Lijfrente No. 272. 38e Jaargang. dien, In, rRIES, ;ens. ft NS. Zaterdag 17 November Esrichl Modeblad. 1.3 Tan het Modeblad. 1000. AR. le le 1 FEUILLETON, Dadelijk Ineraando rlijksche lijfrente voor 100 gestort kapitaal. mannen. 1 voor rroqw<„, 83 e 54 7 39 n 7 1 57 9 l 18 10 51 13 i Scheepswerf laam TEEKE- |m zelfstandig 1500 gulden Lid. I hoeveeljarige i franco inge- het bureau loeren laingsche Ct. fE verlangt VLISSIKSCIE CIÏRA1VT. PrQs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bjj alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks b(J den Uitgever F. VAN DE VELDE Ji., Kleine Markt, I. 187. ADVERTENTIËNvan 1-4 regels 0.40. Voor eiken rege meer 10 cent. - B{J directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prjjs slechts tweemaal berekend. Groote letters en cliché's worden naar plaatsruimte berekend. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en feestdagen. Telephoonnummer IO. Abonnements-Advortontlën op zeer voordeelige voorwaarden. Tegelijk met dit nummer onzer Cou rant, wordt aan de Inteekenaren ver zonden De MEDELEZERS op de Vlissingsche Courant, die ons een Inteekenbiljet op het MODEBLAD toezonden, worden ver zocht ons op te geven met wien zij de Courant samen lezen, opdat, met goedvinden van den abonné, het MODEBLAD aan hen worde afgegeven. Van de nummers 1 en 2 zijn, op aan vraag, gratis exemplaren ter kennisma- I king ook voor de medelezers te bekomen bij DEN UITGEVER. Eene quaestie, De quaestie of de nakomelingen van Koningin Wilhelmina en Hertog Hendrik Oranjes of Mecklenburgers zullen zijn, heeft aanleiding tot allerlei geschrijf ge geven, maar ons niet nader tot de op lossing gebracht van dit voor velen be- I langrijk vraagstuk. De Leidsche hoogleeraar Blok, in deze I zaak uiterst bevoegd om teoordeelen, is tot de conclusie gekomen dat aangezien het hier nu de quaestie geldt van de voortzetting van het huis van Oranje- Xassau in de vrouwelijke linie, de zaak der alliantie met een ander huis, men alleen te vragen heeftwelk recht heerscht of heerschte dienaangaande in de huizen van Oranje en Nassau of wel ia het huis van Oranje-Nassau, dat thans hier regeert En dan zegt de professor het volgende „De afdoende beantwoording dezer I vraag kan natuurlijk alleen geschieden na een nauwkeurig onderzoek in het huisarchief van Hare Majesteit de Konin gin, dat, als ik mij niet vergis, ook aan dergelijke stukken rijk genoeg is, om dergelijke vragen met eenige zekerheid he beantwoorden. Wij zouden dus een- 'oudig kunnen afwachten, wat de uitslag van zulk een voor onze verdere ge- I schiedenis belangrijk onderzoek zal leeren. „Ik wensch op dat onderzoek niet I vooruit te loopen, maar meen toch, dat voldoende grond bestaat om met de I reeds bekende gegevens te kunnen voor spellen, waarop het onderzoek omtrent Ue gewoonte zal uitkomen, en daar door alvast de hier en daar heerschende Van A. fct. VOS SVTTMÏH. 1). Graaf Herwig JAmberg verveelde zich dwdelijk. Zoo lang hij op de school banken van het gymnasium gezeten had later de lessen in de landhuishoud- tande had gevolgd, had hij zich wonder wat voorgesteld van den tijd, wanneer bij als „uitgestudeerd" eindelijk vrij zou bunnen ademen en het leven genieten; Daar zooals men zich meestal eene '«keerde voorstelling maakt van de 'kerkelijkheid, zoo ging het ook hier. Welke genietingen leverde Weenen vrees voor het verdwijnen van den naam Oranje uit dien van ons Koningshuis te verminderen. Ik voldoe tevens daarmede aan den weDsch van sommige personen, die zich tot mij wendden om inlichting." Op grond van een tweetal feiten uit de geschiedenis besluit dan de hoogletraar „Wij zien dus, dat tweemaal de titel langs de v r o u w e 11) k e lijn over ging in een ander huis of een anderen tak van hetzelfde huis, maar dat de naam „Oranje" bleef, zelfs toen het prins dom verloren ging, blijkbaar omdat men aan dien roemrijken naam hechtte. „Zoo noemde koning Willem I bij zijn terugkomst in 1813 zich „Oranje- Nassau" en heet ook nu de Koningin nog „Oranje-Nassau." Huwt zij hertog Hendrik van Mecklenburg, dan wordt niet deze, evenmin als indertijd in 1530 graaf Hendrik, prins van Oranje- Nassau, maar öf de Koningin b 1 ij f t den titei voeren óf haar zoon of dochter erft dien met bij voeging van den naam des vaders. De naam van dien zoon of die dochter wordt dan „Oranje-Nassau- Mecklenburg" of, de niet ongewone ver korting aanbrengende, „Oranje-Mecklen- burg." „Afgaande op het reeds bekende, op de gewoonte in ons vorstenhuis, meen ik voorioopig tot deze conclusie te moeten komen, hoewel volgaarne toegevend, dat nader onderzoek in het huisarchief misschien eenige wijziging zou kunnen opleveren tengevolge van mij onbekende rechtsvoorschriften, geldig in de vorstelijke familie." Nieuws over Kruger's ontvangst. Dit vertelt ons het Neue Wiener Tageblatt, dat het uit Brussel gemeld wordt Dr. Leyds heeft thans een definitieve schikking getroffen met de regeeringen van Frankrijk, België eu Nederland, ten aanzien van de ontvangst van den heer Kruger. Hij heeft een gelijkluidende nota aan hen gericht, behelzende dat de president niet reist als het hoofd van staat, maar als particulier. Hij maakt daarom enkel aanspraak op de eerbe wijzen die aan zulks personnages worden bewezen als zjj incognito reizen, De heer Kruger- is er in geslaagd een gedeelte van den Tranavaalschen staat- schat tien millioen (waarschijnlijk frs.) in goud bedragende, te ïedden. Volgens een verklaring van dr. Leijds, schijnt het zeker dat de heer Kruger dadelijk na zijn aankomst in Europa beginnen zal met de openbaarmaking van stukken die licht werpen op de oorzaken van den oorlog in Zuidafrika Het wordt te Marseille al druk in de ook op den duur aan een jongen man, die zich hals over kop in zijne ver strooiingen had geworpen en alles volop had genoten? De schouwburg? Bah, het repertoire was niet zoo ruim, om langer dan een paar maanden te boeien! Bals? Soirées? Och, lieve hemel, daar was nog minder afwisseling: altijd dezelfde banale praatjes, dezelfde stijfheid en ge kunstelde vrool|jkheid, even als vroeger, toen h|j de kinderpartijtjes bij zijne tante Stalefeld bijwoonde en de goede vrouw steeds gewoon was het feest te openen met de woorden: „Nu, kinderen, weest nu recht vrooüjk!" Ja vroolijk! Alsof dat zoo op com mando ging! Dus, over de genietingen van bal 3 en soirées was hij spoedig heen, vooral, toen bjj bemerkte, dat gravin von Plan keren een van bare lichtgrijze oogen misschien wel beide op hem begon te vestigen en de voortreffelijke eigen schappen van eene harer ongetrouwde dochters met eene van teederheid bijna sproken. Er zullen 550 vereenigingen j aan de ontvangst deelnemen en adres sen door 15,000 personen geteekend, zullen den president overhandigd worden. Daaronder is ook een adres, dat heet uit te gaan van de „Iersche vrouwen,' in 't Fransch, Hollandsch en Iersch geschreven, en dat klagend over de verdrukking door Engeland, de hoop uitspreekt dat ook Ierland, evenals Transvaal, eens de wapenen vinden zal om den vijand te bestrijden. Het comité voor de ontvangst heeft een groote zaai voor de pets gehuurd meer dan 200 journalisten worden uit Parijs en uit den vreemde verwacht. Door het Internationaal Cemité om president Kruger een „wereldhulde" te brengen is besloten dat het zal bestaan Uit „Ausichtskarte" den president aan te bieden door zijne vereerders. Er zijn er een millioen gedrukt. Het ware misschien beter dan Kruger met zoo'n stioom van briefkaarten te overstelpen, die hij toch niet lezen kan, hem een millioen stuivers in de hand te stellen om daarmede zijn ongelukkige landgenooten te helpen. Een jubileum. Onder dit opschrift leest men in het Bat. Nb). Den 23en dezer maand zal Radhen Adipati Soeria Nata di Ningrat te Rang kas Batoeng, zoon van den ouden, be kenden hoofdpanghoeloe van Garoet en leerling in zekeren zin van den niet minder bekenden Karei F. Holle, het feest vieren der twintigjarige vervulling van zijn ambt als regent van Lebak. In dat ambt heeft h|j zich doen kennen als een der meest verdienstelijke en ons gezag meest verknochte inlandsche grooten. Daarvan leverde h|j nog onlangs een bewijs door, geheel buiten het Europeesch bestuur om, den eersten stoot te geven aan een protest, onder teekend door alle kiais (godsdienstleeraars) en panghoeloes van zijn regentschap, tegen de hatelijke en leugenachtige aan tijgingen van het Turksche schendblad El Maiumat. Dit stuk is op zijn aan sporing ook onderteekend door alle gods dienstleeraars in de regentschappen Bandoeng en Soekaboemi, waar bloed verwanten, Radhen Toemenggoeng Marta Nagara als regent en Radhen Demang Soeria Nata Legawa als zelfstandige patih, het inlandsch bestuur voeren. Hoewel de residenten der betrokken gewesten volstrekt geen bemoeienis hebben gehad met dit schriftelijk verzet, tegen de houding van een deel der Turk sche pers aangeteekend, is de gouverneur- generaal daarmede toch langs een anderen stokkende stem begon te roemen. H|j had zich toen spoedig uit de voeten gemaakt, want de geschiedenis van het huwelijk harer beide oudate dochters deedt nog de rondte in de salon. Bij deze beiden was het haar gelukt; nau welijks was het slachtoffer in de buiten - ste mazen van haar net gekomen, of zij wist het in te spinnen en weerloos te maken. De inleiding was beide keeren eene iotrede op hare dochter geweest, zoodat men nu al op zijne hoede was, zoodra de dame op weemoedigen en welwillenden toon van hare dochters begon te spreken. Deze maatschappelijke genietingen met hare gevaarlijke gevolgen hadden bij Her- wig dus al spoedig uitgediendbleef nog de club. Maar de jonge man was niet op zijn hoofd gevallen en zag spoedig in, dat men daar slechts dan met warmte wordt opgenomen, als men zich willig wil laten plukken, en dat scheen hem toch wel wat dom. Zoo was hjj op een goeden morgen, weg in wetenschap gesteld. Zeer verstan dig heeft men ingezien dat deze zaak behandeld moest worden geheel zonder inmenging van het Europeesch bestuur hetgeen de waarde van het protest verhoogt. Thans is het in handen van onzen gezant te Gonstantinopel, opdat h|j zal kunnen logenstraffen de kwaadwillige beschuldigingen van het schendblad voornoemd, dat steeds voortgaat te ver kondigen hoe onze Regeering den Islam en de Moslemin onderdrukt. Men behoeft daaraan wel niet te veel waarde te hechten, maar het is toch goed dat zoo veel kiais en panghoeloes, nader dan wien toch zeker wel niemand de Maho- medaansche leer ter harte gaat, op af doende wijze hun meening hebben te kennen gegeven betreffende de bescher ming, welke bet gouvernement van Nederlandsch-Indië, waar vrijheid van geloof heerscht, aan den Islam verleent, in die mate zelfs dat de laatst afgetreden consul van Turkije, Emin Bey, ver zekerde het protest zijn volkomen in stemming te schenken en verklaarde nergens geweest te zijn, waar een Europeesche regeering den Islam zóó goedgezind is. Het groote belang der zaak in aan merking genomen, want vooral uit het fanatieke Bantam heeft een protest van die strekking zooveel gewicht, schijnt het verwonderlijk dat, haar wij "vernemen, het hoofd van 't gewestelijk bestuur nog geen aanleidiDg of gelegenheid heeft kunnen vinden om den regent van Lebak, tot hoogeren luister van zijn aanstaand ambtsfeest deswege voor een Koninklijke onderscheiding in aanmerking te brengen. Het moge alsnog geschieden in zulke inlandsche hoofden eeren wij onszelf. De Woningwet. De commissie van voorbereiding voor de woningwet houdt in de laatste dagen 1 i.igdurige bijeenkomsten, die nog tot het einde dezer week zullen voortgezet worden ter overweging van het door de Regeering op haar verslag ingezonden antwoord. Indien mondeling overleg met de bij dit onderwerp betrokken ministers wen- schelijk mocht zijn, zal dit eerst na het Kerstreces der Kamer gehouden worden. De Koninginnen zijn gistermiddag 12 uur met een extra Staatsspoortrein van het Loo in den Haag aangekomen en op de gewone wijze aan het station ont vangen. Vandaar reden zjj in een open rijtuig naar het paleis. Overal waren veel inenschen die HH. M.M. toejuichten. der stad moede, opgebroken, om zich aan het beheer van zijn groot landgoed te wijden. Met allerlei mooie plannen in het hoofd kwam hij daar aan; alles wat hij op de landhuishoudkundige school geleerd had, zou hier in 't practijk worden gebracht, en tot dat doel had hij reeds den volgenden dag een ge sprek met den administrateur. Deze, een schrandere man van in de vijftig, hoorde zijn jongen meester eer biedig aan, maar wierp, toen hij geëindigd had, een blik op hem, die dezen over blufte, terwijl hij onderdanig antwoordde „Daar gind3 kan dar alles goed en redelijk z|jn, maar hier zou u er geen goede gevolgen van ondervinden, afge zien nog, dat ik nooit lieden zou vin den, die zich in dien zin lieten gebrui ken sinds meDschenheugenis heeft men hier altijd zoo gehandeld, als wjj nu nog doen, maar overigens als meneer de graaf beveelt BevelenWaartoe, als het opvolgen van zijne ideeën zooveel zwarigheid zoude De Koningin hervatte na het dejeuner den gewonen middagrjjtoer door de stad en omstreken. Hertog Hendrik van Mecklenburg wordt niet voor de helft van de volgen de maand daar ter stede verwacht. Volgens Daily Express, die het uit Berlijn weet, vraagt Nederland aan Wilhelm II, uit naam van Kruger, voor de verbannen Boeren landstreken in Zuid-West-Afrika. Alsof de Boeren dus reeds het denk beeld opgegeven hadden om na den oorlog, dien zjj maar steeds bljjven denken dat ten hunnen gunste zal afloopen, naar hun land terug te keeren Geschiedkundige herin nering. Het was eergisteren naar een inzender in de „Amst. Ct." herinnert juist zeventig jaren geleden, dat te Leiden in de Pieterskerk het jagerskorps der Leidsche studenten, met hun aanvoerder, kapitein Van Boecop, stond aangetreden. „Het korps bestond uit 270 studenten, gereed hun academie en studie te verlaten, om naar de be dreigde grenzen te vertrekken tot ver sterking van het Nederlandsche leger, onder bevel van kroonprins Willem van Oranje. „Onder die jonge mannen waren velen, die later aan Nederland en Indië ge wichtige en groote diensten hebben be wezen, die geschitterd hebben als staats man, advocaat, kanselredenaar, letter kundige of geneesheer. „Die jongelui, bestemd voor de studie braken die af en grepen naar buks en sabel. Het vaderland was in nood. De ontberingen en het krijgslot wachtten hen. Zij waren bereid. „In groot ornaat trad de senaat der hoogeschool de Pieterskerk binnen, prof. Van Assen aan het hoofd De hoogleeraar plaatste zich voor het midden van de jageicompagnie en sprak de manschap den toe in een afscheidsrede, die opgetee- kend werd in het belangrijk geschiedver haal der Leidsche jagers, te boek gesteld door twee hunner, de heeren Alstorphius Grevelink en Wttwaall van Wickenburgh." Vlisslngen, 18 November. De Commissaris van politie alhier raadt een ieder in zijn eigen be lang aan, om geen deel te nemen aan het koopen van notitieboekjes voor f 5,20. betaalbaar in wekeljjksche termijnen, waarbij cadeau worden gegeven 4 loten, kans gevende op verschillende toege zegde prijzen, welke boekjes door eene ondervinden? H|j zag er dus van af en liet de zaken blijven, zooals ze waren. Maar wat zou hij dan doen? Onder die omstandigheden wilde hjj zich ook niet met de zaken bemoeien, en bleef hem dus niets anders over dan de han den in den schoot te leggen en toe te zien wat van dag tot dag vervelender werd. Hij sloeg den tijd zoo goed moge lijk dood met lezendat wil zeggen, hij verslond allerlei onmogelijke romans, die de zinnen streelden, ging rijden en van tijd tot tijd op de jacht en noodigde des avonds den administrateur uit om met hem te schaken, waarbjj dan in den regel een paar flesscben Bordeaux werden geleegd. Na verloop van een paar maanden was hij inmiddels den boel mooi zat geworden. Hij wenschte bezigheid, maar vond er geene, die hem behaagde, en dat verbitterde mettertjjd zijn goeden luim en oefende zelfs in vloed uit op zjjn eetlust en zjjn slaap reeds eenige malen was het gebeurd, dat hij in den vroegen ochtend ont-

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1900 | | pagina 1