Woensdag 2 April. No. 77. 40e Jaargang 1902. taenlandsche bsriebteo. psmuEtaw. MEVROUW ANTJE. VLISSINfiSCBE COIIRAN PrtJa per drie maanden 1.30. Franco per poet 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bjj alle Boek bandelaren, Postdirecteuren ef rechtstreeks bt) den Uitgever F. VAN BE VELDE Jr., Kleine Markt, I. 187. ADVEKTENTtËjN van 1-4 regel» 0.40. Voor alken regel meer 10 cent. By directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs alenhta tweemaal berekend, öroow letters en dkhé's naar plaatsruimte. Verat&gnt dagelfks, aJAs«ste»d«vd op Son- en ïao«d*gon. Tolephoonnurnsnor IO. Aboanemente-AdvortsiiMSB op «eer foordeellge voorwaarden. Stilstand op wetgevend gebied. p;t onderwerp behandelt mr. J. D. Veeges3 'a bet Volksblad Van bet voortbouwen op de christelijke grondslagen van ons volksleveD, waarop je Troonrede het uitzicht opende, valt lot dusver zeer weinig te bespeuren jogt by. Het is al wel, als de Tweede itainor den nationalen tyd zoowat kan jolpraten. Trouwens de breedsprakerig- jeid van vele afgevaardigden, de socia- lisdscbe daaronder niet te vergeten, gioft by dat dooden van den tyd veel leiding en steun. Men moet echter niet I zeer vragen, waarmede de nationale t|jd wordt zoek gemaakt. Van zoo weinig belangwekkende debatten, als die van de Tweede Kamer in Februari en Maart van jit jaar, is moeieiyk een tweede voor beeld te vinden. Het laat zich aanzien dat oak de zitting, die in het laatst van Apiil zal aanvangen voor een detl aan militaire ontwerpen zal worden besteed. militair strafrecht komt dan aan de beurt. Misschien ook het wetsontwerp tot regeling van het hooger beroep betreffende de ongevallenwet, dat noodig is om de wet eindeiyk ook veor de daar by verzekerde werklieden in weiklng te brengen, tenminste indien het overleg daaromtrent lusschen de commissie van roorbereiding en de regeering intyds zal afgeloopen. Met veel anders dan met déze twee, van het vorig Kabinet af- Ibmatige wetsontwerpen schijnt de re- geering de Kamer in dit zittingjaar niet ta zullen bezig houden. De noodzake lijkheid voor de overheid, om, wegens wijziging van toestanden op geestelijk en stoffeiyk gebied meer dan tot dusver leiding te geven en steun te lerleenen, waarvan de Troonrede ge- largde, wordtj in.' den regeeringakring lijkbaar nog niet dringend geacht. Weldra zal een jaar zyn verloopen, under dat door de nieuwe regeering tot oplossing van het sociale vraagstuk iets isieniyks gedaan is. De scüryver wyst er op dat er nog lists naders is vernomen van de aan kondigde regeling der Zondagsviering; tot is twytelachtig of het onder deze regeering tot pensioenverzekering komen al; de verzekering tegen de gevolgen nu ziekte, waaraan zy de voorkeur te geven, laat zien wachtenop ïiancieel gebied is het evenzoo, hetzelfde ut de „vrymaking van het onderwys." i wet tot gedeeltelyke ontheffing der verplichting tot vaccfia ie voor enkele scholen schynt ookalvertraagd, schyut de schrijver de reden te lissen Het ontworpen wetje moet zyn be- bffideld in den ministerraad, waarin drie btholieken zitting hebben. Nu is bet kkend, dat de katholieken in den afkeer Novelle van ADALBERT REINHARDT. Toen de heer van der Goes haar den "'{enden dag bezocht, stond hy ver gil ever de goede ontvangst, die hem schoone vrouw ten deel viel. Nog "°it was zy zoo vriendeiyk tegen hem pTeesl, nog nooit had zy zooveel be '8 gesteld in de reizen, die hy gt maakt Zy vroeg hem naar al de steden, by, zoowel binnen- als buitenslands, '-•zocht hadvroeg hem, of bij altyd toad was gebleven, en* hoe men hem den vreemds behandeld had, wanneer 5 sens ongesteld was. Als Leentje, die J gswooniyk in de kamer was, er tus- sprak* over andere dingen, beval «'ie haar te zwygen, ja, zy z.-ndhaar 1 slotte zelfs naar een ander vertrek, van der Goes was dan en al van de zydelings verplichte koepok- inentirg. die by hunne antirevolutionaire bondgenooten, op welke gronden dan ook, bi staat, volstrekt niet deelen. Rieds in 1891 is eene poging van den min. de- Savornin Lohman tat opheffl ig van den vaccine-dwang afgestuit op den onwil der katholieken om daartoe de hand te leenen. Ook nu zyn in de katholieke pers onderscheidene artikelen verschenen ten bewyze, dat dit puni van het anti revolutionair program aan die zyde geenszins aanvaard wordt. Men mag dus vermoeden, dat het uitbiyven van het aangekondigd wetsontwerp daarmede kan samenhangen, dat het by de katholieke ministers een tegenstand heeft ontmoet, dien de minister Kuyper vooralsnog niet wil trotseeren. En dan besluit mr. Vec-gens aldus Men versta ons wel. Wy verlangen in het allerminst niet naar vrymaking van de pokken, waarin wy integendeel eene voor de volksgezondheid hoogst naieelige handeling zouden ziet). Wy verlangen evenmin naar hetgeen de tegenwoordige regeering noemt vrymaking van het onderwys, althans niet voor zoover die vrymaking mocht neerkomen op versnelde ondermyniDg der openbare school. Wy gunnen den minister van financiën vaa ganscher harte den langst mogeiyken tyd voor zijne overpeinzingen omtrent verhooging van invoerrechten. Wil de tegeering met dat een en ander geen haast makeD, ons is het volkomen welkom Doch wy meenen in ons recht te zyn, wanneer wy beweren, dat met dit Kabinet meer en meer btykt te zyn ingetreden een tydvak van stilstand op wetgevend gebied. Niet alleen ten op zichte der sociale wetgeving, maar ook ten aanzien van die onderwerpen van regeeringsbeleid, waaromtrent de denk beelden der thans bovendryvendo rich ting in slryd zyn met die der vry zinnige partyen. Het ministerie is reeds een goed eind op weg om te regeeren in den geest, niet van de actieve elementen onder zijne eigen vrienden, maar van de oude hoeren, die by de verkiezingen van het vorige jaar den doorslag hebben gegeven. Van hen, die oordeelen, dat reeds het vorig Kabinet op sociaal gebied te bard van stal liep en dat dit hun in de papieren zou gaan loop-jn. Zy hebben, zonder sympathie voor katholieke of antirevolutionaire beginselen, in katho lieken of antirevolutionairen geest ge stemd in de verwachting, dat het streven naar sociale hervorming daardoor wel wat zou bedaren en onze staatkunde eene periode van rustige rust zou ingaan. Het scbynt wel, dat zy juist gezien hebben. Of zij nu boDdgenooten zyn, waarmede men op den duur ver komt, is eene vraag, die, het ministerie-Kuyper zelf moet beantwoorden. Wij zullen elkander daarover nader spreken, wan neer wy een paar jaren verder zullen zyn en hetgeen wy nu reeas zien, volks overtuiging zal zijn gewerden. verrukking over zulk een ontvangst. Wel gunde zij h m geen tyd eene eigeniyke liefdesverklaring te doen, doch hy ver trok in de voile overtuiging, dat zy een volgende keer zy'n smeeken zou ver- hooren. Van Jan Bies zou Antje echter in den eersten iyd niets vem-smen. In het ar moedige huis aan den Buitensingel had hy zich geen ziekte, maar wel veel dankbaarheid op den hals gehaald van de bswoners, die Aatje aan het sterfbed van zyue stiefmoeder gezien hadden, vernam zy zooveel van hare mildheid jegens behoeftigen, van hare hulpvaar digheid en bare toewyding aan zieken, dat bet hem duideiyk werd, dat haar trots en hare koelheid slechts een masker waren, waarachter zy haar waar gelaat verborg. Hoe dapper hy er ook tegen streed, begon de liefde voor haar, on danks de doorgestane beieedigiog, weder zoo sterk te woiden, dat hy besloot nog eene laatste poging te wagen. Hy wilde Antje nog eenmaal wedaizion, en ver zuimde daarom de geschenken, die hy Lsentje beloofd had, te zenden hy wilde ze zelf biengen. Daar hy echter niets van zich liet hooien, stond het by Aatje reeds vast, dat hy in den vreemde ziek Wijziging der Gemeentewet. De minister van binnenlandsche zaken beeft een scbryven gezonden aan de Gedeputeerde Staten det provinciën, waarby hun gevoelen wordt gevraagd over een eventueele wyzigiDg der ge meentewet, rakende de voorschriften omtrent het beheer der geme6nte-fiian- ciën. Volgens den minister schijnt het geen lang betoog te behoeven dat deze voorschriften niet meer gebeel in de bestaande toestanden passen. Niet slechts de buitengewone uitbreiding van enkele groote gemeenten en de uitzetting van uitgaven ter uitvoering van de in aan tal toenemende rykswetten, maar in zonderheid de vooral in de laatste jaren zich by de gemeentebesturen openbaren de aandrang om ondernemingen, als lichtfabrieken, waterleidingen, telefonen, tramwegen en andere dargeiyke zaken van industrieelen of commercieelen aard in eigen beheer te nemen of op te richten en voor rekening der gemeente te exiloiteeren, hebban toch geheel andeie toestanden doen geboren worden. In hoofdtrekken geeft de minister aan de hand naar welke beginstlen men daarby zal moeten uitgaan, te weten lo. dat de exploitatie van dergeiyke ondernemingen of bedrijven van gemeen tewege volgens dezelfde degelyke han delsgebruiken behoort te geschieden als wanneer zy door een solide patticuliere vennootschap wordt gedreven 2o. dat de administratie geheel van de eigeniyk gezegde gemeente-admini stratie worde afgescheiden en zóó in gericht, dat deugdelijke controle op elk rekenplichtig ambtenaar mogeiyk zy en een helder inzicht in de uitkomsten van het bedryf ten allen tyde verleend worde. De minister heeft teveDS de aandacht gevestigd op h-t wenschelijke, om aan de grootste gemeenten, d. i. dis boven de 100,000 of 200,000 zielen, waar persoonlyke cmtiOle van den gemeente ontvanger op al zyno ondergeschikten niet meer doeniyk biykt, de bevoegd heid te geven, hem sub-ontvangers ter zyde te stellen, hetzy voor bepaalde deelen der gemeente, met persoonlyke recbtstreeksche verantwoordeiykh id van Burg. en Weth. en ten aanzien van benoeming, zekirhiidssteliing enz. op geiyken voet behandeld als de gemeen te ontvangers. Ook aan kleinere gemeenten, die b.v. door het bezit van uitgestrekte goede ren of buitengewone uitgestrektheid in exceptioneels omstandigheden verkeeren, zou, naar de minister meent, onder goedkeuring van Gedap. Staten de aan stelling van een sub-ontvanger op dien voet kunnen worden toegestaan. Werkloosheid. De gemeentebesturen zyn in kenDis gesteld met eene aanscbiyving van den minister van binnenlandsche zaken be was geworden, ja misschien reeds op sterven lag, en dat alles alleen door hare schuld. Want was hy niet om harent wille, zooals jonker Schouten gezegd had, naar het huis aan den Buitensingel gegaan Was het niet door hare schuld, dat by de stid reeds zoo spoedig weder had verlaten? Het kwam echter geheel anders uit, dan zy zich had voorgesteld Jan bleef gezond, doch Leen je werd ziek. E.-rst had het niet veel \e betsekenen. Toen moeder Antje eens met haar wilde uit gaan, begon het kind te schreien en wenschte thuis te biyven; deu volgen den dag liep het met gebogen hoofd mistroostig door huis, liet zich niets ge zeggen en deed alles verkeerd. Mevrouw Antje klaagde haar nood by de freule Leentje werd zoo ongehoorzaam, dat zy niet wist wat met haar te beginnen. Freula Doortje zag aandachtig naar het kind, dat met een rood opgezet gezicht en een stuursche uitdrukking in de oogen ha f op de sopha hing haar gelaat word ernstig, terwyi zy zeide «Ik geloof dat het kind ziek is, en daardoor zoo ver drietig." Mevrouw Antje wilde het niet gelooven haar Leentje zi .k I Dat kwam haar onmogelijk voor. Sedert het kind treffende werkloosheid. In de door de gewesteiyke besturen daaromtrent inge zonden rapporten komt meermalen de opmerking voor dat de werkloosheid, met name die tydens het winterseizoen, dik wyis een v el grooteren omvaDg aan neemt dan noodig zou zijn, doordat men op veel plaatsen bij voorkeur al het be- noodigde werk in een bepaald jaargetyde iaat verrichten, ook die werkzaam heden, die binnenshuis kannen geschie den en waarby men dus in geringe mate of niet van de wtêrsgesteldheid ethan- keiyk is. Verdeelde men het werk naar den aard doelmatig over de verschillende jaargetyden, dan zou zoo wordt op gemerkt de gelegenheid tot arbeiden regelmatiger voorkomen. Verder wordt er op gewezen, dat, ook zonder noodzaak, b(J aanbesteding van werk de termyn van oplevering door gaans zoo kort mogefijk wordt gesteld. Dit veroorzaakt tydeiyken overvloed, ge volgd door groote schaarschte van werk, en dit werkt te nadeeliger doordat de tydeiyk sterk opgevoerde vraag naar werkkrachten velen van elders lokt, die na afloop van het weik alsdan niei wetende waar 6lders weder werk te vinden zou zyn of de middelen tot ver- plaa'sing missende hot aantal werk- loozen vermeerderen. Mede komt het voor, dat op de eene plaats overvloed, op de andere schaarschte van werkkrachten bestaat. Het aangeduide kwaad wordt ten slotte nog in de hand gewerkt, doordat ook de terstond niet noodzakelijke werken worden ondernomen in tijden van over vloed aan werk, terwyi zy beter werden aangehouden tot tyden van schaarschte van werk. De gemeentebesturen worden uitge- noodigd om, voor zooveel nog noodig, met het vorenstaande rekening te houden en te streven naar- of bevorderiyk te zyn aan eene doelmatige verdeeling van werkzaamheden, opdat de aangeduide oorzaken van werkloosheid zooveel mo- gelyk worden weggenomen. Pensionneering van gemeente - ambtenaren- De heeren Jac. van der Laan, secre- tdris van Saeek, en H. J. van EggeleD, secretaris van Heusden, zyn resp. als voorzitter en secretaris van den Neder- landschen bond van gemeenteambtenaren, 22 Maart by den' minister van binnen- iandfche zaken op audiëntie geweest ter bespreking van de volgende punten lo.de pensionneering van de secretarissen, ontvangers en ambtenaren ter secretarie 2o. bet verkrygen van wetteiyke waar borgen tegen ongevraagd ontslag van die gemeente-ambtenaren. Biykens het in 't bondsorgaan opge nomen verslag der audiëntie, werd, wat het eerste punt betreft, door de com missie opgemerkt, dat door den bond reeds meermalen in adressen aan 's ministers ambtsvoorgangers op eene by baar was, had hot nog nooit ever iets geklaagd. In haar angst zond zij dadeiyk om den dokter, in wiens bijataDd zy, by ernstige ziektegevallen, echter even weinig vertrouwen stelde, als by zelf geloofde aan de heilzame uitwerkiDg zyner behandeling. Het was een gezet heer, die met de geheele stad goed vriend was, doch die, naar men zeide, niet gaarne by besmettelijke zieken werd geroepen hy kon hen toch in de meeste gevallen niet helpen, zoodat hy het beter oordeelde, hen met rust te laten en niet met geneesmiddelen te plagen zyn eigen leven bracht hy daardoor ook niet in gevaar. Toen hij LeeDtje zag, trok de oude dokter een z' er bedenkeiyk gezicht, schoof zyn stoel haastig achteruit en vroeg aan mevrouw Antje: „Speelt zy dikwyis met de kinderen uit de buurt, waaruit zy afkomstig is f" „Wat bedoalt gy hiermede vroeg Antje verschrikt. Leentje speelt, wanneer zy niet by my is, dikwyis voor huis op de straat, soins alleen, maar dikwyis ook met andere kinderen. Kan dat kwaad „Daar hebben wy het al!" riep de dokter uit, terwyi hy zich tot de freule wendde, rykspensioenregeling was aangedrongen dat de bond, tbans gesteurd door den Nederlandschen politiebond, zich de vry- heid veroorlcofde deze voorde gemeente ambtenaren zoo hoogst gewichtige aan gelegenheid ernstig in de welwillende belangstelling van den minister aan te bevilen, en dat die ambtenaren sedert lang reikhalzend naar eene voor hen gunstige oplossing van dat vraagituk hadden uitgezien en met voltrouwen hun verzoek by de regeering komen herbalen. De minister wees er in zyn antwoord op, dat eene rykspensioenregeling voor de nieuw aangestelde ambtenaren zonder groote bezwaren zou zyu tot stand te breDgen, doch dat de groote moeiiykheid z. i. gelegen is by de z. g. oude ambte naren. Om ook dezen een pensioen te verzekeren zou de staat eene contante waarde moeten beschikbaar stellen tot een over millioenen loopend bedrag, waarvoor de middelen niet zoo spoedig zyn gevonden een zeilde bezwaar, zoo zeide de minister, als by de arbeideis- verzekoring. Wat betreft de bydragen der ambtenaren, deze zouden vermoe- delyk 2 pet. moeten zyn, hetgeen, naar de minister meende, voor velen misschien nog een bezwaar zou wezen. De com missie merkte daarentegen op overtuigd te zyn, dat de ambtenaren gaarne dit off»r zouden willen brengen, zy wees er voorts op, dat, nu eene gedeeltelyke herziening der gemeentewet binnenkort te verwachten schynt, daarvan zou kunnen worden partij getrokken door ook te voorzien in bet gemis aan waar borgen tegen ongevraagd ontslag van genoemde ambtenaren. De miuister ver klaarde bet belang der zaak zeer goed in te zien en gaf in overweging, dat de bond zich schrifteiyk tot de regeering zou wenden. Dr. Kuyper, bad een onderhoud met eea redacteur van de „Eteile Beige» te Brussel. Hy verklaarde dat zyn reis volstrekt geen politiek doel had, maar dat hy een studiereis maakte. De Nederlandsche premier prees het Belgische stelsel van krankz nnigen- kolocies te Gheel, dat hy bezocht had. Hy zal te Brussel geen samenkomst hebben met dr. Leyds, want zyn reis staat ditmaal volstrekt niet in verband met de Tratsvaalsche quaestie. Indien er reden was om handelend op te treden, zeide de minister echter, zou hy niet aarzelen om nieuwe pogingen ran te wenden, ten einde den vred3 te ver krygen. De minister bevestig ie ten slotte met blydschap bet bericht, dat Koningin Wilhelmina in biyde verwachting ver keert. Vervroegde winkelsluiting. De „Nederlander'1 die voorstander is van vervroegde winkelsluiting van Overheidswege ten bate der winkelbe- „Heb ik het niet uitdrukkelijk aan den burgemeester gezegd, dat hy de be woners van den buitensingel verbieden moest in de stad te komen Hier in de gracht leggen juist de schuiten aan, waarmede de groente in de stad wordt gebrachtnu, freule, wat zegt gy er van, had ik ongelyk?" De freule schudde bedenkeiyk het hoofd. „De burgemeester kan niet voor alles zorgen. Ik doe, wat ik kan. In dit geval had ik kunnen waarschuwen, want eenige dagen geleden heb ik zelfs Leentje hier vóór huis met audere kinderen op eene marktschuit zien koopvrouwije spe len. Hoe kon ik echter weten, dat dit juist de kinderen van den buitensingel waren." B Welke kinderen waarover spreekt gy toch? wat scheelt myn lieve Leentje vroeg mevrouw Antje op angstigen toon. „Kind,* zeide de dokter, terwyl hy de kleine van verre met den gouden knop van zyn wandelstok op den schou der tikte, „hebt gy in de laatste dagen ook gespeeld met de kinderen, die aan den buitensingel naast uwe grootmoeder woonden (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1902 | | pagina 1