Maandag
10 December
Van geslacht tot geslacht
1906.
m&m..
D
ïgisrmi
jnen, Champagne,
m veel vermin-
in 16 eta. en 20
t. korting.
E. DRUYVE.
103.
<111
oenten
piikken ala
Hen, Dop-
Izieboonen,
nazie en
|rkrijgbaar by
DOMMISSE,
15.
No. 291.
88e Jaargang.
1 E N 8 T
|'.I>EELBU3& t.V
vm 4 50 5 55
Zeilmarktvm
ïm 12 30 1 15
]5 55 6 55 7 45
ilmarkt Vlutin.
I op werkdagen!
35 1 20 2 5
17 7 50 8 35
INDIENST.
6 20 7—7 50
10 20 10 40
11 30 2 220
20 5 5 20
110 6 30 7 10
1010 10 30
ran 1 20 1 40
1 50 410 4 30
8 30.
aldegheui.
10.37, 1.18,
11, 6.9, 7.35,
8.24. 9.252$
-, 1.38, 4.32,
6,29. 8.10
.5, 9.45.
en
iigen naar
vagata-
616
63
725
85
8 21
8 38
YLISSINGSCHE COURANT.
PrQa per drie maanden 1.30. Franco per poat 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich by. aüe Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bjj den Uitgever
F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt, I. 187.
Verschijnt dagelijks, ultgeaenderd op Zon- en feestdagen.
M
ADVEKTENTIËNvan 1-4 regela 0.40. Voor eiken rege
ujeer 10 cent. - BQ directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie wordt de prjjs slechts tweemaal berekend, Groote letters
en cliché's naar plaatsruimte.
Telephoonnnmmer IO.
Abonnements-AdvertenöCn op zoer voordeeüge voorwaarden.
Eü deze Courant tetarl sec tgnepe'
Naarmate de wetenschap vordert en
de groote raadselen der natuur ontdekt
werden aan het oog van den mensch
wijzigen zich ook onze beschouwingen
van personen en toestanden. Wat zich
voordoet in een aDder licht dan voor
heen, zien wij ook op eene andere wijze
en, alles te weten is dikwijlsalles te
vergeven.
Het is er verre van verwijderd, dat
de resultaten van het wetenschappelijk
onderzoek altijd schoon of bemoedigend
zouden zijn. Men denke hier eens aan
de leer der zedelijke erfelijkheid. Deze
ontdekt ons de verschrikkelijke waarheid
dat de kiemen van geestelijke ziekten,
bij de ouders aanwezig, op het kind
kunnen overgaan en het feitelijk
ook vaak doen.
En wanneer wij dan een blik slaan
op den moreelen toestand onzer huidige
samenleving, die zich, ja, in vele op
zichten boven het middelbare verheft
waarin kunst en wetenschap zeer bloeien
en een ontzaglijk streven naar vooruit
gang is waar te nemen, doch die dan
ook aan de andere zijde een treurig
beeld vertoont van geestelijke overspan
ning en afmatting 6D van allerlei buiten
sporigheden, dan wordt het ons wel
eens bang om het hart en denken wij
wel eens aan een volgend geslacht, of
aan volgende geslachten, die wellicht
zedelijk aan den huidigen menschelijken
wedloop worden opgeofferd.
Het aantal van hen die wij, op de
eene of andere wijze, onder de krank
zinnigen rekenen, neemt op schromelijke
wijze toe en het is haast niet mogelijk
genoeg gestichten voor hunne opneming
op te richten. Wel is het ongetwijfeld
waar, dat op deze ongelukkigen in
vroegeren tijd te weinig werd gelet
dat men thans alle gevallen kent en
allen tracht te verzorgen en zoo mogelijk
te doen derstellen maar dit neemt toch
niet weg, dat de verwoestingen, door
ziekten van den geest aangericht, steeds
heviger om zich heen grijpen.
En nu hebben wij nog maar alleen
gesproken van die ongelukkigen, welke
men met meer of minder recht onder
de krankzinnigen raDgschiktwij spraken
nog niet van tallooze andere categorieën
van zenuwljjders, van drankzuchtigen,
enz.
FS89DLLSTON.
Een verhaal uït (le Russische
Rechtspleging,
van
EBVII B A TT E R.
4).
Zijne moeder, dat wist hij, was ter
kerke naar de vroegmis. Hij hoopte
zijn vader alleen en zoo nuchter aan te
treffen, dat hij ^ijn voornemen zou
kunnen uitvoeren. De woonkamer was
ledigde pet van zijn broertje hing
niet aan den kapstok wellicht was
hij met zijne moeder uitgegaan. Uit
het slaapvertrek echter klonk zijns
vaders heesche stem hem tegen zacht
en overtuigend, als trachtte hij iemand
te overreden, en daartusschen be
droog zijn gehoor hem niet daar
tusscben hoorde Paul zacht klagen
Hoe diep treurig dit beeld van zedelijke
ellende ook wezen moge, het zou niet
zoo ontstemmen, wanneer wjj elk indi
vidu op zich zelf konden beschouwen.
Maar dit is onmogelijk, waar de gees
telijke krankheid wel haren invloed op
het lichaam uitoefent, maar den kranke
toch niet plaatst buiten de maatschappij.
Diezelfde kranken zijn de ouders van
een nieuw geslacht, dat de kiem der
ziekte met zich omdraagt en waarvan
de individuen in sterker mate dan
anderen aan dezelfde ontaarding bloot
staan.
Het is een feit, dat wij nog slechts
staan aan den voor-avond van de weten
schap der geesielijke vererving. Wij
kennen nog weinig de wijze, waarop
de ziekten zich voortplanten en wij zijn
neg niet in staat om maatregelen van
voorzorg te nemen of middelen van
verweer toe te passen.
Gevoelt men niet, dat er ook een
geestelijke gezondheidsleer moet wezen
en dat wy, die terecht alle aandacht
aan het lichaam wijden, de verzorging
der ziel meer moeten ter harte nemen?
De koningsmoorders van onzen tijd
zijn zieken, zoo goed als de dronkaards
het zijn. Als de veiligheid der samen
leving het eischt, moeten zij onschadelijk
worden gemaaktmaar aan het feit
zelf kan dat niets veranderen.
En daarom is het zeker dat wij in
de goede richting zijn, telkens, wanneer
wij arbeiden tot verbetering op eenig
gebied, waarop treurige verhoudingen
bestaan, die op het geestelijk leven der
individuen van eenigen invloed kunnen
zijn. Er zijn nu eenmaal tal van maat
schappelijk misdeelden en tal van slacht
offers onzer misstanden, en de weldoener
der menschheid, die arbeidt aan de
zuivering der sociale verhoudingen, is
een zielverzorger der menschheid. En
dat een oorzaak van ontaarding moet
worden gezocht in gebrekkige opvoeding
en de taak der overheid op dit gebied
voortdurend herziening behoeft, schynt
aan geen redelijken twijfel onderhevig.
Hoe weinig wij met zekerheid van
de treurige, maar onafwijsbare leer der
erfelijke belasting weten dit ééne weten
wij toch wel, dat onze eigene zedelijke
verantwoordelijkheid door die geringe
kennis veel is gerezen. Wy, die alles
aanwenden om ods zeiven en onze
kinderen lichamelijk gezond te houden,
laat ons dubbel waakzaam wezen om
de geesteiyke gezondheid te bewaren in
dezen tijd, waarin zooveel besmetting
dreigt en zooveel gevaar bestaat om
het slachtoffer te worden van een der
vele zielsziekten.
Het zou treurig zyn, wanneer wy hier
bepaalde regela moesten aangeven, die
eigeniyk ook niet te geven zijn.
Het „let op uzelf", „weest waakzaam"
zal wel de groote leefregel wezen tot
behoud van het zedelijk evenwicht. Op
ernstig nadenken, op vlijtige oefening in
verstandig zelfbedwang, zal het ook wel
veel aankomen.
Het geldt hier de toekomst onzer
eigene kinderen, ja van een geheel
volgend geslacht. Laat ons bedenken dat
wanneer de droevige leer der erfelijke
belasting opgaat, zy in allen deel
moet opgaan en dus het kind ook
de kiemen moet opnemen van het
goede, het schoone, het ware, dat woont
in de ziel der ouders.
Bedenken we dit, dan is ons die
gevreesde leer meer eene openbaring
dan een spooksel.
ingehouden snikken Hij ijlde met
onhoorbare schreden naar de deur van
het slaapvertrek en luisterde Wat
hij hier, van schaamte en toorn gloeiend,
vernam, mijne heeren gezworenen,
moet ik het uitspreken Moet ik de
walging overwinnen, die my aangrijpt,
wanneer ik naga, hoezeer eea mensch
tot het dierlyke vervallen kan Hoe
diep hij kan zinken, als hij niet
schuwt zyne onmondige dochter met
onzedelijke voorstellen lastig te vallen,
lo achtervolgen Neen, ik moet er
van afzien om u mede te deelen wat
Paul te hooren kreeg. Nog weerklinkt
in mijn oor de kreet van ontzetting,
met welken gij, mijne heeren gezwore-
nen, en de gansche menigte in deze
zaal bij het getuigenverhoor van gis
teren de verklaringen van Jelena Lart-
schenko beantwoorddetNog gevoel ik
in myn binnenste de opwinding, .die
met mij al de hier aanwezigen aan
greep, bezielde en tot tranen toe roerde,
toen gisteren het veertienjarig kind vol
schaamte onder tranen schilderen moest,
hoe haar eigen vader haar nu eens
vleiend, dan weer dreigend tot onzede
lijke handelingen had trachten over te
halen, hoe zy met tranen en jammer
Een onrustbarend bericht.
Reuter meldde uit Lissabon dat onze
gezant aldaar zijn post verlaten had en
de Portugeesche gezant te 's Hage zyn
voorbeeld gevolgd had. Dus een verbre
ken der diplomatieke betrekkingen
tusschen Nederland en Portugal, eene
openiyke breuk tusschen twee kleine
staten, die elk voor zich zeiven alle
reden hebben om niet in twist te komen
Gelukkig voor den vrede der wereld
blykt Reuter verkeerd ingelicht te zijn
en bevindt zich de Nederl. gezant nog
op zyn post te Lissabon en is er geen
sprake van terugroeping des Portu
geeschen gezants te 's Gravenhage.
Het gebeurde met consul Pott te
Lourenco Marques schijnt aanleiding te
hebben gegeven tot deze geschiedenis,
De Standaard bericht uit LissaboD
dat de Portugeesche regeering aan con
sul Pott het exequatur heeft ontnomen
aangezien hij van zyn macht als consul
heeft misbruik gemaakt door aan de
Boeren alle mogelijke hulp te verleenen
waardoor hy de internationale rechten
schond en Portugal blootstelde aan een
mogelijke breuk met Engeland. Deze
feiten werden herhaaldelijk ter keDnis
van de Nederlandsche regeering gebracht,
maar men kreeg geen antwoord, en op
de hoffelijke aankondiging van den
wensch der Portugeesche regeering om
klachten hem had trachten te weren,
hoe zij hem eindelyk met bovenmen-
schelijke kracht van zich gestooten had,
naar de deur geijld was en hier haren
broeder, die kwam toeschieten, bewus
teloos in de armen was gevallen Met
de kracht der vertwyfeling had Paul
zyn vader, die Jelena achterna wankel
de, teruggestooten, zoodat hij neertui-
melde, en zyne zuster, door de woon
kamer, in de buitenlucht gedragen. Zyne
liefkozingen en tranen brachten het
meisje weder bij, en zijn arm steunde
haar, toen beiden langzaam voortschre
den naar de niet ver afgelegen kerk,
om hunne moeder tegemoet te loopen.
„De maat van Teodor Stepanow Lart-
schenko was tot overloopen vol, en nog
slechts weinige uren van zyn onwaardig
bestaan schonk hem de Hemelsche Ge
rechtigheid Toen Anna, uit de kerk
komend, haren zoon en hare dochter
voor het bedehuis met de armen om
elkaar geslagen vond zitten en uit
Paul's mond vernomen had, wat er ge
beurd was, toen weende zij eerst
met hare kinderen. Daarop echter vatte
zy het voornemen op, eindelyk de be
scherming der politie in te roepen tegen
den onmensch, dien zy vol afschuw
aan den heer Pott het exequatur te
ontnemen die onlangs was geschied
werd geen acht geslagen.
Het blijkt echter dat de Standaard
deze vreeselijke feiten mededeelende, al
even slecht ingelicht was als Reuter.
Het bewys althans ontbreekt nog.
Voor do Boeren.
In zijn welkomstwoord aan Kruger
geeft de Standaard het volgende zaak-
ryke overzicht van den toestand zooals
die op het oogenblik van zyn komst is.
„Nog nimmer sinds Napoleons dagen
gaapte het Kanaal tusschen het Britsche
eilandenryk en het vasteland van Europa
zoo diep als by Kruger's derde komst in
Europa.
Een machtige verontwaardiging heeft
zich van het hart der volkeren meester
gemaakt, en aller publieke consciëntie
schreeuwt als met een stemme veler
wateren tegen EDgelands roofzuchtig ge
weld en onmenschelijke wreedheid.
Heel Frankryk is van de oevers der
Middellandsche zee tot aan de boorden
van de Seine opgestaan om te vloeken
den man, die deze nationale schande
over Engeland heeft gebracht, en om in
geestdriftige bewondering den held uit
Zuid-Afrika te eeren, die het alleen be
staan dorst aan den Britschen kolossus
het hoofd te bieden, en die nog onwan
kelbaar gelooft in de toekomst van zyn
door overmacht verpletterd, gebrandschat,
en aan soldaten-furie overgeleverd vader
land.
In heel Duitschland en Oostenrijk klapt
heel de pers, die niet gemuilband is, by
het aanhooren van dit Fransche enthou
siasme in de handen.
In Zwitserland leven de herinnerin
gen van Sempach en heel der vaderen
glorieus verleden op.
In Ralië keerde men Chamberlain
half den rug toe, en had het, o, zoo
gaarne, heel gedaan.
Het Portugeesche volk schaamt zich
over het wanbeleid van zyn aan Enge
land verkocht gouvernement.
Spanje, nog zielsverbitterd over Enge-
lands woelen, toen het om Cuba en de
Philippynen ging, bewondert in Kruger
den heroïeken staatsman, dien het te
vergeefs onder de gegalonneerden van
zy'n eigen Camarillas zoekt,
In Rusland vraagt het volk zich af,
of niet de ure gekomen is, om Engeland,
door eigen geweldenarij verzwakt, op
staanden voet tot den Aziatischen twee
kamp uit te dagen,
In de Scandinavische rijken is Kruger
haar man noemde. Eerst wilde zy ech
ter hare kinderen naar huis vergezellen,
daar zij veronderstelde, dat Feodor, als
altijd, zich naar de herberg had begeven.
Het noodlot had het echter anders be
slist Toen moeder en kinderen bij
de woning in de Bulgarenstraat kwamen
vonden zij de deur gesloten. Verbaasd
klopte Anna aan, en op haar herhaald
kloppen verscheen eindelyk Feodor aan
het venster. Anna wilde, toen zij haren
man zag, omkeeren. Deze echter opende
het venster en verzocht haar naar
het scheen, nuchter met voorge
wende vriendelykheid een oogenblik te
wachten, tot hij de huisdeur geopend
hadhy zag in zoo beweerde hy,
dat hy slecht had gehandeld daarom
had hij de terugkomst van vrouw en
kinderen afgewacht hij smeekte hen
om vergiffenis zy zouden maar gerust
binnenkomen, want zij zagen een zon
daar voor zich, die nog slechts éene
gedachte had het berouw „Moe
dertje, geloof hem niet, ik bid u
geloof hem nietriep Paul kwaad ver
moedend uit en trachtte zijne moeder
van de woning weg te leiden. Anna
sloeg geen acht op de waarschuwing
van haar zoon. zij liet zich over
de man die aller bewondering wekten
zoo Engeland niet de knie op België's
borst zette, zou Waal met Vlaam wed-
yveren, om zoo mogelijk Frankrijks alles
meeslepend enthousiasme in Brussel en
in Antwerpen nog to overtreffen.
Van Amerika spreken we niet. In dat
machtige rijk overzee heeft het zilver-
vraagstuk en eigen imperialisme in Mc
Kinley's herkiezing de edeler aandrift
voor de vryhoid der volkeren gesmoord.
Maar alle intelligentie, heel Europa
door, alle nationaal besef, alle hooger
bedoelen, weet hier niet van aarzelen,
maar toornt, gelyk alleen geheele volken
toornen kunnen,tegen het bloedig misdryf
dat Engeland's eer bezoedelt, en het
randschrift om zijn wapenschild, het
Dieu et mon droit, onleesbaar maakt.
Alleen Engelands groote pers biyft
sarren, spotten, tergen, en heeft het
blozen der schaamte verleerd.
President Kruger.
Naar men verneemt heeft Kruger
eergisteren aan het station Zevenaar
een telegram aan de Koningin gezonden.
Woensdag gaat hy naar Amsterdam
en keert den volgenden dag naar den
Haag terug. Dat zal wellicht de Am
sterdammers, welke hoopten dat Kruger
langer zou biyven, wel teleurstellen
Reeds om 9 uur 's morgens klonk gis
teren voor zijn hotel te 's Hage het «Leve
lCiuger" en het Transvaalsch Volkslied
maar Kruger liet zich niet bewegen om
naar buiten te komen. Wel verscheen
hij op het balkon toen eenige heeren
van een christeiyk genootschap in een
oogenblik van stilte eenige verzen uit
psalm 42 aanhieven. Kruger schynt dus
niet afkeerig te zyn van stille, hartelijke
betoogen.
By eene geestdriftvolle betooging
van leerlingen der teekenacademie, waar
onder ook jonge dames, liet de president
zich zien. Dit oogenblik werd door de
kinematograaf voor het nageslacht be
waard.
De president van de Eerste kamer en
dr. Kuyper legden gisteren een bezoek
bij Kiuger.
De burgery van Emmerik, de laatste
Duitsche stad door Kruger gepasseerd
zond hem een bloemgeschenk.
Te Amsterdam is in eene door 50
personen bijgewoonde vergadering met
algemeene stemmen besloten een
volkspetitionnement op touw te zetten
ter verkrijging van arbitrage inzake den
oorlog.
Het zal zijn een Amsterdamsch comité,
reden. Nauwelijks echter waren zy en
dé kinderen binnen gekomen, of Feodor
sloot de deur af en krijschte zijne
vrouw met eene van woede bevende
stem toe„Waar wildet gy heen met
die rekels, zeg Naar het politiebureau,
hé Om den eigen vader aan te geven
hem in het verderf te storten Ja,
ik weet heel goed wat gij in het schild
voert, valsch wijf, Wacht, ik zal
je En met gebalde vuisten stoof
Feodor op zyne vrouw los. Paul wierp
zich tusschen beiden een vuistslag
trof hem, zoodat hij zywaarts tuimelde.
Hy werd hem groen en geel voor de
oogen. Half bewusteloos zag hij, hoe
Feodor zijne moeder bij de haren greep,
met de vuist op haar los sloeg en haar
op den grond slingerde. De kamer
draaide met hem rond. Als in een
droom hoorde hij het geschreeuw der
beide kinderen, het woedend gehuil van
zyn vader en daartusschen den zwak
ken kreet om hulp van zyne moeder.
Hij zag duidelijk hee zijn vader den
rechter voet oplichtte, om met de met
ijzer beslagen laars zyne moeder in
het gezicht te trappen.
Wordt vervolgd/).
