek van L. BELDEROK, te Vlissingen, om v rguuning tot het op richten en in werking brengen van eene smedery, benevens Koper- en blikslagerij in perceel E 90, gelegen aan de Korte Noordstraat, kadastraal bekend in sectie E 94 II. een verzoek van F. DE LEEF,namens de fitma Ph. DE LEEF, te Vlissingen om vergunning tot het oprichte van een bergplaats voor beenderen enz. en een te bouwen pakhuis, op het terreiu der Gemeente Reiniging IIJ. een verzoek van H. J. LUITWIE- DER Jr., te Vl.ssingen om vergunning tot het oprichten van een petroleum- bergplaats voor 6 H. L. en een te maken bergplaats in het z.g. pothuis, grenzende aan het perceel Botermarkt 0 38 dat deze verzoeken met de byiagen gedurende veertien dagen, te beginnen met Vrydag 16 Mei 1902 op de ge meente-secretarie ter visie zullen gelegd worden en dat den 30 Mei 1902, ten raadbuize, des namiddags ten 2 ure ge legenheid zal worden gegeven om be zwaren tegen het oprichten dier inrich tingen in te brengen, terwijl gedurende drie dagen voordat tijdstip ter gemeente secretarie van de ter zake ingekomen schrifturen kennis kan worden genomen. Vlissingen, 16 Mei 1902. Burg. en Weth. voornoemd, VAN DOORN VAN KOUDEKERKE. De Secretaris, WITTEVEEN. PINKSTER. Wonderiyk klinkt ons het dichteriyk verhaal in de ooren van het eerste op treden dier mannen, die bestemd waren en zich tot roeping gesteld hadden, om aan de wereld ds begiriselen te verkon. digen van de leer van hunnen grooten Meester, die niet meer in hun midden vertoefde. Zoeken wy naar de oorzaak van den aanvankeiyk zeer gunstigen uitslag van dien edelen zendingsarbeid, dan meenen wy die vooral te moeten toeschrijven aan het feit, dat, met hoeveel geestdrift de prediking der apostelen ook gepaard ging, van hoeveel bezieling die getuigde, de leer zelve werd gegoten in een vorm, die door schoone eenvoudigheid uit muntte. Over spitsvondige leerstukken, geleerde verhandelingen en diepzinnige bespiegelingen vinden wy bij den stich ter van het Christendom niets, en het is geheel onaannemeiyk dat zulke een voudige mannen als de leerlingen des Meesters, dit reine en verhevene voorbeeld niet zouden hebben gevolgd. Daarbij vergete men niet den toenma ligen toestand van het Joodsche volk te Jeruzalem, waaronder de prediking aan vankeiyk alleen plaats had. Over het algemeen was de maatsebappy diep ver dorven, zuchtende onder onwetendheid en ellende, zuchtende onder den druk der alles overheerschende secten, die elkander in den naam van hun lettergodsdienst op de viunigste wijze bestreden, doch waarvan de leden onderling, elkander wel evenmin ais de auguren te Rome zonder glimlach zullen zyn voorbygegaan Het moet in het leven der eerste Chris- 8.) Het was een ruime vierkante kamer waarin Betsy, gevolgd door Lichtendonck, binnentrad. Een salon in een groot dorps logement met al hst stoffige en onge zsllige, dat hotels in 't algemeen ken merkt. De vloer wa3 be lekt met een veel kleurig gebloemd tapyt, maar het was leeds wit op de nalen, en de groote bouquetten roode rozen en bonte tulpen badden lang hun oorspronkelyke frisoh- beid verloren. De sopha en stoelen waren met donkerrood fluweel bekleed, maar 'twas erg verschoten, en de ruimten tusschen de kleine koperen spykertjes, Waar het meê bevestigd was, zagen grys "an de stof. Op den schoorsteenmantel prykte een vergulde pendule eu dito kandelaars ouder groote glazen stolpen, die verlangend naar een plumeau uitzagenontelbare vliegen hadden den spiegel tot zitplaats gekozen smakelooze platen in vergulde lijsten staken schreeuwend af op het lichte, met groene ranken versierde be hangsel een ouderwetsch penaot-tafeltje met marmeren blad droeg een korfje met gemaakte bloemen, waarin korenblauw, wit, dat door den tyd grys was gewor den, en rood de hoofdtinten waren. De groote openstaande ramen zagen op den tuin uit; de groene jalousiën, die hoog noodig hadden geverfd te wor den, waren geheel opgetrokken en het volle licht toonde onbarmhartig, dat de witte neteldoeksche statiegordynen, ge kreukeld en groezelig waren en g .en frlssehen indruk aan het geheel bijzetten. Dicht by een der vensters zat, of liever lag op een soort van ruatbedje, de kleine Marie. De kinderjuffrouw bukte zich haastig om het prentenboek op te rapen, dat bet kind gemeiyk op den grond had geworpen. „Kom Marietje," herhaalde Branden- burgh, „sta nu eens op en zeg de dame goeden dag." „Biyf maar zitten, liefje," zei Betsy teiyke gemeent9 wel eene gelukkige periode zijn geweest, toen men, om hare geringheid en armoede, er nauw- ïyks acht op sloeg. Wapenen, kerkers noch brandstapels werden gebruikthet reine, eenvoudige woord vond den weg tot het hart, en dat dit zoo niet ge bleven is, moet natuuriy's niet aan de nieuwe gemeente zelve worden toege schreven. Het was een natuuriyk ge volg van de aanraking met de buiten wereld \yant toen de oude vyanden, meenende dat zy de voer hen zoe ge- vaariyke leer vaa de aarde verdelgd hadden, met schrik bespeurden, welk een voortgang die door hen vervloekte leer maakte, toen ontwaakte de gramschap en begonnen de vervolgingen op nieuw en daarmede begon ook de verstrooiing, die als het zaad was, dat, overal uitge worpen, overal ontkiemde. De groote stryd, die na zoovele eeuwen nog voortduurt, was daarmede teveris ontbrandmaar het is niet die stryd, het zyn niet de ontzettende vervolgingen en pynigingen, die het grootste nadeel aan de zaak van het Christendom heb ben toegebracht. Ware het steeds de zelfde prediking geweest van dezelfde, eenvoudige en toch zoo verhevene woor den en beginselen van den Meester, dan zouden de kronkelpaden der Staatkunde en der dweepzucht daaraan weinig schade hebben toegebaacht. Het was vooral de menscheiyke gehechtheid aan vormen en bepaalde voorstellingen der zaken, die al vroeg oorzaak was van eene af wijking van het zuiver oorspronkelyke- Joden en heidenen konden geen afstand doen van hun tatlooze vormen en cere, moniën, die een brug vormden, waarover hunne godsdienstige denkbeelden en voorstellingen het reine Christendom binnenslopen. De dogmatiek der geleerden deed er bet hare toe. Was het niet de bekeerde Sauluszelf, die een ge heel gods dienstig stelsel opbouwdewaarover eeuwen lang gestreden is Is het nog niet de leer onzer dagen, dat de waarheid slechts bij zekere bepaalde vormen en voorstellingen is te vinden Let men daarop, dan schyut het groote feest der eerste Christenprediking bij vergelyking, niet zoo bemoedigend toe. Tot op zekere hoogte zou men zelfs kunnen beweren, dat het oorspronkelijke Christendom niet meer gevonden wordt in zooverre namelijk als in elk der later ontstane secten, de dogmatiek zich van de leer meester maakte en zich zelf het monopolie der waarheid toekende. Ook nu nog zyn het bepaalde vormen vriendelijk, terwyi zij een beetje verlegen naar de rustbank toeging. Het was een beklagenswaardig kinder gezichtje dat haar aanstaarde, zonder evenwel aan den wensch haars vaders gevolg te geven, en het handje ten wel komstgroet uit te steken. Marie Brandenburgh was een leeiyk kind, meer dan dat, er was iets onaan genaams, bijna terugstootends in hst magere, ziekeiyke, geelbleeke gelaat. Het haar, anders zulk een sieraad van kleine meisjes, was stijl en blond, en hing in twee onbevallige, dunne vlechtjes langs de schouders. De mond was groot en de kleurlooza lippen en reeds slechte, onre gelmatige tanden droegen de duideiyke kenteekenen van een ongezond gestel. Zelfs het figuurtje was eenigszins mis maakt. Alleen de oogen hadden iets bijzon ders. Zij waren donker, groot en zeer droefgeestig. Iu hun diepte schuilde een uitdrukking van nameloos wae. Zy spra ken van een smart die het kind zich nog onbewust was. Zij klaagden over een bestaan, dat nooit zou weten wat het zegt jong te zyn zy schenen tranen te storten or er een wezentje, dat de eerste gelukkige jaren der kindsheid en voorstellingen, die de waarde van het eenvoudige en voor allen verstaanbare woord heeten te bepalen. Tot den huldigen dag duurt de uit breiding van den Christeiyken godsdienst by verwyderde natiën voort en zelfs daarby morken wy vaak hetzelfde verschyn- selop. Het is dan ook niet waarschyniyk dat de Christenwereld nog eenmaal haar eersten vorm zal aannemen en uit sluitend zal bestaan in stille vroom heid en ongeveinsde liefde voor elkander. Het samenstbl der menschenwereld is daarvoor te ingewikkeld, de s:ryd der belangen te groot geworden, Willen wy eeriyk zyn, dan zullen wy echter moeten erkennen, dat, wan neer thans nog eenmaal moest plaats hebban, wat reeds negentien eeuwen geleden geschiedde, zich naar alle waar- schyniykheid wel hetzelfde zou voordoen. Iets dat volkomen rein is kan onmoge- ïyk volkomen rein biyven, wanneer het van onreine bestanddeelen van alle zyden is omringd. De verbastering van het Christendom is een treurig, maar na tuuriyk gevolg van den geheelen zede- lyken toestand der wereld. Waarom zouden wy dan wanhopen aan de overwinningen van den geest van het lioht? Het eerste christendom staat wel niet vóó. ons als een aan- sohouweiyk beeld, maar wat het was, wat het wilde en werkte, dat is toch verscholen in het christendom onzer dagen en wy zien er nog heden de vruchten van, inden ganschen oogst van zedelyken vooruitgang, die de wereld in al die eeuwen te aanschouwen gaf. Oaze feestviering kenmerke zich dan ook niet in de eerste plaats door iets wat men zou kunnen noemen een heim wee naar een verloren paradys, maar veeleer door een verlangen om dat para dys, dien idialen toestand, hoe langer hoe meer terug te vinden in en te mid den van den chaos van het heden. Met dat heden hebben wy rekening te houden. Daarvan moeten wy den invloed ondergaan. Zeiven geven wy er allen het beeld van terug. Maar daarom kan de kern toch wel gezond zyn. Het is niet noodig dat wij opgaan in vor men en ceremoniën, ai kunnen die ook niet als ganschelyk overbodig worden beschouwd. Het is niet noodig, dat de voorstellingen, die wij in ons hebben opgenomen of die wy aau anderen ont leenden, ons innerlyk godsdienstig ieven behaerschen. Al die voorstellingen en vormen en ceremoniën mogen slechts huipmiddelen zpn, waardoor de waarheid nooit zou genieten, dat zich nooit mee zou spelen en dartelen in God's vrije, gezegende natuur dat de oogjes nooit des avonds zou sluiten van nieuw genot en nieuwe biy'dschap. Die oogen drukten nog onbestemd de ellende uit, die mis schien zwaarder te dragen is dan het bitterst zieleleed, die a 11 y d doet voelen hoe groot de macht van 't lichaam is, die den geest nooit vergunt de vleugels voor één enkel oogenbiik vry en krachtig uit te slaan. Er was een hemelsbreed onderscheid tusschen hat jonge moisja, schitterend van levenslust, schoonheid en gezond- heiden het kind waarvan 't woord jeugd een bespotting scheen te zgn. 't Was of de kleine Marie zelve daar iets van Met een onwillig, gemelijk gebaar keerde zy zich van Betsy afen toch, toen haar vader zich met zyn beide gasten voor hst andere raam had ge plaatst en hun gesprek te kennen gaf, dat er voor het oogeubük niet op haar werd galet, rustten hare blikken onafge wend op Betsy's ge.aat, dat sprak van een geluk 't welk zy nooit zou genieten. Brandenburgh scheen zeer ingenomen te z.yn met zijn bezoekster. Hy beklaagde des te gemakkelijker in het levensbloed wordt opgenomenmaar kunnen de waarheid zelve nimmer uitmaken. Het is niet noodig, dat wy ons verdiepen in twistpunten of afdalen in geleerde bespiegelingen, en in elk geval mag de uitslag ervan de richting van ons zede- iyk leven niet bepalen. Handelen wy in dien geest, dan kan ook voor ons nog wel degeiyk het chris tendom in zyne oorspronkeiyk schoone eenvoudigheid worden gepredikt en uit sluitend in stille vroomheid en oprechte liefde bestaan. Dan kan ook voor ons wy spreken nu in flguuriyken zin, maar waarvan de beteekenis niemand kan ont gaan, ieder huis een tempel wezen, in elke samenkomst de gedachtenis worden gevierd van den grooten Meester. En dan zullen wy zeker wezen wat die eerste christenen waren goede burgers, trouwe onderdanen, vlytige werklieden, die ook arbeiden voor anderen en aller dienaren zyn, vry van heerschzucht en trots. Vooral dan, wanneer deze kern on geschonden bewaard b.ytt, zal, om met Zschokken te spreken, de mosterdkorrel een boom worden, welks takken tot aan den hemel reiken en de wereld over schaduwen. Koningin Wilhelmina. De Times zegt giBteren in een hoofd artikel „Weinige, zoo al een der vorsten van het continent, hebben grooter aanspraak op de sympathieke belangstelling van de Fngelscben dan Koningin Wilhelmina. De beperkingen Haar opgelegd als een corstitutioneele voratin zullen de jonge KoniDgin, wier leven zoo gelukkig be houden is, niet beletten, naar wy hopen nog gedurende een lange reeks van jaren een wezeniyk heilzamen, zy het dan ook een niet-demonstratleven invloed uit te oefenen op de toekomstige ontwikkeling van haar land." Men meldt uit Apeldoorn Behalve mej. van Oosterzee, lectriee van H. M. de Koningin, die by het gehoele ziekteproces behulpzaam was en thans tengevolge van overspanning bedlegerig is, is mevrouw Kreuzler, lectrice van H. M. de Koningin Moeder, ook ongesteld. De installatie der boerdery in het park is in volle werking. Tal van geëmail leerde benoodig ihedon zijn reeds aange kocht. zich, dat er tn het dorpslogement zoo weinig te krygen was, eu noodzaakte Betsy tenminste een glas limonade te drinken. Toen een der bedienden die ververscbing boven bracht, reikte hy een allerkeurigst visitekaartje over. Het was van zeer zacht getint rose glacé papier en de sieriyke kruilettertjes vormden den naam van Clara Vredevoort. „Kyk, dat is toovallig," zei Branden burgh, terwijl Betsy het kaartje voor hield. „Maar misschien wist uw zuster, dat zij u hier zou aantreffen „Volstrekt niet, mynheer, het plan" Betsy wilde nog meer zeggen, maar beide beeien stonden op om de binnen komende te ontvangen. Glara scheen voor heden niet ïydende te zyn. Integendeel, een allerliefst blosje kleurde haar wangen, het was zoo netjes afgemeten en stak zoo in 't oogvallend af tegen het sneeuwwit van kin, neus en voorhoofd, dat zy wel wat aan een wassen pop deed denken. Ook de kers- roode lippen en fijn gepenseelde wenk brauwen wareu benijdenswaardig. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1902 | | pagina 1