jnnés.
Lpotheeil
Dinsdag
21 Januari.
[odeblad
40e Jaargang.
1902
eene DORPSGESCHIEDENIS
10-
IT.
HEB,
pothekei-,
üeiligcmveg.
.ddui by kitaf>ynI
tekend togen I
bure.) Henaeljl
t teweeg en wtktl
loesttabletten I
bewerkt afnamj
e Tandpoeder I
5.50.
VLISSINGSCEE
COÏRANT.
PrQa per drie maanden 1.30. Franco per post 1.-50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich b(J alle Boek
bandelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bfl den Uitgever
F. VA!) DE VELDE Jr., Kleine Markt, I. 187.
ADVERTENTIE!)van 1—4 regels f 0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent, Bt| directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie wordt de prijs slechts tweemaal betekend. Öroote letters
en ciiché's naar plaatsruimte.
VerJehlnt dsgeiqk», mitgwondopd cp Zon- en feestdagen.
Telephoonnumraer TO.
Abounemonts-AdvertenUSn op «eer voordeelige voorwaarden.
tl elke maand,
bladzijden
omslag en
NBLAD.
nltnemead<
de groftli
i en andere
•re aandacht
its. per drie
r gering ln
t gevorderd.
)p de hoogte
mode en een
sr verlangt bjj
imaak van
Kindermodes,
et toelichting
deeveriangt
it te voeren,
k,^ elegante
scheidenheid
ïgt, verzuime
nteekenbiljet
n spoedigste
de uitgevers.
47
7 25
7 5»
8 47
10 1
48
7 83
11 2 *11 13
Eerste Kamer.
Hat voorloopig verslag van het
[lïogeonderzoek der StaatsbegrootiDg
1902, oDtleenen wij het volgende
3,at boofstuk IX, (waterstaat, handel
lijverhein)
nancieel beleid. - Enkele
wezen op de belangrijke verhooging
rtiet eindcijfer dezer begrootiDg, ver-
Ken by die van het vorige dienst-
Men erkende echter, dat dit niet te
Kd ia aan dezen bewindsman, doch
aan maatregelen genomen onder
afgetreden minister. Als voorbeeld
I minder wenschelijke maatregelen
men o. a. op de haven van Sche-
Eêgen en het subsidie voor den lo-
Hpoorweg van Zutfen naar Hengelo.
Hchillende leden hadden het optreden
»aï dezen minister met geneegen ge
ilen, omdat z(j meenden, dat h(j meer
dan lijn voorganger zuinigheid zal be-
ttscbten.
Droogmaking Zuiderzee,
(genoegen hadden verschillende leden
in, dat bij het groote verschil van
:iDgen ten aaozien van deze zaak,
Kplan n°8 eeDS aan nader onderzoek
orden onderworpen. Terwijl enkele
d» intrekking betreurden, achtten
het plan financieel gewaagd.
ondagsrust. Men kwam op
ze zaak, reeds in de Tweede Kamer
■roken, nader terug en vroeg of niet
IMr gedaan kon worden voor bevor-
1 der Zondagsrust.
or g ani s a t i e* v a n de Ka-
vanKcophannel. Men
vroeg hoe de minister dacht over een
organisatie als die der Kamers in België.
Jachtwet. Van een reorganisatie
H jachtwet werd door verschillende
ledtn weinig verwacht.
In meerdere afdeelingen werd ook aan
gedrongen op een spoedige beslissing
ten aanzien van het gebruik van den
jBenaamden lichtbak, in verband met
heit toenemend vez^t tegen de politie.
Beacherming van nuttige
vogels. Boor enkele leden werd ge-
*n op de noodzakelijkheid om ten
ien van de beacherming van nut-
tifl vogels maatregelen te treffen, meer
Wovareenstemming met die, welke in
^■buitenland genomen zyn.
Boteronderzoek. Door sommige
ledin werd de dringende noodzakelijk
heid betoogd om tot het onderzoek van
bcnrmonatere aan de rykslandbouw-
piBfstations wederom vergunning te ver
luien, althans voor zoover betreft de
T van kleine landbouwers en van coö-
;ieve zuivelvereenigingen.
'or wederinvoering van het boter-
irzoek zou men geleidelijk kunnen
Ien tot staatscontróle en dus als het
wettelijke garantie, zooals in Be-
irken,
leden drongen aan op invoering
Ir verplichte keuring van levens
ein van die welke voor export
m in de eerste plaats.
sa vervoeren
40
26
6 16
28
1 25
6 5
40
3 10
7 2
22
3 50
8 38
38
4 6
8 22
55
4 22
8 35
DOOR
Ikheid von rothenburgl
Ve tbwsjes van Mechler, van Werp-
®b van Schroder kende ik ook niet,
i och had ik mij met eene van haar
rn verloven."
fwatzalje vader er wel van zeggen 7»
a antwoordde Hans met nadruk,
f altijd zooveel op mij te zeggen
f.' dat bij er nu het zwijgen toe
I ®bn, Hy meent altyd, dat ik geen
Verloren gaan vanbrieven.
Naar aanleiding van een in de ver
schillende dagbladen medegedeeld ver
slag van een zitting der Amsterdamsche
rechtbank, waar twee postbeambten
terecht stonden, wenschte men de aan
dacht van den minister te vestigen op
de verklaring door een commies der
posterijen, als getuige en deskundige
gehoord, afgelegd, dat een brief die dik
is, bij de post niet geheel veilig is. Met
verbazing had men van die verklaring
kennis genomen. Men drong bij den
minister er op aan het korps der post
beambten zooveel mogelijk te zuiveren
van on vertrouwbare elementen. Een
streng onderzoek was noodzakelijk.
Vaccinedwang.
In een uitvoerig, in drie gedeelten
verschenen artikel, waarvan zelfs de
Standaard de bezadigdheid waar
deert, zet de T i) d baar standpuDt
jegens de vaccine en den vaccinedwang
uiteen.
Der vaccine zelf zonder eenig voor
behoud gezind zijnde, is het blad niet
doof voor de gemoedsbezwaren, die de
geestverwanten van de Stand, tegen
den vaccinedwang aanvoeren.
Naar aanleiding van de toegezegde
wijziging van art. 17 der wet van 4
Dec. 1872, het artikel, dat vaccine voor
schoolkinderen en onderwijzers voor
schrijft en de in druk verschenen rede
voering van den heer De Waal Malefijt,
die het artikel geheel wil afschaffen en
dan hoogstens in geval van epidemie
of dreigende epidemie de overheid het
recht wil toekennen op advies van de
geneeskundige autoriteiten de niet-ge-
vaccineerde kinderen van de school ver
wijderd te houden, meent De T y d te
moeten waarschouwen, dat men, zoo
handelende, wel zou tegemoet komen
aan de bezwaren van de kleine groep,
die bezwaar heeft tegen de vaccine, doch
de veel grootere categorie van hen, die
meenen, dat het pokkeDgevaar zelfs voor
hun gevaccineerde kinderen zeer toeneemt
door dezen te doen plaats nemen naast
ongevaccineerde schoolmakkers,hetgroot-
ste onrecht zou gedaan worden, vooral nu
de leerplicht de ouders zou dwingen
hun kinderen aan dit gevaar bloot te
stellen.
De Tijd wil nu het volgende:
„Art. 17 der wet van 4 December
1872 blljve bestaan voorde openbare:
het worde opgeheven voer de b y z o n-
dere school."
En voegt er onmiddellijk by
„Ook zonder wetteiyk voorschrift zal
het vaccinebriefje zonder twyfel op verre
het grootste gedeelte dezer scholen by
inschryving van leerlingen gevorderd
worden, zooals nu. Wat meer byzonder
de katholieke scholen aangaat, zouden
wy althans aan alle schoolbesturen en
hoofden als het ooit tot zoodanige
wetsherziening komt den dringenden
raad geven„doet, alsof ook voor u de
wet neg volkomen van kracht was."
Evenzóó, vertrouwen wij, zouden de be
stuurders er over denken van verre de
meeste protestantsche,zelfs van de meeste
anti-revolutionaire scholen, waar ook
eigen wil heb, en ik wist ook niet, dat
ik er een bezat, Lotje, tot op van daag.
Nu echter is die wakker geworden en
zal niet weer slapen.»
„Gy zult u toch niet tegen uw vader
verzetten 7 Dat zou niet goed zijn, en
gy wilt immmers voor vroom doorgaan,
Hans „Ik wil niets tegen myn
vader doen, maar als hy ons elkaar niet
wil geven, ga ik het huis uit en huur
iets voor ons en zal u met myn han
denarbeid onderhouden." „HansJochem,
gy zljt een groot kind", maar hoewel
zy dat zeide, zag hy toch, dat zy half
lachte en half schreide daarom drong
hy des te meer by haar aan. Zy weerde
hem echter af en zeide „Laat het nu
genoeg zyn, zoo op het land geef ik u
het jawoord niet. Al is Charlotte Riedel
een arm, ouderloos meisje, zij hecht
toch aan hare eer. Ik heb nog eene
tante, bij wie gy om my kunt vragen,
als het u ernst is doch gy zult reeds
morgen anders te moede zijn, en uw
vader daarmee niet onder de oogen
thans niet anders dan gevaccineerde
kinderen worden toegelaten.
De tegenstanders der vaccine zie
daar het groote voordeel zouden vry-
heid verkrygen eigen scholen te openen,
waar hun kinderen ook ongevaccineerd
werden toegelaten. De zorg, om derge-
ïyke scholen, openiyk als zoodanig, als
scholen voor ongevaccineerden te doen
kennen, zou gelooven wij veilig
aan henzelven overgelaten kunnen wor
den."
In verband met dit voorstel wil D e
T y d ook het veveischte minimum van
25 kinderen p6r school voor het in aan
merking komen van subsidie verlagen,
omdat het waarschyuiyk is, dat op vele
plaatsen geen 25 anti-vaccine-kinderen
gevonden worden. Waar deze evenwel
zoogoed als alleen staan, zal „huisonder
wijs de toevlucht moeten biyven."
De Zutphensche Ct., de ver
schillende voorstellen besprekende, die
dozer dagen in de pers aan de hand zyn
gedaan om da bezwaren togen den vac-
cinedwang op te heffen, legt ook een
duit in het zakje door het volgende aan
te bevelen:
Men geve in iedere gemeente, aan
iedereen die het vraagt, permissie om
een bijzondere school voor niet-gevac-
cineerden op te richten. Maar men late
die scholen niet toe, dan binnen een be
paalden afstand buiten de bebouwde kom
der gemeente, zooals men dat zou doen
met andere inrichtingen,welke in bepaalde
gevallen gevaar voor de omgeving kun
nen opleveren. Men schryve verder nog
voor, dat op die inrichtingen met groote
duidsiyke letters vermeld moet staan
„school voor niet gevaccineerden.» En
men onderwerpe deze inrichtingen in
tyden van pokken epidemie aan een
scherp toezicht en aan bijzondere maat
regelen van voorzorg en desinfectie.
De Z u t h. geeft, o. i. terecht, dit
voorstel voor beter, maar meent, dat
het in zich vereenigt de voordeelenle
dat men niet te midden van de zooveel
mogeiyk tegen pokkengevaar beschermde
gemeente verzamelingen van niet daar
tegen beschermde in het leven roept, en
2e dat men de gemoedsbezwaardheid ei
niet door aanwakkert.
Het Reglement van Orde.
Wy dienen weer melding te maken
van het antwoord van „het Vaderland»
aan „de Standaard" in den strijd tus-
sohen die bladen over het Reglement
van orde voor den Ministerraad.
Het Haagsche liberale blad zegt
„De Standaard" maakt het zich al te
gemakkelyk.
Wy vroegen of het blad bij onloo
chenbare schending der wet in het R.
v. O. van den Ministerraad, zyn theorie
zou biyven handhaven dat hier van
ministrieele verantwoordeiykheid geen
sprake kon zijn, omdat het hier gold
een Koninkiyke prerogatief. Geen
antwoord.
Wy vroegen wat die mysterieuze
Koninkiyke prerogatieven waren, waar
mee de Staten Generaal niets uitstaande
hadden. Geen antwoord.
durven komen. Ook wil ik u hier niet
vangen als een veulen op het veld, en
u een strik om den hals leggen, Hans
Gy zult viy zyn als de wind, maar als
gy hst werkelijk meent, kom dan met
acht dagen terug en vraag naar my ia
Lebbin, dan wil ik mij bedenken, of ik
u te woord zal staan, of niet, maar
gij zult niet komen. Hans Jochem,
het zal je zyn, alsof gy in het hooi een
slaapje hebt gedaan en wonderlijk ge
droomd, en als gij ontwaaktet, was Lotje
weg en verwaaid als een vlokje wol.
En nu, ga. De menschen daar ginds
beginnen reeds naar ons te zien."
„Laat het drie dagen zijn, Lotje I Een
geheele week, dat houd ik niet uit!"
„Nu dan, mijnentwege drie dagen, maar
voor dien tyd moogt gy er met niemand
over praten." „En als mijn vader dan
met Willemien Mewes komt, waar hy
van avoud nog heen wil, wat zal ik
dan antwoorden?" „Naar Wiliemien
Mewes ook nog Van die hoort mer.
waarlyk weinig goeds I Hun knecht en
Als eenig bescheid kemt de opmerking
dat. „het Vaderland" hier Buys den rug
heeft toegekeerd.
Een raar soort autoriteitsgeloof van
„de Standaard" aan den gevierden libera
len staatsrechtleeraar, met de belydeni3
van welk geloof het blad meent te
kunnen volstaan zonder nadere argu
mentatie.
Neen toch, een enkel argument geeft
aan de repliek van het blad althans
eenige vastheid. Maar groote vastheid
niet.
De Regeering was, zoo luidt het
thans, niet verplicht het Reglement
openbaar te maken, maar nu ze het
eenmaal heeft gepubliceerd, kan ze daar
op worden aangevallen en zal zich te
verdedigen hebben. Tegenspraak is er
dus niet tusschen het betoog van dr.
Kuypor in da Tweede Kamer en het
betoog van „de Standaard.»
Deze theorie komt hierop neer dat „de
Regeering in den constitutioneelen zin
van het woord" naar welgevallen de
ministrieele verantwoordelijkheid kan
inperken en uitbreiden voor zoover het
geldt daden van Koninklijk prerogatief
(die vermoedelijk toch iets anders zyn
dan handelingen van „de Regeering in den
constitutioneelen zin van het woord.")
Een theorie, die nadere toelichting van
„de Standaard" broodnoodig heeft.
Dr. Kuyper en de oorlog.
Geiyk men denken kan, laat de bui-
tenlandsche pers, nu de overtocht van
dr. Kuyper wegens particuliere zaken
naar Londen algemeen bekend is gewor
den, den minister niet los.
Da Brusselsche R e u t e r-correspon-
dent seinde aan de Times van Zater
dag een lang verhaal, volgens hetwelk
dr. Kuyper aan de vertegenwoordigers
der Boeren zou hebben laten weten, dat,
na de rede van Rosebery te Chesterfield
en op grond van de raadgevingen van
een aantal welbekende staatslieden, onder
wie ook aanhangers van het tegenwoor
dig kabinet, zy wèl zouden doen thans
onderhandelingen over den vrede te
openen.
Dr. Kuyper zou op de wenschelijkheid
van het doen van zulk een stap met
verschillende argumenten hebben aan
gedrongen, waaronder ook dit, dat er
van tusschenkomst van eenige groote
mogendheid voor langen tyd geen sprake
zou zyn.
Da Boeren-vertegenwoordigers zouden,
onder dankbetuiging, hierop geantwoord
hebban, dat naar hun overtuiging slechts
een klein deel van hat Engelsche volk
een voor da Boeren eervollen vrede
wenschte en dat zij daarom liever hun
gereserveerde houding bewaarden.
Toch zou Vrydag den lOden te Brus
sel een byeenkom3t, van vijf uur lang,
gehouden zyn, waarin di. Kuyper aan
den heer Fischer z au aangeboden hebben
zich te Londen te gaan vergewissen of
de Engelsche regeeriDg werkelijk vrede
wenschte, maar waarin hy tevens ver
zocht hem de voorwaarden mede te
dealen, waarop de afgevaardigden bereid
zouden zyn de onderhandelingen te be
ginnen.
hunne meid hongeren, dat zij zwart
worden, en onlangs is hun hond aan de
ketting omgekomen, omdat zy hem
niets gegeven hebben, zelfs geen water.
Daar wordt geschraapt en gekaapt zonder
einde." „Dat schrapen en kapen kon
mijn vader wel eens niet bevallen!'
„Ga nu heen, anders jaag ik ja met de
hark weg!» „Toe maar als je durft."
Maar toen hy zag, dat zij op het punt
was om boos te worden, werd hij volg
zaam, en ging vol gelukzaligheid hoen.
Zy stond op de hark geleund en zag
hem na. „De zwartbruine kun je wel
nemen," riep zy hem na, „daar man
keert niets aan.»
Hans Joohem's moeder had een druk
ken dag gehaddan moest zy hier op
toezien, dan dat bezorgen, zoodat zy
niet voor den avond tot ruste kwam.
„Die beiden biyven lang uit," zei zy
in zichzelf; „zij zullen moeite hebben
gehad om de rechte te vinden I" Maar het
werd al later en later, en van de beide
Jochems was yog niets te zien. „Als zy
Omtrent de uitkomsten van deze reis
besluit Reuter is niets bekend.
Ook een paar Oostenrijksche ,en Hon
gaarsche bladen melden dat de Neder-
landsche regeering in vertrouwelijke on
derhandelingen met de Boeren-vertegen
woordigers is getreden om den oorlog
te beëindigen. Het Berliner Tage-
b 1 a 11 meldt, dat men te Beriyn in
beurskringen stellig gelooft,dat dr. Kuyper
naar Londen ging als bemiddelaar of
althans als „vredesverkennor.'Te Londen
wordt, ondanks Lord Salisbury's verkla
ring in het Hoogerhuis dat hij er niets
van wist, hetzelfde geloofd.
Wy kunnen niet anders doen dan
deze verschillende berichten en geruchten
uit do buitenlandsche pers by eengaren;
het is evengoed mogelijk dat er eenige
waarheid in steekt als dat het louter
verzinsels zijn. Op informatie uitgaan
zou hier en terecht niet baten, zegt
de „Nieuwe Ct."
Hofbal.
Het Hofbal dat Vrijdagavond te
's Gravenhage werd gegeven werd zooals
gewoonlijk door zeer velen uit alle stan
den bygewoond. Te half tien verschenen
Hare Majesteiten en de Prin3in de zalen.
De Koning ontving zittende de personen
die aan H. M. werden voorgesteld en
nam geen deel aan den dans. De Prins
en de Koningin Moeder wandelden door
de zalen, onderhielden zich met velen
en bleven tot het laatst, terwijl de
Koningin zich te ongeveer half elf ver-
wyderde.
De prins bleek een zeer beminneiyk
en minzaam gastheer en maakte een
zeer aangenamen indruk. Ook nam Z.
K. H. deel aan den quadrille.
Onder de vele gasten was ook dr.
Leyds.
Militaire zaken.
Reeds werd bericht, dat de le divisie
dit jaar in de Veluwe manoeuvres zal
houden, in vereeniging met het 8e regi
ment infanterie. De overige regimenten
infanterie zullen oefeningen houden om
hun garnizoenplaatsen, of de voor hen
aangewezen oefeningskampen betrekken.
Aan de korps-commandanten is door
den minister van oorlog het gevoelen
gevraagd om de aanteekeningen betreffen
de het signalement, uitgezonderd de
lengte, ten aanzien van alle militairen
beneden den rang van officier voortaan
in alle bescheiden achterwege te laten.
Met het oog op de veelomvattende
werkzaamheden, verbonden aan het
reservekader en aan de vrywillige oefe
ningen in den wapenhandel maakt het bij
het legerbestuur een punt van overweging
uit, wederom een afzonderlyk hoofd
officier met deze functie te belasten.
De minister van ojr.og is voornam at
voor het reservekader een bepaalden tyd
voor opkomst onder de wapenen vast te
stellen. Tot nu toe wordt aau de reser
visten zelve geheel overgelaten den tyd
hunner opkomst onder de wapenen vast
te stellen, zoodat het wel voorkwam, dat
zy acht dagen dienen in de Kerstweek of
omtrent Goede Vrydag.
zulk een langen dag maken", voer zy
in gedachten voort, „moeten zij een goed
maal eten hebben zoodra hij hongerig
wordt, is de oude Jochem verdrietig."
Zoo begon zy dan voor een goed maal
eten te zorgen. Terwyi zy zoo by het
vuur zat en in de vlammen tuurde,
kwamen allerlei droombeelden in haar
geest op. Zy zag haar Hans, hoe hy een
goedaardig, lief meisje over den drempel
voerde en daarbij een half gelukkig,
half bedeesd gezicht zette zij hoorde
de huweiyksklokkeu luiden met feeste-
ïyk vroolijke klankenzy zag het ge
heele dorp op de been, de kinderen met
bloemen getooid, de ouderen hoera roe
pende en met de mutsen zwaaiende. Zy
zag haar Hans, groot en slank, met zyne
bruid, als eene bloem op het veld!"
„Zegen, zegen,zegen",luiden de klokken"
De tyd verloopt en op het huis vau
Haus Jochem staat de ooieraar en klap
pert van vreugde en daar binnen, in
den arm der grootmoeder, slaapt zacht
en kleine Hans, een prachtstuk van
