Donderdag
27 Februari.
Eoterij.
fbuiurton.
iqe veri
40e Jaargang
1902.
ii week tot week.
VLISSIMSCHE
C0U1MÏ
PrQa per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 6 cent. Men abonneert zich by alle Boek
bandelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij den Uitgever
F. VAN BE VELDE Jr., Kleine Markt, I. 187.
ADVERTENTIES van 1—4 regels 0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. - BK directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie wordt de prt)s slechts tweemaal berekend. Groots letters
en cGché'a naai' plaatsruimte.
otheker,
iIIDDELBUji
?oor bov»ngj
>r zyu, enij
a s s e b -giQ
1E K S T
OSBlBtsn,
- 4 50 (siijj
'•eümarkin
1280 in
65 6 55 7 4|
iümarkt Füeta.
wkdagsü', 6 si
"5 1 20 2|
7 20
35
7
881
INDIEKSf.
8 20 7761
1020 10H
1 30 2-
4 20 5 -
6 10 6 31
>0 1010
EE 1 20 1
S 50 410
30.
Ill
10 a
ergesteld.
mnmi
3 30b)
3 55
5fj
K
!0b)
0
ar Breeken!,
xeingeu u?ar
kt.
Neuzen naar
•poorwe g dl
■iii.iiiri
17
7 25
7 58
8 47
10 1
{48 11 2 *H
n vervoer®0
40
2 6
28
1 25
40
3 10
22
3 50
38
4 6
55
4 22
TerteUfBi ds£*Jjfc». «!*gMOBi«rd op £on- on feestdagen.
Talephoonnumtner ïO«
»ea
AboaaeineBte-Ad[vei'tv>ni55»ia op aeer voordeellge voo waarden.
;D |aBgen tyd boorden wjj niets om
st de zoo uiterst belangrijke aange-
•oheid, waarmede de wetgevende
itlit in Duitschland zich bezig houdt
ontworpen nieuwe tarief van invoer-
ihten.
ju het land zelf intusschen houdt de
vfg'ng, door deze zaak ontstaan, nog
eds aaD. Het volk tracht door indie-
r van adresseb en door het houden
openbars vergaderingen, invloed uit
lefenen op de vertegenwoordiging,
het al beel moeilik ieder naar den
zal kunnen miken. De bevolking
steden en die der fabrieksdistricten,
tegen elke kunstmatige opdryviDg
prijzen der eerste levensbehoef-
zouden veel liever verlaging of
der invoerrechten tot stand
is komen. Hunne medestanders in
zullen dus zeker tegen h.t
perirgsvoor&tel stemmen. Maar naast
staan andere, niet minder f.-lle be
iers en hier zien wy weer dat de
asten elkander raken. Wij bedoelen
wien de tarieven, door de regeering
lang niet ver genoeg gaan
voorstanders van een stelsel van he
lming, tot het uiterste doorgedreven
lis wel gaarne allen invoer uit den
ode onmogeiyk zouden willen maken,
worden gedreven door de grond-
«ten, bjj wie zich ook de kleine
aansluiten.
Wat hier te lande de maatschappyen
ulandbotiw zjjn, is in Duitschland de
od van Landwirthe. Dit is een mach-
lichaam, dat zyne vertakkingen over
gansche land heeft en byna drie
ral honderd duizend leden telt. Deze
brhirtigt de algemeens landbouw
bon en deelt den leden mede wat
strekken tot verbetering van het
irjf. Zeventien millioen geschriften
per jaar door dit lichaam ver
til en ook de Nederlandsche land-
imkundigen weten dat hun inhoud
is.
Hu is het juist deze bond, die be
lt protectionistisch is. Hy belegde
W dagen eene vergadering, welke
or niet minder dan tien duizend land
Wers werd bygewoond en waar met
stemmen moties van afkeu-
S werden aangenomen over het
teringsvoorstei, omdat het veel te
billend is jegens de vreemdelingen,
voorstanders van het ontwerp zijn
li
'it liet Engelseh Tan Ja nies
Payn.
2.)
was, zooals ik al dalelyk zrg aan
schrift, welks spichtige letters mij
willekeurig deden d. nken aan de ooren
een koppigen ezel, van de hand
mevrouw Brown en luidde als
'8t:
mynheer Mijn man is
huis, doch uw verzoek is van dien
„iat ik geen oogenblik aarzel er
aiJn naam afwijzend op te ant-
raen. Zooals gy zelf met recht op-
*t, ij uw njgj. g(gron(j 0p
houd het mij dus ten goeie als
w verzoek op zij a minst ougerymd
"et komt myne dochter niet ge-
om op een anderen tijd dan tus
sen 6q tien uur te studeeren,
hiermede als van ouds zal
Diat
tot dusver stellig geringer in aantal dan
de tegenstandersmaar de regeericg
heeft zich beslist verklaard thans niet
verder te willen gaan bevreesd als zy
is voor buitenlandsche verwikkelingen,
't Behoort dus altyd nog tot de groote
mogeiykheden, dat hst tariefontwerp
naast het kanalenontwerp ter eeuwige
ruste wordt bijgezet.
Eu dat zal dan zeker de verhouding
tusschen de verschillende staatsmachten,
waarmede het al zoo treurig gesteld is,
niet beter maken en de eenige ware
oorzaak daarvan is het bestaan van ver-
antwoordeiyke' en niet verantwoordeiyke
machten een stelsel dat nu eenmaal
heeft uitgediend en waarmede ook
Duitschland ten slotte zal moeten breken.
Toch is, hier althans, het kwaad
minder in het stelsel zelf dan wei in
de toepassing van het stelsel gelegen.
Van onzen Koning Willem I kan men
zich zeer goed den bekenden uitroep
voorstellen „wat wil men toch van
mij Wil men de ministerieele verant
woordelijkheid Waarom? Om de mo
narchie over te brengen in de Kamers.
Want een verantwooideiyk minister is
geen agent van den Koning, maar van
de Kamers. Maar dan is het ook de repu
bliek die men vraagt. Men wil my con
stitutioneel Koning maken, evenals die
Heidensche godheden, die beenen hebben
en toch niet kunnen loopen, die voeten
hebben en zich niet kunnen verplaatsen
Zóó weinig begreep de Koning van
de ministeriëele verantwoordeiykheid.
Maar bezwaariyk zal men dat op Wil
helm van Duitschland kunnen toepassen.
De keizer begrypt den toestand zeer
goed een toestand die weinig bezwaar
behoefde op te leveren, wanneer deze
machthebbende niet zoo volkomen be
antwoordde aan het beeld dat de groote
Eugen Richter dezer dagen van hem
in den Ryksdag ophing het beeld van
den man die zich willekeurig met alles
bemoeit, aan Berlijn den verlangden
burgemeester niet wil geven,voor gedenk-
teekenen en standbeelden bepaalde ont
werpen voorscbryft, ja zelfs den kun
stenaar opdringt, die het ontwerp ten
uitvoer moet brengen.
En merkwaardig mag het genoemd
worden dat Richter dit gansche srreven
teekende als slechts ten bate te komen
van de sociaal-democratische party.
Men moet trouwens ziende blind
wezen, wanneer men niet ziet, dat
Duitschland der socialistische party in
de armen gevoerd wordt en dat de
Uwe toegenegene
Abigail Brown"
Hoewel het reeds laat was, zette
ik toch mynhoed op, ging naar den
agent, door wiens bemiddeling ik Villa
Eden gekocht had, en verzocht hem om
een bord, dat ik nog dien zelfden avond
op een paal voor myn huis opstelde
„Deze villa is tegen billijken prys te
koop en terstond te aanvaarden."
Daarop ging ik nog tot tien uur wat
rondwandelen, waarna ik eenigszins ge
kalmeerd naar huis terugkeerde. Myne
vrouw verzekerde mii, dat het leven
precies om tien uur had opgehouden,
doch de echo er van scheen nog door
mijn huis te weerklinken. Ik gevoelde,
dat ik op het punt was een zenuw
koorts te krygeu en schreef dus aau
myne patroons, dat het niet zeker
was, dat ik den volgenden dag op den
gewonen tyd op het kantoor zou zjjn.
Om niemand mis te loopen, was ik
voornemens te huis te biyven tot zeven
uur 's avonds, en dit vol te houden
tot ik het perceel verkocht had.
Reeds den volgenden morgen meldde
zich iemand by my aan met een kaartjo,
waarop „mr. Joseph Plumlin." Hy was
een for,'ch gebouwde man, met een
zeer alledaagsch voorkomen, raaa
botsing van dien kant kom9n zal. Het
is teekenend bovendien voor den toe
stand, wanneer wy die juiste schildering
in den Ry'ksdag daverend hooren toe
juichen enden minister der kroon
hooren uiifluiten.
Het zyn wel zeer treurige voorteeke
nen, waaronder de jonge Spaansobe
koning zijn meerderjarigheidsverklarirg
tegengaat. Er moge veel overdreven
zyn in de uit Spanje ontvangen berich
ten waarby men echter niet ver
geten mag, dat ook dad' eene censuur
bestaat en wy dus de gansche waarheid
niet te weten komen het staat toch
vast dat het land in opstand is en dit
moge nu een Carlistische of een repu-
blikeinscbe opstand wezen hat laa'ste
is wel het waarscbjjnlyksle het
doet in zooverre weinig tot de zaak.
De ongelukkige Ameribaansche oor
log heeft de oogen van het volk weer
doen opengaan voor den waren toestand,
msar de regiering niet tot handelen ge
noopt, om nieuwen bloei te scheppen
door de ontwikkeling en hervorming
der instellingen van staat eu maat
schappij. Het blijft voortdurend by het
oude en het is duidelijk dat het volk
dit niet langer verdragen wil.
Die werkstakingen, die met den eigen
lijken arbeid weinig of niets te maken heb
ben, zijn slechts voorwendsels. Zy zyn de
vorm waarin de zaïk gegoten wordt,
en dat de woede zich nu en dan tegen
de zooveel schuld dragende kerkeiyke
instellir gen keert is ook zeer goed ver
klaarbaar, al is het niet te verdedigen.
Ook deze opstand is wel weer
onderdrukt geworden maar het vuur
blijft toch smeulen, en het uur genaakt
waarin het in laaie vlam zal uitbarsten,
om het ongelukkige Spanje op nieuw te
verlichten met - den rossen gloed der
omwentelingsfakkel
Een afdoend démenti.
Van een verzoek aan een of aan olk
der beide Kamers door de regeering tot
het houden van een comité-generaal
is hoegenaamd niets bekend, terwyi de
by voeging dat die aanvrage zou mosten
strekken om een geheim tractaat met
een andere migendheid over te leggen,
van allen grond ontbloot moet worden
geacht, daar ter plaatse, waar men dit
weten moest, eenig geheim tractaat,
toch verwelkomde ik hem alsof hy een
lid van de koninkiyke familie geweest
ware. Hy was zeer kortaf, doch scheen
my een heeriyk man toe en myn koop-
mansblik zeide my terstond, dat hy
man van zaken was.
„Ik zie, dat dit huis te koop is,"
zeide hy. „Ik ben architect en kan dus
de waarde van een huis beoordeeien als
wy het zamen eens kunnen worden,
wensch ik Villa Eden te koopen wat
vraagt gy er voor
Ik noem de som, die ik als redelijk
had vastgesteld, doch in waarheid had
ik de villa liever voor de helft minder
van de hand willen doen, dan er mede
te biyven zitten.
„Dat is te veel," zeide hy, beslist het
hoofd schuddend „honderd pond te
veel."
Als ik een Franschman ware geweest
zou ik hem zeker om denhals zyn ge
vallen en hem op beide wangen gekust
hebben, doch als Engelscbman (en man
van zaken) liet ik myne blijdschap niet
óoo'schemeren en schudde het hoofd
byna even beslist als hij hethad gedaan.
„Het buis is niet te duur betaald met
de som, die ik heb vastgesteld,zeide ik.
„Neen, dat is het ook niet, ik weet
dat evengoed als gy eigenljjk nog
waarin Nederland betrokken zou zijn,
volkomen onbekend is.
Vervroegde winkelsluiting.
Mr. J. A. Levy herinnert in 't Groene
Weekblad aan het door hem in 1893
by de behandeling van de bedryfsbe-
lasting in de Tweede Kamer voorgestelde
amendement, van dezen inhoud
,,De vrybeid om, waar bel->rghebben
de het verkiezen mocht, handel, beroep,
nering of bedryf uit te oefenen, wordt
binnen de grenzen door de wet gesteld,
gewaarborgd."
Na bsstryding door de he eren Refill,
Van der Kaalj en Van Houten trok de
heer Levy zyn amendement in. Hy
herinnerde er nu aan, omdat de feiten
hem thans in hot gelijk komen stellen.
Vooreerst wordt in verschillende gemeen
ten, krachtens p'aatselijke verordening
de kleinhandel aan met-ingezetenen
reeds belet, ten tweede heift de Hooge
Raad, bij arrest van 5 Drc mber 1898,
zich tegen dat bedryf der gemeentebe
sturen, bij gebreke van een tekst,
machteloos verklaard, en ten derde heeft
de Tweede Kamer het beklag over de te
dezen heer3-. hende willekeur der p'aatsriy-
ke bestureD,bij haar ingekomen in Januari
1899, stilzwijgend aangehoord en ter
zyde gelegd.
By deze drie, voor de handelsvrijheid
te ODzent waarlijk niet bemoedigende
feiteD, kan weldra een vierde zich
voegen. De schrijver wijst nl. op het by
den Amsterdamschen gemeenteraad aan
hangige voorstel tot invoering van een
gebod vaD vervroegde winkels'uiting met
daarby behoorende penale sanctie.
Mr. Levy betwist den gemeentebestu
ren daartoe niet de formeele bevoegdheid
maar geeft op de vraag naar de materieele
bevoegdheid ten antwoordzelfs de
algemeens wetgever, laat staan de
plaatseiyke, is onbevoegd tot het dtcre-
teeren van vervroegde winkelsluiting.
Tot staving dezer stellinar beroept mr.
Levy zich op art. 147 der Grondwet,
dat de handelsvrijheid zelfs tegen den
fiscus in bescherming neemt. Voor alles
ging dus den grondwetgever de hand
having der handelsvrijheid ter harte.
En nu beroept men zich wel op een
algemeen belang om de vervroegde win
kelsluiting door te dryven, nl. wetteiyk
verzekeren der betameiyke vrijheid aan
het personeel by bedoelde sluiting be
trokken maar men ga eventueele inbreu
ken op de vrijheid van het winkelpersoneel
op andere wijze tegen dan door schennis
van ons staatsrecht te plegen. Decreteert
men winkelsluiting, waarom dan toege
laten dat in aangrenzende gesloten
magazijnen, in het laboratorium, in de
particuliere woningen langer gearbeid
wordt
Zullen wy dan van staatswege gaan
verordenen hoe lang men allerwege te
arbeiden en wanneer men allerwege te
rusten te gaan heeft
veel beter," antwoordde hy koeltjes.
„Maar wie zyn huis als „terstond te
aanvaarden" aanslaat, moet wel zyn
reden hebben om er af te willen. Zie
eens hier nu. Ik houd (het spyt my te
moeten zeggen, dat hy zijne „h's* in
slikte) in zaken van heet van de
naald. Ik wil het verschil deelen en u
de gevraagde som op 60 pond na uit
betalen. Ik zal u, zoo gij wilt, terstond
eene aanwyzing op myn bankier geven."
Dit zeggonde haalde hy uit zyn borst
zak een groot beduidend cb que-boek
te voorschyn en sloeg het met de
noodige beweging open.
„Maar mijnheer," antwoordde ik eenig-
zins verbluft, het is niet noodig zoo
overhaast te werk te gaan een brief
van uw zaakgelastigde op morgen zal
voldoende zijn, en van het oogenblik
af, waarop het contract gesloten wordt,
is het huis het uwe.
„Maar onder „terstond te aanvaarden"
versta ik, dat ik het dadelijk betrekken
kan," ging mr, Plumlin voort „laat
ons dus zeggen over eene week."
Ik knikte toestemmend en kon byna
niet nalaten te zeggen „kom van avond,"
doch dat had voor my nootlottig kunnen
wordenals hij dat pianospol had ge
hoord, zou de koop zeker terstond zyn
Ja, byaldien wjj reeds waren in den
socialistiscben heilstaat, waarvan dwang
de schering en inslag is; byaldien er
reeds bestond gemeenschap van pro-
duktiemiddelcn; byaldien de Neder
landsche staatsburger voor handel en
wandel, voor nering en bedryf, zich
reeds verheugde in het lieftallige, ons
voorgespiegelde keurslijf, en hy, naar
behooren reods ware gedresseerd, gere
glementeerd, gesurveilleerd dan, maar
ook dan alleen, zou in dat kader passen:
de vervroegde wetteiyk voorgeschreven
winkelsluiting. Ia onze wetgeviog past
zy niet.
Schoolopzieners.
Wy lezen in het Schoolblad
„Nadat eerst de bladen bericht hadden,
dat mr. K. M. Phaff te Dordrecht van
de regeering een wenk gekregen had,
om te verzoeken niet voor een herbe
noeming tot arror.diss .-man ts -schoolop
ziener ia fanmerkiog te komen, wordt
ons nu hetzelfde bericht van mr. H.
Hesse, schoolopziener in het arrondis
sement VeeDdarn. Eerstgenoemde is lid
van de rechtbank te Dordrecht, laatst
genoemde bekleedt dezelfde betrekking
tij die te Winschoten. Het schijnt de
bedoeling der regeering te zyn op den
duur geen leden van de rechteriyke
macht in het schooltoezicht te behouden'.
By Kod. besluit, opgenomen in de
Staatsct. no. 47, is, (er vaststelling van
een algemeenen maatregel van bestuur,
als beloeld by art. 15 laatste lid der
Ongevallenwet 1901, bepaald, dat de
benoeming, de schorsing eu het ontslag
van de ambtenaren der ryksverzekerings-
bank, die in het algemeen hun werk
zaamheden in de buretlen der back
verrichten en den raug hebben van
eerste klerk, tweede klerk, assistent bode
of vasten knecht, zoomede van de klerken
toegevoegd aan de agenten der ryksver-
zekeringsbank, zullen geschieden door
den minister van binnenland.-che zaken.
Militaire zaken.
Ter opheffing van bezwaren, zoowel
met betrekkiDg tot de kaderopleidiDg als
tot de aflossing van het personeel by
bet remontedepot, de ryschool en het
hengstveulendepöt, is door den minister
van oorlog bepaald, dat by de korpsen
der bereden artillerie, alle miliciens ook
die van de lichting 1901, voortaan twee
jaar onder de wapenen zullen worden
gehouden, nl. 18 maanden voor eerste
oefening en 6 maanden voor het biyvend
gedeelte.
Werd onlangs bericht, dat de 9 cur
sussen by de regimenten infanterie
zouden worden vereenigd tot 3 divisie
cursussen, thans kan worden gemell dat
slecht de cursussen van het 2e en 7e
regiment zullen worden opgeheven,
terwyi de leerliDgen van die cursussen
overgegaan. Ik gevoelde zeer goed dat
ik bez:g was den goeien min om don
tuin te leiden, want hij zocht immers
een aangenaam „te huis." Myn koop-
mansaard herinnerde my er echter aan,
dat :k in de eerste plaats plichten tegen
over myzelf had te vervulleu en daar
om bewaarde ik het stilzwijgen.
Nadat ik inlichtingen ingewonnen had,
die my van de soliditeit van mr. Plumlim
overtuigden, ging ik nog dienzelfden dag
er op uit om eene nieuwe woning te
zoeken en had het geluk reeds spoedig
een te vinden, maar nu, om mogelyke
onaangenaamheden te voorkomen, een
alleenstaand huis. Tot myne groote biyd-
schap waren wy binnen eene week met
pak en zak over;" maar elke avond,
dien wy nog in onze oude woning door
brachten, werd ons vergald door het
pianospel van dat akelige schoolkind.
Eerst dacht ik, dat er niets vrceseiy-
kers te bedenken was, dan hare salon
stukken te moeten aanhoo.en; doch de
slang uit de Paradyslaan had Dog iets
ergers in voorraad op sommige avonden
speelde zy toonladders
(Slot volgt.)
